موضوع: چگونه در خاستگاری سنتی عزت نفس خودم را حفظ کنم؟

سلام گلاب عزیز

تاپیکت را خوندم و کاملا درک کردم.راستش خیلی اول دوست نداشتم بیام دوباره برای خودم یه سری ماجرا را تکرار کنم اما دیدم شما تو پست اولت فکر کردی من جلسات خواستگاریم مشکلی نداشتم و خیلی راحت و آسوده گذرانده ام. باور کن اصلا اینگونه نبوده. و من خیلی وقتها تو این جلسات دلم شکسته. اتفاقا من فکر می کنم من گاهی بدجور ترور شخصیتی شدم.

اول اینو بگم که بی انصافی نکنم من خیلی از جلسات زنانه و خواستگاری هایی داشتم که واقعا خوب بوده حتی یکیش را می تونم بعدا توضیح بدم که حداقل اگر آقا پسری مادرش مجبوره بره این جوری بره ...
واقعا بعضی از این جلسات فقط برای دیدن قیافه من نیامده بودند.واقعا از من سوالات مختلف می شد و خیلی مواقع بود که همون موقع اختلافات خاص مشاهده می شد مثلا مادر آقا پسر می گفت پسر من روی آهنگ نشنیدن خانومش حساسه. یا چند مورد داشتم که پای تلفن مشخص نمی شد ولی تو اون جلسه کاملا صحبت کردیم و اختلافات خاص مشاهده کردیم و دیگه به جلسات بعدی نکشید.

اما راست می گی. یعنی سوگند هم راست می گه. یعنی اصلا همه راست می گن! به خدا من خودم تو این مراحل خواستگاری بسیار مستهلک شدم. خیلی وقتها گریه کردم. اما می خوام بگم الان یه نگرش جدید پیدا کردم که در آخر پستم متوجه می شی.

ببین حالا شما توسط مادر و خواهر به عزت نفست برخورده بذار من برات دو مورد تعریف کنم که خود آقا پسر مستقیم منو ترور شخصیت کردند!!! که واقعا من این دو مورد خیلی به قلب من آسیب زد!موارد دیگر هم بوده اما این دو مورد فعلا قابل پخشه!
مورد اول:
من یه خواستگار داشتم دانشجوی دکترای حقوق. ایشون آمدند خواستگاری من. اتفاقا قابل توجه شما که جلسه اول خودشون تشریف آوردند! و جلسات زنانه در کار نبود. صحبتهایی کردیم که من از همون اول هم فهمیدم طرف بی میله. با اینکه کلی سوال هم داشتم دیگه بحث را خاتمه دادیم. بعد از چند روز پیک خبر آورد ما می خواستیم رنگ چشم دختر خانم آبی باشه! به من خیلی خیلی برخورد! چون:
1) من اصلا دلیلی نپرسیده بودم. اصلا لازم هم نبود به ما دلیلی بگن. 2) حالا اگر خیلی اصرار داشتن دلیلی بیارن و این را به روی ما بیارن می تونستن هزار تا دلیل و بهانه دیگر بیارن و من از یه آقای دانشجوی دکترا( قابل توجه با وضع مالی خوب!) انتظار نداشتم بخواد همچین دلیل زشتی را برای رد من بیاره.

مورد دوم:
یعنی هنوز هم باورم نمیشه همچین خواستگاری داشتم. جناب مهندسی با شغل و تحصیلات خوب با مادر و خواهرشون سه تایی تشریف آوردند خواستگاری من .صحبتهای عادی بین مادر من و مادر ایشون رد و بدل شد. بعد مادر من گفتند اگر پسرتون می خوان می تونن این دو تا جوان برن با هم صحبت کنند. مادر رو به پسرش کرد و پرسید می خوای. فکر می کنی چی شد؟ پسر با بردن سر و ابرو به سمت بالا گفت نچ .یعنی حتی حاضر نشد 5 دقیقه الکی و از روی احترام هم شده با هم صحبت کنیم. بعد هم خیلی شیک و مجلسی بلند شدند رفتند. اون لحظه من احساس کردم ترور شخصیتی شدم!!! جلوی مادرم ضایع شدم. اصلا به چه حقی اون پسر به خودش اجازه داد که پیشنهاد مادر من را رد کنه. موقع خداحافظی خواهرشون به من دست دادند و گفتند از آشنایی با شما خوشحال شدم.منم گفتم بنده هم همین طور ولی تو دلم داشتم فریاد می زدم جناب مهندس فکر کردی با کی طرفی فکر کردی مثلا ما دخترا لنگ شوهریم؟ خدا بهت رحم کرد که بابای من اینجا نبود که اگر بود جوابت را می داد!(این ها تو دلم می گذشت!ولی خیلی دلم می خواست به زبان هم می آوردم)
حس کرده بودم باید اینجا یکی از من دفاع می کرد... ولی کسی نبود و من ترور شدم... من خیلی گریه کردم. شاید بگم تا صبح گریه کردم.

