کی موضوع طلاقمو به خواستگارا بگم؟

[parvane123]

سلام . فکر می کنم اکثر دوستان داستان زندگی منو می دونن. من 16 روز پیش از همسر (عقد بودیم) جدا شدم. راستش چند روز پیش موردی از طرف یکی از همکاران (همکاران بسیار دور) موردی برای ازدواج پیشنهاد شد ایشان از طلاق من اطلاعی نداشتند شرایط طرف هم خیلی باب میل من نبود به همین دلیل خیلی جدی نگرفتم. به هر حال ایشان با منزل تماس گرفته و به همراه مادر و عمه پسر تشریف آوردند. در این که تو این فاصله کم بعد طلاق نباید به ازدواج فکر کنم شکی ندارم مشکل من اینه که در موارد این چنینی که خواستگار از نامزدی من اطلاعی ندارد چه زمان این مسئله رو مطرح کنم؟ به خانوادش بگیم یا به خود آقا بگم؟ یعنی همون دفعه اول که خانم ها اومدن بگم یا صبر کنم زمانی که با آقا صحبت می کنم بگم؟ بعضا یکی از فامیل ها مثلا عمه یا خاله تماس می گیرند آیا این که مسئله رو به اونا بگیم؟

[شب نم]

در مورد کی گفتنش توی تالار زیاد بحث شده. یک نگاهی به تاپیک های مشابه بکن.

در مورد به کی گفتنش، اصلا به عمه و خاله و اقوام خواستگار لازم نیست بگی و نگو. بذار خودشون تصمیم بگیرند که می خوان بقیه اقوام در جریان این موضوع باشند یا نه. گرچه هیچ دلیلی برای این در جریان گذاشتن دیگران نمی بینم. به نظر من اقوام ندونند بهتره. دردسرتون کمتره. نه اینکه شما خطایی کرده باشید که لازم باشه بپوشونید. بلکه بعضی از مردم از آزار دیگران لذت می برند.

به نظر من به خود خواستگار بگید و ببینید عکس العملش چیه و چه کسانی را می خواد در جریان بذاره و ... شاید نهایتا پدر و مادرش. حتی در خیلی موارد لزومی نداره خواهر و برادرش هم بدانند.

مساله نامزدی و عقد شما تا چه حد رسمیت داشته و توی اقوام و آشنایان خودتان اعلام شده؟ همه می دانند؟ چون همین ها ممکن است توی تحقیق یا ... به گوش خانواده خواستگار و حتی آشنایان دورشون برسونند.
آیا شناسنامه المثنی بدون نام همسرتون گرفتید؟ عقد شما پاک شده از شناسنامه؟

[رایحه عشق]

سلام در اولین جلسه به خود خواستگار بگید.

[نیلا]

