سلام
من 1 پسر عمه دارم که از سن 11 - 12 سالگیش خیلی به من ابراز علاقه میکرد همیشه بهم میگفت تو مث آبجی میمونی برام (پسر عمه ام بچه اوله و 5سال از من کوچیکتره) منم مشکلی ندیدم بهم اس ام اس میداد برام مسئله ای نبود تا اینکه دیدم خیلی دیگه وابسته شده خیلی حساس بود حتی به اینکه میدید با داداشم روبوسی میکنم ... از حسش تو اون سن ترسیدم ... واسه همین دیگه جوابشو ندادم ... تا 2 روز پیش
عمه ام اینا تو شهر دیگه ای زندگی میکنند واسه همین و یکسری مشکلات خانوادگی سالی یه بار بیشتر نمیبینمیشون تا 3 سال پیش که باباش فوت شد من بازم خبری ازش نداشتم تا 2روز پیش که برای افطاری اومدن خونه مامانم (من الان ازدواج کردم) خیلی داغون بود ...اصلا به پرای 19 ساله نمیخورد ... عمه ام منو کشید کنار گفت باهاش صحبت کن میخواد ترک تحصیل کنه به من گفته راهمو ازت جدا میکنم و از این حرفا ... باهاش صحبت کردم ... واقعا افسرده است ..لپ کلامشم اینه که من دچار کم لطفی و کمبود محبتم ...باید باهاش چطور رفتار کنم که بخاطر اینکه بقیه زیاد بهشون سر نمیزنن و همینطور من میخواد سر لجبازی آینده خودشو خراب کنه....خیلی باهاش حرف زدم اما اصلا قانع نمیشه
علاقه مندی ها (Bookmarks)