دودلی در صبر یا فراموشی

سلام
دوستان در پست هاي پيشين، اندكي با خصوصيات من آشنا شدند. و مي دانيد كه آمادگي ازدواج دارم و يه سري موانع جلو راهم بود كه به لطف حضور در اين سايت تقريبا موفق شدم با اونها كنار بيام. و هم اينك با شرايطي مواجه شدم كه دوست دارم نظر شما رو در اين باره بدونم، چرا كه مطمين هستم براي من گره گشا خواهد بود.

چندی پیش بواسطه ای، با خانم محترم و با شخصيت كه 4 سال از من كوچكتر بودند ( ايده آل من ) آشنا شدم که بسیار به معیار های من نزدیک بودند، و شرايط اوليه ايشان نظير اعتقاد، حجاب، سن، سطح خانواده، شخصيت ، فهم و شعور، تحصيلات و ... بسيار مطلوب من بودند. و از اونجايي كه تمایل شروع رابطه رو هم در ایشون میدیدم، اقدام به صحبت كرديم كه در ابتدا از جانب ايشان مقاومت به عمل آمد و پس از مشاهده خصوصيات اوليه من، ايشان هم براي شروع رابطه تمايل نشان داد ولی همیشه یه حس دافعه و نگران کننده ای در ایشون بود. صحبت ها بسيار كلي بود و لي بعد از گذشت چندر روز كه من تقريبا نسبت به حس خود درباره ايشان مطمين شدم اقدام به شرح مفصلي از خود نمودم تا جلب اعتمادي صورت بگيرد و اين حس دافعه از جانب ايشان از بين برود. ولي متاسفانه با اين جمله مواجه شدم كه " من قصد ازدواج ندارم " در ابتدا بسيار شوكه شدم چون اگر قصدي براي ازدواج نداشتن چرا به شروع صحبت در زمينه ازدواج اقدام كردند. ولی چون فکر میکردم از اون دروغ های مصلحتی دخترانه است که این خانم می خواهد بیشتر مرا بشناسد ادامه دادم و ايشان هم نسبت به ادامه تمايل نشان داد و همین طور هم شد علاقه زیادی داشتند تا مرا به خوبی بشناسند. ایشان دارای خصوصیات بارز و نافذی بودند که مرا جذب خودشان کرده بودند. از لحاظ اعتقادی به شدت سطح بالایی داشتند به طوریکه مرا چنان برانگیختند که از افتضاح ترین دوران اعتقادی عمر خود به نقطه اوج که تا به حال نداشتم میل کردم. به همین علت بسیار به ایشان بدهکار شدم. هر روز با شناخت بیشتر از ایشان علاقه مندتر می شدم. طوری که حدود 80 درصد ملاک های بنده رو داشتند ولی چند مورد اختلافاتی داشتيم كه مرا نگران ميكرد، مهمترين آن عدم تمايل به ازدواج بود. پيش خودم فكر ميكردم شايد ايشان نسبت به من علاقه اي ندارند كه مي فرمايند قصد ازدواج ندارند ولي بعدا متوجه شدم چندان هم نسبت به من بي ميل نيستند. هميشه ايشان نسبت به نفرت از مردان، از سادات ( چون من سادات هستم) و اينكه مردان همه سر و ته يه كرباس هستند صحبت ميكردند كه به شدت من نگران شدم. ولي متوجه شدم اين صحبت بسيار كلي است و به من مربوط نمي شود چون در جايي عنوان كردند آرزو داشتند اسم بچه ايشان محمدرضا ( اسم من ) باشد براي همين سعي كردم قبول كنم حس دافعه ايشان نسبت به عموميت مردان است و بعد ها عنوان كردن كه با شناخت شما ( يعني من ) نظرشان درباره مردان و علي الخصوص سادات تغيير كرده است.

متاسفانه یا خوشبختانه بعد از گذشت 3 هفته رابطه به درخواست ایشان مبنی بر اینکه قصد ازدواج ندارند و داشتن رابطه دوستی از جانب هردو طرف ناهنجار به شمار می آمد ، با ذکر خوشبختی و آرزوی خیر از هم خدا حافظی کردیم. ولی در نهایت ایشان رازی را که در دل داشت و همیشه مرا برای رفتار متزلزل خود که اگر قصد ازدواج نداشت، چرا به آغاز آشنایی به جهت ازدواج اقدام نمود، نگران کرده بود. زبان گشودند. همانطور كه حدس آنرا مي زدم، به طور خلاصه گفتند که قبلا نامزدی داشتند که به دلیل نداشتن تفاهم، از هم جدا شدند. و بنده با وجودی که برایم دلیل جدایی خیلی مهم بود صرفا به ابراز همدردی اکتفا کردم و صداقت ايشان را تحسين كردم ( از اعماق وجودم). در انتها نيز كه دليل تزلزل ايشان را متوجه شدم، و گفتند كه به مدتي زمان براي فراموشي ارتباط قبلي نياز دارند تا خود را پيدا كنند و از اشتباهات قبلي درس بگيرند. و بنده نيز عنوان كردم اگر مطمين بودم در دل شما نشسته ام، قطعا منتظرتان مي ماندم كه ايشان پاسخ دادن شما رفتار و شخصيت دل نشيني داريد ولي من جوري شكست خورده ام كه حالا حالا به زمان نياز دارم تا خودم را پيدا كنم.

حال باتوجه به شرايط فوق به نظرتان 1) ايشان نسبت به من حس مثبتي دارند كه من منتظرشان بمانم؟
2) روحيه و اتفاق گذشته ايشان ممكن است در زندگي زناشويي آينده شان تاثير بگذارد؟

3) با توجه به موارد بالا و اختلافاتي كه در ذيل بدان اشاره ميكنم به نظرتان من منتظر ايشان بمانم يا كلا به فراموشي بسپارم ؟ ( لازم به ذكر است كه اهم خصوصيات ايشان جز آرزو هاي من براي همسر آينده ام مي باشد و هم اكنون پس از گذشت مدت زياد هنوز نتوانسته ام ايشان را فراموش كنم .)



1- ایشان بسیار برونگرا و معاشرتی و من بسیار درونگرا و منزوی ( البته چند سالی هست که دوست دارم از این حس بیرون بیام ولی تا حدی موفق بودم. ولی ایشان دقیقا نقطه مقابل بنده بودند
2- ایشان ادعا داشتند آدم ولخرجی هستند، و بنده آدمی هستم که با حساب کتاب خرج میکنم.
3- ایشان در خانه پدری به لطف الطاف پدرشان کمبودی نداشتند ولی احتمالا با ورود به زندگی بنده از آن شرایط آرمانی دور خواهند ماند. به طور مثال ایشان هر شب با خانواده در بیرون از منزل شام میل می کنند و لی بنده هم به لحاظ سلامتی و هم به لحاظ صرفه جویی نهایتا ماهی 2 بار بیرون شام بخوریم. یا مسافرت که ماهی یکبار حداقل برای 3 الی چهار روز مسافرت می روند.
4- موقعیت اجتماعی فامیل های اطرافشان بالاتر از فامیل های ما می باشد و لی خودشان تقریبا با خانواده ما در یک سطح هستند.
5- زیبایی همیشه جز مطالبی بود که ایشان در مورداش صحبت میکردند البته در مورد خودشان و خانواده اش ولی در مورد من می گفتند زیاد برایش مهم نیست. برای همین نگران میشدم که شخصی که اینقدر برایش اهمیت دارد چرا زیبایی من مهم نیست. که با خودم میگفتم شاید خصوصیات دیگرم بر زیبایی من می چربد ( بنده دچار ریزش مو هستم) حتی یکبار از دهانشان پرید اگر دستی به ابروهایتان بکشید بهتر می شوید.

6- تزلزل در تصمیم گیری: ایشان در ابتدای رابطه تمایل به ادامه تحصیل در رشته روانشانسی داشتند و لی بعد از گذشت 2 هفته تغییر دیدگاه دادن و با ذکر یک دلیل منطقی تمایل خود را برای ادامه تحصیل در رشته خودشان اعلام کردند.

7- ایشان در خانواده خودشان بسیار محدود شده بودند از جانب خانواده و چون فردی پر انرژی و با طراوت بودند نگران شدم نکند که رفتار های آزادی جویانه و فرار از بند محدودیت ها را به دوران تاهل انتقال دهد!

از اينكه پست مرا خوانيد بسيار سپاسگذارم.

محمد رضا خان سلام.
بسیار خوشحالم که اینقدر زیبا مسائل رو موشکافی کردین و از طرز بیانت هم لذت بردم.
چیزی که از شواهد امر پیداست اینکه شما و ایشون تو برخی موارد با هم تفاوتهای تقریبا ریشه ای دارین.
به نظر من شخصیت این خانم به خاطر شرایط خاصی که دارن کمی عجیبه(برونگرا بودن با وجود محدود شدن از جانب خانواده).همین بحث نامزد داشتن هم خودش یه بحثه.اینکه واقعا دلیل جدایی ایشون چی میتونسته باشه و شما تفاهم نداشتن ایشون با نامزد سابقشون رو چی تعبیر می کنید؟

ترس شما طبیعیه و اینکه هنوز شما به شناخت دقیقی از ایشون نرسیدین.

به خودتان و انتخابتان احترام بگذارید و به نظر من اگر واقعا تمایل دارین که رابطه رو ادامه بدین سعی کنین که با کمی رسمیت دادن به رابطتون,بهتر و بیشتر همدیگه رو بشناسین.حداقل یک ماه وقت بزارین.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohamad.reza164

حتی یکبار از دهانشان پرید اگر دستی به ابروهایتان بکشید بهتر می شوید.

---

یعنی ابروهاتون را بردارید؟ مثل خانمها؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط کوهنورد

محمد رضا خان سلام.
بسیار خوشحالم که اینقدر زیبا مسائل رو موشکافی کردین و از طرز بیانت هم لذت بردم.
چیزی که از شواهد امر پیداست اینکه شما و ایشون تو برخی موارد با هم تفاوتهای تقریبا ریشه ای دارین.
به نظر من شخصیت این خانم به خاطر شرایط خاصی که دارن کمی عجیبه(برونگرا بودن با وجود محدود شدن از جانب خانواده).همین بحث نامزد داشتن هم خودش یه بحثه.اینکه واقعا دلیل جدایی ایشون چی میتونسته باشه و شما تفاهم نداشتن ایشون با نامزد سابقشون رو چی تعبیر می کنید؟

ترس شما طبیعیه و اینکه هنوز شما به شناخت دقیقی از ایشون نرسیدین.

به خودتان و انتخابتان احترام بگذارید و به نظر من اگر واقعا تمایل دارین که رابطه رو ادامه بدین سعی کنین که با کمی رسمیت دادن به رابطتون,بهتر و بیشتر همدیگه رو بشناسین.حداقل یک ماه وقت بزارین.

---

ممنون از پاسخگویی شم. من برای مبحث نامزدی قبلی ایشان خطوط قرمزی دارم. برام حقیقت اش مهم نیست که نامزد داشته، چون هستند دختر هایی که رابطه های مخفی دارند و کتمان میکنند. برام مهم دلیل جدایی و اینکه از طرف کدومشون بوده خیلی مهمه. به نظرم دختری که بتونه چنین تصمیمی بگیره ارزشمنده. درسته یه اشتباهی تو انتخابش کرده ولی اگر.مطمین شم به عنوان تجربه تو زندگی اش استفاده میکنه، قابل ستایش هست.

متاسفانه من هنوز نفهمیدم که ته دل این خانم چی بوده، اگر قصد ازدواج نداشت چرا اقدام به صحبت کردن کردند. چرا سوال و جوابهایشان به مانند دختری دم بخت بود؟


حق با شماست نگرانی من بعد از مسیله نامزدی اشون بحث برونگرایی ایشون هست. ایشون بسیار پر انرژی هستند و چون خانواده کوچک و دلسوزی دارند، همیشه ازشون محافظت میشده ، مثلا تا دانشگاه حتما باید مشایعت میشدند. که از این موضوع بسیار ناراحت بودند که مثل بچه با ایشان رفتار میشه ولی بدلیل احترام به بزرگتر، سکوت میکردند. جایی از این بابت نگران شدم که ایشان برای سفری یک روزه مشکل اجازه از خانواده داشتند، و ناخواسته من از دهانم پرید اگر خودتون دوست دارید برید به این سفر و فکر میکنید براتون مفیده نباید با شما مخالفت شه. که از این جمله من بسیار استقبال کردند.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

یعنی ابروهاتون را بردارید؟ مثل خانمها؟

---

ایشون از لحاظ زیبایی چیزی کم نداشتند. صرفا از لحاظ مقوله زیبایی شناسی و عدم تناسب ابرو های پیوندی، با چهره من، این پیشنهاد رو دادند .

درود

نقل قول:

---

از لحاظ اعتقادی به شدت سطح بالایی داشتند به طوریکه مرا چنان برانگیختند که از افتضاح ترین دوران اعتقادی عمر خود به نقطه اوج که تا به حال نداشتم میل کردم. به همین علت بسیار به ایشان بدهکار شدم.

---

این موضوع و مسائلی که مطرح کردید در مورد اینکه با ایشون هرچند کوتاه ولی رابطه ای برای آشنایی برقرار شده و ایشون تمایل نشان دادند و پیشنهادی که به شما دادند در مورد ابرویتان تناقض داره یا حداقل اینه همخوانی نداره.اینکه خانواده شان ایشون را میرسانند به دانشگاه یا اینکه در مورد مسافرت یکروزه و پیشنهادی که دادی و جواب ایشون دادند باعث میشه حداقل توصیه ای که به شما دارم اینه که مقداری صبور باشید بدبین نباش ولی همیشه یادتب اشه اعتدال داشته باش با احتیاط قدم بردار متاسفانه مقداری احساسی جلو رفتی مقداری از سرعت خودت کم کن یه استپ بده بخودت و به وضعیتی که ردش قرار گرفتی فکر کن شما تازه از ایشون شناخت پیدا کردی بنظرم دورادور حواست بهش باشه رابطه را ادامه نده نزار احساسات وارد بشه که باعث میشه شناختی که از ایشون پیدا میکنی ناقص باشه.

در مورد دوستهایی که داره چجوری هستند؟
در مورد حجابی که داری ایشون چادری هستند؟در مورد حجاب چادری که دارند چگونه است؟
منظورم اینه که طریقه گرفتن چادرشان یا صحبت کردن با همکلاسی های جنس مخالف

ببخشید دیر شده من باید برم نهار مغازه رو ببندم :58:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

درود



این موضوع و مسائلی که مطرح کردید در مورد اینکه با ایشون هرچند کوتاه ولی رابطه ای برای آشنایی برقرار شده و ایشون تمایل نشان دادند و پیشنهادی که به شما دادند در مورد ابرویتان تناقض داره یا حداقل اینه همخوانی نداره.

---

سلام اقای خاله قزی ( ببخشید اسم واقعی شما رو نمیدونم) ممنون که پاسخ دادین. من قبلا هم در پست خواستگاری فدایی عزیز از راهنمایی های شما استفاده کرده بودم.

ایشون بسیار ادم مذهبی بودند. یکی از دلایلی که من جذب ایشون شدم همین موضوع بود. مثلا در خانواده ای بزرگ شدن که هیچ کدام از اعضای خانواده چادر سر نمی کنند ولی ایشان علا رقم اصرار اطرافیان ، از سن 17 سالگی تا کنون با افتخار پوشش چادر رو انتخاب کردند. بسیار نسبت به حجاب اشون هم مقیدد هستند. اینکه میگم از لحاظ اعتقادی مرا برانگیخت، مثلا من نماز صبح تک و توک بلند میشدم، ولی با صحبت هایی که از ایشان شندیم تمایل پیدا کردم هر روز سر اذان بلند شم. ایشان به من در این زمینه حرفی نزدن، از مزایا و حسنات این کار گفتند و من انتخاب کردم. شاید اگر به من میگفتن هروز باید نماز صبح بخونی به من بر میخورد و امجام نمیدادم.


در مورد ابرو که مثل اینکه قضیه مهمی شده، واقعا خیلی خجالت کشیدند تا به اصرار من که حرفتان را بزنید ، سربسته عنوان کردند. البته خودم هم جا خوردم، ولی بعد از اینکه با خودم فکر کردم، دیدم خانواده کمال گرایی هستند که به مقوله زیبایی اهمیت میدهند. ( اگر کمک میکنه باید بگم رگ گیلانی هم داشتند) . البته کمی رک گو بودن و صراحت لهجه داشتند.
ولی واقعا سه هفته بود رابطه امون ، غلظت اش زیاد بود چون اکثرا با تلگرام غیر حضوری صحبت میکردیم.

در ارتباط با دوستاشون باید بگم که اونجور که شناختم، همشون به مانند خود خانم مذهبی و چادری بودند ولی در مورد رفتارشون چیزی نفهمیدم.




رابطه امون رو با هم قطع کردیم، چون هردو به این نتیجه رسیدیم کار درستی دیگه نیست . و من اگر بخوام ادامه بدم از طریق خانواده اقدام میکنم. ولی خانواده انتظار داره وقتی من شخصی رو معرفی میکنم همه جوانبو سنجیده باشم.


در ضمن ایشون هم مثل من رابطه ای با جنس مخالف نداشته ( البته به جز نامزدی) و با هم کلاسی هاش هم گرم نمیگرفته و دوری میکرده،

حالا میخوام قبل از اینکه اقدامی کنم، با همین شناختی که پیدا کردم ارزش ادامه رو داره یا نه؟ اصلا ایشان از من خوشش امده یا نه؟ قضیه برونگرایی ایشان و درونگرایی من خیلی نگرانم کرده!

خوب شما روی خودت کار کن کلاس ورزش ثبت نام کن توی گروههای دانشگاه عضو شو دوست های جدید پیدا کن سعی کن ارتباط خودت را قویتر کنی شما فقط داری از این زاویه نگاه میکنی.
شما به ایشون بعنوان یه گزینه نگاه کن همین اینکه رابطه را قطع کردید بسیار کار خوبی انجام دادید این باعث میشه منطقی تصمیم بگیرید.
شما فرد احساساتی هستید که زود تحت تاثیر قرار میگیری البته هنوز به پختگی لازم نرسیدی ایشون تاثیر مثبت روی شما گذاشتند که نماز بخوانید این خیلی هم خوبه نماز صبح قضا نشه ولی دین که فقط نماز خواندن نیست دوست عزیز بزار یه مثالی برات بزنم بهتر متوجه بشی در مورد تعارض این خانوم بین گفته ها و رفتاری که دارند.
خود من مشتر یداشتم روحانی بود دودفعه ایشون از من خرید کرد دفعه اول قرار بود جنس را بردن پول را نهایت یکماه پرداخت بکنند که این زمان شد بیش از 4تا 5ماه!! دفعه دوم اومد گفتم نقدیه گفتش چک میدمب رای پسرمه پیش خودم گفتم خوب چکه و پاس میشه تاریخش برای برج 4بودش ولی پول توی حسابش نبود چکش برگشت خورد تازه امروز اومد پول را پرداخت کرد تازه اونم چی مجبور شده بود چون چک پسرش برگشت خورده بود بانک مجبورش کرده بود برای گرفتن دسته چک باید حساب های قبلی خودش را صاف بکند!!شما قشنگ به این موضوع دقت کن ایشون یه فرد عادی نبودند بلکه روحانی بودند و مبلغ دین

خوب این یک تضاده که اصلا جالب نیست صحبت های دختر خانوم و برقراری رابطه و صحبت هایی کهب یان کردند هم به همین صورته این برداشت بنده هستش از نوشته های شما.به رفتارها و گفتار ایشون در برخورد با دیگران دقت کنید در مورد رابطه قبلیشان پرس و جو کنید اینکه کی رابطه داشتند علت جدایی چه بوده این مسئله بسیار مهمیه که باید مشخص بشه.از روی ظاهر دیگران در موردشان قضاوت نکن.سخن زیبا گفتن خیلی خوبه ولی آدم ها آنگونه که زیبا حرف میزنند عمل نمیکنند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

خوب شما روی خودت کار کن کلاس ورزش ثبت نام کن توی گروههای دانشگاه عضو شو دوست های جدید پیدا کن سعی کن ارتباط خودت را قویتر کنی شما فقط داری از این زاویه نگاه میکنی.
شما به ایشون بعنوان یه گزینه نگاه کن همین اینکه رابطه را قطع کردید بسیار کار خوبی انجام دادید این باعث میشه منطقی تصمیم بگیرید.
شما فرد احساساتی هستید که زود تحت تاثیر قرار میگیری البته هنوز به پختگی لازم نرسیدی ایشون تاثیر مثبت روی شما گذاشتند که نماز بخوانید این خیلی هم خوبه نماز صبح قضا نشه ولی دین که فقط نماز خواندن نیست دوست عزیز بزار یه مثالی برات بزنم بهتر متوجه بشی در مورد تعارض این خانوم بین گفته ها و رفتاری که دارند.
خود من مشتر یداشتم روحانی بود دودفعه ایشون از من خرید کرد دفعه اول قرار بود جنس را بردن پول را نهایت یکماه پرداخت بکنند که این زمان شد بیش از 4تا 5ماه!! دفعه دوم اومد گفتم نقدیه گفتش چک میدمب رای پسرمه پیش خودم گفتم خوب چکه و پاس میشه تاریخش برای برج 4بودش ولی پول توی حسابش نبود چکش برگشت خورد تازه امروز اومد پول را پرداخت کرد تازه اونم چی مجبور شده بود چون چک پسرش برگشت خورده بود بانک مجبورش کرده بود برای گرفتن دسته چک باید حساب های قبلی خودش را صاف بکند!!شما قشنگ به این موضوع دقت کن ایشون یه فرد عادی نبودند بلکه روحانی بودند و مبلغ دین

خوب این یک تضاده که اصلا جالب نیست صحبت های دختر خانوم و برقراری رابطه و صحبت هایی کهب یان کردند هم به همین صورته این برداشت بنده هستش از نوشته های شما.به رفتارها و گفتار ایشون در برخورد با دیگران دقت کنید در مورد رابطه قبلیشان پرس و جو کنید اینکه کی رابطه داشتند علت جدایی چه بوده این مسئله بسیار مهمیه که باید مشخص بشه.از روی ظاهر دیگران در موردشان قضاوت نکن.سخن زیبا گفتن خیلی خوبه ولی آدم ها آنگونه که زیبا حرف میزنند عمل نمیکنند.

---

سلام آقاي خاله قزي شرمنده ام ميكني كه مي آي و مطالب رو مي خوني و از اون بالاتر پاسخ هم ميديد.

تو همين چند تا نوشته منو خوب شناختي .
براي گريز از درونگرايي چند سالي هست دام رو خودم كار ميكنم و پيشرفت هاي خوبي هم داشتم. ولي خيلي جاي كار داردم.
در ارتباط با احساسي عمل كردن خودم متوجه قضيه شدم و يكي از دلايل كه رابطه رو تموم كردم همين موضوع بود كه عقل ام جانشين احساس ام بشه. نمي دونم در اين مورد بايد به خودم حق بدم يا نه ؟! ولي خوب اين خانم اولين بانويي بود كه وارد رابطه غير كاري و درسي با هاش شدم.
در ارتباط با شناخت انسان ها خيلي رو خودم كار ميكنم. حدود 10 سالي ميشه تو جامعه، بازار ، دانشگاه و محيط كارم با انسان هاي مختلفي برخورد مي كنم. معمولا همشون رو آناليز ميكنم. مثلا وقتي مشتري مياد تو مغازه قطعا بررسي اش مي كنم. چه به لحاظ اينكه ممكنه از من روال خريد كنه و چك يا ضمانتي كه ميده قايل استناد هست يا نه؟! و چه به لحاظ خودم مثلا تو مغازه ما زوج هاي جوون زيادي ميان و دوست دارم اون هارو براي زندگي شخصي و آگاهي هاي خودم رفتارشون رو زيرنظر داشته باشم.
يه توضيح بدم كه من الان 27 سالمه و هم كار آزاد دارم و هم شركت كار ميكنم. تحصيلات من ارشد هست. موقعيت مالي بدي ندارم. ( به لطف خدا) . اون خانم هم 23 سالشونه تازه از اول مهر قرار معلم شن. يك ترم ديگه ليسانس اشون رو ميگيرن.

لازم به ذكر هست كه تو عمر 27 ساله ام، تا حالا با وجود اينكه بانواني زيادي در اطرافم بودند تا حالا شخصي مثل ايشون توجه ام رو جلب نكرده بوده.

حقيقت امر اين خانم اينقدر اخلاق ساده اي داشتند كه من هيچ وقت به ذهنم خطور نكرد كه ممكنه نقش بازي كنند. ( البته حق با شماست كه من بايد همه جوانب رو بررسي كنم) ولي بدليل ترسي كه از مردان و سادات ( به خاطر رابطه ناموفق قبلي اش كه مرده دو رو از آب در اومده بوده و شانس منم سادات بوده ) داشتند به من خيلي دير اعتماد كردند و تا منو دقيق بررسي نكردند و از جانب خودشون اطلاعات ندادند. در انتها رابطه هم به من گفت در مورد آقايون اشتباه ميكرده كه همه ارو به يه چشم ميديده و شما ( يعني من) نظرشو در مورد آقايون عوض كرده كه اشتباهات نامزد قبلي اش رو به پاي همه ننويسه. و در انتها گفتند كه شما يكي از اتفاقات خوب زندگي من بوديد كه كمك كرد ديدم نسبت به جامعه آقايون عوض شه و همه رو به چشم نامزد سابقم نبينم.


من خودم نسبت به تعارضات رفتار اين خانم نگرانم ولي نميدونم بايد ربط اش بدم به شكستي كه از رابطه قبلي اش خورده بود يا نه؟ چون با بررسي هايي كه بعد از اتمام رابطه انجام دادم متوجه شدم اينجور شكست ها براي خانم ها اونم تو سنين 22 سالگي خيلي سخت تموم ميشه.

خيلي دوست دارم خانم ها هم كه رفتار اين بانو رو خوندن باين و نظرشون رو بدند. شايد از ديد اونها بتونم بهتر شناخت پيدا كنم.

دوستان راه حل، مصباح، سرشار، باغبان ، محمد 93، فدايي و ... كه اين مطلب منو خوندن خيلي دوست دارم مثل دوست خوبم آقاي خاله قزي بيان نظر بدند.

سلام به همه دوستان

محمد رضا عزیز ، خوب هستی ؟

کار و بار خوب پیش میره ؟

خوشحال شدم وقتی مقاله شما را خوندم – فرد موفقی هستید – ان شالله موفق تر باشید .:72:



ویژگیهایی که شما را به تفکر وا داشته در مورد اون خانم :

1. حس تنفر از مردان – به خاطر اتفاقات گذشته
2. برونگرا
3. علاقه به هزینه زیاد
4. ناز پرورده

و .....
.................................................. .................


1 ) به نظرم ، اون خانم باید ، اول از همه بداند که برای شما اتفاقات گذشته اش مهم نیست ( نامزدی اون خانم )

سعی کنید با آرامش بیشتری باهاش صحبت کنید ( خواستگاری رفتی ) – و اون این حس را بفهمد - البته باید از درون باهاش حرف بزنید .

بستگی به خودتان داره – اگر خوب عمل کنید – می تونید حتی منجی او باشید ! ( به نظرم مشکل خاصی نیست در این زمینه )

چیزی که شاید مهم باشه به قول خودتان این است که علت بهم خوردن نامزدی چی بوده – البته باید با سیاست بپرسید و مستقیم مطرح نکنید


باید بهش بگی هدف من خوشبخت کردن شماست – چه چیزی در اون مرد نبوده و لیاقت شما را نداشته




2 ) بحث برون گرا بودن را باید بیشتر بررسی کنی – شما باید خودتان باشید !

ما معمولا وقتی لازم بشه ، الگوهای قبلی خودمان را تغییر می دهیم - مثلا در این جا شما دوست دارید به خاطر اون خانوم الگوی درون گرا بودن خودتان را تغییر بدید . باید از خودتان سئوال کنید : این تغییر چه سودی برایم دارد ؟

با پاسخ دادن به این سئوال می تونی در این زمینه پیشرفت داشته باشی – یه بازاری موفق باید ترکیبی از درون گرا و برون گرا باشه ! - یعنی با مردم شاد و سرزنده باشه و از طرفی تا حدودی سر سنگین هم باشه !

محمد رضای عزیز ، من شما را در این زمینه موفق می بینم .

( احساس می کنم شما وسط این قضیه هستی – چون اگر زیاد خجالتی بودی – بازاری نبودی و دو کار نداشتی )

از طرفی ، باز هم باید ، این اخلاق دختر بیشتر دستتون بیاد - که شدت این برون گرا بودن چقدر است ! ( بیشتر تحقیق کن عزیز دلم:72: )




3 و 4 ) علاقه به هزینه ی زیاد – ناز پرورده بودن :

باید ببینی تعریفش از ولخرجی چیه

در کل ، به نظرم هر چی تعادلش خوبه - زندگی مانند یه اره می مونه

یه اره وقتی بخواد چیزی را ببره گاهی جلوه میره و گاهی عقب !

اگر واقعا اخلاق ایشون این جوری هست ( ولخرجی زیاد و عدم مدیریت زندگی ) ، باید در انتخابت بیشتر تفکر کنی .

چون کبوتر با کبوتر ، باز با باز !



نظرت چیه ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

سلام به همه دوستان

محمد رضا عزیز ، خوب هستی ؟

کار و بار خوب پیش میره ؟

خوشحال شدم وقتی مقاله شما را خوندم – فرد موفقی هستید – ان شالله موفق تر باشید .:72:



ویژگیهایی که شما را به تفکر وا داشته در مورد اون خانم :

1. حس تنفر از مردان – به خاطر اتفاقات گذشته
2. برونگرا
3. علاقه به هزینه زیاد
4. ناز پرورده

و .....
.................................................. .................


1 ) به نظرم ، اون خانم باید ، اول از همه بداند که برای شما اتفاقات گذشته اش مهم نیست ( نامزدی اون خانم )

سعی کنید با آرامش بیشتری باهاش صحبت کنید ( خواستگاری رفتی ) – و اون این حس را بفهمد - البته باید از درون باهاش حرف بزنید .

بستگی به خودتان داره – اگر خوب عمل کنید – می تونید حتی منجی او باشید ! ( به نظرم مشکل خاصی نیست در این زمینه )

چیزی که شاید مهم باشه به قول خودتان این است که علت بهم خوردن نامزدی چی بوده – البته باید با سیاست بپرسید و مستقیم مطرح نکنید


باید بهش بگی هدف من خوشبخت کردن شماست – چه چیزی در اون مرد نبوده و لیاقت شما را نداشته




2 ) بحث برون گرا بودن را باید بیشتر بررسی کنی – شما باید خودتان باشید !

ما معمولا وقتی لازم بشه ، الگوهای قبلی خودمان را تغییر می دهیم - مثلا در این جا شما دوست دارید به خاطر اون خانوم الگوی درون گرا بودن خودتان را تغییر بدید . باید از خودتان سئوال کنید : این تغییر چه سودی برایم دارد ؟

با پاسخ دادن به این سئوال می تونی در این زمینه پیشرفت داشته باشی – یه بازاری موفق باید ترکیبی از درون گرا و برون گرا باشه ! - یعنی با مردم شاد و سرزنده باشه و از طرفی تا حدودی سر سنگین هم باشه !

محمد رضای عزیز ، من شما را در این زمینه موفق می بینم .

( احساس می کنم شما وسط این قضیه هستی – چون اگر زیاد خجالتی بودی – بازاری نبودی و دو کار نداشتی )

از طرفی ، باز هم باید ، این اخلاق دختر بیشتر دستتون بیاد - که شدت این برون گرا بودن چقدر است ! ( بیشتر تحقیق کن عزیز دلم:72: )




3 و 4 ) علاقه به هزینه ی زیاد – ناز پرورده بودن :

باید ببینی تعریفش از ولخرجی چیه

در کل ، به نظرم هر چی تعادلش خوبه - زندگی مانند یه اره می مونه

یه اره وقتی بخواد چیزی را ببره گاهی جلوه میره و گاهی عقب !

