1=1 فقط در رياضي

[کنجکاو]

در رياضی هميشه يك مساوی يك است دو مساوی دو و...
ولی در جامعه چنين نيست .
مثلا بنده با يه آقايی كه دوست مدير بانك است فرق دارم .
اگه اون تو بانك بره كارش صد در صد خيلی زود تر از من راه می افته.
و اگه من ساعت ها در نونوايی در صف باشم رفيق آقای شاتر يه دست تكون ميده .
نونوا هم سریع يه نون براش می اندازه.

چه كسي به اين نابرابري ها جواب ميده؟

تجربه به من گفته نابرابري در كل ايران هست.
واين فقط به فرهنگ مردم بستگی داره در خارج اگر شما در صف جلو بزنی جريمه می شی اگه اشغال تو خيابان بريزی
همين طور .
پس. ايا شما اين نابرابری ها رو دوست داريد؟

اگر « نه » پس چر اانجامش ميديد؟

يا شما يك جلمعه مفيد وسالم نمي خواهيد؟

اگر « آری » پس چرا اجازه مي ديد آقایی با يك سلام كردن نون ببره؟

البته اينا فقط دست يه نفر نيست

اشکال کجاست ؟ چرا ما چنین در حق هم روا می داریم ؟؟؟

[108]

سلام کنجکاو ،
تاپیک جالبی ایجاد کردی !
این شعر خسرو گلسرخی رو قبلا ً هم در اشعار برگزیده گذاشته بودم ولی فکر میکنم به این تاپیک تو بیشتر بخوره پس با اجازه دوباره اینجا قرار میدم .

عنوان :
تساوي اشتباهي فاحش و محض است






معلم پای تخته داد می‌زد

صورتش از خشم گلگون بود

و دستانش به زیر پوششی از گرد پنهان بود

ولی ‌آخر کلاسی‌ها،

لواشک بین خود تقسیم می کردند

وان یکی در گوشه ای دیگر «جوانان» را ورق می زد

برای آنکه بی خود های و هو می کرد و با آن شور بی پایان،

تساوی های جبری رانشان می داد

خطی خوانا به روی تخته ای کز ظلمتی تاریک

غمگین بود

تساوی را چنین نوشت: یک با یک برابر است

از میان جمع شاگردان یکی برخاست،

همیشه یک نفر باید به پا خیزد ...

به آرامی سخن سر داد:

تساوی اشتباهی فاحش و محض است.

نگاه بچه ها ناگه به یک سو خیره گشت و

معلم مات بر جا ماند

و او پرسید: اگر یک فرد انسان واحد یک بود

آیا باز یک با یک برابر بود؟

سکوت مدهوشی بود و سئوالی سخت

معلم خشمگین فریاد زد: آری برابر بود

و او با پوزخندی گفت:

اگر یک فرد انسان واحد یک بود

آن که زور و زر به دامن داشت بالا بود و آنکه

قلبی پاک و دستی فاقد زر داشت پایین بود ؟

اگر یک فرد انسان واحد یک بود

آنکه صورت نقره گون، چون قرص مه می داشت بالا بود ؟

وان سیه چرده که می نالید، پایین بود ؟

اگر یک فرد انسان واحد یک بود،

این تساوی زیر و رو می شد

حال می پرسم یک اگر با یک برابر بود

نان و مال مفت خواران از کجا آماده می گردید؟

یا چه کس دیوار چین ها را بنا می کرد؟

یک اگر با یک برابر بود

پس که پشتش زیر بار فقر خم می شد؟

یا که زیر ضربت شلاق له می گشت؟

یک اگر با یک برابر بود

پس چه کس آزادگان را در قفس می کرد؟

معلم ناله آسا گفت:

بچه ها در جزوه های خویش بنویسید:

یک با یک برابر نیست...

[fafa1360]

دوست عزیر کنجکاو بسیار مطلب جالبی رو ارسال کردی آخه ما ایرانیا که مدعی دارا بودن فرهنگی غنی و تاریخی هستیم و ادعای مسلمانی میکنیم و خودمونو مقید به اجرای دستورات کتاب حق میدونیم چرا حقوق دیگران را که خود نوعی حق الناس است پایمال میکنیم چرااااااااااااا؟

[fafa1360]

118 عزیز از شما هم متشکرم بسیار زیبا بود

[ddd]

آخه ما ایرانیا که مدعی دارا بودن فرهنگی غنی و تاریخی هستیم و ادعای مسلمانی میکنیم و خودمونو مقید به اجرای دستورات کتاب حق میدونیم چرا حقوق دیگران را که خود نوعی حق الناس است پایمال میکنیم چرااااااااااااا؟

سلام !

بد نیست به این مطلب اشاره کنم که :

قانون توان و ادعا :

C = ادعا * توان

حاصلضرب توان در ادعا مقداری ثابت است. هرچه توان انسان كمتر باشد، ادعای او بيشتر است و هرچه توان انسان بيشتر شود، ادعايش كمتر می گردد.

