حسابی گیجم..نمیدونم به چی علاقه دارم.برای همین زندگیم راکد مونده

[بهار.زندگی]

سلام بچه ها
من یه سوال دارم.من میخوام برای ارشد تصمیم بگیرم اما حسابی گیجم و نمیدونم چه رشته ای بخونم..اصلا نمیدونم به چی علاقه دارم..همینطور بلاتکلیف موندم و وقتم داره هدر میره..تا اونجا که یادم میاد از اول هیچ وقت علاقه خاصی به رشته خاصی نداشتم و الان هم اگه ولم کنن درسمو ادامه نمیدم.چون با اینکه شاگرد زرنگی بودم هیچ وقت از درس و شب امتحان و اینا خوشم نمیومد.بیشتر کارای عملی دوست دارم.از درس خوندن و حفظ کردن بدم میاد.وحشتناک ترین شبای عمرم شب امتحان بوده..اما الان مجبورم چون علاقه ای به رشتم ندارم باید برم سراغ یه رشته دیگه.اصلا نمیدونم چیکار میخوام بکنم.

شما چیکار کردین که فهمیدین به چه رشته های علاقه دارین؟؟

ممنونم

موفق باشید

[دانوب]

سلام بهار جون!!

اینکه احساس گیجی کنی تا حدودی طبیعیه!!! منم با اینکه رشتم رو دوست دارم، خدا رو شکر توش موفقم، ولی سختی کار و به قول تو امتحان و نگرانی از اینده بعضی اوقات باعث میشه تردید کنم.

اما

چیزی که منو از ادامه این تردید باز میداره اون هدفیه که برای خودم تصور میکنم... دقت کن تصور می کنم... نمیدونم چقدر درش موفق خواهم بود... راستش رو بخوای اون هدف و ته خط تو زمینه کاری برای من هنوز خیلی مبهمه... ولی میدونم که دوست دارم اونحا باشم و میدونم برای رسیدن بهش باید مسیری که الآن توش هستم رو طی کنم.


فکر میکنم بهت کمک کنه اگه با خودت رو راست باشی... خیلی اوقات آینده ای که مارو خوشحال میکنه از درس و مشق و دانشگاه نمی گذره... یا حتی خیلی ساده تر میشه بهش رسید.

ولی اگه مطمئنی برای آن چه که می خوای هنوز هم نیاز به آموزش داری، خب شروع کن.
نمیدونم رشته ات چیه، و چی باعث میشه که دوستش نداشته باشی. ولی بگرد ببین شاید کلا تحصیلات آکادمیک راضیت نمی کنه... بخصوص میگی تئوری دوست نداری و اهل عملی...
البته باید بگم تو مقطع تحصیلات تکمیلی آموزش از حالت خشک و صرفا تئوری در میاد، و برای پایان نامه ات باید آموخته هات رو عملی کنی (این روال صحیحه حالا بماند که بعضا این طور نیست).

در هر صورت فکر کنم بد نباشه اگه چشمات رو ببندی و بهار 5 سال دیگه رو تصور کنی... ببین نیاز به مدرک فوق لیسانس داره یا نه؟

بازم اگه سوال دانشگاهی داشتی بپرس، چون تو این یکی من حسابی تخصص دارم

[بهار.زندگی]

ممنونم دانوب عزیز

چیزی که منو از ادامه این تردید باز میداره اون هدفیه که برای خودم تصور میکنم... دقت کن تصور می کنم.

من تصور خاصی ندارم.

خوب راستش برام پول خیلی مهمه و اینکه کاری که انجام میدم سطح بالایی داشته باشه..خود درس اصلا برام جذاب نیست..
گاهی به خودم میگم برم ارشد رشته خودم.قبولیش برام راحتتره اما بعضی درساش چندشن برام.

در حال حاضر من یا باید با رشته خودم کار کنم.که دوست ندارم.یا کار غیر حرفه ای انجام بدم.که سطحشو پایین میدونم.یا برم یه رشته دیگه که حالم ازدرس خوندن بهم میخوره.

کلا بلاتکلیفم.

