اخلاقهاي زنانه شوهرم

[پرنده مهاجر]

سلام خدمت همه اعضاي دوست داشتني تالار
من مدتي است كه با اين تالار آشنا شدم و هر روز در هر فرصتي سعي مي كنم بهش سر بزنم و از مقاله ها و تاپيكهاش استفاده كنم، الحق كه سايت مفيد و جامعيه. اي كاش اونقدر فرصت و امكان داشتم كه مي تونستم ذره ذره اونو مطالعه و تحليل كنم و روي زنگيم پياده كنم. خب بگذريم، يه مسائلي توي زندگيه من هست كه احساسمو نسبت به شوهرم و حتي خودم سرد كرده و افكارم هم تا حدي منفي شده مي خوام با كمك شما روي اين مسائل كار كنم.
شوهر من شخصيتي زنانه داره و دائم در مسائل ريز مي شود كه مثلاً دكور خانه چگونه باشد. فلان وسيله در آشپزخانه نياز هست يا نه و ... در جمعها با خانمها وارد صحبت مي شود و بيشتر اوقات هم از ديد منفي شروع به درودل و انتقاد از فاميلها، دوستان و مردم مي كند. بهترين همزبانش هم مادرش مي باشد كه هر وقت با مادرش هستيم مادرش شروع مي كند به گفتن حتي ريزترين مسائلي كه طرحش به يك مرد خيلي درست نباشد و او هم از اين صحبتها استقبال كرده و با او وارد سوال و جواب شده و صحبت در اين مورد را ادامه مي دهد و مي خواهد تا من هم مثل مادرش از اين گونه مسائل صحبت كنم. البته اين را بگويم او در محيطي زنانه بزرگ شده و فقط خواهر دارد و نيز دوست همجنس صميمي كه هم شأن خودش باشد ندارد.
در كنار اين او دائم درگير انتقاد از من و ديگران است و من هميشه از او مي خواهم كه اينقدر انتقاد نكند چون انتقاد پياپي هم باعث سردي مي شود و هم ديگران از او فاصله بگيرند و اينكه دليل ندارد هر چه را ديد به زبان بياورد اما او بي توجه به خواسته من كارش را ادامه مي دهد و يا اينكه مي گويد من بايد در مورد فلان اشكال صحبت كنم تا بدانند كه حق مرا زير پا گذاشته اند و دائم و دائم بحث را زنده كرده و ادامه مي دهد. اصلاً لذت مي برد از اينكه بديهاي ديگران دائم بازگو شود.
در كنار اين او بسيار عاطفي است و مي خواهد هميشه با من باشد و اگر مي خواهم جايي بدون حضور او بروم دائم زنگ مي زند و مي خواهد بداند كارم كي تمام مي شود و حتي خودش هم اگر قرار است براي انجام كاري خارج از منزل برود مي خواهد با او همراهي كنم و گاه يكسره بعد از اداره ساعتها بدون اينكه به حضورم نيازي باشد با او در خيابانها هستم و اين طرف و آنطرف مي رويم اما در اين همراهي هم دائم درگير صحبت و انتقاد از ديگران است و صحبت از يكي تمام نشده به سراغ ديگري مي رود و من ناخواسته فقط خسته و بد خلق مي شوم و بارها از او مي خواهم در مورد خودمان صحبت كنيم و يا مثلاً فلان موضوع را ديگر تمام كن و در موردش صحبت نكنيم اما او بي توجه صحبت خود را ادامه مي دهد.
در كنار اين او دائم يادآوري مي كند كه من مرد هستم و تو تابع مني و يا تو زير مجموعه من هستي و اگر كاري قرار است انجام شود بايد به شيوه من انجام شود و اگر در مورد موضوعي دلخوري پيش بيايد شروع مي كند به بحث و شاخ و برگ دادن و بعد از توضيح و تفصيل يك موضوع به موضوع بعد مي رود و من هم حق صحبت كردن در اين ميان را ندارم و اگر موضوعي را مطرح كرد و رفت سراغ بعدي اگر در اين ميان من بخواهم نظرم را در آن قسمت بدهم مي گويد اين هم پريدن در سخن من است و من دارم اين مقدمات را مي گويم تا به اصل برسم و مي گويد حق نداري وسط حرف من حرف بزني و يك صحبت يكطرفه را حسابي طولاني مي كند و در آخر حرفهايش مي خواهد من خيلي بحث نكنم و سريع قانع شوم و اگر قبول نكنم و بخواهم روي نظرم تأكيد كنم كتك كاري راه مي اندازد. در گذشته به من مي گفت چون در ميان بحث تو عصبي مي شوي و تند تند و با صداي بلند حرف مي زني من عصبي مي شوم اما الان مدتي است كه سعي مي كنم در اوج ناراحتي با صداي بلند و تند تند حرف نزنم اما اگر با مسأله اي موافق نيستم روي حرفم هستم و نمي خواهم فقط با اين استدلال كه چون او مرد هست و من بايد تابع او باشم توجيه شوم و حرفم را با آرامش تكرار مي كنم. در اين لحظات او حرصي مي شود و شروع به كتكاري مي كند و همش مي گويد هر چه مي زنم خنك نمي شوم و بعد از كتك كاري شروع به عذر خواهي مي كند.
توضيحاتم داره خيلي طولاني مي شه ولي مي خواستم بگم خيلي از او و شخصيتش خسته شدم؛ موندم چكار كنم؟ بارها فكر كردم اين مدل زندگي نبود كه من مي خواستم ديگه از او و شخصيتش خسته شدم از اينكه شوهرم هر موقع چيزي بر خلاف عقيدش باشه بخواهد به همسرش توهين كنه و شروع به بد دهني و توهين كنه بيزارم. اين كتكاريشم منو خيلي اذيت مي كنه آخه من يه همچين چيزيو تو زندگيم اصلاً نداشتم و اينكه اصلاً از بچگي از كتكاري حتي با همسالامم مي ترسيدم و هيچوقت از خودم دفاع نمي كردم و اين اون رو تو اين قضيه پررو تر كرده. دلم مي خواهد شوهرم مثل بقيه مردها واقعاً مرد باشه نمي دونم اين چه مرد بودنه خيلي از رفتارهاي مردانه كه يك زن را جذب مي كند ندارد و در عوض مي خواهد مردانگيش را در قسمتهايي كه نبايد به اشتباه اثبات كند.
مي خواستم سوال كنم مي شه يه آدمو اينهمه تغيير داد؟ و يا اينكه چطورمي تونم با ديد مثبتي به بعضي از اخلاقهاش كه مشكل ساز نيست نگاه كنم؟
مرسي از همتون

