یک سال غم انگیز گذشت

[sisili]

سلام
پارسال 16 مهر برای ما چه روز وحشتناکی بود. وقتی صبح پدرم و در یکی از اتاق های خونمون بی جان پیدا کردم................
امروز اولین سالگرد درگذشت پدرم هست پدری که هنوز بعد از یکسال هیچ کدوم از ما حتی شوهرم که داماد بود نتونستیم بپذیریم. هنوز هم گریه میکنیم هنوزم گاهی بیتابی می کنیم. هنوز برای پسر 4/5 ساله من سواله که چرا پدربزگش که شب قبل از فوت داشت باهاش فوتبال بازی می کرد یه دفعه فرداش برای همیشه رفت؟
برای خود من هنوز سواله که برای پدرم که چند ساعت قبل از فوت بدمینتون بازی می کردیم تو دریا شنا کرد یه عالمه عکس انداختیم یه دفعه چه اتفاقی افتاد که فقط علت فوت ایست قلبی عنوان شد.
نمی دونم.
به هر حال این تایپیک و باز کردم از همه عزیزانی که این مطلب و می خونن چه برام چیزی می نویسن چه نمی نویسن پدر من و تو اولین سالگردش به یک حمد و قل هو الله یا تنها به یک صلوات مهمان کنن. شاید که از من راضی باشه که منم به نوبه خودم به عنوان فرزند ارشدش برای سالگردش براش کاری کردم.
از همه شما دوستان نهایت تشکر و قدردانی رو دارم

[پریسا65]

خدا رحمتش کنه
غم آخرتون باشه

اللهـــــــــــــــــم صل علی محمد و آله محمد

روحش شاد

[m.mouod]

سلام دوست عزیز

سالگرد پدر بزرگوارت رو تسلیت میگم و برای روح ایشون از خداوند بزرگ آرامش مسئلت دارم.
خداوند به شما و سایر بازمانده ها هم صبر جمیل عنایت کنه.

عزیزم!
مرگ حقه و باید باشه چون لازمه خداییه خداوند هست.اگه مرگ رو بپذیریم و اون رو مرحله ای از زندگی بدونیم خیلی به آرامش خودمون کمک کردیم.گریه کردن که اشکالی نداره اما عزیزم اگه این گریه کردن هم از حد بگذره خوب نیست و آسیب زاست. گریه زیاد و توی فکر فرو رفتن آدم رو افسرده و شکسته میکنه.انگیزه رو برای خوب زندگی کردن از آدم میگیره.
تو باید به پسر کوچولوت یاد بدی که در مقابل حوادث و اتفاقات ناگوار و پیچ و خمهای زندگی این دنیا محکم و مقاوم باشه.باید صبرو بارش بیاری و راضی.
بهش بگو پسر عزیزم بابابزرگت از این دنیا به دنیای دیگه ای رفته که ما هم وقتی خدا بخواد میریم و ترس هم نداره.همونطوری که یه روز از دنیای دیگه به این دنیا اومدیم روزی که خدا بخواد هم از اینجا نقل میکان میکنیم به یه جای بهتر.بذار از حالا بزرگ باشه و دانا.
نذار از کار خدا متنفر بشه و خدای نکرده به خاطر اینکه خدا پدر بزرگش رو ازش گرفته شاکی بشه.

برای شادی روح پدر عزیزت فاتحه میخونیم، چشم
خداوند رحمتشون کنه(آمین)

[پاییزان]

دوست عزیز
از خداوند متعال براي پدرت طلب امرش و مغفرت دارم و از او ميخواهم كه ان مهربان پدررا با صالحان و

خوبان درگاهش محشور دارد براي شادي روحش فاتحه ميخوانيم .

[mohsenn]

روحشون شاد

[parnian1]

سیسیلی عزیز...همدردی منو بپذیر...میدونم غم از دست دادن عزیزان خیلی سخته...اما به خاطر ارامش روح اون بزرگوار سعی کن به زندگی عادیت برگردی ...ان شاالله روحشون قرین رحمت و مغفرت قرار بگیره...

[شوکا]

روحشون شاد

[sali1987]

خدا رحمتشون کنه.

