طرفه مادرم رو بگیرم یا همسرم؟؟؟؟ لطفا کمک کنید!!!

[azadehh_mm]

سلام به همگی‌

من یک سری مشکلات دارم با همسرم، که فکر می‌کنم داره بهتر می‌شه،،همینطور که تو هسمت اختلافات بین زن و شوهر .....(نمی‌خوام اینجا ادامهٔ این موضوع رو بدم) فقط می‌خوام که بهم کمک کنید بدونم این وسعت به حرف کی‌ گوش بکنم...

شوهرم می‌خواد خونه بخره، فعلا دستش خالی‌ هست ، به من میگه طلا‌هات رو بیار بفروشیم و یک مقدار پولی که خودم دارم رو هم بهش بدم که خونه بخره، که هر وقت رفتم ایران برم خونهٔ خودم دیگه... اما.......... همینکه به مامانم میگم می‌خوام اینکار رو بکنم آتیش میگیره، عصبانی‌ می‌شه، میگه حق نداری نه پول بدی نه طلا، میگه اگر خونه رو بکنه به نامت اینکار رو بکن اگر نه پس فکرشو هم نکن..من حالا موندم به شوهرم کمک کنم که خودم وقتی میرم ایران تو خونهٔ خودم آسایش داشته باشمو زندگی‌ کنم به جای اینکه خونهٔ مردم باشم، یا اینکه حرف مامانم رو گوش کنم!!!!

خواهش می‌کنم شما بگید چی‌ کار کنم؟؟

[بهشت]

به نظر من مادرتان درست میگوید. اگر قرار است شما از نظر مالی کمک کنید باید به اندازه کمکتان از خانه سهم داشته باشید. همانقدر که پول می دهید ( یک دانگ، دو دانگ ...) به نامتان شود. هم منطقی است و هم عادلانه.
در زندگی با رعایت احترام و عشق و مهربانی، لازم است که حواستان به مسایل مادی هم باشد.
مادرتان مخالفتی با کمک شما یا خانه خریدنتان ندارد، فقط از شما خواسته که عاقلانه عمل کنید.

[سارا بانو]

سلام:

به نظر من هم مادرتان کاملا صحیح می گوید..خود من یکبار البته نه تا این حد در دوران عقد ( حدود اردیبهشت ) داشتم یک همچین کاری می کردم و مادرم شدیدا مخالف بود ..من هم شدیدا مخالف که نه من باید انجام بدم..اخرش به حرف مادرم مجبور شدم گوش کنم و کلی دعوا و مرافعه داشتیم سر این موضوع که تا بعد عروسی صبر کن و بعدا هر کار خواستید بکنید..من هم گوش دادمو بعدش متوجه شدم خیلی کار خوبی کردم که نکردم و الان هم مشترکش کردیم....نصف ..نصف...
درسته این حرف ها تو زندگی مشترک معنایی ندارد ولی به نظر من شما هم به حرف مادرتون گوش بدید و صبر کنید تا به ایران برگردید بعد وقت برای تصمیم گیری زیاد هست..در ضمن آزاده جان ایشان مرد هست اگر بخوام کمی سختگیرانه نظر بدم تهیه منزل با ایشونه نه اینکه طلاها که حق زنه فروخته بشه و تازه پولم بده اون وقتی هنوز شما ازدواج نکردید...نه ..اصلا این کار رو نکنید..اصلا..
ولی به همسرتان اصلا نگویید مادرتان مخالف است ..راستش من این اشتباهو کردم و بعدم درستش کردم و همه چیز ختم به خیر شد ولی خیلی کار بدی کردم که گفتم به همسرم..شما اصلا این کارو نکن..فقط بگو فکر می کنم چون مثلا می خوام برای انتخاب خونه خودم هم باشم..هرکدام ما جدا پولمون رو بذاریم تو بانک تا روش سود بره بعد عروسی با نظر هم خانه تهیه می کنیم...
اونم البته به نظر من هم نصف نصف باشه دیگه هیچ حرفی توش نیست...
موفق باشی...

[جلال]

سلام

من به درستي از شرايط شما اگاهي ندارم

اينكه چرا شما از شوهرتون جدا هستيد واكر توضيحات جامع تر خواستيد جزئيات بيشتري از اين موضوع تو نوشته هاي

بعدي خودتون بياريد

چون واقعا سخته از يك طرف حق با مادرتونه واز طرف ديگه من نگران سست شدن رابطه شما با همسرتون هستم

[azadehh_mm]

به نظر من مادرتان درست میگوید. اگر قرار است شما از نظر مالی کمک کنید باید به اندازه کمکتان از خانه سهم داشته باشید. همانقدر که پول می دهید ( یک دانگ، دو دانگ ...) به نامتان شود. هم منطقی است و هم عادلانه.
در زندگی با رعایت احترام و عشق و مهربانی، لازم است که حواستان به مسایل مادی هم باشد.
مادرتان مخالفتی با کمک شما یا خانه خریدنتان ندارد، فقط از شما خواسته که عاقلانه عمل کنید.

