اهمیت افراطی ظاهر در انتخاب همسر

[roze-zard]

با سلام
پسری هستم 30 ساله، که از سن 20 سالگی در آمریکا زندگی میکنم.
از زمان ورود به آمریکا و دیدن صحنه هایی که هر کسی را تحریک میکند، با توجه به مقید و مذهبی بودنم، صبر پیشه کردم. اما متاسفانه در آن زمان که نوجوانی بیش نبودم به خود دلداری میدادم که تمامی این لذت ها را با همسر خود روزی خواهم داشت. این فکر به نوبه خود خوب است، اما باعث شد من یک همسر رویایی در ذهن پرورش دهم که ظاهرش برای من بسیاااار زیبا و دلرباست.
مشکل من اکنون افراط در این تصور است. به صورت وحشتناک زیادی ظاهر برایم مهم شده است به حدی که بارها دخترهایی در زندگی من وارد شده اند که بسیار متین و عاقل بوده اند و از لحاظ اخلاقی کوچکترین عیبی من نمیتوانستم روی آنها بگذارم، اما چون از لحاظ ظاهری برایم جذاب نبوده اند (مثلا همه چیز دختر خوب بود، اما پوستش سفید نبود و من پوست سفید خیلییییییییی برایم مهم است) اصلا نمیتوانستم به بودن با آن دختر لحظه ای بیاندیشم.
علاوه بر ظاهر افراد، ظاهر خودم هم بسیااااار برایم مهم شده.


میخواستیم پاک باشیم و خود را حفظ کنیم، اما گرفتار این اخلاق بد شدیم. نمیدانم خود را چگونه درمان کنم و بسیار از این موضوع ناراحتم.
موقعیت های زندگی را یکی یکی از دست میدهم صرفا به خاطر مسایل بی اهمیتی در ظاهر.
چه کنم؟
با تشکر

[1majid]

مسائل بی اهمیت نیست ! ولی باید نگاهتون به زندگی رو عوض کنید. ظاهر هر چقدر زیبا باشه عادی میشه خیلی زود به نسبت کل زندگی.
من پیشنهادی ندارم ولی خب ایشالله مورد مناسبتون رو با تمام معیارهای اخلاقی و روحی پیدا کنید.

[roze-zard]

بله. خودم میدونم عادی میشه. خودم میدونم دارم اشتباه میکنم.
اما موقع انتخاب که میشه، نمیتونم به دونستنم عمل کنم. چون کاملا ناخودآگاه ظاهر خیلییییییی برام مهم میشه.

مثلا یک بار با دختری آشنا شدم، این دختر بسیار زیبا بود و تقریبا از لحاظ ظاهر تمام ویژگی ها را داشت. اما متوجه یک "خال" کوچک کنار لبش شدم! خیلیییییییییییییی خورد تو ذوقم.
خودم میدونستم دارم اشتباه میکنم، اما ناگهان انگار یه سطل آب یخ ریختن روم!

خواهشا نگید هرکسی عیبی داره و حتی خود من هم پر از عیبم. بله. واقفم به این حرفها. اما در عمل ....

یک چیزی درون من اشتباهه!


اینقدر این موضوع ظاهر رو برای خودم بزرگ کردم، که فکر میکنم تا وقتی یه دختر بسیاااااااار زیبا نباشه هیچ وقت نمیتونم به عنوان یک همسر ازش لذت ببرم و یا توسطش ارضا بشم.

[بهار.زندگی]

من فکر میکنم چون شما همیشه ازاین روابط دور بودین تصورتون اینه که زنم اگه خوشگل باشه کافیه اما اگه یه کمی در زندگی افراد دقیق بشین،مثلا افرادی که دور و برتون هستن خصوصا اونایی که تو زندگیشون مشکل دارن متوجه میشین مسائل مهمتر ازظاهر وجود داره.

من خودم ظاهر طرف مقابلم اهمیت خاصی برام نداره چون ازنزدیک دیدم مادری که با سن بالا هنوزجوون و زیباست و پدری که همه ازظاهرش تعریف میکردن بخاطرمتناسب نبودن اخلاق و نداشتن مهارت زندگی مشکلات زیادی دارن که ظاهر رو دیگه فراموش کردن.
به هر حال فقط خودتون هستین که تو این مشکل میتونین به خودتون کمک کنید .برای این کار هم لازمه با واقعیات زندگی مشترک نه چیزی که توی فیلم و..به خوردمون میدن روبرو بشید قبل ازاینکه تجربه کنید.

