سلام. پسري تنها و گوشه گير هستم، 18 ساله. زياد فكر و خيال ميكنم.
يكي از علايقم سينماست.
ميخواستم بپرسم آيا ديدن فيلمهاي سوررئال ميتونه آدمايي مثل من رو در معرض اسكيزوفرني و بيماريهاي توهمي قرار بده؟
براي مثال اخيرا "جاده مالهالند" ذهن من رو درگير خودش كرده. راجع بهش دو سه تا مطلبم خوندم. هنوزم بهش فكر ميكنم. صحنه هاش تو ذهنم ميمونه و تكرار ميشه. بنظر من يك نوع ترس در اين فيلم هست. ترسي كه از رازآلودگي ريشه ميگيره.
دقايق يا ساعتي پيش به ذهنم رسيد كه نكنه خودم دچار توهم بشم!
حالا اومدم اينجا بپرسم ببينم ترسم منطقيه يا نه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)