ایا پارامترهای زیبایی همسر همیشه ثابت میمانند ؟

[meysamm]

جدیدا دارم یه مقدار روحیات خودم رو شناسایی میکنم
بعضی وقتا واقعا مطمئن نیستم که نظرم در مورد یه مسئله خاص چیه
چند وقت پیش چند تا مقاله راجع به زیبایی خوندم ، بعضی از تاپیکای همین تالار و مشابه اینها هم باعث شد به این فکر کنم که واقعا نظرم در مورد جزییات زیبایی و یا حتی توقعات اینده من از همسم چیه
ممکنه من در حال حاضر چهره کسی بنظرم زیبا باشه و بعدا نه ؟
ممکنه بعد از ازدواج احساس کنم که
چرا موهای همسرم کم پشته یا چرا بینیش بدفرمه یا چرا شکم داره یا چرا ..............
ممکنه کسی رو که عاشقانه انتخاب کردم باهاش ازدواج کردم رو اینجوری تشریح کنم و دونه دونه راجع به بدنش فکرکنم ؟
میدونم که سوالم خیلی احمقانه است و اینکه خب این منم که باید بدونم چه احساسی دارم
اما واقعا مطمئن نیستم
بعضی میگن خیلی از مردا تازه بعد از ازدواج متوجه میشن که چجور ظاهری رو دوست دارن
اما ایا واقعا اینجوریه که هر کس به یه ظاهر خاص گرایش داره ؟
مثلا قبل از هر اقدامی در نظر داشته باشه که میخواد همسرش چاق یا لاغر باشه سفید یا سبزه باشه
اصلا یه همچین چیزی هست ؟
در مورد دختر مورد علاقم هم باید بگم که در حال حاضر احساس میکنم چهره و اندام زیبایی داره
بعضی وقتا فکر میکنم دلم میخواد تو خونه هم با حجاب باشه چون من اولین بار اینجوری دیدمش همینجوری دوسش دارم !!
اما میخوام بدونم ایا نظرم در مورد زیبایی اون همیشه همینطوری ثابت میمونه ؟

[bahar.shadi]

سلام جناب خارپشت

پرسیدید که :

آیا نظرم در مورد زیبایی اون همیشه همینطوری ثابت میمونه ؟

بستگی دارد که نگاهت به ازدواج و ملاکت برای انتخاب همسر چه باشد؟

اگر به ازدواج به چشم یک پیوند پاک و مقدس الهی نگاه کنی و همنشین و همراه و همسفرت را

برای دنیا و آخرتت انتخاب کنی مسلما دوست داری که روح زیبایی داشته باشد چرا که که جسم

ما زود به همه چیز عادت می کند و همه چیز برایش ممکن است بعد از مدتی عادی و تکراری

شود اما روح و احساسات ما تکرار زیبایی ها را دوست دارد...

برایت یک مثال ساده می زنم...تاحالا شده دوستی داشته باشی که چهره زیبایی نداشته

باشد ولی وقتی او را می بینی احساس آرامش به شما دست بدهد و از مصاحبت با او لذت

ببری و طوری شود که بعد از مدتی بگویی چهره دوستم معمولی و حتی دلنشین است؟

می دانی چرا این نظر را پیدا می کنی؟...چون زیباترین چهره ها و اندام ها نیز برای جسم ما

بعد از مدتی عادی می شود و بعضی ها که ملاک انتخابشان ظاهر بوده تازه به یاد این

موضوع می افتند که طرفشان همراه و همسفر خوبی نیست و روح زیبایی ندارد و آن وقت

است که دیگر چهره زیبا نیز به انسان یاری نمی رساند...

اما کسی را در نظر بگیرید که نه تنها همسرش ظاهر زیبایی دارد بلکه روح قشنگی هم دارد

و چون روحش بر جسمش سوار است و روح زیبایش در زندگی جلوه گری می کند هر آن یک

ایده تازه برای زندگی بهتر دارد و اتفاقا بعد از اینکه چهره تکراری شد ئ شما می خواهید روح

همسرتان را ببینید از آن به بعد زیبایی های اخلاقی و شخصیت همسرتان است که شما را

مجذوب خود می کند و روزی هزاران بار خدا را شاکر می شوید و این خاصیت عشق است!