بهشت عزیزم، ممنون از راهنمایتان، سعی‌ می‌کنم اینکار رو بکنم حتما، اما میترسم از اینکه شوهرم از دستم ناراحت بشه که من هم سهم می‌خوام

سلام:

ب
ولی به همسرتان اصلا نگویید مادرتان مخالف است ..راستش من این اشتباهو کردم و بعدم درستش کردم و همه چیز ختم به خیر شد ولی خیلی کار بدی کردم که گفتم به همسرم..شما اصلا این کارو نکن..فقط بگو فکر می کنم چون مثلا می خوام برای انتخاب خونه خودم هم باشم..هرکدام ما جدا پولمون رو بذاریم تو بانک تا روش سود بره بعد عروسی با نظر هم خانه تهیه می کنیم...
اونم البته به نظر من هم نصف نصف باشه دیگه هیچ حرفی توش نیست...
موفق باشی...

سارا عزیزم، من ۲ سال هست که ازدواج کردم، من از بچه لندن بودم، و حالا که ازدواج کردم بخاطر درسم مجبور شدم هنوز اینجا باشم،امسال عار خدا بخواد دیگه دارم میرم ایران برای ادامهٔ زندگی‌ با همسرم.... چشم حرفتون رو حتما گوش می‌کنم. ممنون از لطفی‌ که کردید. اما میترسم ناراحت بشه که من هم سهم می‌خوام!!!

سلام

من به درستي از شرايط شما اگاهي ندارم

اينكه چرا شما از شوهرتون جدا هستيد واكر توضيحات جامع تر خواستيد جزئيات بيشتري از اين موضوع تو نوشته هاي

بعدي خودتون بياريد

چون واقعا سخته از يك طرف حق با مادرتونه واز طرف ديگه من نگران سست شدن رابطه شما با همسرتون هستم

ممنون جلال جان

من بخاطر اینکه درسم هنوز تموم نشده پیش شوهرم نیستم. شوهرم ایران زندگی‌ می‌کنه، ولی‌ من لندن بزرگ شدم. شوهرم رو آوردم اینجا اما اینجا رو دوست نداشت و برگشت. حالا من وقتی‌ که درسم تموم بشه بر می‌گردم. انشاالله

[kashmar]

سلام.

ببخشید با توجه به شرایطتون زیاد نمی توانم کمک کنم.من خودم اگه به شخصه بودم چنین تقاضایی رو از همسرم نمی کردم و اگر هم مجبور می شدم مطمعنا قبل از اینکه اون به من بگه خودم پیشنهاد نصف-نصف و حتی پرداخت مهریه اش با سهم بیشتری از خانه را میدادم.

زمانه خیلی عجیبه.در اسلام حتی جهیزیه به عهده مرد بوده.حضرت علی زره خودش را فروخت و پولش را داد پیامبر
تا جهیزیه خریداری بشه.

علی ای حال با توجه به دوری شما از شوهر و دلخوری هایی که در پست های قبلی به انها اشاره کردی یکی از راهکار ها اینه که اول با پدرت مشورت کنی -و بعد پدر را جلو بندازی تا بحث نصف-نصف از جانب ایشان مطرح بشه.

راهکار دیگه اینه که با توجه به اینکه مقدار نقدی طلا ها چیز انچنانی نمیشه (به شرط اینکه از ایران خریده باشی) نظر من اول مشورت با پدرتان است و نهایتا در اختیار گذاشتن طلاها.اما متوجه نمی شوم چرا شوهرت را با این شرایطی که دور از هم هستید از ذخیره مالی خود مطلع کرده اید.فکر کنم اگر طلاها را بدی و برای پول بهانه بیاوری که مثلا پدرم اجازه برداشت نمی ده و .... بهانه دلخوری را از دست شوهرت می گیری.

راهکار دیگه اینه که همه چیز بالاخص مخالفت خانوادت با این پیشنهاد را صریحا بگی و از پرداخت طلا ها و پول منصرف بشی.و حتی اگه لازم شد با شرط نصف نصف قبول کنی که نظر من همینه.