از درس خوندن بدم میاد اما نمیتونم ببینم کسایی که ازم پایینتر بودن به مدرک بالاتر و کار بهتر و درامد بهتر رسیدن..نه اینکه بخیل یا حسود باشم..نه ..تلاش کردن نوش جونشون.

اما من همینطوری الکی در جا بزنم؟؟

یادمه دبیرستان یه تست رشته و مشاغل ازم گرفتن جواب این شد:شما به رشته خاصی علاقه ندارین و هر رشته ای که انتخاب کنید موفق میشوید(البته گمونم قسمت دومش صحیح نیست)




اما من واقعا گیج موندم..تصورم فقط کار خوب و پوله...و به هیچ رشته ای علاقه خاصی ندارم.

[saeeded]

سلام
گفته بودی اگه ولت کنن ادامه تحصیل نمیدی چون علاقه ای نداری.
من این سوال رو میپرسم که اگه ولت کنن دوست داری چه کاری انجام بدی ؟ یا در چه زمینه ای تخصص داشته باشی ؟
البته گفته بودی که دوس دارم کاری انجام بدم که هم کلاس بالایی داشته باشه و هم پول خوبی توش باشه . مطمئنا اینجور شغل ها رو سراغ داری ولی اینجا ذکر نکردی .
چرا به خودت نمیگی که من دوست دارم مثلا مهندس خبره شبکه بشم. اطلاعاتم بیشتر از یک فارغ التحصیل رشته شبکه باشه!
یا مثلا گرافیک دوست داری چرا سعی نمیکنی که اطلاعات، تجربه و تخصصی در حد گرافیست های خارجی داشته باشی.
خیلی از کار ها هستن که آدم با تجربه و تلاش و علاقه خودش میتونه به درجات خیلی بالایی تو رشته مورد علاقه اش برسه .
مثلا آهنگساز "یانی" بصورت تجربی تا این حد پیشرفت کرده که یکی از بزرگترین گروه موسیقی جهان رو داره اداره میکنه
درسته که در و.جود هر شخصی این پتانسیل وجود داره که تا این حد پیشرفت کنه ولی خب ما انتظاراتمون رو میاریم پایین ولی سعی میکنیم تو کاری که هستیم بهترین باشیم. اگه کاری که انجام میدی مورد علاقه ات نباشه و مجبور باشی که اون کار رو انجام بدی لحظه به لحظش برات زجر آور خواهد بود، چه درس خوندن باشه چه شغل اداری که به زور براخودت جور کردی که منبع درآمد آسوده ای برات باشه و ...
ولی اگه کاری که انجام میدی علاقه داشته باشی کار مثل تفریح میمونه برات هیچوقت هم ازش خسته نمیشی و در کارت پیشرفت خوبی هم خواهی داشت چون همیشه سعی میکنی که زوایای جدید کارت رو بشناسی و درش مهارت داشته باشی.
.
فکر نکن کسی که همه تلاششو کرده و از مقطع ارشد فارغ التحصیل شده و شغلی توی اداره ای گرفته پس به همه آرزوهاش رسیده و خوشبخته ! اینطور نیست !
زندگی نامه خیلی از افرادی هستن که تو کارشون موفق بودن فقط به خاطر اینکه با عشق و علاقه پیگیر کارشون بودن.
برای موفقیت در هر کاری باید سعی کنیم که تو اون کار "بهترین" باشیم.

[بهار.زندگی]

سلا اقا سعید..از پاسختون خیلی خیلی ممنونم.

مشکل اینه که من نمیدونم چی دوست دارم..خنده داره..نه؟؟
ولی واقعیت داره..

من این سوال رو میپرسم که اگه ولت کنن دوست داری چه کاری انجام بدی ؟ یا در چه زمینه ای تخصص داشته باشی ؟

اگه ولم کنن..نمیدونی از این جمله چقد لذت بردم..اگه ولم کنن..اگه ولم کنن میرم دنبال نقاشی یا کلاسای جورواجور..دلم میخواد از همه چی سر در بیارم..از اشپزی و خیاطی بگیر تا کامپیوتر تعمیر موبایل گرافیک کاشت محصول کشاورزی و شاید چیزای دیگه که الان خیلی باهاشون اشنا نیستم.

