همکارم را می تونم ببخشم ، بهترین روش برخورد با او باید چگونه باشه؟

[بی نهایت]

سلام دوستان ،

موضوع خیلی ساده هست اما من هنوز نتونستم حلش کنم.ماجرا از این قرار هست.

همکارخانمی دارم که باهاش به مشکل برخوردم .آموزش ایشون به عهده من بود و با توجه به عقیادی که در کار دارم در اموزش به ایشون هیچ کوتاهی نکردم و هیچ خساستی به خرج ندادم.

چون می دونم کسانی که در زکات علمشون خساست به خرج می دهند در حققیت در های پیشرفت را اول از همه برای خودشون می بندند.

5 سال با هم همکاریم . ایشون جزء زیر رده های من هستند و همیشه کم کاری هاشون را صادقانه بهشون گوش زد کردم و خیلی جاها به خاطر عواقب کار گروهی وظایف ایشون را من انجام دادم.
از لحاظ خط مشی فکری و مذهبی 2 راه متفاوت داریم واز این بابت ایشون از همون اول از من متنفر بود گرچه من هم افکار ایشون را قبول نداشتم ولی در حد کاری روابطم را باهاش حفظ می کردم.

بعد از 5 سال با پیچ و خم های زیاد وبا توجه به اینکه می دیدم پشت سرم چقدر من را تخریب شخصیتی می کنه باز هم رابطه همکاری را با ایشون حفظ کردم.

تا اینکه بعد از تذکر های متوالی در خصوص کم کاری های ایشون و عدم هماهنگی با گروه که به ضرر کار تمام می شد و درنتیجه به خاطر عملکرد ایشون گروه چندین بار مواخذه شده بود تصمیم گرفتم با مقام بالاترم قضیه را عنوان کنم.

خوب روال کاری پیچیده ای بود وخود من متهم شدم به اینکه در دادن اطلاعات کاری به ایشون کم کاری کردم و همه چیز بینمون شکست . نه سلامی ، نه نگاهی ونه حتی حرفی . یک جو خیلی سنگین.

ایشون به مرخصی زایمان رفتند .

نگید که ایشون باردار بودند وباید بیشتر مراعاتشون می کردم چونکه خودم دوران بارداری را در بدترین شرایط با ایشون گذراندم . جوری که در تقسیم های کاری هیچ ملاحظه ای در کار نبود و پا به پای همه باید کار می کردم واگه دیگر دوستان در حقم ملاحظه می کردند ایشون به دیگران اعتراض می کردند .



با تمام این احوالات می تونم ببخشمش اما نمی دونم موقع برگشت از مرخصی باید چطور باهاش برخورد کنم؟

[bahar.shadi]

سلام بی نهایت عزیز

من کاملا درکت می کنم چون کشیدم!

در اینجور مواقع هرچه بیشتر بخوای همراهی کنی سر ناسازگاری بیشتری می گذارند...

من نظرم این هست که شما باید برخورد توام با احترام ولی سر سنگینانه داشته باشی و تا

جایی که میتونی درخت دوستی بنشانی که کام دل بر بار آرد و نهال دشمنی برکنی که رنج

بیشمار آرد!!!!

میتونی براش یک نامه بنویسی و بهش تولد فرزندش رو تبریک بگی و در ابتدا از کار خوبش و خودش تعریف و تشکر کنی و بعد ازش بخوای جدای از هر

تفکری در محیط کار یک رفتار دوستانه و مبتنی بر احترام باشه تا این جو سنگین نه بر شما حاکم

باشه و نه بر او و براش توضیح بده که اگر روزی خود بی نهایت هم کم کاری کنه چون گروه

به مشکل میخوره پس باید بینهایت تبعاتش رو بکشه...اما وقتی همه صادقانه و محترمانه کار

رو انجام بدن دلخوری پیش نمیاد! و اگر هم تذکری هست بخاطر کار هست نه دشمنی!