یه چیز دیگه که می خواستم بگم اینه که بر اساس قوانین جامعه ایران مرد علاوه بر مهریه نصف تمام دارایی هایی که بعد از ازدواج با زنش بدست می اورد را در هنگام طلاق باید به زن تحویل دهد.پس به این نکته حقوقی هم توجه داشته باش که عملا نصف خانه مال شما است.(البته 1002 راهکار غیر قانونی برای مرد در این موارد وجود داره که همش به ایمان مرد و زرنگی شما بستگی داره)

[mohammad lover]

سلام ازاده خانم.....

بنده هم نظرم همینیه که دوستان میگن.فقط یه چیزی اضافه تر.من هر وقت به حرف پدر مادرم گوش نداندم ضرر کردم.مادر شما بدیه شمارو نمیخواد وحقم داره چه بسا خیلی مردا بعد از اینکه پول و اموال زنشونو گرفتن هزار نوع ادعای مالکیت کردن.صلاح اینه پیشنهاد دوستانو اجرا کنید و به اندازه ی سهمی که از پول خونه میدید خونه به نامتان شود.که غیر از این اصلا عاقلانه نیست.اگر همسرتون واقعا قصد بدی نداشته باشه هیچ مشکلی برای شما پیش نمیاد.البته من بی تجربه ام ولی گفتم تا شاید چیزی از این مطلب بدردتون بخوره
موفق باشید.بای

[بهشت]

بهشت عزیزم، ممنون از راهنمایتان، سعی‌ می‌کنم اینکار رو بکنم حتما، اما میترسم از اینکه شوهرم از دستم ناراحت بشه که من هم سهم می‌خوام

[quote=سارا بانو]
[color=#9400D3

اگر ایشون هیچ سهمی در پرداخت پول خانه نداشته باشد، چرا در مالکیت آن سهمی داشته باشد؟ هر کس به اندازه پولی که پرداخت میکند باید سند داشته باشد.
در ضمن قرار نیست ایشون به هر قیمتی از شما راضی باشند. اگر از شما درخواست غیر منطقی داشته باشند حتی به بهای ناراحت شدنشان طبیعی است که باید رد کنید.
به نظر شما دلیل این درخواست چیست؟ شما پول بده من خانه بخرم به اسم خودم!! عجیب نیست؟
ایشان آمدند لندن و نتوانستند بمانند، برگشتند. قرار شد شما بروید ایران. یعنی شما یکبار گذشت نسبتا بزرگ، اما لازم، در زندگیتان کرده اید. منظورم این نیست که اشتباه کرده اید.
اما به نظرم این دفعه داری اشتباه میکنی.
درضمن قانون مهریه و نصف اموال و غیره ... انواع و اقسام تبصره و توضیح داره و به این راحتی ها نیست و هزار راه در رو داره.

[sisili]

دوست عزیز سلام
خدا رو شکر که برخی از مشلاتتون داره حل می شه. به لطف خدا وقتیم بر گشتی ایران زفتارهای خوبت و ادامه بده تا زندگی شیرینی داشته باشی.
منم با نظر سایر دوستان موافقم اما تحت هیچ شرایطی نگو که مخالف اصلی خانوادت هستن. حتی نگو اجازه ندادن و....
بگو به نظرت بهتر نیست اگه من چنین پولی و بهت دادم یه بخشی از خونه رو به نام من بزنی تا من هم یه پشتوانه مالی داشته باشم؟
اصلا و ابدا اولش جبهه نگیر و با ملایمت و نرمی حرف بزن. از خودش بپرس تا اخرش هم بتونی بگی خودت این طور خواستی.
و اگه دیدی مخالفه که به نامت بزنه بهش بگو با همه علاقه ای که بهت دارم اما نمی تونم چنین کاری کنم بالاخره من هم برای جمع کردن این پولها زحمت کشیدم.
این طور که شما می گی بیشتر از نصف رو داره رو پول شما حساب میکنه چون گفتی پول زیادی نداره.
پس 1- خانوادت و وارد نکن هر چند خودت ازشون راهنمایی بگیر اما اصلا به شوهرت نگو 2- از خودش بپرس و نظر بخواه3- و محترمانه هم قبول یا رد کن. اگرم دیدی داره عصبانی می شه یا اصرار داره و .... گول نخور و مطمئن قدم بر دار. چون حق با توس و حرفت منطقی.
موفق باشی

[جلال]

سلام مجدد به آزاده خانوم وديگر دوستان

به هر حال اون ناراحت بشه يا نشه اين تصميم منطقي شمارو كه دوستان در اولين و دومين نوشته به شما پيشنهاد كردن

رو بايد بپذيره

هر چند كه اين درخواست اون از همون پايه نابجا و با توقع بيجا بوده

از منطق و فكر خودت وديگران استفاده كن و از هيچ چيز نترس چون كسي كه از منطقش بهره ببره هيچوقت ضرر نميكنه

با آرزوي موفقيت