برخورد و شيوه مناسب با همكارم چيست؟؟؟؟

[aruo]

سلام دوستان عزيزم
خوشحالم بعد از مدتها ميتونم از راهنمايي شما كمك بگيرم. همين جا فرصت مناسبيه از دوست نازنينم فرشته مهربان و ساير عزيزاني كه در جريان موضوع قبلي من بودند تشكر منم.من به شدت به انچه اموختم متعهد بودم و سعي در عملي كردن اموزه هايم داشتم اما اينجا بحث جديدي برايم ايجاد شده است كه اميد دارم با راهنمايي دوستان عزيزم مانند قبل شيوه مناسبي در برخورد با اين مشكل پيدا كنم.
شايد ظاهر مشكل زياد بزرگ جلوه نكند اما براي من سوال بسيار برزگ و مبهمي شده است . من در محل كارم فردي تقريبا موفق هستم و البته به لحاظ توانايي هاي كه خداوند به من ارزاني كرده است مورد حسادت متاسفانه!!
در ارتباط با همكارم بر مشكل خوردم چون ايشان به شدت با بدگويي پشت سر بنده عليه من جو سازي مي كنند البته من خيلي سعي در بخشش و گذشت داشتم و سعي كردم حتي با ايجاد فضاي مناسب گفتگو با ايشان در حهت شفاف كردن مشكلات و انتظاراتمان صحبت كنم اما در جواب در خواست من با لحن بسيار زنند اي فرمودند : من با شما كاري ندارم
و بعد از اين برخورد استراتژي من در مقابل ايشان به شدت دوري با حفط احترام بود. به او وجودي كه سعي كردم تمركزم دايم رو خودم و پيشرفتم باشد و نسبت به جو تشنج الودي كه در اتاق حاكم ميكرد با پچ پچ كردن با همكارام و بد گويي من و ايزوله كردن بنده من حتي در مقابل ايشان يكبار هم سعي در تلافي كردن نداشتم و دربازي ايشان شركت نميكردم. پشت سرشون بدگويي نميكردم . سلام ميكردم حتي اگر جواب نميداد و بي احترامي ميكرد من كار خودم را ميكردم (چون اعتقاد داشتم اين جزو اصول اوليه اداب انساني است) و گذشت ميكردم اما ايشان در مقابل رفتارهاي من گستاخ تر ميشدند.و بدتر واكنشهاي خاله زنكي ميكردند. حتي جاهاي به حقوق مسلمه من دخل و تصرف ميكردند. اما هر بار من با ارامش سعي در احياء حقوقم ميكردم . اما كم كم احساس كردم ايشان پا را از گليم فراتر مي گدارند و من روند بخششم كاري صورت نميدهد. ميدانم بخشش ابتدا براي ارامش خود فرد است اما سوال من اين است كه مرز بخشش تا كجاست يا نه به نظر شما برخورد مناسب ضمن بخشش براي گستاخ نشدن طرف مقابل چيست چون كم كم احساس مي كنم اين موضع من را روي ضعف مي گدارند و خودم هم حس خوبي ندارم و از طرفي هم دوست دارم ضمن مثبت بودن قاطعيت را در اموراتم وارد كنم. البته فكر مي كنم تقريبا فرد قاطعي هستم اما در برخورد با يان همكارم و حركات خاله زنكي ايشان و حتي گستاخي هاي ايشان موضع مناسب كدام است ؟؟؟؟ اين واقعا برايم فوريت دارد از فرشته مهربان عزيزم جناب SCI خانم اني و ساير دوستان و كارشناسان همراهي و كمك فكري ميخواهم خصوصا در مورد حد و مرز بخشش !!!!

[aruo]

دوستاي خوبم اين موضوع واسم خيلي مهمه راهنمايي نميكنيد؟؟؟:3

[کبوتر]

صبر کن دوست عزیز.

دوستان عزیز آنلاین نیستن .به محض اومدن به راهنمایی شما میپردازند.

