سخنی نه از ره کین ، با کلیدداران همدردی

[meysamm]

ساده می گویم ، مپرس از کدام دهاتم ، که خود نیز نمی دانم
هوای اینجا سنگین شده
بوی خفگی میاید
نفسم بالا نمی اید
کلیدها که در قفل ها می چرخند و
پنچره ها که بسته می شوند
ووه که چه صدای دلخراشی
صدای پایش می اید
وقتی سایه صورتی رنگش روی سرم میفتد
چه لحظه لحظه های نفس گیری . . .
...............
با توام !، با تو !
با تو که هیچوقت نفهمیدی مرا
(دروغ نگویم ، کم فهمیدی مرا )
...............
خط کشت رو بالا مبر
می دانم نمیزنی
ولی می ترسم
باور میکنی ؟!
از واژه هایت
از تایید هایت از تحقیرهایت
از بودنت از نبودنت
از باورت
می ترسم
..................
خدا را هزار بار شکر که تو خدا نشدی !
چقدر راحت
چقدر محکم
چقدر مطمئن سخن می گویی
بیا پایین
بیا پایین تر ، کنار من بنشین
هوای اینجا گرفته
هوای اینجا سرد است
ولی منظره جالبی دارد
بیا و یک پرسپکتیو انسانی را تجربه کن
ان بالا نه من را
که هیچکس را نمی فهمی
..................
نشسته ای و چای می نوشی و فقط می گویی
می گویی و می گویی و می گویی
..................
می گویی پست هایم چت گونه اند
وای که من از چت روم و رومیانش فرار کردم
شاید بد عادت شده ام
ترک عادت موجب مرض است
...............
می گویی پست هایم با اهداف تالار" هم خوانی ندارد "
می خواهم بگویم اصلا خوانایی ندارد !
..............
می گویی پست هایم فضای تخصصی اینجا را زیر سوال برده
این یکی را دگر نگو
مرا نخندان
خنده ام نمی گیرد
.................
می گویی مرثیه نخوانم برایت
می گویی مرثیه هایم پر از احساس است و
باز هم ، "هم خوانی ندارد" !
نمی شود نمی توانم
غمباد میگیرم اگر نگویم
بغض می شود و سرد می شود و منجمد میشود در راه گلویم
گو با که بگویم
از درد مگویم
دوستانی دارم سرشار از ریا
یک ز یک بدتر
یکی از این طرف بام افتاده و دیگری از ان طرف
و من در میان بام
تنها صدایشان را می شنوم
که با دست و پایی شکسته
ناله می کنند و لعنم می کنند
یکی می گوید خدانشناسم و
دیگری می گوید مغزم نم کشیده
و من مانده ام
خدابنده بی مغز بهتر است یا مغز بی خدا
................
چه می گویم ؟!
اصلا مگر برای تو فرقی می کند
احساس که هیچ
منطق هم نداری
که منطقت ، نطقی ندارد
بل بی احساسی محض است
...............
دلم خواست گفتم
دلت خواست بگو
نخواستی حواله ام کن به ازاد انجمنی
که اگر نبود نمیدانم دگر به چه بهانه ای پنچره ها را میبستی!
دروغ نگو
پشت دریاها شهری نیست
شهر اینجاست و
همه اینجایند
انجا که می گویی انجمن مردگان است !
...............
ساده گفتم و شاید صادقانه
مپرس از کدام دهاتم ، که خود نیز نمی دانم
خواستم بروم و چیزی نگویم ، امدم و گفتم و می مانم
تا بدانی دوستت می دارم عزیز

[ani]

اوووش خارپشت

تیتر مطلب را که دیدم قالب تهی کردم نازنین و خط آخر نوشته ات خیالم را راحت کرد .

اما بالاخره چی شد ؟!‌




ضمن اینکه قشنگ نوشتی به هر حال حرف دلت را زدی و به آن احترام می گذارم و درست و غلطش هم نمی کنم

اما به نظر من

عدالت و داوری در هر جایی مثل چاقوی دو لبه می ماند . گاهی باید به نظرم در پذیرش هم باشیم و گاهی لازم است شاید لباس صورتی تنمان کنیم تا خیلی از مسائل را بهتر و از نگاهی دیگر ببینیم . چرا که این رنگ در این تالار به معنای مسئولیت و دقت و..بیشتر است .