من دیگه به رفتارهای "بعضی" از مادرها عادت کرده بودم (البته بگم خداییش بعضی واقعا و واقعا خیلی خوب و متشخص بودند) و پیش خودم می گفتم خب بالاخره اینها سنی ازشون گذشته. تحصیلات ندارند. بالاخره مادرند. فکر می کنند این جوری خیر بچشون را می خوان.برای همین هیچ وقت به دل نمی گرفتم اما هیچ وقت فکر نمی کردم یه روزی پسری مستقیم این جوری شخصیت من را داغون کنه!!! جواب منفی منظورم نیست. احتمالا من خودم هم جوابم به آنها منفی می شد مد نظرم رفتاری بود که با من شد.
من تا صبح با خدا حرف می زدم که خدایا من این همه عزت نفسم را جلوی نامحرم حفظ کردم خدایا من همیشه سعی کردم حجابم را حفظ کنم که نامحرمی جرات نکنه با من بد برخورد کنه پس چه طور این طور شد؟ من از اون آقا چنین توقعی نداشتم!
ولی می دونی گلاب جان به چه نتیجه ای رسیدم؟ گفتم الهی شکر... که همین جلسه اول شخصیتش معلوم شد! من به شخصه اگر آقایی بیاد خواستگاریم و من فقط همین را بفهمم که قبل از من با یک دختری این گونه رفتار کرده بدون شک بهش جواب منفی می دادم.پس چه خوب که من شخصیتش را همین اول فهمیدم.

گلاب من خیلی ماجرا گذروندم. شاید کمتر دختری(و یا حتی پسری!) باشه که بتونه چند تا از ماجراهای منو با هم تحمل کنه. من خواستگارایی داشتم که چندین جلسه باهاشون گذروندم و به نظر همه چیز خوب بود اما قسمت نشد. واقعا هم سر موضوع مهمی قسمت نشد. یعنی حتی یک مورد بود که من به موضوع مهمی پی بردم که واقعا خدا را هم شکر می کنم.

اون موقع که اون پروسه های وقت گیر و زمان بر تموم میشد به خدا می گفتم خدایا چی می شد همون جلسه اول معلوم می شد... من این همه زمانم رفت... این همه از درسم عقب افتادم... خدایا دلیلش را هم نمی خواستم... من به تو اعتماد دارم ای کاش فقط همون جلسه اول معلوم می شد و من این همه سختی نمی کشیدم... مستهلک نمی شدم لااقل... اونم این همه... همین!
حالا این به کنار که من خواستگارایی داشتم که بعد از جواب موجبات عذاب وجدان من شدند!
حالا این به کنار که من با پدرم هم جریاناتی داشتم...
باورت نمیشه گلاب من با چه توکلی جلساتم را می گذروندم و لااقل سعی خودمو می کردم محکم باشم. همیشه قبل از مراسم زنگ می زدم حرم امام رضا... با چادر متبرک به حرم تو جلسات حاضر می شدم...اما این اواخر بریدم... از امام رضا ... دیگه داشتم از خود خدا هم...
من دیگه صبرم لبریز شده بود...
فقط یک سوال داشتم که چرا... خدایا چرا منو این جوری امتحانم می کنی...

جوابش را فهمیدم... هرچند که برای رسیدن به این جواب هزینه دادم... اما خدا را شکر فهمیدم...
من یه ادعا کرده بودم پیش امام رضا... یه قولی داده بودم به حضرت... گفته بودم قلب من فقط و فقط برای همسر آینده ام و بس... اما این ادعا اشتباه بود.من اشتباه کرده بودم من باید قلبم را فقط برای خدا نگه می داشتم... واقعا فهمیدم این وسط انتخاب کننده نهایی من نیستم... یکی دیگه هست که برای من تقدیر را رقم می زنه... و در نهایت من باید عاشق کسی به عنوان همسر بشم که خود خدا اونو برای من انتخاب کرده باشه در راستای خواست همون خدایی که باید از اول هم قلبم برای او می بود...

راستش من الان خیلی خسته ام. دیشب هم به خدا گفتم خدایا نمی دونم برای سال بعدم چه تقدیری رقم می زنی ولی هر تقدیری که هست خواهشا حواست به دل منم باشه... به تحمل منم باشه...

آره گلاب شاید همون طور که تو می گی من راحت تر از تو از فیلتر اولیه گذشته باشم اما بقیه ماجرا به این راحتی و خوشی و خرمی نبوده... من آرزوم بود درنهایت فقط همسر آیندم خواستگارم می شد...واقعا دارم با زبان روزه راست می گم.