اگر واقعا اخلاق ایشون این جوری هست ( ولخرجی زیاد و عدم مدیریت زندگی ) ، باید در انتخابت بیشتر تفکر کنی .

چون کبوتر با کبوتر ، باز با باز !



نظرت چیه ؟

---

سلام دوست خوبم آقای باغبان. خیلی خوشحال شدم که به مانند خاله قزی عزیز و کوهنورد بزرگوار، اومدی و پست من رو خوندی و از همه مهمتر نظرت رو دادی.
قبل از هر چیز بدون تعارف، از الطافی که نسبت به من داری ازت تشکر می کنم.

در ارتباط با نفرت از آقایون و سادات که خانم مطرح نمودند، فکر میکنم زود قضاوت نکردم و سعی کردم تو این زمینه نماینده خوبی برای مردان باشم. که همون طور که گفتم نتیجه اش رو در آخرین روز به من انعکاس دادن و از بودن مردهایی مثل من تو جامعه تشکر کردند. از طرفی خوشحال شدم که تونستم ذهنیت منفی ایشون رو تغییر بدم و از طرفی ناراحتم که چرا بعضی از هم نوعان من باعث بروز ایجاد جریانات منفی و رفتار های نابخردانه می شوند که ذهن اکثر دختر ها رو عوض کرده است. هر روز با واقعه ای روبرو میشم که مرد داستان بر اساس سناریو منحصر به فرد خودش باعث ایجاد کدورت و رنجش خاطر در طرف خانم اش شده و متاسفانه در بعضی موارد هم منتج به طلاق گردیده. برای همین به ایشان حق دادم و سعی کردم درکشان کنم ( هر چند که غلظت تفکرات منفی ایشان بسیار بالا بود و اگر ظرفیت به خرج نداده بودم قطعا همان ابتدا با هم به مشکل می خوردیم. چون دو مورد تنفر از سادات و تنفر از روز 28 شهریور رو اعلام کردند که فکر کردم مستقیم منظورشون با منه چون تولدم 28 شهریور هست و تو شناسنامه ام قید شده سید محمدرضا، ولی بعد از اینکه صبر کردم متوجه شدم تاریخ عقدشون 28 شهریور بوده و نامزدشون سید و حق دارند متنفر باشند).

در ارتباط با تغییر پذیری بواسطه ازدواج من یک سری خط و خطوطی دارم. و دوست دارم طرفم کسی باشه که منو همین جوری بخواد ، نه اینکه دوست داشته باشه منو تغییر بدهد. ولی مورد درونگرایی من تو زندگی ام مفید نبوده و سعی کردم تغییر کنم تو این زمینه تا موفق تر بشوم. مثلا یادمه 8 یا 9 سال پیش وقتی با خانواده به مغازه ای برای خرید مراجعه میکردیم روم نمیشد جلوی خانواده از مغازه دار تخفیف بگیرم. چون میترسیدم تخفیف ندهد و من جلو همه ضایع شم. ولی از وقتی به جامعه راه پیدا کردم و علی الخصوص بواسطه شغل آزاد ، خیلی بهبود پیدا کردم ولی هنوز آثارش در وجودم خود نمایی میکنه. شاید به خاطر اعتماد به نفس پایین باشه و یا شاید درونگرا ها کلا همین مدلی هستند. ولی دوست ندارم واژه درونگرایی برام محدودیت ایجاد کنه.

صحبت های مشاور ها رو که خوندم، همشون بدون استثنا می گویند که ازدواج درونگرا و برونگرا صحیح نیست. ولی اگر کار به جایی رسید که هم دیگر رو انتخاب کردند، انتخابشون آگاهانه باشه و اینکه قبل ازدواج با هم تعامل کنند. حالا دوست دارم بدونم که زوج هایی که ازدواج کردند و دورنگرا و برونگرا بودند، ازدواج شون موفق بوده یا نه؟ اگر موفق بوده چه راهکار هایی رو در پیش گرفتند؟


در ارتباط با مورد هزینه زایی ، اصولا من معتقدم اگر همسر ( خانم) مقتصد نباشه، زندگی پایه ی استواری نخواهد داشت. برای همین خودم این مهم رو جز اولویت ها قرار دادم. شناختم در مورد این خانم فقط به علاقه وافر به خرید لباس بدون احتساب نیاز به داشتن لباس، و اینکه هر شب با خانواده محترمشون شام بیرون میل می کنند، محدود شده که فکر میکنم شناختم ناقص است.
اینجا دو تاسوال دارم: ممکنه این خانم تحت تاثیر حمایت و دوست داشتن های خانواده به این روز افتاده و شاید قلبا به این کار علاقه ندارد، چه طور میتونم تشخیص بدم که مقتصد هستند یا خیر؟ و سوال بعدی اینکه ایشون در رفاه و آسایش خوبی زندگی میکنند و احتمالا با ورود به زندگی من، از رفاه مادی ایشان کاسته خواهد شد، آیا این تغییرات ممکنه باعث بروز مشکل بشود ( با علم به اینکه من قلبا رفاه و آسایش خانواده ام اولویت داره و لی خوب یه پسر 27 ساله مثل من هم تو این جامعه قطعا درآمد بالایی نداره)

در ارتباط با حمایت های خانواده ایشان، یکبار صراحتا پرسیدم که خانواده که نمی گذارد شما تا دانشگاه هم تنهایی بروی، فکر نمیکنید که به مشکل بر بخورید؟ که پاسخ گفتند خانواده از من محافظت می کنه، من توانایی مدیرت بحران رو دارم و محافظت ایشان منافاتی با استقلال من ندارد.
چه جوری می تونم بفهمم که این خانم تو کارهاش و تصمیم گیری هاش به خانواده وابسته نیست؟ و اینکه محدودیت هایی که خانواده براش ایجاد کرده، یکجا خودشو بیرون نمیریزه؟


مهم​ترین دغدغه من نامزی ایشان و وقایع پیشامد شده هست که بتونم ایشان رو دقیقا بشناسم. که به نظر این مورد رو فقط خود خانم می تونه به من کمک کنه.

و شناخت من در مورد تزلزل در تصمیم گیری ایشان که از دو مورد تغییر نظر در مورد تغییر رشته ارشد در کمتر از دو هفته و اگر قصد ازدواج ندشتند چرا وارد رابطه شدند و ادامه دادن، نشات گرفته است. آیا شناخت عمیقی هست یا باید بیشتر بررسی کنم؟ و راه های بررسی اش چی هستند؟


و یک سوال مهم اینه که من دارم این همه یه طرفه به قاضی می روم و در مورد ایشان بررسی می کنم، در حالی که به درخواست ایشان از هم خداحافظی کردیم. به نظرتان آیا این خام تمایلی نسبت به من با توجه به موارد کوتاه گفته شده ، دارد که من در صورت شناخت قدم بگذارم یا اصلا از فکر ایشان بیرون بیایم؟ و اینکه به نظرتان این خانم با توجه به روحیه ای که دارند بواسطه شکست، چه پیشنهادی برای شروع رابطه و زمان آن دارید؟ مثلا من فکر کردم یه صحبت کوتاه دو نفره چند ماه دیگر داشته باشیم، اگر همه چیز خوب پیش رفت خانواده رو یک جلسه بفرستم برای صحبت کردن . بعد از آن برای این خانم صبر کنم تا شرایطشان برگردد.

در آخر هر توصیه، پیشنهاد و انتقادی رو پذیرا هستم.

سلام محمد رضا جان - خواهش می کنم
خیلی چیزها یاد گرفتم از خوندن پست شما
ممنون .
..................................


1 ) در ارتباط با نفرت از آقایون و سادات که خانم مطرح نمودند، فکر میکنم زود قضاوت نکردم و سعی کردم تو این زمینه نماینده خوبی برای مردان باشم. که همون طور که گفتم نتیجه اش رو در آخرین روز به من انعکاس دادن و از بودن مردهایی مثل من تو جامعه تشکر کردند. از طرفی خوشحال شدم که تونستم ذهنیت منفی ایشون رو تغییر بدم و از طرفی ناراحتم که چرا بعضی از هم نوعان من باعث بروز ایجاد جریانات منفی و رفتار های نابخردانه می شوند که ذهن اکثر دختر ها رو عوض کرده است. هر روز با واقعه ای روبرو میشم که مرد داستان بر اساس سناریو منحصر به فرد خودش باعث ایجاد کدورت و رنجش خاطر در طرف خانم اش شده و متاسفانه در بعضی موارد هم منتج به طلاق گردیده. برای همین به ایشان حق دادم و سعی کردم درکشان کنم ( هر چند که غلظت تفکرات منفی ایشان بسیار بالا بود و اگر ظرفیت به خرج نداده بودم قطعا همان ابتدا با هم به مشکل می خوردیم. چون دو مورد تنفر از سادات و تنفر از روز 28 شهریور رو اعلام کردند که فکر کردم مستقیم منظورشون با منه چون تولدم 28 شهریور هست و تو شناسنامه ام قید شدهسید محمدرضا، ولی بعد از اینکه صبر کردم متوجه شدم تاریخ عقدشون 28 شهریور بوده و نامزدشون سید و حق دارند متنفر باشند


خیلی جالبه روز تاریخ تولد شما – مناسب هست با روز عقد گذشته ایشون
ممنون که از سادات و آقایون دفاع کردی – به قول به بنده خدایی دمت گرم .

پسر پیامبر بودن - پسر امام معصوم بودم و ..... تضمین خوب بودن و بهشت رفتن نیست .
پسر حضرت نوح (ع ) کافر شد – جعفر بن علی پسر علی بن محمد (امام دهم شیعه) و برادر امام حس عسگری (ع) ، به دروغ گفت برادرش فرزندی ندارد .

اون چیزی که باعث تعالی انسان میشه اینکه – انسان در این مسیر قرار بگیره و اون مسیر - مسیری نیست جز مسیر خداوند . و هر کی از این مسیر خارج شود به بیراهه خواهد رسید

الان برادران داعش روزی 200 رکعت نماز می خونند – می تونیم بگیم هر کی نماز می خونه مثل اونهاست !

البته ایشون به یه مردی اعتماد کردند و بنا بر دلایلی حکمت نبوده به هم برسن

کار خیلی خوبی کردی باهاش صحبت کردی و این غلظت را کم کردی

.................................................. ...


2 ) در ارتباط با تغییر پذیری بواسطه ازدواج من یک سری خط و خطوطی دارم. و دوست دارم طرفم کسی باشه که منو همین جوری بخواد ، نه اینکه دوست داشته باشه منو تغییر بدهد. ولی مورد درونگرایی من تو زندگی ام مفید نبوده و سعی کردم تغییر کنم تو این زمینه تا موفق تر بشوم. مثلا یادمه 8 یا 9 سال پیش وقتی با خانواده به مغازه ای برای خرید مراجعه میکردیم روم نمیشد جلوی خانواده از مغازه دار تخفیف بگیرم. چون میترسیدم تخفیف ندهد و من جلو همه ضایع شم. ولی از وقتی به جامعه راه پیدا کردم و علی الخصوص بواسطه شغل آزاد ، خیلی بهبود پیدا کردم ولی هنوز آثارش در وجودم خود نمایی میکنه. شاید به خاطر اعتماد به نفس پایین باشه و یا شاید درونگرا ها کلا همین مدلی هستند. ولی دوست ندارم واژه درونگرایی برام محدودیت ایجاد کنه.
صحبت های مشاور ها رو که خوندم، همشون بدون استثنا می گویند که ازدواج درونگرا و برونگرا صحیح نیست. ولی اگر کار به جایی رسید که هم دیگر رو انتخاب کردند، انتخابشون آگاهانه باشه و اینکه قبل ازدواج با هم تعامل کنند. حالا دوست دارم بدونم که زوج هایی که ازدواج کردند و دورنگرا و برونگرا بودند، ازدواج شون موفق بوده یا نه؟ اگر موفق بوده چه راهکار هایی رو در پیش گرفتند؟


من در این مورد نظر خودم را خدمتتون عرض می کنم :

به نظرم دختر و پسر نباید فقط به خاطر زیبایی با هم ازدواج کنند – باید معیاری بهتری داشته باشند

مثلا ایمان ( از نوع درستش ) - مهربانی – اخلاق خوب و صبوری و........

اگر دختره بگه قیافت را این جوری کن بعد دوستت دارم - در مورد این فکر باید بیشتر تحقیق کنی .

چون اگر زیبایی انسان بره – شاید اون دختر تغییر کنه

البته به خود رسیدن و به قول معروف خوشتیپ بودن بحث نیست !

ولی مثلا دختره بگه برو زیر ابرو بردار – موهاتو رنگ کن و ...... باید اندیشه اش بررسی بشه !

در مورد درون گرا و برون گرا بودن :

وقتی از خودمون سئوال بپرسیم – حتما جوابی می گیریم

ما انسانها می تونیم خودمان را تغییر بدیم – هیچ نوشته ای در پیشانی ما نیست که بگه

ما درون گرا یا برون گرا هستیم تا آخر عمر ! - این خودش یه دانش هست و باید یاد بگیریم

و شما کار خوبی انجام دادی – در واقع از چیزی که می ترسیدی - رفتی واردش شدی و دیدی که ترسناک نیست .

امکان داره اون خانم یه تفریحی دوست داشته باشه – ولی شما اون تفریح را ژلف بدونید

مثلا مهمانی رفتن – مسافرت رفتن و ...... به فرد برون گرا عاشق این کارهاست

در مورد اون خانوم هم باید شدت این حس برون گرایی را بدانی که بتوانی خودت را با اون وقف بدی

چون اگر نتونی در آینده به اون ظلم خواهی کرد . – معمولا احساسات زن و شوهر خیلی مهمه !

به نظرم اگر تو زمینه های دیگر با ایشون مشکل نداری - در این زمینه بسیار دقت کن – چون خیلی مهمه .

مشاوره ها هم در پاسخ دادن ریسک نمی کنند – چون واقعا مهمه !

باید از مشاور بپرسی که چکونه می توانم یه فرد برون گرا را مدیریت کنم ؟

میتونه این باشه که توقعات را پایین بیارید - یه جوری برنام ریزی کنید که به هیچ کدامتان فشار نیاد

اگر اون دختر بگه من ماهی 2 بار دوست دارم برم مسافرت و شما هم بگید من سالی یه بار هم نمی رم

خب ، به نتیچه نمی رسیم - کم کردن توقعات + احترام گذاشتن به همدیگه == زندگی زیبا

............................................


3 ) در ارتباط با مورد هزینه زایی ، اصولا من معتقدم اگر همسر ( خانم) مقتصد نباشه، زندگی پایه ی استواری نخواهد داشت. برای همین خودم این مهم رو جز اولویت ها قرار دادم. شناختم در مورد این خانم فقط به علاقه وافر به خرید لباس بدون احتساب نیاز به داشتن لباس، و اینکه هر شب با خانواده محترمشون شام بیرون میل می کنند، محدود شده که فکر میکنم شناختم ناقص است.
اینجا دو تاسوال دارم: ممکنه این خانم تحت تاثیر حمایت و دوست داشتن های خانواده به این روز افتاده و شاید قلبا به این کار علاقه ندارد، چه طور میتونم تشخیص بدم که مقتصد هستند یا خیر؟ و سوال بعدی اینکه ایشون در رفاه و آسایش خوبی زندگی میکنند و احتمالا با ورود به زندگی من، از رفاه مادی ایشان کاسته خواهد شد، آیا این تغییرات ممکنه باعث بروز مشکل بشود ( با علم به اینکه من قلبا رفاه و آسایش خانواده ام اولویت داره و لی خوب یه پسر 27 ساله مثل من هم تو این جامعه قطعا درآمد بالایی نداره)

منم به نظرم ، زن نیاید خسیس باشه و از طرفی ولخرج بودن هم خوب نیست .

ببین می تونی دختری که هر شب میره رستوران را مدیریت کنی .

امکان داره این خانم به خاطر احترام به خانواده میره رستوران و خودش این جوری نباشه – باید ازش سئوال کنی .

در واقع شاید خانواده ش این جوری هستند – ولی امکان داره تحث تاثیر قرار گرفته باشد.

باید ازش سئوال کنی که نظرت درباره ی سرمایه گذاری چیه ؟

چطوری باید زندگی را مدیریت کنیم ؟

نظرش را درباره مهمانی رفتن – مهمانی دادن – مسافرت رفتن و ... بپرس

با سئوال کردن و جواب دادن ایشون راحت می فهمی .

.................................................. ..................


4 ) در ارتباط با حمایت های خانواده ایشان، یکبار صراحتا پرسیدم که خانواده که نمی گذارد شما تا دانشگاه هم تنهایی بروی، فکر نمیکنید که به مشکل بر بخورید؟ که پاسخ گفتند خانواده از من محافظت می کنه، من توانایی مدیرت بحران رو دارم و محافظت ایشان منافاتی با استقلال من ندارد.
چه جوری می تونم بفهمم که این خانم تو کارهاش و تصمیم گیری هاش به خانواده وابسته نیست؟ و اینکه محدودیت هایی که خانواده براش ایجاد کرده، یکجا خودشو بیرون نمیریزه؟

و ...................


به نظرم از دو دیدگاه باید بررسی کنی
1 ) اندیشه خانواده
2 ) اندیشه دختر


باید خودت بفهمی اندیشه خانواده ایشون چگونه است ؟


از اندیشه استقلال طلب ایشون باید سئوال کنی - هم چنین خانواده اش !


تازه اول راهی ، عزیز دلم .:glee:

اگر به دلش نشسته بودید اون آقای قبلی را و ماجرای قبلی را فراموش می کرد و باهاتون می موند.
مخصوصا وقتی ازش پرسیدید برات صبر کنم گفته من حالا حالاها حالم خوب نمی شه ....
به نظر من جوابش منفیه.

چقدر از جداییشون گذشته؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

اگر به دلش نشسته بودید اون آقای قبلی را و ماجرای قبلی را فراموش می کرد و باهاتون می موند.
مخصوصا وقتی ازش پرسیدید برات صبر کنم گفته من حالا حالاها حالم خوب نمی شه ....
به نظر من جوابش منفیه.

چقدر از جداییشون گذشته؟

---

سلام خانم شيدا، ممنون كه وقت ميزاريد مطالب منو مطالعه ميكنيد.
از رابطه قبلي شون حدود 7 - 8 ماه ميگذزه. به اصرار يكي از دوستان صميمي اشون رابطه جديد رو شروع كردن. چون دوست اشون خيال ميكردن كه ممكنه نظر اين خانم در مورد مردا عوض شود و به زندگي دوباره برگردد. ( البته من اين موضوع رو بعدا فهميدم).
مورد ديگه هم اينكه نظرات منو با دوست اشون درميون ميزاشتن كه رفتار منو آناليز كنن و به شناخت بهتري برسن. حتي يكبار به من گفتن در باره فلان مورد كه گفته بودين من تو يع جمعي از دوستانم عنوان كردم اگر مردي چنين حرفي بزنه، ممكنه چه طور آدمي باشه؟ كه همه دوستانم قويا منو ترسوندن كه اين آدم خطرناكيه! ازش فاصله بگير! ولي من حرفشون را تو ذهنم نگه داشتم تا شما رو بيشتر بشناسم، و متوجه شدم دوستام اشتباه مي كنند. ( حالا من پرسيده بودم چقدر پول تو جيبي ميگيرين و اون مبلغ رو چه طور هزينه و مديريت ميكنين؟)

ما عاشق هم نشديم، كه انتظار داشته باشم ايشون زندگي اش رو فداي من بكنه! ولي از طرفي هم شايد حق با شما باشه كه اگر به دل نشسته بودم اين حرف رو نميزد! ولي يكي از دوستان معتقد هست، كه تلويحا خانم با اين حرف اش كه " شما قطعا رفتار و منش اتون دل نشين هست ولي من جوري شكست خورده ام كه حالا حالا ها بايد تنها باشم تا خودمو پيدا كنم " گفته برام صبر كن!



باغبان عزيز سلام و درود

بهت تبريك ميگم به خاطر طرز تفكرت

من قبلا يه مقاله خونده بودم كه درونگرا با برونگرا براي ازدواج چه كار كنند مه تقريبا همين حرف شما رو زده بودن " باید از مشاور بپرسی که چکونه می توانم یه فرد برون گرا را مدیریت کنم ؟

میتونه این باشه که توقعات را پایین بیارید - یه جوری برنام ریزی کنید که به هیچ کدامتان فشار نیاد

اگر اون دختر بگه من ماهی 2 بار دوست دارم برم مسافرت و شما هم بگید من سالی یه بار هم نمی رم

خب ، به نتیچه نمی رسیم - کم کردن توقعات + احترام گذاشتن به همدیگه == زندگی زیبا"

در باقي موارد هم خودم هم به اين نتيجه رسيدم كه بايد بيشتر بررسي كنم.

ولي در مورد بند آخر دوست داشتم نظرتون رو بدونم!

مهم​ترین دغدغه من نامزی ایشان و وقایع پیشامد شده هست که بتونم ایشان رو دقیقا بشناسم. که به نظر این مورد رو فقط خود خانم می تونه به من کمک کنه.

و شناخت من در مورد تزلزل در تصمیم گیری ایشان که از دو مورد تغییر نظر در مورد تغییر رشته ارشد در کمتر از دو هفته و اگر قصد ازدواج ندشتند چرا وارد رابطه شدند و ادامه دادن، نشات گرفته است. آیا شناخت عمیقی هست یا باید بیشتر بررسی کنم؟ و راه های بررسی اش چی هستند؟


و یک سوال مهم اینه که من دارم این همه یه طرفه به قاضی می روم و در مورد ایشان بررسی می کنم، در حالی که به درخواست ایشان از هم خداحافظی کردیم. به نظرتان آیا این خام تمایلی نسبت به من با توجه به موارد کوتاه گفته شده ، دارد که من در صورت شناخت قدم بگذارم یا اصلا از فکر ایشان بیرون بیایم؟ و اینکه به نظرتان این خانم با توجه به روحیه ای که دارند بواسطه شکست، چه پیشنهادی برای شروع رابطه و زمان آن دارید؟ مثلا من فکر کردم یه صحبت کوتاه دو نفره چند ماه دیگر داشته باشیم، اگر همه چیز خوب پیش رفت خانواده رو یک جلسه بفرستم برای صحبت کردن . بعد از آن برای این خانم صبر کنم تا شرایطشان برگردد.

سلام

ممنون - شما لطف داری .

.............

بریم ببنیم چه خبره این جا :


1 ) شناخت من در مورد تزلزل در تصمیم گیری ایشان که از دو مورد تغییر نظر در مورد تغییر رشته ارشد در کمتر از دو هفته و اگر قصد ازدواج ندشتند چرا وارد رابطه شدند و ادامه دادن، نشات گرفته است. آیا شناخت عمیقی هست یا باید بیشتر بررسی کنم؟ و راه های بررسی اش چی هستند؟

به نظرم ، وقتی ما با زندگی درگیر نشیم و خودمان را با مشکلات روبرو نکنیم – قدرت تصمیم گیری ما کم میشه !

خانواده این دختر خانم به نظرم کار زیاد جالبی انجام نمی دهند .

حس استقلال طلبی باید از کودکی به فرزند آموزش داده بشه – اگر قرار باشه ما فرزندمان را نازنازی بار بیاریم و مثلا تا ترم آخر دانشگاه – هر روز با ماشین ببرم و بیاریم و مواظبش باشیم – این زیاد جالب نیست.

اگر راه دور باشد – میشد یه منطقی آورد

ولی الان دختره بلند میشه میره تو خارج درس می خونه ، تو یه کشور غریب - ولی خودش سالم و هم موفق !

تغییر در انتخاب رشته – یا تغییر در انتخاب همسر و ..... همش نشونه ی این است که این خانم خودش را خوب نمی شناسه

شاید خودش دوست داره تغییر کنه – و از این وضع راضی نیست ، برای همین به شما گفته من خودم روحیه استقلال طلبی دارم .

به قول یه بنده خدایی ، بعضی خانم ها در خیابان جوری رفتار می کنند که آدم جرات نمی کنه به آنها چپ نگاه کنه !!

تزلزل در تصمیم گیری می تونه یکیش همان بدبینی و بد گمانی به دیگران باشه – که این خانم به خاطر اتفاقی که براش افتاده شاید تاثیر گذار بوده - که البته شما خوب جمع و جور کردی .

وقتی خانواده ها فرندان را این گونه تربیت می کنند – همیشه فرزند حس ترس را دارد – که آیا انتخاب من درست بوده یا خیر !

اگر قرار باشه تمام تصمیمات اون دختر را تو زندگی شما ، خانواده اش بگیرند و اون دختر استقلالی نداشته باشد

جالب نیست . در این مورد باید با خود دختر خانم و همچنین خانواده ی ایشون ! بیشتر صحبت کنید

از هدف هایش بپرسید – از اهداف خوتان بگویید - و ببینید اصلا صاحب اندیشه هست !

اگر دختر صاحب اندیشه نباشه – یعنی در تصمیم گیری ضعف داره .

..................................

2 ) و یک سوال مهم اینه که من دارم این همه یه طرفه به قاضی می روم و در مورد ایشان بررسی می کنم، در حالی که به درخواست ایشان از هم خداحافظی کردیم. به نظرتان آیا این خام تمایلی نسبت به من با توجه به موارد کوتاه گفته شده ، دارد که من در صورت شناخت قدم بگذارم یا اصلا از فکر ایشان بیرون بیایم؟ و اینکه به نظرتان این خانم با توجه به روحیه ای که دارند بواسطه شکست، چه پیشنهادی برای شروع رابطه و زمان آن دارید؟ مثلا من فکر کردم یه صحبت کوتاه دو نفره چند ماه دیگر داشته باشیم، اگر همه چیز خوب پیش رفت خانواده رو یک جلسه بفرستم برای صحبت کردن . بعد از آن برای این خانم صبر کنم تا شرایطشان برگردد.


هیچ وقت در اما و اگرها زندگی نکن ، دوست من .:72:

اگر این خانم را فرد مناسبی می بینید – و شرایط ازدواج هم داری و دوست دارید شناخت بیشتری از ایشون پیدا کنید

به نظرم از ایشون اجازه بگیرید و به خواستگاری ایشون بروید. و ادامه بحث را همراه با خانواده ها انجام دهید

اون جور که بیان کردید – الان تقریبا 7- 8 ماه میگذره از عقد گذشته ایشون


اون خانوم نکنه دوست داره سالگرد بگیره ! برای عقد گذشته خودش . :huh:

اگر رسمی به خواستگاری بری ، همراه با خانواده محترم - به نظرم بهتره - چون به اون دختر غیر مستقیم میگی که من به اعتقاد پدر و مادرت احترام میزارم و دوست ندارم مزاحمت ایجاد کنم .

البته نظر خودم را خدمتتون عرض کردم - شاید اشتباه باشه . ببخشید :72:.

ان شالله هر چی خِیره .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

سلام

ممنون - شما لطف داری .

.............

بریم ببنیم چه خبره این جا :


1 ) شناخت من در مورد تزلزل در تصمیم گیری ایشان که از دو مورد تغییر نظر در مورد تغییر رشته ارشد در کمتر از دو هفته و اگر قصد ازدواج ندشتند چرا وارد رابطه شدند و ادامه دادن، نشات گرفته است. آیا شناخت عمیقی هست یا باید بیشتر بررسی کنم؟ و راه های بررسی اش چی هستند؟

به نظرم ، وقتی ما با زندگی درگیر نشیم و خودمان را با مشکلات روبرو نکنیم – قدرت تصمیم گیری ما کم میشه !

خانواده این دختر خانم به نظرم کار زیاد جالبی انجام نمی دهند .

حس استقلال طلبی باید از کودکی به فرزند آموزش داده بشه – اگر قرار باشه ما فرزندمان را نازنازی بار بیاریم و مثلا تا ترم آخر دانشگاه – هر روز با ماشین ببرم و بیاریم و مواظبش باشیم – این زیاد جالب نیست.

اگر راه دور باشد – میشد یه منطقی آورد

ولی الان دختره بلند میشه میره تو خارج درس می خونه ، تو یه کشور غریب - ولی خودش سالم و هم موفق !

تغییر در انتخاب رشته – یا تغییر در انتخاب همسر و ..... همش نشونه ی این است که این خانم خودش را خوب نمی شناسه

شاید خودش دوست داره تغییر کنه – و از این وضع راضی نیست ، برای همین به شما گفته من خودم روحیه استقلال طلبی دارم .

به قول یه بنده خدایی ، بعضی خانم ها در خیابان جوری رفتار می کنند که آدم جرات نمی کنه به آنها چپ نگاه کنه !!

تزلزل در تصمیم گیری می تونه یکیش همان بدبینی و بد گمانی به دیگران باشه – که این خانم به خاطر اتفاقی که براش افتاده شاید تاثیر گذار بوده - که البته شما خوب جمع و جور کردی .

وقتی خانواده ها فرندان را این گونه تربیت می کنند – همیشه فرزند حس ترس را دارد – که آیا انتخاب من درست بوده یا خیر !

اگر قرار باشه تمام تصمیمات اون دختر را تو زندگی شما ، خانواده اش بگیرند و اون دختر استقلالی نداشته باشد

جالب نیست . در این مورد باید با خود دختر خانم و همچنین خانواده ی ایشون ! بیشتر صحبت کنید

از هدف هایش بپرسید – از اهداف خوتان بگویید - و ببینید اصلا صاحب اندیشه هست !

اگر دختر صاحب اندیشه نباشه – یعنی در تصمیم گیری ضعف داره .

..................................

2 ) و یک سوال مهم اینه که من دارم این همه یه طرفه به قاضی می روم و در مورد ایشان بررسی می کنم، در حالی که به درخواست ایشان از هم خداحافظی کردیم. به نظرتان آیا این خام تمایلی نسبت به من با توجه به موارد کوتاه گفته شده ، دارد که من در صورت شناخت قدم بگذارم یا اصلا از فکر ایشان بیرون بیایم؟ و اینکه به نظرتان این خانم با توجه به روحیه ای که دارند بواسطه شکست، چه پیشنهادی برای شروع رابطه و زمان آن دارید؟ مثلا من فکر کردم یه صحبت کوتاه دو نفره چند ماه دیگر داشته باشیم، اگر همه چیز خوب پیش رفت خانواده رو یک جلسه بفرستم برای صحبت کردن . بعد از آن برای این خانم صبر کنم تا شرایطشان برگردد.


هیچ وقت در اما و اگرها زندگی نکن ، دوست من .:72:

اگر این خانم را فرد مناسبی می بینید – و شرایط ازدواج هم داری و دوست دارید شناخت بیشتری از ایشون پیدا کنید

به نظرم از ایشون اجازه بگیرید و به خواستگاری ایشون بروید. و ادامه بحث را همراه با خانواده ها انجام دهید

اون جور که بیان کردید – الان تقریبا 7- 8 ماه میگذره از عقد گذشته ایشون


اون خانوم نکنه دوست داره سالگرد بگیره ! برای عقد گذشته خودش . :huh:

اگر رسمی به خواستگاری بری ، همراه با خانواده محترم - به نظرم بهتره - چون به اون دختر غیر مستقیم میگی که من به اعتقاد پدر و مادرت احترام میزارم و دوست ندارم مزاحمت ایجاد کنم .

البته نظر خودم را خدمتتون عرض کردم - شاید اشتباه باشه . ببخشید :72:.

ان شالله هر چی خِیره .

---

باغبان عزیز خوشم میاد جواباتو سر سری نمیدی و براشون وقت میزاری. بعضی نکات ریزی که من تو اوایل تاپیک هم گفته بودم، رو در نظر گرفتی. کارت برام ارزش داشت.

یه جمله که گفتی تو اما اگر ها زندگی نکن خیلی جمله قشنگی بود، باهاش ارتباط برقرار کردم.

