قربانی بعدی

[orkideh]

چند ماه پیش با تاپیک برادرم مرد اینجا بودم. وحالا ...
همه چیز یک تو زندگی ما یک پوشاله.یه سرپوش زیبا روی شومی مدام.ظاهرا معمولی هستیم اما از درون کج و زشت
حالا بعد چند ماه گذشتن از مرگ برادرم که هنوز باور نکردم همون طور که گفته بودم این صلیب نفرینی زندگیمونو من به دوش میکشم و حالا من تو نقش اون هستم و تمام رنجها ضجه ها ذلتها با همون شکل داره به سرم میاد.
چند ماه گذشته اوضاعم اونقدر بد بود که واسه چندمین بار رفتم روانشناس بهم گفت معلوم نیست تو وجود تو چندتا بیماری هست که خودش هم نمیدونس چه اسمی روم بزاره.بگم اختلال شخصیت داری یا چی... یا چی...
واقعا کاری ازش ساخته نبود.خودش هم گفت.
بعد از اون رو با بد بختی گذروندم.حالم به شدت بود و هست.
واقعا هیچی مثل الکل تسکینم نداد.
از خانواده م متنفرم نمیدونم اینجا اینو چند بار باید بگم.نه شایدم نباشم . دلم براشون میسوزه نمیدونم نمیدونم.
من تکانه های شدید خودکشی انتحار و دیگر کشی دارم اما میدونی چرا تا حالا هیچی نشده.
چون اینجایی که من توش بزرگ شدم همه چی حساب شدس. من (منی که نیست)فلج شدم.دستو پادارم اما روح زمینگیر و فلج که هیچی ازش ساخته نیست.تو این مرداب متعفن هر لحظه دارم لجن میبندم.
حالم از حرفاییی مثل این به میخوره: به امید و توکل واستعانت به خدا و چشم به راه آینده ای روشن!!!!!!!دست به زانوهات بزن و بلندشو! آفرین !تو میتونی! قوی باش!
متنفرم از آدمایی که میخوان شباهت بدن بین مشکلات:
" من هم بدبختی زیاد کشیدم ، این که چیزی نیست. تو بی اراده ای ."
آره رسما اعلام میکنم :من اراده ندارم، شخصیت ندارم. من هیچی ندارم. من خودمو ندارم.
اومدم بگم دارم تو فضای پر فتنه ای نفس میکشم...
اومدم بگم برا هزارمین بار بریدم.
آه ، ای صدای زندانی
آیا شکوه یأس تو هرگز
از هیچ سوی این شب منفور
نقیبی بسوی نور نخواهد زد؟
اینجا شاید تنها چند نفر معدود به عمق فاجعه زندگیم پی بردن

توی این فتنه ی خاموش یا باید تن به بازیشون بدی، یا ذلت ابدی هر کجا که باشی، یا مرگ

[فرشته مهربان]

سلام orkideh جان

دلت پره

اینوقت شب و بیداری من و تو و با همدردی سر کردن .

نمیتونم بگم میفهممت و بهت هم نمیگم آرام باش ، میگم ناله کن ، و دردهایت را بریز بیرون و خالی کن از وجودت ، سخته ، خیلی سخته در اینگونه شرایطی سعی کردن .

اما می توانی قربانی نباشی . اینو باور کن .

اگر خواستی انتخاب کنی که قربانی نباشی . اعلام کن تا با هم حرفها بزنیم .


برای آرامشت امشب از صمیم قلبم دعا می کنم

[orkideh]

ممنونم ازت فرشته مهربان برای گوش کردن به دردام. و دعا
میخوام که قربونی نباشم اما تو بگو چه کنم

[فرشته مهربان]

اول نیازه کمی از شرایطتت برام بگی

چند نفر هستید توی خانواده ؟ چند مجرد ، و چند متأهل ؟

رابطه پدر و مادر با هم چطوره ؟

شما فرزند چندم هستی ؟

چه رفتارها اتفاقاتی در خانواده شما را آزار می دهد و رنجیده خاطر می سازد ؟

برای تغییر وضعیت هیچ اقدام کرده ای تاحالا؟ چه اقداماتی و چه نتیجه ای داشته ؟

در کل نیازه اطلاعات بیشتری ازت داشته باشم .


.

