نمیتونم تصمیم قاطع و درست بگیرم

[20-0]

سلام


من یک پسر 24-25 ساله هستم.و در شرف ازدواج هستم یعنی آمادگی ازدواج دارم.از یک دختر خوشم اومده که 21 سال سن داره.این دختر یکبار با یک مرد 14 سال از خودش بزرگتر تو سن 19 سالگی عقد کرد و بخاطر عصبی بودن و داشتن مریضی روانی اون شخص ازش بعد 2 ماه جدا شد و کماکان دختر موند.(باکره مونده)


بگذریم.


از طریق یک واسطه موضوع علاقم به ایشون بهشون گفتم و مدتی باهم در ارتباط بودیم برای شناخت بهتر و بیشتر.هم ایشون دختر مذهبی هستند و هم من.برای همین ضمن صمیمیتی که تو رابطمون شکل گرفت سعی کردیم کاملا حد و حدود رو رعایت کنیم.وقتی ایشون من تو جلسه حضوری دیدم (در خانه اون واسط برگزار شد بین من و ایشون) , اشون با وضعی آرایش کرده و کمی بدحجاب جلوم اومد درحالی که من انتظار داشتم یا چادر سرش کنه یا پوشیده تر از این باشه.وقتی بهش گفتم وقتی بخوای عروس خانواده ما بشی باید پوشیده تر از این باشی ایشون گفت: من 1 سال هست که اینطوری شدم و قبلش حتی کسی موهای منو ندیده بود(منظورش بعد طلاقش هست که اینطوری شده) .ضمن اینکه کمی مغرور و انفجاری میزنه.


سوال من اینه.شرایط طلاق و شکستی که یکبار خورده میتونه باعث این شده باشه که اینجوری باز شده باشه درحالی که قبل ازدواجش دختر بسیار پوشیده تری بود و اینکه همین طلاق میتونه باعث این غرور ش شده باشه.من با اینکه ازش خیلی خوشم میاد اما میترسم که اشتباه کنم.با افراد زیادی هم مشورت گرفتم اما هرکی یک چیزی میگه و من نمیتونم خوب تصمیم بگیرم.


اگه کمکم کنید ازتون بینهایت سپاسگذارم

[m.milad]

دوست عزیز .. برای تصمیم گیری حتما پیش یه مشاور باتجربه در زمینه ازدواج برین با هم و مسایل و شک هاتون رو به اون مشاور بگین . حتما جلسات مشاوره برین و بعد تصمیم بگیرین . به نظرم اینجا کمک زیادی نمیتونه بهتون بکنه

[20-0]

ممنون میلاد جان


راستشو بخوای اصلا اون دختر خبر نداره من چنین دیدی دارم.درواقع اون دختر هیچ مشکلی با من نداره و من هستم که هنوز نتونستم تصمیم قاطع و درست بگیرم.این تصمیمی هست که من باید درست بگیرم و نتونستم نه اون.


ضمن اینکه ایشون شهرستان زندگی میکنه و من تهران.البته من بعد 2 ماه اشناییمون نتونستم تصمیم بگیرم چون شک داشتم و با بهونه هم کف نبودن خاونواده بهم زدم اما نتونستم دلیل اصلیش رو بهش بگم.با وجود اینکه میدونم اون منو خیلی دوست داره خودش بهم گفت تا مدت زیادی قصد ندارم ازدواج کنم چون هرکی برام بیاد با تو قیاس میکنم و ....

البته این حالت برا من هم هست و هرجا که مادر یا اطرافیانم برام گزینه ای رو در نظر بگیرن احساس بدی بهم دست میده و من هم اون فرد جدید رو با قبلی قیاس میکنم.دوست دارم برگردم پیشش و باهاش ازدواج کنم اما میبینم الان سرشار از احساس هستم و نمیدونم الان دقیقا باید چیکار کنم.تنها فکری که الان میدونم درست هست اینه که هیچ کاری نکنم و صبر کنم.

[ویدا@]

20-0 عزیز سلام

منم با مشاوره قبل ازدواج کاملا موافقم فقط خاستم یه یادآوری کنم

اونم اینه در انتخاب شریک زندگیت از عقل و مشورت نزدیکانت استفاده کن...

اگه با عقلت انتخاب کنی احساس حتما حالی ازت میپرسه ولی اگر با احساست انتخاب کنی عقل دائم حالت را میگیره!!!

در امر ازدواج نباید بدبین بود اما بهتره بدترین حالت را در نظر بگیریم....

تفاوت در حال حاضر مثه یه سری نجوا هست اما بعد میشه فریاد......

پس دوست عزیز تا میتونی در کنار خانواده و دقیق قدم بردار.....

برات بهترین ها رو آرزومندم

[20-0]

ممنون ویدا


راستش بخوای از اواسط رابطمون من خانوادم در جریان گذاشتم.میدونید چیه؟


خانوادم چون منو خیلی دوست دارند بهم میگن هرچی تو بگی ما قبول میکنیم.با وجود اینکه میدونم شاید ته دلشون یک عروسی میخواستند که حجابش بهتر باشه اما مادرم میگه: من فقط میخوام تو از ته قلب یکی رو دوست داشته باشی و باهاش ازدواج کنی


مادرم از طرف بابام میگه: بابات هم گفته هرکی رو که پسرم انتخاب کنه من حرفی ندارم و براش احترام قائلم چون برام خیلی عزیزه.


