بهش بگم یا...؟؟!!

[milad2]

سلام
شاید مشکلی که من دارم یعنی تردید در گفتن عشق و علاقه نسبت به یه نفر دیگه بارها بارها مطرح شده باشه تو این انجمن ولی علت اینکه هرکسی به خودش این اجازه رو میدیه که یه تاپیک جدید بزنه این باشه که پیش خودش فکر میکنه مسئله خودش با دیگران متفاوته به عبارتی این یه کیس دیگه است...! خوب منم از این قاعده مستثنی نیستم...!

اول بگم که من 25 سالمه و دانشجو هستم... الان ترم سومم...اول رفتم سربازی بعد تصمیم گرفتم درس بخونم!
من به یکی از همکلاسی هام علاقه مند شدم و شاید بشه گفت عاشقش شدم چون فکر میکنم این علاقه از حد عادی خودش گذشته طوری که شب و روز بهش فکر میکنم بیشتر از اینکه به خودم فکر کنم به اون فکر میکنم و همیشه براش آرزوی آرامش و خوشحالی میکنم.فقط نمی دونم آیا اون هم به من علاقه داره یا نه؟؟؟اولین بار تو هفته های اول ترم 1 بود که دیدمش و ازش خوشم اومد ولی این خوش اومدن فقط برخاسته از ظاهر اون بود!!! خیلی بهش اعتنا نکردم و گفتم که خوب این طبیعیه هرکسی ممکنه از یکی دیگه خوشش بیاد ولی دیدم که نه دیگه زیادی فکرم بهش مشغول شده و این فقط یه خوشامد معمولی نیست..! آخه من آدمی نیستم که از هرکسی خوشم بیاد وقتی فکر کردم دیدم از لحاظ خصوصیات ظاهری اون چیزیه که همیشه میخواستم.رو همین حساب گفتم برم ازش جزوه بگیرم (همون حرکت تکراری که همه میکنن و منم حالم ازش بهم میخوره) ولی چون هیچ راه دیگری نداشتم (خیلی دختر سنگین و مغروریه) به این کار تن دادم که حداقل بهش یه چیزایی رو بفهمونم! ولی موقع جزوه گرفتن ایشون به من جزوه ندادن و اصلا با من صحبت هم نکردن ....ولی بعد از چند ساعت خودش دوباره جزوه رو برام آورد و عذرخواهی کرد....! این قضیه گذشت و تا حتی بعد از این قضیه من به ازدواج فکر نمیکردم تا اینکه شرایطی مهیا شد و ما با هم کمی صحبت کردیم البته تو جمع در مورد عقاید اسلامی...بعد از این صحبت دیدم که عقاید ایشون هم همون چیزهایی بوده که من انتظار داشتم.
یکی دوبار هم بهش کتاب دادم بخونه و خوند و برام آورد ولی یه بار خواستم بهش یه کتاب هدیه کنم گفت نمیتونم به عنوان هدیه قبول کنم ولی میگیرم و میخونم و بهتون برمیگردونم و گفت خودم میام میگیرم ولی نیومد.!!!!!!!!!!!!!!!!! من هنوز نمیتونم بفهمم که چرا نیومد کتاب رو بگیره!!!! (اگه کسی می دونه بگه)
این حرفا رو زدم که بگم من درگیر اون نوع عشق های ترم اولی نشده بودم اینکه بگم نگاهم با نگاهش گره خورد حالا چیکار کنم ؟؟؟؟؟!!!!!!!یا اون همیشه نزدیک من میشینه یه نگاهای قشنگ میکنه منم عاشقش شدم حالا چیکار کنم؟؟!!! نه اگه من عاشق این دختر شدم با شناخت بوده البته این شناخت خیلی کم هست هنوز از خانواده و سایر قضایا هیچ اطلاعی ندارم .

من خیلی دوستش دارم ولی الان آن شرایط کامل برای ازدواج رو ندارم از طرفی میترسم از دستش بدم و می ترسم علاقم رو بهش بگم و ناراحت بشه ! موندم چیکار کنم
نمی دونم چه طوری بهش بگم که بد تموم نشه آبرو ریزی نشه من برای ازدواج ایشون رو انتخاب کردم و از دوست بازی و این حرفا خوشم نمیاد چون همیشه تو این ارتباط ها 99 درصد دختر ضرر میکنه و 1 درصد پسر و من این رو نمیخوام.