به نظر من بهترین کار اینه که فعلا ازدواج نکنید و به جاش سعی کنید آسیب زدایی طلاق را انجام بدید ، حتی فکرش را هم نکنید
ولی خوب اگر این مسئله فکر شما را درگیر کرده من یه چند تا تجربه زیسته خودم را بگم:
1- شما در دوران عقد جدا شدید و این خیلی مورد شما را تخفیف میده، یعنی الان شما شاید 30 درصد طلاق گفته محسوب میشید در مقایسه با کسی که عروسی کرده و 100 درصد هست و یا موردی مثل من که میشه 200 درصد ، اینو گفتم که هرچی خودتون اهمیت این موضوع رو تو ذهن خودتون کمرنگ کنید و بپذیرید که آمار طلاق متاسفانه بالا رفته و این یه چیز عادی هست این حس راحتی و بی خیالی را به طرف مقابل هم انتقال میدید و ایشون هم این ذهنیت را کم کم از شما یاد می گیرند ( این تجربه زیسته من هست )
2- من روالم این بود که اصلا قبل این که کسی بیاد خواستگاری تو تلفن بهشون میگفتیم که اگر نمی خوان نیان و کلا مشکلی ایجاد نشه که مثلا من از طرف خوشم بیاد و بعد دونستن این موضوع بره و من ضربه بخورم و این چیزها، ولی خوب بعدها فکر کردم که عاقلانه تر این بود که یه جلسه من رو میدیدن و بعد که زنگ زدن واسه جلسه بعدی این مسئله مطرح بشه حالا دقیقا نمیدونم اصولیش چی هست، چون بعضی آدم های مثلا زرنگ هم نگه میدارند طرف را به خودشون وابسته می کنند بعد میگن ولی به نظر من اگر این کار رو بکنی ایشون به نوعی مقابل عمل انجام شده قرار میگیرند که عقلشو ن با احساسشون درگیر میشه و در واقع همیشه این شوک باهاشون هست. من صداقت را بیشتر می پسندم
3- سعی کن با کسی ازدواج کنی که هم شرایطتت باشه که بهتر بتونه درکت کنه و اگر هم نبود و مجرد بود سعی کن مطمئن بشی ایشون کاملا فکرشون در این مورد باز هست
4- اگر مسئله جور شد و بعد از گفتن این مسئله باز هم خواستگارتون جلو اومد و خواست پیگیر علل بشه یک جلسه یک ساعت کلیات را روشن و واضح بدون ذکر جزئیات توضیح بدید و بگید هر سوالی داره در حد و حدود بپرسه و یا در طول دو روز آینده شما جوابگوی سوالاتش خواهید بود و هرگونه همکاری خواهید کرد ولی بعد از اون موعد مقرر دفتر این مسئله برای همیشه و تا ابد بسته خواهد شد و ایشون حق ندارند هر دقیقه از شما سوال بپرسند
5- اعتماد به نفس کامل داشته باشید و سعی کنید این حالت در رفتارتون حس بشه ( حالت دفاعی منظورم نیست البته ) مبادا گریه و زاری کنید موقع تعریف قضیه، از پیش تعیین کنید که چی خواهید گفت و ریلکس و انگار که یک داستان معمولی هست بهش بگید و تاکید کنید اگر راه نجاتی پیدا میکردید به زندگیتون ادامه میدادید ولی نشد.
خوب فعلا تا اینجا
امیدوارم خوشبخت و سعادتمند باشید

وای یه چیزی یادم رفت بگم بلانسبت الان مد شده همه به دوست پسر می گن خواستگار ( بلانسبت شما)
همه موارد فوق برای خواستگار رسمی و عرفی صدق میکنه وگرنه واسه پسری که مثلا سرراه شما قرار گرفته اصلا لزومی نداره بگید جدا شدید که به فکر سو استفاده بیافتند هرچند در طلاق از نوع شما معمولا طرف دختر هست ولی خوب شاید طرف پیش خودش یک محاسباتی بکند و ...

درمورد اطرافیان داماد هم با شبنم موافق هستم بسپارید به خودشون که در بیشتر مواقع نمی گن به دور و برشون؛که به نظر من کار بسیار درستی هم هست چون در این صورت اگر باد هم به گوش کسی برساند طرف اصلا جرئت ندارد رو بزند و شما احساس امنیت و آرامش بیشتری خواهید کرد. یادتان باشد این پیشنهاد را خودتان نکنید که فکر کنند گناه کبیره انجام داده اید

[parvane123]

مساله نامزدی و عقد شما تا چه حد رسمیت داشته و توی اقوام و آشنایان خودتان اعلام شده؟ همه می دانند؟ چون همین ها ممکن است توی تحقیق یا ... به گوش خانواده خواستگار و حتی آشنایان دورشون برسونند.
آیا شناسنامه المثنی بدون نام همسرتون گرفتید؟ عقد شما پاک شده از شناسنامه؟

شبنم عزیز تمام اقوام ما می دونن ما عقدو جشن رسمی گرفته بودیم. در مورد شناسنامه هم ، شناسنامه مو عوض کردم و شناسنامه جدید گرفتم و اسم ایشون تو شناسنامه جدید نیست.

رایحه عشق من خودمم نظرم اینه که به خود آقا بگم ولی تو شهر ما برای خواستگاری اول مادر و خواهر و... پسر میان و بعد اگر پسندیدند پسر رو میارن. می ترسم اگه به اونا نگم و صبر کنم جلسه بعد به خود آقا بگم طلبکار بشن که اگه همون اول می گفتی اصلا ما پسرو نمی آوردیم!

سابینا جان اول بگم که تازگی ها فهمیدم هم زبان هستیم و از این بابت خوشحالم
منم فعلا اصلا نمی تونم و نمی خوام به ازدواج فکر کنم ولی وقتی موردی پیش میاد و رد می کنم اونقدر تو خونه میگن که سنت داره میره بالا و توقعتو بیار پایین و از این حرفا که روی منم تاثیر میذاره. در مورد این که یکی مثل خودم باشه تا شرایط منو بهتر درک بکنه من هم کاملا موافقم و اگه همچین موردی پیش بیاد حتما روش فکر می کنم.