مشکل من خودم هستم.راستشو بخواین من کم پیش میاد از کسی خوشم بیاد.جدای از چهره بسیار زیبایی که ایشون داره از طرز فکرش و شخصیتش هم خیلی خوشم اومد اما من متاسفانه سخت گیر هستم و این شک داره مثل خوره منو اذیت میکنه

[ویدا@]

( 26/1/1386)

همراه کردن احساس و منطق در ازدواج

یکم: همه ی ما این حق را داریم که در زندگی خود دست به انتخاب بزنیم، مخصوصا انتخابهای مهمی مثل ازدواج. هیچ کس نمی بایست مانع انتخاب ما شود.

دوم: وقتی ما رشد می کنیم ، بزرگ می شویم ، مرز بلوغ را پشت سر می گذاریم، آنقدر استقلال پیدا می کنیم تا در زندگی دست به انتخاب بزنیم و همانطور که می دانید وقتی خودمان انتخاب می کنیم ، خودمان نیز مسئول انتخاب خود هستیم.
مسئول بودن یعنی اینکه هر گونه نتایج حاصل از این تصمیم گیری و انتخاب( چه مثبت ، چه منفی) به عهده خودمان است.

سوم: این نکته بسیار مهم است که شما هر انتخابی بکنید، مقداری سود و زیان به همراه خود دارد. ولی مهم اینست که در کل معدلی که به انتخاب خود می دهیم چند است؟! شما اگر یک شکلات را به مبلغ یک میلیون تومان بخرید، به اندازه یک شکلات نفع می برید ، ولی چقدر ضرر کرده اید؟! چه معدلی در کل به انتخاب خود در این مورد می دهید؟!
بله پول برای شماست ، شما انتخاب می کنید ، ولی گاهی لذت کوتاه مدتی ( مانند لذت یک شکلات) ، موجب ضرری غیر قابل برگشت می شود. پس لازم است قبل از انتخاب شروع به بررسی و حساب کردن سود و زیان ها ی ناشی از انتخاب خود بکنیم.

چهارم: یکی از مهمترین انتخاب های زندگی انسان، انتخاب همسر و ازدواج است. این مسئله وقتی مهمتر می شود که بدانیم در زمان ازدواج ، ما تحت احساساتی پاک و قوی هستیم که معمولا ما را به عجله وا می دارد، این احساسات یک جانبه نگر است، بی تفکر است و یا فکر را در اختیار خود می گیرد. و بسیار تشنه است. احساس به هنگام ازدواج مانند آهنربایی هست که کنار یک قطب نما قرار گرفته است و قطب نما را منحرف می کند. عقل و فکر ما که چون قطب نما جهت صحیح زندگی را در مواقع غیر احساسی به ما نشان می دهد ، تحت تاثیر احساسات ما ، به اشتباه می افتد. لذا نقش یک متخصص دلسوز مثل یک مشاور خانواده، یا نقش دوستی با تجربه و مهربان، والدین فهمیده که در بیرون از گود احساسی ما قرار دارند ، نقش بسیار بسیار حائز اهمیتی پیدا می کنند . نه اینکه به جای ما انتخاب کنند، بلکه به ما کمک کنند که همه جوانب انتخاب خود را به دقت بررسی کنیم.

*** البته اینها به معنی زیر پا گذاشتن گوهر عشق و احساس نیست.***

بلکه برای اینست که گوهر عشق را به جای چند روز برای تمام روز ها ، فصول و همه سالیان عمر با خود حفظ کنیم. اصلا زندگی بی عشق و احساس پشیزی نمی ارزد. اتفاقا همه این مسائل که بیان شد برای اینست که گوهر مقدس عشق و احساس قربانی و لگد کوب نشود و بعد از چند روز متوجه نشویم ، آنچه که به خاطر تشنگی و عطش شدید ما ، به نظر آب میرسید، سرابی بیش نبود!

پنجم: آنچه که در هنگام انتخاب و تصمیم برای ازدواج قابل چشم پوشی نیست ، شرایط حاکم بر روان شماست و همچنین بررسی سایر معیارهای اساسی ازدواج است.
شرایط عاطفی شما مانع یک ازدواج موفق می شود. شما ابتدا باید بر خود حاکم شوید تا بتوانید بر تصمیم ها و انتخاب های خود حکومت کنید.
شما وقتی می توانید خود را صاحب انتخاب بدانید که هم بتوانید بگوئید: « آری» و هم بتوانید بگوئید: « خیر».
وقتی همه انرژی، سعی و توان خود را بر جنبه ای مثبت و آری متمرکز کرده اید یعنی موقعیت مناسبی برای دیدن همه ابعاد ازدواج ندارید. لذا احساس ها و بیان جملاتی مثلِ « به طور دیوانه وار دوست داشتن...» مانع از ارزیابی صحیح شماست.

ششم:
مطلب دیگر اختلاف سنی بین زن و شوهر می باشد .چنانچه یکی از طرفین به لحاظ سنی و پختگی که نسبت به دیگری دارد بر وی مسلط باشد . او هست که در مورد میزان و چگونگی ارتباط ( فعلا) تصمیم می گیرد و طرف دیگر نیز به لحاظ تصمیم ایشان مشوش هست و فرمانبردار ( اما در آینده چقدر این تسلط را می تواند بپذیرد؟!).
البته طبیعی است این اختلافها، الان که در اوج احساس و عشق هستید ، خود را شیرین نشان می دهد، ولی از فردای ازدواج و شروع زندگی کم کم نگرش عوض می شود و مسائل واقعی زندگی جای خود را به تخیلهای عاشقانه می دهد. ( عشقی که به منطق تکیه نکرده است.)
هفتم: در نهایت به نظر می رسد هرکس توانایی خوشبخت کردن خود را از طریق همراه کردن احساس و منطق خویش را داشته باشد.