آیا معیار ازدواج من متفاوت و عجیبه

[روراست]

سلام . مردی 28 ساله و مجردم و مهندس عمران هستم . توی سایت مشاوره بهزیستی سوالم رو طرح کردم به نتیجه نرسیدم حالا میخوام سوالم رو با جوونهای مثل خودم درمیون بذارم بلکه نتیجه بگیرم :
لوپ مطلب این که دنبال دختری می گردم که قبلا تو زندگیه خصوصیش شیطنت نکرده باشه و دقیق عین خودم آسه رفته باشه و آسه اومده باشه . آیا نظره من و معیارم سنتیه آیا توقع زیادی دارم ؟ آیا یه همچین دختری رو باید تو آسمونا دنبالش گشت ؟
خودم قبول دارم که آدم جایز الخطاست و ازدواج یکی از هدفهاش به تکامل رسیدن و خطا نکردن هستش اما با همه این حرفا نمی تونم با دختری ازدواج کنم که قبل من با خیلیا ارتباط داشته چون هرچی فکر میکنم نمیتونم باهاش احساس خوشبختی داشته باشم .
دلیله اصلیه ازدواج نکردنم همین ابهام هستش . نظرتون چیه ؟

[ایوب]

سلام روراست عزیز

ورودتون رو به همدردی تبریک می گم

چرا فکر می کنین معیارتون کلاسیک و توقعتون زیاده؟ دلیل خاصی داره؟

[hektor]

سلام
منم خوشامد میگم
خوب به نظر من آدمهای زیادی چه تو تالار و چه تو بیرون هستن که مثل شما فکر میکنن
به نظر من همچین دختر هایی وجود دارن باید بگردین
ولی باید خود خواهانه نباشه رفتارتون
و از روی شناخت باشه
اینجور نیست که اگه دختری با هیچ کس دوست نباشه و ...آکبند باشه مناسبه
درسته خوبه ولی کافی نیست

[morteza-m]

سلام
نه، توقعتون معمول و منطقی است.
پاکی گذشته یک شخص، میتونه گامی بزرگ یا کوچک بسته به دیدگاهتان، جهت ورود به شناخت باشه.

تنها این معیارتان برای شناخت و ازدواج اصلا کافی نیست.

[flag]

سلام . مردی 28 ساله و مجردم و مهندس عمران هستم . توی سایت مشاوره بهزیستی سوالم رو طرح کردم به نتیجه نرسیدم حالا میخوام سوالم رو با جوونهای مثل خودم درمیون بذارم بلکه نتیجه بگیرم :
لوپ مطلب این که دنبال دختری می گردم که قبلا تو زندگیه خصوصیش شیطنت نکرده باشه و دقیق عین خودم آسه رفته باشه و آسه اومده باشه . آیا نظره من و معیارم سنتیه آیا توقع زیادی دارم ؟ آیا یه همچین دختری رو باید تو آسمونا دنبالش گشت ؟
خودم قبول دارم که آدم جایز الخطاست و ازدواج یکی از هدفهاش به تکامل رسیدن و خطا نکردن هستش اما با همه این حرفا نمی تونم با دختری ازدواج کنم که قبل من با خیلیا ارتباط داشته چون هرچی فکر میکنم نمیتونم باهاش احساس خوشبختی داشته باشم .
دلیله اصلیه ازدواج نکردنم همین ابهام هستش . نظرتون چیه ؟

خواسته شما نه تنها توقع زیادی نیست خیلی هم طبیعیه،البته اگه توقعی پاکی که از طرف مقابل دارید رو خودتونم داشته باشی که دراین صورت منصفانه هم هست.
تو اسمونا هم نمیخواد دنبال بگردی ، پیدا میشه همین درو وبرا .من خودم دوستانی دارم که سمت هیچ رابطه عاطفی ای نرفتن(والبته خودم :D )

البته این احتمالا یکی از معیارهاتون هست دیگه؟!! چون این معیار به تنهایی که نمیتونه کافی باشه واسه انتخاب

[فرشته مهربان]