[mta]

سلام . فکر می کنم اکثر دوستان داستان زندگی منو می دونن. من 16 روز پیش از همسر (عقد بودیم) جدا شدم. راستش چند روز پیش موردی از طرف یکی از همکاران (همکاران بسیار دور) موردی برای ازدواج پیشنهاد شد ایشان از طلاق من اطلاعی نداشتند شرایط طرف هم خیلی باب میل من نبود به همین دلیل خیلی جدی نگرفتم. به هر حال ایشان با منزل تماس گرفته و به همراه مادر و عمه پسر تشریف آوردند. در این که تو این فاصله کم بعد طلاق نباید به ازدواج فکر کنم شکی ندارم مشکل من اینه که در موارد این چنینی که خواستگار از نامزدی من اطلاعی ندارد چه زمان این مسئله رو مطرح کنم؟ به خانوادش بگیم یا به خود آقا بگم؟ یعنی همون دفعه اول که خانم ها اومدن بگم یا صبر کنم زمانی که با آقا صحبت می کنم بگم؟ بعضا یکی از فامیل ها مثلا عمه یا خاله تماس می گیرند آیا این که مسئله رو به اونا بگیم؟

سلام
پروانه خانم از اینکه جدا شدید ناراحت شدم
اما من در جریان کامل مشکل شما بودم و همون زمان هم خیلی اصرار داشتم که شما تماسی نگیرید و اجازه بدید که همسرتون بیاد جلو
به هر حال در جریان مشکل شما بودیم
و من فکر میکنم که شما نمیتونسید در کنار همسر سابقتون خوشبخت بشید
به هر حال امیدوارم که در آینه موفقیت های زیادی هم در عرصه زندگی و هم در عرصه کارتون به دست بیارید
فقط میشه یه خلاصه ای از اتفاقاتی که تو این مدت افتاد رو تعریف کنید و همچنین از حال و اوضاع خودتون بگید و چطوری با این مسئله کنار اومدید

[parvane123]

سلام آقای mta
ما از اردیبهشت ماه مشکلمون شروع شد و من تا اواخر مهر اصلا حاضر به جدایی نبودم و مستقیما و از طریق واسطه بارها اعلام کردم که قصد سازش و ادامه زندگی رو دارم اما ایشون به هیچ صراطی مستقیم نبود. جالب اینکه 70% از این اتفاقات را سهم خانوادم می دونست و من رو بی تقصیر می دونست اما با این وجود هم حتی حاضر نبود یک جلسه بشینیم و با هم حرف بزنیم می گفت من اگه با کسی دعوا کنم حتی نمی تونم تو صورتش نگاه کنم و.....
من پیش چندین مشاور رفتم و پیشنهاد ایشون رو مبنی بر کاهش مهریه هم مطرح کردم نظر انها این بود که ایشان قصد زندگی ندارند و اقدام نکردن من برای طلاق فقط معلق نگهداشتن خودم و اتلاف عمرم هست. به همین دلیل خانواده من تصمیم خود را برای جدایی اعلام کردیم و گفتیم که مهریه نمی خواهیم ایشان هم قبول کرد. حتی در مشاوره که از طریق دادگاه ما رو فرستادن من تمایل خودمو برای اصلاح اعلام کردم اما ایشون سعی کردن منو بیمار روانی نشون بدن و.... خلاصه اینکه بالاخره جدا شدیم اینم بگم روند طلاق توافقی اصلا سخت نبود و حتی قاضی سوالی از ما نکرد فقط رو به ایشون گفت این خانم از چهره اش معصومیت میباره چرا داری از دستش می دی و هیچ تلاشی برای مصالحه نکردن. خوب راستش برام عجیب بود فکر می کردم قاضی به این راحتی حکم طلاقو نمی ده.

الان نسبتا خوبم . زمان هایی که سر کارم خیلی بهترم فقط وقتی سرم خلوت میشه فکر و خیال و یاد روزهای خوشی که داشتیم اذیتم میکنه. قراره از چند روز دیگه هم برم باشگاه امیدوارم بتونم زودتر به زندگی عادی برگردم و این اتفاقاتو فراموش کنم.

