سلام به دوستان.
دختري هستم 24 ساله كه با پسري كه 28 سالشه و اشناي خونوادگيمون هست دارم چت ميكنم .البته خونوادم در جريان هستن. بسيار باايمان و نماز خوونه و راست گو. رو راسته. ولي يه مشكل هست.
زتدگي رو 80% بد ميبينه و 20% خوب ميبينه. ميگه خيلي زجر كشيده و تنهاست.
منم ادم شادي هستم تا به حال با پسري دوس نبودم. دوس دارم كمكش كنم گاهي باهاش حرف ميزنم كه ديدتو به زندگي عوض كن تا شكست خورده نباشي. ولي زود از كوره در ميره و ميگه زندگي بد ه. چي كار كنم ؟ نميتون باهاش دو كلوم حرفه حساب بزنم زود عصباني ميشه. خودش ميگه ناراحت ميشم نه عصباني. دوس دارم بهش بگم كه بره پيش مشاور... كمكم كنيد دوستان....
مرسي
![]()
علاقه مندی ها (Bookmarks)