دوستان من یه مشکلی دارم که خودم انگشت به دهن شدم!!!
مشکلم اینه که نمی دونم چرا بعضی وقتها (البته یه مدتی است و قدیمها نبود) با برخی آقایان که حرف می زنم صدام می لرزه
هرچی فکر می کنم که چی شد که صدام داره می لرزه نمی فهمم، نه ترسیدم، نه دچار استرس شدم و نه استغفرا... حس خوش اومدن نسبت به اون طرف پیدا کردم!!
احساس می کنم داره شخصیتم می ره زیر سوال و هرکی صدام رو می شنوه یا خود طرف، فکر می کنه من مثل دختر دبیرستانیها ازش خوشم اومده و فوران هیجانات باعث لرزش صدام شده
اولین بار وقتی این طوری شدم که سر کارم تحت فشار روانی زیادی قرار گرفتم.
اما الان باز دارم اینجوری می شم!!
این رو هم بگم من بواسطه شغلم زیاد با آقایان ارتباط کاری داشتم و پیش تر ها هیچ وقت دچار این مشکل نبودم.
بنظرتون چی کار کنم که اینطوری نشم!!!! (خندتون نگیره ها من 36 سالمه!!!)
سلام بلو اسکای عزیز
علاقه مندی ها (Bookmarks)