ببین این همه آدم برای شما آمد. مطمئنا همشون که برای ازدواج با تو مناسب نمی شدند.می شدند؟ هر کدوم اگر به ازدواج ختم می شد مطمئنا تقدیری برایت زده می شد که خودت هم خبر نداشتی.درسته؟ ان شاالله یه دونه شوهر هم که بیشتر احتیاج نداری. داری؟

پیش خودت حساب بکن ببین حاضر بودی مثل من با همه اون خواستگارات جلسات مختلف بگذرونی و این همه مستهلک بشی... شاید خدا تو را دوست داشته و نمی خواسته این قدر اذیت بشی... تو از کجا می دونی... از کجا می دونی هرکدوم از اون خواستگارات جلو میامدند تو بعدا اشتباه تصمیم نمی گرفتی و یه تقدیر دیگه که دوست نداشتی نصیبت نمی شد؟
از کجا می دونی خدا تو را با این مکانیسم برای همسر آینده ات حفظ نکرده باشه و هنوز همسر آینده ات شرایطش برای ازدواج با تو جور نشده؟

این ها را راستش نمی خواستم بگم.ولی دیشب شب قدر که تاپیکت را خوندم حس وظیفه پیدا کردم که حداقل بیام تجربه شخصیم را دراختیارت بذارم و بهت بگم بیا از یه زاویه دیگه هم به مساله تقدیرت نگاه کن و بدون همیشه می تونست شرایط بسیار بدتر یا تقدیر بدتری برایت باشه که تو خبر نداشتی و همیشه اون چیزی که ما در ظاهر می بینیم لزوما اونی نیست که درواقع هم باشه!!!

حضرت رسول میفرمایند:
هر كس اطمينان داشته باشد كه آنچه خداوند برايش تقدير كرده است به او مى ‏رسد، دلش آرام مى ‏گيرد.

دیشب خیلی دعات کردم.هم تو و هم بقیه مجردین تالار را... ان شاالله بهترین تقدیر برای هممون در این شب های قدر رقم بخوره.
ان شاالله

سلام گلاب عزیز
خواهش می کنم.
ببین اینکه همش خودت را با بقیه مقایسه می کنی که چه طور آنها زودتر ازدواج کردند ولی تو نه اشتباهه... چون اصولا مقایسه اشتباهه... خدا تو موارد مختلفی آدم ها را امتحان می کنه. اگر پستهای منو خونده باشی یه پست داشتم که نوشته بودم مشکل نه به وجود میاد نه از بین میره.بلکه از شکلی به شکل دیگه تبدیل میشه. خب حالا یکی این ور خواستگاری مشکلی نداره دلیل نمیشه مشکلات دیگری نداشته باشه.مطمئن باش او مشکلات دیگری داره که مدلش فرق داره. من که خودم ترجیح می دم مشکلات مربوط به ازدواجم قبل از ازدواج و درمرحله خواستگاری باشه تا خدای نکرده تو مرحله ازدواج با همسر آینده ام امتحان بشم.ولی خوب خدا منو می شناسه و می دونه که من این حد را می تونم تحمل کنم ولی مثلا گلاب نه.. گلاب می تونه یه مشکل دیگه را بهتر تحمل کنه...

در مورد سوالت:
ببین شما اول قبل از خواستگاری به خودت نیرو و انرژی مثبت بده! به قول خودت عزت نفست را ببر بالا! در حد تیم ملی!همون که خودت گفتی واقعا همسر آینده تو چه مرد خوشبختی خواهد بود! اصلا و ابدا به خواستگاری های قبلی فکر نکن! اصلا!
از خواب که پاشدی فکر کن که این افراد که دارند میان انگار اولین خواستگارت هستند! انگار سلیقشون اینه که یه دختر باربی انتخاب کنند!
خیلی خودت را بالا ببین! راستی تو پرانتز بگم که می دونستی از تعریفاتی که کردی از ظاهرت اتفاقا من یه زن داداشم همین شکل شماست؟ خیلی هم دختر خوبیه و ما دوستش داریم... اتفاقا همون جلسه زنانه که رفتیم خیلی به دل من و مادرم نشست... چون خیلی خوب با ما ارتباط برقرار کرد...
دقیقا ما خواستگاری یه دختر دیگه هم با همین پارامترهای ظاهری رفتیم ولی جذب نشدیم.برادرم هم همین طور... البته خب موارد دیگری هم بودها که به هم نمی خوردیم...ولی می خواستم این قسمت را بگم که چقدر جالبه که دو نفر از نظر پارامتر ظاهری تشابه دارند اما تاثیرات متفاوت تو به دل نشستن می ذارن!
ببین من چند وقت پیش آلبومم را نگاه می کردم. خب آدم همیشه موقع عکس انداختن لبخند می زنه دیگه... ولی من می دیدم تو بعضی عکسام حس خوبی بهم منتقل نمی شه... اصلا لبخنده به من نمی شینه... بعد یادم افتاد آره تو این زمان ما درگیر فلان مشکل بودیم!!!
ولی مثلا یه عکسهایی داشتم که شاید مثلا خیلی تصادفی و بی آمادگی هم ازم گرفته بودند(غافلگیرانه) اما خیلی خوب بودند چون اونجا خیلی حالم خوب بوده... حالا شما هم دقت کن. ببین وقتی زمان عکس گرفتن فکرت مثبته عکست بهتر میفته! حتی سیستم عصبیت در عضلات صورتت و کشیدگی پوستت نقش دارند! حتی نوع نگاهت و حالات چشمات!
پس قبل خواستگاری مثبت فکر کن همیشه و فایل ذهنی خواستگاری های قبلی را بذار کنار! می تونی از حالا فکر کنی به زن داداش من که شبیه شماست و ما خیلی هم پسندیدیمش:)

