قبل ازاین مشکلم را بگم می خواستم نهایت تشکر را بکنم از مدیر همدردی و دوستای خوبه همدردی به خاطر این سایت پر انژی و جو خیلی سالم و تایپیک هایی باعث میشه موقتاً غم و غصه را فراموش کنیم و بخندیم.
من دختري هستم 25 ساله 5 سالي هست افسردگي دارم از سال دوم دانشگاه تا الان اين مشکل را پيدا کردم.
امکانش نيست که به روانپزشک مراجعه کنم از مدير همدردي و دوستان خواهش مي کنم کمکم کنيد و هرکس تجربه مشاوره پزشکي هم داره در اختيارم بذاره و هر سوالي هم که لازمه ازم بپرسيد تا جواب بدم.
مقاله هاي تالار و سايت هاي ديگه را هم خيلي خوندم تلاش هم جهت بهبود کردم مثلاً مدتي کلاس ورزشي مي رفتم اما بعد از چند جلسه ول کردم يه مدت سرکار رفتم نتونستم ول کردم شايد ظاهرم خيلي نشون نده ولي از درون خيلي اوضاعم خرابه همه اش دلم مي خواد تنها تنها تو خونه باشم ،از اين که فرصت هام را دارم از دست مي دم خيلي ناراحتم مي ترسم با ازدواج هم مشکلم حل نشه نه مي تونم درس بخونم براي ارشد چون تمرکز «دارم نه دنبال کار ميرم نه کارهاي هنري که قبلاً علاقه داشتم . کارم شده فقط غصه خوردن و نگراني ،احساس خستگي زياد ميکنم
قبلاً خيلي اجتماعي بودم و شوخ طبع اما حالا از کنار مردم بودن اذيت ميشم و مهموني ها و مراسم ها واسم عذاب آوره.[/color]
[color=#4682B4]کمکم کنید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)