[maryam123]

سلام دوست خوبم

من چند وقت پیش که خیلی خانواده همسرم اذیتم کردن قرآن رو باز کردم وچند ایا اخر سوره نحل رو دیدم کلی ارامش گرفتم.و همون راه رو رفتم و خداییش نتیجه گرفتم

دقیقا عین جملات رو یادم نیست اما مصداقش این بود که اگر کسی شما رو اذیت کرد به همون اندازه انتقام بگیرید و البته اگر صبر کنید اجر بهتری خدا بهتون میده.از مکر حیله کسانی که بهت ازار میرسونن دلگیر مشو که خدا تو را از مکر انان حفظ میکنه

فکر کنم جوابش کاملا مشخصه.

ضمنا رواتی هم از حضرت علی (ع) داریم با هرکس مثل خودش باهاش رفتار کنید.(اینم دقیقا عین کلماتش یاد نیست.ماشالله به حافظه من !)

البته اگر اون زیرآب میزنه شما نکنی اینکارو ها.اما طوری رفتار کن که متوجه ناراحتی شما بشه و بدونه که شما ببخشید اینو میگم بی دست و پا و بی زبون نیستی

در عین ادب و احترام بهش ناراحتی خودتو بفهمون

موفق باشی

ضمنا صد درصد این فرد شما رو پایین تر ازخودش میبینه که داره این رفتارارو میکنه

شما سعی کن خیلی تو چشم نباشی و ذکر لاحول و لا قوه الا بالله رو زیاد بگی

[aruo]

ممنونم مريم عزيز
مشكل من تناقضاتي كه ىراي ابراز يك حركت مناسب و سنجيىده ىر ذهنم ايجاد ميشوداز يك طرف شخصا بخشش و ناديده كرفتن و تمركز روي خودم وكارهايم را ترجيح ميدهم و از طرفي ميبينم كاها اوضاع با اين شرايط سخت تر ميشه و بقيه همكارا اين حركت منو از روي ضعف ميذارن اينجاست كه من بهم ميريزم
دلم ميكه انرزي مثبت ورها كردن وبخشش كار درستي است اما منطقم مي كه بخشش بي تاثير مناسب نيست
من تو اين اقضلت امورات معنوي و عقلي مشكل دام شفاف تر بكم مرز قاطع بودن و بخشش و صبر كجاست جه جوري ميشه اين فرامين را با هم قاطي نكرد
من تا اين جا ىر كنترل شرايط موفق بودم و نظر روسا و همكارهاي ديكه ام اينه كه با با شما كجا واين حرفا كجا ولش كن و وقتي اين حرفا رو ميشنوم يكم كيج ميشم يعني به دليل رفتار مناسب رو روشنفكرانه من(البتع به ذعم اونا) من بايد هميشه يه جارجوب بزركواري تحميلي ىاشته باشم !!!اصولا روش خاموش كردن يه رفتار غلط اينجا مناسبه (همون بي اعتاايي به رفتارهاي نا مناسب )و بها ندادن ويا .....
دوباره دارم دجار وسواس فكري ميشم اينقد كه رو اين موضوع را واسه خودم حلاجي ميكنم

كسي نسيت بياد كمممممك؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[دانوب]

سلام دوست عزیز!

بدگویی ایشون درباره شما روی پیشرفت شما مؤثره؟ یعنی ایشون اینقدر روی مافوق شما نفوذ داره که صرفا براساس حرف های ایشون زندگی کاری شما تحت شعاع قرار بگیره؟ یا فقط به قول خودتون یه جمع که توش بساط غیبت و سبزی به راهه؟

اینا رو برای این پرسیدم چون من هم کم و بیش شرایط شما رو دارم، میشه گفت موفقم و الان از اکثر هم دوره ای هام جلو ترم... من هم متوجه نگاه سنگین اونها و اینکه تمایلی به پذیرش من توی جمع خودشون ندارن رو میبینم....

