مشورت مالی

[شمیم الزهرا]

با سلام خدمت دوستان عزیزم
راستش روی اومدن نداشتم چون مشکلم خیلی شبیه گذشتست ولی بازهم من نمیدونم کار درست چیه
جریان خیلی سادست اما مشورت نتیجه بخشه
من در یک کارخونه که به طور فامیلی احداث و مدیریت میشه سهام دارم (همونطور که قبلا گفتم من درآمدی خودم نداشتم و ندارم و هرچی هست پدرم دادن و این سهامو هم از پدرم به نام خودم دارم و هیچ زحمتی هم تاحالا تو اون کارخونه نکشیدم) خب هرچند وقت یکبار سود سهام رو میدن و من تا الان مستقیم این پولو نگرفتم
یعنی یا نگرفتم یا مثلا برام با اون پول چیزی خریدن پدرم و هدیه دادن و به همسرمم گفته نشده این پول سود سهاممه

خلاصه من و همسرم مسائل متنوعی باهم داریم که میدونین یکیش همین نداشتن درآمد منه و اینکه برای هر خرجی که بهم میده بهم فشار میاره درحالیکه من واقعا واسه خودم خرجی نمیکنم و عجیب الان پولها بی ارزشه و سریع تموم میشه
خلاصه الان باز سود من رسیده و من خیلی در فشار مالی هستم
همسر من درآمدش خوبه اما نمیفهمه چرا باید به من پول بده و میگه خرج خونه رو میدم چیز بیش از اینو باید خودت بدی یا خرجی نداشته باشی
حالا من سوالم اینه من همچنان این سودو نگیرم؟ یا بگیرم به همسرم نگم و مواقع ضروری ازش استفاده کنم؟ یا بگیرم بهش بگم؟ در این حالت قطعا همین چندرقاز هم بهم نخواهد داد که البته گاهی فکر میکنم نبودش شاید بهتر باشه و مقداری از این طلبکاریش کم بشه
یا باید به همینی که همسرم میده قناعت کنم؟
راستش چندسال پیش با قطعیت نمیگرفتم و میگفتم قناعت میکنم اما الان چون خیلی متنوع داره بهم فشار میاد دیگه دلیلی برای یک فشار بیخود که قابل رفعه نمیبینم
نظرتون چیه؟

[saburane]

سلام خانم شمیم الزهرا اگر میخواهید پولو بگیرید به شوهرتون نگید به نظرم این پول هدیه به حساب میاد و حتی اجازه شوهر برای خرج کردنش لازم نیست شوهرتون اصلا نباید متوجه بشه شما پول دارید این جوری هم اقتدارش حفظ میشه و هم برای شما خرج میکنه یه مورد دیگه کم توقع بودن خوبه ولی نه تا حدی که کلا از خودت بگذری

[میشل]

سلام شمیم الزهرا

از نظر من سود سهامت رو بگیر، اما به همسرت در موردش نگو. نه بخاطر حفظ اقتدارش و اینها، بلکه بخاطر اینکه با توجه به شناختی که ازش داریم، این موضوع باعث توقعاتش می شه و بعید نیست خودش رو محق بدونه در امورات کارخونه دخالت کنه یا فکر کنه سهمت رو کم دادن یا چنین مسائلی.

اینکار یک حسن دیگه هم داره و اون اینکه این پول بصورت هدیه بهت داده نمی شه. چون بعضی وقتا اینکه خونواده ی دختر خیلی هواش رو داشته باشن، باعث می شه شوهرش دچار یک جور خشم یا حسادت بشه و نه تنها میلی به حمایت کردن خانمش نداشته باشه، بلکه دلش بخواد تخریبش کنه یا ازش انتقام بگیره.

