سلام
دوستان من دختری 26 ساله وبسیار شاد هستم.چند وقت پیش من با پسری آشنا شدم که اگر خدا بخواد بزودی با هم ازدواج میکنیم و بعد از ازدواج برای همیشه از ایران میریم.انتخاب من برای همسر بیشتر از روی منطق بود
اما در این مدت من با کسی دوست شدم(دختر) که چند سال از من کوچکتره اما در طی این مدت احساس وابستگی عاطفی شدیدی بوجود آمده.
ما اکثر مواقع به هم تلفن میزنیم و سنگ صبور هم هستیم.از بودن با اون احساس رضایت و آرامش میکنم.وقتی دلم میگیره با درآغوش کشیدن اون همه مشکلاتمو فراموش میکنم.حس پاک و عجیبی بهش دارم و واقعا برام مهمه وهمه جوره چه حمایتش میکنم.تا حالا من به دوستم همچین علاقه ایی نداشتم.
مشکل من اینه که بعد از رفتن من از ایران و با دوری از اون چه کار کنم چون مطمئنم صد در صد از پا درمیام...
خیلی سعی کردم وابستگیمو بهش کم کنم اما نشد چون خیلی دوستش دارم اگه میشه کمکم کنید
علاقه مندی ها (Bookmarks)