[orkideh]

چند بار خواستم برم بستری شم اما میگم اگه بذتر شدم چی.
بدبختی من یکی دوتا نیس
پیش روانکاو هم که بری استانداردش اینه که در هفته سه جلسه داشته باشن اما لعنت به این سیستم مزخرف

5 نفر بودیم.خواهرم از اجبار عروسی کرد.برادرم مرد.الان 3 نفریم.
من تنها فرزند مجرد
پدر و مادرم 2 موجود ظاهرا معمولی ولی بسیار عجیب که تازندگی نکنی نمیفهمی
الان هیچ خبری نیس ظاهرا هر چند وقت یک بار پدرم میشه مسبب مرگ برادرم البته مادرم علنا اینطور نیس اما تو ذهن بابام اون دلیل مرگشه
قبلا بابام که مذهبی هم هست چند وقتی نمیدونم سال یا ماه با زنی صیغه بوده به خاطر مشکلات ریشه داری که تقریبا از اول با هم داشتن

چه رفتاری؟
از فتنه چی میدونی؟ اینجا یک فتنه ی حقیقی برپاست.
هیچ وقت نمیفهمی حق کیه باطل کیه
عقل کل هم درمیمونه از تشخیص اون قدر که فضا غبارآلوده
اگر عنوان باطل روت بیاد آنقدر خون به جگر میشی تا به حق بودن آنها اقرار کنی
من میدونم اگه پدر مادرم مخصوصا مادرم سیاستمدار بودن استلین تو جیب بغلشون بود
برادرم نخواس قبول کنه اونا حقن و راهی هم نبود که بره چون درست عین من فلج شده بود و مرگ رو انتخاب کرد
حالا نوبت منه من میخوام از کابوس این خونواده خلاص شم که میدونم با معجزه فقط میشه
اما فرشته هم اینورا کلاش بیفته پشت سرشم نگاه نمیکنه

برای تغییر وضعیت هر کار عقلی شرعی که میتونستم انجام دادم

کتاب صحبت مدارا همدلی ببخشیدا ولی زرشک هیچ کدومش
رفتم مشاور روانشناس روانکاو موسسه معتبری که آدرسشو از اینجا برداشتم

اما طرف بیشتر فکر پول ویزیتش بود و این که بیش از حد مجاز حرف نزنم
من تو کتاب آکادمیک روانکاوها که امروز تو دانشگاه ها تدرس میشه خوندم باید هفته ای سه بار ملاقات داشته باشن
آخریش هم اون یه قلمی بود که گفتم.بیچاره ها اون قدر از گفتن این که میخوام فلانی رو بزنم یا بکشم حساس بودن که اگه غیر اینو بگی انگار همه چی زندگیت گل وبلبله اما تا اینو بگی سریع عین برقزده ها میگن بر روانپزشک وای برو بستری شو حتما قرصاتو بخور.انگار تا حرف "مرگ" پیش نیاد همه چی شوخیه
متنفرم از همه ی اونایی که مشکلات خونواده ی مارو انکار میکردن اما تا برگه پزشکی قانونی رو دیدن گفتن چه قد حیف

پدر مادرم جدی تا پای طلاق هم رفته بودن اما ما ازاین شانسا نداریم

خانواده ی ما یک سیستم بسته داره منظورم مذهبی نیست.

[فرشته مهربان]

عزیزم

اگر میشه نمونه های رفتاری آنها را بیان کن ، مثلاً در یک روز چه رفتارهایی دیدی و چه احساسی در تو تولید کرد و اینکه دوست داری چگونه باشند . توصیف رفتارهاشون نمیتونه اطلاعات کافی برای اینکه بهت راهکار بدهیم را بدهد ، بلکه نیازه نمونه رفتارهاشون را بیان کنی .

نگران نباش و خودت و حال خودت را بغرنج نبین ، ما کنارت هستیم


.

[mehrabooni]

سلام ارکیده عزیزم
چه نام کاربری قشنگی داری ارکیده جان
الهی قربون دل پر دردت برم. قبل از همه چیز این گل ارکیده که مثل دلت خوشکله، تقدیم به تو....
[img][/img]

ارکیده جان
من شاید نتونم زیاد کمکی بکنم. اما عزیزم خدا میدونه غم تو غم مام هست. رنج تو رنج دل مام هست. همدیگه رو نمیبینیم اما حجم غم همدیگه رو ندیده و شناخته درک میکنیم. دوستان خوبمون اینجا زیادن و انشالله میان و باهات حرف میزنن.
اما من دلم روشنه.
همین که اومدی و اینجا نوشتی و درددل کردی یعنی یه شروع خوب. یعنی هنوز امید هست پس میشه دیگه اسم خودتو قربانی نذاری.
دردها و رنجها آدمو رشد میدن عزیز دلم. تو باید خودتو دریابی. اگه این راه هایی روکه میگی برای اتمام رنجت کارساز نبوده خوب یه راه دیگه پیدا کن. از یه جای دیگه شروع کن.
به زندگیت خوب نگاه کن. ببین کجا کج شده که این غم رو دلت اومده. برگرد و درستش کن. حتی اگه این کجی مربوط به خانوادته، اما به خداوند توکل کن و دوباره تلاش کن.

بیا اینجا درددل کن. حرف بزن گل ارکیده.