اما در مورد اقتدار و تامین کنندگی مرد،

یبار یک مرکز مشاوره، یه جلسه ی گروهی داشت که من شرکت کرده بودم. مشاور در مورد همین موضوع صحبت می کرد که خانم ها اجازه بدن همسرشون اونها رو از نظر مالی تامین کنه و این باعث می شه مرد احساس قدرت کنه. یکی از خانم ها پرسید اگه مردی دوست نداشته باشه همسرش رو تامین مالی کنه چی؟ مشاور دستاشو برد بالا و گفت هیچی، اگه اون خانم امکان تامین خودش رو داشته باشه، دیگه تمومه (منظورش این بود که دیگه نیازی نیست خودش یا همسرش رو تحت فشار بگذاره که اون رو تامین مالی کنه).

از طرفی، درسته که اگه یک مرد قلبا میل داشته باشه تکیه گاه مالی همسرش باشه، یعنی اگه از نظر روانی چنین نیازی داشته باشه، بهتره همسرش این موقعیت رو براش فراهم کنه، حتی با قناعت کردن به دارایی همسرش. اما،

اما اگه مردی چنین نیاز روانی ای نداشته باشه، یا به دلایل دیگری میل داشته باشه همسرش شاغل باشه و خودش هزینه های زندگی خودش رو تامین کنه، اینجا چه اشکالی داره که زن رضایت بده خدایی که توانایی درآمدزایی رو بهش داده، روزیش رو مستقیما به خودش بده، نه اینکه از طریق همسرش بهش برسونه؟

به نظرت چه اشکالی داره زنی که توانایی کار کردن داره، خودش درآمد داشته باشه و هزینه های شخصی خودش رو تامین کنه؟ در شرایطی که همسرش میلی به اینکار نداره.

- - - Updated - - -

راستی اون مهمترین یافته ی زندگی مشترکت که می خواستی به من بگی چی بود؟

[dr-samira]

سلام
سود سهامتون رو بگیرید و خیلی هم راحت خرج کنید....
میدونی چرا؟؟؟؟
چون تو فقط یکبار قراره زندگی کنی.... فقط یکبار در این سن جوانی پا میذاری.... باید بهترینارو تن کنی. به خودت برسی. شما ازدواج کردی که ارامش داشته باشی. در کنارش امنیت و صدت البته رفاه... نفسم از جای گرم بالا نمیاد اما اینم میفهمم حداقل بعنوان یه مرد باید حواسش بهتون و پول تو جیبتون باشه. نه اینکه در اوج جوونیتون مث غریبه برخورد شه باهاتون. غریبه ای که قطعا کسی بهش پول نمیده چون نمیشناستش. حالا شریک زندگی رو که دیگه چه عرض کنم.
چقد صریح صحبت کردم

اما من صدرصد با کار کردن شما موافقم. حالا نمیدونم چندسالتونه؟ یا چه رشته ای خوندید؟ یا در چی مهارت دارید. اما مطمئن هستم میتونید یه جایی مشغول بشید و در کنارش به راحتی سودتون رو بگیرید و بگید درامدم هست. مهمتر اینکه مستقل میشید. و چیزی به اسم "منـــــــــــــت رو سرتون نیست." باور کنید یه حس خیلی خوب داره . اینکه دستت تو جیب خودته و احدی بهت نمیگه چرا این ماه ده تا مانتو گرفتی چرا مثلا ده بیست جفت کفش داری و .....
البته من قصدم این نیست شما به همسرتون بی احترامی کنید یا دعوایی پیش بیاد اما به نظرم کار کردن تو شرایط شما بهترین گزینه هست. حتی دید همسرتون هم بهتون عوض میشه.
بهرحال اینها نظر منه شما مختارید....
زندگی کوتاهه. سخت نگیرید ... نذارید خیلی سخت هم بگیرن براتون. "

با ارزوی بهترین ها. موفق باشید

[شمیم الزهرا]