راستی آقای mta زندگی شما به کجا کشید؟

[mta]

سلام
من هم همین نظر رو داشتم همسر سابق شما می خواست دنبال یه بهانه ای بگرده که شما رو طلاق بده اما نمیدونست که چی کار باید بکنه و من فکر میکنم که پشیمون شده بود شاید هم دلیل دیگه ای داشته
به هر حال امیدوارم که هر جا هستید موفق باشید و برای شما آرزوی خوشبختی دارم
فقط باید این بار از گذشته درس بگیرید و محبت خودتون رو بی دریغ نثار هرکسی نکنید و اول برسی کنید که لیاقت محبت کردن رو داشته باشه در غیر این صورت اسراف محبت میشه
زندگی من هم همینجوری روی هواست
فعلا من همچنان ممنوع الخروج هستم و فقط همین نه شکایتی نه دادگاهی نه زندانی نمیدونم چرا من رو تو این حالت نگه داشتن و کاری نمیکنن شاید منتظر عکس العمل من هستن تا ببینند من چی کار میکنم چون با این وکیلی که گرفتن من رو میتونن بندازن زندان نمیدونم چرا دست دست میکنن
من هم موافق طلاق توافقی هستم ولی فکر کنم که خانمم و خانوادش دنبال چیز دیگه ای هستن و مخالف جدایی ما هستن
به هر حال موندم ببینم چی میشه

اما در مورد سوالتون در مورد موضوع طلاقتون که باید باید به خواستگارتون بگید یا نه باید خدمتون عرض کنم که نظر من اینه که در جلسه اول هیچی نگید لازم نیست همه بدون که قبلا چه اتفاقی افتاده اجازه بدید طرف مقابلون بیاد جلو و با شما آشنا بشه اما اگر خوشش اومد و خواست تا با شما بیشتر آشنا بشه جلسه دومی رو بزارید و در جلسه دومتون کاملا براش توضیح بدید که چه اتفاقی افتاده و به چه دلیل از هم جدا شدید و این رو هم بگید که اگر قبول کنه که با شما ازدواج کنه تا آخر عمر نباید هیچ منتی بزنه که با شما ازدواج کرده و این انتخاب خودش بوده
به امید موفقیت شما

[فرشته سفيد]

دوست خوبم سلام
اين جور كه من از نوشته هاتون برداشت كردم شما همسر قبليتون رو دوست داشتين و هنوز گاهي به يادش مي افتين پس صادقانه بهتون مي گم،فعلا عجله نكنين.من پيشنهادم به شما توي اين مورد با توجه به نظر خودتون كه خيلي متمايل نيستين،اينه كه دست نگه داريد.من قبلا توي اين تالار نگفته بودم ولي من يه نامزدي بهم خورده دارم اونم به مدت 2 سال!!!من واقعا بهش علاقه داشتم ولي تا زماني كه مهرش از دلم نرفت به ازدواج فكر نكردم.اون روزها من پيش يه مشاوره حضوري خوب مي رفتم.كلاس نقاشي،كار،باشگاه پياده روي و... ميدوني به خودم انرژي مي دادم و واسه خودم مرثيه سرايي احساسي نكردم.دو ماه بعد خوب خوب بودم.
يه نكته جالب ديگه كه توي اين تالار نگفتم اينه كه همسر ماه من مثل شما توي دوره عقد طلاق گرفته پس يه جورايي شرايطت رو درك مي كنم.من اين موضوع رو فقط به مادر و پدرم گفتم اون هم بدون جزييات.
به نظر شخصي من تا زماني كه خودت اون رو نخواستي چيزي از اين موضوع نگو.و وقتي هم كسي با شرايط خوب پيدا شد بعد از اين كه مطمئن شدي مي خوايش به خودش بگو .من همسرم روز اول بهم گفت ولي من به كسي نگفتم تا وقتي مطمئن شدم مناسب منه.هنوز برادر ها و زن برادر هام نميدونن چون به نظر من هم باعث پيش داوري ميشه.
اين هم بهت بگم عزيزم از اين كه يه نفر يه روز تورو طرد كرد دلگير نشو.مطمئنا قسمتت ادم مناسب تري بوده پس اين بار واسه پيدا كردنش وقت بذارودنيا برخلاف نظر خيليا پر از مرداي خوب و با احساسه.