+بازم من بازم اون

[کسی مثل هیچکس]

سلام
مشکلم رو خلاصه میکنم

من 5 سال پیش با آقایی آشنا شدم و عاشقش شدم.بهونه ای جور کردم تا بیشتر با هم باشیم و به کلاس زبانی که اون میرفت رفتم.من با ایشون رابطه خوبی برقرار کردم.بعد از یک سال هیچ نشونه ای از این که منو دوست داشته باشن ندیدم و دیگه اونجا نرفتم. چون دیدنش آزارم می داد با خودم گفتم اگه منو بخواد پیدام میکنه.چند سالی از این موضوع گذشته اما من فراموششون نکردم و حتی نتونستم کسی جز اون رو دوست داشته باشم.چند روز پیش تو ایستگاه مترو بودم و عمیقا بهش فکر میکردم . تو این چند سال ندیده بودمش و خبری ازش نداشتم.یکدفعه دیدم جلوم ایستاده و سلام کرد.فکر کردم دارم خواب میبینم اما خودش بود.تقریبا یک ساعت با هم صحبت کردیم و در آخر گفت که تو یه شرکت کار میکنه و احتیاج به کسی دارن که کار کامپیوترش خوب باشه و از م خواست برم پیشش.الان نمیدونم چکار کنم.هم خوشحالم که دیدمش و اگه اون کارو قبول کنم با هم کار کردنمون یه شانس باشه برام. و ترس از یه شکست دیگه که برای بار دوم اگه اتفاق بیوفته خیلی برام سخت میشه. لطفا راهنماییم کنید برم یا نه؟

[امروزهمان فرداست]

سلام دوست عزیز
اول از همه می خوام توجه تون رو به این نکته جلب کنم که شما یه مدت در کلاس زبان باهاش بودید و نتیجه نگرفتید. البته نمی دونم شما در اون مدت تلاشی برای نشان دادن علاقه تون بهش از خودتون نشون داديد یا نه. چون آقایون به یه موافقت ضمنی کمی برای پا پیش گذاشتن لازم دارن (البته اگه از شما بدشون نیومده باشه). بهرحال اول از همه اتفاقات اون دوره رو مرور کنید و با خودتون صادق باشید. دوم اینکه، چرا کار رو قبول نکنید. خیلی هم خوبه. هم مشغول می شید و هم اینکه گره های کور این خواست یکطرفه شما براتون مشخص می شه. اما رعایت یک نکته واقعا لازمه و اون اینه که به هیچ وجه تا نیومدن اون آقا به سمت شما، بهش وابسته نشید. اینکار از نون شب هم بهتون واجبتره. نگید اوه! چون من اونو تو مترو دیدم مترویی که آدم توش هیچوقت نمی تونه حتی یه آدم دیگه رو دو بار ببینه پس اون همون مرد ایده آل منه. احتمالا تو با نیروی فکر و جاذبه جذبش کردی ولی به دنبال تشکیل یک رابطه مثبت باش و تلاش کن اول ببینی اون هم مایل هست یا نه و بعد کم کم بهش نزدیک شو و بشناسش. اگرم دیدی آبی از طرف گرم نمیشه فراموشش کن و به کارت ادامه بده. لااقل یه حقوقی داری و یه مشغولیت که بهش فکر نکنی.
موفق باشی

[mostafun]

عجب ماجرايي . . !
به نظرتون تاحالا اون آقا ازدواج نكرده؟ اگه كرده باشه كه من پيشنهاد مي كنم اصلا اين كار رو نپذيريد.
اما اگه ازدواج نكرده باشه، بايد آمادگي شنيدن "نه" رو هم داشته باشيد. يعني همين الان تصميمتون رو بگيريد، اگه با بي ميلي اون مواجه شديد چكار كنيد و اگه در او اشتياق ديديد چكار.

[m.mouod]

خواهر عزیز کار کردن یه مسئله ست و اون آقا یک مسئله دیگه!

شما ببینید اصلا جویای کار بودید تا حالا یا نه این آقا سبب این شده که شما برید سرکار؟
اگه دنبال کار بودید و هستید خب سری به شرکت ایشون بزنید و از من میشنودید در مورد شرکت و کار اصلی شرکت و حتی کارکنانش یه تحقیق اجمالی هم بکنید .بعد اگه مشکلی نبود اون کار رو بپذیرید ضمن اینکه حواستون باشه و یادتون نره که شما به اون کار نیاز داشتید و نه به خاطر مرد موردنظرتون اونجا رفتید!

