گیر دادم که همسرم هم رشته ام باشه، مشکلی داره؟

[tesoke]

من یک سوال دیگه هم در مورد ازدواجم هست که می خوام مشورت بگیرم:
توی تاپیک می دونم ازدواج اینترنتی درست نیست اما یک سوال هم گفتم که می خوام مطرحش کنم.
مسئله اینه که من رفتنم به خارج برای ادامه تحصیل خیلی بالاست. صد در صدی وجود نداره چون معلوم نیست چی پیش بیاد. اما خب برنامه ی من الان روی این بسته شده. حالا من می خوام با دختری هم رشته ی خودم ازدواج کنم و با هم بریم اون ور. خوبی اش اینه که بعدا هم می تونیم با هم کار کنیم و پروژه و سمینار و ... با هم داشته باشیم. اما تو تاپیک قبلی خارپشت گفت که ازدواج و خارج را با هم قاطی نکن. راستش نمیشه. این دو به هم ربط دارند و من با هم هر دو را می خوام ببرم جلو. خب این کار یه هزینه هایی هم داره: مثلا دایره ی انتخابم کم میشه چون دخترهای هم رشته که حاضر باشند بیایند اون ور کم هستند. اما این ضرر را من در ازای سودش پذیرفته ام. سودش همینه که وقتی با هم اپلای کنیم و با هم درس بخونیم و با هم کار کنیم و ... خیلی به هم نزدیک تریم و بیشتر مشکلات هم را درک میکنیم تا این که مثلا من دکترای آی تی باشم و همسرم مثلا پزشک. خب من نمی تونم شیفت و مریض و ... را تحمل کنم.

کلا به نظرتون این که من گیر دادم که می خوام با همسرم هم رشته باشم و بعدا با هم کار کنیم مشکلی داره؟

[ایوب]

نه! چه ایرادی می تونه داشته باشه؟

فقط باید خیلی بگردی!

البته به نظر من شما هنوز شروع به گشتن برا ازدواج نکردین! یه چندتا خواستگاری که برین، کلا معیاراتون تغییر پیدا می کنه! این رو مطمئنم!

این قدر چیزای مهمتر واسه ازدواح هست که این ها توش گمه!

به نظره من، تحصیلات و دانشگاه خوب و هم رشته رو بذار کنار که اگه می خوای درک و شعور و یه سری چیزای دیگه رو هم داشته باشه، باید یه سفارش به خداجونم بدی!

ببین، به نظره من تا هنوز از گشتن برا ازدواج خسته نشدی، معیارات رو تغییر بده، چرا که بعد از خستگی، امکان داره به یه ازدواجی تن بدی که خدایی نکرده سرنوشت خوبی نداشته باشه!

عاقلانه فک کن.

موفق باشی دوست عزیز.

[سرافراز]

آره مشكل داره! چون دايره انتخابها محدود ميشه و اينكه بخواهيد در اينده باهم كار كنيد يا كارتون مشترك باشه ربط زيادي به معيارهاي انتخاب همسر نداره و اگرم داشته باشه اون ته مه ها قرار مي گيره... اصولا قراره با هم زندگي كنيد قرار نيست همكار تجاريتون بشه!

[بهار.زندگی]

ok ولی به شرط اینکه بقیه چیزا رو فدای اون موضوع نکنی.چون تو اون یکی تاپیکت دیدم بخاطر اینکه اون دختر تحصیلات دلخواه تو رو عنوان کرده بود مصر شده بودی باهاش اشنا بشی بهت میگم اینو اولویت اولت نذار.
اگه کسی باشه که هم رشتت باشه اما زن همراه و همدل خوبی برات نباشه بهتره یا یه رشته دیگه ای باشه اما باهات کنار بیاد؟
گفتی اینجوری بیشتر درکت میکنه اماصرف هم رشته بودن تضمینی نمیاره که اون خانوم حتما خیلی خوب درکت کنه.
بهتره رشته هایی که دوست نداری مثل پزشکی رو کنار بذاری و ازبین بقیه رشته ها اونی که ازجهات دیگه مناسبته انتخاب کنی.
ضررش فقط این نیست که دامنه انتخابت محدودتر میشه ضرر اصلی اینه که ممکنه فردی که معیارای مهمترو داره و واقعا با هم خوشبخت میشین تو این دامنه انتخاب قرار نگیره.