سلام به همه عزیزان به خصوص صبورانه، میشل و دکتر سمیرا که واقعا ذهن منو باز کردند و دیگه راحت شدم
میشل عزیزم آره درست تحلیل کردی اصلا غیر بحث اقتدار نباید هیچی از این جریان بدونه که بعدا مشابه رفتارهای قبل رو در پیش بگیره
ممنونم ازت
من با سر کار رفتن مشکلی ندارم اتفاقا سه تابستون پیش یعنی بعد از اتمام ترم دو ارشد خیلی دنبال کار بودم و چندجا مصاحبه و فرم پر کردم اما نشد
و همزمان فهمیدم باردارم و دیگه بیخیال شدم
حالا هم فعلا با بچه کوچیک شرایط ندارم و باید کاری باشه که درآمدش جوری باشه بتونم هزینه نگهداری بچمو خودم بدم چون نمیخوام مادرمو اذیت کنم و همین هم خیلی سخته چون کار واس من خیلی با درآمد کمه اونم که من هررروز نمیخوام و باید پاره وقت باشه چون پسرم کوچیکه
ان شالله دفاع کنم در اولویت هام کار هست اتفاقا همسر من کار و درس زن براش مهمه تا حدی که از خودش البته پایینتر باشه که قطعا همینطوره و کار من از ایشون کم درآمدتر خواهد بود.
من مگه دست آوردی هم تو زندگگیم داشتم؟
ولی جدا اون زمان خودت یادمه یک جمله گفتی که من درگیرش بودم و بهش رسیده بودم اما یادم نمیاد چی گفتی
میرم تاپیکتو ببینم پیدا میکنم بفهمم چی بوده

دکتر سمیرا جون درست میگی اما کلا یکم روحیاتم عوض شده و این تغییر با باورهام همخونی نداره و دچار چالش شدم
شاید دوست نزدیک جدیدم این اثر رو روم گذاشته و شاید نیازهای زندگیم...
من تو نوجوونی و مجردی اصلا به خرید علاقه نداشتم یادمه با کلی اصرار مامانم یک لباس میخریدم یا دوست نزدیکم که سایزمون یکی بود هروقت من یا اون خرید میفتیم دوتا میخریدیم که وقت اون یکی کمتر تلف شه...
اما الان هم خرید نمیکنم و خیلی کم و بر حسب ضرورت مهمونی و اینا اما لذت میبرم و خیلی کیف میکنم! حس میکنم کلا مادی شدم
داشتن یک روسری نو منو عین بچه ها غرق لذت میکنه و خودمو تو آینه زیاد نگاه میکنم
یا میشینم عکسای خودمو که تو مهمونی گرفته بودم نگاه میکنم و غرق لذت میشم
یا لباس خوشگل میبینم شاد میشم
آرایش و کلا ازین دست مسایل احساسمو درگیر میکنه درست مثل یک بچه که بهش اسباب بازی نو دادن!
کلا قاطی کردم باید یک زیر و رو اساسی بشم
بازهم ممنونم من چون قلبا آدم پنهانکاری نیستم و اصلا بلدم نیستم این راهو دلم نمیخواست برم. اما فکنم برای زندگیم همین که شما میگین بهتر باشه

[tavalode arezoo]

شمیم الزهرای عزیزم پیرو پستهای خیلی خوب دوستان فقط لطفا همه سهامتو نیار توزندگیت.مثلا میدونی باپونصدتومن کارت راه میفته همونو بگو حقوقمه بقیش رو یه حساب جداگونه برای خودت بازکن.
دروغ وپنهانکاری توی زندگی مشترک اصلا جالب نیس ولی فعلا که همسرت متاسفانه راه دیگه ای برات نذاشته واین بهترین راه حل ممکنه اصلا هم عذاب وجدان براش نگیر.اینا رو برات نوشتم چون تقریبا روحیاتتو میشناسم ودرکت میکنم.
درضمن این دلخوشیهای ساده هم اصلا چیز بدی نیس،این نشونه اینه که باوجود مشکلاتت خداراشکر هنوز دلیلی برای شادی داری این دلایل شادی رو از خودت نگیر.من که گاهی باتغییر رنگ یه رژلب ارزون قیمت هم فوق العاده ذوق زده میشم ویه دم جلوی آینه خودمو برانداز میکنم

[شمیم الزهرا]

