مشاوره برايه دوستي خياباني

[hiohi]

سلام
من پسري هستم بيست ساله كه تا بحال سه بار شكست عاطفي سختي خوردم
نميدونم اما از اينكه با دختري دوست بشم احساس گناه ميكنم چه برسه به اينكه بخوام فكرايه بد بد بكنم چون از اينكه با احساسات كسي بازي كنم خوشم نمياد اما برعكس خيلي با احساساتم بازي شده تا بحال دوست دختر نداشتم اما سه بار قصد ازدواج داشتم
كه بنا به دلايلي نشدو قسمتمون نبود
اولين بار سال قبل كنكور بود كه به دختر يكي از اشنايان دورمون كه يك سال از من كوچك تر بود علاقهمندشدم با گفتم ميرم دانشگاه بعد باهاش نامزد ميكنم اما بعد دوماه فهميدم با پسر مورد علاقه اش نامزد كرده
خلاصه كنكورو خراب كردم خيلي افسرده بودم واسه همين قبل سربازي برا بار دوم تصميم ازدواج گرفتم وانبار عهد كردم حرف دلمو بزنم كه اين دفعه هم طرف علاقه به كس ديگه اي داشت و از بد شانسي هم از تحصيلم عقب موندم هم از لحاظ عاطفي شكست خوردم
خوشبختانه سربازي بهم شرط خورد و بعد 40 روز معاف شدم درسمو خوندم و الان تو رشته پزشكي تحصيل ميكنم
نميدونم چرا نميتونم با كسي دوست بشم خيلي از دخترا بهم پا ميدن اما راستشو بگم ميترسم كه دوباره شكست بخورم خيلي سخته تنهايي از دوستياي يكي دو روزه كوچه خيابون متنفرم چون اينا بوييي از عشقو صداقت نبردن
نميدونم ممنون ميشم اگه مشاورم كنيد
باتشكر

[cyrusthegreat]

دوست عزیز درود بر شما

خودت می گی به این رابطه ها اعتماد نداری و متنفری. خب پس چرا به فکرشون هستی؟؟؟ تو الان باید درس بخونی. و درس خوندن باید الان مهمترین چیز زندگیت بشه. بزار وقت درس خوندن، ذهنت به اون مشغول باشه. خدا خودش برات بهترین کس رو، که بتونه کست تو زندگیت بشه پیدا می کنه. به نظر من هرگز وارد این رابطه ها نشو. قدر پاکیتو بدون و از دستش نده. همیشه یه چیز که انجام بشه دیگه نمی شه جلوشو گرفت. نزار پاکیت لکه دار بشه که بعدش می افتی تو سراشیبی گناه

علیرضا

[بی دل]

سلام
ورود شما را به جمع دوستان همدردی خوشامد میگم.
شما بیست سال سن داری و تا حالا سه بار شکست عاطفی خوردی؟
یکیش هم سال قبل از کنکور بوده؟ یعنی اگه فرض کنیم شما هجده سالگی کنکور داده باشی، به عبارتی میشه 17 سالگی!

شما کنکور پزشکی قبول شدی و سرازی هم معاف شدی. خوب اینها خیلی خوبه، اما میشه بگی که غیر از اینها شرایط آمادگی برای ازدواج یک مرد چیه؟ و بعد بگی که آیا شما واجد اون شرایط هستی یا نه؟

دخترهای مورد نظر چند سالشون بود؟ شما به دنبال چه جور کیسی برای ازدواج میگردی؟ انتظاراتت از ازدواج و همسر آینده چیه؟

خودت فکر میکنی چرا اون سه مورد به شکست (به قول شما) انجامید؟

یه خورده هم اگه مایل بودی در مورد خانواده ات بگو.

ممنون و موفق باشید

... از اينكه با دختري دوست بشم احساس گناه ميكنم
... سه بار قصد ازدواج داشتم

نميدونم چرا نميتونم با كسي دوست بشم
... ميترسم كه دوباره شكست بخورم
خيلي سخته تنهايي از دوستياي يكي دو روزه كوچه خيابون متنفرم چون اينا بوييي از عشقو صداقت نبردن
نميدونم ممنون ميشم اگه مشاورم كنيد
باتشكر

نمیدونم چرا این کلید ویاریش همیشه سر بزنگاه منو گیر میندازه!!!