سلام . مردی 28 ساله و مجردم و مهندس عمران هستم . توی سایت مشاوره بهزیستی سوالم رو طرح کردم به نتیجه نرسیدم حالا میخوام سوالم رو با جوونهای مثل خودم درمیون بذارم بلکه نتیجه بگیرم :
لوپ مطلب این که دنبال دختری می گردم که قبلا تو زندگیه خصوصیش شیطنت نکرده باشه و دقیق عین خودم آسه رفته باشه و آسه اومده باشه . آیا نظره من و معیارم سنتیه آیا توقع زیادی دارم ؟ آیا یه همچین دختری رو باید تو آسمونا دنبالش گشت ؟

این کاملاً حق شماست که چون خودتونو حفظ کردید طالب دختری باشید که اینچنین باشید ،
برادر جان مگه خودت در میون پسرها تو آسمونها پیدات شده ؟!! تو هم که راه پاکی رو در پیش گرفتی روی همین زمین در میان همین خلق الله هستی ، پس دخترایی که معیار شما را داشته باشند رو همین زمین در میان خلق الله هستند ، فقط باید تلاش کنی تا بشناسیشون و مطمئن شوی مطابق معیارهای شماهست و شما هم مطابق معیارهای اون هستی .

خودم قبول دارم که آدم جایز الخطاست

دوست عزیز

جایز الخطا نه ، بلکه ممکن الخطا ، وقتی لفظ جایز میاد یعنی مجاز بودن ، انسان مجاز نیست خطا کنه برای همین هم مجازات داره خطا کردن ، بلکه امکان خطا کردن را دارد ( یعنی از قدرت اختیار برخوردار است و جبری زندگی نمیکنه ( مثل موجودات دیگه )
پس :

نگوییم >>> جایز الخطا
بگوییم >>> ممکن الخطا

اینجوری خطا میشه جیــــز و آدم سعی می کنه ازش دوری کنه ، ولی وقتی تصور کنیم جایز الخطا هستیم ، خیال خودمونو راحت می کنیم و این میشه توجیحی خطرناک ، خطر ناک از این جهت که مراقبه را ضعیف می کنه .

و ازدواج یکی از هدفهاش به تکامل رسیدن و خطا نکردن هستش اما با همه این حرفا نمی تونم با دختری ازدواج کنم که قبل من با خیلیا ارتباط داشته چون هرچی فکر میکنم نمیتونم باهاش احساس خوشبختی داشته باشم .

کاملاً عقلانیه وقتی خودت ارتباط نداشته ای و به این ارتباطها اعتقاد نداری نتونی با چنین دختری کنار بیایی ، چه برسه به این که تبعات اثر رفتاری و روحی ارتباطهای قبل از ازدواج را بخواهی بر این دخترها در نظر بگیری ، در اون صورت مستدل و برهانی ( نه صرفاً به عنوان حق متقابل ) نخواهی توانست با چنین دختری ازدواج کنی .

پس ، راه و فکرت کاملاً درسته و شک نکن و محکم بر همین منوال باش .

دلیله اصلیه ازدواج نکردنم همین ابهام هستش . نظرتون چیه ؟

اما این معیار (پاکی ) برای انتخاب خیلی خوبه ، اما مأیوس بودن از یافتن چنین دختری و دست رو دست گذاشتن ( اگر شرایط ازدواج را داری ) درست نیست ، به خدا توکل کن و بگرد تا پیدا کنی

موفق باشی

[روراست]

سلام روراست عزیز

ورودتون رو به همدردی تبریک می گم

چرا فکر می کنین معیارتون کلاسیک و توقعتون زیاده؟ دلیل خاصی داره؟

دلیلش اینه که وقتی خودمو با پسرهای دوروبرم مقایسه می کنم تا به حال کسی رو پیدا نکردم که مثل من فکر کنه و همه بی تفاوت و یا با حساسیتی کمتر نسبت به حساسیتی که من دارم قدم تو راه ازدواج می ذارن و زیاد براشون مهم نیست دختری که انتخاب می کنن قبلا دوستی داشته یا نه . نمی دونم شاید چون انقد فسادهای بزرگتر وجود داره که پسرهای الان به اینکه همسرشون قبلا دوستی داشته یا نه بی تفاوتن .