حالا هم رشته نباشین بهتره یا همسر خوبی واسه هم نباشین؟

[meysamm]

تسوکه عزیز
هم رشته بودن موردی نداره و حتی شاید جذابیت هایی هم داشته باشه
به شرط اینکه توقع نداشته باشی همسرت حتما در یه دانشگاه معتبر و در مقاطع بالا تحصیل کرده باشه
لزومی نداره پا به پای شما فرت و فرت از خودش مقاله در وکنه :)
به این فکر کن که همکارت یعنی همسرت یعنی معشوقه ات یعنی مادر بچه هات یعنی یه هنرمند با روحی لطیف یعنی یه کدبانو یعنی به اصطلاح مامان خونه
به برکت دانشگاه های من دراوردی دخترای تحصیلکرده به وفور پیدا میشن
اما دختری با نوعی خاص از تفکر که در همه زمینه های زندگی یه موفقیت نسبی و قابل قبول داشته باشه کمتر پیدا میشه
بنظرم داری زیادی سخت می گیری
فرایند انتخاب همسر به اندازه کافی مشکل هست ، شما دیگه سخت ترش نکن
حرف اصلی همون اولویت بندی معیارهاست

= = = = = = = = = = == =
انتخاب همسر و مهاجرت موقت هر دو مسائل پیچیده ای هستن
هر دختری حاضر نیست ریسک کنه
اینجوری خیلی از موقعیت هاتو از دست میدی

مدرک دکتری از یه دانشگاه معتبر که منجر به داشتن درامد بیشتر و موقعیت اجتماعی و شغلی بهتر بشه ضرورت بیشتری داره
یا انتخاب همسری ایده ال ؟
منم با خانم ایوب موافقم
تازه نفسی !
خیلی رویایی فکر میکنی
یه چند جا بری خواستگاری اوضاع دستت میاد

[دانوب]

سلام

مشکل دار بودن یا نبودنش به شما و موقعیت و قابلیت های شما بستگی داره.
اگه شما یه سوپر من هستید که می تونید در آن واحد به دو موضوع کاملا جدا و سرنوشت ساز زندگی تون با هم فکر کنید (بهتره بگم با هم ببرینش جلو از نظر عملی) خب بسم الله خیلی هم خوبه.

اما فکر میکنم ملاحظاتی که واسه خارج رفتن باید در نظر بگیرید، شرایط ازدواج تون رو پیچیده می کنه، و برعکس. در حالی که اصلا لزومی نداره که این جوری باشه

مثالش هم همینی که الآن دارین میگین:
امکان خارج اومدن خانم شده یکی از مهمترین معیارهای شما. در حالی که نسبت به چزهایی که واقعا تو یه زندگی مهم هستند، این یکی هیچه

نمی خوام بدبین تون کنم ولی اینی که شما الآن دارین بهش اشاره می کنین یعنی شما ازدواج کنید و برید خارج. (سرعتم که ماشاءالله...)
به این فکر نمی کنید که سال های اول زندگی مشترک خیلی حساس و شکننده است؟
یه فرهنگ دیگه، محیط دیگه....
من به شخصه ازدواج های زیادی رو دیدم که با مهاجرت عملا تبدیل به طلاق شده.
شما با یه تغییر خیلی بزرگ و تازه توی زندگیتون (منظورم ازدواجه) پا به جایی می ذارید که ناخودآگاه تغییرات بزرگی در نگرش و زندگی تون ایجاد می کنه. همینطور هم در مورد اون خانوم.

موارد موفق زیادی هم بوده و من اصلا قصدم بر این نیست که شما رو نسبت به این موضوع بد بین کنم.
اما انسان های موفق بدون شک با احتیاط قدم بر می دارن
براتون آرزوی موفقیت می کنم

پ ن: بهترین دعا برای دانشجوی دم دفاع:
دفاع خوبی داشته باشی

[نیلا]

سلام حاج آقا تسوکه
ترجیح بده ولی گیر نده !
یه هویی دیدی به یه چیزی گیر دادی چیزهای مهم تر یادت رفت ها!

[نازنین آریایی]

من می خوام با دختری هم رشته ی خودم ازدواج کنم و با هم بریم اون ور. خوبی اش اینه که بعدا هم می تونیم با هم کار کنیم و پروژه و سمینار و ... با هم داشته باشیم. اما تو تاپیک قبلی خارپشت گفت که ازدواج و خارج را با هم قاطی نکن. راستش نمیشه. این دو به هم ربط دارند و من با هم هر دو را می خوام ببرم جلو. خب این کار یه هزینه هایی هم داره: مثلا دایره ی انتخابم کم میشه چون دخترهای هم رشته که حاضر باشند بیایند اون ور کم هستند. اما این ضرر را من در ازای سودش پذیرفته ام. سودش همینه که وقتی با هم اپلای کنیم و با هم درس بخونیم و با هم کار کنیم و ... خیلی به هم نزدیک تریم و بیشتر مشکلات هم را درک میکنیم تا این که مثلا من دکترای آی تی باشم و همسرم مثلا پزشک. خب من نمی تونم شیفت و مریض و ... را تحمل کنم.