حقیقت اش از تجربه ای که از این رابطه بدست آوردم، قصد دارم برگردم به همان تفکر قبلی ام. یعنی ازدواج به سبک سنتی. البته این خانم اولویت داره برام. وقتی از حس خودم نسبت به ایشون مطمین شدم و مدتی گذشت قطعا با خانواده اقدام میکنم. اگر هم کفویت لازم بین مون برقرار نشد، در ادامه زندگی هیچ وقت چنین رابطه هایی رو هر چند به قصد ازدواج و کوتاه مدت آغاز نمیکنم. مگر اینکه طرف رو بشناسم و قبل از آغاز بتونم در موردش تحقیق کنم و اگر مناسب بود باز هم با خانواده اقدام کنم:18: وگرنه منتظر پیشنهاد های نه چندان دل چسب خانواده باید بمونم:47:

دوست عزیز من به شدت آماده گی ازدواج دارم ولی اندکی موانع مالی سد راهم هست. که به لطف خدا تونستم براش برنامه ریزی کنم، که بتونم قله رو در همین نزدیکی فتح کنم. ( البته متاهل ها نیان بگن قله کجا بود، و چاهی بیش نیست:81:)

در ارتباط با مطالبی که نوشتی موافقم، ولی ته دلم میگه باید در جلسه ای یا جلسه هایی رسمی با چندین سوال چالشی ایشون رو محک بزنم. شاید برداشت هام ناقص و یا اشتباه بوده باشه. آخه دلم نمی خواد در این باره پرونده ناقص و باز داشته باشم.


خیلی دوست داشتم، چند تا از بانوان محترم همدردی هم نظر میدادن. مثلا خانم راه حل، بی خیال، فرشته مهربان، مصباح ( که تو پست فدایی عزیز چند تا تقکر جالب داشتند) و ...


از همتون ممنون ام هم درد های گرامی.

سلام اقا محمد رضا.راستش لزوما شاید حرفای من درست نباشه و ازتون خواهش می کنم بر مبنای حرفای من صرفا نه این رابطه رو ادامه بدید و نه قطع کنید بلکه بازم خوب فکر کنید و در نهایت تصمیم نهایی رو بگیرید پس لطفا بهش توجه کافی داشته باشید.

ببنید اقا محمد رضا مساله رو برای خودتون اصلا سخت و پیچیده نکنید...به نظر من این طوری که من میگم اگه به قضیه نگاه کنید خیلی راحت می تونید تصمیم درست رو بگیرید..ببینید اگه این خانم شرایط خاصی که فرمودید رو نداشت خیلی راحت از قدم صفرم می رفتید سراغ قدم اول مثل سایر افراد عادی ..اما شما یک قدم عقب تر هستید و باید از قدم صفر مشروع کنید

اما قدم صفرم
ببنید ازدواج کردن خودش بخش زیادیش با این که ما هر چقدر هم مهارت داشته باشیم و بتونیم طرفمون رو بشناسیم و... خودش ریسک بزرگی هستش که خودش کلی جای بحث داره و من ازش رد میشم...ولی ازدواج با چنین افرادی بیش از پیش ریسک داره وباید خیلی محتاط تر عمل کرد... دوست عزیز اقا محمد رضا حتما حتما بهتون توصیه اکید دارم تمام تاپیک های اقای رضا-ام که جدیدا این تاپیک
به دست اوردن ارامش

رو هم زدند بخونید..تمام تاپیک های ایشون رو..ببنید می دونید دلیل گره شما با ماجرای این دوستمون چی هست؟(حتم دارم روحیات این خانم مد نظر شما با خانم سابق ایشون کلی فرق داره و اگه میگم تاپیک های ایشون رو بخونید مخصوصا شده فقط صحبت های ایشون رو این که دارید از یک قضیه مهم خیلی ساده می گزرید و ایشون گذشتند(البته ایرادی نیست وقتی احساس درگیر میشه و... من قصد سرزنش ندارم اصلا چون هر ادمی می تونه درگیر این قضایا بشه)...ایشون هم با خانمی ازدواج کردند که به گفته ی خانمشون تنها یک هفته با هم نامزد بودند و به دلایلی همچون بی کار و عدم مسئولیت پذیری و.. از پسره جدا شدند...دوست عزیزمون حرف خانم رو قبول کرده بودند..این دوست عزیزمون که از خدا براشون تمنای صبر رو دارم بعد سه ماه که جدا شدند اخیرا بعد کلی کشمکش که با خوندن تاپیکشون متوجه خواهید شد تازه گی ها با اون اقای قبلی صحبت کردند و متوجه شدند یک هفته نبوده و 5 ماه بوده رابطشون و دقیقا به همین مشکلاتی که این اقا رضا دوست محترم از خانومشون جدا شدند اون اقا هم از اون خانم محترم جدا شدند...

دقیقا بهتون توصیه می کنم که این موضوع رو یکبار ولی برای همیشه حل کنید !!!!! ببنید من نمی دونم تعریف شما از نامزدی چیه؟مثلا تعریف من این هست دو نفر به قصد اشنایی تحت نظرات خانواده ها یک مدت کوتاهی خیلی در عرف جامعه با هم اشنا شند قبل این که عقد بکنند و این هیچ ایرادی نداره و بدیهی هستش از نظر همه...ولی اگه منظورتون از نامزدی این هست که عقد کرده بودند ببنید نمیگم خوبه یا بده ولی میگم کلا قضیه فرق می کنه...بعد از این مورد این حق شماست دلیل اصلی جدایی ایشون رو مطلع بشید که خودش هم روش داره که جای بحث داره...بعدش نه خودتون بلکه به طور غیر مستقیم باید فردی بره با اون اقا صحبت کنه و البته اون طرف اون قدر خبره باشه که وقتی از اون اقا تحقیق می کنند طوری وانمود کنند که برای تحقیق کاری اون خانم رفتند و نه ازدواج... به هر حال میگن اگه اولش به فکر اخرشن باشی اخرش به فکر اولش می افتی...

بازم تاکیید می کنم شما باید یکبار راجب این مسایل صحبت کنید و برای همیشه این مسایل رو خاک کنید...دیگه اگه بعد دونستن دلیل اصلی جدایی هر بنی بشری اومد نبش قبر کنه راجب گذشته ی اون خانم شما باید به هیچ احدی چنین اجازه ای ندید...حتی خانوادتون...

ضمنا دوست من نمی دونم ادم وسواسی هستی یا نه...ولی اگه ایشون با اون اقا عقد کرده بودند...من ازت خواهش می کنم که با این تصور با اون خانم مواجه شو که ایشون کاملترین رابطه ای که زن و شوهری می تونند با هم داشته باشند رو با اون اقا داشتند(ببخشید عذر خواهی می کنم این قدر صریح صحبت می کنم چون بحث یک عمر زندگی شماست)...دیگه خدایی ناکرده بعد ازدواج و عقد برات سوال پیش نیاد که مثلا چقدر با طرف رابطه داشته و.. که اگه بخواد این فکرا بیاد توی ذهن شما بهتره همین الان اون خانم رو فراموش کنی و گر نه بعد ها هر دوی شما متضرر خواهید شد...

نکته ی مهم دیگه ای هم که هست شما اصلا اشاره نکردید ایشون چقدر طول مدت نامزدیشون بوده و رفتید سراغ مسایل دیگه...ببخشید دوستم ولی به نظرم شما اولویت بندیتون درست نیست ...به نظرم شما تا این قدم صفر رو یکبار برای همیشه با خودتون حل نکنید فکر کردن به قدم های بعدی مثلا درون گرایی و نمی دونم سایر تفاوت ها کاری بس اشتباه هست...به هر حال ببنید هر چی این مدت بیش تر بوده باشه کار سخت تر میشه...چون اون خانم راهی رو رفتند که شما می خواهید تازه برید و ایشون این تجربه رو دارند...پس نسب به شما جلو تر هستند... و به طور ناخودگاه ایشون شما رو با اون اقای قبلی مقایسه خواهد کرد...نکته ی مثبت ازدواج با چنین افرادی میتونه این باشه که چون تجربه ی متارکه دارند(اگه اشتباه نکنم به افرادی که در دوره ی عقد جدا می شند و رابطه ی کامل با همسرشون نداشتند و جدا می شند نمی گند طلاق گرفته فکر کنم می گن متارکه کردند) برای بار دوم قدر زندگیشون رو بیش تر خواهند دونست و بیش تر انعطاف شاید به خرج بدند...ولی این یک شمشیر دو لبه هستش..چنین افرادی باز دقیقا به همون دلیل ممکنه اگه برای بار دوم ازدواجشون موفق نباشه کلا بزنند به سیم اخر و بی خیال قضیه بشند...دقیقا اتفاقی که برای دوست محترممون اقای رضا-ام اتفاق افتاد متاسفانه....

اقا محمد رضا ببینید ما مسلمون هستیم... اون خانم اگه با اون اقا عقد کرده باشند هر رابطه ای که با اون اقا داشتند کاملا حلال بوده و هیچ ایرادی به اون خانم یا اون اقا نیست و اگه کسی خودشو مسلمون بدونه و بخواد به این مورد ایراد وارد کنه به نظرم مسلمانی خودشو برده زیر سوال !!
ولی مساله می دونید چی هست؟؟؟...مساله این هست شما ببنید می تونید یکبار برای همیشه این قضیه رو با خودتون حل کنیدیا نه ؟؟؟!!!! و بعد ها بعد این که از تب و تاب ازدواج افتادید به این چیزا فکر نکنید به چیزایی ببخشید بازم صریح میگم مثل این که اون خانم با فرد دیگه ای هم اغوش بوده و.... که اگه اون فرد اشناشون هم باشه ممکنه باز شما هم ببنید ایشون رو و دیگه بدتر و...

البته ببینید شاید شما بگید قبول..من خودمو اصلا میگم... واقعا نمی دونم دختر خانمی که همسرم خواهد شد واقعا با کسی رابطه ای داشته یا نه...و همچنین سایر پسر ها هم هیمن طور ... ممکنه دختر خانمی سر ندونم کاری یا هرچی مثل بی تعهدی و بی اخلاقی بدترین رابطه ها رو تجربه کرده باشه(که به چنین دخترانی واقعا شاید بشه ایراد گرفت باز شاید بعضی ها بگند که باز این که اون افراد هم می تونند توبه کنند و دیگه اشتباه نکنند خودش جای بحث داره و من نمی خوام وارد این بحث ها بشم چون راجبش فکر نکردم) و طوری قضیه باشه که غیر اون خانم و اون پسر و خداشون کسی تا ابد متوجه قضیه نشه...ولی بحثی که هستش این هست این افکار مثل خورده دیگه به فکر همسر طرف نمی افته که همسرم قبلا با کسی بوده و... اصلا برای همین هستش که مشاورا می گند روابط قبلی رو اگه واقعا توبه کردیدو قصد انجامشون رو ندارید و احتمال افشا شدنش نیست و... دیگه اصلا به همسراتون نگید و...


اقا محمد رضا ببنید راستش دیدم خیلی پستم طولانی میشه بخوام راجب گام های بعدی هم صحبت کنم... حالا شما اگه ان شالله بعد تصمیم نهایی و درست به این نتیجه رسیدید می تونید از این گام صفرم عبور کنید اگه عمری بود و فرصت شد راجب سایر مسایل که دغدغه داشتید براتون میگم...

فقط ببنید شاید این طور برای شما یا دوستانی که پستمو خوندند تداعی بشه من با گفتن این حرفا خواستم شما رو منصرف کنم...ولی لطفا به تفاوت ظریفی دقت کنید !! من اگه همه مسایل رو توضیح دادم خواستم شما اگه می خواید وارد این ازدواج بشید با دید باز بشید...نه این که بعد ازدواج تازه دیدتون به چیزایی که الان گفتم باز شه(هر چند شاید خودتون بهتر می دونید و بنده برای یاداوری گفتم) و زندگی رو برای اون خانم تلخ کنید چون واقعا ایشون دیگه تحمل یک چنین تجربه ای رو نخواهند و داشت و همچنین شما...

راجب این که می گید ایشون گفتند نمی خوام ازدواج کنم و بعد پس چرا وارد رابطه شدند و... فکر کنم زیاد با روحیات خانم ها اشنا نیستید...ببنید ایشون خیلی هم دوست دارند ازدواج کنند ولی ولی نه با هر فردی که از راه می رسه...با فردی که واقعا مرد این راه و این ازدواج باشه...اگه ایشون یکدفعه میگه نه و... ایشون این طوری وانمود کردند تا ببینند چقدر شما مرد هستید و ایشون رو می خواید و میتونند به حرفاتون اعتماد کنند..راجب این که گفتید ایشون خواستند خداحافظی کنند و.. به نظرم از دختری که راجب عقایدش گفتید و... اگه غیر این عمل می کردند برای بنده جای تعجب داشت و بهشون ایراد بود و ایشون مشخصه خیلی فهمیده هستند و کار درست رو انجام می دند...یا این که ایشون می گند همه ی مردا فلان و بهمان و.. همون اثرات رابطه ی قبلی هست و تا حدی میشه بهشون حق داد دیگه...و ایشون با گفتن این حرفا بیش تر میخوان به جواب سوال و نظرشون برسند که ایا واقعا همه ی مردا یک گونه هستند یا خیر...

در نهایت اقا محمد رضا اینو به من جواب نده ولی پیش خودت فکر کن لطفا خوب...واقعا دختری که همه ی محاسن اون خانم رو داشته باشه و بتونه همین حس های خوب رو برای شما ایجاد کنه و همچنین تجربه ی ازدواج نداشته باشند واقعا نیست؟ایا اون خانم واقعا حسن یا حسنای خاصی دارند که در خیلی ها نباشه ؟!؟

بازم میگم اقا محمد رضا من یه وقتاصلا و ابدا شما رو از اون خانم بالاتر نمی دونم تجربه ی ازدواج ندارید و مثلا اون خانم تجربه ازدواج دارند و... نه نه نه ...تمام حرف من این بود و هست که اگه می خواید با چنین خانمی ازدواج کنید باید بدونید یکسری مواردی مثل اینایی که بهش اشاره کردم فارغ از نگاه خانودتون که اصلا اشاره نکردید اگه متوجه بشند اون خانم سابقه ازدواج دارند چقدر مخالف هستند و ایا ارج و قرب اون خانم پیش خانواده ی شما کاسته می شه و... اشاره نکردید...تمام حرف من این بود و هست که اگه اینا رو بتونید باهاش کنار بیاید بعدش میشه به سایر دغدغه هاتون فکر کنید... چون واقعا کسی چه می دونه خدا نخواد ما رو با همسرمون امتحان کنه؟؟؟؟!!!! معلوم نیست این اتفاق برای هر فرد دیگه ای که دختر و پسر هم نداره خدایی ناکرده بیفته و ما هم تافته جدا بافته ای نیستیم قطعا...


از خدا می خوام بهترین تصمیم رو بگیرید...امین.

سلام فدایی عزیز
من سه تا تشکر بهت بدهکارم
1 بابت اینکه به پستم سر زدی و همه مطالبشو با دقت خوندی
2 بابت نظرت و روشنگری ها
3 بابت پست خواستگاری ات که خیلی استفاده کردم


راستش اگر راجع به مسله نامزدی ایشون حرف نزدم، به خاطر این بود که منم خودم چیزی نمی دونم. چون لحظه آخر ازش پرسیدم، اون مطلبی که دل دل میکردید بگید و همیشه به آینده موکل اش می کردید، چی بود؟ دوست دارم بدونم! که در پاسخ گفتن نامزد داشتم که جدا شدیم. در پاسخ بسیار آگاهانه و بدور از احساس گفتم، خیلی براتون ناراحت شدم. ولی چیزی از ارزش های شما کم نمیکنه. ولی کتمان نمیکنم که نمی خوام دلیل جدایی اتون رو بدونم! که سر بسته گفتن، شاید همدیگر رو دست داشتیم، ولی تفاهم نداشتیم و بودن در کنار هم بیشتر آزارمون میداد. که متوجه شدم سید بودن آقا . و سریعا پرسیدیم 28 شهریور که تنفر داشتین مربوط به همون قضیه میشه؟ که گفتن بله تاریخ عقدمون بوده.


دیگه فرصت سوال و جواب نبود باید خداحافظی می کردیم. وگرنه همون طور که قبلا گفتم، این مسیله برای من خیلی مهمه. باید در موردش بودنم. مخصوصا اینکه باید خانواده ام هم روشن کنم در این مورد. ولی متاسفانه به دلیل روحیه که دارم، فعلا مسیله نامزدی اشون رو مسکوت گذاشتم تا باقی چیز هارو بررسی کنم. چون من نگاهم به فردا ازدواجه. اگر بدرد من نخوره، لزومی نداره دوباره وارد زندگی خانوم بشم و اول از نامزدیشون بپرسم بعد بگم حالا برم در مورد باقی چیز ها فکر کنم! اگر همه چیز خوب بود دوباره میام! قطعا تو روحیه ایشون تاثیر میزاره و نمی تونم این کار رو بکنم.

من خودم عقیده دارم وقتی پسر میره خواستگاری دختر به دختر این حس رو القا میکنه که همسر آینده اش هست، باید پای انتخاب اش بایسته و از اون لحظه به بعد شوهرشه! چه بله برون باشه، چه نامزدی چه عقد دایم چه عروسی! در هر صورت اون مرد تصورات و روحیه اون خانوم رو به عقد ذهن خودش در آورده. شاید بعضی از آقایون از من خرده بگیرن و بگویند پس چه جوری یه نفر رو بشناسیم؟ با چند جلسه خواستگاری و تو این اوضاع نابسامان جامعه که نمیشه! طرف یه عمر زندگی میکنه و هنوز همسرش رو نمیشناسه! ولی من در جواب میگم ادب مرد به ز دولت اوست. اخلاق اولویت داره. می تونی با راهکار هایی رابطه رو احساسی اش نکنی ( البته خودم تو این مورد متاسفانه یکم احساسی عمل کردم ) و جلسات خواستگاری رو کش بدی!


راستی فدایی جان پست آقای رضا م رو خوندم. خیلی نارحت شدم. قبلا پیگیر پست هاشون بودم ولی اسم اشون رو به یاد نداشتم.

در ارتباط با مسایل که گفتی و خانوم و نامزدشون رو زن و شوهر در نظر بگیر! همین قصد رو دارم ولی نمی خوام وارد فکرم کنم تا از چند و چون عقدشون آگاه شم. ( البته سو تعبیر نشه، آدم بی غیرتی نیستم! ولی نمی خوام ارزش های والای یک انسان رو که سعی کرده شرع دین اش رو انجام بده و مثل تنی چند از بانوان، از روابط مخفی بر حذر باشه، زیر سوال ببرم. به این قضه بیشر از نگاه روحی نگاه می کنم تا مادی - رجوع شود به کتاب انسان کامل شهید مطهری روحیون و مادیون-)

در ارتباط با این مورد :
در نهایت اقا محمد رضا اینو به من جواب نده ولی پیش خودت فکر کن لطفا خوب...واقعا دختری که همه ی محاسن اون خانم رو داشته باشه و بتونه همین حس های خوب رو برای شما ایجاد کنه و همچنین تجربه ی ازدواج نداشته باشند واقعا نیست؟ایا اون خانم واقعا حسن یا حسنای خاصی دارند که در خیلی ها نباشه ؟!؟

حقیقت امر مجبورم یه نکته ای رو بگم ( البته امید وارم از نگاه دوستان روشن فکر مورد عتاب قرار نگیره) من یه حس درونی دارم که نمی دونم اسم اش چی هست، شاید حس ششم یا هفتم:18: بشه اسم اش رو بزاری . که این حس از چند تا چیز تو درون من بوجود اومده، از تجربه ازمطالعه و مهمترین اش خدادادی هست. یه مثال بزنم که منظورم رو بفهمید! مثلا تو شرکت یه مشکلی پیش میاد که نیاز به طراحی و محاسبه دقیق داره، من از همون اول اگر نظرم بهش مثبت باشه ادامه میدم، یا همون اول حسی میگم که این طرح جواب میده یا نه! به طور موازی وقتی همکارام با حساب کتاب به نتیجه من میرسند، می فهمم که حس ام اشتباه نکرده.
حال در مورد این خانم هم من از اول حس قوی ای داشتم، وگرنه من خانم متشخص اطرافم زیاد بوده و هست. تنها شخصی بود که این حسم شکل گرفت.
شاید درک نکنید، ولی به این حسم اعتقاد دارم.

سلام محمد رضا

ممنون .:72:

..........

1 )

حقیقت اش از تجربه ای که از این رابطه بدست آوردم، قصد دارم برگردم به همان تفکر قبلی ام. یعنی ازدواج به سبک سنتی. البته این خانم اولویت داره برام. وقتی از حس خودم نسبت به ایشون مطمین شدم و مدتی گذشت قطعا با خانواده اقدام میکنم. اگر هم کفویت لازم بین مون برقرار نشد، در ادامه زندگی هیچ وقت چنین رابطه هایی رو هر چند به قصد ازدواج و کوتاه مدت آغاز نمیکنم. مگر اینکه طرف رو بشناسم و قبل از آغاز بتونم در موردش تحقیق کنم و اگر مناسب بود باز هم با خانواده اقدام کنم
وگرنه منتظر پیشنهاد های نه چندان دل چسب خانواده باید بمونم

بحث ازدواج سنتی را باید تعریف بشه ! اگر فردی تو محیط کار یا دانشگاه یا ...... از یه دختری خوشش اومد - همیشه باید از خودش سئوال کند که آیا من می تونم اون دختر را خوشبخت کنم ؟

لیاقت اون دختر را دارم ؟ - آیا اون دختر برای من مناسب هست ؟ - وقتی با کمال آرامش و بدون احساسی بودن ، تفکر کند ، حتما به یه نتیجه ای می رسد -

وقتی به نتیجه می رسه که برای خودش معیار داشته باشه ! ( بهتره فقط ، معیار ، زیبایی نباشه و معیار شما معیار قشنگی هست . )

حالا باید اقدام کند - چه طوری اقدام کند : اگر خانواده ، ایشون را میشناسند ، بهتر هست خانواده ها اقدام کنند - اگر خانواده ها نمی شناسند همدیگر را - اون پسر با کمال احترام و ادب از دختر اجازه میگره برا خواستگاری !

اون دختر یا پاسخ مثبت می دهد یا منفی ! - اگر دختر پاسخ مثبت داد - با خانواده می ره خواستگاری و مراحل را ادامه میده ( من به این روش میگم سنتی ! و بهترین روش برای من ) - شما هم میتونی از ایشوت اجازه خواستگاری رفتن را بگیری - اگر معیارت را دارد !

( توجه : در این مرحله ( خواستگاری رفتن ) به تایپیک فدایی یار مراجعه کنید - البته سناریو منو نخونی - مثلا بخوای بری دختر مردم را با یه شکلات گول بزنی - این مخصوص باغبان هاست - برات خطرناکه ! )

2 ) دوست عزیز من به شدت آماده گی ازدواج دارم ولی اندکی موانع مالی سد راهم هست. که به لطف خدا تونستم براش برنامه ریزی کنم، که بتونم قله رو در همین نزدیکی فتح کنم. ( البته متاهل ها نیان بگن قله کجا بود، و چاهی بیش نیست
)در ارتباط با مطالبی که نوشتی موافقم، ولی ته دلم میگه باید در جلسه ای یا جلسه هایی رسمی با چندین سوال چالشی ایشون رو محک بزنم. شاید برداشت هام ناقص و یا اشتباه بوده باشه. آخه دلم نمی خواد در این باره پرونده ناقص و باز داشته باشم.

در خواستگاری ، ان شالله همدیگر را بهتر می شناسید - خواستگاری رفتن برای این هست که دختر و پسر همدیگر را بهتر یشناستد - و هیچ ایرادی هم نداره

مثلا یه بنده خدایی ، دختری نبوده که خواستگاریش نرفته باشه و اصلا هم ایراد نداره:biggrin-new:

...................

خیلی خوشحال شدم با شما هم صحبت شدم

ان اشا لله همیشه موفق و سربلند باشی و هر چی خیره برات اتفاق بیاقته !

یا حق .

سلام آقای محمد رضا

خدا را شکر دوستان چقدر براتون وقت گذاشتند و ر اهنمایی های به جایی کردند. به خصوص آقای فدایی یار که خیلی زود در این خواستگاری خبره شدند و می تونن این قدر حرفه ای مشاوره بدن! حالا خوبه یه بار تجربه خواستگاری داشتند!ولی واقعا پستشون خیلی حرفه ای بود و من خودم راستش دیشب تاپیکتون را خوندم همش تو ذهنم نمی دونستم با توجه به عقد سابق اون خانم باید چه طوری راهنمایی کنم! که الان که پستشون را خوندم واقعا جامع و کامل بود! و کاملا با نظر ایشون راجع به بررسی مرحله صفر موافقم!

ولی یه چیزی هم اضافه کنم تو همین مرحله صفر که به نظرم این خیلی مهمه چه دختر و چه پسر به مرحله ثبات رسیده باشند و پرونده نامزد قبلیشون را بسته باشند.

و اینم اضافه کنم که چند تا چیز می تونه تاثیر طلاق را کمتر کنه:
1. اینکه طرف مقصر نبوده باشه.یا تقصر در چه حیطه ای بوده باشه و تو تحقیق هم همون مساله دربیاد.
2. واقعا به نتیجه رسیده باشه اون ازدواج به صلاح نبوده و اگر ادامه پیدا می کرد بدبخت می شد.
3. کسی هم که از طرف زده شده باشه و متنفر شده باشه به نظر من در شرایط مساوی یک حسن است نسبت به کسی که طرف را هنوز دوست داره و هنوز عاشقشه که معمولا خصوصیات اون طرف را دوست داره ولی انگار این خانم واقعا دیگه اون آقا را دوست نداره و واقعا با بدی براش ملموس شده مثلا همین سید بودنش براش آلرژی زا شده و اون تنفر از تاریخ عقد همین را نشون می ده.پس خیلی احتمالش کمه که سایه اون نامزدی قبلی تو زندگی بعدیش باشه چون عشقی ازش نمونده.

آقا محمد رضا متاسفانه طلاق تو دوران عقد زیاد شده.من نمی دونم چرا.ولی شاید به خاطر شناخت اشتباهی باشه که طرفین به هم می دن و روراست نیستند و بعد ازدواج طرف یه جور دیگه از آب درمیاد. یا شاید انسان خوب و فهمیده تو این زمان کمه.
من یه دختری می شناسم که عروسی کرده ولی داره طلاق می گیره.تو دوران عقد متوجه عصبانیت شوهرش شده بود.حتی یکی دو بار درگیری فیزیکی ولی به خاطر آبرو و اینکه طلاق بده و طلاق تو دوران عقد بگیری بعدا شانس ازدواجت کم میشه عروسی کرد! به امید اصلاح!ولی اصلاح نشد که هیچ بدتر هم خود واقعیش را نشون داد.
دیگه آدم نمی دونه بعضی وقتها طلاق تو دوران عقد خیلی خیلی بهتره.من با نظر شما راجع به طول دادن خواستگاری موافقم کاملا....
و خیلی از نظرتون خوشم آمد. اینکه این قدر به فکر دختر مردم هستید که یه موقع ضربه نخوره و واقعا هم بهترین راه تعداد بالای جلسات خواستگاریست اما به نظرم اون نامزدی(بدون عقد) و اون مراحل هم لازمه که اگر خدای نکرده قرار باشه ما از اون دسته افراد باشیم که قراره تازه طرفمون را بعد عقد بشناسیم همون قبلش تو دوران نامزدی به هم بخوره بهتر از بعد عقده!
البته نباید مثلا از جلسات خواستگاری کم کرد و با خیال راحت گذاشت به خاطر نامزدی ها! منظورم اینه که طرفین به یک اطمینان رسیده باشند و بدونند شناخت حاصل شده ولی یه مدتی با هم باشند. که خودم واقعا نمی دونم تو خانواده های مذهبی خیلی این امر امکانش نیست و به قول شما باید با هزارتا ترفند جلسات را زیاد کرد اما مساله اینه تو تغییر و تبدل ها انسانها خودشون را نشون می دن.

من خودم با بعضی خواستگارانم بیرون رفتم به بهانه مشاوره ولی مشاوره بهانه بوده فقط. چون تو خانواده مذهبی عرف نیست بیرون رفتن دختر و پسر... ولی خیلی چیزها از رفتار آقا برام مسجل شده.همون تلفن کردنها و حتی نحوه برخورد با اتفاقاتی که میفتاد و مثلا ناراحت شدن اون آقا و مدل ابراز ناراحتیش به من و حل کردن مساله اش با من .وقت قرار ووو به من خیلی از مسائل را در مورد خواستگارم شناساند.که کلا فارغ از مساله به وجود آمده من می دیدم! هرچند مساله به وجود آمده خودش بهانه کنسل شدن بود ولی اون مساله باعث خیلی تغییر و تبدل در من و خواستگارم شد...

ببینید می خوام بگم وقتی جلسات آرام خواستگاری برگزار میشه شما خیلی نمی تونید مطمئن باشید که مثلا طرف ادعا می کنه یا داره واقعی می گه. اصلا شاید هم راست بگه ولی برداشت و منظور شما چیز دیگه ای باشه.

تازه این در مورد آقایون به نظرم شدت می گیره چون خیلی نمی تونند خودشون را شرح بدن.همش پاسخ کوتاه می دن.و بیشتر سوالات را هم قبلا روش فکری نکردند.و به نظر من که سوالات آسون فقط میشه ازشون پرسید.البته خانمها هم همین طورند...

نمی دونم باز ولی من دارم به این نتیجه می رسم دوران نامزدی بدون عقد لازمه تا طرف مقابل خودش را با رفتارهاش بهتر نشون بده(رفتار خیلی قابل اعتماد تر از گفتار است!) البته باز هم من خودم نمی تونم این کار را بکنم! و به همون خواستگاری باید بسنده کنم و صد البته توکل به خدا...

واقعا مثلا اون دوستم اگر تو عقد جدا می شد خیلی براش بهتر بود و شاید آدم بتونه یه حق کوچکی برای اشتباه انتخاب کردن آدما بده چون واقعا انتخاب تو این دوره زمونه سخته و چه بسا خدای نکرده ما هم برامون همچین اتفاقی خدای نکرده بیفته و جلوی ضرر را از هر جا بگیریم منفعته.
ولی خیلی مهمه همون مرحله صفر درست رفع و رجوع بشه.

آقای محمد رضا من فکر می کنم اون خانم هنوز به ثبات نرسیده اند و واقعا بهتره تو این شرایط تصمیم به این سختی را نگیرند.و واقعا تصمیم گیری براشون الان سخته و البته می بینم ایشون خودشون خیلی منطقی هستند.
پس بهتره روی اما و اگر حساب باز نکنید و شما فعلا این پرونده را یه گوشه کنار بذارید. نه سعی کنید کامل ببنیدن و بگید پس دیگه تموم شد! نه اینکه هی بگید پس من کی باید برم خواستگاریشون.
هیچی...
فعلا فکر کنید ایشون یه دختر مثل همه دخترها هستند که قرار نیست برید خواستگاریشون ولی ممکنه بعدا .

فعلا چند جا خواستگاری دیگه برید.چه بسا دختر دیگری بیشتر از ایشون به دل شما نشست!!! یه چند ماه خواستگاری برید بدون هیچ مقایسه ای با اون دختر و فقط مقایسه با معیارهای شخصی خودتان! چون مقایسه مطمئنا کار را خراب می کند! و شما را به اشتباه می اندازد!
اگر دختری پیدا شد که انتخاب بهتری باشد که چه خوب و خوشبخت بشید ان شاالله. اما اگر پیدا نشد اون وقت خیلی بهتر به خواستگاری ایشون می روید و تردید کمتری دارید و** اون موقع خانواده شما هم چون خسته شدند و دیدند که دختر مناسبتون را پیدا نکردین ؛راحت تر با نامزدی قبلی اون خانم کنار میان تا الان! اون موقع راحت تر حرفهای شما را می پذیرند.درسته؟
ولی الان می گن شما اولین تجربتونه و ممکنه موارد دیگری باشه که حق هم دارند و واقعا ممکنه موراد دیگری هم باشه.پس اگر چند ماه گشتین ولی مورد مناسب نبود دوباره اقدام کنید.