[sisili]

سلام و خوش اومدید
خب از نظر من شما هم یه ذره شخصیت مردانه دارید چون خیلی از خانمها از اینکه بشینن و در مورد کسی ویا چیزی حرف بزنن لذت می برن از اینکه ساعتها با همسرشون تو خیابونا بچرخن لذت می برن از اینکه همسرشون مواظبشون باشه و اگه جای تنها رفتن بهش زنگ بزنن لذت می برن از اینکه بیشتر جاها رو با همسرشون برن و تازه این پیشنهاد و شوهرشون هم بده لذت می برن و شما دقیقا برعکس اینا هستین پی یه ذره شخصیت شما هم مردانس.
در مورد نوع شخصیت ایشون یک مشاور بهتر می تونه نظر بده و به نظرم خیلی لازمه که شما به یک مشاور خوب مراجعه داشته باشید.
این نوع رفتارها تنها علتش بودن زیاد بچه در دوران کودکی و نوجوونی در جمع خانمهاس. همسر شما هم تو جمع زنونه بوده و هم دوست هم جنس نداره پس رفتارها زنانه شده.
البته بگم بعضی از اقایون هم که در جمع مردانه بزرگ شدن باز از اینکه بشینن و حرف بزنن لذت می برن.
به هر حال رفتن پیش یک مشاور می تونه خیلی مفید باشه.
و سعی کنید با بعضی رفتار هاش که ازار دهنده نیست مثل خرید و ... کنار بیاین و خودتون و وفق بدید
زندگی همییشه اونی نمی شه که ما می خوایم پس با اینی که هست کنار بیا.
اما در مورد زدن می دونم که راه کار داره اما من نمی دونم اما بهتره در مقابل زدن های او بهش جایزه ندی یعنی خوش رفتاری نکنی و زود معذرت خواهیش و قبول نکنی تا متوجه بشه که نباید این کار و بکنه.
همسر شما با زدن و تکیه بر روی من مردم می خوام رفتارهای زنانه و اشتباهاش و پنهان کنه.
بهترین راهکار مشاوره و اینکه دنبال تغییر نباشید چون خودتون اذیت می شین.
بهتره دوستان با تجربه هم نظری بدن تا ما هم استفاده کنیم.
موفق باشید

