حس دلسوزی نسبت به همکارم (عنوان قبلی: رامین)

[farshad1358]

با سلام ..من جوانی 32ساله در تهران هستم با روایط اجتماعی خوب ...به خاطر مشکلات مالی خانوادگی به فکر ازدواج نیستم ..ولی دوست دختر زیاد دارم ..وقتی پیش اونها هستم فکرم اسوده هست ...از اون طرف مدت 5ساله در اداره یه دختر خانم همکار دارم که از خودم 1سال کوچکتره ...زمانی که پیش دوست دختر هام هستم اصلا اصصلا بهش فکر نمیکنم ولی وقتی اداره میبینمش کمی فکرم مشغولش میشه ...اگه یک ماه هم اداره نرم بهش فکر نمیکنم چون سرم گرمه خانوادم و دوست دخترهام هست یه وقتهایی که میبینمش ازش اینقدر بدم میاد و متنفر میشم که حتی جوابش رو نمیدم ولی یه روزهایی خیلی خوب میشه ...نمیدونم چرا اگر نبینمش فکرم مشغولش اصلا نیست ولی خوب چون روزانه در اداره میبینمش فکرم کمی مشغولش میشه ..یه روز برام خوبه یه برام بده یه ازش متنفر میشم نمیدونم تکلیفم چیه ...متاسفانه مجبورم هر روز در اداره و میز بغلم ببینمش ..از روز اول طوری باهاش برخورد که فکر دوستی و ازدواج اصلا تو سرش نره ...چون تعریف نباشه تیپ و قیافم بد نیست ...لطفا اگر امکانش هست کمی راهنمایی کنید ..ممنون میشم

[ani]

سلام آقای فرشاد

به تالار همدردی خوش آمدید

این عنوان "رامین" تاپیک داستانش چیست ؟
لطفا یک ارتباط منطقی برای نام تاپیک و درخواست خودتان مطرح کنید تا ارتباط گیری با موضوع شما آسان تر شود .

[بهار65]

سلام ،

یکی نه!اونم چندتا دوست دختر؟!!! شما ظاهرا توی مسایل احساسی ثبات ندارید. این چه حسیه که یه روز فکرتون مشغولشه یه روز هم بدتون میاد ازش! مگه طفلی اون دختره چه گناهی کرده که شما اینجوری دربارش میگید.

بزارید بر حسب وظیفه ایشون کار خودشون رو بکنن تو محیط کار شما هم به وظیفه ی خودتون عمل بکنید.وگرنه باید محیط کاریتون رو تغییر بدین که اینچنین احساسات متناقض نیاد سراغتون!

درغیر اینصورت بصورت حضوری لازم هست که به یک مشاور مراجعه بکنید.

درضمن عنوان تاپیکتون هم مبهمه!.

موفق باشید.

[هستی]

سلام و به همدردی خوش آمدید

حقیقتش من مشکل شما رو نفهمیدم. شما یه همکار خانم دارید که صرفا وقتهایی که حضور فیزیکی دارند، شما احساسات متفاوتی نسبت به ایشان دارید. خوب اشکالش چیه؟!
همه ما نسبت به اطرافیانمون ممکنه احساسات متناقض و متفاوت پیدا کنیم. همسر شما نیست که اینقدر نگران احساساتتون هستید. کسی هم که شما را تحت فشار نگذاشته که با او احیانا ازدواج کنید. یا خود او که مصر به برقراری ارتباط دوستی با شما نیست.
خوب دوتا همکار هستید و می بایست کنار هم کار کنید.
بنظرم چون شما دوست دختر زیاد دارید، عادت کردید که نسبت به همه دخترها احساسات(چه مثبت و چه منفی) نشان دهید.
اصلا بیایید و فراموش کنید که ایشان خانم هستند و فرض کنید آقاست و به او به چشم آقا نگاه کنید.
اگرهم نکته ای را ناگفته گذاشتید، لطفا بگویید که بهتر دوستان راهنمایی کنند.

[sanjab]

دوست عزیز

به نظر من چون برخلاف دختران اطرافتان (دوستان دخترتان) این خانم با شما رفتاری رسمی

و در چارچوب کاری دارد و نتوانسته اید او را بخود نرم کنید چنین احساسات متناقضی دارید.

بهترین کار اینست که بجای تغییر رویه این خانم روی تغییر رویه و رفتارتان کار کنید وگرنه در آینده نسبت به همسر خود

هم که رفتارش با شما بعد از مدتی عادی و معمولی می شود چنین احساسات متناقضی را تجربه خواهید کرد.

شاید داشتن دوستان دختر زیاد در ظاهر برایتان ارزشمند باشد و در ظاهر برای آقایان آسیب زا نباشد

ولی در عملکرد- احساسات و رفتارهای آنان بعد از ازدواج تاثیرات مخرب خود را خواهد داشت.

موفق باشید.

