سلام دوستاي مهربون
راستش قبلا هم گفتم من الان تو دوران شناخت به سر ميبرم. نامزدم رو دوست دارم ولي مشكلي كه وجود داره اينه كه احساس ميكنم يه چيزي كمه !!!
ببينيد نميدونم چه طوري بگم، نامزد من يه آدم خيلي خيلي محتاطه، حرفي نميزنه و كاري نميكنه كه بعدا به ضررش تموم شه يا من بتونم بعدا حرفي بزنم... هر تصميمي كه قراره براي رابطمون گرفته بشه رو به عهده من ميذاره تا بعدا اگه مشكلي پيش اومد من نتونم بهش بگم كه اين تصميم تو بود و چرا اينكارو كردي و چرا اونكارو كردي؟
هر پيشنهادي كه بهش ميدم نظرشو گاهي مستقيم و گاهي غير مستقيم بهم ميگه ولي در آخر ميگه من نميدونم تصميم با خودته تو هر تصميمي بگيري من عمل ميكنم!!!!
برفرض اگه بهش ميگم بيا از هم جدا شيم ازم دليلشو ميپرسه كه چرا اينو ميخواي و ميگه كه خودش دلش نميخواد جدا شه و از اين جور حرفا، ولي آخر سرش ميگه تصميم با خودته هر تصميمي كه تو بگيري من بهش عمل ميكنم!!!
آخه من نميدونم اين شد جواب؟؟؟؟
واقعا من فكر ميكنم كه جزعي از وجودش نيستم!
آدم مهربونيه ولي سرده! ميگه نميخوام رابطه احساسي بشه، ميخوام تصميمم برگرفته از منطقم باشه و نه احساسم !!! ميگه نميخوام احساسي بشه كه آخرش اگه يه زماني به توافق نرسيديم ضربه بخوريم...
البته من ميدونم اين حرفا بخاطر اين نيست كه اون منو نميخواد يا چيز ديگه!! به خاطر اينه كه اولا كلا خيلي آدم منطقي اي هستش و معمولا احساسي عمل نميكنه و دوما مشكلاتش زياده، مثلا مشكل با كارو درآمد داره و مادر و پدر من مستقيم به من گفتن كسي كه كارو درآمد خوب و مستقل نداره پس اشتباه ميكنه كه ازدواج كنه!!
ايشون خيلي آدم ايده آل گراييه و خيلي برنامه ريزي و تلاش ميكنه ولي متاسفانه اونقدر كه زحمت ميكشه نتيجه نميگيره كه براي اينكه حرفام طولاني نشه كه حوصله خوندنشو نداشته باشين ديگه مثال نميزنم كه چه مشكلاتي داشته و ....
ايشون هيچ موقع منطقو فداي احساس نميكنه و الان هم توي رابطه اي كه با من داره درسته كه مهربونه ولي من اصلا نميفهمم كه آيا من رو دوستم داره يا نه؟؟؟ دوستت دارم به سختي از دهنش در مياد يا اصلا نمياد!!!! ولي كلا آدم صادق و وفاداريه يعني بحث خيانت و .... در كا رنيست ولي من خلا حس ميكنم، نميتونم بهش تكيه كنم چون گاهي حس ميكنم و ميگم نكنه تو آينده منم كنار بزنه؟؟؟؟ اصلا منو مطمئن نميكنه از آينده .... هر موقع هم كه بهش اين حرفو ميزنم ميگه دلت ميخواد بهت قولي بدم كه نتونم از عهده اش بربيام؟؟؟؟
هيچ موقع به من قول نميده....به شدت محتاطه!!!
من موندم چيكار كنم؟؟؟
بگين آيا اين طبيعيه؟ خوب من ميدونم كه الان توي دوران شناختم و نبايد احساسي بشه كارم ولي خوب من كه نميتونم ديگه كاملا بي احساس باشم!!! احتياج دارم كه هر چند مدت يه بار چك كنم و ببينم كه طرفم دوستم داره يا نه!!! من هميشه دلم ميخواسته با عشق ازدواج كنم ولي ايشون ميگه عشق تو زندگي مياد و من عاشق همسرم ميشم همه كار براي زندگيم ميكنم ونميخوام براي كسي غير از همسرم انرژي بذارم و.....
ولي اخه مگه عشق دست خود آدمه كه آدم هروقت دلش خواست عاشق بشه هر وقت خواست فارغ بشه؟؟؟؟
من دارم به اين فكر ميكنم كه اگه عاشق هم نشيم ازدواج نميكنم چون واقعا برام يه زندگي كاملا منطقي كه همسرم عاشقم نباشه رو نميتونم تحمل كنم....
به نظرتون چيكار بايد بكنم؟؟؟؟
اينم بگم اين وضعيت تا 1 سال ديگه ادامه خواهد داشت و من تحمل ندارم كه يك سال اينجوري بگذرونم !!! نميدونم اون چطوري تحمل ميكنه؟؟؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)