اما در واقع نمیشه..من با این سن نمیتونم مثه بچه ها از این کلاس به اون کلاس برم..بلاخره باید یه تخصص خاص داشته باشم و یه کار ثابت و البته مدرک هم انگار مهمه..مثلا فرض کن چند سال دیگه بچه دار بشم..اونوقت بهش بگن مامنت مدرکش چیه؟؟بگه لیسانس..در حالیکه الان هر ننه قمری میتونه یه فوق بگیره.

[بهار.زندگی]

حالم از همه چی داره بهم میخوره..ازخودم از همه چی..ازاینکه حتی یه هدف معمولی ندارم..از اینکه نمیدونم چی میخوام..ازاینکه یه ثبات مشخص نه درباره ادما نه کار و نه علایق ندارم..
این خیلی مسخره است که حتی نمیدونی چی میخوای..وحشتناکترین حالت همینه که من دارم..به هیچی علاقه خاصی ندارم

دلم میخواد برگردم به بچگی و همونجا بمونم...........یا ...ای خدا چرا من اینطوریم؟؟

مسخره است..همه ادما علایقی دارن و من نه.اه.حالم بد شد

[tamanaye man]

بهار 66 عزیزم سلام

بهار جان من چند تا توصیه برات دارم

یکی اینکه اگه خواستی هر رشته ای رو بخونی حتما براش یک هدف داشته باش ،تا با انگیزه درست رو بخونی .مثل یک شغل .
دوم اینکه خیلی خیلی مهمه که رشته ای که میخونی بهش علاقه داشته باشی .

عزیزم همین که میگی به نقاشی علاقه داری این خیلی خوبه .اگه تقاشی و گرافیک و فتوشاپ و موشیقی و ...به رشته خودت نمیخوره به نظرم لازم هم نیست حتما بری دانشگاه .میتونی بری کلاس و موفق باشی .

به نظرم درسته که ما توی یک جامعه زندگی میکنیم و نظر اطرافیانمون برامون مهمه ولی به نظرم علاقه و روحیه خود شخص خیلی مهمتره . تا وسطای کار از پا درش نیاره .

وقتی تصمیم میگیری یک رشته رو بخونی باید فکر کنی که تاچندین سال ممکنه که بخوای با مدرکت کار کنی پس نباید کاری باشه که زود خستت کنه .

چون ممکنه شما بری توی یک عالمه درس کامپیوتر ، ریاضی ،مهندسی ،....غرق بشی ، تازه آخرش هم معلوم نیست کار خوبی بتونی پیدا کنی یا نه ؟

ولی در عوض اگه همین نقاشی رو ادامه بدی میتونی ازش لذت ببری و خیلی وقت ها برای روحیه خودت نقاشی کنی .و یک هنرمند بشی که به نظرم کلاسش هم از یک فوق لیسانس بیکار بیشتره .

میدونی که دیگه فقط با مدرک دکترا میتونی دانشگاه استخدام بشی .و با فوق لیسانس نمیشه .

شما میتونی در زمینه هنری موفق بشی .

[بهار.زندگی]

تمنای من ازت واقعا ممنونم.

اما من به هیچ رشته ای حتی نقاشی علاقه خاصی ندارم..هیچ کدوم به تنهایی ارضام نمیکنه..یه مدت نقاشی رفتم و ولش کردم..دلم میخواد سراغ کارای دیگه هم برم.
ضمنا نمیتونم به نقاشی به دید شغل نگاه کنم.

اگه خواستی هر رشته ای رو بخونی حتما براش یک هدف داشته باش ،تا با انگیزه درست رو بخونی .مثل یک شغل .
دوم اینکه خیلی خیلی مهمه که رشته ای که میخونی بهش علاقه داشته باشی .

با حرفات کاملا موافقم..اما بدبختی اینه من به هیچی علاقه خاصی ندارم..بیتفاوت..

تازه من اگه تغییررشته بدم برم ارشد یه رشته دیگه..خودمو بکشم و قبول بشم و فارغ التحصیل شم..اما واسه اینکه رشته لیسانسم با فوق فرق داره نمیتونم برم دکترا.(قانون جدید)

کار هم معلوم نیست...........