ببینم! شما مشورت برای دوستی خیابونی میخوای؟ یعنی میخوای دوستان راهنمایی کنند که چه دوستی خیابونی برای شما منفعتش بیشتره و شما شکست عاطفی نمیخوری توش؟
یا اینکه منظورت ازدواجه؟
اگر منظورت ازدواجه که سوالات پست قبلی بنده را لطفا جواب بدید.
و اگر منظور شما دوستی است، قطعا اینجا پاسختان یک "نه" بزرگ و بولد و قرمز خواهد بود. دوستی خوب و دوستی بی منظور و بی خطر و ... هم نداریم!

[hiohi]

میشه بگی که غیر از اینها شرایط آمادگی برای ازدواج یک مرد چیه؟ و بعد بگی که آیا شما واجد اون شرایط هستی یا نه؟

فكر كنم داشتن شغل باشه كه من بورسم
دخترهای مورد نظر چند سالشون بود؟
هم سن خودم بودن نهايت يكسال كوچكتر اولين بارم 18 سالگي عاشق اگه بشه گفت عاشقي علاقمند شدم

شما به دنبال چه جور کیسی برای ازدواج میگردی؟
كسي كه تقريبا شبيه من باشه و بهس ديگه اي فكر نكنه و با كس ديگه نباشه و خيانت نكنه وفادارو و صادق ميگم اين ملاك ها تو خيابونا نيست دروست ميگم نه؟؟؟؟

خودت فکر میکنی چرا اون سه مورد به شکست (به قول شما) انجامید؟
چون همه وقتمو دوسال از بهترين سالايه زندگيمو و حس سالمي كه بخاطرشون خرج كردمو
بخاطر اينا احساس شكست ميكنم
اولين موردو فكر كنم بخاطر اين بود كه دير خواستم بهش بگم
خب اگه زود ميگفتم اونكه از قبل معلوم بود كه عاشق پسر خالش بود مسلما منو رد ميكرد منم بعد از اين كه فهميدم دوماهه نامزد كرده گفتم بيخيال بد شانسيديگه و چيزي نگفتم
ديگه از نگاه كردن به دخترا تو خيابون حالم بهم ميخوره ترجيح ميدم كمتر برم بيرون
اين دوستيايه بي معنيو پوشاليشون برام بي ارزشه
با تشكر از همتون

[quote=cyrusthegreat]
دوست عزیز درود بر شما

خودت می گی به این رابطه ها اعتماد نداری و متنفری. خب پس چرا به فکرشون هستی؟؟؟


چون همه پسرا حداقل يك دوست ختر دارن نه؟
خب كسي كه نداشته باشه يا بي عرضه است يا افسرده
واسه همين مي خواستم بدونم من جزو كدومشونم

[فرهنگ 27]

چون همه پسرا حداقل يك دوست ختر دارن نه؟نه
خب كسي كه نداشته باشه يا بي عرضه است يا افسرده
واسه همين مي خواستم بدونم من جزو كدومشونم

فردا می خوای دکتر بشی در حد دکترا حرف بزن.

[بی دل]

میشه بگی که غیر از اینها شرایط آمادگی برای ازدواج یک مرد چیه؟ و بعد بگی که آیا شما واجد اون شرایط هستی یا نه؟

فكر كنم داشتن شغل باشه كه من بورسم

اولا خدمت شما عرض کنم که صرف داشتن شغل (که تازه هنوز نداری!) و نیاز جنسی و جسمیٍ، برای ادواج کافی نیست!
برای ازدواج، علاوه بر شغل مناسب، رسیدن به بلوغ فکری و اجتماعی و کسب مهارتهای لازم برای زندگی مشترک در زمره اولویتهای برتر است.


شما به دنبال چه جور کیسی برای ازدواج میگردی؟
كسي كه تقريبا شبيه من باشه

یعنی چه جوری؟

و بهس ديگه اي فكر نكنه و با كس ديگه نباشه و خيانت نكنه وفادارو و صادق ميگم اين ملاك ها تو خيابونا نيست دروست ميگم نه؟؟؟؟

این شرطش اینه که شما هم همین رویه رو پیش بگیری.

