سلام دوستان ،من يك ادم حساسي هستم متاسفانه و در عين حال شوخ وبشاش طوري كه اگه ساكت بشينم همه مي پرسن چراااااا؟حالا فك كنيد اغلب اوقات برا شوخي خيلي چيزا ميگم اما بدون منظور در صورتي كه بعضي ها حرفه شوخيه منو جدي ميگيرن اين حال هيچي از طرفيم اطرافيانه خيلي ببخشيد كه اينو ميگم دهن لقي داريم فورا با سرعت نور حرف پخش ميشه من از اين رفتارا خيلي عذاب ميكشم،از طرف ديگه با مامانم خيلي تضاد فكري عقيده اي و... دارم هميشه دارم از رفتاراي مامانم ايراد ميگيرم خودمم دوست ندارم اين كارمو اما نمي دونم چي كنم چون ميدونم مامانمم ناراحت ميشه دوستان خواهشن كمكم كنيد فقط به فكر اصلاح خودم باشم دوربينم به طرف خودم باشه ،ممنون ميشم اگه راه كاراي خوب بديد
علاقه مندی ها (Bookmarks)