اما اگه به کار کردن فکر نکردید و حالا که این آقا پیشنهاد دادن میخواید به خاطر نزدیک شدن به ایشون کارو بپذیرید خیلی باید احتیاط کنید و کارو بهانه هدف اصلیتون نکنید چون در اینصورت احتمالا" در زمینه کارتون دچار مشکلی میشید و اگه از طرف اون آقا کششی به سمت شما صورت نگیره که علاوه بر کار ،خودتون هم داغون میشید!

پس اول هدفتون رو مشخص کنید اگه اولویت با کار کردنه پس بپذیرید و ضمن کار کردن به مرور زمان براتون روشن میشه که ایشون ازدواج کردن یا نه ؟ به شما تمایلی دارن یا نه ؟شما رو فقط برای کار خواستن یا قصد دیگه ؟
د راینصورت اگه شنا رو بخواد حتما" قدمی برمیداره اما اگه نخواد دیگه شما کاری نمیتونید بکنید و تنها باید به کارتون تو اون شرکت ادامه بدید یا اینکه رهاش کنید مثل کلاس زبان!

اما اگه خود شخص هدف اصلیتون باشه که در در صورت متاهل بودنش دیگه نیازی به رفتن به اون شرکت نیست

[مدیرهمدردی]

ترس از یه شکست دیگه که برای بار دوم اگه اتفاق بیوفته خیلی برام سخت میشه. لطفا راهنماییم کنید برم یا نه؟

نرو
توصیه می کنم که از یه سوراخ دوباره گزیده نشو!



---------------------
یک نکته مهم: مشکل ، تردید امروز شما نیست، بلکه عدم کنترل احساس سالهای قبل شماست که هنوز فراموش نکرده ای و رویاپردازی هایت ادامه داشته هست.
آقایون وقتی تمایل به ازدواج با کسی داشته باشند خودشون راهش را می یابند. اما اگر پس از 5 سال ازدواجی صورت نگرفته، یعنی بی خیال شو.

[امروزهمان فرداست]

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت مدیر همدردی محترم
آقای مدیر. متاسفانه من با این راهی که به این خانم پیشنهاد می کنید موافق نیستم. خود من دو بار درگیر این چرا و اما و اگرهای بیحاصل بودم و قضیه فقط موقعی حل شد که من تصمیم گرفتم با قضیه روبرو شم و اونو مستقیما حل کنم. بار اول وقتی بود که من به یکی از استادام علاقمند بودم و سالها عشق اون رو در دلم می پروروندم و از کوچکترین رفتار اون به نفع خودم استفاده میکردم و حرف هیچکس هم برام قانع کننده نبود. تا وقتی که من همه اون احساسات رو مطرح کردم و و یه بار جواب مثبت می شنیدم یه بار منفی و... تا اینکه خداوند لطف کرد و برای همیشه قضیه رو برام خاتمه داد که جریانش مفصله.
بار دوم آقای دیگه ای بودن که مدت کوتاهی با من دوست شدند و بعد یک هفته دعوا شد و سه ماه قضیه همچنان تموم شده بود ولی من توی دل خودم تموم نکرده بودم و با مشورت یکی از دوستانم دوباره به سمت اون آقا برگشتم و اینبار سردتر از گذشته بود و من هرچه تلاش کردم نتونستم هیچ جوابی بگیرم و درنهایت در یک روز تلخ درحالیکه همه وجودم پر از غم بود با دلایل منطقی (و نه هپروتی و نه حدس و گمان و نه به امید بازگشت) کل قضیه رو برای خودم تموم کردم و دقیقا دو روز بعد بود که یکی از بهترین اتفاقات زندگی من برام رخ داد...
اگه اون دختر به اونجا نره و شک و تردیدهاشو برطرف نکنه و به دلایل منطقی نرسه هرگز نمی تونه با قضیه کنار بیاد و همیشه اینو مجسم می کنه که اگه می رفتم شاید می تونستم موفق شم.
شاید اصلا این راهی باشه که خداوند بر سر راه این دختر گذاشته تا به زجر 5 ساله اون خاتمه بده. چه با بودن با اون پسر یا با حذف همیشگی اون.
در ضمن من فکر نمی کنم تا وقتی که یک رابطه سالم پیش اومده باشه و تا وقتی که یک پسر پی به ارزش واقعی دختر برده باشه به ازدواج با اون دختر فکر کنه. اگر اینطوری باشه یا اون پسر نرمال نیست و یا دلایل سطحی برای انتخابش داره. من به شخصه هرگز دوست ندارم طرف مقابلم به دلایل نامعلوم و سطحی بخواد با من ازدواج کنه و دوست دارم منو فقط به خاطر اونچه که هستم بخواد.
امیدوارم این حرفها رو حمل بر بی احترامی نفرمایید. اینها نظر من بود که از تجربیات من در طی زندگی 30 ساله بوجود اومده.
ممنون

