سلام.
دختر 24 ساله هستم. نزدیک سه سال پیش به واسطه یکی از دوستانم با پسری آشنا شدم. به نظر خودم به علت ترسی که از پسرها داشتم رابطه رو خیلی زود به بهانه عدم آمادگی خودم تمام کردم. ولی این رابطه تمام نشد و طی این مدت حداقل هر 2 ماه یک بار با من تماس می گرفت. تا این که از مهر پارسال خودم این رابطه رو بیشتر کردم چون واقعا احساس تنهایی می کردم و به شدت به ایشون علاقه داشتم. تمام این مدت بهش علاقه داشتم ولی همیشه خودمو می زدم به اون راه. اما خودم احساس می کنم چیزی که باعث شده ازش خوشم بیاد، بیشتر از هر چیزی کشش جنسیه.
حدود 40 روز پیش این رابطه شکر آب شد، به این خاطر که یک بار که با هم بودیم زیادی به من نزدیک شد و .....
من آدم مذهبی نیستم اما خیلی ناراحت شدم، ولی احساس می کنم در عین حال از کارش خوشمم اومد. ولی یه ترس همیشگی هم از پسرها تو وجودم هست که نمی تونم بهشون نزدیک بشم.
الان بعد از این 40 روز واقعا نمی تونم فراموشش کنم و شاید روزی صد بار می رم سراغ گوشیم به امید تماسش. نمی دونم چه کار کنم. نمی دونم این دوست داشتن فقط از روی شهوته یا واقعا شخصیتش رو دوست دارم. آخه هر وقت حرف می زد، از موضوعی که پیش می کشید، از طرز حرف زدنش، از همه چیزیش خوشم میومد.
هیچ وقت هم در مورد خودمون با هم صحبت نمی کردیم. مثلا از کتاب و فیلم و این چیزا حرف می زدیم.
نمی دونم دقیقا ازتون چی می خوام. شاید می خوام کمکم کنید که فراموشش کنم. حالم واقعا بده و تحمل این وضعیت خیلی خیلی برام سخته.
ببخشید که انقدر پراکنده گویی کردم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)