[milad2]

سلام
میشه در مورد رفتارهای مردانه بیشتر توضیح بدین؟ این رفتارهای مردانه که زن رو جذب میکنه چیا هستن؟؟؟ برام خیلی جای سواله..!!!

[♂ mani]

سلام
میشه در مورد رفتارهای مردانه بیشتر توضیح بدین؟ این رفتارهای مردانه که زن رو جذب میکنه چیا هستن؟؟؟ برام خیلی جای سواله..!!!

منم چنین سوالی دارم ...

[رستگار]

سلام
از توضیحاتی که دادید چیزی که برداشتم هست اینه که از اینکه همسرتون تمام وقتشون رو داره با شما می گذرونه ناراضی هستید.. درسته؟

اگر اینطوره میشه بیشتر توضیح بدهید؟

و یه نکته معمولا بیشتر مردها این خصوصیت رو دارند که وقتی از چیزی سخن می گویند صرف گفتگو کردن است و تایید همسرشون رو می خواهند نه گرفتن نظر

و اونچه که من از نوشته های آخرتون دستگیرم شد اینه که شما به جای همراهی کردن با همسرتون ( فقط گوش کردن و به ظاهر موافق بودند) به بحث و جدل می پردازید

[پرنده مهاجر]

ممنون از شما كه تاپيك منو پاسخ دادين.
Sisili عزيز در مورد اينكه اخلاقهاي من كمي مردانه است درست است و اين را مي دانم و تأييد مي كنم. اما در مورد حمايتهاي بيش از اندازه شوهرم از من هر كس كه از دور مي بيند و يا مي شنود مي گويد اين اخلاقها خوب است و جاي اشكال ندارد اما اگر در عمل قرار بگيري و ببيني كه حتي براي اينكه بعد از مدتها نتواني روزي با خواهر و يا دوستت راحت براي خريد بروي و يا حتي زماني كه آنان نيز نياز به همراهي تو دارند برنامه ريزي كني، مي بيني كه خيلي هم اين حمايت هميشگي مثبت نيست. بخصوص كه من وقتي بتوانم ساير برنامه هايم را حذف كنم و فقط با او وقت بگذرانم به دليل اينكه او دائم از ديگران صحبت مي كند و از پدر و پدربزرگ و دوستان و خاطرات و ... كسي صحبت مي كند كه من اصلاً نمي شناسم و از يكي گذشته سراغ ديگري مي رود، اين همراهي لذت بخشي نخواهد بود، گرچه خود گردش رفتن و اين طرف و آن طرف چرخيدن بد نيست.
دوم اينكه چون من كارمندم و بعد از ظهرها فرصت محدودي دارم بايد بتوانم برنامه ريزي خودم را براي كارهايم داشته باشم.
در مورد كتكاري كه دليل اصلي دلسردي من و دور شدنم از اوست، ما خيلي مشكل داشتيم و حتي زندگي ما به خاطر اين مسأله به جاهاي باريك هم كشيده شده و من بعد از بارها و بارها تهديد كه اگر اين كار را ادامه بدهد تركش خواهم كرد، يكبار بدون اطلاع تركش كردم و او با گريه و زاري و واسطه قرار دادن فاميلها مرا بازگرداند.ولي بعد از چند ماه همان آش و همان كاسه بود. ولي او با ابراز پشيماني و گفتن اينكه تو هم بيشتر سعي كن تا مرا به نقطه جوش نرساني و يا مي گويد كه چرا تو اينقدر جثه ات ضعيف است و مرا نمي زني كه اگر از خودت دفاع كني باعث مي شود من كمتر به خودم اجازه حمله بدهم. موضوع را تمام كرده و قول داده كه تكرار نشود اما بعد از مدتي دوباره اين اخلاق او برگشته. (يادم مياد يكبار با اصرار خودش او را حسابي زدم من كه آزارم به يك مورچه هم نمي رسد و بعد از آن خودم هم حسابي گريه كردم و از خودم متنفر شدم و خيلي هم ترسيدم كه نكند او دوباره مرا بزند) (مسأله اساسي جوشي بودن هر دو ماست كه در زندگي وقتي دو طرف عصبي و تند مزاج باشند ادامه يك چنين زندگي با مشكل است) براي حل مشكل هر دو به روانپزشك هم مراجعه كرديم و يكسالي تحت درمان و دارو بوديم ولي شوهرم خيلي معتقد به اين مسائل نبود و هر وقت جر و بحث مي كرديم دارو را قطع مي كرد اما من با صحبت بعد از مدتي او را راضي به ادامه مي كردم. بعد از آن مشكلات ديگري در زمينه مسايل زناشويي هم برايمان پيش آمد اما مشكل اصلي شوهرم در خصوص كنترل خودش هنگام خشم بهبود پيدا نكرد ولي من بعد از اين مدت و بخصوص با كمك داروها و مطالعه نوانستم كمي جلوي عصبانيت و تند و بلند حرف زدن خود را بگيرم و افسردگي كه پيدا كرده بودم خيلي بهبود پيدا كرد.