بعد هم وقتی خواستین اقدام کنید از این مرحله صفر نترسید که نکنه وجدانی نباشه که من بدون اینکه ایشون را بشناسم و مطمئن باشم از این مرحله دارم شروع می کنم. اتفاقا این مرحله را حالا که شما شناخت نسبی دارید ازشون بپرسید.البته شاید بهتر باشه تحقیق را مثلا بذارید جلسه دوم سوم....
و کاملا دلیل طلاقشون را بپرسید و جلسات خواستگاری را ادامه بدین و می تونید با بیان خوب بگید که این خواستگاری صرفا جهت آشناییست و به منزله جواب قطعی هیچ کدامتان نیست و ایشون نگران نباشند و خیلی خوب دوران را بگذرونید.حتی توپ را بندازید زمین حریف! این جوری بگید که شما یه وقت نگران نباشید و می تونیم تا وقتی مطمئن نشدیم فقط آشنا بشیم و بعد تصمیم نهایی را بگیریم! (این جوری شما هم نگران نیستین که دختر خانم در مورد شما فکر کنه پس شوهر آیندشونید!چون وقتی در مورد ایشون این را می گید پس در مورد خودتون هم همین توقع و انتظار آشناییست!یعنی دارید محترمانه می گید من هم تصمیمم قطعی نیست)

در مورد برون گرایی و درون گرایی هم موضوع کاملا سلیقه ایست. بعضی آدما جذب شبیه خودشون می شن. بعضی آدما جذب مخالف خودشون.
باید مثلا اول خودتون را ببینید که آیا دوستان برونگرا داشتید و از بودن باهاشون لذت بردید؟
از اون خانم هم بپرسید که آیا دوست درون گرا داشتند و چقدر این موضوع براشون خوشاینده.

بعد مصادیق درونگرایی و برونگرایی را هم به هم بگید.مصادیق خیلی مهمتره. بپرسید دوست دارند همسرشون چه روحیاتی داشته باشد و مثلا اگر می گه برونگرا بپرسید منظورتون چیه؟

ببینید من خواستگار داشتم که ازش پرسیدم گفت درون گرام. بعد گفتم منظورتون چیه.گفتند مثلا من ناراحت می شم تو خودم می ریزم و حرف نمی زنم. بعد دیدم خوب منم همین طورم ولی برونگرا خودم را می دیدم.
بعد که از تفریحات و دوستانش پرسیدم دیدم نه بابا از نظر مصادیق من خیلی خیلی برونگراست! ولی جالبه ها همچنان خودش را درونگرا می دونست!


در کل هممون ترکیبی هستیم.و صد در صد برونگرا یا درون گرا حساب نمی شیم. ولی به نظرم خوبه آدم بین این دو تا انعطاف داشته باشه.
برای برخی خانمهای برونگرا هم مرد آروم و درونگرا جذابه به شرطی که به موقعش آدم با نشاطی هم باشه و برای برخی خانمها هم اصلا جذاب نیست یه مرد همیشه و همه جا مثلا بلند بلند بگه و بخنده و معمولا خانمها دوست دارند همسرشون تو موقعیتهای اجتماعی با شخصیت و متین باشه و تو جمع دو نفره خوشحال و شاداب و اکتیو... و یا تو جمع دوستان خیلی برونگرا باشه نه مثلا همه جا... می تونید این مصادیق را تو خواستگاری بپرسید از طرف مقابل(البته منظورم این خانم نیست.هر خانومی)

و اینم بگم مثلا خیلی از خانمها بخشی از برونگرایی را تو مهارت اجتماعی می بینند و براشون مهمه همسرشون بتونه "خوب و به موقع" تو جمع صحبت کنه .پس اگر این مهارت اجتماعی و ارتباط برقرار کردن را دارید خودش یه قسمت مهم را حل می کنه که من فکر می کنم با توجه به نوشتارتون دارید.
ولی مثلا بعضی خانمها از بعضی تیپ مردهای برونگرا بدشون میاد که به قول دکتر شیری نقل هر مجلسی اند و بی جا شوخی می کنند. ببینید این آدم هم ظاهرا برونگراست ولی لزوما مطلوب یه دختر برونگرا نیست.ولی ممکنه هم یه دختر دیگه بگه وای چه مرد باحالی!چقدر خوب! (به عنوان مثال)

البته این ها مصداقی هست و به نظر من اگر آدما خود واقعیشون باشند و یه مدت با هم باشند خود به خود این خصوصیات طرف مقابل را بدون اینکه بخوان براش سوال طرح کنند می فهمند.ولی وقتی محدود به خواستگاری در یه فضا و تعداد محدود میشه مهارت در سوال پرسیدن و طرح مصادیق و تازه اینکه طرف بتونه منظور ما را بفهمه و خودش را درست بگه و ما هم همین طور خیلی مهم میشه!!! شاید برای همین الان مشاوره این قدر توصیه میشه. که البته من به دلیل هزینه هیچ وقت مشاوره درست و حسابی نرفتم و فقط صرف بهانه آوردن برای بیرون بوده.

البته باز هم اینها فرعیاته مسائل مهمتر هست ...

ان شاالله یک انتخاب عالی داشته باشید.:72:

سلام به همه گی دوستان خوبم
چقدر آدم انرژی میگیره وقتی میاد اینجا، میبینه هستن اشخاصی که تو رو نمیشناسند ولی دوست دارن و نگران هستن. و با استفاده از افکار زیباشون تو رو راهنمایی می کنن. دوستان از همتون ممنونم. نمی دونم چه جوری باید تشکر کنم. خودم رو هیچ وقت نمیبخشم اگر یه روز با وجود دوستان خوبی مثل شما، انتخاب اشتباه داشته باشم.
کوهنورد، خاله قزی، باغبان، فدایی و مصباح از همتون یه دنیا متشکرم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

بحث ازدواج سنتی را باید تعریف بشه ! اگر فردی تو محیط کار یا دانشگاه یا ...... از یه دختری خوشش اومد - همیشه باید از خودش سئوال کند که آیا من می تونم اون دختر را خوشبخت کنم ؟

لیاقت اون دختر را دارم ؟ - آیا اون دختر برای من مناسب هست ؟ - وقتی با کمال آرامش و بدون احساسی بودن ، تفکر کند ، حتما به یه نتیجه ای می رسد -

وقتی به نتیجه می رسه که برای خودش معیار داشته باشه ! ( بهتره فقط ، معیار ، زیبایی نباشه و معیار شما معیار قشنگی هست . )

حالا باید اقدام کند - چه طوری اقدام کند : اگر خانواده ، ایشون را میشناسند ، بهتر هست خانواده ها اقدام کنند - اگر خانواده ها نمی شناسند همدیگر را - اون پسر با کمال احترام و ادب از دختر اجازه میگره برا خواستگاری !

اون دختر یا پاسخ مثبت می دهد یا منفی ! - اگر دختر پاسخ مثبت داد - با خانواده می ره خواستگاری و مراحل را ادامه میده ( من به این روش میگم سنتی ! و بهترین روش برای من ) - شما هم میتونی از ایشوت اجازه خواستگاری رفتن را بگیری - اگر معیارت را دارد !

---

باغبان عزیز من یه درگیری با خودم دارم که نمی تونم چشم خودم رو باز کنم تا خانم های اطرافم رو تحت نظر بگیرم. تو محل کارم اعتراضات از جامعه بانوان مجرد رسیده که چرا این پسره اینقدر عنق تشریف داره! چون واقعا نمی تونم از حلوی یه خانومی رد بشم و سرم رو بالا کنم تا بهش سلام بدم! نمی دونم اسم اش حیا هست یا چیز دیگه! چون عقیده دارم اون محیط که من توش هستم یا محل ورزش یا کار، با نگاه من ممکنه برای اون خانوم نا امنی ایجاد کنه. ( البته مخالف اصل مدیریتی منه که میگه همیشه سر بالا و تا شعاع 200 متری همیشه اتفاقات اش رو بررسی کن ) ولی تا حال نشده موردی پیدا بشه که من دورادور از ایشون شناخت جزیی داشته باشم و به نظر متناسب من باشن تا اقدام کنم، تو خیابون هم که نمیشه از روی ظاهر قضاوت کرد. پس یا باید به مواردی که دوستان معرفی میکنن و تشخیص دادن متناسب هم هستیم اکتفا کنم و یا خانواده یه موردی رو معرفی کنند. دیگه ادامه اش و استارت خواستگاری که تا حالا سعادت اش رو نداشتم، راهنمایی هایی که شما و دوستان علی الخصوص دوست گرام علم مبین خواستگاری ( محمد 93) به ما ارزانی داشتن ، بهره خواهم برد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

1. اینکه طرف

مقصر

نبوده باشه.یا تقصر در چه حیطه ای بوده باشه و تو تحقیق هم همون مساله دربیاد.
2. واقعا به نتیجه رسیده باشه اون ازدواج به صلاح نبوده و اگر ادامه پیدا می کرد بدبخت می شد.
3. کسی هم که از طرف زده شده باشه و متنفر شده باشه به نظر من در شرایط مساوی یک حسن است نسبت به کسی که طرف را هنوز دوست داره و هنوز عاشقشه که معمولا خصوصیات اون طرف را دوست داره ولی انگار این خانم واقعا دیگه اون آقا را دوست نداره و واقعا با بدی براش ملموس شده مثلا همین سید بودنش براش آلرژی زا شده و اون تنفر از تاریخ عقد همین را نشون می ده.پس خیلی احتمالش کمه که سایه اون نامزدی قبلی تو زندگی بعدیش باشه چون عشقی ازش نمونده.

---

سلام خانم مصباح

چقدر خوشحال شدم که به پست من سر زدین و منو از تفکرات و راهنمایی های خودتون بی نصیب نگذاشتین. راستش به فدایی حسودیم میشد، که شخصیتی چون شما اونقدر برای پست خواستگاری اش وقت میزاشت و به نماینده گی از جامعه بانوان، ما رو از خلق و خو های آنها باخبر میکرد . مثال های خواستگار هاتون و توقعات خانواده دختر از خواستگار ها، خیلی برام مفید واقع شد. هیچ کس مثل امثال شما نمی تونست به ما از همه جا بی خبر اطلاع بده. که خدای نکرده تو هیچ خواستگاری اولا باعث ایجاد رنجش خانواده دختر و خانواده اش نشیم ( البته تفکرات دهتران با هم متفاوت و لی من سعی م یکنم خودم باشم و روش محترمانه ای رو برم که عموم دختر ها بر میتابند) و از همه مهمتر خودم هم به هدفم برسم.


در ارتباط با مواردی که گفتین ، شماره 1 تا 3 رو بنده جز دایره تحقیقاتم قرار دادم. البته آیتم های خیلی بیشتری رو براش لحاظ کردم. البته همون جور که گفتم تا از خودم مطمین نشدم، و با همین شناخت های جزیی که از ایشون پیدا کردم، پا جلو نمیزارم تا موارد مطروحه که اشاره داشتین رو ببرسی کنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

آقا محمد رضا متاسفانه طلاق تو دوران عقد زیاد شده.من نمی دونم چرا.ولی شاید به خاطر شناخت اشتباهی باشه که طرفین به هم می دن و روراست نیستند و بعد ازدواج طرف یه جور دیگه از آب درمیاد. یا شاید انسان خوب و فهمیده تو این زمان کمه.

---

با هاتون موافقم، هر روز دارم کلی اتفاق اطرافم میبینم که تو دوران عقد دختر و پسر از هم جدا میشن. به نظرم بیشتر به عدم شناخت و نداشتن کفویت بین زوج ها بر میگرده. تازه بر فرض اینکه با همدیگر تناسب ندارن، با هم عقد میکنن، راه های برخورد با هم رو یاد نمیگیرن. یادم دکتر فرهنگ تو یکی از سخنرانی هاش پیرامون ازدواج موفق میگفت که انسان هام مثل ماکرو فر و باقی لوازم برقی، دفترچه راهنما داره. ما انسان ها تا دفتر چه ماشین لباس شویی رو نخونیم، ماشین رو به برق نمیزنیم. ولی در مورد انسان جنس مخالف با اون همه پیچیده گی های خاص خودش، همین جوری میرم جلو تا هر چی شد، شد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

و خیلی از نظرتون خوشم آمد. اینکه این قدر به فکر دختر مردم هستید که یه موقع ضربه نخوره و واقعا هم بهترین راه تعداد بالای جلسات خواستگاریست اما به نظرم اون نامزدی(بدون عقد) و اون مراحل هم لازمه که اگر خدای نکرده قرار باشه ما از اون دسته افراد باشیم که قراره تازه طرفمون را بعد عقد بشناسیم همون قبلش تو دوران نامزدی به هم بخوره بهتر از بعد عقده!
البته نباید مثلا از جلسات خواستگاری کم کرد و با خیال راحت گذاشت به خاطر نامزدی ها! منظورم اینه که طرفین به یک اطمینان رسیده باشند و بدونند شناخت حاصل شده ولی یه مدتی با هم باشند. که خودم واقعا نمی دونم تو خانواده های مذهبی خیلی این امر امکانش نیست و به قول شما باید با هزارتا ترفند جلسات را زیاد کرد اما مساله اینه تو تغییر و تبدل ها انسانها خودشون را نشون می دن.

---

یکی از دوستان من که خیلی مطالعه کرده بود در زمینه ازدواج، بعد از خواستگاری رفتن، متوجه حساسیت خانواده دختر نسبت به جلسات خواستگاری میشه، و نمیزارن بیشتر از 3 جلسه خواستگاری برن و پدر عروس هم عقد دایم رو از فردای بله برون می خواسته. دوست من هم که از دختر خوشش اومده بوده، اطمینان میده که دخترشون رو خوشبخت میکنه و اجازه میده هر چقدر دوست دارن تحقیق کنن و حتی با عقد دایم هم موافقت میکنه ( البته تو محضر و بدون جشن سنگین که همه با خبر شن ، ریسک نمیکنه) ولی یه شرط میزاره که یک ماه باید با عروس زیر نظر خانواده ها ارتباط داشته باشن. پدر هم بعد از کلی کش و قوس قبول میکنه. و این دوستمون 4 تا مسافرت خانوادگی و سینما خانواده گی و مهمونی های خانواده گی رندانه ترتیب می ده. تا با کلی بدبختی می فهمه دختره همونیه که میخواسته. و روز 31 محضر عقد دایم میکنه.

من بواسطه شغلم، روزی حداقل سه تا چهار تا زوج جوان مغازه میان که باید جنس رو انتخاب کنن که هر دو با هم ازش استفاده می کنن( مثلا لباس رو یک اشون استفاده میکنه، ولی اجناس مارو هردوشون در منزل استفاده می کنند. احتمالا حدس بزنید شغلم چی هست) من همه اشون رو زیر نظر میگیرم و بررسی میکنم. متاسفانه 90 زوج ها به هم نمی خورند. هم از نظر ظاهر، شخصیت، فهوا کلام و .... نظراتشون برای هم نیست. به نظرات هم احترام نمیزارن. اگر نظر هردو با هم اختلاف داره، بلد نیستن با سیاست نظر خودشون رو برنده کنند. ما ( منظورم اکثریت جامعه) تو زمینه انتخاب و بعد از اون شناخت و بعد از اون ارتباط با هم پس از ازدواج مشکل داریم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

نمی دونم باز ولی من دارم به این نتیجه می رسم دوران نامزدی بدون عقد لازمه تا طرف مقابل خودش را با رفتارهاش بهتر نشون بده(رفتار خیلی قابل اعتماد تر از گفتار است!) البته باز هم من خودم نمی تونم این کار را بکنم! و به همون خواستگاری باید بسنده کنم و صد البته توکل به خدا...

---

قبول دارم که خواستگاری تنها کفایت نمیکنه. بزرگا همیشه به ما میگفتن اگر می خوای شخصی رو بشناسی یا باهاش معامله کن یا باهش سفر برو.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

آقای محمد رضا من فکر می کنم اون خانم هنوز به ثبات نرسیده اند و واقعا بهتره تو این شرایط تصمیم به این سختی را نگیرند.و واقعا

تصمیم گیری

براشون الان سخته و البته می بینم ایشون خودشون خیلی منطقی هستند.
پس بهتره روی اما و اگر حساب باز نکنید و شما فعلا این پرونده را یه گوشه کنار بذارید. نه سعی کنید کامل ببنیدن و بگید پس دیگه تموم شد! نه اینکه هی بگید پس من کی باید برم خواستگاریشون.
هیچی...
فعلا فکر کنید ایشون یه دختر مثل همه دخترها هستند که قرار نیست برید خواستگاریشون ولی ممکنه بعدا .

فعلا چند جا خواستگاری دیگه برید.چه بسا دختر دیگری بیشتر از ایشون به دل شما نشست!!! یه چند ماه خواستگاری برید بدون هیچ مقایسه ای با اون دختر و فقط مقایسه با معیارهای شخصی خودتان! چون مقایسه مطمئنا کار را خراب می کند! و شما را به اشتباه می اندازد!
اگر دختری پیدا شد که انتخاب بهتری باشد که چه خوب و خوشبخت بشید ان شاالله. اما اگر پیدا نشد اون وقت خیلی بهتر به خواستگاری ایشون می روید و تردید کمتری دارید و** اون موقع خانواده شما هم چون خسته شدند و دیدند که دختر مناسبتون را پیدا نکردین ؛راحت تر با نامزدی قبلی اون خانم کنار میان تا الان! اون موقع راحت تر حرفهای شما را می پذیرند.درسته؟
ولی الان می گن شما اولین تجربتونه و ممکنه موارد دیگری باشه که حق هم دارند و واقعا ممکنه موراد دیگری هم باشه.پس اگر چند ماه گشتین ولی مورد مناسب نبود دوباره اقدام کنید.

---

در ارتباط با نداشتن ثبات در ایشون باهاتون موافقم ولی نمی دونم بواسطه اتفاقیه که براش اومده یا کلا همین طوری بوده ( که برای من قابل درک نیست).

نمی دونم تجربه کار تو کارخانه کسی اینجا داشته یا نه؟ کارخونه ها همیشه جو های مسموم برای قدرت طلبی دارن. حالا اگر هر چی بزرگتر باشه ، دیگه بدتر. کارخونه ما هم از همون دست شرکت هاست( البته تبلیغاتش رو هر روز صدا سیما میزنه) دوستان مدعی هستند برای کار در شرکت و موفق شدن باید چند واحد درس ج ا ن و ر ش ن ا س ی پاس کرده باشی ( البته ببخشید ولی واقعا هم چین تفکری وجود داره) . برای همین هر روز سیاست ها و رندی هایی رو میبینی که واقعا مثل یه بازی شطرنج برنامه ریزی می کنن و به هدفشون میرسن. من هم یه چیزهایی رو یاد گرفتم ولی از خدا خواستم هیچ وقت نزاره ازشون استفاده کنم.

در ارتباط با پیشنهادی که دادید، من هم یه هم چین فکر هایی به سرم زد، که بسیار کارساز هست. هم نظر خانواده راحت تر جلب میشه، و هم با قوت قلب بیشتری انتخاب می کنم. ولی دلم رضا نمی ده این کار رو بکنم ( مصداق آب نمک خوابوندن رو داره برام) حقیقت اش حس وفاداری رو در من تخریب می کنه. یادم تو همون سه هفته ای که با ایشون در ارتباط بودم، واقعا چشم ام هیچ دختری رو نمی دید، اگر هم توجه ام به جایی جلب میشد، سریع به خودم می گفتم، "پسر تو باید وفادار بمونی ، هر وقت قضیه این خانم کنسل شد سرت رو دوباره بالا بگیر"
برای همین موضوع دوست دارم پرونده اش رو اول ببندم، بعد برم سراغ مورد دیگه.
البته واقعا اگر دوستان تو این زمینه کمک ام کنند که پیشنهاد خانم مصباح مبنی بر فراموشی موقتی و بررسی گزینه های دیگه ( که به نظر حق هر انسانی هست) کار انسانی تلقی میشه، در موردش فکر میکنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

بعد هم وقتی خواستین اقدام کنید از این مرحله صفر نترسید که نکنه وجدانی نباشه که من بدون اینکه ایشون را بشناسم و مطمئن باشم از این مرحله دارم شروع می کنم. اتفاقا این مرحله را حالا که شما شناخت نسبی دارید ازشون بپرسید.البته شاید بهتر باشه تحقیق را مثلا بذارید جلسه دوم سوم....
و کاملا دلیل طلاقشون را بپرسید و جلسات خواستگاری را ادامه بدین و می تونید با بیان خوب بگید که این خواستگاری صرفا جهت آشناییست و به منزله جواب قطعی هیچ کدامتان نیست و ایشون نگران نباشند و خیلی خوب دوران را بگذرونید.حتی توپ را بندازید زمین حریف! این جوری بگید که شما یه وقت نگران نباشید و می تونیم تا وقتی مطمئن نشدیم فقط آشنا بشیم و بعد تصمیم نهایی را بگیریم! (این جوری شما هم نگران نیستین که دختر خانم در مورد شما فکر کنه پس شوهر آیندشونید!چون وقتی در مورد ایشون این را می گید پس در مورد خودتون هم همین توقع و انتظار آشناییست!یعنی دارید محترمانه می گید من هم تصمیمم قطعی نیست)

---

من همیشه معتقد بودم کار خانم ها تو بخش تحقیقات از طرفشون، راحت تره. مثلا یه خانم خیلی راحت از محل کار یا همسایه های آقا میتونه تحقیق کنه. چون شناس تره. ولی تحقیقات از خانم ها خیلی سخته مخصوصا اگر شاغل نباشه و از این دختر هایی باشه که معمولا تا کار پیش نیاد از خونه در نمی آن بیرون و دانشگاه اش هم تموم شده. اگر ممکنه منو تو این زمینه و چگونگی تحقیقات از یک خانم راهنمایی کنید ممنون میشم.

مورد دیگه ای که همیشه نگران اش بودم. وابستگی در دوران خواستگاری هست. چه جوری میتونم تو دوران خواستگاری وابسته نشم؟ البته راه هایی رو به ذهنم رسیده مثل پرهیز از سخنان احساسی و .... ولی همیشه نگرانم در این مورد. چون خودم رو میشناسم، تا ارتباطم با جنس مخالف به همین یه مورد بالا خلاصه شده، و اندکی احساساتم ممکنه بار عقلم غلبه کنه، اگر نکته ای هم در این مورد دارید خوشحال میشم بدونم.



در ارتباط با مسایل درونگرایی و برونگرایی هم ممنون نکات خوبی رو گفتین مخصوصا اونجایی که فرمودین ، ببینید با کدوم دوستاتون راحت تر هستین.



در آخر مجددا از همتون ممنونم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohamad.reza164

سلام

باغبان عزیز من یه درگیری با خودم دارم که نمی تونم چشم خودم رو باز کنم تا خانم های اطرافم رو تحت نظر بگیرم. تو محل کارم اعتراضات از جامعه بانوان مجرد رسیده که چرا این پسره اینقدر عنق تشریف داره! چون واقعا نمی تونم از حلوی یه خانومی رد بشم و سرم رو بالا کنم تا بهش سلام بدم! نمی دونم اسم اش حیا هست یا چیز دیگه! چون عقیده دارم اون محیط که من توش هستم یا محل ورزش یا کار، با نگاه من ممکنه برای اون خانوم نا امنی ایجاد کنه. ( البته مخالف اصل مدیریتی منه که میگه همیشه سر بالا و تا شعاع 200 متری همیشه اتفاقات اش رو بررسی کن ) ولی تا حال نشده موردی پیدا بشه که من دورادور از ایشون شناخت جزیی داشته باشم و به نظر متناسب من باشن تا اقدام کنم، تو خیابون هم که نمیشه از روی ظاهر قضاوت کرد.

در آخر مجددا از همتون ممنونم.

---

سلام محمد رضا

منم مثل تو ام

من بعضی موقع ها نگاه می کنم - ولی نگاه نمی کنم !!!

مراقب خودت باش .:72:

باغبان عزیز ممنون. خیلی خوبه .

راستی نظری در مورد مواردی که از خانم مصباح پرسیدم، نداشتی؟ ( انصافا تو دلت به ما چیزی نگیا، که یه سلام به محمدرضا دادیم، حالا داره وقت مارو میگیره!

:310:

)



برای همین موضوع دوست دارم پرونده اش رو اول ببندم، بعد برم سراغ مورد دیگه.
البته واقعا اگر دوستان تو این زمینه کمک ام کنند که پیشنهاد خانم مصباح مبنی بر فراموشی موقتی و بررسی گزینه های دیگه ( که به نظر حق هر انسانی هست) کار انسانی تلقی میشه، در موردش فکر میکنم.

من همیشه معتقد بودم کار خانم ها تو بخش تحقیقات از طرفشون، راحت تره. مثلا یه خانم خیلی راحت از محل کار یا همسایه های آقا میتونه تحقیق کنه. چون شناس تره. ولی تحقیقات از خانم ها خیلی سخته مخصوصا اگر شاغل نباشه و از این دختر هایی باشه که معمولا تا کار پیش نیاد از خونه در نمی آن بیرون و دانشگاه اش هم تموم شده.

اگر ممکنه منو تو این زمینه و چگونگی تحقیقات از یک خانم راهنمایی کنید ممنون میشم.

مورد دیگه ای که همیشه نگران اش بودم. وابستگی در دوران خواستگاری هست. چه جوری میتونم تو دوران خواستگاری وابسته نشم؟ البته راه هایی رو به ذهنم رسیده مثل پرهیز از سخنان احساسی و .... ولی همیشه نگرانم در این مورد. چون خودم رو میشناسم، تا ارتباطم با جنس مخالف به همین یه مورد بالا خلاصه شده، و اندکی احساساتم ممکنه بر عقلم غلبه کنه، اگر نکته ای هم در این مورد دارید خوشحال میشم بدونم.

به تو از تو می نویسم
به تو ای ، همیشه دریا

در تایپیک تو می نویسم
ای عزیزترینه دریا :72:



سلام محمد رضا

خواهش می کنم - با شما و دیگر دوستان ، هم صحبت شدن و یاد گرفتن ، افتخاریست .

ممنون .:72:


......


محمد رضا ی عزیز ، به نظرم اول باید با خودت خلوت کتی - معیارهای اصلی ات را مشخص کنی

این معیارها را بر اساس مرتب سازی نزولی ، بچین – یعنی از مهم ترین معیار تا ضعیف ترین معیار !

و کلیات اون معیار را با اون خانم مقایسه کن – اگر می بینی می تونه همسر آینده ات بشه و می تونی اون دختر را خوشبخت کنی به نظرم باید وارد مرحله خواستگاری بشی. ( برای شناخت بیشتر )

من به نظرم روابط مخفی دختر و پسر بدون اطلاع خانواده خوب نیست - تا همون حد باشه که شما اجازه خواستگاری از ایشون بگیری و یا دید اولیه به نظرم کافی است .

به نظرم چیزی مهمه اینکه که از خودمان مطمن باشیم !

مطمئن باشیم برای اینکه می تونیم در آینده زندگی مشترکی را با دختر مورد نظرمان آغاز کنیم و اون را خوشبخت کنیم.

به نظرت می تونی ؟

............


در مورد زیاد شدن طلاق در دوران عقد


به نظرم باید از چند دیدگاه بررسی کنیم :

اول به معیار های اشتباهی که دختر ها و پسرها دارنند بر میگرده – یعنی دنبال معیارهای اصلی نمی زنند

زیبایی زیاد ، نباید معیار اولمان باشد ( چه دختر – چه پسر ) – به نظرم همینکه دختر و پسر به دل هم بنشینند کافی ست ( از نظر معیار زیبایی )

الان یکی از دوستان من وسواس دارد - زیباترین دختر هم نشونش بدی میگه ایراد داره . این آدم درک دل نشینی را نداره

و همیشه دور خودش می چرخه - الان 8 سال داره می ره خواستگاری - باید ایمان - اخلاق و مهربونی و اهل زندگی بودن دختر بررسی بشه !

یکی از اون دلیل ها میتونه تنوع طلبی آقایون و خانم ها باشه - که اون آقا میگه تو دیگه دلم را زدی بریم طلاق بگیریم !


.........................



در مورد نامزدی - محمد رضا عزیز ، شما نامزدی را چی تعریف میکنی ؟


به دوران آشنایی پسر و دختر قبل از عقد چه میگن ؟

یکی بیاد جواب منو بده !

من نمی دونم یه فرهنگی غلطی تو جامعه افتاده که

طرف میره خواستگاری ، بعد مردم میگن اون دختره نامزد داره ! – روی دختر بنده خدا اسم می زارنند .

خواستگاری رفتن برای شناخت ست و اینکه معیارهای اصلی هم را پیدا کنند . ایراد نداره و هر دو طرف گزینه ی خودشون را بررسی می کنند

خوبی این کار این است که این کارها ، مخفی انجام نمیشه و در حضور خانواده ها و یا با اجازه خانواده ها هست !

مثلا شما 5 و 6 جلسه خواستگاری می ری - جلسات بعدی از خانواده ها اجازه میگیرید که با هم برید بیرون و بیشتر با هم صحبت کنید و ببنید روحیات همدیگر را دارید - با هم مشاوره برید و .... .... این ها به نظرم باز دوران نامزدی نیست !

ولی نمی دونم چرا یه پسری خواستگاری دختری میره و این خواستگاری مثلا چند ماه طول میشکه

مردم میگن اون دختر نامزد داره ! - یکی از دلیل طلاق ها در دوران عقد این است که پسر و دختر همدیگر را قبل از عقد نمی شناسند .

چه طوری باید بشناسند ! – یا باید مخفیانه با هم باشند ( که اشتباهست ) – یا اینکه در حضور خانواده و با اجازه ها خانواده ها باشند .

................................................


در مورد فراموشی موقت اون دختر و بررسی مورد دیگر :


خانم مصباح الهدی خیلی کامل و منطقی پاسخ دادند .

نظر خودت چیه ؟

منم بعدا نظرم را میگم .

ممنون .


............


در مورد تحقیقات از یه خانم :


اگر اون دختر خانم در محیط کار و دانشگاه باشه ، آدم میتونه دید اولیه پیدا کنه که مناسب آدم هست یا نه - سپس با اجازه از دختر خانم اقدام کنه برا خواستگاری .

ولی اگر این طوری نباشه - ما نمی تونیم بریم از در و دیوار بپریسم ( همسایه و ...) - کار جالبی نیست ! ( شاید درست باشه - نمی دونم ) - آدم باید خودش از دختر مورد نظرش شناخت پیدا کند + کمک پدر و مادر و .....

این شناخت بهتره در جلسلت متعدد خواستگاری انجام شود و .... امکان داره چند ماه طول بکشه ! ( باز این دوران نامزدی نیست - این دوران شناخته )

یا مثلا آشنایی ، یه دختری را معرفی می کند - و اون آشنا مثلا هماهنگی میکنه شما ( دختر و پسر ) مثلا در این روز با هم 2 ساعت حرف بزنید و بعد از اینکه دید اولیه به هم پیدا کردید برید خواستگاری ! ( دوستم این کار را کرد- باز نمی دونم درسته یا نه )


.................

در مورد کنترل احساسات در جلسه خواستگاری :

خطرناکه - چون امکان داره شما و اون دختر به شناخت اولیه هم نرسیده باشید و بخواید از هم تعریف کنید و به هم شکلات تعارف کنید - شاید خود شما و اون دختر صدمه ببنید - مخصوصا برای کسایی که روابطی نداشتند!

مگراینکه فهمیده باشی ایشون شما را دوست داره - دختری که پسری را دوست داشته باشه - سعی میکنه خودش را با او وقف بده

ولی باید منطقی باشیم . و سعی کنیم جلسه را مدیریت کنیم !

نظرت چیه ؟


.....................

در مورد این عکس پرنده :


:310:

ما برای اینکه در آسمان پرواز کنیم باید دو بال داشته باشیم - بال اندیشه - بال روحیه

برایت آرزو می کنم



ای همیشگی ، ترین ، عشق

در حضورِ حضرتِ عشق

ای که شادیم همیشه

تا ابد به خاطر حضرت عشق


به تو نامه می نویسم

نامه ای ، نوشته بر باد

سلام باغبان عزیز، ممنونم که هنوز با روحیه و با انگیزه در کنارم هستی.

از فدایی خبری نیست. داشت خوب پیش میرفت پست اش.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

محمد رضا ی عزیز ، به نظرم اول باید با خودت خلوت کتی - معیارهای اصلی ات را مشخص کنی

این معیارها را بر اساس مرتب سازی نزولی ، بچین – یعنی از مهم ترین معیار تا ضعیف ترین معیار !