برای مثال دوستی دارم که همسرش اصلا مو ندارد...ولی زندگی فوق العاده ای دارند و

علی رغم چهره نازیبای همسرش چنان شخصیت زیبایی دارد که همه عاشقش هستند...

روزی او را دیدم و گفتم راستی چطور شد شوهر کچل انتخاب کردی؟...گفت باور می کنی که

تاحالا اصلا به این موضوع دقت نکرده بودم؟ انقدر غرق زیبایی روح و شخصیت زیبای همسرش

شده بود که جرئیات زندگی اش را نمی دید و البته همواره همسری آراسته داشت اما چنان

غرق خوشبختی است که سختی های دنیا و زشتی های ظاهری اش نمی تواند روح شاد و

آرام او را نا آرام کند...

خوب خواستم بگویم اگر با این دید همسرتان را انتخاب کنید حتی اگر مثلا بینی خوبی نداشته

باشد شما اصلا متوجه آن بینی نمی شوید چرا که در زندگی مسائل مهمتری را برای

خوشبختی یافته اید و خوشبختی واقعی هم در گروی شادی روح ماست

پس نگران نباشید اگر درست و با چشمانی باز انتخاب می کنید

خوشبخت و سعادتمند باشید

[شب نم]

جواب این سوال شما را آقایون باید بدهند. چون نگاه خانم ها و آقایون به این مساله کاملا متفاوت است.

با " زیبایی عادی می شه " مخالفم. وقتی یک تابلوی زیبا می خریم ممکنه روزهای اول بیشتر برامون جالب باشه و توجهمون را جلب کنه. روزهای بعد اگر چه دایم نگاش نمی کنیم، اما هر وقت عمیق و جدی بشینیم روبروش باز همون زیبایی را برامون داره و می تونیم مدتها جلوش بشینیم و فکر کنیم و باهاش تا ... بریم. اگه نگاهت به یک تابلویی که تو اتاقت داری اینه، احتمالا زیبایی همسرت هم برات تکراری نشه.

معیارهای جذابیت برای من خیلی عوض نشده. احساس می کنم همه ی عمرم چیزهایی که برام معیار زیبایی یا جذابیت بوده ثابت بوده.

چیزی که در مورد خانمها بیشتر صادقه و فکر می کنم در مورد آقایون نباشه این هست که خانمها اگه از کسی خوششون بیاد چشمشون به معنی واقعی کلمه روی زشتی ظاهری فرد کور می شه ولی اگر بدشون بیاد هم ....

دوستی داشتم که از همسرش بعد از یکسال کشمکش جدا شد. می گفت همسری که تا قبل از مشکل پیش اومده خنده اش برام قشنگ ترین خنده های عالم بود، اینقد حس بدی بهش داشتم که دایم به خودم می گفتم من چطور از این خنده ی کریه خوشم می اومده ؟ هر کاری می کردم که وقتی می خنده چیز زیبایی توش پیدا کنم نمی تونستم.

خلاصه که چشم خانمها توی دلشونه. دلشون که بپسنده، زیبا می شه واسشون.
عقل آقایون هم که کلا در چشممشونه

[گلنوش67]

من كاملا با حرفاي خانم بهار غمگين موافقم. تمام گفتني ها رو گفتن. نظر من هم همينه
اگه به خاطر قيافه با كسي ازدواج كني مطمئن باش بعد از مدتي برات تكراري ميشه ولي اگر واسه خاطر شخصيت و ....و بخاطر تفاهم باهاشون ازدواج كردي حتي اگه 100 سال با هم باشين باز برات دلنشين ترين قيافست

مگه همين قصه ليلي و مجنون نيست كه ميگن ليلي زشت بوده ولي مجنون در جواب كسايي كه از ليلي بد ميگفتن، گفته