ولی موضوع اینجاست که وقتی شما توی یک مسیر در حرکت هستید، ممکنه قورباغه غور غور کنه، سگ پارس کنه، و خب همراه شما هم با شما صحبت کنه، به کدوم یکی واکنش نشان میدی؟
مسلمه حرف دوستت....... چرا؟ چون اهمیت داره..... بعضا ممکنه حتی متوجه پارس سگ و ..... نشی اصلا (این تنها یک مثاله و من اصلا قصد بی احترامی به همکار شما رو ندارم)

پس سعی کن واکنش هات نتها بر اساس اهمیت امور برای خودت باشه.
من این جمله ام رو خیلی دوست دارم: برای ثابت کردن خودت تنها کافیه خودت باشی!!!

[aruo]

سلام دانوب عزيز

ممنون از راهنماييت
خوشبختانه مافوقم فردي بسيار منطقي و بزرك منشي استز مشكل من تو جو سازي محل كارم هست البته به واقع حتي از كوشه كنار شنيدم منو از اين بابت كه خاله زنكي رفتار نمي كن و اهل بدكويي نيستم حتي تحسين هم كرده اند اما كاسه صبر ادم لبريز ميشه هر جي من بي تفاوت ميكذرم ايشون يه مدت بي خيال ميشه بعد دوباره روز از نو روزي از نو!!!
من يكم ترديد دارم كه ايا اين بي تفاوتي و خاموش سازي روش مناسبي است يا نه؟حتي كاملا نميدانم قاطعيت داشته ام يا خير البته بنا به شواهدي قاطع بودم در اموراتي كه لازم بود اما ىر اكثر اوقات روشم خاموش سازي و بي تفاوتي وحتي بخشش بوده اما بنا به شواهدي حس مي كنم ديكران نرمش منو رو ضعفم ميذارند در كل كيج شد
رو جوي كه تو اتاق محل كارم هم ايجاد ميكنه اذيت ميشم
مثلا ميره كنار دست يكي از همكارم ميشينيه و هي در كوشي بد كويي ميشه و تا يه مدت دوباره فضاي اتاق عليه من ميشه
ممنون عزيزم از راهنماييت

[یسنا]

سلام
هر کسی مسئول رفتار خودشه - شما به کار خودت ادامه بده - بی اعتنایی به این کار و این شحص خیلی کمکت می کنه - تو توی کارت صادق باش و طبق مقررات پیش برو هیچ وقت حقت هم پایمال نمی شه

بی اعتنایی کن و اصلا نبینش

[aruo]

مرسي يسنا جان
سوال من كه اكه جناب دانشمند و يا ساير دوستان عزيز اكه راهنمايي كنند اينه كه مرز بين بخشش به جا و قاطعيت كجاست كجا ها ببخشيم كجا ها قاطع باشيم و .....
ابهاماتم زياده اما تو اين مورد به خصوص كمي كلافه شدم ايشون دارن با اين كارها رو مخم راه ميرن
به شدت با من رقابت مي كنه اما از نوع منفي

[rain rain]

ضمنا صد درصد این فرد شما رو پایین تر ازخودش میبینه که داره این رفتارارو میکنه

ولی من برعکس فکر میکنم، اگه ایشون رو پایین تر میدید که اصلا به خودش زحمت نمیداد علیه ایشون جو سازی کنه، بنظر من این خانم (خانمه دیگه نه؟) اولا دارای عقده ها و کمبودهای فراوانی هست و ایشون رو یه رقیب برا خودش میبینه و به موفقیتها و حسن رفتارشون حسادت میکنه شدید...

راستش نظر منم اینه که شما همچنان سعی کنید بتازید وپیش برید و تو کارهاتون موفق تر عمل کنید و با سایر همکاراتون خیلی مهربان و خوش برخورد باشید و در مواقع ضروری کمکشون کنید و برای این همکارتون هم دعا کنید و همه چیز رو به خدا بسپارید..