و اما نتیجه

من باید یک چند تا چوب به تو بزنم ببینم برای من چی می نویسی ! من که صورتی قشنگ نیستم . اما از صبح خط کش به دست شدم

[داملا]

خارپشت عزیزپیداست دل پری داشتی! البته کمی حق بود وکمی ناحق!
می خواستم بگویم من هم دلم گرفته!
ازاینکه اینجا هم ریا حاکمه،اینجاهم پارتی بازی حرف اول وآخر رو می زنه!
حرف که می زنی ازت می رنجند،نمیزنی هم طاقت نمیاوری،چون برات مهمند،چون دوستشون داری وشاید بخشی از زندگیت شده اند.
منم دلم گرفته، ازاینهمه غرور...
ازاینکه حس مدیریت،حس افزایش درجه حتی تو محیط مجازی هم آدمها رو ازهمدیگه دور می کنه!
ازاینکه حتی اینجاهم نمیخوان یکدل باشندویکپارچه،ازاینکه اختلاف طبقاتی اینجاهم ول کن آدمانیست...

[آویژه]

انگار چوب "ناهمخوانی با اهداف" به شما هم اصابت کرده
شاید باید یک روز آقای مدیر را بنشانیم تا دقیقا برایمان تعریف کند این "اهداف" که از آن چماقی درست شده حقیقتا چیست و مصداق هایش را ریز به ریز برایمان بگوید.

من هم با چت گونه ها مشکل دارم.
من هم با راهنمایی های برآمده از پیشینه زندگی شخصی آدم ها، مشکل دارم.
من هم حرص می خورم وقتی وارد تاپیکی می شوم و می بینم گفتگوی افراد رسیده به احوالپرسی دختر خاله پسر عموی بابا بزرگشان!...

اما نه این گونه که تیغ از رو بسته اند و سلیقه ای می تازند.

حالا به نظرم می رسد شاید بهتر بود همان وقت که تاپیک های بعضی شوت می شد به قسمت اخراجی ها ( بخوانید گفتگوی آزاد) می بایست به زبان می آمدیم که قسم حضرت عباس درست است یا تاپیک هایی که هیچ پیام مشاوره ای ندارند، اما از روز های اول تالار همچنان بالا هستند و هیچ کس بهشان خرده نمی گیرد. مثال زیاد است. خواستید می آوریم. شاید اگر همان موقع سنگ هایمان را وا می کندیم امروز چنین تاپیکی لازم نبود.

بی شک تالار همدردی، یک تالار مشاوره حرفه ایست که چندین سر و گردن از همقطارانش سر تر است. (هر چند اینجا این نقد را وارد می بینم که: مگر تالار چند مشاور حرفه ای دارد؟!)
هم چنان با همه این بالا پایین ها، همدردی را دوست دارم و با این اتفاقات نمی روم.
اما من هم می خواهم این روندی که اخیرا در پیش گرفته شده باز بینی شود

[نازنین آریایی]

اول از همه خیلی خیلی خیلی عذر می خوام که به عنوان یه فرد تازه وارد خودم رو دخالت می دم و اینجا نظر می دم
چون من تازه واردم و به چندو چون سایت هم زیاد وارد نیستم و شاید نظرم هم از نظرتون کاملا غلط باشه...

ولی زمانیکه تو تالار شما پستی می زارم هیچ وقت با راحتی و ارامش و اسودگی خیال این کار رو نمی کنم
این هم باید بگم من کاملا با فضای چت گونه مخالفم. من کاربر حرفه ای یه سایت مشاوره ای بودم و نزدیک به سه سال اونجا فعالیت داشتم
انقدر فعال بودم که الان صمیمی ترین دوستان من همان کاربران مجازی همان سایت هستن که حداقل هفته ای یک بار تلفنی باهاشون ارتباط دارم و ماهی یک بار هم حضورا اون ها رو می بینم ...ولی دلیل اینکه نتونستم به فعالیتم تو اون سایت ادامه بدم دقیقا این بود که می دیدم محیط سایت داره تبدیل میشه به یک فضای کاملا چت گونه

و دلیل دیگه اینکه دیگه با همه افراد سایت صمیمی شده بودم و اون ها خود واقعیم رو دیده بودند تو اون سایت احساس راحتی نداشتم،خسته شده بودم از بس خودم رو بدون مشکل قوی و عاقل نشون داده بودم ...
دلم می خواست منم بتونم مثل بقیه مشکلاتم رو بیان کنم ولی به دلیل مشخص بودن شخصیتم نمی تونستم و از اینکه سطح مشاوره پایین اومده بود نمی تونستم وضعیت رو تحمل کنم و به کل از اون سایت خداحافظی کردم .
و وقتی اینجا رو پیدا کردم تا بتونم مشکلاتم رو بیان کردم خیلی خوشحال شدم . از جو این سایت واقعا خوشم اومد ازاینکه انقدر قانون منده و هرکی هرکی نیست و واقعا مشاوره است و چت گونه نیست ولی بعد از یه مدت کوتاه حس کردم این سایت همدردی هم از این ور افتاده