*********
تو مرحله بعد به نظر من باید با مادرت هم یه سری چیزها را هماهنگ باشی و هیچ اشکالی هم نداره یه سری چیزها را شما به مادرت یاد بده...
حالا من یه سری خط فکر می گم شما خودت تا انتها بخون.
1) استقبال با روی خوش از مادر و خواهر.... با همون فکر مثبت!!! اگر فکرت نسبت به این سیستم مثبت نباشه حست منتقل میشه... پس تو ذهنت این نباشه که اه خواستگاری سنتی چقدر بده و این حرفا! قشنگ خوش آمد گویی با لحن مثبت و با انرژی بکن.

2) پذیرایی... ببین منظورم اصلا این نیست که تو هزینه بیفتی اما نحوه پذیرایی هم می تونه موثر باشه.
ببین مثلا مادر من همیشه خودشون شربت نعناع درست می کنند و همون شربت را می بریم. خب همین شروع یه گفتگو میشه می گن چه طعمی خودتون درست کردین؟ منظورم اینه که همون ابتدا با یه حس مثبت و خنک طرف مقابل روبرو میشه. و یه برخورد خوب... یا حتی می تونی کنار سینی از این گلهای کوچولو هست بذاری و پذیرایی کنی. ببین من مثلا دو تا گل رز مصنوعی کوچولو را بهم چسبوندم و دورش پاپیون بستم کنار سینی چای و شربت می ذارم. یا از این قندهایی استفاده کنی که مدل دار هستند... خب این ها همه سلیقه را نشون می ده

3) همون وازه خوشگل سازی را خوب اومدی!!! خیلی این واژه ات را دوست داشتم! چرا که نه! حتما و حتما با هنر خودت خوشگل سازی کن! منم کردم . از منم راجع بهشون پرسیدند! حتی بعضی هاشون پا می شدند میامدند از نزدیک نگاه می کردند:)
شنیدی می گن اسباب خونه به صاحب خونه می ره؟ دقیقا همین طوره... به فضا خیلی دقت کن. ما خودمون هم خونمون متوسطه ولی به قول تو خیلی خوشگل سازیش کردیم!
سلیقه و چیدمان خونه خیلی حتی تو مثبت بودنش تاثیر داره. مثلا حتی نورگیر بودنش و یا پرده ها! باور کن حتی نور! نور خیلی مهمه! ببین حتی اگر نور خونه مناسب نباشه مادره تو را خوب نمی بینه. ما یه جا رفته بودیم از این لامپهای کم مصرف روشن کرده بودند بعد مثلا پردشون بنفش بود!خونه هم مدلش شلوغ بود! خب خیلی فضای خوبی نبود و دلمون می گرفت.
قسمت وروردی خونتون را دقت کن! بعد دقت کن مادر کجا می شینه اونجا ها یه سری خوشگل سازی خاص بکن. یا مثلا با آقا پسر کجا قراره صحبت کنید مثلا روی اون میز یه سری سلیقه خاص به کار ببر...

