سلام
من دختری 35 ساله هستم . تا حالا ازدواج نکردم و دوستی هم نداشتم . چون مذهبی(نه چادری) بودم و خیلی رو اعتقاداتم پابرجا، طوریکه حتی وقتی تو محیطهای مختلف قرار می گرفتم واقعا از عهده بر می آمدم و همیشه مفتخر بودم.
باید بگم که من مغرور هم بودم. البته هیچگاه فخر فروشی نکردم و به قول دیگران خیلی خاکی هستم اما در عشق مغرور بودم طوریکه برام سخت بود به دوست داشتن کسی اعتراف کنم!! خییلی سخت! واقعا زیبا هستم و از لحاظ ظاهری خیلی خوبم تحصیلاتم هم در مقطع دکتراست ، خانواده ام هم خوبه. فکر می کردم شاهزاده رویاهام را حتما پیدا می کنم .
اما الان تو این سن که تا دو ماه دیگه 36 سالم می شه یک دفعه چشم باز کردم و دیدم تا حالا نشده، وای بعدش چی میشه.
البته این را بگم چون از رابطه چیزی نمی دونستم خیلی ساده بودم. و خیلی وقتها کسانی که جذب من می شدند اصلا مناسب من نبودند ، این را حسی می فهمیدم و الان از اینکه آن خواستگاریها نتیجه نگرفت خوشحالم و پشیمان نیستم چون اون موقع هیچ چیز از ازدواج نمی دونستم و حتی از جنس مخالف! البته هیچ گاه هم پیش نیامد که کسی پیش بیاد و به خاطر آنچه واقعا خودم هستم من را بخواهد بلکه بیشتر جوانب بود البته دیگران می گفتند که من شانس آشنایی با خودم را به دیگران نمی دهم یا حتی اینکه افکار من فرد مناسب را به سمت من جذب نمی کند
اما حالا خیلی مواقع شدن ، یه نفر منو دیده و خیلی خوشش اومده اما بعد که سنم را فهمیده کنار کشیده! خیلی سخته. چون ظاهرم به سنم نمی خوره و 5 سال کمتر به نظر می یام. واقعا سخته! حتی یه مرد 38 ساله هم دنبال دختر 25 ساله است
نمی دونم چه کار کنم؟ من اهل رابطه قبل از ازدواج نیستم و نمی دونم چطور با این موعیت بتونم فردی را که می خواهم پیدا کنم و یا تنها نمونم
خودم خیلی فکر کردم اما سنم مخصوصا تو جامعه ما مشکل بزرگی برام شده و غیر از این مورد هیچ مشکل دیگه ای ندارم
از طرفی برخی سایتهای ازدواج هست اما من فکر می کنم دیدن خیلی مهمه در غیر این صورت همه تا سنم را ببینند دیگه به مشخصات دیگم کاری ندارند
لطفا من را راهنمایی کنید و راه حلهای ممکن را پیشنهاد بدید
متشکرم از حوصله شما
علاقه مندی ها (Bookmarks)