اگر در ديده مجنون نشيني
به جز از خوبي ليلي نبيني

[meysamm]

سوالی دارم که چون مربوط به زیبایی ظاهری هست همین جا می پرسم
یه عده معتقدن اولین چیزی که باید پسندیده بشه، خصوصیات و ویژگی های ظاهری و به خصوص زیبایی چهره و اندام هست
به همین خاطر، حتی اگه قرار باشه یه خواستگاری رسمی صورت بگیره ،اولین جلسه، برای همین قضیه درنظر گرفته میشه
و اگه از این نظر مشکلی نبود تازه مراحل شناخت و . . . شروع میشه
این درحالیه که بعضی دیگه توصیه می کنن، توی همون جلسه خواستگاری اول معیارهای اصلی و دارای اولویت رو چک کنید بعد به مسئله زیبایی بپردازید
(یعنی تا جایی که می تونین به دختر خانم نگاه نکنین، چون ممکنه شیفته ظاهرش بشین و یا در حالت عکس به خاطر اینکه جذابیت ظاهری زیادی نداشته اون رو از دست بدین ! )
حالا سوال اینجاست که
فارغ از اینکه زیبایی اولویت چندم من هست، کدوم یک از این دو دیدگاه، صحیح تر هست ؟
(راجع به زیبایی های معنوی صحبت نمی کنم، صرفا در مورد زیبایی جسمی صحبت کنین )



به دلیلی که خودمم نمی دونم چیه ، همیشه توی ذهنم شکل و شمایلی خاص رو برای همسرم در نظر گرفتم
حس می کنم کاملا ناخوداگاهه
دختری که بهش علاقه داشتم شباهت زیادی با تصوراتم داشت، در عین حال با خیلی از معیارهای اصلی دیگه من هم مطابقت داشت
اما الان بعد از مدت ها دوری از اون فهمیدم که علت اصلی علاقمند شدنم بهش همین مسئله بوده، نه اینکه فقط این بوده باشه ولی مهم ترینش همین بود، اطرافیانم و شاید دوستانی که در این تالار بودن، تقریبا به وضوح این موضوع رو گوشزد میکردن
ولی خب . . .
داستان خیلی تکراری بود ، سروته مشخصی داشت ،اما وقتی برات اتفاق میفته حس می کنی اولین و اخرین ادمی هستی که این حس فوق العاده جدید! رو تجربه کرده
نمی خوام روضه بخونم
سوال دومم اینجاست که
ایا باید یه این ذهنیت بدون دلیل توجه کنم و به دنبال شخصی با ویژگی هایی ظاهری خاص باشم
یا اینکه دارم اشتباه میکنم و ممکنه به فردی با ظاهری متفاوت با چارچوب ذهنیم هم علاقمند بشم ؟
اصلا چطور میتونم این تصور و چارچوب بی اساس ذهنیم رو بشکنم ؟

[فرشته مهربان]

با سلام

معمولاً از دوران نوجوانی و همراه با بلوغ که میل به همسر یابی یا اصطلاحاً کشش به جنس متفاوت پیش می آید ( و این کشش هم برای همسرگزینی هست ) از آنجا که در همین زمان تخیلات فانتزی و رمانتیک نیز فرد را بیشتر به خودش مشغول می سازد ، رفته رفته بعضی و شاید هم اغلب دختر و پسرها بنا به ویژگی ها و سلیقه و روحیات خود ، کاراکتری برای فرد مورد طلب به عنوان همسر آینده می سازند . یک همسر کاملاً ذهنی و تخیلی که در تخیلات خوش همراه آنهاست ، لذا انسی به این کاراکتر پیدا می کنند و آنرا به صورت یک قالب در می آورند و به هر خواستگار یا مورد پیشنهادی برای به خواستگاری رفتن بربخورند آنرا در آن قالب می سنجند و در نگاه اول اگر نخورد جذب نمی شوند .