لطفا کمک کنید.

[خیلی تنها]

سلام آقا میلاد عزیز ، به همدردی خوش اومدی

شرحی که از خودتون نوشتین به قدری شبیه به وضعیت منه (البته وضعیت سابق من) که جداً تعجب کردم
راستش نمی دونم چی باید بگم؟ چه کمکی باید بکنم؟ چه راهی درسته؟ چه راهی غلطه؟ و . . .
فقط میتونم بگم من هم همین حالات رو داشتم ؛ همین وسواس ها رو در حد شدیدی داشتم و یه راهی رو رفتم . . .
این تاپیک منه و راهی که من رفتم:
دوستان ؛ چشم انتظار کمکتون هستم

که البته این تاپیک به دلایلی(!) ناتموم موند

[بچه شهر]

به نظر من این نوع عشقهای آزار دهنده یه بحران ذهنی عاطفی و البته جسمیه. من میگم اول با این موضوع کنار بیاین که هیچ اتفاق عجیبی نیفتاده. شما یه نفر رو پیدا کردین که به ازش خوشتون اومده. اگر همه چیز خوب پیش بره لذتهای بیشتری در انتظارتون خواهد بود همین. هیچ بلایی قرار نیست سرتون بیاد. من از هر دختری خوشم بیاد راحت بهش میگم. شاید خیلی کار درستی نمیکنم ولی بهتر از اینه که نگم!
یه حرف عجیبی زدی برادر... یعنی چی که تو این روابط فلان درصد دخترها ضرر میکنن و فلان درصد پسرها؟
مگه قراره کسی ضرر کنه؟ . به تدریج یاد میگیریم احساساتمون رو کنترل کنیم ..
نکته مهم: با این چیزا فکر کن
- امکان داره بعد از آشنایی بیشتر به این نتیجه برسید که برای ازدواج مناسب نیستید. این احتمال همیشه بسیار قویه. پس کاملا آماده باشید و خودتون رو نبازید.
- امکان داره اون خانم اصلا از قیافه شما خوشش نیاد. یا اینکه خوشش میومده و الآن از کس دیگه ای خوشش میاد. خلاصه اینکه در بهترین حالت فقط 50 درصدتصمیمات دست خودتونه.
- اگر اعتماد به نفس نداشته باشید و مضطرب باشید و خجالتی حتما جواب رد میشنوید. جملاتتون رو خیلی تمرین نکنید. امکان داره اوضاع جور دیگه ای پیش بره. همونجا تصمیم بگیرید که چطور حرف بزنید. زیاد هم جدی نباشید. یادتون باشه که دخترها ترسو هستن. ترسناک نشید.
- اگر گفت که باید بهش فکر کنم نه به معنی تاییده و نه رد. واقعا میخواد فکر کنه.
- اگه برای ازدواج کارتون نشد شاید یه آشنا و همکلاسی به درد بخورdn .
- زیاد هم به منطق کار فکر نکنید. این حق طبیعی شماست که ابراز علاقه کنید. اگر هم ناراحت شد تقصیر شما نیست.
حرف زیاد دارم ولی اجالتا همینا رو داشته باش بعد تعریف کن چیکار کردی

[hektor]

سلام
صادقانه میگم
تو از الان احساساتی شدی
درسته داری خودتو توجیه می کنی که از روی شناخت بهش علاقه پیدا کردی ولی از کلامت داره احساس میباره
با این اوضاعی که تو داری احتمال زیاد وابستش میشی
واسه اینکه چون نمی تونی احساساتتو کنترل کنی نمی تونی خوب بشناسیش
چون تو مقوله شناخت وارد کردن احساسات سمه( اینجور فرض می گیریم که تو آینده بهش برسی)
ولی تو هنوز دودلی که بری جلو یا نه و هنوز حرفی نزدی(شاید ردت کرد شایدم قبول بشی)
تاپیک های فراوونی داریم که موضوعش مثل موضوع توه
پس اگه می خوای بهتر بشناسیش باید احساساتتو بذاری کنار(که فکر کنم واسه تو بعیده) تا اخلاق و رفتارشو قشنگ بشناسی
اگرم قصدت داشتن دوست دختره و .......... که آخر و عاقبت خوشی نخواهد داشت چون آخرش یا هر دو طرف وابسته میشن یا یکی از طرفین
این گفته ما بود ولی تو آزادی