مواردی که تو ظاهر خیلی براتون مهمه مثل پوست سفید رو در نظر بگیرید و بقیه رو کنار بذارید.
برای تمرین هم ازظاهر خودتون شروع کنید.وقتی جلوی اینه دارید به ظاهر خودتون میرسید اگه دیدی دارین وسواس به خرج میدین سریع ازجلوی اینه بلند شید و بگید کافیه.

تفریحاتتون رو کمی از دیدن ظواهر مثل فیلمهای مختلف به خوندن کتابهای پر معنا تغییر بدید تا نا خوداگاه ذهنتون با مسائل غیر ظاهری درگیر بشه

اگه هم گرفتار وسواس شدین یه مشاور میتونه کمکتون کنه

[شوکا]

سلام بر شما
اولا خیلی خوشحالم که خودتون به اینن نتیجه رسیدین که خیلی افراطی به ظاهر اهمیت میدین

یکی از فامیل های نزدیک ما هم همین طور مثل شما خیلی به ظاهر اهمیت میداد یعنی ایشون از 16-17 سالگی به همسر رویاهاش فکر میکرد و خیلی آپشن های مختلفی رو واسه همسر ایده الش و در فکرش در نظر گرفته بود که تا همین چند وقت پیش هم که 35 سالشون شده بود ادامه داشت

ببینید چند سااااااال به این موضوع فکر میکرده و اصلا هم کوتاه نمیومد

هر خواستگاری که میرفتند پسند نمیکردند آخه غیر از زیبایی ،اخلاق و خانواده هم واسشون مهم بود

و این آخری ها به این نتیجه رسیدن که همه چیز در یک نفر خلاصه نمیشه

ببینید من نمیگم کسی که خیلی زیباست ممکنه اخلاقش خوب نباشه یا یه عیبی داشته باشه ...

اما شما میتونین ذهنیتتون رو متعادل کنین ،شما از 20 سالگی شاید هم کمتر همش دنبال ایده ال درون ذهنتون بودین و مسلمه که نمیتونین یک دفعه تغییرش بدین...

اما من خیلی از دختر ها رو دیدم که خیلی زیبا بودند ولی بعضی هاشون خیلی هم غرور داشتن و بعضی اخلاق های دیگه که زندگی کردن یه مقداری سخت میشه با این جور تفکر و اخلاق

من حرف یک مشاور رو میزنم که میگفتن در حد این که یک نفر رو بپسندین کافیه و بعد اون اخلاق و رفتار آدم هاست که خیلی آدم رو جذب میکنه

ولی حتما حتما باید یک نفر رو از نظر ظاهر بپسندین ولی افراط نباید بشه


من مثال عینی اوردم براتون،این کسی که بهتون گفتم حتی این قدر دقیق در مورد چهره و تیپ خانمش حساس بود که همیشه یک چهره ی خاصی رو در ذهنش تصور میکرد...
خلاصه صدای همه ی فامیل در اومده بود که چرا فلانی ازدواج نمیکنه...

مشکل این حا بود که کسی با اون چهره و اون تیپ و اون اخلاق و اون خانواده ای که مد نظرشون بود پیدا نمیشد...


به هر حال بعد از گذشت چندین سال و مشاوره های فراوان ایشون دارن ازدواج میکنن و خیلی هم منطقی دارن به موضوع نگاه میکنن ...

به شما و به فامیلمون حق میدم چون یک ذهنیتی رو واسه خودتون از همسر ایده ال درست کردین که این ذهنت این قدر بزرگ شده که به اصطلاح رفته تو خونتون و کم کردنش یک مقدار زمان میبره..

اما میشه،فقط اینو از من بشنوین تو زندگی زناشویی فقط زیبایی مهم نیست و خیلیییییییییییییییییییییی یییییییییییییی فاکتورهای دیگه تعیین کنندست..

من یه دوست دارم که واقعا و به تمام معنا زیباست و هم چنین خوش تیپ که هر کی میبینش میگه وااای این چه قدر خوشگله ولی باورتون میشه که 2 بار تا الان طلاق گرفته...