Milad و mani عزيز اين تفاوتهايي كه بين زن و مرد هست خودش باعث جذب طرف مقابل مي شود. من در اين مورد مطالعه اي ندارم اما در مورد خودم مي توانم بگويم، قدرت تصميم گيري، اقتدار و توان كنترل (البته نه ديكتاتوري)، اينكه در موضع قدرت گاه محبت هاي غافلگيرانه كردن، كمي مرموز و غير قابل پيش بيني بودن (در حد متعادل)، توان راهنما بودن و كمك به كمرنگ نمودن مسائلي كه گرچه كم اهميتند ولي به دليل حساسيت خانمها گاه فكرشان را بدجوري بهم ريخته مي كند و كلاً اين جور خصلتهاي يك مرد به نظرم جذابند.

[sisili]

سلام
من احساس می کنم شوهر شما با خشم بی مورد و با زدن می خواهد رفتار های مردانه اش را به شما اثبات کند.
شما به جای اینکه مدام بهش بگید چرا فلان رفتارت مثل خانماس و ... رو رفتارها ی مردانه اش تکیه کرده و انها را تقویت کنید.
مثلا مدام بهش بگید خوشحالم از اینکه مردی مثل تو رو کنار خودم دارم و یا چقدر خوبه که تو با این رفتارت باعث می شی که من بهت تکیه کنم.
نمی دونم اسم این رفتار چیه اما می شناسم مردانی رو که رفتارهای زنانه دارن و دوست دارن حتی کتک بخورن و ... اما شما باید بتونی رفتارهای مردونه رو در او به وجود بیاری.
اگه همسرتون هم به مشاور اعتقادی نداره خودت به تنهایی برو و ببین بهترین راهکار چیه؟ شاید لازم باشه دارو درمانی کنه اون وقت از اینده زندگیت براش بگو و بگو با این رفتارها ممکنه یه جا یکیمون کم بیاره بهتره برای اینده خودمون و بچه هامونم که شده با هم بریم پیش مشاور.
موفق باشید

[پرنده مهاجر]

[color=#1E90FF][size=small] مدام بهش بگید خوشحالم از اینکه مردی مثل تو رو کنار خودم دارم و یا چقدر خوبه که تو با این رفتارت باعث می شی که من بهت تکیه کنم.