4) گفتگو:
اگر مادر و خواهر از اون دسته آدمهای خون گرم باشند که خیلی عالیه... خودشون سوال می پرسند و تو هم خیلی خوب و صمیمی و با لبخند جواب بده...
اگر هم دیدی نه خیلی بلد نیستند سوال بپرسند این جا مادرتون باید وارد کار بشن! اول نه شما! خوب نیست شما خودت همون اول مجلس را به دست بگیری.البته از نظر من که مشکلی نیست ولی خب بعضی ها این جوریند... با مادرت اینجاها را هماهنگ کن...
مثلا مادرتون بپرسند آقا پسرتون در چه زمینه ای فعال هستند؟ بعد آنها یه چیزی می گن مثلا... بعد مادر شما بگن دختر منم تو این زمینه کار کردند... فلان رشته را خوندند... بعد به اصطلاح میکروفون را بدن دست شما! مثلا وسطش بگن: گلاب جان بگو مادر کار پایان نامه ات چی بوده؟ (مثلا ها!) بعد دیگه اینجا بی ادبی نیست تو صحبت کنی. چون از طرف یه بزرگتر بهت میکروفون رسیده! خب دیگه اینجا شما صحبت کن! فقط حواست باشه تو فن بیان طرف مقابل را در نظر بگیری... مثلا یه وقت می بینی مادره تحصیل کرده است خب شما می تونی خیلی خوب و حسابی صحبت کنی ولی یه وقت می بینی مادر زیاد خودش با سواد نیست.. خب اینجا زیاد قلنبه سلنبه صحبت نکن.
ببین غالبا تو این موقع ها حرف حرف میاره. مخصوصا اگر اونجا خواهر خواستگار باشه خیلی بهتره... چون هم درجه شما هم هست و بهتر می تونی حرف بزنی... مثلاها می بینی خواهر می رن یه مدرسه ای... بعد شما می گی چه جالب منم قدیم ها تو اون مدرسه بودم. یا یه دوستم اونجا بوده... خیلی مدرسه خوبیه... ما یه معلم داشتیم اون جور بود... بعد می بینی اینجا یه لینکی پیدا میشه می فهمی مثلا این خانواده سیستم فکریشون چه جوریه... یه دفعه مثلا بحث جامعه میاد وسط... بحث دانشگاه و جوانها چرا این جوری شدند و... اینجا مادرتون هم نقش دارند و سعی کنند که سرنخ های گفتگو را بدن...

بعد حتی مادر شما در نقش اینکه خب عزت نفس دارند و اینکه می خوان دختر گلشون را بدن صحبت کنند! یعنی مادرتون دقیقا اینجا باید شان شما را بالا ببرند! مثلا دقیقا اینجاها بعد از یه گفتگوی کم از شما تعریف کنند! قشنگ بگن الحمداالله ما از گلاب خیلی راضی هستیم... خیلی روی حجابش حساسه... همیشه درس خون بوده... ایمان برای ما مهمه! آقا پسر شما از نظر اعتقادی چگونه اند؟
ببین دقیقا اینجاها مادر شما باید بپرسند! باید نشون بدن که فقط آنها انتخاب کننده نیستند! شما هم دارید بررسی می کنید و خدای نکرده این جوری نیست که فکر کنند که می خوان دو دستی دخترشون را تقدیمشون کنند! بلکه کاملا تو سوالاتشون بفهمونند که گلاب برای ما مهمه! ما عزت نفس داریم!
ببین اینجا خود به خود عزت نفست و ارزشت میره بالا! و وقتی که انسان ببینه یه چیزی ارزشمنده بیشتر بهش راغب می شه.و خانواده خواستگار می فهمند نه خیر! مثل اینکه ما اومدیم خواستگاری یه دختر خوب و نجیب! نکنه از دستش بدیم!

پس اینجاها برای مادرت یه سری سوال طرح کن. بگو مثلا مامان بعد از یه مدت بپرس آقا پسرتون ایمانشون چه جوریه؟ مثلا با ادامه تحصیل دخترم مخالفتی ندارن که؟ خلاصه یه سری سوال که برات مهمه را می تونی تو همین جلسه مطرح کنید که آنها فکر نکنند که قضیه یه طرفه هست و چیزی که زیاده دختر...
خب آنها هم یه سری جواب می دن... بعد تو جواب آنها خودش دوباره یه سری نکته میاد! مثلاها یه دفعه متوجه شدیم این قدر آقا پسر به حجاب حساسه که حتی نمی خواد خانومش روسری اش از زیر چادر بیرون بیاد... یا برعکس یه بار فهمیدیم خیلی هم براش حجاب چادر مهم نیست... خب اینها اختلافات فرهنگی را نشون می ده دقیقا...
مادرتون حتی می تونند از بقیه خواهر برادرهای شما هم حرف بزنند و تعریفاتی کنند.(البته باید دقت بشه تعادل در تعریف رعایت بشه مثلا دیگه از اون ور پشت بوم نیفتین که این حس منتقل بشه شما لیاقت دختر ما را ندارین!!!)
اینجاها خودت هم دیگه می تونی وارد کار بشی و از عقاید خودت صحبت کنی. بگی بله من به حجاب خیلی حساسم. مثلا همیشه سعی می کنم حرمت چادرم را حفظ کنم ولی مثلا این قدر هم نیستم که رو بگیرم...(به عنوان مثال!) یا بگی که خدا را شکر سعی کردم این جور مسائل را رعایت کنم...
خلاصه بگم حرف حرف میاره و وقتی میکروفون بیاد دستت خودت می تونی کاملا صحبت کنی.
***********