[مدیرهمدردی]

آشنا هست تو را بغض و مرا بغضی شد
دل رنجو مرا باز دگر دردی شد

آشنا هست صدایت، سخنت، این نفست
در دلم گرچه نهان بود بشد در سخنت

منم از جنس زمینم، زغمت دلگیرم
با غم هر نفری صد هزار می میرم

زخمی رنج زمانم، اشک غمهای توام
فرصت اشک ندارم که نظر گاه توام

من و همدردی و یاران اگرم سخت گیریم
چاره ای نیست که محبوس زمینیم و اسیریم

در جهان گذرا شکوه و ناله بکنیم
بر در انجمنی قفل که زاری نکنیم

کودکی اشک روان و تن تب دار ، نه سکوت
دکتری، دست گذارد به بینی که سکوت

انتظار تن رنجور، نوازش باشد
لیک پای نحیفش به سوزن باشد

جور ما از ره مهریست که به دوستان داریم
وین کجا و نظر لطف که به یاران داریم

خار بر پشتی و ما خار جگر می داریم
آتشی بر دل و دندان به جگر می داریم

تهمت بی حسی و بی منطقی و صدر نشینی
باشد نمکی بر تن و جانم که شبیهش نبینی

الغرض ای دوستان ما خسته ایم
چون کبوتر سالها در این فضا پر بسته ایم

همرهی باید ای دوستان با همدمان
ورنه رنجها بگسلد پیوندمان

ساده باید گفت این نقد و شنود
ورنه این مرثیه ها چون گربه ای دنبه ربود

راه ما راه دلی غمدیده است
نی به غم، بلکه رهی بگزیده است

حس ها عاقبت مر تو را ویران کند
چاره ات عقل است که او زندان کند.

من ندارم فرصت گفت و شنود مستمر
من شدم شرمنده ، پنهان می شوم همچو قمر

[فرهنگ 27]

موضوعات جامعه شناسی و مباحثه ای،یاعث کدورت می شه و انرژی اعضا به جای صرف شدن در تاپیک های مشاوره

در این گونه تاپیک صرف می شه و در حق کسانی که برای مشاوره اینجا میان اجحاف می شه.

تو بیمارستان در مورد فلان بیماری،درمانش پیشگیری،راه علاجش بحث نمی کنن.این مواردو می ذارن برای کنفرانس ها.

[888]

.
.
مدیر تالار ، مدیر تالار ، که میگن شمایید ؟ ؟ ؟


جنسیت: مذکر

نام : ابوالفضل

شهرت : مدیرهمدردی

تاریخ تولد: April 23

محل زندگی: ایــــران؛ قـم

تحصیلات:
کارشناسی روانشناسی بالینی از دانشگاه آزاد قم
کارشناسی ارشد مشاوره خانواده از دانشگاه علامه طباطبایی

عنوان کاربر : مدیرهمدردی

تاریخ ثبت نام يك شنبه ۲۵ شهریور ماه ۱۳۸۶


آخه به شما میگن مدیر ؟؟؟؟

بابا ما مدیر دیدیم 3 متر ، 4 متر ، 5 متر ، تا 8 یا 10 متر قد دارند !!! شما با این قد و قامتت چه طور مدیر شدی ؟؟؟

حالا با این چیزا کاری ندارم ...
.
شما که مدیر تالار هستی ، یک کاری میگم میتونی برام انجام بدی ؟؟؟؟
.
می خوام تعداد پست های منو به عدد 2009 برسونی ... آخه کلاس داره ...... میکنی دیگه نه ؟؟؟
/
چــــی ؟؟ نمی تونی ؟؟؟

تو پس چه مدیری هستی اصلا به اعضا احترام نمی گذارید ....
.
اصلا من میرم خداحافظ .
.
دیگه هم به تالار نمی آیم ...


آقای مدیر ...

آقای مدیر ...

آقای مدیر ...