کلا به نظرتون این که من گیر دادم که می خوام با همسرم هم رشته باشم و بعدا با هم کار کنیم مشکلی داره؟

آقای تسوکه خیلی تعجب کردم شما مجردین!من فکر می کردم متاهلین و حتی بچه هم دارین!!!:)
به نظر من این معیاری که در نظر گرفتید اگر مشکل ساز نباشه حداقل اینکه اصلا منطقی نیست
منم با نظر دوستان موافقم ...چون همون طور که گفتن شما به همسرتون نباید به عنوان همکار فکر کنید
اصلا فرضا هم هم رشته خودتون رو پیدا کردید که سایر شرایط رو هم داشته باشه و باهم برید خارج از کشور
از کجا معلوم که بتونید باهم کار کنید و پروژه بردارید !!!
شرایط کار اون ور رو که خودتون بهتر می دونید چون این جور که می گید دنبال پذیرش هستید!
ثانیا اصلا فرض کنید باهم کار کردید این اگرچه ی سری مزیت داره
کلی هم معایب داره
اینکه مسائل کاری تون وارد مسائل زندگی تون میشه
و از یه جهت دیگه بخواین نخواین پول تو زندگی نقش مهمی ایفا می کنه
به خصوص تو خارج از کشور اهمیتش خیلی بیشتره...خودتون می دونید دیگه !
پس اونجا شما مشکلات مالی هم شاید پیدا کنید و این که همسرتون همکار شما و هم رشته شماست می تونه باعث شه که نقش هردوی شما در اداره زندگی مساوی باشه و به اون خانم فشار بیاد و حتی ممکنه به روتون هم بیاره که منم عین تو دارم کار می کنم و عین تو دارم زحمت می کشم
در حالیکه مسئولیت های دیگه ای هم دارم .ولی اگر تو فیلد دیگه ای کار کنه ،حتی اگر بیشتر ازشما زحمت بکشه چون فیلد کاری شما متفاوت هست به اون صورت قابل قیاس نیستین باهم و این مشکلات هم نیست .
از طرفی اگر مهارت های شما و همسرتون یکی نباشه برای زندگی در خارج از کشور فکر می کنم شرایط نسبتا بهتری هم داشته باشید.چون شما ی خانواده و مکمل هم دیگرید
یعنی یک خانواده با دو مهارت و دو علم ....به نظرم جای پیشرفت بهتری دارن .
حالا دقیقا از پزشکی خوشتون نمی اد یه حرفی!
ولی اگر خانم شما مهندس کامپیوتر یا برق یا معماری یا حتی رشته مدیریت خونده باشه چه مشکلی پیش می اد براتون که می خواین حتما هم رشته باشه!
به نظر من شاید این تصمیم شما که همسرتون هم رشته ی شما باشه بیش تر از اینکه از این جهت باشه که مزیت داره براتون
از این جهت که رو رشتتون تعصب پیدا کردید.

[parvane123]

از نظر من هم رشته بودن اشکالی نداره و شاید از بعضی از جهاتی که خودتونم اشاره کردین خیلی خوب باشه. اما اجازه ندین این معیارتون براتون اولویت اول بشه و سایر معیارها (اخلاقی و شخصیتی و ...) رو تو ذهنتون کم رنگ کنه.

[آفتاب همدرد]

سلام.
تو تاپیک قبلیتون فکر کنم چون من به شوخی گفتم، شما هم جدی نگرفتید، اما خیلی دوست دارم بدونم چرا انقدر شما به ادامه تحصیل در خارج از کشور علاقه دارید؟ یعنی دوست دارم دلایلتونو بدونم البته اگه میشه.

ببینید اگر شما به این موضوع حساسیت نشون ندید و در همین ایران به تحصیلتون ادامه بدید(با توجه به اینکه رشته من و شما خیلی به هم نزدیکه و من در جریان درصد پذیرشها هستم، کاملا مطمئنم که قبولی در مقطع دکترای یه دانشگاه خوب خیلی هم کار سختی نیست )

اولا دامنه انتخابتون وسیعتر میشه(حداقل میتونید از بین هم رشته ایهای خودتون انتخاب کنیداما مجبور نیستید در بین اونها هم برای آمادگی داشتن واسه مهاجرت به خارج از کشور هم فیلتر کنید این یعنی حذف یک پارامتر و یک فیلتر)

ثانیا با در نظر گرفتن این شرایط من فکر میکنم درجه اهمیت همون پارامتر اولیتون(هم رشته بودنتون) هم کمرنگ تر میشه.