[milad2]

جناب خبلی تنها ممنون از خوشامد گوییتون و از معرفی تاپیک خودتون...

آقای بچه شهر عزیز منظورم از اون حرف عجیب کاملا واضحه! تو این مملکت اگه بیشتر دقت کنید واقعا هم همین هست وقتی یه آشنایی یه دختر و پسر رو با هم ببینن بیشتر واسه کدومشون بد میشه؟؟؟؟؟؟!!! کدومشون جنس آسیب پذیر تر هستن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ دور و وریا این رابطه رو در مورد کدومشون زودتر فراموش میکنن؟؟؟؟؟؟؟؟ کاری به نفس رابطه ندارمااااااا اصلا خیلی این رابطه خیلی هم خوب ولی متاسفانه عرف در جامعه مکا اینطور اقتضا میکنه که همیشه پیکان اتهام و بدبینی بیشتر به سوی دختره هست و بیشتر هم گریبان اون رو میگیره!!
به نکته جالبی اشاره کردین: از شکست نترسیم......
من از این حرفتون خوشم اومد ولی من خیلی هم از شکست ترسی ندارم بیشتر از عواقبش میترسم که حرف افتادن سر زبون دیگران هست!! چون من در بین همکلاسیام شخصیت موجهی هستم و اصلا دور و ور دخترا نمیچرخم وخیلی به نظر دخترها مغرورم!!
بازم ممنون میشم که راهنمایی کنید فعلا که سال تحصیلی شروع نشده ....

siavash.x جان من که گفتم عاشقش شدم مگه میشه عاشق بود و احساسی نداشت؟؟!
تازه گفتم که من دنبال دوست شدن و این حرفا نیستم.....

[hektor]

نمی دونم چی بگم
شما مختارید
اگه فکر میکنی از هر لحاظ مناسبه برو جلو

[فرشته مهربان]

لطفاً این لینک را مطالعه کن

اگر شرایط ازدواج ندارید ، دمیدن در تنور احساسات ممنوع

این عواطف و هیجانت در مواجهه با شخصی که حداقلی از توجه را هم جلب کنه طبیعیه اما پی گیری اون ، تمرکز روی آن داشتن و پر و بال دادن به خیالات و احساسات مربوطه عقلانی نیست .

لذا بهتره تمرکزتون را از روی ایشان بردارید مگر این که امکان ازدواج را فراهم کنید که در این صورت با اطلاع و زیر نظر خانوده هابرای شناخت قدم بردارید و اگر سنخیت بود رسمیت کامل به قضیه ببخشد .

در حال حاضر شناخت شما از ایشون در حد نزدیک به صفره و بیشتر ظاهرش شما را جذب کرده ، لذا این احساساته که شما را در پی خود می کشه .

آیا معیارهایتان برای ازدواج اولویت بندی شده ؟ و امتیاز آنها را مشخص کرده اید ؟ ، و ایشان را مطابق این معیارها در عمل و رفتار دیده اید ؟ ( یا فقط گفتارش را شنیده ای ) یادتون باشه که دو صد گفته چون نیم کردار نیست .

[milad2]

لطفاً این لینک را مطالعه کن

اگر شرایط ازدواج ندارید ، دمیدن در تنور احساسات ممنوع

این عواطف و هیجانت در مواجهه با شخصی که حداقلی از توجه را هم جلب کنه طبیعیه اما پی گیری اون ، تمرکز روی آن داشتن و پر و بال دادن به خیالات و احساسات مربوطه عقلانی نیست .