[farshad1358]

درود بر دوستان عزیز ...ممنون که توجه کردین ...دوستان عزیز منظور من این بود که با جنس مخالف در ارتباط هستم و حساسیت اصلا ندارم و انسانی نیستم که در برخورد با جنس مخالف دچار مشکل باشم ...منظور از چند دوست دختر این بود که دوست دختر داشتم و این جو های موجود در جامعه رو کلا پشت سر گذاشتم ...اینجوری نیستم که دله باشم و هر روز با یکی باشم نه اینجوری که اون دوستمون در بالا گفت نیستم .....من 5سال پیش وارد شرکت شدم و این خانم همکار من بود کل شرکت به من گیر دادن که اقا بیا این خانم رو بگیر ولی من چون اصلا در خط ازدواج نبودم به کلی گارد گرفتم و دهان همه رو بستم ...الان هم در خط ازدواج نیستم چون سرپرست خانواده هستم و خرج مادرم رو میدم...در ضن اگر قرار باشه فردی رو واسه ازدواج انتخاب کنم این خانم رو انتخاب نمیکنم ...و همانطور که گفتم تا زمانی که در اداره نباشم اصلا بهش فکر نمیکنم ولی وقتی به اداره میرم میبینمش و فکرم رو مشغول میکنه ...نمیدونم والله چی بگم ...موقعیت خوبی نیست که من درش گیر کردم ...چون به طور ناخواسته فکرم داره مشغول کسی میشه که روزانه مجبورم در اداره ببینمش ..اگر نبینمش فکرم رو مشغول نمیکنه ....نمیدونم چی بگم

[bahar.shadi]

الان مشکل شما چیه دقیقا؟

چه راهکاری از ما میخواین؟

ظاهرالامر که نه شما با این خانم مشکل دارید نه ایشون با شما پس مشکل کار کجاست؟

ما که دقیق متوجه مشکل شما نشدیم!

[navay ashna]

اولا شما چند تا دوست دختر دارید . چطوری این احساستون رو بین اونها تقسیم می کنید . آیا فکر احساس اون دخترای بیچاره هستید . این یعنی به بازی گرفتن احساسات دیگران .
دوم اینکه شما ثبات اخلاقی هم ندارید . یعنی یه روز از این خانم خوشتون میاد یه روز بدتون میاد . شاید بخاطر اینکه به قول خودتون خوش قیافه و خوش تیپ هستید دوست دارید خیلی مورد توجهش باشید که ظاهرا اون اینطور نیست . آدم بی دلیل نمیشه یک روز از یکی بدش بیاد یه روز خوشش بیاد . تازه وقتی که سرگرم کارهای دیگه هستید و به اون فکر نمی کنید وتنها توی اداره می بینیدش پس چرا اینقدر فکرتونو مشغول کرده؟

[farshad1358]

من چند تا دوست دختر ندارم ...دوست دختر چند تایی داشتم و در یک زمان با چند تا دختر دوست نیستم ...منظورم این بود که دوست دختر داشتم و دارم و حساس نیستم .....ازتون خاستم بهم کمک کنید که من چیکار کنم ...در ضمن من انسانی هستم که به همراه دوستانم خواستگاری رفتم چون روابط اجتماعی بالایی دارم ...ولی زمانی که این خانم همکار رو میبینم یه احساس خاصی بهش پیدا میکنم ..البته لازم به ذکر است که این خانم بعضی مواقع برام درد دل میکنه و بیان میکنه که دوست داره ازدواج کنه ...البه باید بگم این خانم به زن داداشم که همکار ما در همان شرکت هست گفته دوست داره که با من ازدواج کنه ....البته به نوعی دلم براش میسوزه که چرا این خانم ازدواج نکرده .......شاید یه حس دلسوزی باشه ..نمیدونم ...دوستندارم این حس دلسوزی تصمیم گیری برام کنه ...در صورتی که اگر بخوام ازدواج کنم خانمی هست که هر دو همدیگر رو بخواهیم . ولی زمانی هم که این خانم رو میبینم یه حسی بهم دست میده که شاید به خاطر دلسوزی برم باهاش ازدواج کنم ..این خانم وضع مالی بسیار خوبی داره چون شهرک غرب زندگی میکنه در صورتی که ما وضع مالیمون خیلی معمولی هست ...اگه بهم نخندین این داستان من شده فیلم هندی ...باز هم ممنون که اهمیت قائل میشین و وقت گذاشته و دستنوشته های من رو مطالعه میکنید ...باز هم ممنون

[hamed65]

سلام مجدد،

من عنوان شما رو تغییر دادم به: حس دلسوزی نسبت به همکارم
اگر عنوان مناسبتری خواستید، پیشنهاد بدهید.

ببینید آقا فرشاد، به هر حال وقتی در اجتماع با فردی در ارتباط هستیم، ممکن هست که یک احساسی در ما ایجاد بشود. این ما هستیم که باید احساس خودمون رو کنترل کنیم.
شما باید ببینید که هدفتون چی هست. اگر هدفتون ازدواج است، اول ببینید که معیارهای شما برای انتخاب همسر چی هست، و بعد از راه صحیحش اقدام کنید.
وگرنه به خصوص چون همکار هستید، نگذارید این احساس ها ادامه پیدا کنند. با ایشون اینقدر صمیمی نشوید که با شما به درد دل بنشیند. رابطه ی خود رو یک رابطه ی رسمی و کاری نگه دارید.

اینکه بخواهید از روی حس دلسوزی به سمت کسی کشیده بشوید کاملاً اشتباه است. و همینطور اینکه وضع مالی او شما رو وسوسه کند، این هم اشتباه است.

امیدوارم توانسته باشم به شما کمک کنم.

موفق باشید.