سلام
خیلی وقته که به این تالار میام و صحبت بقیه رو میخونم ولی تا حالا سوالی در مورد زندگی خودم نپرسیدم.
من دنبال کار میگردم، کاری که مرتبط با رشتم باشه چون رشتم دوست دارم و بازار کار خوبی هم داره اما زمان میبره پیدا کردن ی کار خوب با محیط مناسب واسه ی دختر
خونه ما جای موندن نیست، یعنی اگر درسم تموم بشه(این ترم تموم میشه :( ) باید بشینم تو خونه و همش با خانوادم درگیر باشم، چون احساس میکنم هیچ کدوم من و شرایط من درک نمیکنن.
اونا از من انتظار دارن برم ی شغل شبیه منشی گری چون خودشون پیدا کردن و فک میکنن محیطش مناسبه. اما از این جور کارا متنفرم . من امشب باهاشون بحثم شد سر این قضیه. میگن چون تو توی رشته خودت خیلی مهارت نداری نمیتونی شغل پیدا کنی و هر جا بری بعد ی مدت کوتاه تو رو رد میکنن.
میگن ی کسی که به تو پول میده انتظار داره تو کارشو براش سریع انجام بدی نه اینکه حالا بری یاد بگیری.
ولی من شرایط درسیم انقدرم بد نیست .معدلم بالای 16 است و خیلی چیزا از رشته خودم بلدم، نه در حد عالی ولی کم هم نیست .
شما به من بگین واقعا انقد جومحیط کار بده که آدمی که تازه درسش تموم شده و تجربه کاری نداره یا سرخورده میشه یا کار پیدا نمیکنه؟؟ پس این تجربه کاری از کجا پیدا میشه؟؟
اینم بگم که خانوادم خیلی دوست دارن من ادامه تحصیل بدم، شاید به خاطر اینکه دوست ندارن من وارد ی جای خصوصی و محیط کار بشم. کلا پدرم همیشه سعی در محدودیت برای ما کرده و این رفتاری که من به شدت ازش متنفرم.
آیا واقعا ادامه تحصیل چیزی رو عوض میکنه؟ تجربه کاری میتونه به من بده و باعث پیشرفت من میشه؟
دیگه احساس دارم میکنم که دارم افسرده میشم ، کاشکی بچه بودم :((
علاقه مندی ها (Bookmarks)