اما اگر دیدی آنها رغبتی ندارند خب دیگه شما هم سختی نده به خودت... محل هم نذار... ارزش نداره.
مثلا دقیقا یه تجربه ای که گفتی من خودم هم داشتم. خواهر خواستگار از تحصیلات من پرسید بعد انگار من چقدر اشتباه می کنم درس می خونم. می خواستم بگم ببخشید تو را خدا من فلان دانشکاه می رم... یعنی گلاب باورت نمیشه دقیقا مثل بانو چویی (تو سریال یانگوم!) به من نگاه می کرد.بعضی وقتها هم بهم چپ چپ نگاه می کرد... خب من دیگه اینجا اصلا خودمو ناراحت نکردم. زیاد هم تحویلشون نگرفتم. خیلی عادی جلسه تموم شد...
دقیقا من اگر احترام و تواضع نبینم اصلا هیچ تلاشی نمی کنم ... چون بعضی هاشون واقعا خیلی متکبر هستند و یه جوری برخورد می کنند که انگار چیزی که ریخته دختر!!! نمی دونند که از قضا اومدند خواستگاری یه دختر خوب ... اصلا حدیث داریم در مقابل تکبر، تکبر کنید! حالا من بد برخورد نمی کنم ولی تحویلشون هم دیگه نمی گیرم...حتی یه بار این قدر دیگه برام مهم نبود اصلا دقت نکردم چایی داغه یا نه. اشتباهی(شایدم یه ذره البته...) چایی سرد بردم براشونکه مادرم هم از دستم ناراحت شد و البته دیگه زنگ هم نزدند و منم خوشحال شدم:). تو هم ولشون کن. بذار یه دختر خوب مثل تو را از دست بدن! والا:) هیچم خودتو ناراحت نکن! ارزشی نداره... یه نفس راحت هم بکش تازه...

کلا ریلکس باش... من که می بینم الحمدالله عزت نفست خوبه... اعتماد به نفس داری... خدا را شکر چیزی هم کم نداری... سنت هم مناسبه و دیر نشده...
وظیفه ات را انجام بده و دیگه بقیه اش را بسپار دست خدا..

ان شاالله خوشبخت بشی.

نوشته اصلی توسط بهار.زندگی

و مطمءن باش پسرها دور از جون احمق نیستن که نتونن فرق دختر خوب و بد رو بفهمن و من اگه خواستگار سنتی نداشتم درست نبود بگم مادرا و پسرا نمیتونن دختر خوب پیدا کنن.یا اگه تا حالا هیچ پسری مستقیم ازم خواستگاری نکرده بود نمیتونستم بگم پسرا دختر خوب و بد نمیفهمن.

این بهترین پاسخ برای توهینی بود که به آقایون در یکی از پستهای این تاپیک شد و خیلی از دوستان بدون پاسخ مناسب از کنارش گذشتند (از جمله خود بنده )واز طرفی بهترین پست برای راهنمایی استارتر تاپیک.
امیدوارم بارها و بارها بخونن و نکاتش رو عملی کنن.
همینطور دوستان دیگه که با غرور از وضعیت خودشون صحبت کردن کمی در افکارشون بیشتر مداقه کنن و بدونن که بعضی از چیزهایی که بهش افتخار میکنن اگر از جهت دیگه دیده بشه اصلا مساله افتخار آمیزی نیست و چه بسا تا یکی دو سال دیگه (بسته به سن و سال فعلیشون) به علت جبر زمانه از نظرات و خط مشی فعلی خودشون به شدت پشیمون باشن....
فقط میتونم آرزو کنم که این خانمها متوجه بشن که اولا داشتن تعداد زیادی خواستگار سنتی، نشانه اینکه برای خیلی از آقایون کیس مطلوبی برای ازدواج هستند نیست بلکه داشتن خواستگاران غیر سنتی نشانه این موضوعه و دوما داشتن تعداد زیادی خواستگاری نافرجام سنتی حتی اگر شخصا برای یک آقا کیس مطلوبی برای ازدواج باشند، درصورتیکه این آقا از اون سابقه باخبر بشن "به طور منطقی" به فکرشون میرسه که این خانم احتمالا مورد خیلی دندانگیری برای ازدواج نبودن که از بین این همه خواستگار سنتی (که از قبل شناختی ازشون نداشتن و با ورود به منزلشون اولین شناختها و برخوردها رو با ایشون داشتن)، هیچ کس پا پی ازدواج با ایشون نشده و برای رسیدن به ایشون اصرار زیادی نکرده...، ولی برعکس وقتی مردی از تعدد خواستگار غیر سنتی برای خانمی با خبر میشه دقیقا برعکس عبارت بالا به ذهنش خطور میکنه و برای رسیدن به اون خانم اصرار زیادی میکنه.
فقط یک نکته رو هم من اضافه کنم و اون اینکه پسرهایی که در مهمترین انتخاب زندگیشون اجازه دخالت (و نه یک مشورت خیلی کمرنگ و سبک) به پدر و مادرشون میدن امکانش قریب به یقینه که در تمام مسائل ریز و درشت دیگه زندگیشون هم این دخالتها وجود داشته باشه و به هر اشاره مادرشون جهت زندگی خود و همسرشون رو تغییر بدن. به عنوان یه مرد این چنین صفتی رو جزو بدترین و سمی ترین صفتها برای یک شوهر میدونم.