[sisili]

سلام
از همه دوستان ممنون که من و پیش پدرم سربلند کردید.
غزاله عزیز به زندگی عادی برگشتم اما من وابستگی شدیدی به پدرم داشتم حتی با وجودی که شوهر داشتم خیلی از خریدهام و با پدرم انجام می دادم. به همین خاطر دلم بد جوری می سوزه به خاطر این از دست دادن ناگهانیش. دلم بد جوری می سوزه به خاطر سختیهای که تو این چند سال اخر کشید. دلم خیلی می سوزه که واقعا مظلوم زندگی کرد و مظلوم از دنیا رفت. گریه هام بی تابیام به همین خاطره اما هیچ کس از غم سنگین دلم خبر نداره حتی همسرم. من ذاتا ادم خود خوری هستم.
به هر حال از همه دوستانی که پدر من و به یک صلوات مهمان کردن ممنونم[color=#000000]

[فرشته مهربان]

نقش پای رفتگان هموار سازد راه را *** مرگ را داغ عزیزان برمن آسان کرده است

سیسیلی جان

به قول خیام

این کهنه جهان بکس نماند باقی *** رفتند و رویم، دیگر آیند و روند

ما مسافرانی هستیم در این عالم که چند صباحی با هدف بر این کره خاکی فرود آمده ایم ، پس همگی این مسیر را خواهیم رفت . در اطراف ما هر از گاهی نوای رفتن یکی که می شناسیمش یا عزیز ماست نواخته می شود و این برای ما یعنی به هوش باش که روزی ما هم باید راه بیافتیم و برویم . وقتی رفتگان ما از عزیزان ما باشند . به قول شاعر ، راه را هموار و آسان می کنند .

مرگ از طرفی بخاطر ابهامش و از طرفی ترک وابستگی ها ، و اگر معاد اندیش هم باشیم گاه به خاطر عمل خود ، برایمان ترس و غمی از تصورش به همراه می آورد . من اعتقادم این است که یاد همین رفتگان و اینکه وقتی ما هم برویم به این عزیزان می پیوندیم این ترس و غم را از بُعد ابهام و قطع وابستگیها کم می کند و از نظر عملکرد هم چه بسا موجب مراقبت گردد ( که وقتی ما هم رفیتم در موقعیتی باشیم که اذن ملاقات و دیدار و یا همنشینی با عزیزان از این سرا رفته به سرای باقی را بیابیم ) .

روزی به مرگ که فکر می کردم یاد عزیزان رفته که افتادم بخصوص آنها که خیلی دوستشان دارم ..... به خودم گفتم به ه ه ه چه خبره اونجا !!!!!!!!، فلانی هست ، فلانی هست ، فلانی هست و ..... تنها نخواهیم بود و .... باور کن همین لحظات حس قشنگی از مرگ در من ایجاد کرد که هنوز هم همراهم هست و از خدا می خواهم تقویت هم گردد . میماند مراقبت از عمل .

پس عزیز دلم . اگر برای خودت و نبودپدرت غم داری و همیشه تازه اش می داری ، این یعنی وابستگی ، پس قطع وابستگی کن تا همواره پدر را حس کنی که گویی باتوست . اگر به خاطر پدر غم داری ، که او به دنیایی به مراتب وسیع تر و پر معنا تر از اینجا منتقل شده و با آنچه شما از خوبیهای پدر گفته ای دل قوی دار که جای خوبی دارد و کافیست شما هم با خیرات و دعاهایتان روحش را شاد و ارتقاء درجه دهید هم خود شاد و راضی می شوید هم او ، پس دیگر غم نخواهد بود . دلتنگی ها هم با پیوند روحی التیام می یابد و پیوند روحی هم اینست که به مرام پدر وفادار باشید در این صورت اون در قلب و همراه روح شماست و اینگونه دلتنگی رشد دهنده خواهد شد نه غم انگیز

برای تو عزیز آرامش و صبوری و برای پدرت شادمانی و ارتقاء درجه را در همین لحظات از درگاه خدای بزرگ خواهانم به حق آبروی خوبان درگاهش .

آمیــــــــــــــــــــــ ــن یا رب العالمین

.