اینطوری هم ایشون رو شرمنده کردی و هم با ابراز دوستی جلوی دشمنی های آتی رو

خواهی گرفت که دردسر های زیادی رو درست می کنه!

امیدوارم موفق باشی

[بهار.زندگی]

خوب بینهایت جون خوبه که تونستی ببخشیش.اما حتما میدونی اگه بخشیدن واقعی باشه ناخوداگاه ذهن و رفتار ادم به سمت مثبت میره.یعنی وقتی برگشت با خوش رویی تولد نوزادش رو بهش تبریک میگی.(تعیین مرز بین موارد کاری و غیر کاری)

و بعدش خیلی خونسرد باهاش حرف میزنی و میگی که دوست داری یه فرصت دیگه بهم بدین.ازش بخواه اگه انتقاد یا گله ای داره بگه و تو هم خونسرد جواب بده تا فضای سوء تفاهم بینتون از بین بره.

بعدش هم که دیگه باید هر دوتون روی نقاط ضعفتون کار کنین.

بهش هم بگو اونو با هر مسلک و فکر مذهبی که داره میپذیری و دوست داری سوای هر چیزی همکار خوبی باشین.(جدا کردن عقاید شخصی از کار)

اگه فکرت به سمت راهی غیر از روش مثبت رفت بدون هنوز نبخشیدیش.
انگار وقتی داشتم مینوشتم بهار شادی عزیز جوابشو فرستاد

[بی نهایت]

بهش هم بگو اونو با هر مسلک و فکر مذهبی که داره میپذیری و دوست داری سوای هر چیزی همکار خوبی باشین.(جدا کردن عقاید شخصی از کار)

این جمله را و جمله های مشابه را بار ها بهش گفتم اما همیشه اون من رو به تمسخر گرفته

و بعدش خیلی خونسرد باهاش حرف میزنی و میگی که دوست داری یه فرصت دیگه بهم بدین.ازش بخواه اگه انتقاد یا گله ای داره بگه و تو هم خونسرد جواب بده تا فضای سوء تفاهم بینتون از بین بره.

بهار جان هیچ سوء تفاهمی نموند چون طی چندین جلسه با هم صحبت کردیم و رک حرف هایمان را با هم زدیم.حتی در بعضی جلسات مافوقمون هم حضور داشت.

سلام بی نهایت عزیز

سلام عزیزم

میتونی براش یک نامه بنویسی و بهش تولد فرزندش رو تبریک بگی و در ابتدا از کار خوبش و خودش تعریف و تشکر کنی

به خاطر کدوم کار تشکر کنم؟ این همه آزارم داده، اما تبریک می تونم بگم

می دونید می گم این کوتاه اومدن من تاثیر منفی داشته باشه. شاید لازم باشه دندون های خراب یک مجموعه کشیده بشه.

[داود.ت]

بهترین کار برخورد قاطع هست
با مدیر های بالا در میان بگذارید و اصلا براتون مهم نباشه
چون خود بنده عواقب مماشات با همچین افرادی رو دیدم
حتی ، اگر ایشون هم اخراج بشند ، هیچ دینی بر عهده شما نیست ، چون شما وظیفه خودتون رو انجام دادید و تذکرات لازم رو انجام دادید
فقط با توضیحات کامل برای مدیران شرح دهید

پ.ن : بنده به همین دلیل از کار در شرکت های ایرانی بیرون زدم و شخصی کار می کنم

[ویدا@]

سلام بی نهایت عزیز

حرفات رو درک کردم و چقدر لذت بردم که تونستی ببخشیش

بهتره در عمل هم این بخشش رو نشون بدی کسی که از دل شما خبر نداره

بخشش میتونه با تبریک تولد نوزادش و رفتار گرم شروع بشه امتحانش کن عزیزم

بهش برسون که دوست داری در فضای کاری آرامش و راحتی وجود داشته باشه

بازم آفرین که بخشیدیش

[**عسل**]

سلام دوستان ،


با تمام این احوالات می تونم ببخشمش اما نمی دونم موقع برگشت از مرخصی باید چطور باهاش برخورد کنم؟



می دونید می گم این کوتاه اومدن من تاثیر منفی داشته باشه. شاید لازم باشه دندون های خراب یک مجموعه کشیده بشه.