.................................................. .....................................
از این جا به بعد صحبتهات پر از تناقضه. خودت یکبار بخون ببین چی نوشتی! بالاخره دنبال دوستی خیابونی هستی یا نیستی؟ تکلیف خودت و ما رو مشخص کن1

ديگه از نگاه كردن به دخترا تو خيابون حالم بهم ميخوره ترجيح ميدم كمتر برم بيرون
اين دوستيايه بي معنيو پوشاليشون برام بي ارزشه

چون همه پسرا حداقل يك دوست ختر دارن نه؟
خب كسي كه نداشته باشه يا بي عرضه است يا افسرده
واسه همين مي خواستم بدونم من جزو كدومشونم

کسیکه دوست دختر نداره نه بی عرضه است نه افسرده. بلکه پسر پاک و نجیب و آگاه و بالغی است که خودش رو تونسته از آلودگیها بدور نگه داره و از تمرکز افراطی و بیخودی روی جنس مخالف بپرهیزه و در عوض انرژیهای مثبت و مفیدش رو در راه پیشرفت اش و کسب آگاهی برای یک زندگی خوشبخت صرف کنه. و انشا الله خداوند در آینده بسیار نزدیک به همچین پسری، یک زندگی سرشار از خوشبختی در کنار یک همسر پاک، عطا خواهد کرد.

[arix]

سلام

به انجمن خوش آمدید

شما از همان ابتدا در نوشتن عنوان تاپیک هم متناقض نوشتید."مشاوره برای دوستی خیابانی"

1 - اگر مشاوره می خواهید برای دوستی که لغت "خیابانی " رو نباید می نوشتید
2 - اگر به نظرتان دوستی با دختر یک "دوستی خیابانی" هست پس چرا برایش مشاوره می خواهید

به نظر من شما بعد از سه بار اتفاق غیر منتظره در زندگیتان از یک طرف احساس نیاز می کنید تا با جنس مخالف رابطه داشته باشید و از یک طرف هم طبق عقایدتان دوست شدن با جنس مخالف را کاری اشتباه می دانید

خب اولین نتیجه ای که می توان گرفت :

شما به هیچ وجه با یک خانوم دوست نشوید.چراکه از نظر شما این دوستی یک "دوستی خیابانی" است ، در نتیجه هر کاری هم که برای خانوم انجام دهید با توجه به عقیدتون آن خانوم در نزد شما عزت نفس نخواهد داشت ، در نتیجه دیر یا زود خانوم این موضوع را حس خواهد کرد ، در نتیجه در حق آن خانوم ظلمی بزرگ مرتکب می شوید

حال برویم سراغ دومین نتیجه :

شما تصور می کنید که هر کس به خواستگاری رود و جواب "نه" بشنود یا به هر دلیلی نشود "شکست عشقی" خورده است.همین که مرتبا این لغت "شکست عشقی" را پیش خود تکرار کرده اید باعث شده که واقعا قبول داشته باشید که شکست عشقی خورده اید و همین شما را درگیر با نوعی حس ناراحتی کرده است.حال من یک سوال از شما می پرسم:

چطور می شود یک نفر عاشق بعد از نرسیدن به عشقش به فکر خواستگاری به دو نفر دیگر بیفتد و تازه بعد از آن هم بیاید و برای یک دوستی مشاوره بگیرد که تازه دلیل این دوستی هم صرفا ثابت کردن این باشد که نه "بی عرضه" است و نه "افسرده" ؟!

خب پس کاملا واضح است که شما هیچ عشقی نسبت به این خانوم ها نداشته اید ، حال که عشقی نداشته اید لذا شما عاشق نیستید ، حال که عاشق نبودید پس لفظ "شکست عشقی" هم بی معنا می شود

از دید دیگر :

من یک سوال دیگر از شما می پرسم :

آیا می شود بدون رابطه ی طولانی مدت ذهنی ، عاطفی و جنسی با یک خانوم عاشق آن خانوم شد؟

مسلما پاسخ منفی است.اگر غیر این می بود معنای کلمه ی "عشق" خیلی مسخره و بی محتوا می شد.شاید شما آن خانم ها را دوست داشتید ولی عاشق هیچ یک نبودید.

خب پس تا حال دو نتیجه گرفته ایم.برویم سراغ نتیجه ی سوم :

لازمه ی داشتن یک ازدواج موفق سه چیز است :

1 - داشتن شرایط ازدواج
2 - شناخت کافی طرفین از یکدیگر
3 - دیدن آموزش های لازم همسرداری و تنظیم خانواده

اگر یکی از این سه شرط برقرار نباشد ازدواج احتمالا با شکست مواجه شده و به عبارتی "خودتان را بدبخت کرده اید"

شرط اول : داشتن شرایط ازدواج : یعنی باید سرمایه ی کار کافی ، شغل ثابت ، امکان تهیه ی یک سرپناه و لوازم ضروری یک زندگی را داشته باشید که متاسفانه شما این شرط را ندارید