معمولا چون در همان ابتدای بلوغ هنوز محتوا در وجود فرد قوی نشده ، خودآگاهی او ضعیف است و معیار شناسی و تنظیم معیار برای ازدواج ندارد و احساسات وی غلیان دارد ، کاراکتر مورد نظرش را از نظر جاذبه های ظاهری و عاطفی و جنسی می سازد . لذا این تابوی ذهنی او می شود ، و از نظر قیافه کسی برای او زیباست که به این قالب ذهنی بخورد ، در غیر این صورت حتی اگر از نظر دیگران زیبا باشد وی را بر نمی انگیزد ( و اشاره به معیارهای محتوایی بیشتر رنگ شعاری دارد و شاهد آن اینکه در مقابل پرسش از معنای معیار محتوایی مطرح شده مثلاً ایمان داشته باشد ، نمی تواند تعریفی واقع بینانه ارائه دهد ، چون هنوز در این زمینه جای کار هست ).

چه باید کرد ؟

قالب شکنی ، یا به عبارتی ساختار ذهنی را در این مورد شکستن .

چگونه ؟

با واقع بینی و حقیقت گرایی

راه کار عملی :

توقف فکر و همزمان با آن :

بهره گیری از شناخت درمانی و معنا درمانی .


در شناخت درمانی وقتی شما یک تحلیل شناختی مبتنی بر واقع بینی داشته باشی ، می توانی ساختار ذهنیت را بشکنی و به عبارتی بت ذهنت را بشکنی .

و مبتنی بر معنا گرایی و محتوا اندیشی ، معنای زندگی را قالب هر انتخاب و برنامه ای برای خود قرار می دهی و اینگونه از شکل گیری هرنوع قالب ذهنی در هر زمینه بطور خاص و غیر واقع بینانه جلوگیری می کنی .

می شود گفت این وضعیت که شما و خیلی های دیگر گرفتار آن هستید نوعی تفکر قالبی شخصی و منحصر به فرد یا بهتر است بگویم تخیل گرایی است .


امیدوارم تونسته باشم روشن ساخته باشم مسئله را

.

[meysamm]

با این حساب چیزی به عنوان سلیقه شخصی وجود نداره؟
پس معنای به دل نشستن چیه ؟


رفتار و برخورد و چهره و اندام و هرانچه به عنوان زیبایی ظاهری تلقی میشه
در نظر ادمای مختلف متفاوته؛
ایا در ذهن و تصور هرکس نوع خاصی از اون وجود نداره
که با رجوع به اون میتونه علاقه یا عدم علاقه اش رو نسبت به فرد مقابلش بسنجه؟

به سوال اول هم جواب ندادین
کدوم دیدگاه درسته ؟
اولویت با معیارهای ظاهری هست یا معیارهای کلی و اساسی ؟

[gole maryam]

به نظر من که هر دو مهم هست ، ولی تاخر و تقدم دارد. یعنی اول باید معیار های ظاهری (به شرطی که سخت گیرانه نباشد ) بررسی شود ، و بعد که از صافی گذشت ، نوبت به معیارهای کلی و اساسی می رسد ، چون حتی اگر طرف مقابل بهترین فرد با شرایط عالی هم باشد ، اگر اون کشش جنسی را در ما ایجاد نکند ، انتخاب مناسبی نخواهد بود.

[سعاد]

غالب مردم بر این باورند که برخی زن ها زشت، برخی زیبا و برخی زیبا ترند و البته تصور می کنند رابطه جنسی با زنی زیبا، لذتی بیشتر دارد، حتی برخی بر این باورند که همواره زنی را می توان به عنوان زیباترین زن دنیا بر شمرد.


این باورها و تصورات تنها یک توهم است:

هیچ زنی زیباتر از زن دیگر نیست: اما هر زن به عنوان یک معشوقه از دیدگاه مردی که عاشق اوست زیباترین زن دنیاست.


چنانچه تصور می کنید زنی زیباتر از معشوقه ی شما وجود دارد، مطمئن باشید هنوز تا حدی که باید، عاشق نشده اید و چونان کودکی هستید که اسباب بازی به دست، پشت ویترین شیشه ای ِ مغازه ی اسباب بازی فروشی ماتم گرفته، بی خبر از آنکه اسباب بازی ای که در دست دارد، مطابق با نیاز او ساخته شده است.

