روش صحیح آرام سازی فرد عصبانی چگونه است.

[بی دل]

محمد ابراهیمی : اگر تو موقعیتی همسرت خیلی عصبانی بود چه کار میکنی برای آروم کردنش و اگر تلاشت بی فایده بود چه می کنی؟

اوه اوه تا دلت بخواد من توي اين موقعيت بودم و خوشبختانه موفق هم بودم....يه چيزي بگم نخندي ها...من هر بار چندين روش رو براي اروم كردنش بكار بردم به اين خاطر الان نميدونم اين ميكس كردن روش ها چه طوري رووش اثر كرده...يه بار با عصباني شدن من ارووم ميشه يه بار با غمگين شدن و يه بار با بيخيالي من...خلاصه هر دم از اين باغ بري ميرسد...

معمولا تلاشم نتيجه داشته يادم نمياد بي نتيجه مونده باشم...
البته گاهي هم سكوت من و نخنديدن من براش از هر چيزي كشنده تره...از اونجايي كه من يه لحظه اروم و قرار ندارم اگه ببينه ساكت شدم داغون ميشه...از اين روش هم استفاده ميكنم...البته فقط گاهي...چون مثل شمشير دو لبه اس گاهي جواب معكوس ميده....

سلام
چون این روشهای آروم سازی که در مورد همسرت ذکر کردی، معطوف به خودتون هست.(یعنی به اقناع روانی شما کمک می کند نه همسرتون)، در کوتاه مدت به نظر می رسد که مفید واقع شود. اما متاسفانه در دراز مدت منجر به فراری شدن و اجتنابی شدن و درون ریزی همسرتون می شود.

لذا به نتایج زودرس آن خوشبین نباش.

روشهای تاخیری، هم حسی، کاهش عقلانی سازی، کاهش عامل تحریک و .... را باید جایگزین کنید.

جتاب مدیر اگر لطف کنید راجع به خط آخر ارسال قبلیتون:
"روشهای تاخیری، هم حسی، کاهش عقلانی سازی، کاهش تحریک پذیری، و .... را باید جایگزین کنید."
بیشتر توضیح بدهید ( بخصوص با مثال) ممنون میشوم.
ضمنا منظورتون از "کاهش عقلانی سازی" چیه؟

...................
اینجا برای طرح این سوال خوب بیییییییییییییییییییییید؟

[مدیرهمدردی]

سلام
نه خوب نبیـد
این انجمن مقالات هست.

سئوالات در انجمن مشکلات عمومی و فردی هست. اما نگران نباش ، من به آنجا منتقل می کنم.

[بی دل]

خوب؟!!!

[مدیرهمدردی]

سلام
خوب !!
الان در گزينه اول قرار داريم....
يعني روش تاخيري...................................... ....

[gole maryam]

واقعا گل گفتی مدیر جان

من که حظ کردم ، چه خوب که ما تو رو داریم

[بی دل]

سلام
آقای مدیر اگه منظورتون از روشهای تاخیری: خونسرد بازی درآوردن و سرکار گذاشتن یک آدم منتظر پاسخ است! که فکر کنم بهترین روش باشد برای جوش آوردن خون یک آدمی که عصبانی نیست! یعنی بر عکس عنوان تاپیک که میشود: روشهای حرص در آوردن
من که جونم زیادی نکرده بخوام اینطوری برم تو دهن شیر

ضمنا غزاله عزیز که خودش اینرا جزو روشهاش بیان کرده بود:
"...و یه بار با بی خیال من..."
خوب حالا روش تاخیری که قرار است جایگزین بی خیالی شود! یعنیییییییییییییییی چه؟
فکر کنم غزاله هم منظورش از بی خیالی، بی خیالی مادام العمر نبوده بلکه برای یک مدتی تا ...
الان من هنوز اعصایم سر جاشه!