سلام بازم منم با حرفای تکراریم
موضوع جدیدی نیست خیلی ولی بازم حرفای شما قوت قلب میده و کمک میکنه تو رفتار و کار درست
خلاصه میگم از ابتدا تا کسی اگه در جراین نیست هم بتونه کمکم کنه
خانواده من از نظر مالی بالاتر از همسرم هستن و از همون ابتدا طلبکارانه همسرم از ما توقع خرج داشتن
اوایل ازدواجمون پدرم گفتن دخترم فلانجا زمین به نامش کردم و تو ذهنش این بود که یعنی پشتوانه خرج های ایندش جهازو اینا باشه
گذشت و همیشه همسرم پشت سر میگفتن چرا زمینو نمیدن تا اینکه پدرم خونه خریدن برامون و همسرم مشارکت کردن و خونه به نام من شد و منم مهریمو در قبالش دادم حالا این وسط زیاد ماجرای مالی بود که دیگه صرف نظر میکنم
تا اینکه همون زمینو بابام خواستن بفروشن و لازم داشتن و اصلا فکر نمیکردم با وجود دادن خونه بازهم همسرم اون زمینو بخوان و وقتی به من گفتن من ازشون خواستم خودشون بگن بهش چون میدونم خیلی براش مهمه که اون زمینو از دست بده
پدرم اومدن خونمون و گفتن دارن میفروشنش و این زمین منظورشون پشواته خرجایی که برام کردن بوده و مقداری فقط (حدود سیصد میلیون) ازش میمونه برای دخترم که در فرصتی مناسب برای کار ایندش یا برای فرزندش صرف میکنم
حالا همسرم ازم خواستن برم همین فردا از بابام اون سیصد تومنو مطالبه کنم
وگفتن میخوان خونه بخرن و طلاهامم بفروشم و روش بذارم تا ئولش جور شه (نگفتن به نام من ولی قطعا به نام من منظورشون بوده) تا از اجارش استفاده کنیم
راسش من تو شوکم چون من باهاش همون مان اتمام حجت کردم که من دیگه ابدا از خانوادم چیزی نمیخوام و اگر خواستی خودت باید عنوان کنی اما حالا با هیجان زیاد و طلبکارانه ازم میخواد سریع اون ئولو بگیرم که داره این خونه رو میخره!
لطفا کمک کنین

[گیسو کمند]

سلام

میدونی شمیم جان خیلی وقتا ما خودمون اوضاع رو پیچیده میکنیم
با یه جمله
فقط با یه جمله .


جمله ای بیان میکنیم که چندین مفهوم و برداشت میشه ازش داشت ،
به جای جمله ای واضح و شفاف که فقط یه معنی داره .


سهام کارخانه ای که پدرت گفته بود اونجا سهم داری
بعدش به جای سودت برات هدیه میدادن و...

اون موقع خواستم بگم شمیم جان تو یا اونجا سهم داری یا نداری دیگه
اگه سهم داری ، پول نقد ( وجه رایج مملکت :) ) رو نقدا بگیر
دیگه خودت میدونی با اون پوله چیکار کنی

خیلی شفاف و واضح معلوم میشه که قربان من n تومن پولِ سودم رو نقدا گرفتم . خلاص .




سر همین که دریافتی ات ازون کارخونه شفاف نبود و هدیه و معادل بود شرایط پیچیده شد .







حالام دوباره مشکل از شفاف سازی ایجاد شده .
خیلی وقتها چرا ما روک و پوست کنده نمیگیم موضوع چیه ؟
چون یه ترسی داریم ( انفعال )

و فکر میکنیم داریم ملاحظه میکنیم و مدیریت میکنیم
در حالی که داریم خودمون رو توی دردسر میندازیم ،
درد سر برداشت اشتباهی که طرف از حرفمون داشته .

حالا پوست کنده و شفاف صحبت کن ؛
"همسرم من هیچ طلبی از پدرم ندارم که برم مطالبه کنم .
و نمیتونم پول زور از پدرم بگیرم .