شرط دوم : شما نباید احساسی تصمیم گیری کنید.یعنی اگر به خواستگاری خانومی رفتین و ایشان قبول کردند ابتدا باید طی جلسات کافی به شناخت کافی از یکدیگر برسید تا ببینید اصلا می توانید با هم زندگی کنید و فرزند خود را تربیت کنید ، اگر همه چیز مطابق میل بود آن موقع برای ازدواج اقدام کنید (دقت کنید که عشق بعد از شناخت کافی حاصل می شود،طبق همان چیزی که در بالا گفتم مگر می شود عاشق کسی که کاملا نشناخته ایم بشویم) که این شرط به خود شما بستگی دارد

شرط سوم : دیدن دوره های مهارت همسرداری و تنظیم خانواده : باید بگویم خانم ها شخصیتی بسیار پیچیده تر از آنچه تصور می کنید دارند.شما برای اینکه جسم انسان ها را درمان کنید باید حداقل 19 سال درس خوانده باشید.حال برای اداره ی زندگی و برخورد با روح و جسم خانوم به نظرتان چقدر باید درس خواند؟متاسفانه این شرط را هم شما ندارید

همانطور که مشاهده کردید 2 شرط از 3 شرط داشتن یک ازدواج موفق را ندارید ، پس نتیجه ی سوم

تا شرایط مهیا نشده برای ازدواج اقدام نفرمایید.خداوند شما را خیلی دوست داشت که آن 3 دختر هیچ کدام به شما نرسیدند.چون اگر چنین می شد خدای ناکرده ...

نتیجه ی نهایی : شما فعلا از دوستی و ازدواج بگذرید و سعی در ساختن و بهبود شرایط زندگی خود و آماده سازی ذهنی و مادی خود برای ازدواج کرده ، انشاالله به لطف خدا زمان مناسب که فرا برسد فرد مناسب خود را پیدا خواهید کرد


ارادتمند شما
با آرزوی بهترین ها

[hiohi]

[b][[b]size=large]بالاخره دنبال دوستی خیابونی هستی یا نیستی؟ تکلیف خودت و ما رو مشخص کن1
iz eنه من دنبال اينطور دوستيا نبودمو نيستم گفتم كه
موضوع تاپيكمم بخاطر اينه كه من تابحال با كسي از اين نو ع دوستي نداشتم ميخواستم بدونم اين ضعفه يا مزيت؟؟؟؟؟

پسرا تو سن من داشتن دوست دخترو يك مزيت تو زندگيشون ميدونن چميدونم يه جور زرنگي

اما من نميتونم هرروز با يكي باشموجدانم ناراحته از طرفي اطرافيان ميگن چرا افسرده اي چون دوست دختر نداري و چند بار جواب رد گرفتي اينطوري شدي
تو گوشي هر كدومشونم بينهايت ادرس دختر وجود داره و از اين كارشون احساس مردونگي ميكنن
ميگن ديونه اي كه تو اين سن به فكر ازدواجي الان وقت خوش گذرونيتهو از اين حرفا

فرمايشات شما متين
اما برايه مهكم كردن عقايدمو اينكه به اين راه كشيده نشم و محكم تر در برابر هوس هام به گفته شما بايستم
ميخواستم بدونم اين اشنايي ها به ازدواج منجر ميشه؟
ايا روش درست اينه؟
ايا كاري كه من ميكنم درسته؟
يا همون روش سنتي كه من تا زماني كه نرفته بودم خواستگاري دختر از اينكه من بهش علاقه داشتم خبر نداشت
حتي با هم قبلش حرف نزده بوديم اين كار من درسته؟
اينكه هر پسري بايد دنبال ايجاد شرايط واسه ازدواجش باشه كه درست شكي نيست
اما داشتن تمام اين شرايط خيلي زمانبره
در هر صورت ممنونم از مشاوه خوبتون
برام دعا كنين
خدا نگهدار

سلام
فرمايشاتتون متين و بجا بود
مرسي ار راهنمايتون
موفق باشيد
[/color]

[hamishetanha]