من خدای نکرده نمیخوام اصلا برچسب بزنم ولی ایشون بیشتر وقتها در مورد ازدواجش به مشکل برمیخوره.نمیدونم علت چیه ولی شاید به خاطر غرورشون هم باشه چون همیشه تو مرکز توجه هست و همین الان هر جا که میره باز هم واسش خواستگار پیدا میشه اما این دور تا کی باید ادامه پیدا کنه،خودش هم اذیت میشه دیگه...

قصدم از تمام این چیزهایی که گفتم این بود که یک مقدار دیدتون رو وسعت بدین و اگه از یکی خوشتون اومد همون کافیه و به دنبال پرفکت بودنش نباشین...

باور کنین بعد یه مدت همه چی عادی میشه و اون چیزی که میمونه نحوه ی رفتار و برخورد و اخلاق دو طرف هست...

امیدوارم شاد و پیروز باشین

[matin_alone]

سلام

این خوبه که سعی کردی خودتو حفظ کنی ولی یجورایی داری از اونور بوم میفتی . من ضمن اینکه با نظر majid موافقم ، ولی یه نکته دیگه هم باید بگم و اینکه ، فرض کن یه خانمی سر راهت قرار گرفت که همه معیارهای ظاهری که شما می خواهید رو داشت ( گذشته از اینکه همه این معیارها نسبی هستند ) ، ولی از لحاظ اخلاقی در سطح خوبی نباشه ، آیا شما همچین فردی رو می پسندید ؟ شما که لیاقتتون یه فرد پاکی مثل خودتونه .
به نظر من ، بیشتر از ظاهر روی شخصیت طرف متمرکز باشید بهتره . ( همه خواسته هاتون رو از همسر آینده تون واسه خودتون یادداشت کنید و اولویت بندی کنید ، اینجوری راحتتر میتونید تصمیم بگیرید .)
باتوجه به مسایلی که مطرح کردید خودتون متوجه شدید که فقط ظاهر معیار خوبی برای انتخاب نیست ، پس روی ویژگیهای شخصیتی متمرکز باشید .

[شوکا]

اخه خال رو که کاری نداره بردارن که!!!!!
با یه لیزر کوچیک حل میشد.چرا این قدر سختش کرده بودین...

نمیدونم شاید باید زمان بگذره.حرفهای شما خیلیییییییییییییییییییییی شبیه همون فامیل ماست .
هر چی بهش میگفتیم گوش نمیکرد

میدونین چه جوری تغییر کرد؟؟؟
یه دختری رو که دقیقا ایده الش بود بلاخره پیدا کرد،(خواهش میکنم دقت کنین چون واقعیت زندگی یه ادم هست و لطفا در موردش خوووووب فکر کنین)باهاش ارتباط برقرار کرد 5-6 سال یه پاش صیر کرد امااااا نشد که نشد....

اون دختر با این که از لحاظ زیبایی عالی بود اما رفتار هاش اصلا بالغ و پخته نبود.
خلاصه طی جریاناتی ایشون متوجه شدند که نه خیر ،غیر از ظاهر ،فاکتورهای دیگه هم مهم بودند که ایشون دقت نمیکردند و فقط تک بعدی نگاه میکردند...

میدونین شاید بعضی چیزها واقعا باید زمانش بگذره.
واسه شما هم نذارین خیلی دیر بشه و فرصت هاتون رو از دست بدین.

امیدوارم همون کسی رو که میخواین ولی یه کوچولو متعادل ترش رو پیدا کنین و خوشبخت بشین

[mahi91]

ضمن تاییدحرفهای دوستان پیشنهادمیکنم این لینک روهم مطالعه کنید.

