دختری 31 ساله هستم که خواستگاری 29 ساله دارم من فوق لیسانس و دارای موقعیت اجتماعی و شغلی بهتری از پسر هستم پسر لیسانس و شغل آزاد دارد خانواده خوبی دارد تقریبا مرفه هستند و الان در مرحله آشنایی هستیم طوریکه پسر جواب منو مثبت میدونه
ولی من فعلا در مرحله شناخت هستم یه مسئله دیگری كه من دارم و فكر میكنم همین باعث شده كه من نمیتونم به ایشون علاقه مند بشم
موضوع علاقه من به یكی از همكارانم هست این همكارم از نظر موقعیت اجتماعی در حد خودم است و از نظر ظاهر خوش تیپه
ولی رسما خواستگاری نكرده بلكه از طریق مدیر شركت یه حرفهایی زده شد كه به من بعنوان مورد ازدواج فكر میكنه ولی چون
داره خونه میسازه فعلا امكان مالی نداره كه برای ازدواج اقدام كنه از طرفی رفتارش هم طوریه كه بنظر میرسه علاقه مند است فقط مشكلی كه داره سیگاریه و من اصلا نمیتونمدود سیگار رو تحمل كنم از طرفی ایشان از نظر معیارهای ازدواج من خوب هستند و حس دوست داشتن
را در مورد ایشان دارم و خواستگارم رو در ذهنم با اون مقایسه میكنم و نمیدانم چكار كنم اگر بخواهم منتظر اقدام ایشان باشم
ممكن است هیچوقت اقدام نكند و ممكن است من نتونم با سیگارش كنار بیام
از طرفی علاقه با او و اینكه همش جلو چشمم نمیذاره كه به خواستگارم علاقه مند بشم چون مقایسه میكنم
نمیدونم با این شرایط كه من دارم بخصوص شرایط سنی اصلا صلاح هست كه من منتظر آدمی باشم كه معلوم نیست چه اقدامی میكند و
حتی با توجه به سیگاری بودن بدرد زندگی میخورد یا نه؟ ولی احساسی كه به این آقا دارم كاملا بعنوان همسر و مرد زندگی قبولش دارم چون رفتار مردونه ای داره و در كار و موقعیتش خیلی موفقه و همچنین خوش تیپه
ولی خواستگارم پسر خیلی مثبتیه ولی حس همسری بهش ندارم و همش با همكارم مقایسه میكنم از طرفی
من باید زودتر تكلیف خواستگارم رو معلوم كنم نظر دوستان در مورد همکارم چیه؟ در مورد خواستگارم چطور ب توجه به اینکه خیلی شرایطش برام جالب نیست و علاقه خاصی هم بهش ندارم ولی آدم خوبی بنظر میاد
علاقه مندی ها (Bookmarks)