« خدا همین نزدیکی است ... »

[baran.68]

[align=center
]
<embed src="http://snd.tebyan.net/1387/08/jardin%20secret35380.mp3" stretchtofit="true" loop="true" enablecontextmenu="false" showcontrols="true" height="0" width="0" name="WMP1"></embed></object>

خدا همین نزدیکی است .

من کجای این دنیای مادی هستم ؟

چقدر او را دور پنداشتم و ندیدمش . نمی دانستم که

خدا همین نزدیکی است .

چه بسیار وقت هایی که به دشمنی برخواستم . گفتم کو ؟ کجاست ؟ چرا مرا نمی بیند ؟ نمی دانستم که

خدا همین نزدیکی است .

فراموشش کردم ، غرق در دنیای مادی و لذت های آن شدم . نمی فهمیدم که

دنیا بدون او هیچ است .

چقدر بی انصاف بودم ، در لحظات شادی او را نمی شناختم ،

اما همین که گرفتار می شدم به سراغش می رفتم .

برخلاف آنچه انتظار داشتم ، او مرا از خود نمی راند ، دستم را می گرفت و نجاتم میداد .

بارها ، آری بارها به خود قول دادم که دیگر فراموشش نکنم ،

اما همچنان به محض اینکه از گرفتاری نجات می یافتم فراموشش می کردم .

به راستی او چقدر به من نزدیک بود و من چقدر از او دور بودم

خدایا از تو ممنونم که مرا در جاده گمراهی رها نکردی .

خدایا از تو ممنونم که با همه ی بدی هایم یک لحظه از من غافل نشدی .

چه احساس بدی داشتم ، ناله زدم ، فریاد کشیدم ، صدایت کردم .

مرا در آغوش کشیدی ، دستم را گرفتی و گفتی چه شده بنده ی من ؟ چرا ناله سر میدهی ؟

بدان که من همیشه در کنار تو هستم و دوستت دارم .

دستت را در دستم بگذار ، قلبت را همراهم کن ، آنگاه خواهی دید که چقدر به تو نزدیکم .

نزدیک تر از رگ گردن به تو .

بدان که اگر تو هم مرا فراموش کنی ، من هیچگاه فراموشت نخواهم کرد .

خدایا از تو ممنونم که صمیمانه مرا در آغوش کشیدی ، چه ساحل امنی است آغوشت .

به راستی که چه آرامش عجیبی به قلبم دادی ، هیچ چیز و هیچ کس نمی تواند این آرامش را از من بگیرد .

آرامشی که هیچ یک از لذت های دنیایی به من ندادند ،

در کنار تو چه زیبا شده ام و چقدر سبک ، به سبک بالی پری که در هوای یاد تو به رقص در می آید .

دوستان خوبم برای همه ما لحظه هایی وجود داره که خدا رو حس کردیم و متوجه الطافش شدیم ، لحظه هایی که حضور خدا رو در زندگیمون احساس کردیم .

خوشحال میشم اگر با هر زبانی که دوست دارید از حس و حال با خدا بودنتون بنویسید .

[baran.68]

خدايا ... !

خدايا، من عشق به تو را هم از تو می خواهم و عشق به عاشقانت را وعشق رابه هر كاری كه مرا به تو نزديک كند

خدایا ...

خدايا، مرا راهی ده كه فقط به در خانه ی تو توانم آمد .
دستی ، كه فقط در خانه تو توانم كوفت .

خدايا، من را چشمی ده كه فقط گريان تو باشد و سينه ای كه فقط سوزان تو .
به من نگاهی ده كه جز روی تو نتوانم ديد .
و گوشی كه جز صدای تو نتواند شنيد
خودت را معشوقترين من قرار ده . مرا عاشقترين خويش .

خدايا، چشم جويبار عشق مرا به تماشای دريايت روشني ده ،
مبادا دل من اسير كوی ديگری شود و پيشانی محبت من بر خاک ديگری بسايد .

خدايا مرغ دلم كه در دام توست، مبادا كه ياد آشيان ديگری كند .
خدايا...
همزمان با رشد گياه محبتت در باغچه ی دلم هر چه هرزه گياه هست از ريشه بخشكان .

خدايا...

نكند كه روی از من بتابی و نشود كه نگاه حيران مرا منتظر بگذاری
ای پاسخ دهنده و ای اجابت كننده
ای گل بخش ديگران از گل گلستان تو ای باغبان باغ رحمت ، ای عزيز و مهربانم ، ای خدای بی همتای من

یا الهی و ربی ! من لی غیرک ...؟!