نوشته اصلی توسط اثر راشومون

این بهترین پاسخ برای توهینی بود که به آقایون در یکی از پستهای این تاپیک شد و خیلی از دوستان بدون پاسخ مناسب از کنارش گذشتند (از جمله خود بنده )واز طرفی بهترین پست برای راهنمایی استارتر تاپیک.
.

آقای راشومون سلام
من الان این پستتون را خوندم اگر بدونید چقدر ناراحت شدم. به هیچ وجه قصد توهین نداشنم و من فکر می کنم شما دچار سوء برداشت از پست من#13 شدین. من واقعا داشتم با لحن طنر صحبت می کردم و البته به نکته مهمی اشاره می کردم که هم دخترها و هم پسرها خیلی اوقات شناخت کافی از جنس مخالف ندارند.

من خودم به شخصه (خودم را مثال می زنم که به کسی هم برنخوره) احساس می کنم یه مرد مثلا برادرام یه جلسه با یه مرد صحبت کنند خیلی زودتر از من می تونن طرف را بشناسن.
یا خودم این احساس را می کنم که وقتی با یک خانم صحبت می کنم می تونم تا حد زیادی بشناسمش...حالا منظورم به طور دقیق نیست ولی احساس می کنم خانمها هم جنس هاشون را بهتر از آقایون می شناسند و می خواستم بگم از این موضوع هم میشه به نفع دختر استفاده کرد. همان طور که شما هم جنس هاتون را بهتر می شناسید..
با این وجود اگر موجب ناراحتی شما شدم قلبا و واقعا از شما عذر می خوام .

و ضمن اینکه الان زبان روزه هستم "صادقانه" می گم به هیچ وجه و به هیچ وجه داشتن خواستگار را یک حسن نمی دانم.و واقعا قلبا آرزوم این بود که تقدیر برایم یک جور دیگه بود و اینکه از روی نوشته ها افراطی برداشت نشود که حالا من هر روز یا یه روز درمیون خواستگار دارم. نه به خدا!

و اینکه بیشتر می خواستم بر این نکته تاکید کنم که این قدر زود قضاوت نکنیم و زود تسلیم این روند نشویم و نگیم پس چون فلان ایرادها به این نوع خواستگاری وارد هست(که خودم هم عرض کردم بله وارد هست) بیایم کلا یک منبع را برای یک دختر ببندیم و او را ناامید کنیم. من واقعا ناامید کردن یک دختر از این روند را نمی پسندم. اما خب کنار این موضوع مطرح کردن برخی نکات کمک کننده را بسیار مفید می دانم.

و اینکه من راه های دیگر را رد نکردم و فقط چون تو این زمینه تجربه داشتم تجربیاتم را گذاشتم. اگر در زمینه دیگر تجربه داشتم خب آنها را هم دریغ نمی کردم و قصدم واقعا خیر بود.

باز هم اگر موجب رنجش حضرت عالی شدم عذرخواهی می کنم.

نوشته اصلی توسط گلاب

مصباح الهدی جان خیلی نکات خوبیو مطرح کردی
من از امروز شروع کردم به خوشگل سازی و کلی روبان رنگی خریدم
کاش انقدری با مادرم صمیمی بودم که این تاپیک رو بهش نشون بدم تا خودش نوشته هاتو بخونه.باید کلی زمینه سازی کنم تا این مسائل رو یجوری که تابلو نباشم به مادرم بگم
هدی جان کاش منم یه خواهر شوهر مثل شما قسمتم شه