[دانوب]

[color=#0000CD][font=Tahoma]
من تصور خاصی ندارم.

خوب راستش برام پول خیلی مهمه و اینکه کاری که انجام میدم سطح بالایی داشته باشه..خود درس اصلا برام جذاب نیست..
گاهی به خودم میگم برم ارشد رشته خودم.قبولیش برام راحتتره اما بعضی درساش چندشن برام.

اما در واقع نمیشه..من با این سن نمیتونم مثه بچه ها از این کلاس به اون کلاس برم..بلاخره باید یه تخصص خاص داشته باشم و یه کار ثابت و البته مدرک هم انگار مهمه..مثلا فرض کن چند سال دیگه بچه دار بشم..اونوقت بهش بگن مامنت مدرکش چیه؟؟بگه لیسانس..در حالیکه الان هر ننه قمری میتونه یه فوق بگیره.

سعی میکنم از جملات خودت کمک بگیرم.

کار سطح بالا، کلاس بالا، مدرکی بالاتر از مدرکی که هر ننه قمری بتونه بگیره، افتخار فرزندت،....

من بهار رو تو این کلمات پیدا نمیکنم!!! خودت این وسط کجایی؟

نمی خوام طولانی بشه، اینکه تحصیلات یک وسیله است، باهات موافقم، ولی تو این قسمت که وسیله برای چیست، فکر میکنم یه کوچولو باید دیدگاهت رو عوض کنی،
تحصیلات، ازدواج، دوستان، پول و... پله هستن، خیابون اند، مسیرند که قراره به یه جایی ختم بشن==> بزرگ شدن تو، به کمال رسیدن و احساس آرامش...
شاید بگی من خودم اینا رو میدونم، شاید واقعا هم دیدگاهت همین باشه، ولی این عبارات نشون میده که دیدگاه هات عملیاتی نشدند.
صرفا حرف های قشنگی هستند که تو ویترین ذهن میذاریم، و بعضی اوقات تحویل این و اون میدیدم.
( به صیغه اول شخص جمع دقت کن، من خودم هم یکی هستم مثل تو، منم ممکنه فقط حرفش رو بزنم، ولی درست اینه که حرف های زیبا رو به زندگیمون تزریق کنیم)

هدف داری، فقط گمش کردی!!!
نقاشی، گرافیک، کامپیوتر، آشپزی، پرورش محصولات کشاورزی.... مگه یکی میتونه تمام این تجربه هارو باهم در حد حرفه ای بدست بیاره؟ اونم تو گستره به این وسعت (تعمیر موبایل تا کشاورزی)

فکرت پراکنده شده... دیدی وقتی اتاقی بهم ریخته است نمی تونیم وسیله ای رو توش پیدا کنیم، حالا راه تو، هدف تو، در این بازار شلوغ گم شده.

پس

فکرت رو سر و سامون بده

و به دنبال مدال نباش، حتما خودت هم انسان هایی رو سراغ داری که روی سینه شون پر مداله و درون اون سینه قلبی دارن که تشنه است

[meysamm]

سلام

اول، خیلی خوبه که در تاپیکای اخیرت خیلی راحت حرف زدی، احساساتت رو گفتی، نظرت رو راجع به خودت گفتی، خواسته هات و مشکلاتت
اما متاسفانه برعکس پست هایی که برای کمک به دیگران میذاری، پستهای تاپیک های خودت خیلی خام و نپخته هستن
اگه هزار صفحه از خودت بنویسی باز هم هیچکدوم از ما بهار رو به اندازه خودت نمی شناسیم
پس یه توصیه دوستانه: تا دقیقا نفهمیدی مشکلت چیه و حسابی در موردش فکر نکردی، چیزی ننویس
از احساساتت از مشکلات دیگه ات و از مسائلی که بطور مستقیم ربطی به موضوع این تاپیکت نداره، چیزی ننویس
چون بحث رو منحرف میکنه، چون پیچیده اش میکنه، میشه یه معادله چند یا چندین مجهوله و لاینحل، نمی تونیم به نتیجه برسیم، بعد ممکنه حس کنی زندگیت دقیقا عین همین تاپیکت سردرگم و نامنظم و بی نتیجه است، درحالیکه واقعا اینجوری نیست
به عبارت بهتر، سعی کن تا جای ممکن از تاپیک هات انرژی مثبت بگیری نه برعکس