ماها هممون غم داریم . هر کسی به شکلی. اصلا مگه کسی هم هست که غم نداشته باشه؟؟؟؟؟؟
اما در کنار این غم ها ، ماها خدا رو داریم. ماها همدیگه رو داریم.

اگر علایقی داری بهشون اهمیت بده
اگر دوستانی داری، باهاشون بیشتر تنهاییتو پر کن
اگر کاری داری ، از جون و دل انجام بده
اگر بیماری داری ، مداوا کن . حتی اگر به قیمت بستری شدنه.
اگر بغضی داری رها کن.
اگر کینه ای داری ، ببخش.
اگر داغ به دلت داری، سوگواری کن.
اگر عشقی داری ، زندگی کن.


عزیز دلم ارکیده
بیا بیشتر باهامون حرف بزن.

[بی نهایت]

ارکیده جان سلام

بر خلاف گویش تلخ و رنج دیده ات اسم زیبایت نشان از یک زیبایی درونی در وجودت می دهد.

اکیده آزرده و رنجیده ما در لایه هایه درونی اش به دنبال زیبا ترین هاست.

ارکیده ما گرچه به قول خودش در مرداب داره لجن می بنده اما یک در گرانبهاست که گوهر شناس فقط قدرش را می فهمه و می تونه روش قیمت بذاره.

ارکیده جان زیبایی خیره کننده ات انچنان نور دارد که حتی چشمان خودت هم تاب دیدن ندارد.

ای کاش باغبون سر برسه و دست این گیاهان وحشی را که دارند ارکیده را محصور میکنند قطع کنه.

با نوشتن در اینجا خودت مهر تایید زدی که آن باغبان خودت هستی اما تبر نداری.

تبر را ما به تو می دهیم اون هم یک تبر طلایی به شرطی که با دقت به سوالات فرشته مهربان (همون فرشته ای که گفتی کلاش بیفته پشت سرش رو هم نگاه نمی کنه) که اومده سراغت را جواب بدی.

همه ما دوست داریم.

[بهار.زندگی]

سلام ارکیده جان
با عرض معذرت میدونم که بدت میاد کسی بگه من درک میکنم چی میکشی یا هممون بد بختی داریم،اما به من اجازه بده تا بگم درکت میکنم.درک میکنم وقتی توده غمی که روی دلمونه از کوه هم سنگینتر میشه.
اگه از حرفی که زدم ناراحت نشدی ادامه حرفمم بخون.
منم خونواده ای دارم که نمیدونم چی باید دربارشون بگم،گاهی با خودم فکر میکردم اینکه میگن بهشت زیر پای مادره یا هی میگن حق والد حق والد ظلمه در حق ما...
منم سختی زیاد کشیدم اما تا کی؟تا کی باید اجازه بدیم سختی بهمون تحمیل بشه؟تا کی باید جوونیمون رو بخاطر اشتباه دو نفر هدر بدیم؟

ارکیده جان غم برادر سخته اما شاد باش برادری بوده که برات انقد مهم بوده که مرگش ناراحتت کرده..حتما خیلی خیلی دشواره ببینی برادرت بخاطر...از دنیا بره.
بله عزیز من ادمایی که هر روز تو گوششون میخوندیم زندگیمون مشکل داره اما اونا فقط میگفتن همه مشکل دارن،درست میشه.صبر کن،این ادما روز مرگ برادرت چی میتونستن بگن جز متاسفم یا وای چه بد شد.

ارکیده جان من فهمیدم هیچ کس به اندازه خود ادم نمیتونه برای خودش دل بسوزونه.هیچ کس به اندازه خودمون نمیتونه کمکمون کنه.
ارکیده جان برادرت رفت..شاید سنگینی صلیبی که گفتی اذیتش میکرد اما حالا تو صلیب رو روی دوشت نذار..نه خودت بذار و نه اجازه بده بذارن..
اول برای خودت دل بسوزون بعد خونوادت...

بعد سالها که زندگیت فنا شد کی میاد بگه ارکیده به جبران سالهایی که بخاطر ما از دست دادی بذار دستتو بگیرم..هیچ کس.
مگه اینکه از الان خودت به فکر خودت باشی..ارکیده جان به فکر خودت باش..به خودت رحم کن...و نذار دیگران ازارت بدن..اجازه نده..تا حدی که میتونی از بار زندگی رو روی دوش خودت بذار.بقیشونو رها کن،این مشکل دیگرانه که مسائل خودشونو حل کنن.

[بهار.زندگی]

ارکیده جان اولین چیزی که ازت میخوام اینه که تو هر پستی که میذاری یه جمله امیدوار کننده بنویس.یا لااقل این جمله ها و ابیات ناراحت کننده رو ننویس.
هرچی کتاب ناامید کننده و ناراحت کننده داری همه رو دور بریز.هرچی حافظه کامپیوترت رو با اشعار و جملات ناامید کننده پر کردی shift+del کن.