[نازنین آریایی]

roze-zard
سلام
خیلی بهتون تبریک می گم که با ایمان هستید و صبر پیشه کردید .
اینکه شما یک سری معیارهای ظاهری داشته باشید هیچ اشکالی نداره و کاملا طبیعیه و به امریکا بودنتون هم ارتباط نداره و همه افراد یک سری معیارهای زیبایی دارن (البته منظورم بیشتر رو آقایون هست)
ولی همون طور که خودتون هم می دونید اهمیت افراطی به این موضوع صد در صد برای شما مشکل ساز میشه
چون باعث میشه در انتخاب توجه شما فقط به مسائل ظاهری معطوف شه و خیلی مسائل مهمه دیگه مثل تفاهم اخلاقی و فرهنگی رو نادیده بگیرید.
به نظر من شما حق دارید نسبت به ظاهر همسرتون حساس باشید و یک سری معیار های زیبایی برای خودتون تعریف کنید ولی این اهمیت رو برای خودتون انقدری بزرگ نکنید که باعث شه به مسائل دیگه توجه نکنید
زیبایی یک چیز نسبی است و ممکن شخصی از نظر شما فوق العاده زیبا باشه و ازنظر دیگری فقط خوب باشه نه فوق العاده زیبا.
حتی همین خال گوشه لب ایشون ممکنه از نظر شخص دیگه ای یک عامل زیبا کننده باشه.

به نظرم بهتره درمورد زیبایی هم یک سری معیار مشخص و کلی برای خودتون تعیین کنید و در کنارش معیار های دیگرو هم در نظر بگیرید.

اگر واقعا به این موضوع به صورت افراطی اهمیت می دید باید بهتون بگم که حتی اگر شما تو مرحله انتخاب خیلی وسواس به خرج بدید و همسر شما از نظر زیبایی فاکتور های مورد نظر شما رو داشته باشه و واقعا زیبا باشه
بازهم براتون کافی نیست و باز احساس می کنید همون شخص زیبا هم تکراری شده.
و حس می کنید که ممکن بود دختر زیباتری نصیبتون شه.(چون ظاهرش عادی میشه و ظاهر جدیدتر براتون جلب توجه می کنه)
حتی اگر از نظر زیبایی به ایده ال خودتون برسید و ظاهرش هم تکراری نشه !فکر می کنید آیا تا ابد اون به همون زیبایی می مونه
ممکن طی ،زایمان و یا خدایی نکرده ، بیماری یا حادثه زیباییش رو از دست بده اون وقت چون شما به خاطر زیبایی ایشون رو انتخاب کردید دیگه ادامه زندگی براتون بی معنی میشه.
یا به خاطر اینکه می ترسید زیباییش رو از دست بده مدام ازش می خواین به خودش برسه،و مواظب تناسب اندامش باشه ،که این موضوع هم خیلی برای خانما ناراحت کننده و غیر قابل تحمل هست.و صد در صد دچار مشکل میشید با این رفتار.

برای اینکه بتونید این معیار رو متعادل کنید اول سعی کنید به اهمیت معیار های دیگه عمیقا پی ببرید
با افراد با تجربه مثل پدر مادرتون مشورت کنید و مقالاتی در مورد معیارهای ازدواج هست مطالعه کنید.

از تون خواهش میکنم خواهرانه خواهش می کنم
لطفا تا زمانی که این اهمیت افراطی براتون حل نشده اقدام به ازدواج نکنید
تا بعدا از انتخاب پشیمون نشید و مسبب بدبختی یک دختر و خودتون نشید

[sanjab]

دوست عزیز

ضمن تشکر از نظرات بسیار مفید دوستان لازم دیدم یک نکته رو بعنوان تاکید بیان کنم.

زیبایی هم مانند خیلی از فاکتورهای دیگه نسبی است و نهایتی نداره. درواقع نهایتش رو هرکس باید روی خودش

مشخص کنه یعنی هربار شما دچار این وسواس شدید که آیا این نفر که من قرار ملاقات با اون دارم و قراره ازدواج کنم

باهاش زیباست یانه خودتون رو در آینه دقیق نگاه کنید حتی تصور کنید از نگاه اون خانم دارید خودتون رو می بینید.

زیبایی زن و شوهر هم مثل خیلی از مسائل دیگه مانند مال و فرهنگ و سن و تحصیلات باید بین دو نفر تناسب و هم کفوی

باشه همانطور که درقرآن و احادیث هم اشاره شده که با هم کفو خود ازدواج کنید.

شما که خدای نکرده دوست ندارید ملاکهای اصلی دیگر را فدای این معیار فرعی کنید و یا یک عمر از دیگران مانند

افراد خانواده - همسر و حتی فرزندانتان بشنوید که خانم خیلی از آقا زیباتره یا اصلا این زن و شوهر به نمی خورند و
یا.......

موفق باشید.