پدرم یه بار به جای کلمه " هزینه جهاز و تحصیل و.. " گفته " پشتوانه " بعدش در خرید خونه کمکمون کرده

اسب پیش کشی رو دندونش رو نمیشمارن عزیز من !
و من چنین جسارتی به پدرم نمیکنم .
از شما هم انتطار دارم احترام بذاری .
چرا که بیان این موضوع وجهه خوبی برامون نداره . "

بحث نکن دعوا نکن اما یه بار واسه همیشه این مشکل رو حل کن .
خواست هی بحث کنه که پدرت منظورش فلان چیز بود و برای برادرت فلان کار رو کرد
تو در ادامه بحث همراهیش نکن
خیلی جدی بگو حرفت همونیه که گفتی و بحثی نمیمونه . و محل رو ترک کن .


شمیم جان فکر کنم لازم داریم بعضی وقتا مقالات همدردی رو دوباره بخونیم .
کارگاه رفتار جراتمندانه رو تو هم مجددا نگاهی بندازی بازم نکته و سرنخ دستت میده هااا .

[شمیم الزهرا]

سلام گیسوجان ممنونم از توجهت
متاسفانه همین ایهام های گفتار پدرم مشکل ایجاد کرد
حالا اینجا من چیکار کنم
من یک نامه نوشتم و با کلی عاشقانه و قربون صدقه و تعریف تمجید گفتم که دوست دارمن تنها تکیه گاهم تو باشی و همین که داریم با عشق استفاده کنیم ازین حرفا
و گفتم من با هر اسم و دلیلی دوست ندارم بقیه بهمون اموالی بدن
خلاصه امشب نزدیک سه ساعت درباره جواب نامم حرف زد باهام
میگه من میخوام یک خونه به نام تو بخرم چون تو دکتری بخوای بخونی هزینه تحصیلت هست. باید واس بچمون پرستار بگیریم و اینجوری سرمایه داری واس اون روزات که بتونی هم خودت پیشرفت کنی هم چقدر واس بچمون خوبه مادرش تحصیل کرده و تو اجتماع باشه. دستت تو جیبته تو که فعلا سر کار نمیری اینجوری درآمد مستقل داری
میگه به بابات نگو پولی که گفتین ماله منه بگو کمک کنین تا خونه بخرم به نام خودم. منم کمی پول دارم میذارم توهم طلا و ماشینتو بفروش.
(همسر من بدون اغراق مخ اقتصادی هستن و تو همین چند سال زندگی از صفر به خیلی جا رسیده)
خلاصه من هرچی میگفتم جوابی داشت
مثلا توضیح داد الان برادرم داره ورشکست میکنه و تا الان یکی دو میلیارد قرض داره و چند وقت دیگه باید بابات تمام داراییشو بده بابت طلبکارای داداشت
خیلی هم بابات خوشحال میشن کمی از پولشون بمونه و تباه نشه ( همسم از شرایط داداشم بهتر از من میدونن و من میدونم که الان خیلی ضرر کرده و واقعا تو باتلاق افتاده و همش هم با سرمایه بابام کار میکنه)
خلاصه بعدش کلی از عدم اعتماد گفت که حس میکنه من بهش اعتماد ندارم و گوش نمیدم به حرفش میگفت فقط واس اینده خوودت میگم تو نمیدوونی الان اوضاع در چه وضعه و کلی ازین حرفا
بچه ها من واقعا همه حرفای یکه بلد بودمو شماها میگفتین زدم
دیگه دهنم قفل شد نمیدونستم چی بگم
اخه بابام گفته بودن میخوان یک خونه کوچیک برام بخرن تا من دستم تو جیبم باشه
خلاصه یاریم کنین گفت زودتر خبرشو فردا بده چون خونه خوبی سراغ داره

[شمیم الزهرا]

سلام



اون موقع خواستم بگم شمیم جان تو یا اونجا سهم داری یا نداری دیگه
اگه سهم داری ، پول نقد ( وجه رایج مملکت :) ) رو نقدا بگیر
دیگه خودت میدونی با اون پوله چیکار کنی

