با سپاس از شما بابت وقتی که می گذارید و به پرسشها پاسخ می دهید.
من دختری 29 ساله و فرهنگی هستم. به یاری خدا ارشد را تمام کرده ام و در پی ادامه تحصیل هستم.
سوال من این است که در این جامعه که کمتر کسی سراغ دختران محجبه ( مثلا با حجاب مقنعه) و بدون آرایش تمایل دارد برای ازدواج، این گونه دختران چه باید بکنند.
ببینید من به توکل و خواست خدا اعتقاد دارم و می دانم که هدف زندگی ازدواج نیست اما نبود یک همراه در زندگی علاوه بر اسیب های جسمی باعث آسیب های فراوان روحی می شود.
بنده هم خودم و هم تعدادی از دوستانم را می شناسم که با وجود تحصیلات دکترا و فوق در رشته های مهندسی و خانواده صالح و خوب و تاحدی حجاب مناسب و پایبندی به ارزشهای اسلامی و داشتن شغل، کمتر توجه دیگران را جلب نموده ایم.اما در اطرافم دوستانی داشته ام که به اصلاح جوانهای امروز که عجب اصطلاحی است،open تر بوده اند بیشتر در ازدواج(باور کنید با پسرهایی از خانواده های مومن ) موفق بوده اند گویی دیگر در جامعه اکثرا به دنبال معیارهای دیگری هستند.
(بنده خودم از فوق دیپلم تا پزشک خواستگار داشته ام و بدون توجه به معیارهای مادی تمام کسانی را که ظاهرا در اصول اولیه اعتقادی مشابهت دارند را در منزل پذیرا هستم، اما هیچ یک باور کنید راست می گویم بی اغراق هیچ یک تا به حال مرا نپسندیده اند. بنده در لباس پوشیدن و رفتارم کاملا مطابق با عرف ولی در حدودی که مجاز در اسلام است رفتار می کنم و به جز مشکل قدم که حدود 150 سانتی متر است در ظاهرم مشکلی ندارم. خانواده فرهنگی و تحصیل کرده نیز دارم) حال مانند مثال من در جامعه واقعا زیادند و همگی در پی این که چه کنیم تا ...؟
شرمنده ام از پرگویی
علاقه مندی ها (Bookmarks)