چرا مردم بر این تصورند که برخی زن ها زیباترند؟

تاثیرات زندگی با فرهنگ جنسی نامتعادل، زمینه ساز گستردگی هرزه پردازی در افراد شده است.

تاثیرات هرزه پردازی(Pornography) در مردها زمینه ساز این تصور باطل یا توهم شده است.

هرزه پردازی یا پورنوگرافی(Pornography) چیست؟
فرض کنید آن کودکی که پشت ویترین مغازه ی اسباب بازی فروشی ماتم گرفته بود به خانه شان

رجوع نموده و چشم ها بسته و تصور می کند که گرانترین اسباب بازی ِ پشت ویترین را خریداری کرده دارد با او بازی می کند، مشابه اینگونه تصورات را در امور جنسی هرزه پردازی گویند.

به بیان دیگر زمانی که شخصی در تصورات خود با جنس مخالف رابطه جنسی برقرار می کند در حال هرزه پردازی است.

به همین علت به فیلمی که برای ایجاد شهوت ساخته می شود، فیلم پورن(Porn) می گویند، در واقع اینگونه فیلم ها با نمایش سکس از سایر افراد، بیننده را در هرزه پردازی یاری می دهند.

داستان های جنسی نیز که توسط هرزه نگارن نگاشته می شوند، قدرت فرد را در هرزه پردازی به طور قابل توجهی افزایش می دهند.

هرزه پردازی عامل و محرک خودارضایی در مردان و زنان است، در واقع هیچ کس نمی تواند تنها با بازی کردن با آلت تناسلی خویش و بدون کمک گرفتن از هرزه پردازی ارضاء گردد.

هرزه پردازی همچنین لازمه ی ارضاء شدن در همجنس بازی است، البته برای همجنس بازهایی که به لحاظ عدم دسترسی به جنس مخالف به همجنس بازی می پردازند.

گاهی افراد در حین رابطه جنسی با جنس مخالف نیز از هرزه پردازی دست بر نمی دارند مثلا در حالی که در عالم واقعیت با زن خویش همبستر شده اند در تصورات خویش با زنی همبستر هستند که امروز آن را در محل کار دیده اند.

وقتی شخصی عکسی جنسی می بیند با دقت به عکس خیره شده و سعی می کند جزئیات را به خاطر بسپارد تا حافظه اش در هنگام هرزه پردازی بهتر او را یاری دهد، اصولا کسانی که حافظه ی بهتری دارند و کسانی که قدرت تخیل خوبی دارند از هرزه پردازی بیشتر لذت می برند.

مردها چه زنی را برای رابطه انتخاب می نمایند؟

مردها عموما زنان با اندامی متوسط، سفید، با موهای لخت، با چروک صورت کمتر، بینی صاف ، را برای رابطه مناسب تر می دانند،

چرا مردها اینگونه می خواهند؟

یک تست از شما میگیرم!

یک دقیقه فرصت دارید تا دو تابلوی نقاشی را ببینید، یکی از آنها توسط نقاشی هنرمند کشیده شده و پر از ظرافت است، تابلوی دوم را کودکی کشیده بطوریکه متشکل از چند خط ساده و خالی از ظرافت است.

حالا تابلوها را از دید شما مخفی می کنم و دو کاغذ به شما می دهم، سعی کنید با استفاده از آنچه به حافظه سپرده اید روی کاغذ ها، هر دو نقاشی را بکشید.

بعد از 20 دقیقه، وقت تمام شد!

هر دو کاغذ را از شما میگیرم، خودتان قضاوت کنید، کدام نقاشی را به الگو شبیه تر کشیده اید؟

مسلما نقاشی ای که از روی تابلوی دوم کشیده اید، به الگو شبیه تر است، ضمن اینکه برای کشیدن این نقاشی زحمت و وقت کمتری صرف نموده اید.