و کلیات اون معیار را با اون خانم مقایسه کن – اگر می بینی می تونه همسر آینده ات بشه و می تونی اون دختر را خوشبخت کنی به نظرم باید وارد مرحله خواستگاری بشی. ( برای شناخت بیشتر )

---

حقیقت امر، من بعد از اینکه تصمیم به ازدواج گرفتم، و شرایظ اش رو در خودم ایجاد کردم، شروع کردم به تحقیق و بررسی در مورد معیار هایم در مورد همسر آینده ام. پس از کلی کنکاش و بررسی به 31 آیتم رسیدم که درجه بندی داره.
از معیار های انسانی بگیر تا معیار های ظاهری! 10 تا معیار اولم که وزن بسیار زیادی رو داره، مربوط میشه به کردار و رفتار مثل اعتقادات، فرهنگ، سطح خانواده و .... که این معیار های رو میشه در اولین ارتباط ها کشف کرد. که من بهشون ارزش 50 درصد رو دادم. معیار مهم دلینشینی هم جز همین 10 تا معیار اولمه.
و در ادامه به بررسی معیار های دیگه ام می پردازم . حدود شصت هفتاد درصد معیار هام پاس بشه برام کفایت میکنه، بقیه اشو خدا کریمه. یکسری از معیار هام مثل حفاظت اطلاعات همسر آینده ( مثلا هر چی میشه نره به دوستاش بگه، که متاسفانه بین اکثر بانوان همه گیره) رو نمیشه تشخیص داد ، و موکول اش کردم به بعد از ازدواج تا بر اساس روش هایی که یاد میگیرم، به همسر بفهمونم که من به این معیار ها علاقه دارم .


اینا رو گفتم که معلوم بشه ، هدف دارم. البته اگر بخوام صادقانه بگم یکی از دلایلی که این 31 آیتم رو نوشتم، این بود که اگر یه روز وابسته شدم، بعد از نمره دادن بهم تلنگر بزنه که پسر راه رو داری اشتباه میری!
هم اکنون هم که از اون خانم جدا شدم، به ایشون نمره دادم، که حدود 60 ذرصدی موفق بودند ولی مشکلاتی که در پست اولم نوشتم، پابرجاست. البته همه اینا به شرطی که بتونم مشکل نامزدی ایشان را هضم کنم.
در ضمن من کلا مبحث زیبایی تا جایی برام مهمه که به دلم بشینه و متناسب من باشه ( مثلا قدش کوتاه نباشه، چون قد من بلنده)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

من به نظرم روابط مخفی دختر و پسر بدون اطلاع خانواده خوب نیست - تا همون حد باشه که شما اجازه خواستگاری از ایشون بگیری و یا دید اولیه به نظرم کافی است .

به نظرم چیزی مهمه اینکه که از خودمان مطمن باشیم !

مطمئن باشیم برای اینکه می تونیم در آینده زندگی مشترکی را با دختر مورد نظرمان آغاز کنیم و اون را خوشبخت کنیم.

به نظرت می تونی ؟

---

من هم خودم به روابط مخفی دختر و پسر حساس هستم. نمود عینی اش هم میتونم تو زندگی گذشته خودم ببینم.
با این خانم هم که قطع رابطه کردم، یکی از دلایل اش این بود که اگر قرار اتفاقی بیافته، تحت نظر خانواده ها باشه. و وابستگی احتمالی که پیش میاد جلوی تصمیم گیری های عقلانی رو نگیره!

در ارتباط با توانایی های چرخاندن زندگی مشترک:
جواب سختی است ولی در مورد اش آگانه فکر کردم، اگر از خودم مطمین نبودم، به فکر این نمی افتادم که یک دختری رو از زندگی پادشاهی که در منزل پدر داره، رو به عرصه بدبختی بکشانم. طی چندین مرحله خودم رو آزمایش کردم و با متاهلان گرامی که زندگی موفقی دارند، قیاس کردم. که نکند، بخشی از این توانایی ها در من وجود نداشته باشد، که مجبورم تا یاد گرفتن آن توانایی ها صبر پیشه کنم.
یه مثال غیر مربوط بزنم، که منظورم رو برسونم که از هر نظر آماده گی نسبی رو کسب کردم ( البته روند کسب آماده گی تا آخر عمرم ادامه پیدا میکنه). قبل از اینکه به فکر ازدواج بیافتم، رفتم چکاپ کامل پزشکی دادم، تا مطمین شوم که عیب و نقصی در من وجود نداشته باشه که بعدا بروز کنه، و همسرم اذیت شه. اگر هم مشکلی وجود داره اقدام به برطرف کردنش بکنم که آرامش خانواده آینده ام رو به هم نزنم. یا انکه مشکلات اخلاقی و خانواده گی خودم رو لیست کردم، تا بر اونها فائق نیومدم، اقدام نکنم. مثلا ظرفیت تحمل عقاید مخالف و زود عصبانی شدن. بعد از اینکه متوجه این دو ایراد شدم، رو خودم کار کردم تا به حداقل برسونمشون.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

در مورد نامزدی - محمد رضا عزیز ، شما نامزدی را چی تعریف میکنی ؟

---

باغبان عزیز من تو پست قبلی ام سعی کردم کامل به خانم مصباح تو ضیح بدم.

من شخصا درگیر اخلاقیاتی هستم که با شما ها فرق می کنه. من میگم طرف چه دوران خواستگاری و یا دوران آشنایی و یا عقد و یا حتی بعد از عروسی، وقتی دختر رو وابسته و دلبسته خودش کرد، بهش قول داد ( دقت کن، فقط قول داد که خوشبخت ات میکنم، صرف نظر از اینکه صیغه است یا عقد) و تعهد داد اخلاقا شوهر اون خانومه. تا قبل از اینکه بهش قول ندادم و ذهن دختر رو به عقد خودم در نیاوردم، به خودم اجازه میدم، به شناختم ادامه بدم، و یا حتی اون مورد رو کنار بزارم ( البته در کمال احترام) و مورد دیگه ای رو بررسی کنم.

حالا اینکه عرف چی میگه، با خل و خوی من نمی خونه. من هیچ وقت معنی دوست دختر و صیغه و عقد موقت و دایم و زندگی پس از عروسی رو نفهمیدم. درسته از دیدگاه عموم جامعه همه اینها تعریف داره. ولی این تعاریف باعث شده تا ما با مرز بندی هامون اجازه هر اشتباهی رو به خودمون بدیم. مثلا طرف میگه حالا ما که نامزدیم، از هم جدا شیم. یا ما اگر با هم نامزد کنیم اتفاقی نمی افته که همدیگر رو بیشتر میشناسیم، نشد هم از هم جدا میشیم.

شخصا به قضیه اعتقاد دارم که اسم اش رو گذاشتم " انعکاس" هر چی رو که دوست داشتم همسرم داشته باشه رو در خودم اول ایجاد کردم . مثلا دوست نداشتم همسرم روابط مخفی داشته باشه، برای همین خودم هم از این روابط اجتناب کردم. یکم بخوای قضیه انعکاس منو ربط اش بدی، میتونی متناظر با شعر مولانا باشه که میگه:
این نکته رمز اگر بدانی، دانی
هر چیز که در جُستن آنی، آنی


من نظرم اینه که دختر و پسر طی جلسات خواستگاری فارق از احساس با هم صحبت میکنن، مهم نیست چقدر طول بکشه، بعد مشاوره، بعد اگر خانواده ها اجازه دادن، یه مدت محدود ارتباط بیرون، بعد اش دیگه اگر دیدم بدردم می خوره و بهش یه تعهد شفاهی دادم، دیگه پاش می ایستم. عقد دایم و صیغه و ... برام مهم نیست، اون خانم دیگه زن من محسوب میشه براش چیزی کم نمیزارم. حالا طبق رسم خانواده ها عقد و نامزدی چه طور پیش میره ، به خودشون بر میگرده. فقط با اون خانوم ارتباط ج ن س ی برقرار نمیکنم ( هر چند که شرعا می تونیم ) ولی یک درصد حق برای خانم باقی میزارم که اگر اون اشتباه کرده بود تو شناخت اش تا مرحله قبل از عروسی، و درخواست جدایی داد، از منظر روانی به هم نریزه، چون مطالعاتم میگه که خانوما از لحاظ لمس شدن علاوه بر جسم اشون، ذهن آنها نیز بهم میریزه.
احتمال میدم روش که مطرح کردم ، تفکر حرفه ای نباشه، ولی فکر میکنم با خلقیات من میسازه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

در مورد فراموشی موقت اون دختر و بررسی مورد دیگر :


خانم مصباح الهدی خیلی کامل و منطقی پاسخ دادند .

نظر خودت چیه ؟

منم بعدا نظرم را میگم .

ممنون .

---

باغبان جان برام سخته که پرونده اون دختر رو باز بزارم و دختر دیگه رو بررسی کنم. فکر میکنم تو آب نمک خوابوندمش ( ترو خدا خانوما ناراحت نشن از این اصطلاح من) به خانم مصباح هم گفتم، من تو اون سه هفته ای که با خانوم در ارتباط بودم، واقعا بهش وفادار بودم، هنوزم هستم، چشمم دختر دیگه رو سعی میکرد نبینه. حالا بخوام بزرامش کنار و موارد دیگه رو ببرسی کنم، بعد اگر اون موارد جواب ندادند، دوباره برگردم به این خانم، غیر اخلاقیه ( البته به نظر من) ! دوست دارم پرونده اش رو تموم کنم یا حد اقل بهش بگم که من به این دلایل از شما خداحافظی میکنم، و قصد بررسی موارد دیگه ارو دارم. حالا قسمت هر چی باشه ، همون میشه. در غیر اینصورت، دلم رضا نمیده.
البته، بگم از لحاظ اصول حرفه ای ( با نظر خانم مصباح موافقم) میدونم که اگر به بررسی مورد های دیگه بپردازم، چه از لحاظ رضایت خانواده ام و چه از لحاظ شناخت و قوت قلب خودم، بهتره. ولی درگیر این اخلاقیات خودم هستم. برای همین با شما مطرح کردم که نظرتون در مورد پیشنهاد خانم مصباح چی هست؟ کار درستی هست یا نه؟ باید در مورد روحیه ام تغییر نگرش بدم یا خیر؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

در مورد تحقیقات از یه خانم :


اگر اون دختر خانم در محیط کار و دانشگاه باشه ، آدم میتونه دید اولیه پیدا کنه که مناسب آدم هست یا نه - سپس با اجازه از دختر خانم اقدام کنه برا خواستگاری .

ولی اگر این طوری نباشه - ما نمی تونیم بریم از در و دیوار بپریسم ( همسایه و ...) - کار جالبی نیست ! ( شاید درست باشه - نمی دونم ) - آدم باید خودش از دختر مورد نظرش شناخت پیدا کند + کمک پدر و مادر و .....

این شناخت بهتره در جلسلت متعدد خواستگاری انجام شود و .... امکان داره چند ماه طول بکشه ! ( باز این دوران نامزدی نیست - این دوران شناخته )

یا مثلا آشنایی ، یه دختری را معرفی می کند - و اون آشنا مثلا هماهنگی میکنه شما ( دختر و پسر ) مثلا در این روز با هم 2 ساعت حرف بزنید و بعد از اینکه دید اولیه به هم پیدا کردید برید خواستگاری ! ( دوستم این کار را کرد- باز نمی دونم درسته یا نه )

---

ممنون. من تو این زمینه تحقیقات ضعف اطلاعات دارم.

ولی تحقیقات از یه خانم کار خیلی سختی و باید تمام اصول حفظ بشه که آبرو خانواده دختر هم حفظ بشه. حداقل تحقیقات موکول بشه به زمانیکه از دختر مطمین شدی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

در مورد کنترل احساسات در جلسه خواستگاری :

خطرناکه - چون امکان داره شما و اون دختر به شناخت اولیه هم نرسیده باشید و بخواید از هم تعریف کنید و به هم شکلات تعارف کنید - شاید خود شما و اون دختر صدمه ببنید - مخصوصا برای کسایی که روابطی نداشتند!

مگراینکه فهمیده باشی ایشون شما را دوست داره - دختری که پسری را دوست داشته باشه - سعی میکنه خودش را با او وقف بده

ولی باید منطقی باشیم . و سعی کنیم جلسه را مدیریت کنیم !

نظرت چیه ؟

---

باغبان جان باهات موافقم. چون یکم آدم احساسی هستم، و تا حالا با دختر رابطه نداشتم، یکم در این مورد نگرانم. ولی خیلی باید رو خودم تو این زمینه کار کنم و ماظب خودم باشم تا وابسته نشم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

در مورد این عکس پرنده :


:310:

ما برای اینکه در آسمان پرواز کنیم باید دو بال داشته باشیم - بال اندیشه - بال روحیه

برایت آرزو می کنم



ای همیشگی ، ترین ، عشق

در حضورِ حضرتِ عشق

ای که شادیم همیشه

تا ابد به خاطر حضرت عشق


به تو نامه می نویسم

نامه ای ، نوشته بر باد

---

سپاس گذار.

سلام آقای محمد رضا
از نظر لطفتون خیلی ممنونم و خیلی خوشحالم تجربه ام به درتون خورد. عذر خواهی می کنم که دیر پاسخ شما را می دهم .

از خواندن پستتان خیلی خوشحال شدم. از این جهت که تو جامعمون جوانانی همچون شما هستند که این قدر اخلاق مدار و متعهدند. واقعا جای خوشحالیست. من وقتی تو همدردی همچین افکاری می بینم احساس آرامش می کنم که جوانمردی و پاکی و صداقت هنوز هست.
از خواندن نظرات آقای باغبان هم مستفید شدم. من صرفا نظر شخصی خودم را خدمتتون می گم شاید از نظر شما درست باشه و شاید هم اشتباه.

در مورد تحقیق من با شما کاملا موافقم که در مورد دختر خانم انجام تحقیق به خاطر آبروی دختر خیلی حساس تر هست. خیلی... یعنی تحقیق باید تا آنجا که می شه به نحوی صورت بگیره که به اطرافیان اینگونه القاء نشه که همه چیز تمام شده.حتی اگر همه چیز تمام شده بود.
من یکی از خواستگارام خیلی بد از خانواده ما تحقیق کرد و چی بگم کل یه منطقه ای .......................... دیگه ادامه نمی دم.ولی فوق العاده بد شد. به خصوص برای پدرم!

در مورد راحت تر تحقیق کردن در مورد پسر در محیط اجتماعی از این جهت کاملا حق با شماست.ولی از این جهت که اهمیت تحقیق برای پسر مهمتره یا دختر به نظر من هر دو مهم اند ولی تحقیق کردن از پسر یکمی مهمتره و از این جهت حساسیت برای دختران بیشتره(از جهت اهمیت). مثلا شما فرض کنید دخترتون را بخواهید عروس کنید یا پسرتون را بخواهید داماد کنید واقعا کدوم براتون استرس زاست که نکنه تو انتخابش اشتباه کنه؟ احتمال اینکه پسر یه چیز دیگه از آب دربیاد یا دختر...

ببینید من هم برای برادرانم خواستگاری رفتم و هم برای من خواستگار اومده. واقعا ازدواج برادرام راحت تر بود.خیلی راحت تر. تحقیق هم نکردیم به اون صورت... چون همه چیز مشخص بود.
پسر که می ره خواستگاری از همون اول وارد خانه دختر میشه خیلی مسائل براش آشکار میشه. اینکه خونشون کجاست. خونشون چه شکلیه.وضعشون واقعا چه جوریه. معمولا بعد یه چند جلسه حتی به طور اتفاقی همه اعضاء خانواده دختر را می بینه. می بینه برادرش کیه. پدرش کیه.خواهرش کیه.چه جوری با هم حرف می زنند. خلاصه کاملا تو جو خانوادشون قرار می گیره. بعد هم دخترها از آقایون یکم ساده ترند.قبول دارید؟ کمتر پیش میاد مثلا تو چند جلسه بتونه خودش را یه جور دیگه نشون بده.

ولی این خانواده دختر بیچاره است که همش باید منتظر بمونه که خانواده پسر چی فرمایش می کنند!خانواده دختر که تا نظرشون قطعی نشده طبق این عرف جامعه نمی رن خانه خانواده پسر... پس تا اون موقع از جو خونه آنها که خبر واقعی نداریم. مگر همونی که از زبانشون می شنویم و استنباط می کنیم که آره سطح اقتصادیشون چه جوریه و بافرهنگند یا نه. پس کاملا می تونن خودشون را یه جور دیگه نشون بدن خدای نکرده.

تا چند جلسه اول هم که فقط مادر آقا پسر دیده میشه.برخلاف پسر که در اکثر اوقات همه اعضاء و همه جو حاکم بر خونمون و... را می بینه. وقتی هم که همه چیز قطعی شد تازه میشه پدرشون را ببینیم. تازه مثلا اون یکی برادرشون را ببینیم تازه خیلی مسائل دیگه... من این را بگم من یه بار کاملا با رفتن به منزل یکی از خواستگارام شوک شدم! و یه مسائل دیگه ای (مربوط به حریم ها) برام آشکار شد...
اینها را می گم ببینید خانواده پسر چندین پله جلو تر از خانواده دختر هستند و زود تر به یه درکی می رسند!!!
من این را کاملا تمام وجودم حس کردم!

ولی خب مسلمه از تحقیق نباید صرف نظر کرد.ولی خب موضوع تحقیق مهمه. موضوع که معلوم شد اون وقت آدم می فهمه که خیلی هم مهم نیست دختر سر کار باشه یا تو دانشگاه باشه تا ازش تحقیق بشه. ببینید مثلا می گم آدم می خواد از دختر تحقیق کنه که اصولا نباید براش مهم باشه پدرش چند جا کار می کنه یا مثلا چه درامدی داره ووو این پرسش به جا نیست.چون نقش دختر برای ازدواج خیلی فرق داره تا پسر... از دختر از روحیات و اخلاقیات خود دختر می پرسند و یا مثلا از مادرش می پرسند و یا نه اصلا حالت کلی از خانوادشون می پرسند.زشته مثلا از لحاظ اقتصادی بررسی بشه.پس اگر سرکار نبود هم نبود... (بله اگر سر کار بود آن هم بررسی میشه ولی نبود هم خللی تو خود تحقیق ایجاد نمی کنه)
ولی خب پسر مهمه.چرا . چون معلومه پسر قرار هست بعدا سر کار حتما بره.بیشتر تو اجتماع باشه. پسر را باید دید جربزه کاری داره یا نداره. یا مثلا تو محیط کارش حریم ها چه طوریه و... پس اینجا موضوعیت پیدا می کنه.( البته می دونم اگر دختر هم تو محیط اجتماع بود اونم یه امتیازی هست برای راحت تر تحقیق کردن از جهات دیگه).

در مورد تحقیق در مورد دختر من این پست روبرو را برای گرفتن ایده به شما پیشنهاد می دم: #5
و به نظر من از دوستان دختر خانم سوال بپرسید و مخصوصا اگر خواهر داشته باشید که خیلی خوب با دوست دختر خانم صمیمی بشه و ازشون بیشتر راجع به دختر خانم بپرسه خیلی خوب میشه.و راجع به دغدغه های شما ازش بپرسه.هر دغدغه ای. دختر خانم هم می تونه دوستانی به شما معرفی کنه که مثلا فردا براش بد نشه اگر با شما ازدواج نکرد.
معرف خودش می تونه مهم باشه. ببینید مثلا در مورد خودم معمولا معرف ها مادرم را می شناسند و من را هم می شناسند ولی مثلامعرف فقط مادر پسر را می شناسند خود پسر را نمی شناسد. ببینید اینجا باز هم کار برای پسرها راحت تره.

دیگه اگر قضیه خیلی جدی بود تحقیق محلی بکنید. حتی اگر مثلا خواهرتون برن دانشگاهشون مثلا از استاد راهنماشون بپرسند(چون استاد راهنما که ثابته و تو دانشگاه می مونه) خوبه. ولی مثلا وقتی دارند تحقیق یکم علنی تر از فردی می کنند یه جوری بگن که ما در "مراحل اولیه" هستیم و بیشتر برای اینکه ایشون را بشناسیم خواستیم زودتر تحقیق کنیم و نمی دونیم حالا پاسخ ایشون چی میشه و هنوز خواستگاری جدی صورت نگرفته . ببینید گفتن این قسمت خیلی مهمه.چون بعدا یه درصد مثلا نشد پشت سر او دختر نمی گن تو پسندیده نشدی یا... می گن شاید اون دختر نپسندیده. من یه بار برای یه بنده خدایی این جوری تحقیق کردم و با یه بهانه هایی رفتم دوست دختر مدنظر را پیدا کردم که هیچ کس نفهمیده نیتم چی بوده و فکر می کردند دارم برای یه کار علمی دنبال یکی می گردم. نه دختر را می شناختم نه دوستاش را...هیچی...فقط یه مادری به من گفته بود لطفا در موردش تحقیق کن. هیچ کس هم نفهمید. ولی راجع به من تحقیق شد یه بار به اون شکل!!!!
حالا اینها برای من مهم نیست عزت واقعی دست خداست... اینها واقعا مهم نیست... ولی خیلی خوبه شما به فکر این موضوعات هستید! واقعا این تفکرتون جای تحسین داره!

در مورد درگیر نشدن احساسات خیلی مساله مهمیه.... راستش من بنا به دلایلی واقعا دو به شک بودم که روش خودم را خدمتتون بگم یا نه.ولی گفتم اگر بتونه براتون مفید باشه مضایقه نکنم.

به نظر من قلب و مغز دو تا عنصر جدا از هم هستند.اگر بخواهید با زبان مغزتان با قلبتان صحبت کنید مطمئن باشید خیلی تاثیری ندارد و بعضی جاها هم حرف همو نمی فهمند که به قول شاعر: آنچه را عقل به یک عمر بدست آوردست؛ دل به یک لحظه کوتاه به هم می ریزد!

شاید من اشتباه می کنم ولی به نظر من با دل فقط باید به زبان دل حرف زد...(چرا که به قول حافظ که می گه: عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی؛ عشق داند که در این دایره سرگردانند! این منطق دله که عقل را بعضی جاها خیلی غیرمنطقی رد می کنه و ممکنه واقعا ما را به اشتباه بیاندازه! و یه عمر....)

اما یه راه اصلی داره که زبان مشترک قلب و عقله که من متوجه شدم آقای فدایی یار این راه را پیدا کردند... و اینکه فدای یار واقعیمون باشیم...و تعهد اصلی ما به انتخاب همون یار واقعیمون هست... همونی که او در سرنوشتمون قرار داد همون میشه صاحب دل ما...

اگر از قبل دلمون را متعهد کردیم به اصل کاری... اگر دلمون را متعهد کردیم به یاری که او برامون قرار داده.اون وقت وقتی یه مورد قسمت نشد خب قسمت نشد! او که همسرمون نبود یا نشد که بشه... از اول هم قرار بود دلمون برای همسرمون باشه نه اون آقای خواستگار..نه اون خانومی که خواستگاریش رفتیم... همسر ما در نمی ره که!!! زیر همین آسمون خدا یه جایی داره نفس می کشه و ما هم تعهدمون فقط و فقط به اونه و نه یه آدم عادی توی یه مجلس خواستگاری... اون وقت دلیلی نداره این قدر زود درگیری عاطفی بین ما و طرف مقابل تا اون حد پیش بیاد چون او که "فعلا" همسر ما نیست...

دلمون را همین اول وابسته کنیم به همسر آینده(نه یه فرد خاص) هرکی که بود ان شاالله ...
آخرای این پست را هم خواستین بخونید: #12

موفق و موید باشید :72:

سلام محمد رضای عزیز.امیدوارم حالت خوب باشه دوست خوبم.تولدت مبارک باشه.ان شالله صد سال به این سال ها در کنار عزیزانت زنده و پاینده باشی.

دوست خوبم اگه اجازه بدی منم میخوام در حد همین وسع کوچک خودم در تاپیک شما سهیم باشم.به این امید که شاید بتوانم حتی به اندازه سر سوزنی موثر و مفید باشم.

دوست عزیزم من تمام تاپیک شما رو با دقت مطالعه کردم.درون خودم شما رو به خاطر دیدگاهتون به ازدواج تحسین و تمجید کردم.بسیار تا بسیار خوب و عالی.اما یک سری کژتابی و ابهام در صحبت های شما صرفا برای من نوعی وجود دارد که هیچ رقمه برایم ملموس و قابل قبول نیست.ببینید محمد رضای عزیز شما به مراتب و تعدد فراوان فرموده بودید که اعتقادات طرف مقابلتون بسیار تا بسیار براتون مهم و اساسیه.اما دوست من شما باید این موضوع رو قبول کنید که اگر دین رو پایه و فنداسیون این اعتقادات قرار داده اید هر اونچه رو که بر آن بنا نموده اید باید حد و حدودی را دارا باشد که از قالب یک ساختمان استاندارد بیرون نزد.اینکه شما به دفعات از خصوصیات اعتقادی و حتی حجاب خانم مد نظرتون تعریف و تمجید میکنید کاملا با مسئله ارتباط شما که بیشتر به یک دوستی صرف شباهت دارد در منافات است.محدوده و قانون رو در اینجا دین مشخص میکنه نه شما.که اگر اینگونه بود همه خودشونو باید دین دار معرفی میکردند(هر چند که اینگونه هم هست).میخوام بگم دید باز در بسیاری از مسائل به کمک انسان می آید ولی قانون همه رو به یک چشم نگاه میکنه و شما هم باید پیرو و تابع آن باشید.البته این مسئله رو به بسیاری از بیانات شما محمد رضای عزیز از جمله قله اعتقادی که برای خود فرض کرده بودید ٬ دیدگاه انتزاعی که در مورد دوستی صیغه و عقد داشتید و ... سوق داد.امیدوارم منظور بنده رو رو درک کرده باشید.باز هم تاکید میکنم این تنها یک نظر شخصی بود و قابل تعمیم به شما یا بقیه دوستان شاید نباشد.

دوست خوبم این خانم چندی پیش در معرض یک آسیب قرار گرفتند که مطمئنا و صد البته تفکراتی خاص از منابع این شکست به ذهنشون تزریق شده و طبیعی است که قدرت ریسک پذیری در ایشون پایین اومده باشد.ایشون از نامزد قبلیشون به واسطه سید بودنش انتظارات دیگری داشته اند و حساب ویژه ای باز کرده اند.اما درست به موازات این قضییه عکس آن رخ داده است.هر کس دیگری هم که جای ایشون بود ممکن بود دچار این مسمومیت فکری شود.هر چند شما تمام سعیتون رو چه نا خواسته و چه از سر دانش کردید تا رشته های این ارتباط ترمیم شوند.اما انگار موفقیت چندانی عایدتون نشده که این چنین شما سرتان با رفتن ایشان بی کلاه مانده است و سر دو راهی رفتن و ماندن انگشت به دهان ایستاده اید.به نظرم باید حرکت نوعی رو آغاز کنید و تمام و کمال به ایشون ثابت کنید که خواهان تمام خوبی ها و بدیها٬گذشته و آینده،و...ایشون هستید.بهترین روشم همون اقدام از طریق خانواده است.اگر هنوزم بر این اعتقادید که میتوانید خودتان را با ایشون خوشبخت کنید و البته ایشون هم میتوانند خودشان را به واسطه حضور شما خوشبخت کنند.این رو هم بدونید که شما نمیتونید کسی رو خوشبخت کنید مگر اینکه خودش بخواهد.خوشبختی از درون انسان نشات میگیرد نه از بیرون.حالا هر چیزی که میخواهد باشد(شوهر٬زن٬پول٬خانواده٬� �ونه٬ماشین و...)

اما در مورد سوالاتتون
۱_شما در ابتدا برای ایشون حکم یک پناهگاه رو داشتید نه کمتر نه بیشتر(برای فرار از آسیب قبلی).اما انگار با توجه به صحبت های شما به مرور زمان اندک اندک در ایشون تغییراتی حاصل شده که به وضوح قابل مشاهده است.مصداقش در صحبت های شما وجود دارد.

۲_بله امکان دارد به احتمال زیاد.اما شما میتوانید با ترفندهایی از پس این ماجرا بر بیایید.بهتر است بیشتر روی این موضوع تحقیق کنید.بی گدار به آب نزنید.

۲_اینکه شما بخواهید ادامه دهید یا تمام کنید تنها و فقط به خودتان و خودتان بر می گردد.ببینید شما الان با کسی رو به رو هستید که یک سری خصایص آشکار و یک سری خصایص پنهان دارد.شما اگر تصمیم گرفتید که در این رابطه بمانید باید از این حالت دل دل کردن بیرون بیایید و به قول معروف یک دل و یک کلام شوید.باید به این نکته برسید که شما در صورت ماندن خصایص آشکار ایشون رو پذیرفته اید و بعد از ازدواج کوچکترین حقی بر خرده گیری یا سرزنش کسی ندارید.چه خودتان چه ایشان.اگر سر این موضوع با خودتان کنار اومدید ادامه دهید و اگر که نه همان رفتن بهتر است.سایر موارد هم چیزهایی نیستند که قابل حل نباشد فقط احتیاج به اندکی تفکر و مطالعه است.

در پایان برات آرزوی موفقیت دارم.
یا علی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

سلام محمد رضای عزیز.امیدوارم حالت خوب باشه دوست خوبم.تولدت مبارک باشه.ان شالله صد سال به این سال ها در کنار عزیزانت زنده و پاینده باشی.

دوست خوبم اگه اجازه بدی منم میخوام در حد همین وسع کوچک خودم در تاپیک شما سهیم باشم.به این امید که شاید بتوانم حتی به اندازه سر سوزنی موثر و مفید باشم.

دوست عزیزم من تمام تاپیک شما رو با دقت مطالعه کردم.درون خودم شما رو به خاطر دیدگاهتون به ازدواج تحسین و تمجید کردم.بسیار تا بسیار خوب و عالی.
یا علی.

---

سلام دوست خوب من، سرشار عزيز. اميدوارم در هر كجا اين پهنه خاكي، ارتزاق مي كني، خوب و خوش و سرزنده باشي. از اينكه به پست من سر زدي ازت ممنونم. قطعا وظيفه شما نبوده كه پاسخ منو بدي، و اين لطف شما بزرگوتر رو ميرسونه. باعث افتخارم كه شخصي به مانند شما منو قابل دونسته و نظريات خودش رو جانن - دلن در اختيار گذاشته است.

بابت تبريكات صميمانه شما، در ارتباط با سالروز تولدم بسيار سپاسگذارم.
واقعا معلوم بود كه پست هاي منو با جزييات خوندي و نكته سنجي هم داشتي.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

ببینید محمد رضای عزیز شما به مراتب و تعدد فراوان فرموده بودید که اعتقادات طرف مقابلتون بسیار تا بسیار براتون مهم و اساسیه.اما دوست من شما باید این موضوع رو قبول کنید که اگر دین رو پایه و فنداسیون این اعتقادات قرار داده اید هر اونچه رو که بر آن بنا نموده اید باید حد و حدودی را دارا باشد که از قالب یک ساختمان استاندارد بیرون نزد.اینکه شما به دفعات از خصوصیات اعتقادی و حتی حجاب خانم مد نظرتون تعریف و تمجید میکنید کاملا با مسئله ارتباط شما که بیشتر به یک دوستی صرف شباهت دارد در منافات است.محدوده و قانون رو در اینجا دین مشخص میکنه نه شما.که اگر اینگونه بود همه خودشونو باید دین دار معرفی میکردند(هر چند که اینگونه هم هست).میخوام بگم دید باز در بسیاری از مسائل به کمک انسان می آید ولی قانون همه رو به یک چشم نگاه میکنه و شما هم باید پیرو و تابع آن باشید.البته این مسئله رو به بسیاری از بیانات شما محمد رضای عزیز از جمله قله اعتقادی که برای خود فرض کرده بودید ٬ دیدگاه انتزاعی که در مورد دوستی صیغه و عقد داشتید و ... سوق داد.امیدوارم منظور بنده رو رو درک کرده باشید.باز هم تاکید میکنم این تنها یک نظر شخصی بود و قابل تعمیم به شما یا بقیه دوستان شاید نباشد.
یا علی.