سلام. دوست خوبم آيا اون افرادي كه ميگن با دخترا دوست شين نسبت به ضعف هاي خودشون آگاهند؟ الان چند تا از ضعف هاي دوستانتون رو براتون ميگم تا متوجه شين خودشون درگير كلي خطا و اشتباهند.1. كمبود محبت 2.نياز جنسي 3. ناآگاهي از اشكالات ارتباط با جنس مخالف 4. عدم كنترل نفس 5. عدم شناخت نسبت به خود و نيازهاشون 6. بازم بگم؟؟؟؟....
اونوقت شما ميخواين به پيشنهاد چنين اشخاصي عمل كنيد؟ مگر هر كس گفت بپر تو چاه شما بايد بپري؟ عزيز من در چنين دوستي هايي هيچ تعهدي وجود نداره، آينده اي نداره، پختگي و آگاهي وجود نداره و... شما هم از ديگران استثناء نيستي. فكر نكنيد اشتباه كردن فقط مختص ديگرانه و شما مبرا از خطا و اشتباه هستين. ميدونيد اين دوستي ها چقدر به درستون لطمه ميزنه؟ فكر كردين ازدواج فقط عشقه و عشق؟ فقط دوستت دارم گفتن و دوستت دارم شنيدنه؟ نه عزيز من پر از مسؤليته! مسئوليت هايي كه افرادي واجد شرايط تر از شما توش موندن!
خواهش ميكنم اين نجابت رو قرباني خلاء عاطفيتون نكنيد كه در اين صورت چندي بعد هم نجابتتون رو از دست دادين و هم از ايني كه هستين تنها تر خواهيد شد.
پيروز باشين.

[شیدا حاتمی]

hiohiگرامی سلام
دوست عزیز از نوشتار شما معلومه که احساساتی هستید و الان دچار حس نیاز تو وجودتون شدید،اول از همه بگم که این احساس نیاز در وجود شما با توجه به سن تون کاملا طبیعیه و قرار نیست که شما اون رو سرکوب کنی فقط قراره تمرکز ات رو از روش برداری و سعی کنی اون رو کنترل کنی تا متعادل بشه و در کنارش شرایط و بستر مناسب رو فراهم کنی.خیلی خوبه که شما برخلاف آقایون اطرافتون(طبق گفته خودتون)بجای درگیر شدن در رابطه های بی اساس و دوستی به فکر ازدواج کردن هستی اما اگه بشینی و با خودت منصفانه و منطقی فکر کنی،خیلی زود متوجه میشی که الان واقعا زوده.اون موقعی که آقایون تو سن شما 2تا بچه هم داشتن شرایط اینجوری نبود!!!

برادر من،شما جوونی و این حقته که تجربه کسب کنی،اتفاقا الان دقیقا سن کسب تجربه برا شماست در رابطه با چگونگی ارتباط با جنس مخالف،چگونگی شناخت روحیات جنس مخالف،و نوع رفتار های خود شما و...اما به این سوالم جواب بده:

یه میوه ی خیلی زیبا و فریبنده رو میذارن جلوی شما،قبل از شما خیلی های دیگه هم این میوه رو داشتن و خوردن الان هم در دسترس هستن،بهت میگن این میوه برخلاف ظاهر خیلی زیباش فوق العاده تلخه اولش که میخوری مطبوعه اما یواش یواش شروع میکنه تمام دهن و جگر و دستگاه گوارش ات رو میسوزونه،تازه کار به اینجا خطم نمیشه چون تازه اثر اش میره سمت ذهن ات و جسم و ذهن ات که بیمار بشه روح ات هم تو خطر شدید قرار میگیره...درمان این بیماری هم خیلی هزینه بر هست و نکته بدتر اینکه درمان قطعی و یکسانی هم برای همه آدمها هنوز پیدا نشده!!

خوب شما دو تا راه داری:حقته که تجربه کنی،حقته که بدونی این میوه چی کار با آدم میکنه ...هم میتونی اون رو بخوری و دردش رو حس کنی،هم میتونی از اون آدمهایی که قبل از شما اون میوه رو خوردن راجع به تجربه شون بپرسی و اینجوری خودت هم تجربه پیدا کنی و بدونی این میوه ی به ظاهر زیبا و خوشمزه چه بلایی سر آدم میاره...

به نظرت با کدوم انتخاب هزینه کمتری میپردازی؟!(هم روحی،هم جسمی،هم اجتماعی و هم فردی)

اگر میوه رو بخوری و یواش یواش شروع کنی به درد کشیدن،منزوی شدن،حسرت خوردن،غصه دار شدن،دل ات به درس نره و عقب بیفتی و...دوستات بهت میگن باعرضه و زرنگ؟بهت میگن شاد اونم درست وقتی که دلت میخواد تمام دنیا باهات در اشک ریختن همراه بشه؟!!

یه گشت تو تالار بزن،توی همین تالار پره از هر 2دسته آدمها،هم اونهایی که میوه رو خوردن،هم اونهایی که از تجربیات دیگران استفاده کرده بعد انتخاب کن که شما میخوای کدوم یکی باشی؟