لذا بهتره تمرکزتون را از روی ایشان بردارید مگر این که امکان ازدواج را فراهم کنید که در این صورت با اطلاع و زیر نظر خانوده هابرای شناخت قدم بردارید و اگر سنخیت بود رسمیت کامل به قضیه ببخشد .

در حال حاضر شناخت شما از ایشون در حد نزدیک به صفره و بیشت ظاهرش شما را جذب کرده ، لذا این احساساته که شما را در پی خود می کشه .

آیا معیارهایتان برای ازدواج اولویت بندی شده ؟ و امتیاز آنها را مشخص کرده اید ؟ ، و ایشان را مطابق این معیارها در عمل و رفتار دیده اید ؟ ( یا فقط گفتارش را شنیده ای ) یادتون باشه که دو صد گفته چون نیم کردار نیست .

خواهر خوبم فرشه مهربان من قبول دارم که : اگر شرایط ازدواج ندارید ، دمیدن در تنور احساسات ممنوع
اما بنده همانطور که گفتم شرایط کامل رو ندارم ..! در ضمن این رو هم قبول دارم که که من خیلی به این رابطه و این شخص زیاد فکر کردم و به افکار خودم پر و بال دادم و از وقتی که با این سایت آشنا شدم و مطالب اون رو خوندم خیلی تونستم احساسات خودم رو کنترل کنم جا داره که از همه کسانی که اینجا زحمت میکشن تشکر کنم ولی من همون طور که گفتم 25 سالمه قبل از دانشگاه خیلی جاها بودم و با افراد زیادی ارتباط اجتماعی داشتم ولی هیچ کدوم از اونها نظر من رو به خودشون جلب نکردن چه از لحاظ چهره و چه از لحاظ اخلاق و اعتقادات ..!
و مطمئنم بعد از این مورد هم هیچ کس وجود نخواهد داشت که بتونه اون معیارهای من رو داشته باشه همونطور که تا قبل از دانشگاه نبود...
شناخت بنده از ایشون در حد صفر نیست و چندین بار باهم چت کردیم و همونطور که گفتم از علایق و اعتقادات ایشون تا حدودی مطلع هستم.
متاسفانه نه خیر... من معیارهای خودم رو لیست نکردم و امتیاز بندی هم نکردم!!! چون نیازی نمیدیدم و فکر نمی کنم هیچ کسی باشه که تا قبل از مرحله خواستگاری رسمی به همراه خانواده ، همچین لیستی رو درست کرده باشه مگر تو ذهن خودش و همین ذهنیت هست که باعث میشه از یکی خوشش بیاد و از یکی دیگه نه...البته اگه این خوش اومدن از اون نوعی که تو پست اول گفتم نباشه (نگاهم تو نگاهش گره خورد و یه جوری شدم!!!!)

[milad2]

پس چرا کسی حرفی نمیزنه؟؟؟؟؟؟؟؟
راهنمایی نمیکنه؟ من چیکار کنم؟ !!

[فرشته مهربان]

اشتباه شما اینه که فکر می کنید وقتی می خواهید خواستگاری بروید باید معیارهایتان تنظیم شود

شما از هم اکنون باید معیارهایت را روشن کنی ، خودت را بهتر بشناسی و برای زندگیت برنامه دقیق و منظم داشته باشی و به هر چیزی در زمان خودش بپردازی ( نه زودتر نه دیرتر ) و این یعنی تعادل و عقلانیت .

از مطلق بینی هم پرهیز کن ، این تصور که مطمئنی دیگه مثل ایشون گیرت نمیاد ، مطلق بینی مبتنی بر احساس محوری و کم تجربگی است ، از طرفی احساسی داری فکر می کنی ، از طرفی کم تجربگی باعث شده تصور کنی اونی که شما میخواهی همینه و لا غیر .

وقتی شما هنوز معیارهایت را تنظیم نکرده ای و خودت را هم خوب نشناخته ای و مطابق معیارهای عقلانی ( نه احساسات ) او را نشناخته ای ، چطور مطمئنی فقط این فرد تنها فردیه که به درد شما می خوره .


پس بیشتر دقت کن و بنا به تجربه های مشاوره ای می گویم از این رابطه بیا بیرون

موفق باشید