[کنجکاو]

اقاي 118 از شعر تون خوشم اومد از بقيه هم ممنونم .

[کنجکاو]

ایا شما راضی به این نابرابری ها هستید ؟ ایا شما فکر می کنید این قانون برابری فقط در ریاضی ممکن است ؟

به خدا قسم اغلب اوقات فرصت این رو داشتم که به مظلوم یا نا توان تر از خودم ظلم کنم و قانون 1=1 رو بشکنم ولی هیچ وقت دوست نداشتم زرنگی خودم رو به نابرابر کردن تساوی ها نشون بدم.


چرا فقط 1=1 تو ریاضی باید امکان پذیر باشه چرا نباید افراد جامعه حدود خودشون رو بدونن ؟
مگر نه انکه خدایی است و حسابی ؟ حالا از این هم که بگزریم پس کجاست وجدان؟
چرا ادم ها دوست دارن سر دیگران کلاه بگذارن یا بقول خودمون قانون 1=1 رو بشکنن ؟

ایا با این کار احساس بزرگی یا احساس خوشایندی به اونها دست میده ؟

[فرشته مهربان]

اگر این تفاوتها که یک و یک را برابر نمی کنه به گفته شما حاصل ظلم انسانها به یکدیگر باشه ، هیچ جا پذیرفته نیست ، شما حتی خود ظالمین رو هم خواهی دید که در حد حرف هم شده مخالف اینند اما انکار می کنند که خود از جمله مسببینند . بحث اینه که مشکل کجاست ؟ چطور منی که ظلم می کنم خودم هم قبول دارم نباید چنین باشه اما مرتکب میشم ( عامل به دانسته ام نیستم ) .
از نظر من به شخصه اینها بر میگرده به روند تربیتی ما در خانواده ها که از همون ابتدا و حتی پیش از ازدواج برنامه تربیتی آگاهانه نداریم و مجهز نیستیم ، بلکه وقت ازدواج و بعد زمان بچه دار شدن هم به عمیق مسئولیت خود از نظر تربیتی توجه نداریم و....



این دقت را داشته باشیم که منظور از بحث روشن باشد چون بحث برابری با تساوی فرق داره ، در نظام خلقت الهی بین انسانها هم تساوی نیست چون رشد و شناخت در آن نیست ، نمونه اش این که هیچ دو نفری نمی بینی که اثر انگشتشون یکی باشه ، یا انسانها از نژاد زبانها و دسته ها و گروه های مختلفند و ....، اما همه در برابر خدا برابرند و تفاوتشان در تقوای بیشتره :

«یَا اَیُّها النّاسُ اِنّا خَلقناکُم مِن ذَکَرٍ و اُنثی و جَعَلناکم شُعوبا و قَبائِلَ لِتَعارفُوا اِنّ اَکرمَکم عِندَ اللّهِ اَتقیکم» (حجرات: 13)؛ ای آدمیان، شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را شعبه ها و قبیله ها گرداندیم تا همدیگر را بشناسید.
گرامی ترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست.


بنا بر این جناب کنجکاو !

به نظر من اگر سیاق بحثتون همینه که من تصور کردم ( چرا با ظلم ما در حق همدیگر شکاف بین انسانها از نظر توازن به وجود میاد ) به نظرم به این شکل ایجاد سئوال کنید که چرا ما انسانها به هم ظلم می کنیم ؟ یعنی چه اتفاقی می افتد در درون ما که راحت حق دیگری راپایمال کنیم و .... نتیجه اش بشه نابرابریهای ظالمانه ؟

اینگونه به عبارتی شما خواسته ای یک واکاوی روانشناختی و اخلاقی داشته باشی تا بتوان از آن درس گرفت و این دقیقاً از جمله تأمین کننده اهداف تالار و حتی پاسخی برای بعضی مشکلات اعضاء که نشانگر نابرابری های ظالمانه دست ساخت ما انسانها در رابطه با هم هست خواهد بود .


.

[سارا بانو]

سلام....

جالبه تا من عنوان تاپیک رو خوندم یاد شعر خسرو گل سرخی افتادم و گفتم حتما این شعر رو تو پستم می ذارم که دیدم 108 گرامی این کار رو انجام دادند..
شاید اون شعر قشنگترین شعری که می شد تفاوت های انسان ها رو باهم یادآور شد..
والا چون تالار بیشتر جنبه روانشناسی داره و گفتن برخی حرف ها و حلاجی اونها نیاز به بحث سیاسی هم داره نمیشه خیلی خوب مطالب رو در این رابطه ریشه یابی کرد چون هر نا برابری یا گاها برابری ریشه در فرهنگ و سیاست اون مملکت داره و راستش منم نمی تونم بدون پیش کشیدن اون حرف ها مطالب مفیدی رو بیان کنم..پس ازش می گذرم و سخنم خلاصه می کنم در ندانستن حق..تا مادامی که ملتی حق خود را نشناسند هیچ زمان قرار نیست به این راحتی این ناحقی ها از بین بره ...مثال ساده اون رو من هر روز در شغل خودم می بینم..