یه مشکل دیگه که دارم اینه که ما تو شهری هستیم که اکثرا ترک زبان هستن.ولی خب من و خواهر برادرام از بچگی فارسی حرف زدیم و تو محیط مدرسه و دانشگاه و دوستان هم فارسی بوده.برای همین من تو صحبت کردن به ترکی نمیتونم منظورمو برسونم.مثل یه انگلسی زبان که میخاد فارسی حرف بزنه و کج و کوله میشهبرای همین همش دعا میکنم خاستگاری که میاد خودشون فارسی حرف بزنن تا منم بتونم راحت تر صحبت کنم.یا اگر فارسی حرف زدم اینو به منزله کلاس گذاشتن یا ..ندونن.
مثلا همون خاستگاری که به جلسه صحبت با پسر منتهی شد،پسرشون شروع کرد به ترکی حرف زدن وگفت من با ترکی راحت ترم.منم گفتم من با فارسی راحت ترم و هر کدوم به یک زبان جداگانه شروع به صحبت کردیمالبته آخرش ایشون تسلیم شد و فارسی حرف زد ولی همین مسئله رو بارها بین حرفاش بیان کرد که انگار من یه دختری هستم که اهل کلاس گذاشتن و مد و اینجور چیزا هستم و به همه چیز اینو تعمیم میداد.مثلا حرف از درس میشد میگفت بعضیا درس میخونن و دانشگاه میرن که کلاس بزارن.یا میگفت من کارمندم و نمیتونم خرج مد و تجملات رو بدم.در حالی که من خاسته ای مطرح نکرده بودم.ولی ایشون شمشیرو از رو بسته بود

از همه دوستان هم ممنونم.تو این تاپیک نکات خیلی خوبی مطرح کردن.و به جمع بندی کلی ای رسیدم.
1-به تغذیه خودمبیشتر برسم و کمبود وزنی رو که دارم جبران کنم
2-رو اعتماد به نفس و عزت نفسم بیشتر کار کنم تا از برخورد نامحترمانه عده ای از خاستگارا ناراحت نشم.
3-قدرت بیان خودم و مادرم رو تقویت کنم و مسائلی رو باهاش قبل از خاستگاری مطرح کنم که هماهنگ شیم
4-دکوراسیون خونه رو با هنر خودم زیباتر کنم
5-از دعا و توکل کردن غافل نشم
و نکات دیگه ای که در باره جلسه خاستگاری مصباح جان مطرح کردن.

البته باید تلاش کنم وارد محیط هایی بشم که امکان پیدا کردن خاستگار هم کفوم بیشتر باشه.

ان شالله تو این شب عزیزم همههههههههه دختر پسرای مجرد همسر مناسب خودشون رو زودتر پیدا کنن.
ایشالا همسر آیندمون خاستگار بعدیمون باشه

سلام گلاب جان
نظر لطف شماست.اصلا ای کاش خواهر بودیم.البته خب به نوعی مثل خواهرم می بینمت .
گلاب خیلی از اون خواستگاری که تعریف کردی خندم گرفت. اما ای کاش این موضوع را زودتر مطرح می کردی. من احتمال قوی می دم که این موضوع خیلی موثر بوده باشه!
به نظرم حتما روی speaking ات کار کن:دی
جدی می گما! خب شما درواقع زبان مادری شهرتون ترکیست و خب قرار هست در آن شهر ان شاالله ازدواج کنید و احتمال اینکه این موضوع باعث بشه نتونید ارتباط خوب برقرار کنی و به قول خودت فکر کنند تو داری کلاس می ذاری خیلی هست...
ولی حالا اگر باز هم سختت هست به نظرم حتما با مادرت درمیون بذار یه جوری این موضوع را نامحسوس (!) به خانواده خواستگار منتقل کند!
مثلا این جوری بگن(البته در بین صحبتها ): ما چون رو درس بچه هامون حساس بودیم از یه چند نفر شنیدیم که می گفتند مشاوره ها می گن بهتره اول با زبان فارسی با بچه ها حرف زد تا وقتی مدرسه می رن درس را زود تر بفهمن. یا زود تر راه بیفتن. برای همینم گلاب الان این طوری بهتر صحبت می کنه. ولی به خودش هم گفتم که ترکی یه زبان دیگه است و واقعا شرینه!
حتی خودت هم می تونی مثلا اینجا تایید کنی و بگی آره باید سعی کنم .خودم هم خیلی این زبان را دوست دارم.
این جوری هم آنها متوجه می شن چرا شما ترکیتون خوب نیست و هم می فهمند که نمی خوای کلاس بذاری و دلیل موجهی هم آوردی.

در مورد اینکه بچه ها گفتند به تغذیه ات برس. ببین به نظر من اول با یک طب سنتی خوب مشورت کن. شما اگر طبعت خشک باشه خیلی به سختی وزن می گیری و سختت میشه. برای همین باید به سمت تری ببری و این طوری راحت تر می تونی رژیم چاقی بگیری و این قدر هم سختت نمیشه.
معمولا افرادی که باید خیلی تلاش کنند که چاق بشن مشکل کارشون همینجاست.

موفق باشی خواهر گلم