سلام دوستای خوبم دلم خیلی گرفته دیگه از اینکه اینقدر اعتماد به نفسم پایین زجر میکشم از اینکه وقتی تو یه جمعی باشم خودم رو از همه کمتر می دونم و دائم خودمو میخورم عذاب میکشم دائم حس میکنم حضورم در همه جا اضافیه حتی تو این تالار چرا من اینطوریم ؟ حس میکنم همه بزور تحملم میکنن یعنی واقعا اینطوریه؟من هیچ کسی را وواسه روزهای تنهایم ندارم کسی که وقتی ناامیدم ، دلم گرفته ، از همه جا بریدم باد دلداریم بده و امید بهم بده نمی دونم این که دوست دارم یکی باشه باهاش دردودل کنم و آروم بشم خودخواهیه یا نه یه حس طبیعیه ،حس میکنم هیچ وقت دیده نمیشم هروقت اگر موفقیتی داشتم به قول خانوادم وظیفم بوده و اگر شکستی خوردم سرکوفت هایی که دائم نثارم می گشت نمی دونم چی کار باید بکنم کمکم کنید
علاقه مندی ها (Bookmarks)