منم همیشه سعی کردم که ناحقی رخ نده ولی اذعان می کنم که رخ داده و خودم هم انجام دادم...
چون جامعهمتاسفانه به سمتی رفته که گاهی بدون این کارها پیش نمی ره..یکی از بزرگترین های اون پارتی بازی هایی ست که موجب میشه یک با یک برابر نباشه..
وقتی من نوعی به عنوان یک دختر جوان برای شروع طرحم به اداره طرح می رم و تا قبل از معرفی اینکه من کی هستم قراره منو توی یک ده دور افتاده که بین کوه هاست بفرستند.اولین کاری که می کنم متمایز کردن خودم از سایر همکلاسی هاست و فورا با معرفی اینکه من فلانیم و آشنا بهمانی جام از اون روستا دور افتاده میافته داخل شهر...این یعنی من به عنوان یک نفر با همکلاسیم با همان شرایط مساوی نیستم..حالا اگر من از این شرط استفاده نکنم دیگری می کنه...درسته؟این ناحقی نکردن وقتی معنا پیدا می کنه که هیچکس نکنه ..نه اینکه من الان که طرحم تمامه بینم دوستانی دارم که خلاف قانون اصلا طرح نرفتن..حالا چطور قانون رو دور زدند بحث جداییست ....
این مثال ساده ایست..این تمایز ها در خیلی از جاهای زندگی ما انسان ها هست..از نابرابری در جنسیت مونث و مذکر بگیر ..تا پرداخت های حقوقی و شغل ها و مقام ها و...............
باورش گاهی سخته نابراری ها در فیلد کاری من که غوغا می کنند.....غوغا ..
که نوشتن اون مثنوی هفتاد من میشه ..بسکه توش ناعدالتی و ..هست..
حتما قضیه رزیدنتی امسالو شنیدید...بین نمره 400 تا 401 می گن 280 نفر بوده اند!!!!!!!!!!!!!!
و خیلی مسائل دیگه...
آیا این ظلم نیست ..بازی کردن با سرنوشت این همه آدم و در نهایت بیماران اونها............
بگذرم که من از این عدم تساوی دل خون ها دارم.....
بله من معتقدم این تساوی تنها در ریاضی ست و در دنیای ما مصداقی نداره یا اگر داره من ندیدم....

موفق باشید..
سارا

[بی دل]

فرشته گرامی
اتفاقا به نظر بنده تاپیک جناب کنجکاو خیلی مسیر واضح و روشنی دارد. و نیازی به پیجوندن نداره. یک مثال ساده کنجکاو این بود که چرا وقتی برای دریافت یک سرویسی باید توی صف باشیم عده ای مساوی تر (برابرتر) از بقیه هستند.
مساوی=برابر
چرا یک کلمه را که معنای واضحی دارد با بحث های مالیخولیایی فلسفی بیخودی پیچیده اش میکنیم؟
شاید تساوی حقوق با تشابه حقوق فرق کند، اما برابری و تساوی حقوق هیچ فرقی با هم ندارند!
از دیگر مصداقهای بحث کنجکاو بنده اشاره میکنم به:
برابری حق استفاده معلولین از امکانات جامعه مانند دیگر افراد سالم جامعه.
اینجا شاید لازم باشد یک بحث شرقی غربی هم بکنیم. هر چند که حال عده ایرا ممکن است به هم بزند. در کشورهای پیشرفته غربی با اینکه اکثر ساختمانهای عمومی اختلاف سطحی با خیابان ندارند و از این نظر قابل دسترس هستند، تمام اماکن عمومی دارای آسانسور، پله برقی، رمپ مناسب و استاندارد، توالت فرنگی مناسب، اتوبوسهای با شاسی متحرک و فضای ویژه، خوابگاههای دانشجویی مناسب معلولین، زنگها و چراغهای قرمز و عابر پیاده سخنگو و یا زنگ دار و پیاده رو های مزرس برای نابینایان و علائم ویژه برای ناشنوایان... همه اینها به اضافه افراد آموزش دیده برای ارائه سرویس به این افراد در فرودگاهها وایستگاههای قطار و... وجود دارد که باعث میشود یک فرد معلول حتی الامکان بتواند فعالیتهای اجتماعی مناسبی همپای افراد سالم داشته باشد.
اینها ربط زیادی به تربیت خانوادگی و تربیت مادر! نداد بلکه مسئولینی وظیفه شناس و متعهد و آموزش درست دیده و مطلع از نیازهای روز جامعه را میطلبد که در آن کشورها توانسته اند تا حد زیادی این امر را محقق کنند. وقتی توی یک جامعه ای به خاطر اینکه همه چیز دیمی است ملت عادت کنند که رفتار دیمی داشته باشند این میشود که باید عادت کنیم برای نان همیشه توی صف باشیم!!! مثالهای از این دست و چرایی اینها بحث طولانی میطلبد که انشا الله در فرصتهای آتی باز خواهم کرد.

..............................................

سارا جان آب از سر چشمه گل آلود است!