سلام
نه، توقعتون معمول و منطقی است.
پاکی گذشته یک شخص، میتونه گامی بزرگ یا کوچک بسته به دیدگاهتان، جهت ورود به شناخت باشه.

تنها این معیارتان برای شناخت و ازدواج اصلا کافی نیست.

تنها معیارم این موضوع نیست . من توی تمام این سالها شرط لازم برای ازدواج رو واسه خودم توی طرف مقابلم این مساله رو قرار دادم و بدیهیه که من معیارهای اساسیه دیگه برای انتخاب همسر دارم مثل سطح تحصیلات , فاصله سنی مناسب , سطح فرهنگی دو خانواده , میزان اعتقاد به خدا , تیپ و قیافه وووووووو . اما من توی همون معیار اول سخت گیرکردم !!!

[flag]

دلیلش اینه که وقتی خودمو با پسرهای دوروبرم مقایسه می کنم تا به حال کسی رو پیدا نکردم که مثل من فکر کنه و همه بی تفاوت و یا با حساسیتی کمتر نسبت به حساسیتی که من دارم قدم تو راه ازدواج می ذارن و زیاد براشون مهم نیست دختری که انتخاب می کنن قبلا دوستی داشته یا نه . نمی دونم شاید چون انقد فسادهای بزرگتر وجود داره که پسرهای الان به اینکه همسرشون قبلا دوستی داشته یا نه بی تفاوتن .

به نکته خوبی اشاره کردید،من فکر میکنم یکی از دغدغه هایی که امثال ما(که اهل رابطه عاطفی با غیرهمجنس نیستیم) اینه که :
تو اطرافیانمون داریم میبینیم خیلیا براشون مهم نیس که طرفشون اهل دوست بازی هست یا نیست چون خودشونم اهلش بودن.این به نظرم تنها دلیلشه.

یاد یه حرف بکی از دوستانسابقم افتادم،زمانی که ازدواج کرد وقتی فهمید شوهرش اهل دوست دختر بوده،گفت واسه من مهم نیست،چون خودمم رابطه داشتم.این موضوع واقعأ منصفانه است که دو طرف مثل هم باشن( از نظر داشتن رابطه).

ولی اینکه یکیو مثل خودمون پیدا کنیم از نظرم کار حضرت فیله! ،مگه اینکه شانس باهامون یار باشه.

البته خودمن یه تصمیمی گرفتم،یعنی با توجه به وخامت اوضاع جامعه و رواج دوستی ها،اجبارأ تصمیم گرفتم گذشته طرف واسم مهم نباشه،تا اگه احیانأ همسر آیندم اهل این موردا بود زیاد واسم مهم نباشه و شکست نخورم و با این حرف خودم توجیح کنم که،گذشته بوده دیگه،طرف یه غلطی کرده،قرار نیست بعد ازدواجم ادامه بده.
نمیدونم تصمیمم درسته یا نه.نظر بقیه چیه؟

[روراست]