---

سرشار جان قبل از اينكه در ارتباط با ديدگاه شما اعلام نظر كنم، دو تا مطلب رو عنوان كنم كه احتمالا مفيد واقع خواهد شد.
1- اصولا من بين اعتقاد و دين مرز قايل هستم. اعتقاد رو تو انسانيت و اخلاق ميبينم . يعني اگر يه آدم بي دين وجود داشته باشه كه از همه نظر انسان باشه، مثلا دروغ نگه، ناسزا نگه، اخلاق مدار باشه، حرف و زبون اش يكي باشه و ...... ( به طور كلي انسان باشه) به نظر من آدم معتقدي محسوب ميشه. و قابل تحسين هست. حال اگر چنين انساني دين دار باشه و خداوند گار يگانه رو ستايش كنه، چه بهتر . ولي من شخصا به دليل تناسبي كه لازم دارم همسرم با من داشته باشه، تمايل دارم هر دو مولفه اعتقاد ( البته از نظر من اعتقاد نام داره شايد از ديدگاه عرف تعريف ديگر داشته باشه) و دينداري ( اون هم از نوع خودم يعني تشيع ) در سطح خودم داشته باشه. و از همه مهمتر بهشون پايبند باشه. يك نكته هم اينكه در جامعه با و به خصوص بعضي از دختران اين اعتقاد و دينداري رو با هم دارند و مرز اشون كمتر مشخص هست. قشري هم هستند كه مثلا حجاب كاملي ( البته از نظر عرف، چون من اعتقادي به حجاب بانوان ندارم، چون معتقدم حجاب در چشمان مرد بايد حضور داشته باشه. ولي همانطور كه گفتم صرفا علاقه دارم همسرم متناسب با علايق من يعني به حجاب چادر ملبس باشه) ندارند، دختران معتقد و با اخلاقي هستند كه نماز هم نمي خوانند( كه بسيار قابل ستايش هستند)



2- از لحاظ قانون و اخلاق كه مطرح كرديد. يه مثال ميزنم: ما تو مغازمون اجناسي مي فروشيم كه شامل برگ ضمانت نامه شركت توليد كننده است. و قانونا در زمان فروش بايد كارت ضمانت نامه به مهر فروشگاه ممهور بشه تا اگر مشكلي در زمان استفاده مصرف كننده پيش آمد، زمان و مكان آن مشخص باشد و فروشنده ملزم به پيگييري آن جنس در زمان خرابي مي باشد.
حال رويه كه من در اين زمينه در پيش دارم، صرفا اخلاقي هست. يعني چه اون برگه رو مهر كرده باشم چه مهر نكرده باشم، آن جنس اگر روزي خراب بشه، در مورد اش خودم را مسول ميدونم و پيگيري مي كنم. هر چند هستن دوستان كم لطفي كه با وجود مهر كردن آن برگه، از 1000 تا راهي كه همه مي دونيم از زير آن ضمانت نامه شونه خالي مي كنند.


حال بريم سر ديدگاه شما :

در ارتباط با تعاريفي كه از دوست دختر و صيغه و ... كردم منظورم اين بود كه من به جز رابطه زن و شوهري ( چه به لحاظ اخلاقي و چه به لحاظ قانوني) هيچ رابطه عاطفي رو براي يك زن و مرد متصور نيستم. و حاضر به برقراري راوبطي غير از چارچوب خانواده نيستم. اگر عنوان كردم كه بعد از تعهد شفاهي آن زن همسر من تلقي مي شود، منظورم مثل همان برگ ضمانت نامه بود كه گفتم. صرف نظر از صيغه و يا عقد نامه، چون تعهد دادم از لحاظ اخلاقي خودم رو در مورد اون خانم مسئول مي دونم. حالا اون تعهد قطعا در زمان بعد از خواستگاري داده خواهد شد و از لحاظ قانوني صيغه يا عقد نامه اي هم جاري مي شود. ولي براي من ان تعهد اخلاقي اولا بر قانون است.
راستي من با آن خانم رابطه اي صرفا به جهت شناخت قبل از ازدواج آغاز كردم، و قصد دوستي و يا غيره نداشتم. ايشون هم به لحاظ اعتقادي چنين نيتي داشتند. يعني اگر چنين بود، به طور قطع به يقين ايشون در دابره انتخاب من قرار نمي گرفت. نا گفته نماند كه بنده از تجربه اي كه بدست آوردم ، هرگز چنين روابطي كه توسط شخصي ثالث خانمي معرفي شود، و به جهت شناخت قبل از ازدواج، خارج از چارچوب خانواده،را آغاز نخواهم كرد ( انسان ممكن الخطا است ديگه سرشار جان ).


در ارتباط با اعتقادات، بايد بگم كه متاسفانه من در پست هاي پيشين خوب توضيح ندادم، و حق با شماست و نماد يك فرد معتقد رو با سمبلي از دين به نام نماز صبح معرفي كردم. ولي انصافا اثري كه اين خانم در من گذاشت، وصف ناشدني هست. و هميشه از خدا براشون آرزوي سربلندي مي كنم. ولي اين بدهكاري من به ايشون باعث نميشه انتخاب اشتباه بكنم.

حالا اگر امكان دار جناب سرشار عزيز با توضيحاتي كه دادم، يكبار ديگر نظر ات رو بده، چون مطلبي كه گفتي خيلي برام مهمه. و خودم رو ملزم ميدونم در اين زمينه نتيجه گيري كنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

دوست خوبم این خانم چندی پیش در معرض یک آسیب قرار گرفتند که مطمئنا و صد البته تفکراتی خاص از منابع این شکست به ذهنشون تزریق شده و طبیعی است که قدرت ریسک پذیری در ایشون پایین اومده باشد.ایشون از نامزد قبلیشون به واسطه سید بودنش انتظارات دیگری داشته اند و حساب ویژه ای باز کرده اند.اما درست به موازات این قضییه عکس آن رخ داده است.هر کس دیگری هم که جای ایشون بود ممکن بود دچار این مسمومیت فکری شود.هر چند شما تمام سعیتون رو چه نا خواسته و چه از سر دانش کردید تا رشته های این ارتباط ترمیم شوند.اما انگار موفقیت چندانی عایدتون نشده که این چنین شما سرتان با رفتن ایشان بی کلاه مانده است و سر دو راهی رفتن و ماندن انگشت به دهان ایستاده اید.به نظرم باید حرکت نوعی رو آغاز کنید و تمام و کمال به ایشون ثابت کنید که خواهان تمام خوبی ها و بدیها٬گذشته و آینده،و...ایشون هستید.بهترین روشم همون اقدام از طریق خانواده است.اگر هنوزم بر این اعتقادید که میتوانید خودتان را با ایشون خوشبخت کنید و البته ایشون هم میتوانند خودشان را به واسطه حضور شما خوشبخت کنند.این رو هم بدونید که شما نمیتونید کسی رو خوشبخت کنید مگر اینکه خودش بخواهد.خوشبختی از درون انسان نشات میگیرد نه از بیرون.حالا هر چیزی که میخواهد باشد(شوهر٬زن٬پول٬خانواده٬� �� �ونه٬ماشین و...).

---

در ارتباط با كلاه بر سر رفتن، حقيقت اش خودم هم توش موندم. نمي دونم اولا من به دل اين خانم نشستم تا اقدام كنم يا نه ؟ چون قطع ارتباطمون بيشتر به صرف احساسي نشدن رابطه و ادامه از طريق خانواده بود( البته از جانب خودم منظورمه)

دوما كه با خصوصياتي كه از اين خانم گفتم، اصلا بدرد هم ميخوريم يا نه؟ من مشكلي براي اقدام توسط خانواده ندارم، ولي دلم نمي خواد اين خانم به خاطر ندانم كاري من دوباره ضربه بخوره! دلم مي خواد اگر اقدامي به جهت شناخت بيشتر مي كنم آگاهانه باشه! آخه ديگه يه خواستگاري معمولي نيست كه بريم ببينيم چي ميشه! همه از خانواده خودم گرفته تا خانواده اون خانوم و علي الخصوص خودش، انتظار دارند كه من چون خودم مورد رو معرفي كردم، همه جوانب رو سنجيده باشم، و صرفا براي شناخت بشتر و جزيي اقدام بكنم.

در ارتباط با قبول خوبي و بدي هاي ايشان و عدم سرزنش خودم در آينده، من به ارزش هاي انساني اين خانم بيشتر كشش پدا كردم، ولي يه خط و خطوي از دوران نامزدي ايشون براي خودم ترسيم كردم كه اگر مطلوب من بود اقدام خواهم كرد. در غير اينصورت با وجود انسانيت والاي ايشان در خودم نميبينم بتونم با اون قضيه كنار بيام ( چه برسه به خانواده ام كه براي من تك پسر هزار تا اميد و آروز دارند و فكر خواهند كرد كه همه اميد هاشون نقش بر آب خواهد شد).

سرشار عزيز با صحبت ها ت د رمورد خوشبخت كردن و خوشبخت شدن كاملا موافقم و به دلم نشست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

اما در مورد سوالاتتون
۱_شما در ابتدا برای ایشون حکم یک پناهگاه رو داشتید نه کمتر نه بیشتر(برای فرار از آسیب قبلی).اما انگار با توجه به صحبت های شما به مرور زمان اندک اندک در ایشون تغییراتی حاصل شده که به وضوح قابل مشاهده است.مصداقش در صحبت های شما وجود دارد.

۲_بله امکان دارد به احتمال زیاد.اما شما میتوانید با ترفندهایی از پس این ماجرا بر بیایید.بهتر است بیشتر روی این موضوع تحقیق کنید.بی گدار به آب نزنید.

۲_اینکه شما بخواهید ادامه دهید یا تمام کنید تنها و فقط به خودتان و خودتان بر می گردد.ببینید شما الان با کسی رو به رو هستید که یک سری خصایص آشکار و یک سری خصایص پنهان دارد.شما اگر تصمیم گرفتید که در این رابطه بمانید باید از این حالت دل دل کردن بیرون بیایید و به قول معروف یک دل و یک کلام شوید.باید به این نکته برسید که شما در صورت ماندن خصایص آشکار ایشون رو پذیرفته اید و بعد از ازدواج کوچکترین حقی بر خرده گیری یا سرزنش کسی ندارید.چه خودتان چه ایشان.اگر سر این موضوع با خودتان کنار اومدید ادامه دهید و اگر که نه همان رفتن بهتر است.سایر موارد هم چیزهایی نیستند که قابل حل نباشد فقط احتیاج به اندکی تفکر و مطالعه است.

---

در ارتباط با حواب سوال يك، من با يك خانم صاحب انديشه كه صحبت كردم، ايشون فرمودن دختران براي برون رفت از چنين مشكلاتي بهتره است كه با چند تا پسر ارتباط برقرار كنن ( البته به عنوان خواستگار و به قصد ازدواج و به كمك واسطه ها و خانواده ) تا با قياس بين اونها، همه مردها رو به يك چشم نبينند.
شايد اين خانم هم چنين هدفي داشتند. ولي اينكه ميگيد حكم پناهگاه رو داشتم براي ايشون، آخه هيچ در خواست يا كمكي از من نخواستن. شايد فقط بيان تنفر از به قول شما مسموميت هاي فكري اش ( كه به نظر من از روي ساده گي ايشون بوده تا از روي سياست) خواسته يا نا خواسته منو در مقام تغييذ ديدگاه ايشون قرار دادند.

2- در ارتباط با جواب سوال 2 متوجه نشدم ، به كدوم سوالم پاسخ داديد؟
3- كاملا با هاتون موافقم. ولي ياد با خودم كنار بيام قبل از هر اقدامي.

سرشار عزيز خيلي ازت ممنونم. بابت روشنگري هات. خدا عمر با عزت بده .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

سلام آقای محمد رضا
از نظر لطفتون خیلی ممنونم و خیلی خوشحالم تجربه ام به درتون خورد. عذر خواهی می کنم که دیر پاسخ شما را می دهم .

از خواندن پستتان خیلی خوشحال شدم. از این جهت که تو جامعمون جوانانی همچون شما هستند که این قدر اخلاق مدار و متعهدند. واقعا جای خوشحالیست. من وقتی تو همدردی همچین افکاری می بینم احساس آرامش می کنم که جوانمردی و پاکی و صداقت هنوز هست.
از خواندن نظرات آقای باغبان هم مستفید شدم. من صرفا نظر شخصی خودم را خدمتتون می گم شاید از نظر شما درست باشه و شاید هم اشتباه.

---

سلام خانم مصباح

اين بزرگي شما رو ميرسونه كه عذر خواهي ميكنيد ولي من واقعا از شما و باقي دوستان شرمنده ام كه وقت ميزاريد .
شما لطف دارين. ولي فكر ميكنم وظيفه همه است كه ماست كه بتونيم خوب و انسان باشيم و كار خاصي انجام نمي ديم. (مثل يه داور فوتبال مي مونه كه با قضاوت درست فقط وظيف اش رو انجام داده و اگر اشتباه كنه موستجب نكوهش هست.) اگر شخصي هم در اين زمينه كوتاهي مي كنه، كم لطفي كرده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

در مورد درگیر نشدن احساسات خیلی مساله مهمیه.... راستش من بنا به دلایلی واقعا دو به شک بودم که روش خودم را خدمتتون بگم یا نه.ولی گفتم اگر بتونه براتون مفید باشه مضایقه نکنم.

به نظر من قلب و مغز دو تا عنصر جدا از هم هستند.اگر بخواهید با زبان مغزتان با قلبتان صحبت کنید مطمئن باشید خیلی تاثیری ندارد و بعضی جاها هم حرف همو نمی فهمند که به قول شاعر: آنچه را عقل به یک عمر بدست آوردست؛ دل به یک لحظه کوتاه به هم می ریزد!

شاید من اشتباه می کنم ولی به نظر من با دل فقط باید به زبان دل حرف زد...(چرا که به قول حافظ که می گه: عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی؛ عشق داند که در این دایره سرگردانند! این منطق دله که عقل را بعضی جاها خیلی غیرمنطقی رد می کنه و ممکنه واقعا ما را به اشتباه بیاندازه! و یه عمر....)

اما یه راه اصلی داره که زبان مشترک قلب و عقله که من متوجه شدم آقای فدایی یار این راه را پیدا کردند... و اینکه فدای یار واقعیمون باشیم...و تعهد اصلی ما به انتخاب همون یار واقعیمون هست... همونی که او در سرنوشتمون قرار داد همون میشه صاحب دل ما...

اگر از قبل دلمون را متعهد کردیم به اصل کاری... اگر دلمون را متعهد کردیم به یاری که او برامون قرار داده.اون وقت وقتی یه مورد قسمت نشد خب قسمت نشد! او که همسرمون نبود یا نشد که بشه... از اول هم قرار بود دلمون برای همسرمون باشه نه اون آقای خواستگار..نه اون خانومی که خواستگاریش رفتیم... همسر ما در نمی ره که!!! زیر همین آسمون خدا یه جایی داره نفس می کشه و ما هم تعهدمون فقط و فقط به اونه و نه یه آدم عادی توی یه مجلس خواستگاری... اون وقت دلیلی نداره این قدر زود درگیری عاطفی بین ما و طرف مقابل تا اون حد پیش بیاد چون او که "فعلا" همسر ما نیست...

دلمون را همین اول وابسته کنیم به همسر آینده(نه یه فرد خاص) هرکی که بود ان شاالله ...
آخرای این پست را هم خواستین بخونید: #12

---

خانم مصباح چقدر اين متن اتون خوب بود. چقدر آرامش بخش بود. يه چيز هايي رو به من ياد آوري كرد. شما با "كليد واژه زیر همین آسمون خدا یه جایی داره نفس می کشه " خيلي حرف گفتين. واقعا فراموش كرده بودم كه خدا روزي رسونه. تقدير رو فراموش كرده بودم.

نظريه فدايي عزيز درسته و با هاش موافقم. اي كاش بتونم مرز بندي كنم. خيلي تلاش كردم خودم باشم تو اين رابطه. و چيزي رو نشون ندم كه بزرگ تر از خود واقعيم باشه. ولي تشخيص يا ر واقعي يكم سخته. نمي دونم راه اش چيه؟ و چه جوري ميشه؟ ولي فكر كنم همون توكل و توسل كار سازه. همون داشتن معيار و هدف كارسازه. همون انديشه داشتن كارسازه. زمان بندي ورد مغز و قلب، تقدم و تاخر اشون مهمه. اونجاهايي كه معيار دلي هست، قلب رو بازي بدي ، و اونجاهايي كه معيار عقلي هست، مغز رو بازي بدي. كار خيلي سختي هست. كاش فدايي راه و روش رو هم مي گفت/

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

در مورد راحت تر تحقیق کردن در مورد پسر در محیط اجتماعی از این جهت کاملا حق با شماست.ولی از این جهت که اهمیت تحقیق برای پسر مهمتره یا دختر به نظر من هر دو مهم اند ولی تحقیق کردن از پسر یکمی مهمتره و از این جهت حساسیت برای دختران بیشتره(از جهت اهمیت). مثلا شما فرض کنید دخترتون را بخواهید عروس کنید یا پسرتون را بخواهید داماد کنید واقعا کدوم براتون استرس زاست که نکنه تو انتخابش اشتباه کنه؟ احتمال اینکه پسر یه چیز دیگه از آب دربیاد یا دختر...

ببینید من هم برای برادرانم خواستگاری رفتم و هم برای من خواستگار اومده. واقعا ازدواج برادرام راحت تر بود.خیلی راحت تر. تحقیق هم نکردیم به اون صورت... چون همه چیز مشخص بود.
پسر که می ره خواستگاری از همون اول وارد خانه دختر میشه خیلی مسائل براش آشکار میشه. اینکه خونشون کجاست. خونشون چه شکلیه.وضعشون واقعا چه جوریه. معمولا بعد یه چند جلسه حتی به طور اتفاقی همه اعضاء خانواده دختر را می بینه. می بینه برادرش کیه. پدرش کیه.خواهرش کیه.چه جوری با هم حرف می زنند. خلاصه کاملا تو جو خانوادشون قرار می گیره. بعد هم دخترها از آقایون یکم ساده ترند.قبول دارید؟ کمتر پیش میاد مثلا تو چند جلسه بتونه خودش را یه جور دیگه نشون بده.

ولی این خانواده دختر بیچاره است که همش باید منتظر بمونه که خانواده پسر چی فرمایش می کنند!خانواده دختر که تا نظرشون قطعی نشده طبق این عرف جامعه نمی رن خانه خانواده پسر... پس تا اون موقع از جو خونه آنها که خبر واقعی نداریم. مگر همونی که از زبانشون می شنویم و استنباط می کنیم که آره سطح اقتصادیشون چه جوریه و بافرهنگند یا نه. پس کاملا می تونن خودشون را یه جور دیگه نشون بدن خدای نکرده.

---

در ارتباط با تحقيق در مورد خانوم، خيلي ممنون. نكات خيلي خوبي اشاره كردين كه قطعا كار سازه. واقعا چندتا جمله مي تونه شخصيت يه خانوم رو تو جامعه چقدر تحت تاثير بزاره. واقعا بايد تو تحقيقات از يه خانوم محتاط باشيم.
راهكار هايي كه لطف كردين گفتين، عموميت داره، به نظرم همه اينها رو بايد گوشه ذهن داشت، و گزينه خلاقيت خودمون رو در مواجه با افراد و شخصيت هاي مختلف به كار گرفت.

واقعا متاسف شدم بابت اون خواستگار ندونم كارتون.

خانم مصباح، من يه خواهر دارم كه براي تحقيق از خواستگاراش با وجود اينكه هم جنس خودم محسوب ميشه، نگران ميشم. واقعا اعتماد به پسران تو اين جامعه كار سختيه . من خودم پسرم، ولي متاسفانه چيز هايي ميشنوم، كه بعد از عقد از سمت پسر بروز كرده. يكبار كه نشستم ريشه يابي كردم، متوجه شدم، كه پسران بر خلاف دختران، حرف هاشون رو كمتر با ديگران به اشتراك ميزارند. و تو محيط كار و جامعه خود واقعي اشون نيستند. مثلا من واقعا الان نمي دونم همكار بغل دستي من تو شركت كه 4 سال باهاش همكارم، چه منشي ممكن داشته باشه.

از طرفي هم براي شخص خودم هم نگرانم. واقعا دختران جامعه ما هم مثل مادرانمون نيستند. نگرش و توقعاتشون بالا رفته. كمتر زندگي ساز هستن. كمتر تحمل سختي ها رو دارند.
متاسفانه برخي هاشون هم كه مثل مورد رضا م در ميان بيرون. براي همين تو اين جامعه بسته ما اجازه نگراني رو بايد داشت.


در انتها از هم اتون ممنونم . خيلي ديدگاه ام نسبت به روز اول بهتر شده. اصلا به اين قضيه ديگه دارم كلي نگاه ميكنم.

سلامی چو بوی خوش ِ ، آشنایی


محمد رضا ، اندیشه ها ی خیلی قشنگی داری - خوش به حال یارت


راستی تولدت مبارک .:72:

.......................


در مورد 31 آیتمت – برام خیلی جالب بود – چقدر دقیق هستی - و جالب تر از این ، این بود که

شما فرمودید 60 درصد آن هم داشته باشه قبوله – خیلی خوبه - نشون میده منطقی هستی .

باغبان ِ بنده خدا ، 5 تا بیشتر نداره .

یه تجربه بگم : ( در مورد امنیت و صحبت های زنانه )

من تو مسیر اومدن به خونه همیشه می بینم ( از بچگی تا الان ) این خانم های همسایه ما دارن با هم حرف می زنند - به خودم می گم اینا به هم چی می گن ،

بلند شید برید خونه هاتون دیگه - ول کن نیستند - تو برف – تو بارون - یه بار زلزله هم که اومد داشتند با هم حرف می زدند .

خیلی دوست داشتم بدونم واقعا چه مبحث مهمی را دنبال می کنند .

البته رازهای اصلی ، فکر نکنم رد و بدل بشه - شاید حرف های معمولی و عادی

به قول یه بنده خدایی چبدونم

.............................


در مورد تصمیمات که می گیریم ( کنار گذاشتن موقت اون خانم و بررسی مورد دیگر )


دوستم همین چند هفته قبل داشت ، در ودل می کرد و می گفت : من هنوز دلم اون خانمم 8 سال پیشه - میگفت نتونستم موردی از اون بهتر پیدا کنم . الان اون خانم ازدواج کرده ولی باز دوستم به فکرشه !!

وقتی نتونیم به ذهنمان تسلط پیدا کنیم – این جوری میشیم .

اگر دوستم به این درک می رسید که اون خواستگاری اولیه در 8 سال پیش فقط یه گزینه بوده و فقط باید برسی میشده و بنا بر دلایلی قسمت نبوده به هم برسن

هیچ وقت این جوری ناراحت نمی شد – دوستان حرف قشنگی زدند ، ما باید فقط به همسر آینده مان دل ببندیم و یار او باشیم - خواستگاری رفتن فقط برا شناخت هست ، همین ! و نباید دل ببندیم .

خب ، اگر برات سخته پرونده اون دختر را کنار بزاری و دنبال یکی دیگه بگردی – پس با این تفسیر شما بهتره اقدام کنی .



باید معیارهایت را برسی کنی – اگر اون خانم معیارت را دارد - از خودت سئوال کن :

آیا اون خانم با من خوشبخت میشود ؟
آیا خودم خوشبخت می شوم ؟
باید چه بهایی بپردازم ؟


با پاسخ به این سئوال دل و عقل یکی میشه ! - چوت اگر دختر را دوست داشته باشیم ولی نتونی خوشبختش کنیم - سئوال اول جوابش منفی میشه و باید بی خیال بشیم - اگر بی خیال نشیم - یا ، راهی پیدا کنیم که بنوتیم خوشبختش کنیم .

اگر راهی پیدا نکردیم و توانایی خوشبخت کردن اون دختر را نداریم - احساسی بودن جالب نیست ! - یعنی هم نابودی خودمان و هم نابودی اون دسته گل .


وقتی جواب این سئوال ها را با موفقعیت پیدا کردی و از خودت مطمئن شدی – توکل کن و برو خواستگاری

فقط به عنوان یه گزینه – همین ! - چون احساس می کنم شما به اون خانم علاقه داری و می ترسی مثلا چند سال بعد بگی چرا نرفتم جلو !

در اما و اگر ها زندگی نکن – جوری زندگی نکن که بگی کاشکی این کار را می کردم

اگر به انتخابت ایمان داری باید بری جلو – از چی می ترسی ؟


لازم نیست قرار های مخفی بزراید – هم خودت ناراحت بشی و هم اون خانم !

فقط از ایشون یه بار دیگه اجازه بگیر برا خواستگاری ( نمی دونم کی !- هر موقع صلاح دونستی )

تحقیق هم به نظرم فقط در خواستگاری و دوران قبل از عقد با اجازه خانواده ها . ( از همسایه ها و ...... لازم نیست بپرسی - من خودم بدم می یاد - شاید باید بری بپرسی - نمی دونم ! )

امکان داره شما بری خواستگاری و بفهمی ایشون مناسب شما نیست و امکان داره ایشون هم همچنین احساس نسبت به شما داشته باشه – به نظرت مهمه ؟


این یعنی مفهموم آزادی اندیشه !

انسانها آزاد هستند دیگران را مورد ارزیابی قرار بدند – با هر سلیقه ای ! و نباید ناراحت بشیم .

الیته نظر خودم را خدمتتون عرض کردم - ببخشید .:72:

................




برای تولد معصومانیه تو

بِستری از گُل می سازیم

برای رسیدن به نقطه اوج

کمک کن با تَن هم ، پل بسازیم



کمک کن بشیم سایه بونی از عشق

برای کودکان بی غذا ، مرحم بسازیم

کمک کن با کلام عاشقانه

برای زخم دل ها ، مرحم بسازیم



بزار قسمت کنیم ، محمد رضا
تنهایی مون را

میون درد و دل های همدردی

بزار بین منو تو و قلم ما

پلی باشی واسه ، از خود گذشتن:72:

سلام مجدد دارم خدمت دوست و برادر عزیزم محمد رضا.امیداورم روزگار بر وفق مرادت باشه.خیلی خوشحالم که توی این سایت با دوستان و عزیزانی نظیر شما همدلی و همزبانی میکنم.چه افتخاری بزرگتر از این.به خاطر نظر لطفی که نسبت به بنده داشتی ازت تشکر میکنم.

دوست عزیزم به خاطر دیدگاه اخلاق مدارانه و انسانی که داری بهت تبریک میگم.خدا رو شکر که از صحبت های بنده برداشت خیر و مصلحت خواهی کردی.خیلی خوشحالم.خودمم خیلی دوست داشتم با طرز تفکر شما درباره این مورد به خصوص آشنا بشم.(به عنوان یک معیار که در سرخط معیارهای شما آمده بود).به نظرم رسید باید تحلیل بیشتری روی این موضوع صورت بپذیرد تا خدای نکرده دچار اشتباه یا خطای جبران ناپذیری نشوید ولی انگار شما راه رو بهتر از من بلدید و به درستی نشانه ها و تابلوها رو در مسیر حرکتتان قرار داده اید. راستش اگر کسی از من سوال بپرسد مهمترین دلایل انتخابم در مورد دختر مورد علاقه ام چیست.صد در صد از فاکتور زیبایی چهره به عنوان یکی از سه پارامتر اصلی نام خواهم برد.اما شما حتی یک اسم کوچک هم از آن نیاوردید و دسته بندی معیار های شما بیشتر شامل صفات درونی و ذاتی بود.واین خودش کلی برای من علامت سوال و علامت تعجب بود.حال خواستم بدونم این اعتقاد از منظر شما چگونه تعریف میشود که به طور همزمان هم بهش ایمان دارید هم ندارید(چه شما ٬ چه دختر خانم مد نظرتون).بحث رو به اینجا کشوندم که بگم شما تنها یک طرف ماجرا هستید و دیدگاه شما خیلی خاصه و نمیشه گفت عمومیت داره و جهان شموله.طرف دیگر این ماجرا دختر خانم هستند که صد در صد از عقیده و گرایش شما تبعیت نمیکنند.شما علاوه بر خودتون وظیفه داشتید این طرز تفکر رو در دختر خانم هم مورد کند و کاو قرار بدید.آیا شما چنین عملی رو انجام دادید یا خیر؟ مسلما جواب بله یا خیر شما به ادامه این بحث کمک شایان ودر خور توجهی خواهد کرد.میدونید چرا و چگونه؟ خب جواب بسیاری از سوالات شما در پاسخ این سوال نهفته است.(به نظر من).ببینید شما وقتی از اعتقادات یک فرد باخبر باشید میتونید خیلی از مسائل رو پیش بینی و پی گیری کنید.به طور مثال شما اگر مطلع بودید الان به راحتی میتونستید تشخیص بدید ایشون برای چی با شما بودند و به چه دلیلی جدا شدند.فکرم نمیکنم کار چندان دشواری باشد.باز هم مثال میزنم اگه کسی اعتقادات دینی قوی داشته باشد ماندن در یک رابطه غلط صلاح نمیداند و به فراخور عذاب وجدانی که در ذهنش جا خشک میکند رای بر اتمام این ماجرا میدهد.امیدوارم منظورم رو درک کرده باشید.
اونطور که من متوجه شدم شم بحث اعتقاد رو از چند جانب مورد بررسی قرار داده اید و به ظن خود بهترین مورد رو برگزیده اید.هر چند برای من هنوزم قدری گنگ و نامفهومه.منبع اعتقادی شما چند سر منشا دارد که به هم آمیخته اند.اگر بخوام این شاخه ها رو دسته بندی کنم ۱_اعتقادی که ریشه در ذهن شما دارد۲_اعتقادی که از قلب شما جاری میشه۳_اعتقادی که پایه آن روح و منش شما میباشد۴_اعتقاد دینی و شایدم گزینه های ۵و۶و... .والا نمیدونم.خیلی برام جالبه.هر کسی برای خودش طرز تفکری دارد و طرز فکر شما هم محترمه.من که خیلی استفاده کردم.به نظرم بهتره بیشتر در این رابطه تفکر و مطالعه داشته باشم.شما اگر در این رابطه کتابی ٬جزوه ای ٬مقاله ای میشناسید ممنون میشم معرفی کنید.

به نظر من شما بهتره هر چه زودتر از راه درستش اقدام کنید.راه درستش طبق صلاح دید عرف اقدام از طریق خانواده ها میباشد.مطمئن باشید هرگز ضرر نخواهید کرد.احساس ایشون به شما هنوز مراحل اولیه شکل پذیری خودش رو طی میکنه.بزرگی میگفت زن ها بر خلاف مردان به مرور عاشق مردانی میشوند که در کنارشان باقی میمانند.امیدوارم هر چی که خیره و به صلاحت اتفاق بیفته.

یار واقعی باید امتحان پس دهد.خدا هم بنده هاشو امتحان میکنه تا یار حقیقی رو تشخیص بده.شما هم ایشونو امتحان کنید.فقط درست و حساب شده.

در ضمن پناهگاه مکانی مخفی است در جهت دوری از خطر. حالا خطر در اینجا چیست؟ فکر و اندیشه های مسموم .همین.پس درخواست کمک در این مقوله دسته بندی نمیشه دوست خوبم.

خیلی خوشحال شدم .پیروز و پاینده باشی دوست خوبم.آرزوی بهترین ها رو برات دارم.

سلام درود خدمت دوست خوبم، ممنون كه تولد رو تبريك گفتي و بابت شعر هاي قشنگي كه ميگي. معلوم حسن ذوق خوبي داري.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

در مورد 31 آیتمت – برام خیلی جالب بود – چقدر دقیق هستی - و جالب تر از این ، این بود که

شما فرمودید 60 درصد آن هم داشته باشه قبوله – خیلی خوبه - نشون میده منطقی هستی .

باغبان ِ بنده خدا ، 5 تا بیشتر نداره .

یه تجربه بگم : ( در مورد امنیت و صحبت های زنانه )

من تو مسیر اومدن به خونه همیشه می بینم ( از بچگی تا الان ) این خانم های همسایه ما دارن با هم حرف می زنند - به خودم می گم اینا به هم چی می گن ،

بلند شید برید خونه هاتون دیگه - ول کن نیستند - تو برف – تو بارون - یه بار زلزله هم که اومد داشتند با هم حرف می زدند .