[بهارك]

من هميشه از سكوت مطلق استفاده مي كنم همسرم هر چي دلش خواست گفت و منو كاملا تحقير كرد از سكوت من عذاب وجدان مي گيره و عذر مي خواد

[baran.68]

آقا من اعتراض دارم

اون سوال رو از غزاله که بحث برانگیز شد من پرسیدم نه محمد ابراهیمی . برید صندلی داغ رو ببینید

این خیلی نکته مهمی هست که کی این دردسر رو درست کرده

آها پس روش تاخیری ایـــــــــــنه

[مدیرهمدردی]

سلام بي دل گرامي
مثل اينكه از وقتي كه اين پست رو زدي شوهرت رو عصبي كردي ، و تو منتظري اين روشها را سريع بخوني بري عملياتي كني؟

بي دل گرامي شايد سخت باشه.
ولي يه تمرين كه مي تونه خيلي بهت كمك كنه ، اينه كه آمار بگيري در مورد مايحتاجي كه صف داره.
مثل نان، شير و ...
بعد هر روز يك يا دوتا از آنها را بروي و در صف بماني.و صبر كني تا نوبتت بشه...
اين يكي از ناب ترين و كاربردي ترين تمرين هاست به شرطي كه فلسفه آنرا بداني.

صبر .... با تحمل و سوختن و ساختن اندكي تفاوت داره.

تمرين و تمرين و تمرين....
بهتره مدتي از سيالي كلامي و ذهن خلاقت دست بكشي و به ذهنت استراحت بدهي.
گاهي بايد كركره بررسي گونه افكار جزئي را پايين كشيد. و يه چرت مرغوب در اين روز مبارك ماه رمضان زد. و صبر و روزه را در هم آميخت.

[بی دل]

ای بابا چرا بحث را شخصی اش میکنید؟
بابا من نه تنها شوهرم را عصبانی نکرده ام بلکه اون بنده خدا اصلا در طول چندین سال زندگی مشترکمون فکر کنم تا حالا به اندازه انگشتهای یکدست هم عصبانی نشده باشه.
نه مدیر عزیز! این مسئله هیچ ربطی به این روزهای من نداره. و من الحمدالله اونقدر این روزها آرامش دارم که خدا میدونه.
حالا شما نمیخواهید پاسخ اشکالات درسی ما را بدهید، خوب عیبی ندارد. اینرا هم به حساب بقیه نم پس ندادنهای مدیر گرامی سایت میگذاریم. بالاخره ما یک صفهایی را هم در این سایت تجربه کرده ایم که آخرش وقتی نوبتمون میرسه چیزی گیرمون نمیاد.

راستشو بخواید چند سال پیش ارتباطم را با شخصی از نزدیکان قطع کردم که فوق العاده عصبی بود. و یک عادتی هم که داشت و هنوز اطرافیانی که باهاش رابطه دارند ازش شاکی هستند اینه که این آدم با کوچیکترین مسئله ای داد و بیداد و فحش و ناسزا و حتی فحش های رکیک و کتک کاری راه مینداخت! مثلا فکر کنید یک ماشین بخت برگشته ای در اتوبان ازش سبقت میگرفت ( بی هوا!) یکهو این آدم شروع میکرد به ویراژ دادن و بعد میپیچید جلوی طرف و میرفت یقه اش رو میگرفت از ماشین میکشیدش پایین و د بزن! و فحش و...
یا مثلا مادر و خواهر و همسر و برادر و... خلاصه زورش به هرکس میرسید با کوچکترین چیزی که اصلا دلیلی برای یک ناراحتی کوچیک هم نمیتوانست باشد این آدم بلند میشد نعره میکشید و مثل یک دیوانه به جان اطرافیان میافتاد. خودش دور دهنش کف میکرد و سرخ میشد و دست و پاش میلرزید اون بدبخت هارو هم سیاه و کبود میکرد.
مرتب هم یا به منزل ما میامد یا زنگ میزد و هی شکایت و گله و غیبت این و آن را میکرد. خدا اون روز و نیاره که من بعد از هزار تا تعریف و تمجید از این آقا! یه جا یه کوچولو بهش میگفتم که اون ها هم منظورشون این نبوده که شما را عصبانی کنند. اونوقت بود که به خودش اجازه میداد به من هم توهین کنه. و اونقدر کینه ای بود که به همین هم راضی نمیشد و کمر همت میبست که زندگی من یا هر کس دیگری را که بهش اعتراض میکرد یا جلوی خواستها یا رفتار نامعقولش می ایستاد را به هم بریزد.
خلاصه این بود که من از یک فرصتی استفاده کردم و رابطه ام را از چند سال پیش به اینور قطع کردم و خدا رو شکر میکنم که همچین کسانی را در دور و بر خودم دیگه ندارم.

اما سوال بنده برای یک همچین موقعیتهایی بود که بتوان هم به خودم کمک کنم همبه دیگران.