دوم، این چه جمله مزخرفیه: "من به هیچی علاقه ندارم! "
حس میکنم داری با یکی، نمی دونم خودت شایدم خونوادت لجبازی میکنی، وقتی این پست هات رو میخونم، حس قهر کردن بهم دست میده، با کی قهری؟!
یه چیز دیگه
من معنی این جمله ات رو هم نمی فهمم:"فلان رشته ارضام نمی کنه"
یعنی چی ارضام نمیکنه، منظورت چیه؟
نمی فهمم!
مگه قراره ما همیشه از همه چی راضی باشیم؟!
بار احساسی جملاتت رو کم کن، اصلا برای ما فرقی نمی کنه که تو حالت چقدر بده، و چقدر احساس بدی داری!!
منظورم اینه که اصلا فرقی در راه حل پایانی مشکلت نداره، پس لطفا دیگه اه و ناله نکن!

سوم، اگر به درس خوندن و مطالعه به هدف دونستن بیشتر(فقط و فقط همین) علاقه نداری
برو سراغ یه رشته ای که بتونی به وسیله اون موقعیت اجتماعی بهتری داشته باشی و پول بیشتری در بیاری، اصلا هم مهم نیست که عاشقش نباشی
حتی دانشگاه های من دراوردی و نمی دونم غیر انتفاعی و اینا رو هم توصیه میکنم
شما فقط مدرک می خوای، مگه جز اینه؟
یا احتمالا یه موقعیت ازدواج یا موقعیت کاری بهتر؟
فکر میکنی چند نفر عاشق رشته های دانشگاهیشون هستن؟
( به حرفای اطرافیانت توجهی نکن، اونی که میگه عاشق رشته اشه حرف مفت میزنه، هممون شب امتحانی بودیم و خاک برسر، مگر یه تعداد معدودی)
هدف شما عاشق و بی قرار یه رشته تحصیلی خاص شدن نیست
هدف شما همون کار و پول و ازدواج و احتمالا وجهه اجتماعیه
هدفت معلومه، مسیرت رو باید درست انتخاب کنی
یه مسیر کوتاه و مطمئن
اونجوری که از حرفات برداشت کردم، خودت تشخیص دادی که این مسیر از دانشگاه میگذره
خب، کدوم رشته؟ کدوم دانشگاه؟ محدوده زمانی که میتونی بهش اختصاص بدی؟
باید برای هدفت زجر بکشی
حتی اگر از رشته ات متنفر باشی،
بعضی وقتا هدف وسیله رو توجیه میکنه
با توجه به اینکه میگی درامد بیشتر برات اولویت داره، موقعیت کاریت رو از دست نده و در کنارش درست رو ادامه بده

چهارم، با توجه به اینکه توی جامعه امروز ما، از یه زن خیلی انتظار نمیره که درامد چشمگیری داشته باشه، مجبور نیستی خیلی روی این هدفت سرمایه گذاری کنی
مورد بعدی اینکه، اهداف ما و به تبع اون عملکرد ما یه شخصیت بیرونی به ما میدن، که دیگران با توجه به اونها با ما ارتباط برقرار میکنن
می خوام بگم، اگر یکی از اصلی ترین امتیازات بهار موقعیت کاری و مالیش باشه، دور از انتظار نیست که مردی بهش متمایل بشه که این مسائل براش خیلی مهم باشه، و اگر بدبینانه نگاه کنیم خیلی مسائل دیگه براش مهم نباشه!
اینجوری هم بهش نگاه کن، این خیر، شر نشه!

پنجم، مطمئن باش اگر با هدف دراوردن پول وارد رشته های هنری بشی، به هیچ جا نمی رسی، وقتتو تلف کردی (مگه یه سری کارای تجاری و بازاری)
میتونی به عنوان یه تفریح و برای تنوع بری سراغ کارای هنری، احتمالا نتیجه خیلی خوبی میگیری

خییییییییلی حرف زدم