سلام بی نهایت عزیز
درست متوجه نشدم که شما تصمیم بر بخشش دارین یا اینکه منتظر رفتار منفی برای خواستن عذر ایشان میشه بیشتر توضیح بدی ... ممنون

[بی نهایت]

می تونم برخلاف تمام اتفاقاتی که افتاد ببخشمش ، بهش به خاطر بچش تبریک بگم . وشاید هم باهاش کار کنم.

در عین حال ایشون را مستحق این بخشش نمی دونم چون می دونم چه شخصیت گستاخی داره و می دونم باز مشکلات کاری از نو شروع می شه.

و نکته دیگه اینکه گذشت زمان باعث شده خیلی از مسایل کم رنگ بشه چه برای خودمون چه برای مافوقمون اما می دونم با اومدن ایشون شرایط هیچ فرقی نخواهد کرد ودوباره همون رویه گذشته هست.

[رایحه عشق]

بی نهایت عزیز به نظرم سعی کن دیگه به این موضوع فکر نکنی.هر چی بیشتر فکر کنی روبرو شدن با این خانوم واست سخت تره.زمان خودش بهت نشون می ده چی کار کنی.تو فقط اگه می دونی کارت درسته همین طور ادامه بده و از موضعت پائین نیا.
اون بالاخره می یاد و تو بهش تبریک می گی و بعد هر کی وظیفه خودشو انجام می ده

[دانوب]

سلام بی نهایت عزیز!!

واقعیت (نه تلخ نه شیرین!!!) اینه که تمام آدم هایی که در اطراف ما حضور دارند، از خانواده های مختلف با تربیت های متفاوت و بعضا بدون تربیت خاصی وارد جامعه می شوند.

مطمئناً ایشون آخرین آدم ناجوری نیست که به پست شما خواهد خورد!!!!

پس سعی کن کار خودت رو انجام بدی!
یه نفر رو میشناسم که عملکردش رو میشه اینجوری توصیف کرد:
به هدفی که قراره بهش برسه نگاه میکنه و بس!! حالا بقیه هر قدر که بخوان دادو فریاد و شانتاژ ایجاد کنند، باز هم اون کار خودش رو میکنه!!!

به حواشی کار اهمیت نده، که خیلی زود خدای ناکرده وارد متن کار میشن.

در مورد این خانوم هم فکر میکنم، بهتر باشه تولد فرزندش رو تبریک بگی، و این بار با فاصله بیشتر از ایشون به کارت ادامه بدی.

اینو واقعا در برخورد با دیگران حس کردم که فاصله زیاد با دیگران رو میشه هروقت که بخوای کم کنی، ولی اکثر اوقات وقتی بهشون نزدیک میشی، دیگه کم و زیاد کردن این فاصله تنها به دست تو نیست!!!



تو نوشته هات گفتی ایشون به دلیل تفاوت های اعتقادی که دارین از شما متنفره

اینو مطمئنی؟ ادعای بزرگیه ها!!!

مدارا با عقاید متفاوت و بعضا متضاد چیزیه که زندگی کردن رو آسون میکنه.
اون خانوم که دم دست من نیست. ولی بی نهایت عزیزم برای آرامش خودت هم شده به این فکر نکن که ایشون به کدوم مرام و مسلک تعلق داره.

نمیدونم درسته یا نه! ولی من فکر میکنم همه آدم ها تو زندگی ما مسافرن! حتی نزدیک ترین ها، چون یه روزی اون ها هم راهشون از ما جدا میشه!
در مقایسه با اونا این خانوم همکار حتی یه رهگذر هم نیست!!
اصل سفرت رو بچسب!! دوست من