طبعا مغز آدمی راحت طلب است، بنابراین اگر به شما بگویم که در ازای کشیدن نقاشی ای شبیه به یکی از دو تابلوی ارائه شده به شما جایزه خواهم داد، برای کسب جایزه، از روی تابلوی دوم نقاشی خواهید نمود!

نتیجه :چنانچه ظرافت به کار رفته در یک نقاشی کمتر باشد، راحت تر آن را به خاطر سپرده و راحت تر می توانید آن را روی کاغذ بیاورید.

حالا یک تست دیگر!

اینبار دو زن عریان در مقابل شما قرار می دهم، زن اول لاغر اندام، دارای پوستی پرلکه و … است، زن دوم نسبتا فربه، سفید و بی لکه و … است، ده دقیقه به آن دو خیره شوید، حالا آن دو زن را از مقابل دیدگان شما مخفی میکنم و دو کاغذ به شما می دهم تا هر آنچه از آن دو زن در ذهن دارید را به تصویر بکشید.

مسلما زنی که ظرافت کمتری داشته باشد و بتوان ویژگی های او را راحت تر به ذهن سپرد را شبیه تر به الگو نقاشی خواهید نمود.

کدام زن ظرافت های بیشتری دارد و به ذهن سپردنش سخت تر است؟

نیمرخ زن اولی را از زیر گردن تا پایین تصور نماید، استخوان ترقوه اش نسبتا بیرون زده است، سینه اش تقریبا با زن دوم تفاوتی ندارد اما شکمش فرو رفته است، استخوان لگنش نیز بیرون زده و خودنمایی می کند.

حالا زن دوم. استخوان ترقوه، شکم و استخوان لگنش خودنمایی زیادی ندارند، ساده تر می گویم، ناهمواریهایش کمتر است، ظرافتش کمتر است، راحت تر به ذهن سپرده می شود.

همانطور که آلت تناسلی به اصطلاح جمع و جور، ظرافت کمتری داشته و راحت تر به ذهن سپرده می شود.

ذهن راحت طلب آدمی، برای هرزه پردازی(Pornography)، زن دوم را ترجیح می دهد چون ظرافت کمتری داشته راحت تر به ذهن سپرده می شود.

به لحاظ سادگی و در دسترس بودن بیشتر خودارضایی نسبت به همجنس بازی و روابط غیرقانونمند با جنس مخالف، خودارضایی در طول تاریخ در همه ی سرزمین ها گسترده تر بوده است و هرزه پردازی به حق با زندگی بشریت انس گرفته است، چراکه فرهنگ های جنسی معمولا بر مبنای محدودیت گرایی رشد یافته اند.

وقتی افراد در خلاء بین تکامل نیاز جنسی(بلوغ) و پاسخ صحیح به آن(ازدواج) قرار می گیرند، با روی آوردن به خودارضایی، همجنس بازی و … هرزه پردازی را تجربه می کنند، در هرزه پردازی ها از به ذهن سپاری زن سفید و تپل به لحاظ ظرافت کمتر، بیشتر بهره برده، و وقتی ازدواج می کنند، این ذهنیت در آن ها شکل می گیرد که الزما رابطه با زن سفید و تپل، لذت بخش تر است، اتفاقا به لحاظ اینکه اینطور به خود تلقین کرده اند، از رابطه جنسی با زن سفید و تپل کمی بیشتر لذت می برند، منتها نباید فراموش کرد که این لذت را نه به واسطه ی سفید بودن زن بلکه به واسطه ی تلقینی که انجام داده اند می برند، در نتیجه لذت آنها ارتباطی با ویژگی های جسمانی زن نداشته و چنانچه به خود تلقین کنند که رابطه با زن لاغر تر لذت بخش تر است، از زن لاغر تر بیشتر لذت خواهند برد.