خیلی دوست داشتم بدونم واقعا چه مبحث مهمی را دنبال می کنند .

البته رازهای اصلی ، فکر نکنم رد و بدل بشه - شاید حرف های معمولی و عادی

به قول یه بنده خدایی چبدونم

---

آره خوب بعد از چندين مرجله بررسي به اين نتيجه 31 آيتم رسيدم. البته سخت گير نيستما. همه آيتم ها به هم ربط داره، مثلا دختري كه صادقه، پاك سرشت هم هست.
و اين 31 آيتم تو باطن بخش زيادي از خانوم ها قرار داره. كه مطمينا براي شما هم مهمه فقط من پر رويي كردم آوردم اش رو كاغذ.


تجربه ات جالب بود، منم اين مورد رو زياد قبلا مي ديدم. البته اگر الان نمي بينيم، نبايد فكر كنيم كه ديگه ميز گرد خانوما حذف شده، چون به محيط مجازي كشيده شده است.

اين مورد حفاظت اطلاعات خانوم خيلي براي من مهمه. چندي پيش داشتم با يكي از همكاران كه تازه متاهل شده بود حرف ميزدم، ازش پرسيدم با اين مورد عدم حفاظت اطلاعات از سمت خانومت برخورد داشتي؟ گفت كه خيلي زياد، ولي از همون اول ساطوري برخورد كردم، ديگه خانومم حرفامون را جايي نميزنه. ( البته اين همكارم خيلي به من تو زمينه ازدواج كمك ميكنه، سعي داره همه تجربيات اش رو در اختيارم بزاره، تا زودتر سرانجام بگيرم، البته بنده خدا نمي دونه من به هم چين موردي افتادم)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

خب ، اگر برات سخته پرونده اون دختر را کنار بزاری و دنبال یکی دیگه بگردی – پس با این تفسیر شما بهتره اقدام کنی .



باید معیارهایت را برسی کنی – اگر اون خانم معیارت را دارد - از خودت سئوال کن :

آیا اون خانم با من خوشبخت میشود ؟
آیا خودم خوشبخت می شوم ؟
باید چه بهایی بپردازم ؟


با پاسخ به این سئوال دل و عقل یکی میشه ! - چوت اگر دختر را دوست داشته باشیم ولی نتونی خوشبختش کنیم - سئوال اول جوابش منفی میشه و باید بی خیال بشیم - اگر بی خیال نشیم - یا ، راهی پیدا کنیم که بنوتیم خوشبختش کنیم .

اگر راهی پیدا نکردیم و توانایی خوشبخت کردن اون دختر را نداریم - احساسی بودن جالب نیست ! - یعنی هم نابودی خودمان و هم نابودی اون دسته گل .


وقتی جواب این سئوال ها را با موفقعیت پیدا کردی و از خودت مطمئن شدی – توکل کن و برو خواستگاری

فقط به عنوان یه گزینه – همین ! - چون احساس می کنم شما به اون خانم علاقه داری و می ترسی مثلا چند سال بعد بگی چرا نرفتم جلو !

در اما و اگر ها زندگی نکن – جوری زندگی نکن که بگی کاشکی این کار را می کردم

اگر به انتخابت ایمان داری باید بری جلو – از چی می ترسی ؟

---

باغبان جان درسته من هنوز نتونستم، اون خانوم رو فراموش كنم ( كه دليل عمده اش همون دل نشستن و داشتن شصت-هفتاد درصد معيار هام هست) ولي نمي خوام انتخاب غير عقلاني بكنم. من الان اينجام كه بدونم اون مشكلاتي كه از ايشون ديدم، رو بايد ناديده بگيرم يا اينكه مشكلات حادي هستن و بايد كلا اين خانوم رو فراموش كنم.

من اول بايد شرايط ايشان رو براي خانواده خودم تشريح كنم، تا اول اونا رو قانع كنم. بعد از خانم اجازه خواستگاري بگيرم، سپس برم خواستگاريشون. هرگز اقدام مخفيانه هم نخواهم كرد.

در ضمن من ديدگاه ام از وقتي با شما خوبان در ميان گذاشتم، يه پله جلو رفته، اگر قبلا قضيه رو تا 10 متري جلوي پام رو ميديدم، الان تا 100 متري رو ميبينم. كه همش رو به شما دوستان مديون ام.

در ارتباط با سوال هايي كه فرمودي از خودم بپرسم، خيلي ممنونم ازت. خيلي روشنگر هستن. و قطعا در خلوت خودم بهشون پاسخ ميدم.
از ديروز كه با كليد واژه " يارمون يه جا زير آسمون خدا داره نفس مي كشه " آشنا شدم،خيلي حالم بهتره. به قضيه دارم يه جور ديگه نگاه مي كنم. چشم هاي قلب و ذهنم باز شده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

تحقیق هم به نظرم فقط در خواستگاری و دوران قبل از عقد با اجازه خانواده ها . ( از همسایه ها و ...... لازم نیست بپرسی - من خودم بدم می یاد - شاید باید بری بپرسی - نمی دونم ! )

امکان داره شما بری خواستگاری و بفهمی ایشون مناسب شما نیست و امکان داره ایشون هم همچنین احساس نسبت به شما داشته باشه – به نظرت مهمه ؟


این یعنی مفهموم آزادی اندیشه !

انسانها آزاد هستند دیگران را مورد ارزیابی قرار بدند – با هر سلیقه ای ! و نباید ناراحت بشیم .

---

آزادي انديشه. آزادي انديشه. آزادي انديشه. كليد واژه اي بود كه فراموش اش كرده بودم. هر چند كه بهش اعتقاد داشتم، ولي يادم رفته بود بايد بهش التزام عملي هم داشته باشم.
ولي يكم شايد نياز دارم، رو خودم كار كنم كه توجيه بشم اگر من رفتم خواستگاري يه نفر، و ايشون رو نپسنديدم، حس نكنم اون خانم از مي رنجه. همون طور كه اگر ايشون مرا نپسنده، من نمي رنجم. ( البته با پيش فرض اينكه همه قضاياي خواستگاري در احترام و با حفظ عزت هر دو نفر انجام بشه)


باغبان عزيز تو دوست خوبي هستي. يار ات حتما قدر ات رو مي دونه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

راستش اگر کسی از من سوال بپرسد مهمترین دلایل انتخابم در مورد دختر مورد علاقه ام چیست.صد در صد از فاکتور زیبایی چهره به عنوان یکی از سه پارامتر اصلی نام خواهم برد.اما شما حتی یک اسم کوچک هم از آن نیاوردید و دسته بندی معیار های شما بیشتر شامل صفات درونی و ذاتی بود.واین خودش کلی برای من علامت سوال و علامت تعجب بود.حال خواستم بدونم این اعتقاد از منظر شما چگونه تعریف میشود که به طور همزمان هم بهش ایمان دارید هم ندارید(چه شما ٬ چه دختر خانم مد نظرتون).بحث رو به اینجا کشوندم که بگم شما تنها یک طرف ماجرا هستید و دیدگاه شما خیلی خاصه و نمیشه گفت عمومیت داره و جهان شموله.طرف دیگر این ماجرا دختر خانم هستند که صد در صد از عقیده و گرایش شما تبعیت نمیکنند.شما علاوه بر خودتون وظیفه داشتید این طرز تفکر رو در دختر خانم هم مورد کند و کاو قرار بدید.آیا شما چنین عملی رو انجام دادید یا خیر؟ مسلما جواب بله یا خیر شما به ادامه این بحث کمک شایان ودر خور توجهی خواهد کرد.میدونید چرا و چگونه؟ خب جواب بسیاری از سوالات شما در پاسخ این سوال نهفته است.(به نظر من).ببینید شما وقتی از اعتقادات یک فرد باخبر باشید میتونید خیلی از مسائل رو پیش بینی و پی گیری کنید.به طور مثال شما اگر مطلع بودید الان به راحتی میتونستید تشخیص بدید ایشون برای چی با شما بودند و به چه دلیلی جدا شدند.فکرم نمیکنم کار چندان دشواری باشد.باز هم مثال میزنم اگه کسی اعتقادات دینی قوی داشته باشد ماندن در یک رابطه غلط صلاح نمیداند و به فراخور عذاب وجدانی که در ذهنش جا خشک میکند رای بر اتمام این ماجرا میدهد.امیدوارم منظورم رو درک کرده باشید.

---

سلام سر شار عزيز

خيلي به من لطف داري.
خوشحالم كنارم هستي و از بابت اينكه راه درست رو برم، دل نگراني. اين نشون ميده هنوز تو اين جامعه انسانيت بيداره. نمود اش هم شما ها هستين: سرشار، باغبان، فدايي، مصباح و ....

از همتون بي نهايت سپاسگذارم.

اين طور كه از زمان فعل جمله شما بر ميايد، به نظر ميرسد كه همسفرت رو پيدا كردي. كه اگر درست گفته باشم، بايد به شما تبريك بگم و به ايشون كه انساني سرشار از انسانيت پيدا كرده، نيز مبارك باد بگم.

در ارتباط با معيار زيبايي، كه فرمايش كردين، براي من زيبايي صورت مهمه، مثل بقيه مردان كه بصري عاشق ميشن. ولي اين زيبايي صورت رو كلي مي بينم. و بسيار متاثر از زيبايي سيرت ايشان هست. من خيلي رو اين قضيه كار كردم. به لحاظ رسومي كه شهر ما داره، عروس هايي كه ميان خونه پسر هاي اين شهر ( كه ترجيحا بايد هم شهري باشن) لزوما بايد از همه لحاظ زيبا باشن. ولي من با شناختي كه از زوج هاي جوون تو تحقيقات ميداني ام داشتم ( بيشتر داخل مغازه) ديدم واقعا ملاك زيبايي براي هيچ كدوم اشون احترام و آرامش نداشته. اتفاقا اونهايي كه دختره زيباتر بوده، اغلب پسر مورد عتاب دختر قرار داره. آرامش و احترام بيشتر براي اونهايي بوده كه واقعا به هم ميامدن. چه از لحاظ قد، چه از لحاظ سن، چه از لحاظ زيبايي چهره اشون. حتي اونهايي هم كه پسره پولدار بوده به دلم ننشسته.
براي همين سعي كردم ملاك هم ساني و تناسب رو براي موارد ظاهري لحاظ كنم.

براي زيبايي هم ملاك هايي دارم، ولي سطح توقع ام پايينه، همين كه به دلم بشينه، و در حد و اندازه خودم باشه برام كافيه. مثلا همين خانم از منظر زيبايي شايد از من سرتر بودن ولي از همون اول نگران برتري ايشون شدم. بعد كه پاي صحبت هاش نشستم، ديدم زيبايي سيرت اش بسيار والاتر از زيبايي بيرون اشون هست. كه منو جذب خودشون كرد. من از ايشون پرسدم، كه ملاك انتخاب همسرتون چيه؟ زيبايي هست؟ گقتن خير؟ كه من باور نكردم! ولي بعد از چندين بار محك زدن ايشون متوجه شدم واقعا هم مهم نيست براشون. و فقط دوست داشتن همين صورت و نمايي كه شما دارين، در عالي ترين جلوه قرار داشته باشه. اولش فكر ميكردم، با اين تفكر مي خوان از من يه محمد رضاي زيبا تر بسازن كه سابق بر اين به دل اشون ننشستم، ولي متوجه شدم، اين ملاك اشون كلي هست و براي باقي افراد جامعه نيز مصداق داره و فقط به من مربوط نميشه. در ادامه نگران ام كم كم از برتري ايشون بين رفت.



والا در مورد اين خانم فكر ميكنم، من از اون ور پشت بام افتادم. اينقدر تمركز و مطالعه رو شناخت و انتخاب كرده بودم، كه مثل اين بچه درس خوان ها كه هم اش دوست دارن ازشون معلم امتحان بگيره، شده بودم. بعد كه سر عقل اومدم ديدم كجاي كارم. چه اشتباهي كردم. فهميدم، تازه هيچي نمي دونم. حالا شانس آوردم اين خانوم خيلي مغاير تمايلات من نبود. مني كه داشتم از اون ور بوم مي افتادم، جاي بدي نمي افتادم.
حالا اين دوگانگي كه ميگي من تو اعتقاداتم داشتم. به نظر خودم بيشتر به خاطر محروميتي بوده كه براي خودم ايجاد كرده بودم. و با ارتباط با اولين مورد، كج رفتم.


از اواسط اين رابطه بود كه تصميم گرفتم، با عقلم ادامه بدم، از اونجا سعي كردم اعتقادات و نظرات اين خانوم رو به چالش بكشم. فقط مي تونم بگم كه اين خانوم بار ها به من گفت كه قصد ادامه نداشتم، از وقتي با خصوصيات و اخلاق شما آشنا شدم، تمايل به ادامه در من ( دختر) ايجاد شد. مي گفتن اولش فكر مي كردم مثل باقي مردا فلان و بهمان هستين.

ايشان درسته از عقايد من پيروي نمي كردن. مثلا تو بحث ايمان كه از من به مراتب جلوتر بودن. ولي در خصوصيات اخلاقي و انساني با سوال هاي كه از ايشون مي پرسيدم، متوجه مي شدم عقايدمون نزديكه.
ولي هميشه يه حس بدي در ايشون وجود داشت كه اينقدر من رو از اصل داستان دور ميكرد، كه اجازه شناخت كامل بهم نميداد. كلا دنبال كشف علل اون حس بد در اون خانوم بودم . تا اينكه روز آخر دليل اش رو گفتن.

و من هيچ وقت نتونستم اعتقادات ايشون رو به طور كامل بررسي كنم. و بشناسم ايشون رو. ولي چند بار عنوان كردن كه من قبلا ارتباط مخفي نداشتم. و الان كه با شما صحبت مي كنم، خيلي عذاب وجدان دارم .و از روي پدر مادرم خجالت مي كشم. كه در جواب،بنده درخواست علني كردن رابطه را داشتم، كه ايشان مخالفت كردن. و اقدام به خداحافظي كردن.
اينحا چند تا نتيجه گرفتم:
1- اينكه اين خانم، از صميم قلب اش نمي خواست ارتباط بر قرار كنه. و بار ها عذاب وجدان اش رو اظهار كرد.
2- در پاسخ من كه گفتم خانواده رو در جريان بزاريم، مخالفت كردن كه دليل اش رو عدم قصد ازدواج عنوان كردن
3- تضادي بين تمايل به ادامه ارتباط و عذاب وجدانشون بود. كه به نظرم چون به من اعتماد كرده بودن، مشكلي نداشتن و اينكه به قول شما پناهگاه خوبي پيدا كرده بودن.
4- در انتها دليل نداشتن قصد ازدواج با وجود اينكه چند بار اظهار كردن، يكي از بهترين اتفاق هاي زندگي من، حضور شما بود. دچار تناقص شده بودم كه بعد از فهميدن شكست اشون برام اين موضوع حل شد.
5- قطع ارتباط از جانب ايشان پيشنهاد شد، و من هم پيشنهاد ايشون رو منطقي دونستم.
6- سرشار عزيز يه اندكي هم جاي اشتباه به هر دومون بده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

اونطور که من متوجه شدم شما بحث اعتقاد رو از چند جانب مورد بررسی قرار داده اید و به ظن خود بهترین مورد رو برگزیده اید.هر چند برای من هنوزم قدری گنگ و نامفهومه.منبع اعتقادی شما چند سر منشا دارد که به هم آمیخته اند.اگر بخوام این شاخه ها رو دسته بندی کنم ۱_اعتقادی که ریشه در ذهن شما دارد۲_اعتقادی که از قلب شما جاری میشه۳_اعتقادی که پایه آن روح و منش شما میباشد۴_اعتقاد دینی و شایدم گزینه های ۵و۶و... .والا نمیدونم.خیلی برام جالبه.هر کسی برای خودش طرز تفکری دارد و طرز فکر شما هم محترمه.من که خیلی استفاده کردم.به نظرم بهتره بیشتر در این رابطه تفکر و مطالعه داشته باشم.شما اگر در این رابطه کتابی ٬جزوه ای ٬مقاله ای میشناسید ممنون میشم معرفی کنید.

---

اعتقاد هاي من بيشتر اكتسابي هست. يعني چيز هايي بوده كه به مرور سالها زندگي بهش رسيدم. چون خانواده ام هيچ دخالتي در اونها نداشتن. حالا درست يا غلط اش رو نميدونم كه اعتقادات من خوبه يا بده. ولي اون دسته كه اكتسابي هستن، از ذهن ام سر منشا ميگيره. اعتقادات قلب رو نمي تونم خوب توضيح بدم، اونايي كه از دل ام بر مياد رو قلبي نام گذاري كن. اعتقادات ديني كه بخشي اش از خانواده به ارث رسيده و من ادامه دادم اش. ولي اعتقادات ديني ام فقط مربوط به دينه، جايي ديگه دخالت اش نمي دم.
مثلا من صداقت رو هيچ وقت با اعتقادات ديني اجين نمي كنم. چون بخشي از اعتقادات قلبي و ذهني دسته بندي اش كردم.

اولش يه اصل تو وجودم بيشتر نبود. " تغيير به سمت اعمال، افكار، نيات و كردار مثبت" اين اصل رو پيگيري كردم و هر روز مي كنم. اميد وارم كه بتونم موفق باشم.

يه مثال بزنم:
من اعمال همه رو زير نظر دارم. مثلا پدرم با خواهرم چه رفتاري داره. بعد اثرات اش رو در هر دو شون بررسي ميكنم. اگر خواهرم ناراخت شده باشه، اون رفتار پدرم رو در قدر مطلق وجودم، به يه رفتار مثبت تبديل اش مي كنم و در وجودم نگه اش مي دارم براي خودم. براي روز مبادا.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

به نظر من شما بهتره هر چه زودتر از راه درستش اقدام کنید.راه درستش طبق صلاح دید عرف اقدام از طریق خانواده ها میباشد.مطمئن باشید هرگز ضرر نخواهید کرد.احساس ایشون به شما هنوز مراحل اولیه شکل پذیری خودش رو طی میکنه.بزرگی میگفت زن ها بر خلاف مردان به مرور عاشق مردانی میشوند که در کنارشان باقی میمانند.امیدوارم هر چی که خیره و به صلاحت اتفاق بیفته.

یار واقعی باید امتحان پس دهد.خدا هم بنده هاشو امتحان میکنه تا یار حقیقی رو تشخیص بده.شما هم ایشونو امتحان کنید.فقط درست و حساب شده.

در ضمن پناهگاه مکانی مخفی است در جهت دوری از خطر. حالا خطر در اینجا چیست؟ فکر و اندیشه های مسموم .همین.پس درخواست کمک در این مقوله دسته بندی نمیشه دوست خوبم.

خیلی خوشحال شدم .پیروز و پاینده باشی دوست خوبم.آرزوی بهترین ها رو برات دارم.

---

بزرگی میگفت زن ها بر خلاف مردان به مرور عاشق مردانی میشوند که در کنارشان باقی میمانند.

از همتون نكات خوبي دارم ياد ميگيرم.
سرشار جان قطعا از طريق خانواده اقدام ميكنم. ولي همون جور كه به باغبان گفتم ، قبل اش بايد با خودم كنار بيام.



دوستان عزيز از هم ان بابت هم دلي ممنونم. نكان آموزنده خوبي دارم ازتون ياد مي گيرم.

- - - Updated - - -

سلام درود خدمت دوست خوبم، ممنون كه تولد رو تبريك گفتي و بابت شعر هاي قشنگي كه ميگي. معلوم حسن ذوق خوبي داري.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

در مورد 31 آیتمت – برام خیلی جالب بود – چقدر دقیق هستی - و جالب تر از این ، این بود که

شما فرمودید 60 درصد آن هم داشته باشه قبوله – خیلی خوبه - نشون میده منطقی هستی .

باغبان ِ بنده خدا ، 5 تا بیشتر نداره .

یه تجربه بگم : ( در مورد امنیت و صحبت های زنانه )

من تو مسیر اومدن به خونه همیشه می بینم ( از بچگی تا الان ) این خانم های همسایه ما دارن با هم حرف می زنند - به خودم می گم اینا به هم چی می گن ،

بلند شید برید خونه هاتون دیگه - ول کن نیستند - تو برف – تو بارون - یه بار زلزله هم که اومد داشتند با هم حرف می زدند .

خیلی دوست داشتم بدونم واقعا چه مبحث مهمی را دنبال می کنند .

البته رازهای اصلی ، فکر نکنم رد و بدل بشه - شاید حرف های معمولی و عادی

به قول یه بنده خدایی چبدونم

---

آره خوب بعد از چندين مرجله بررسي به اين نتيجه 31 آيتم رسيدم. البته سخت گير نيستما. همه آيتم ها به هم ربط داره، مثلا دختري كه صادقه، پاك سرشت هم هست.
و اين 31 آيتم تو باطن بخش زيادي از خانوم ها قرار داره. كه مطمينا براي شما هم مهمه فقط من پر رويي كردم آوردم اش رو كاغذ.


تجربه ات جالب بود، منم اين مورد رو زياد قبلا مي ديدم. البته اگر الان نمي بينيم، نبايد فكر كنيم كه ديگه ميز گرد خانوما حذف شده، چون به محيط مجازي كشيده شده است.

اين مورد حفاظت اطلاعات خانوم خيلي براي من مهمه. چندي پيش داشتم با يكي از همكاران كه تازه متاهل شده بود حرف ميزدم، ازش پرسيدم با اين مورد عدم حفاظت اطلاعات از سمت خانومت برخورد داشتي؟ گفت كه خيلي زياد، ولي از همون اول ساطوري برخورد كردم، ديگه خانومم حرفامون را جايي نميزنه. ( البته اين همكارم خيلي به من تو زمينه ازدواج كمك ميكنه، سعي داره همه تجربيات اش رو در اختيارم بزاره، تا زودتر سرانجام بگيرم، البته بنده خدا نمي دونه من به هم چين موردي افتادم)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

خب ، اگر برات سخته پرونده اون دختر را کنار بزاری و دنبال یکی دیگه بگردی – پس با این تفسیر شما بهتره اقدام کنی .



باید معیارهایت را برسی کنی – اگر اون خانم معیارت را دارد - از خودت سئوال کن :

آیا اون خانم با من خوشبخت میشود ؟
آیا خودم خوشبخت می شوم ؟
باید چه بهایی بپردازم ؟


با پاسخ به این سئوال دل و عقل یکی میشه ! - چوت اگر دختر را دوست داشته باشیم ولی نتونی خوشبختش کنیم - سئوال اول جوابش منفی میشه و باید بی خیال بشیم - اگر بی خیال نشیم - یا ، راهی پیدا کنیم که بنوتیم خوشبختش کنیم .

اگر راهی پیدا نکردیم و توانایی خوشبخت کردن اون دختر را نداریم - احساسی بودن جالب نیست ! - یعنی هم نابودی خودمان و هم نابودی اون دسته گل .


وقتی جواب این سئوال ها را با موفقعیت پیدا کردی و از خودت مطمئن شدی – توکل کن و برو خواستگاری

فقط به عنوان یه گزینه – همین ! - چون احساس می کنم شما به اون خانم علاقه داری و می ترسی مثلا چند سال بعد بگی چرا نرفتم جلو !

در اما و اگر ها زندگی نکن – جوری زندگی نکن که بگی کاشکی این کار را می کردم

اگر به انتخابت ایمان داری باید بری جلو – از چی می ترسی ؟

---

باغبان جان درسته من هنوز نتونستم، اون خانوم رو فراموش كنم ( كه دليل عمده اش همون دل نشستن و داشتن شصت-هفتاد درصد معيار هام هست) ولي نمي خوام انتخاب غير عقلاني بكنم. من الان اينجام كه بدونم اون مشكلاتي كه از ايشون ديدم، رو بايد ناديده بگيرم يا اينكه مشكلات حادي هستن و بايد كلا اين خانوم رو فراموش كنم.

من اول بايد شرايط ايشان رو براي خانواده خودم تشريح كنم، تا اول اونا رو قانع كنم. بعد از خانم اجازه خواستگاري بگيرم، سپس برم خواستگاريشون. هرگز اقدام مخفيانه هم نخواهم كرد.

در ضمن من ديدگاه ام از وقتي با شما خوبان در ميان گذاشتم، يه پله جلو رفته، اگر قبلا قضيه رو تا 10 متري جلوي پام رو ميديدم، الان تا 100 متري رو ميبينم. كه همش رو به شما دوستان مديون ام.

در ارتباط با سوال هايي كه فرمودي از خودم بپرسم، خيلي ممنونم ازت. خيلي روشنگر هستن. و قطعا در خلوت خودم بهشون پاسخ ميدم.
از ديروز كه با كليد واژه " يارمون يه جا زير آسمون خدا داره نفس مي كشه " آشنا شدم،خيلي حالم بهتره. به قضيه دارم يه جور ديگه نگاه مي كنم. چشم هاي قلب و ذهنم باز شده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

تحقیق هم به نظرم فقط در خواستگاری و دوران قبل از عقد با اجازه خانواده ها . ( از همسایه ها و ...... لازم نیست بپرسی - من خودم بدم می یاد - شاید باید بری بپرسی - نمی دونم ! )

امکان داره شما بری خواستگاری و بفهمی ایشون مناسب شما نیست و امکان داره ایشون هم همچنین احساس نسبت به شما داشته باشه – به نظرت مهمه ؟


این یعنی مفهموم آزادی اندیشه !

انسانها آزاد هستند دیگران را مورد ارزیابی قرار بدند – با هر سلیقه ای ! و نباید ناراحت بشیم .

---

آزادي انديشه. آزادي انديشه. آزادي انديشه. كليد واژه اي بود كه فراموش اش كرده بودم. هر چند كه بهش اعتقاد داشتم، ولي يادم رفته بود بايد بهش التزام عملي هم داشته باشم.
ولي يكم شايد نياز دارم، رو خودم كار كنم كه توجيه بشم اگر من رفتم خواستگاري يه نفر، و ايشون رو نپسنديدم، حس نكنم اون خانم از مي رنجه. همون طور كه اگر ايشون مرا نپسنده، من نمي رنجم. ( البته با پيش فرض اينكه همه قضاياي خواستگاري در احترام و با حفظ عزت هر دو نفر انجام بشه)


باغبان عزيز تو دوست خوبي هستي. يار ات حتما قدر ات رو مي دونه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

راستش اگر کسی از من سوال بپرسد مهمترین دلایل انتخابم در مورد دختر مورد علاقه ام چیست.صد در صد از فاکتور زیبایی چهره به عنوان یکی از سه پارامتر اصلی نام خواهم برد.اما شما حتی یک اسم کوچک هم از آن نیاوردید و دسته بندی معیار های شما بیشتر شامل صفات درونی و ذاتی بود.واین خودش کلی برای من علامت سوال و علامت تعجب بود.حال خواستم بدونم این اعتقاد از منظر شما چگونه تعریف میشود که به طور همزمان هم بهش ایمان دارید هم ندارید(چه شما ٬ چه دختر خانم مد نظرتون).بحث رو به اینجا کشوندم که بگم شما تنها یک طرف ماجرا هستید و دیدگاه شما خیلی خاصه و نمیشه گفت عمومیت داره و جهان شموله.طرف دیگر این ماجرا دختر خانم هستند که صد در صد از عقیده و گرایش شما تبعیت نمیکنند.شما علاوه بر خودتون وظیفه داشتید این طرز تفکر رو در دختر خانم هم مورد کند و کاو قرار بدید.آیا شما چنین عملی رو انجام دادید یا خیر؟ مسلما جواب بله یا خیر شما به ادامه این بحث کمک شایان ودر خور توجهی خواهد کرد.میدونید چرا و چگونه؟ خب جواب بسیاری از سوالات شما در پاسخ این سوال نهفته است.(به نظر من).ببینید شما وقتی از اعتقادات یک فرد باخبر باشید میتونید خیلی از مسائل رو پیش بینی و پی گیری کنید.به طور مثال شما اگر مطلع بودید الان به راحتی میتونستید تشخیص بدید ایشون برای چی با شما بودند و به چه دلیلی جدا شدند.فکرم نمیکنم کار چندان دشواری باشد.باز هم مثال میزنم اگه کسی اعتقادات دینی قوی داشته باشد ماندن در یک رابطه غلط صلاح نمیداند و به فراخور عذاب وجدانی که در ذهنش جا خشک میکند رای بر اتمام این ماجرا میدهد.امیدوارم منظورم رو درک کرده باشید.

---

سلام سر شار عزيز

خيلي به من لطف داري.
خوشحالم كنارم هستي و از بابت اينكه راه درست رو برم، دل نگراني. اين نشون ميده هنوز تو اين جامعه انسانيت بيداره. نمود اش هم شما ها هستين: سرشار، باغبان، فدايي، مصباح و ....

از همتون بي نهايت سپاسگذارم.

اين طور كه از زمان فعل جمله شما بر ميايد، به نظر ميرسد كه همسفرت رو پيدا كردي. كه اگر درست گفته باشم، بايد به شما تبريك بگم و به ايشون كه انساني سرشار از انسانيت پيدا كرده، نيز مبارك باد بگم.

در ارتباط با معيار زيبايي، كه فرمايش كردين، براي من زيبايي صورت مهمه، مثل بقيه مردان كه بصري عاشق ميشن. ولي اين زيبايي صورت رو كلي مي بينم. و بسيار متاثر از زيبايي سيرت ايشان هست. من خيلي رو اين قضيه كار كردم. به لحاظ رسومي كه شهر ما داره، عروس هايي كه ميان خونه پسر هاي اين شهر ( كه ترجيحا بايد هم شهري باشن) لزوما بايد از همه لحاظ زيبا باشن. ولي من با شناختي كه از زوج هاي جوون تو تحقيقات ميداني ام داشتم ( بيشتر داخل مغازه) ديدم واقعا ملاك زيبايي براي هيچ كدوم اشون احترام و آرامش نداشته. اتفاقا اونهايي كه دختره زيباتر بوده، اغلب پسر مورد عتاب دختر قرار داره. آرامش و احترام بيشتر براي اونهايي بوده كه واقعا به هم ميامدن. چه از لحاظ قد، چه از لحاظ سن، چه از لحاظ زيبايي چهره اشون. حتي اونهايي هم كه پسره پولدار بوده به دلم ننشسته.
براي همين سعي كردم ملاك هم ساني و تناسب رو براي موارد ظاهري لحاظ كنم.

براي زيبايي هم ملاك هايي دارم، ولي سطح توقع ام پايينه، همين كه به دلم بشينه، و در حد و اندازه خودم باشه برام كافيه. مثلا همين خانم از منظر زيبايي شايد از من سرتر بودن ولي از همون اول نگران برتري ايشون شدم. بعد كه پاي صحبت هاش نشستم، ديدم زيبايي سيرت اش بسيار والاتر از زيبايي بيرون اشون هست. كه منو جذب خودشون كرد. من از ايشون پرسدم، كه ملاك انتخاب همسرتون چيه؟ زيبايي هست؟ گقتن خير؟ كه من باور نكردم! ولي بعد از چندين بار محك زدن ايشون متوجه شدم واقعا هم مهم نيست براشون. و فقط دوست داشتن همين صورت و نمايي كه شما دارين، در عالي ترين جلوه قرار داشته باشه. اولش فكر ميكردم، با اين تفكر مي خوان از من يه محمد رضاي زيبا تر بسازن كه سابق بر اين به دل اشون ننشستم، ولي متوجه شدم، اين ملاك اشون كلي هست و براي باقي افراد جامعه نيز مصداق داره و فقط به من مربوط نميشه. در ادامه نگران ام كم كم از برتري ايشون بين رفت.



والا در مورد اين خانم فكر ميكنم، من از اون ور پشت بام افتادم. اينقدر تمركز و مطالعه رو شناخت و انتخاب كرده بودم، كه مثل اين بچه درس خوان ها كه هم اش دوست دارن ازشون معلم امتحان بگيره، شده بودم. بعد كه سر عقل اومدم ديدم كجاي كارم. چه اشتباهي كردم. فهميدم، تازه هيچي نمي دونم. حالا شانس آوردم اين خانوم خيلي مغاير تمايلات من نبود. مني كه داشتم از اون ور بوم مي افتادم، جاي بدي نمي افتادم.
حالا اين دوگانگي كه ميگي من تو اعتقاداتم داشتم. به نظر خودم بيشتر به خاطر محروميتي بوده كه براي خودم ايجاد كرده بودم. و با ارتباط با اولين مورد، كج رفتم.