[mahsa_mhmh]

سلام
من فكر مي كنم كه پسرها وقتي از دختري خوششان بيايد از هر فرصتي براي ارتباط با آن دختر استفاده مي كنند و ريسك و تعلل نمي كنند.به نظر من ايشان اين فرصت را داشتند و برداشت من اين است كه به شما صرفا به ديد يك دوست نگاه مي كنند.من هم با نظر اقاي مدير موافق هستم و و به نظرم اگر براي كار مي روي قبلش بر روي خودت كار كن و انتظار اين را داشته باش كه نه بشنوي و اينكه حالا چه كاريه كه بري توي محيطي كار كني كه اين فرد در آن باشد و شما بيشتر آزار ببينيد.در ضمن من فكر مي كنم در جنان محيطي شما فرصت ارتباط با افراد ديگر را كمتر براي خودتان بوجود مي اوريد.

[مدیرهمدردی]

اینها نظر من بود که از تجربیات من در طی زندگی 30 ساله بوجود اومده.
ممنون

با سلام
مشاوران بر اساس تجربه شخصی و حدس و گمانهای احتمالی خودشان به مراجعان پاسخ نمی دهند. بلکه بر اساس روش آزموده اکثریتی عمل می کنند.

مثال:
فرض کن کسی بدون اینکه در خیابان به سمت چپ و راست نگاه کند از عرض خیابان عبور کند. و اتفاقا تصادفی هم برایش پیش نیاید.
او ممکن است بر اساس تنها تجربه اش به دیگران چنین سفارشی بدهد. لیکن اگر کسی نتیجه تحقیق هزاران آدمی که چشم بسته از خیابان عبور کردند و هزاران نفری که با نگاه باز عبور کردند مقایسه کند به نتیجه علمی می رسد که برای سفارش کردن و توصیه کردن مناسب تر هست.

لذا برای فردی که در گیر احساسات کنترل نشده هست. و حتی در غیاب محرک بیرونی نتوانسته است پاسخ خود را به طرف خاموشی ببرد، حالا با وارد شدن محرک جدید و تکرار پاسخگویی ، موجب تقویت پاسخهای احساسی او شده و کار از دستش خارج می شود.


ممکن است ایشان هرگز نتواند این جمله شما را به زبان بیاورد!!!

... تا اینکه خداوند لطف کرد و برای همیشه قضیه رو برام خاتمه داد ....

[بالهای صداقت]

نرو


توصیه می کنم که از یه سوراخ دوباره گزیده نشو!

---------------------
یک نکته مهم: مشکل ، تردید امروز شما نیست، بلکه عدم کنترل احساس سالهای قبل شماست که هنوز فراموش نکرده ای و رویاپردازی هایت ادامه داشته هست.

چقدر قشنگ و قاطعانه
این رو می گن جواب درست و درمون بدون اما و اگر
.....باید بگم...
دم مدیر همدردی گرم گرم گرم
خانم "کسی مثل هیچکس" اگر واقعا به دنبال گرفتن راهنمایی هستید
جمله آقای مدیر را جلوی چشمات بیاویز
روی احساست پا بگذار و منطقی عمل کن
مگه نیومدی راه حل بگیری خوب بسم الله
موفق باشید

[gole maryam]

اقای مدیر منم اول نظرم با شما یکی نبود ،ولی با پست شماره 8کاملا توجیه شدم

واقعا دمتون گرم