سلام.
من تو انجام مسایل روزمره ام خیلی مشکل دارم. همش به تعویق میندازم. آدم موفقی هستم و سابقه ی خوبی هم دارم. اما حتی در ادامه ی همون زمینه هایی که قبلا باعث موفقیتم شده هم کوتاهی می کنم. اکثر اوقاتم رو الکی پر میکنم. اما در عین اینکار، از خودم ناراحتم و استرس کارهایی رو میخورم که عقب انداختم.
همش کارم رو عقب میندازم. در واقع میندازم دقیقه ی نود که مجبور شم!
بخشیش بر می گرده به ترس و عدم احاطه و شناخت کاملم از کاری که میخوام شروع کنم. مثلا یه پروژه رو میخوام شروع کنم. چون دقیقا نمیدونم باید چه کارایی انجام بدم میندازمش عقب. ولی جالب اینه که برا همون بدست آوردن اطلاعات کامل هم اقدامی نمی کنم تا وقتی بیفتم تو هچل! بخشیش هم مال اینه که اصلا نمی تونم شروع کنم و در واقع همش این شروع رو به تعویق میندازم. بخش سومش هم مال اینه که حس میکنم وقت ندارم!
گاهی حتی رغبت کارای کوچیک رو هم ندارم. مثلا الان تو کیفم کلی شلوغه و همه مدارکم به هم ریخته است. هی میگم باید بشینم یه سر وسامونی به این کاغذها و مدارکم بدم. اما دریغ از اینکار! اما اینم بگم که تو امور خونه اینجوری نیستم. مثلا مدام در حال مرتب کردن خونه و رسیدن به کارای مورد علاقم مثل تزئینات و دکور خونه هستم.
ببخشید اینقدر توضیح دادم و مثال زدم. گفتم شاید اینطوری راحت تر بتونید بفهمید مشکل کجای کارمه؟
نمیدونم مشکل از تنبلیمه یا از برنامه ریزی نداشتن. ممنون میشم یه نفر راهنماییم کنه. چون خیلی عذاب میکشم. همیشه حس میکنم کلی کار و برنامه ی عقب مونده دارم. ولی چون روزانه خودم رو به کارهای خونه علی الخصوص خونه داری مشغول میکنم وقت انجامش رو ندارم!
ضمنا من کارمندم و 5 روز اول هفته از 7:30 تا 3:30 سر کار هستم. پنج شنبه و جمعه کامل تعطیلم. متاهلم و بچه هم ندارم. تازه عروس هم هستم!!!!!
نوشته اصلی توسط خدمت
علاقه مندی ها (Bookmarks)