ممنونم ازت كه وقت ميذاري
من تلاشمو براي گفتن اين حرفها مي كنم، اما چه كنم با دلم؟ وقتي اشتباهاتشو مي بينم يا مي شنوم كه مثلاً به خاطر بعضي از حرفها و كارهاش برادرم يا پسرخاله هام پشت سرش مي خندند و يا باهاش قاطي نمي شن ناخوادآگاه حسم نسبت بهش سرد مي شه و ازش دور مي شم. يا حتي مي بينم به خاطر سادگي زيادش يك اشتباه رو همش تكرار مي كنه. شده بعد از چند بار تكرار يكه اشتباه دلم مي سوزه و صبرم تموم مي شه و شروع به نصيحت مي كنم، ضمناً خودش هم منو در جريان كارش قرار مي ده و من ناخودآگاه وارد قضيه مي شم. توي اين موقعيت وقتي حس كنه از غرور مردونگيش داره كم مي شه دعوا شروع مي شه تازه به همين خاطر بعضي وقتها روي مسائل خيلي كوچك گير مي ده و بعد از كلي پرحرفي اگه من همش چشم و ببخشيد نگم كار به كتك كاري مي كشه.
با يه مشاور در مورد اينكه او همه چيز رو كه در مورد خودمان هست و ارتباطي با كسي نداره رو همه جا مي گه مثلا به خانوادش در مورد جزئيات تصميماتمون و يا خريدمون،صحبت كردم و گفت تو بايد ذهنتو عوض كني كه اين اخلاقها بد نيست. ولي مگه مي شه چيزي كه واضحه اشكال داره و يا اينكه مورد تمسخر ديگران ميشه رو من بگم خوب و درسته؟!

راستي تو صحبتهامون با همكارهام، اونا مي گن خيلي نبايد از شوهرت براي هر مسأله كوچيكي عذر خواهي كني و ما اگه يه مسأله كوچيكي پيش اومد، همسرمون ميياد سراغمون و مسأله رو تموم ميكنه. اما شوهرم ازم مي خواد براي هر مسأله كوچيكي مثل شور شدن سالاد عذر خواهي كنم اگه نه اين نشونه غرورمه و اگه بحث كش پيدا كنه دعوا مي شه.
اون از پدرش ياد گرفته كه نبايد همسرش باهاش بحث كنه اگه نه كار به كتك كاري مي كشه.

[پرنده مهاجر]

سلام/ مي شه بهم بگين مسأله اي كه فكرمو مشغول مي كنه و موجب سردي من تو زندگي شده مشكلي نيست و يا من جزو بي مشكلهام؟
آيا همه خانمها اگر سر موضوعي با شوهرشون بحثشون بشه يا مخالف كاري باشن به كتك كاري مي كشه؟؟؟؟

[sisili]

سلام
نه دوست عزیز شما جزء بی مشکلها نیستی. مشکلت مشکله اما بخشیش و هم خودت به وجود اوردی.
دفعه قبل هم گفتم همسرت با کتک زدن و با اینکه می گه شما باید عذر خواهی کنی می خواد مردونگیش و ثابت کنه و به رخت بکشه.
خب شما قبل از اینکه کار به اینجا ها برسه مردونگیش و پر رنگ کن. شما اروم اروم می تونید خیلی چیزا یادش بدی. مثلا یه مدت کلید کن رو اینکه نباید موضوعات خصوصیتون و به خانوادش یا هر کس دیگه ای بگه و این و به شکلهای مختلف بهش بگو مستقیم نباشه بلکه غیر مستقیم.
شما خودتون هم نباید مشکل همسرتون و جار بزنید و به همه بگید لزومی نداره همکاراتون بفهمن.
حساسیتتون و در مورد اینکه پسر خاله و ... چی می گن کم کنید.
به این فکر نکن که دیگران در مورد شما چی فکر می کنن چون اصلا دیگران در مورد شما فکری نمی کنن.
این و اویزه گوشت کن و زندگیت و شوهرت برات مهم تر از حرفای دیگران باشه.
شما 1- باید مردونگی همسرت و زیاد کنی و ازش تعریف کنی البته به جا.
2- از یک رفتار که به نظرت مهمه شروع کن و اروم اروم یادش بده که درست رفتار کنه.
اگه راه درست و انتخاب کنی کلی زمان می بره تا همسرت بتونه بعضی کارها رو نکنه.
موفق باشی