من یه وام ازدواج می خوام
/
من یه کیلو سبزی برای آش پشت پای ننه بزرگه پدر عموم میخوام ؟
/
من یه زن می خوام
/
آقای مدیر من از دختر بغال سر کوچمون خوشم میاد چی کار کنم ؟
/
آقای مدیر کفش زنم پاره شده پول ندارم براش کفش بخرم چی کار کنم ؟
/
آقای مدیر فردا باید 4 صبح از خواب پاشم ساعتم باطری نداره میشه زنگ بزنید منو بیدار کنید
/
آقای مدیر میشه منو مدیر تالار کنید
/
آقای مدیر میشه همه اعضا شام بیایم خونه شما
/
آقای مدیر شما نمی تونید 24 ساعته پای کامپیوتر باشید جواب سوال مارو بدبد ؟
/
آقای مدیر شما چه جوری مدیر شدید منم میتونم یشم ؟
/
آقای مدیر الان من نمیدونم چی کار کنم ! به نظر شما چی کار کنم ...؟؟؟
/
آقای مدیر شما چرا به زندگی شخصی خودتون توجه دارید پس ما چی ؟؟
/
آقای مدیر مگه اینجا رو برای ما درست نکردید پس میشه پول اجارشو بدید ؟؟
/
آقای مدیر چرا پولاتونو میبرید خونه بیارید خونه ما بذارید !!!
/
آقای مدیر کارت سوخت ماشین بابام گم شده آلان چی کار کنیم ؟؟

//

به نقل از مدیر تالار ، مدیر تالار ، که میگن شمایید ؟

[hadieh]

سخنی نه از ره کین ، با خارپشت عزیز تالار همدردی

سلام

قلم قشنگت را دوست داشتم ولی با محتوایش کمی موافقم و کمی نه.

می دانی که من یکی از اعضای عادی تالارم حتی عادی تر از شما .

خارپشت عزیز از صورتی های تالار برای خودت چه ساخته ای ؟ چه چیز این سایه صورتی قشنگ تو را می ترساند؟ گفتی از بی احساسی و سختگیری و بی تفاوتی کلید داران همدردی نسبت به ما و احساسمان.

مگه این کلیدداران صورتی از کجا آمده اند؟ از جای دیگری برای حکمرانی به ما منصوب شده اند؟ یا خودشان هم یکی هستند از ما شاید کمی دقیق تر و مسئول تر و با تجربه تر؟

می دانم دل خوشی از انجمن آزاد نداری من هم ندارم ولی نگو که نمی شناسی صورتی هایی را که پست های خودشان هم گاهی سر از آنجا در آورده و نگو که نمی دانی چه خواهد شد اگر فرصت بحث آزاد در فضای مجازی بدون راه حلی برای جلوگیری از تنش و ... ایجاد شود.

بیا و یک روز در ذهنت صورتی باش بعید می دانم مسئولیت اداره و نظم تالاری مجازی با این تعداد عضو و با این همه تنوع در افکار و عقاید و گاهی بی توجهی برخی فرصتی باقی گذارد برای نشستن و چای نوشیدن و از سر سیری سخن گفتن.

صورتی ها هم آدمند مثل ما نه معصومند و نه ادعایش را دارند. حتما در قضاوتشان درعملکردشان حتی در قوانینشان نقص و خطا و اشتباه هم هست درست مثل هر کس دیگر با هر رنگی.

قبول بیا نقدشان کن. ولی باور کن این صورتی های خط کش بدست هم مثل ما و با ما همدردند فکر کنم انصاف نباشد اگر به جرم تفاوت رنگ اگر به خاطرقبول مسئولیت اگر به علت وضع قوانینی شاید تلخ ولی لازم, بی احساس و بی منطق و بی درد بخوانیمشان.

باز هم می گویم قلمت قشنگ بود و احساست قابل احترام و نوشته ات به دلم نشست فقط بین سطر های نوشته ات یکجایی یک چیزیش کم بود شاید کمی انصافش.


من هم دلیل برخی قوانین تالار را نمی دانم و کاش فرصتی ایجاد شود برای رفع برخی ابهامات .
البته همدردی را با تمام خوبی و بدی و نقاط مبهم و قوانین سختگیرانه و همه رنگهای آبی و سبز و صورتی و... و موجودات خاردار و... دوست دارم

[keyvan]

سلام
خارپشت هر چی گفتی و نگفتی رو بیخیال،پسر اینکه اینطوری نوشتی خیلی برام جالب بود.

هیچ وقت نخواستم و نمیخوام از اعضاء خودم رو دور کنم، و فقط با تاج بالای سرم، نگاه کنم، و باور کن همیشه هر چی که بوده فقط به نفع اعضاء بوده و بس.
راستی تا به حال فکر کردید که چرا همدردی این همه مراجع داره؟
فکر کردید که چرا فضا و شرایط طوری فراهم شده که همه بیان و کمک بگیرن؟

من به همه شما حق میدم،حق میدم که دلیل بخواید ،و میدونم از سانسور و اتوبان یک طرفه متنفر هستید،اما چراغ راهنمایی هم اگر نباشه ....!

یاد گلایه کنجکاو افتادم
http://www.hamdardi.net/thread-2697-post-164515.html#pid164515