ابراز خوشحالی میکنم از اینکه تو سایتی عضو شدم که دوستانی هستن با این دقت و حساسیت سوال بنده رو توجه کردن و نظرات مفید شون رو ارائه دادن .
بنده تنها معیارم این موضوع نیست و معیارهای اساسی دیگه هم دارم اما این معیار رو پیشنیاز مطالبه مابقی معیارهام قرار دادم .
اینکه گفتم انسان جایز الخطاست یا به قول سرکار خانم مهربان ممکن الخطاست منظورم این بوده که تو تمام این سالها وقتی با خودم خلوت می کردمو در مورد این موضوع فکر میکردم پیش خودم میگفتم : دلیل نمیشه چون خودم دنبال شیطنت نبودم و به قول خیلیها جوونی نکردم (!!!) نباید توقع داشته باشم حتما طرف مقابلم خطا نکرده باشه واین آینده آدم هاست که مهمه با پشیمونی از گذشته , مابقی عمر رو توی این موضوع بخصوص بی خطا زندگی کنن و فقط به همسرشون وفادار باشن . اما با همه این حرفا که فقط توی خلوت خودم بیان میشد تا به امروز نتونستم با این مسئله کنار بیام و هنوز هم قویا معتقدم باید طرف مقابلم توی این موضوع دقیقا مثل خودم باشه .
اما و اما که مشکل اصلی از اینجا شروع میشه که من تا به حال هنوز حتی با یه دختر هم که خانوادم معرفی میکنن نشستم و صحبت نکردم تا بلکه اون کسی رو که می خوام پیدا کنم . خودم هم توی دختر های دوروبرم کسی رونشون نکردم که بشینم و باهاش از معیارهام بگم . راستش رو بخواید بلد نیستم چه طور طرف مقابلم رو از این حیث محک بزنم وبا اطمینان کامل سراغ مابقیه معیارهام تو طرف مقابل برم . واسه همین می خوام اول راه محک زدن طرف مقابلم رو یاد بگیرم بعد قرار آشنایی با دخترهایی که بهم معرفی می شن رو بذارم . خودم معتقدم که هدفم تو ازدواج خیلی بزرگه و هرچی هدف بزرگ باشه تلاش رسیدن بهش هم زیاد و سخته و قبول دارم یه کم خودم کوتاهی کردم .
راستی واقعا چطور طرف مقابلم رو محک بزنم ؟

دلیلش اینه که وقتی خودمو با پسرهای دوروبرم مقایسه می کنم تا به حال کسی رو پیدا نکردم که مثل من فکر کنه و همه بی تفاوت و یا با حساسیتی کمتر نسبت به حساسیتی که من دارم قدم تو راه ازدواج می ذارن و زیاد براشون مهم نیست دختری که انتخاب می کنن قبلا دوستی داشته یا نه . نمی دونم شاید چون انقد فسادهای بزرگتر وجود داره که پسرهای الان به اینکه همسرشون قبلا دوستی داشته یا نه بی تفاوتن .

ولی اینکه یکیو مثل خودمون پیدا کنیم از نظرم کار حضرت فیله! ،مگه اینکه شانس باهامون یار باشه.

البته خودمن یه تصمیمی گرفتم،یعنی با توجه به وخامت اوضاع جامعه و رواج دوستی ها،اجبارأ تصمیم گرفتم گذشته طرف واسم مهم نباشه،تا اگه احیانأ همسر آیندم اهل این موردا بود زیاد واسم مهم نباشه و شکست نخورم و با این حرف خودم توجیح کنم که،گذشته بوده دیگه،طرف یه غلطی کرده،قرار نیست بعد ازدواجم ادامه بده.
نمیدونم تصمیمم درسته یا نه.نظر بقیه چیه؟

من زیاد به شانس معتقد نیستم و فکر می کنم اگه آدم به هدفش ایمان داره و میدونه تو راهی که قدم گذاشته راه درسته پس باید برای رسیدن به اون هدف حرفی از شانس نزنه و با قدرت فقط به فکره رسیدن به هدفش باشه

[flag]

راستی واقعا چطور طرف مقابلم رو محک بزنم ؟

من زیاد به شانس معتقد نیستم و فکر می کنم اگه آدم به هدفش ایمان داره و میدونه تو راهی که قدم گذاشته راه درسته پس باید برای رسیدن به اون هدف حرفی از شانس نزنه و با قدرت فقط به فکره رسیدن به هدفش باشه

برادر من امیدوارم همونطور که میگین باشه وبشه به اون چیزی که میخوایم برسیم، ولی اگه یه کم تو جامعه با دخترا اشنا بشی ،به یکی دل ببندی بعد ببینی اون با یکی دیگه بوده یا هست،میبینی که اصلأ نمیشه پی به درون شخصیت طرف برد که اهل رابطه بوده یا نه.
البته برای شما چون پسر هستین حوزه تصمیم گیری بزرگتری دارید،ما دختراییم که پیش از اونکه انتخاب کنیم باید انتخاب بشیم.