از اواسط اين رابطه بود كه تصميم گرفتم، با عقلم ادامه بدم، از اونجا سعي كردم اعتقادات و نظرات اين خانوم رو به چالش بكشم. فقط مي تونم بگم كه اين خانوم بار ها به من گفت كه قصد ادامه نداشتم، از وقتي با خصوصيات و اخلاق شما آشنا شدم، تمايل به ادامه در من ( دختر) ايجاد شد. مي گفتن اولش فكر مي كردم مثل باقي مردا فلان و بهمان هستين.

ايشان درسته از عقايد من پيروي نمي كردن. مثلا تو بحث ايمان كه از من به مراتب جلوتر بودن. ولي در خصوصيات اخلاقي و انساني با سوال هاي كه از ايشون مي پرسيدم، متوجه مي شدم عقايدمون نزديكه.
ولي هميشه يه حس بدي در ايشون وجود داشت كه اينقدر من رو از اصل داستان دور ميكرد، كه اجازه شناخت كامل بهم نميداد. كلا دنبال كشف علل اون حس بد در اون خانوم بودم . تا اينكه روز آخر دليل اش رو گفتن.

و من هيچ وقت نتونستم اعتقادات ايشون رو به طور كامل بررسي كنم. و بشناسم ايشون رو. ولي چند بار عنوان كردن كه من قبلا ارتباط مخفي نداشتم. و الان كه با شما صحبت مي كنم، خيلي عذاب وجدان دارم .و از روي پدر مادرم خجالت مي كشم. كه در جواب،بنده درخواست علني كردن رابطه را داشتم، كه ايشان مخالفت كردن. و اقدام به خداحافظي كردن.
اينحا چند تا نتيجه گرفتم:
1- اينكه اين خانم، از صميم قلب اش نمي خواست ارتباط بر قرار كنه. و بار ها عذاب وجدان اش رو اظهار كرد.
2- در پاسخ من كه گفتم خانواده رو در جريان بزاريم، مخالفت كردن كه دليل اش رو عدم قصد ازدواج عنوان كردن
3- تضادي بين تمايل به ادامه ارتباط و عذاب وجدانشون بود. كه به نظرم چون به من اعتماد كرده بودن، مشكلي نداشتن و اينكه به قول شما پناهگاه خوبي پيدا كرده بودن.
4- در انتها دليل نداشتن قصد ازدواج با وجود اينكه چند بار اظهار كردن، يكي از بهترين اتفاق هاي زندگي من، حضور شما بود. دچار تناقص شده بودم كه بعد از فهميدن شكست اشون برام اين موضوع حل شد.
5- قطع ارتباط از جانب ايشان پيشنهاد شد، و من هم پيشنهاد ايشون رو منطقي دونستم.
6- سرشار عزيز يه اندكي هم جاي اشتباه به هر دومون بده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

اونطور که من متوجه شدم شما بحث اعتقاد رو از چند جانب مورد بررسی قرار داده اید و به ظن خود بهترین مورد رو برگزیده اید.هر چند برای من هنوزم قدری گنگ و نامفهومه.منبع اعتقادی شما چند سر منشا دارد که به هم آمیخته اند.اگر بخوام این شاخه ها رو دسته بندی کنم ۱_اعتقادی که ریشه در ذهن شما دارد۲_اعتقادی که از قلب شما جاری میشه۳_اعتقادی که پایه آن روح و منش شما میباشد۴_اعتقاد دینی و شایدم گزینه های ۵و۶و... .والا نمیدونم.خیلی برام جالبه.هر کسی برای خودش طرز تفکری دارد و طرز فکر شما هم محترمه.من که خیلی استفاده کردم.به نظرم بهتره بیشتر در این رابطه تفکر و مطالعه داشته باشم.شما اگر در این رابطه کتابی ٬جزوه ای ٬مقاله ای میشناسید ممنون میشم معرفی کنید.

---

اعتقاد هاي من بيشتر اكتسابي هست. يعني چيز هايي بوده كه به مرور سالها زندگي بهش رسيدم. چون خانواده ام هيچ دخالتي در اونها نداشتن. حالا درست يا غلط اش رو نميدونم كه اعتقادات من خوبه يا بده. ولي اون دسته كه اكتسابي هستن، از ذهن ام سر منشا ميگيره. اعتقادات قلب رو نمي تونم خوب توضيح بدم، اونايي كه از دل ام بر مياد رو قلبي نام گذاري كن. اعتقادات ديني كه بخشي اش از خانواده به ارث رسيده و من ادامه دادم اش. ولي اعتقادات ديني ام فقط مربوط به دينه، جايي ديگه دخالت اش نمي دم.
مثلا من صداقت رو هيچ وقت با اعتقادات ديني اجين نمي كنم. چون بخشي از اعتقادات قلبي و ذهني دسته بندي اش كردم.

اولش يه اصل تو وجودم بيشتر نبود. " تغيير به سمت اعمال، افكار، نيات و كردار مثبت" اين اصل رو پيگيري كردم و هر روز مي كنم. اميد وارم كه بتونم موفق باشم.

يه مثال بزنم:
من اعمال همه رو زير نظر دارم. مثلا پدرم با خواهرم چه رفتاري داره. بعد اثرات اش رو در هر دو شون بررسي ميكنم. اگر خواهرم ناراخت شده باشه، اون رفتار پدرم رو در قدر مطلق وجودم، به يه رفتار مثبت تبديل اش مي كنم و در وجودم نگه اش مي دارم براي خودم. براي روز مبادا.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

به نظر من شما بهتره هر چه زودتر از راه درستش اقدام کنید.راه درستش طبق صلاح دید عرف اقدام از طریق خانواده ها میباشد.مطمئن باشید هرگز ضرر نخواهید کرد.احساس ایشون به شما هنوز مراحل اولیه شکل پذیری خودش رو طی میکنه.بزرگی میگفت زن ها بر خلاف مردان به مرور عاشق مردانی میشوند که در کنارشان باقی میمانند.امیدوارم هر چی که خیره و به صلاحت اتفاق بیفته.

یار واقعی باید امتحان پس دهد.خدا هم بنده هاشو امتحان میکنه تا یار حقیقی رو تشخیص بده.شما هم ایشونو امتحان کنید.فقط درست و حساب شده.

در ضمن پناهگاه مکانی مخفی است در جهت دوری از خطر. حالا خطر در اینجا چیست؟ فکر و اندیشه های مسموم .همین.پس درخواست کمک در این مقوله دسته بندی نمیشه دوست خوبم.

خیلی خوشحال شدم .پیروز و پاینده باشی دوست خوبم.آرزوی بهترین ها رو برات دارم.

---

بزرگی میگفت زن ها بر خلاف مردان به مرور عاشق مردانی میشوند که در کنارشان باقی میمانند.

از همتون نكات خوبي دارم ياد ميگيرم.
سرشار جان قطعا از طريق خانواده اقدام ميكنم. ولي همون جور كه به باغبان گفتم ، قبل اش بايد با خودم كنار بيام.



دوستان عزيز از هم ان بابت هم دلي ممنونم. نكان آموزنده خوبي دارم ازتون ياد مي گيرم.

سلام محمد رضای عزیز


ببخشید ، خیلی مزاحم شما دارم میشم .

..........

یه سئوال از شما بپرسم :

اگر بخوای از دلت حرف بزنی ، با زبان دل ، اون خانم را چگونه تعریف می کنی ؟

با زبان عقل چگونه تعریف می کنی ؟

دلت قبول داره اون خانم را ؟

اندیشه و تفکرت چی میگه ؟

ببین می تونی نتیجه ای بگیری از سئوالات بالا .

شما فرمودید 70 درصد معیار شما را داره ! یعنی از نصف بیشتر - به نظرت 70 درصد کمه ، اقدام کنی برا خواستگاری ؟


در مورد اون مشکلاتی که فرمودید باید بیشتر بررسی کنی - به نظرت ، چطوری می خوای بررسی کنی اون مشکلات را ؟:305:


نظر خودت چیه در مورد او اخلاقیات ؟

ممنون.:72:






.......................

باغبان جان شما ها برای من رحمت هستین.
من شرمنده نکن ، این چه حرفیه میرنی، اخه.
من دارم با خام بودنم شما رو اذیت میکنم.
اگر به دلم بود، همین فردا صبح زنگ میزدم از ایشون اذن خواستگاری می خواستم و از جواب احتمالی منفی ایشون هم نمی هراسیدم.

ازلحاظ عقلی هم اگر مشکل نامزدی ایشون نبود، قطعا یه فکری برای مشکلات 30 درصدی میکردم و خواستگاری همراه مشاوره رو دنبال میکردم. ( البته منظورم این نیست که ایشون تایید هستن، موکول میکردم به شناخت دوران خواستگاری، شناخت خانواده ها و بررسی مشاور. شاید من اون هفتاد درصد رو اشتباه پر کرده باشم. )


اون خانم به دل من نشسته. اگر ننشسته بود ، تا الان فراموش اش کرده بودم، هنوزم که یادش می افتم، تپش قلب پیدا میکنم. ولی چون اون خانوم شکست خورده، یکم دست به عصا شدم. از طرفی میگم باید به نظروشون احترام بزارم که زمان برای فراموشی می خوان.
از طرفی میگم اگر بعد از مطلع شدن از وضعیت نامزدی اشون، موضوع رو بر نتابیدم، دوباره موجب تضعیف روحیه اون خانوم میشم.

من حق دارم ، ازادی اندیشه دارم به قول شما، ولی دلم نمی خواد حداقل. تو این مورد با روحیه در حال ترمیم ایشون بازی کنم.


پیش خودم میگم، یکسال صبر کنم، بعد زنگ بزنم، دو حالت داره، یا مزدوج شدن که نشون میده دلشون با من نبوده و بهونه میاوردن. یا اینکه، روحیه اشون برگشته، و حاضر به خواستگاری من هستند.
ولی مشکلی که سر راهم وجود داره، اینه که اگر بعد یکسال، فهمیدم دل داده گی من یک طرفه بوده، و یا اینکه فهمیدم بدرد هم نمی خوریم، یکسال از جونی ام رفته.


در انتها به پیشنهاد خانم مصباح میرسم، که فرمودن موقتی ایشون رو فراموش کنم. و به بررسی موارد دیگه بپردازم. که در این رابطه هم مشکلات اخلاقی خودم رو دارم.
ولی به نظرم چند ماه صبر کنم، زیاد چیزی رو از دست نمیدم.

الان خیلی راحت تر شدم. شاید بتونم با خودم کنار بیام قسمتم چیه. شاید اون خانوم قسمتم نیست .شایدم، همونی هست که برام مقدر شده. باید خیلی با خودم خلوت کنم.

کمک و راهنمایی های شما دوستان هم قطعا یاور من هست

سلام محمد رضا

شما لطف داری - ما بیشتر از نظرات شما استفاده می کنیم .

....

شما فرمودید که دوست ندارید با روحیه ایشون بازی کنید و از ایشون خواستگاری کنید - چون در گذشته شکست عشقی داشته و احتیاج به زمان داره

از طرفی حاظر نیستید دختر دیگری را بررسی کنید و اون خانم را موقت کنار بگذارید با توجه روحیات خودتان :72:

عرض کردید که اگر بزارم یکسال دیگه بگم - اگر قبول نکنه برا خواستگاری یکسال از عمرم رفته

دو باره فرمودید که بهتره چند ماه دیگه از ایشون در خواست کنم .


همین کار را بکن .


موفق باشی دوست من :72:

ان شالله هر چی خیره .:72:

به نظر من دارین اشتباه می کنید که اینقدر توی ذهنتون به خانمی که خودش علنا بهتون گفته آمادگی ازدواج نداره فکر می کنید و به این فکر پر و بال می دید.

البته من از دید زنانه می گم. شاید برای آقایون فراموش کردن و کنار گذاشتن این افکار و پر و بالها راحت باشه.

مشاورها معمولا توصیه می کنند تا فرد از رابطه قبلی جدا نشده به رابطه بعدی فکر نکنه.
با کسی که درگیر رابطه قبلیش هست وارد رابطه نشید.
درگیر، منظورم اینه که رها نشده. هنوز بهش فکر می کنه. هنوز به "سیدها" و "28 شهریور" حساسه.
به شما می گه همدیگه را دوست داشتیم اما تفاهم نداشتیم !!

می دونید چقدر مونده تا این رابطه تو ذهنش تمام بشه؟
بعد از دوست داشتن، می رسه به بدش اومدن یا تنفر
بعد از اون می رسه به بی تفاوتی !

هنوز داره از دوست داشتن حرف می زنه. شاید هیچوقت از فاز دوست داشتن بیرون نیاد.
می تونی با کسی زندگی کنی که می دونی مرد دیگه ای را دوست داشته و باهاش زندگی کرده و ازش دل نکنده؟
بعد از هشت ماه نتونسته اون را و اون رابطه را بد ببینه.

تازه شما هنوز هیچی در مورد علت جداییشون نمی دونید.
تفاهم نداشتیم یه عبارت عمومیه معادل نمی خوام حرف بزنم و به شما ربطی نداره.

الان می گی اگه رابطه جنسی هم داشته مهم نیست.
فردا همین می شه عنوان تاپیک بعدیت، که چیکار کنم؟! تصورش داره دیوونم می کنه.


ولی موضوع اصلی اینه که نمی خواهید قبول کنید اون خانم به شما گفته "نه"
و معلوم هم نیست بعدا بگه آره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

سلام محمد رضا

شما لطف داری - ما بیشتر از نظرات شما استفاده می کنیم .

....

شما فرمودید که دوست ندارید با روحیه ایشون بازی کنید و از ایشون خواستگاری کنید - چون در گذشته شکست عشقی داشته و احتیاج به زمان داره

از طرفی حاظر نیستید دختر دیگری را بررسی کنید و اون خانم را موقت کنار بگذارید با توجه روحیات خودتان :72:

عرض کردید که اگر بزارم یکسال دیگه بگم - اگر قبول نکنه برا خواستگاری یکسال از عمرم رفته

دو باره فرمودید که بهتره چند ماه دیگه از ایشون در خواست کنم .


همین کار را بکن .


موفق باشی دوست من :72:

ان شالله هر چی خیره .:72:

---

باغبان جان چون پله هاي تصميم گيري و بررسي هام رو به ترتيب نوشتم، اينجور به نظر بياد كه در تصميم گيري تزلزل دارم. ولي همه روش هايي رو كه گفتم، در مورد اش فكر كردم، و مزايا و معايب اشون رو درآوردم.

راستش اول اش كه تاپيك زدم، واقعا سر دوراهي قرار گرفته بودم. ولي الان واقعا دوراهي ندارم. يك راه بيشتر جلوي راهم نيست و اون ازدواج با همسفر واقعي خودم. كه ممكنه اين خانوم باشه، ممكنه هم هست نباشه و "يه جايي زير آسمون خدا داره نفس ميكشه" . اگر ميگم چند ماه صبر كنم، به خاطر اينه كه اولا حواب سوالات خودم رو پيدا كنم، دوما از اين احساسات دور شوم و دل نشيني اين خانم در من، باعث انتخاب اشتباه نشه. اگرم هم به اين نتيجه برسم، كه بدردم نمي خوره، قطعا درآينده پشيمون نميشم، چون برخلاف دوست شما كه بعد از 8 سال پشيمون شد، من نتيجه گيري ام اين خواهد بود كه همسفرم رو پيدا نكردم هنوز. و تا پيدا كردن همسفرم بايد صبر كنم و به ايشون وفادار بمونم.

ياد يه مطلب دنياي مجازي افتادم :

شاگردی از استادش پرسید عشق چیست؟

استاد گفت به گندم زار برو و پرخوشه ترین گندم را بیاور. اما در هنگام عبور از گندم زار یادت باشد که نمی توانی به عقب برگردی تا خوشه ای بچینی.

شاگرد به گندم زار رفت و پس از مدتی طولانی بازگشت.

استاد پرسید چه آورده ای؟

و شاگرد با حسرت جواب داد: هیچ .

هرچه جلو تر می رفتم خوشه های پر پشت تر می دیدم و به امید پیدا کردن پر پشت ترین تا انتهای گندم زار رفتم.

استاد گفت عشق یعنی همین.

شاگرد پرسید پس ازدواج چیست؟

استاد به شاگرد گفت به جنگل برو و بلند ترین درخت را بیاور ولی به یاد داشته باش که باز هم نمی توانی به عقب بازگردی.

شاگرد رفت و پس از مدت کوتاهی با یک درخت برگشت.

استاد پرسید که شاگرد را چه شد؟

و او در جواب گفت که به جنگل رفتم و اولین درخت بزرگی را که دیدم، انتخاب کردم،

ترسیدم که اگر باز هم جلو تر بروم دست خالی برگردم.

استاد گفت: ازدواج هم یعنی همین.


ولي نتيجه گيري آخرم اين بود كه چند ماه صبر كنم، اگر به جواب سوالات خودم و اون جواب سوالاتي كه فرمايش كرده بودين رسيدم، اقدام كنم ( البته كاملا آگاهانه) . وگرنه فراموش اش شون مي كنم.

ولي قضيه اينجا تموم نميشه، بايد رو خودم كار كنم، كه اين دفعه، در ارتباط با بانوان محترمي كه پارامتر هاي مورد نياز من رو در نگاه اول دارن، احساسي نشوم، تا بتونم بلندترين درختي كه احساس كردم همسفر من هست، رو برگزينم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

به نظر من دارین اشتباه می کنید که اینقدر توی ذهنتون به خانمی که خودش علنا بهتون گفته آمادگی ازدواج نداره فکر می کنید و به این فکر پر و بال می دید.

البته من از دید زنانه می گم. شاید برای آقایون فراموش کردن و کنار گذاشتن این افکار و پر و بالها راحت باشه.

مشاورها معمولا توصیه می کنند تا فرد از رابطه قبلی جدا نشده به رابطه بعدی فکر نکنه.
با کسی که درگیر رابطه قبلیش هست وارد رابطه نشید.
درگیر، منظورم اینه که رها نشده. هنوز بهش فکر می کنه. هنوز به "سیدها" و "28 شهریور" حساسه.
به شما می گه همدیگه را دوست داشتیم اما تفاهم نداشتیم !!

می دونید چقدر مونده تا این رابطه تو ذهنش تمام بشه؟
بعد از دوست داشتن، می رسه به بدش اومدن یا تنفر
بعد از اون می رسه به بی تفاوتی !

هنوز داره از دوست داشتن حرف می زنه. شاید هیچوقت از فاز دوست داشتن بیرون نیاد.
می تونی با کسی زندگی کنی که می دونی مرد دیگه ای را دوست داشته و باهاش زندگی کرده و ازش دل نکنده؟
بعد از هشت ماه نتونسته اون را و اون رابطه را بد ببینه.

تازه شما هنوز هیچی در مورد علت جداییشون نمی دونید.
تفاهم نداشتیم یه عبارت عمومیه معادل نمی خوام حرف بزنم و به شما ربطی نداره.

الان می گی اگه رابطه جنسی هم داشته مهم نیست.
فردا همین می شه عنوان تاپیک بعدیت، که چیکار کنم؟! تصورش داره دیوونم می کنه.


ولی موضوع اصلی اینه که نمی خواهید قبول کنید اون خانم به شما گفته "نه"
و معلوم هم نیست بعدا بگه آره.

---

خانوم شيدا ممنون كه به پست من سر زدين و اينكه پاسخ دادين. مايه مباهات من بود كه با دقت مطالب من رو خوندين و پاسخ دادين.

من اينجا تاپيك زدم كه راه رو اشتباه نرم و از تجربيات و راهنمايي هاي شما دوستان بهره ببرم.

واقعا من در مورد ذهن پيچيده بانوان اطلاعات زيادي ندارم، ممنون كه تو اين زمينه راهنمايي دادين. ولي اگر واقعا دلشون با من نبوده باشه، بايد به ايشون شك كنم، كه چرا حرف و دل اش با هم يكي نبوده! ( كه اين مورد را بايد بررسي كنم)


من هيچ وقت نخواستم بگم، خط و خطوطي كه براي نامزدي ايشون، براي خودم تصوير كردم، چي بوده. تا اگر از اون خطوط رد نشده بودن، اقدام كنم.

مهمترين اش همون، تعلق خاطر داشتن به رابطه، قبلي اشونه ( كه اگر احساس تنفر رو در ايشون نميديدم، قطعا الان من در موردشون بررسي نمي كردم ولي باز اكتفا نمي كنم)

دوم، علت جدايي و نفر تصميم گيرنده.
سوم، تجربه اي كه كسب كردن رو اجرايي مي كنن يا خير

چهار ميش، هم ميزان، فراگيري عقد اشون هست. چون مطمين هستم با وجود اينكه براي من از اهميت كمي برخورداره، ولي براي خانواده ام مهمه ( مثلا يه محلس عقد كنون با 700 نفر مهمون نگرفته باشن)

پنجم ايش، غلظت رابطه اشون و مدت زمان نامزدي اشون هست.

در ارتباط با رابطه ج ن س ي چيزي نمي گم، كه ميترسم سو برداشت شه. فقط اين نكته رو بگم كه من هيچ وقت نگفتم برام مهم نيست، گفت ارزش هاي انساني اين خانم به حدي از نظر من والا بود، كه بعضي مسايل كه در اين حيطه اتفاق افتاده، رو ميشه ناديده گرفت. ولي هر چيزي حدودي داره. و قطعا انتخاب اشتباه ايشون يه مطلب هست و اشتباهاتي كه احتمالا در ادامه رابطه، با علم به اينكه انتخاب اشتباه داشتن، مرتكب شدن، مسيله بسيار مهم تري هست.


هيچ وقت در تصورات من، اين نبوده كه با خانومي كه قبلا با شخصي رابطه داشته، ازدواج كنم. ولي ارزش هاي انساني اين خانوم، من رو نسبت به اين قضيه، خلع صلاح كرده.
اين نكته رو هم فراموش نكنين، دختر هاي زيادي هستن، كه روابط مخفي دارن، و موقع ازدواج شخصي چيزي نمي فهمه. ولي قطعا ارزش اين خانوم، كه شجاعت داشته و روابط پنهان نداشته ، براي من قابل چشم پوشي نيست. فقط يك انتخاب اشتباه كرده.


من اگر ايشون رو انتخاب كنم، با همه شرايط اش انتخاب مي كنم و اگر احساس كنم، درآينده پشيمون ميشم، و احتمالا ميام دوباره تو اين سايت و تاپيك مي زنم، قطعا انتخاب نمي كنم و به خودم و ايشون جفا نمي كنم.


البته مثلا شايد بيام تاپيك بزنم، كه من ايشون رو انتخاب كردم، حالا دوستان راهنمايي خاصي دران براي من درونگرا و ايشون برونگرا؟



باز هم ازتون ممنونم بانوي محترم

سلام محمد رضا ی عزیز


کیفیت زندگی ما مرتبط هست با سئوال هایی که از خودمون می کنیم . هر چی دقیق تر از خود بپرسیم - جواب دقیق تری پیدا می کنیم !
این سئوالات باعث میشه ، مسیر گندم زار و جنگلی ما روشنتر بشه !

نتیجه گیری آخرت قشنگ بود .

در ضمن ، حکایت اون استاد و شاگرد هم جالب بود - متشکرم .


موفق باشی.:72:

سلام و دردود فراوان خدمت دوست خوبم، باغبان عزيز

باغبان عزيز من اسم شما رو نمي دونم، ولي برداشتم ميگه چيزي تو مايه هاي منصور يا يا ناصر به شما مي خوره.
از روز اول تاپيك با من بودي و تنهام نزاشتي و تا نتيجه گيري هم با من بودي. ازت ممنونم ، دوست خوبم. ان شاالله تو يه تاپيكي كه باز كردي، و اعلام كردي يارم رو پيدا كردم، بيام بهت تبريك بگم.

از باقي دوستان هم صميمانه تشكر مي كنم. كه با وجود اينكه من رو نمي شناختن، تشريف آوردن، وقت گذاشتن و پاسخ دادن. كارتون برام خيلي ارزشمند بود.

آقايان كوهنورد، خاله قزي، باغبان، سرشار، فدايي يار و بانوان مصباخ و شيدا. بي نهايت سپاسگذارم. اميدوارم در همه مقاطع زندگي اتون موفق باشيد. هر حاجتي هم داريد برآورده بشه. براتون بهترين هارو آرزو مندم.

اين تاپيك من در مورد دودلي در يك انتخاب بود، ولي به لطف شما دوستان، مطالب فراتري از موضوع تاپيك ياد گرفتم. كه قطعا در طول زندگي به دردم مي خوره. وسعت ديد من رو به زندگي وسيع تر كرد. به خصوص چند كليد واژه اي كه از باغبان عزيز و خانم مصباح برام به ارمغان رسيد.

تو زندگي ام از شخصي مشاوره و راهنمايي نگرفته بودم( البته به لطف پدر و مادر مهربان، كليه تصميمات ام از دوران نوجواني به خودم واگذار شده بود) و هميشه، با سعي و خطا به مطلوب مي رسيدم. شايد ام اينقدر اشتباه مي شد كه مطلوب از دست مي رفت. پشيمون نيستم، چون برام تجربه هاي خوبي رو به همراه داشته. كه اميد وارم در مقاطع زندگي ام به دردم به خوره.
نمي دونم اگر براي هر كاري از راهنمايي و نظرات ديگران استفاده ميكردم، خوب بود يا نه؟! در زندگي ام موفق تر بودم يا نه؟! ولي واقعا تو اين مورد ازدواج نتونستم ريسك كنم. و از اينكه با شما مشورت كردم، بسيار خوشحالم.

ياد جمله اي از موفقيت افتادم:


از مدير موفقي پرسيدند: "راز موفقيت شما چه بود؟" گفت: «دو كلمه» است.

- آن چيست؟

- «تصميم‌هاي درست»

- و شما چگونه تصميم هاي درست گرفتيد؟

- پاسخ «يك كلمه» است!
- آن چيست؟
- «تجربه»
- و شما چگونه تجربه اندوزي كرديد؟
- پاسخ «دو كلمه» است!
- آن چيست؟

- «تصميم هاي اشتباه»


اميدوارم، هم امون قبل از اينكه دست به انتخاب براي ازدواج بزنيم، مدير موفقي تو زندگي مون شده باشيم.كه معلومه همه شما دوستان، در اين زمينه پيشرو هستين.

سلام محمد رضا جان.
خدا رو صد هزار مرتبه شکر میکنم.بی تردید لایق بهترین ها هستی.بسیار تا بسیار زیاد از همفکری٬هم صحبتی و همدردی با شما دوست خوبم لذت بردم.خیلی خوشحالم که تاپیکت به نتیجه رسید هر چند به نظر من جای کار بیشتر داشت.امیدوارم بهترین و مطمئن ترین تصمیم ممکن رو در فواصل زمانی متفاوت بگیری.موفقیت شما دوست خوبم آرزوی ماست.

میخوام ازت یک گله بزرگ هم بکنم.از اینکه گفتی ما هم دیگه رو نمیشناسیم.آخه دوست خوبم مگر شناختن آدما به دونستن اسم و فامیلشون یا ...است.مگر به غیر اینه که ما به واسطه دلهامون به هم نزدیک شدیم...ذهن و حافظه ما پره از آدمایی که حتی نمیخواهیم اسمشونو بشنویم اما قلب ما فقط جای کسانی است که ... .میخوام بگم محمد رضا٬فدایی یار ٬باغبان ٬خاله قزی و... در قلب ما جا دارند حتی اگر اونا رو ندیده باشیم ...حتی اگر اسم و فامیلشون رو نشنیده باشیم.
هر چند شما تقلب کردی اسم باغبان رو در آوردی...

امروزم آخرین روز تابستونه.چشم روی هم گذاشتیم شیش ماه گذشت.امیدوارم با ورود به پاییز فصل تازه ای از کتاب زندگی پیش روت ورق بخوره که سرشار از روزهای شاد و دل انگیز باشه.
ممنون.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

سلام محمد رضا جان.
خدا رو صد هزار مرتبه شکر میکنم.بی تردید لایق بهترین ها هستی.بسیار تا بسیار زیاد از همفکری٬هم صحبتی و همدردی با شما دوست خوبم لذت بردم.خیلی خوشحالم که تاپیکت به نتیجه رسید هر چند به نظر من جای کار بیشتر داشت.امیدوارم بهترین و مطمئن ترین تصمیم ممکن رو در فواصل زمانی متفاوت بگیری.موفقیت شما دوست خوبم آرزوی ماست.

میخوام ازت یک گله بزرگ هم بکنم.از اینکه گفتی ما هم دیگه رو نمیشناسیم.آخه دوست خوبم مگر شناختن آدما به دونستن اسم و فامیلشون یا ...است.مگر به غیر اینه که ما به واسطه دلهامون به هم نزدیک شدیم...ذهن و حافظه ما پره از آدمایی که حتی نمیخواهیم اسمشونو بشنویم اما قلب ما فقط جای کسانی است که ... .میخوام بگم محمد رضا٬فدایی یار ٬باغبان ٬خاله قزی و... در قلب ما جا دارند حتی اگر اونا رو ندیده باشیم ...حتی اگر اسم و فامیلشون رو نشنیده باشیم.
هر چند شما تقلب کردی اسم باغبان رو در آوردی...

امروزم آخرین روز تابستونه.چشم روی هم گذاشتیم شیش ماه گذشت.امیدوارم با ورود به پاییز فصل تازه ای از کتاب زندگی پیش روت ورق بخوره که سرشار از روزهای شاد و دل انگیز باشه.
ممنون.

---

سلام سرشار عزيز

ببخشيد دير پاسخ دادم، ديروز ، حداكثر تعداد پستم ( 3 عدد ) رد شده بود.

ممنون كه بهم گوشزد كردي. حق با شماست. ما همديگر رو ظاهري نميشناسيم. باطني با هم ديگر آشنا شديم. كه خودش خيلي ارزشمند هست. چون دوستي هامون از ظواهر دنيوي فاصله داره.
اسم شما هم ميخوره حبيب باشيا!:18:

سرشار عزير حقيت اش خيلي دوست داشتم اين تاپيك ادامه داشته باشه، ولي حس مي كردم مزاحمتي براي شما دوستان ايجاد كردم. وگرنه سوالات باقي مانده در ذهنم زياده. مخصوصا از شما كه چندتا بحث باز با هم داشتيم. يا مثلا منتظر بودم فدايي بياد نظر اش رو بعد از اون پست تاثير گذارش بگه. يا اينكه خانم مصباح نظرات روشنگرانه اشون رو بدن. شايد من در مورد دودلي نتيجه گرفتم، ولي سوالات زيادي پيرامون ازدواج داشتم، يا شايد همين بحث دودلي مورد مطالعه خيلي از بازديد كننده گان اين پست باشه.


در هر صورت من اگر دوستان مايل باشن، مشكلي براي ادامه ندارم. مثلا موضوع اينكه آشنايي مستقيم با يه خانوم قبل از خواستگاري چه حدودي داره براي من باز موند! يا اينكه آشنايي با يه خانم بعد از خواستگاري تا شناخت كامل ، از ديدگاه شما چه جوري ادامه پيدا ميكنه ( البته جواب خيلي هاش تو پست فدايي هست) ؟ و مبحث معيار هاي ازدواج كه بحث اش با شما باز موند!


باغبان عزيز عكس پروفايل ات خيلي قشنگه!

امروز روز عرفه است. مقربين عزيز، لابلاي سرمشغولي هاتون، خوشحال ميشم كه هواي مارو هم داشته باشن!

درود دوست عزیز
خوشحالم به نتیجه رسیدی و مطالب جدید یاد گرفتی.
دوست داشتی تایپیک بزن فقط لطفا عنوانش و یا موضوعش طوری نباشه که نظرسنجی باشه چون خلاف قوانین تالار همدردی محسوب میشه:72:

معیارهای ازدواج
انتخاب و خواستگاری
خواستگاری


خواندش باعث میشه اطلاعاتت افزایش پیدا کنه و به سوالاتی که در ذهن داری جواب میده:72: