در روانشناسی و در رویکرد رفتار درمانی تکنیکی به عنوان «توقف فکر» داریم. که مانند طرح ترافیک باید عمل کرد. یعنی پیوسته مواظب باشیم که آزادنه هر میزان فکر و هر نوع فکر و خیال مخصوصا از نوع آزارنده در ذهن ما عبور و مرور نداشته باشند.
یک کار مفید و عملی در مورد کنترل فکر و عبور و مرورش در ذهنمان داشتن خاصیت ارتجاعی در پیگیری هایمان هست.
یعنی هر وقت فکر و خیالی در ذهنمان می آید، آزادانه اجازه ندهیم حرکت کند و ما فقط نظاره گر باشیم. به محض اینکه یادمان افتاد و این فکر را دیدیم، آنرا بگیریم و بازداشت کنیم و به جای آن با انتخاب خود فکر صحیحی را اجازه انتشار دهیم. اگر باز گریخت دوباره بازداشتش کنیم، اگر دوباره گریخت باز مجددا بازداشتش کنیم و اینقدر این کار را تکرار کنیم ، که چنین فکرهایی منفعل شوند، نه ما
دقت کنید در اینجا ما می توانیم از روشهای مختلفی استفاده کنیم.
بعضی ذهنی هست و با ممارست در حساس بودن به افکارمان،
و گاهی باید خود را از حجم انبوه محرکهای خارجی برای مدتی آزاد کنیم تا تمرکز بیشتری بر خود بیابیم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)