یادآوری میکنم که نباید تصور کنید که هرکس زن سفید و کم لکه را زیباتر می داند، تجربه ی هرزه پردازی داشته است، خیر اینطور نیست، آنچه به عنوان ِ دلیل گرایش مردان به زنان سفید و تپل گفته شد، دلیل اصلی و ریشه ی سایر دلایل است، طبیعتا وقتی فرد در بین افرادی زندگی می کند که معتقدند، سفید بودن به نوعی یکی از مشخصه های زیبایی است، این عقیده به مرور در ذهنش شکل می گیرد، در واقع بسیاری از کسانی که معتقدند زن سفید زیباتر است به دلایل اجتماعی این عقیده را پیدا کرده و به طور غیرمستقیم تحت تاثیر آثار مخرب هرزه پردازی قرار گرفته اند.

حرف آخر…

ذره ای شک نکنید که زن شما با هر ویژگی ِ جسمانی، چنانچه معشوقه ی شما باشد، بیشترین لذت در رابطه را برای شما فراهم خواهد کرد، پس به جای تنوع طلبی ها به دنبال آموختن عشق ورزی باشید تا متقابلا عشق ز معشوق دریافت نموده، هر روز عاشق تر از دیروز باشید.
.....................

منبع>> وبلاگ همدردی..تخصصی ترین وبلاگ در زمینه خانواده و ازدواج
برگرفته از>> رابطه متعادل

جناب خارپشت
شما عادت دارین فکر کنین که خیلی منحصر به فرد هستین! نه باور کنین خیلی ها شبیه شما هستن تقریبا همه پسرا همینجوری هستن :)

...
ایشالا زودتر ازدواج می کنین

[deljoo_deltang]

با این حساب چیزی به عنوان سلیقه شخصی وجود نداره؟
پس معنای به دل نشستن چیه ؟


رفتار و برخورد و چهره و اندام و هرانچه به عنوان زیبایی ظاهری تلقی میشه
در نظر ادمای مختلف متفاوته؛
ایا در ذهن و تصور هرکس نوع خاصی از اون وجود نداره که با رجوع به اون میتونه علاقه یا عدم علاقه اش رو نسبت به فرد مقابلش بسنجه؟

به سوال اول هم جواب ندادین
کدوم دیدگاه درسته ؟
اولویت با معیارهای ظاهری هست یا معیارهای کلی و اساسی ؟

به نظر من در ذهن هر کس انواع خاص نه یک نوع خاصی وجود داره. برای همین می نونیم جذب چند مدل خاص بشیم. اما سلیقه از دو جا نشات میگیره: یکیش اکتسابیه یکیش ذاتی. یعنی شما یک سلایقی ذاتی داری اما به مرور زمان در حین بزرگ شدن ممکنه مثلا یک شخصیت یا افرادی در اطرافت به نظرت شخصیتهای جالبی بیان و از خصوصیات اخلاقیشون خوشت بیاد و چهره اونها برات جذاب قلمداد میشن و بعدها اگر کسی در شکل و شمایل اونها ببینی ابتدا جذب میشی.

مثالش در موارد عادی می تونه این باشه که شما ممکنه ذاتا از بوی گل خاصی خوشتون بیاد (سلیقه ذاتی). حالا فرضا در یک اتفاقی گلی به شما داده شده که خاطره زیبایی برای شما ساخته (یعنی جو اطراف، اون گل رو برای شما معنادار کرده) بعد از اون هر وقت بوی اون گل به مشامتون برسه به خاطر خاطره خوبی که از اون داشتید اون بو هم براتون فرح بخش میشه. در مورد فاکتورهای زیبایی هم همینطوره.

اما در مورد اولویت به نظر من هر کس دیدگاه متفاوتی داره. شما با توجه به شخصیت خودتون باید این اولویت رو مشخص کنی. اما در کل میگن معیارهای ظاهری رو باید اول بپسندی اما پسندیدن به معنای بسته شدن چشم عقل نیست . بلکه تنها به معنای پذیرش هست و بعد معیارهای دیگه. اما ظاهرا بعضی افراد وقتی ظاهر رو بپسندن دیگه یعنی باطن به دنبال ظاهر هست و باطن رو هر جور باشه حتی اگر نپسندن می پذیرن.