خیلی شفاف و واضح معلوم میشه که قربان من n تومن پولِ سودم رو نقدا گرفتم .
گیسو جون کلا همسرم ازون جریان سهام چیزی نمیدونن. من کلا واقعا بدم میاد پول از پدرم بگیرم و خودم نخواستم اون سودو بگیرم و اونها در قبالش با اون پول بهم هدیه میدادن نه اینکه من بگم هدیه بدن. که اخری رو نقدا گرفتم به توصیه عزیزان اینجا و ازین به بعد هم خواهم گرفت! پولکی شدم!









حالام دوباره مشکل از شفاف سازی ایجاد شده .
خیلی وقتها چرا ما روک و پوست کنده نمیگیم موضوع چیه ؟
چون یه ترسی داریم ( انفعال )

و فکر میکنیم داریم ملاحظه میکنیم و مدیریت میکنیم
در حالی که داریم خودمون رو توی دردسر میندازیم ،
درد سر برداشت اشتباهی که طرف از حرفمون داشته .

حالا پوست کنده و شفاف صحبت کن ؛
"همسرم من هیچ طلبی از پدرم ندارم که برم مطالبه کنم .
و نمیتونم پول زور از پدرم بگیرم .

پدرم یه بار به جای کلمه " هزینه جهاز و تحصیل و.. " گفته " پشتوانه " بعدش در خرید خونه کمکمون کرده

اسب پیش کشی رو دندونش رو نمیشمارن عزیز من !
و من چنین جسارتی به پدرم نمیکنم .
از شما هم انتطار دارم احترام بذاری .
چرا که بیان این موضوع وجهه خوبی برامون نداره . "

بحث نکن دعوا نکن اما یه بار واسه همیشه این مشکل رو حل کن .
خواست هی بحث کنه که پدرت منظورش فلان چیز بود و برای برادرت فلان کار رو کرد
تو در ادامه بحث همراهیش نکن
خیلی جدی بگو حرفت همونیه که گفتی و بحثی نمیمونه . و محل رو ترک کن .


شمیم جان فکر کنم لازم داریم بعضی وقتا مقالات همدردی رو دوباره بخونیم .
کارگاه رفتار جراتمندانه رو تو هم مجددا نگاهی بندازی بازم نکته و سرنخ دستت میده هااا .

گیسو امشب واقعا درمونده شدم حس میکردم دارم دیگه لجبازی میکنم. وقتی دو طرف اصرار دارن من این وسط چی میگم؟
جوری شده که همسرمو به خودم بدبین کردم با این اصرار پول نگرفتن از بابام. امیدم به اینه اخرین موردش باشه.
اخه بدبختی اینه خود بابام میخوان و بهش هم گفتن.
ولی میدونین از چی میترسم/ ازینکه خونه خریده بشه و بعد مثلا ماهیانه ازون پول همش باید واس خونه خرج کنمو تهش هیچی واسم نمونه! یا شوهرم دیگه پولی بهم نده. فقط در شرایطی که بخوام واقعا دکتری اونم ازاد بخونم (که واس کنکور درس نخونم دیگه) خب پول کمم میارم تازه!

تقریبا دیگه اون جریان حرف بابامو گذاشت کنار و میگه اصلا اون هیچی تو کمک بخواه ازشون. خیلیم ناراضی بودی بعدا از اجاره و اینا بهشون قرضتو پس بده که البته بعدش سریع گفت گه بابات اصلا اینکارو نمیکننو زشته این مقدار پولو از بچشون بخوان پس بگیرن!

یک سری بحث دیگه هم هست این وسط که شاید جاش اینجا نباشه بگم سر اینکه همسرم دوست دارن مهاجرت کنن از ایران و من مخالفم. جوری شده که خیلی باهام سر این دو مووضوع بد شده با اینکه من خیلییی تلاش میکنم اخلاقم خوب باشه خونم مرتب باشه به خودم برسم... اما...