چی کار کنم شوهرم رو دوباره عاشق خودم کنم؟

سلام
دوستان این تاپیک قبلیه منه:http://www.hamdardi.net/thread35911-7.html (چطوری شوهرم رو از جدایی منصرف کنم)
شوهرم تصمیم به جدایی داشت و شاید هم هنوز داره. به خاطر پدر و مادرم که باهاش صحبت کردن قبول کرده که بهم فرصت بده که تا عید که یه تغییراتی بکنم و اگر اونطوری که میخواست نشدم از هم جدا بشیم. هر چند واضح خواسته هاشو نگفته ولی خودم حس می کنم بیشتر مسائل عاطفی و جنسیه.
اگر کسی میتونه کمکم کنه که یه جوری بتونم ایشون رو که خیلی هم کینه ای و حساس هستن رو دوباره عاشق خودم کنم ممنون میشم.
هر چند متاسفانه خودم یه کم نا امیدم

سلام
آشناییتون سنتی بوده یا امروزی؟
نوشتین دوباره عاشقتون بشه یعنی از ابتدا عاشقتون بوده و بعد ازدواج کردین؟

یک مرد فقط وقتی میتونه از یک زن بگذره که جایگزینش رو پیدا کرده باشه.

- - - Updated - - -

تاپیک قبلیتونو خوندم
متاسفانه ایشون یا قبل ازدواج جوونی نکردن یا دوست ندارن جوونی کردنهای مجردیشون تموم بشه
فکر میکنم تمام اصرار ایشون برای طلاق علاقمندی به شخص دومی است که احتمالا در ظاهر با شما زیاد قیاس می کنند.

عزیزم کافیه رو رفتارهاتون زوم کنی ببینی از چه چیزایی خوشش میاد اون کارها رو انجام بدی و از چه کارهایی بدش میاد انجام ندی
محبت کنی بدون توقع این بدون توقع رو روش بیشتر دقت کن لطفا
احترام بذار
غر نزن
به خودت برس
برای خودت و وقتت ارزش قائل شو
کلاس شنا یا ورزش برو
وقتی مردی چنین همسسری داشته باشه عاشقش هم میشه
راستی فکرای منفی ممنوع

سحرناز عزیز سلام
من توی تاپیک قبلیت دیروز یه پست بلند بالا نوشتم ولی متاسفانه به علت محدودیت پست نتونستم ارسالش کنم.برات نوشته بودمد که به اون لینکی که بچه ها برات گذاشتن عمل کنی چون جواب میده.حالا که تاپیک جدید باز کردی خدا رو شکر یه فرصت کوچیک پیش اومده.میخوام بگم من تا مرز طلاق رفتم و الان انگار اوضاع کمی داره عوض میشه.خب با توجه به مراحلی که گذروندم یه پیشنهادای دارم انشالا که به کارت بیاد.
ببین عزیزم من میگم شما با توجه به پستات تو زندگی همه تلاشتو کردی یه خانم عالی بودی نمیگم اشتباهات بلکه میگم بی تجربگی هایی کردی که همه میکنن مثل من مامانت بابات دوستان دیگه حتی اونایی که الان خودت به عنوان باتجربه قبولشون داری. ولی میدونی چیه شاید باید تلاشات یه مدل دیگه می بود تا در مقابل شوهرت جواب بده.من فکر میکنم از خودت شروع کن.به خاطر خودت و نه شوهر شروع به کار روی خودت بکن.اصلا این زمان تا عیدو فراموش کن.تو باید به خاطر خودت تغییر کنی وگرنه هیچوقت تغییراتت پایدار نمیمونه.میتونی با کمک یه مشاور خوب نقاط ضعفتو شناسایی کنی و روشون کار کنی بعدم فوکوس کنی رو شخصیت همسرت و انتظاراتش.می دونم تو قوی و باهوشی به اومدن یا نیومدن همسرت فکر نکن به خودت فکر کن وقتی قوی و متکی به خود بشی اون خودش میاد دنبالت چون عاشق شخصیتت میشه.امیدوارم موفق باشی
منتظر اقداماتت هستم .من روهم دعا کن تا بتونم از پس خودم بربیام.
بزرگترین دوست هرکسی خودشه بزرگترین دشمنشم خودشه

به نظر من کمی باید خصلت های زنانه و چیزایی که اون دوست داره بروز بدی
البته بستگی به رابطه شما هم داره
ببین از چی خوشش میاد
البته بگم مردا تنوع طلب هستن این یک واقعایته. حالا یکی می تونه جلوی خودش بگیره یکی نه
کمی خصلت هایی داشته باش که تا به حال نداشتی
مثلا اگه زیاد بغلش بودی کمتنر باش
کمی براش ناز داشته باش و ..

کلا کاری کن که بشی یک مورد جدید.
به نظر من این خیلی کمک می کنه
اما اینا نسبیه اگه واقعا نخوادت هیچ تاثیری نخواهد داشت

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط rozaneh

یک مرد فقط وقتی میتونه از یک زن بگذره که جایگزینش رو پیدا کرده باشه.

---

بدون دلیل دل دوستمون رو نلرزون ...
بیشتر آقایون حتی اگه لازم باشه ده گانه سوز هم میشن و اصلا هم لازم نیست فرضاٌ به کل بنزین و بزارن کنار فقط از cng استفاده کنن ... :305:

دوستان ممنون از همگی. ایشون فرصتی که دادن رو دقیقا فردای همون روز بهم گفتن که به خاطر اصرار پدر و مادرت بهت دادم وگرنه فرصتی در کار نیست. کارهاشون رو مثل سابق ادامه میدن. اصلا اجازه نمیدن بهش نزدیک شم و کلا منو نمی بینه. همچنان جدا میخوابه و منو به بدترین شکل ممکن پس میزنه (در حد هل دادن) دیگه دست به دامن فامیل و اقوامش شدم. متأسفم برای خودم و این شانسم که فقط یه روز فرصت خوشحالی داشتم.

درود

من دو تا تاپیک شما رو خوندم و چیزی که برداشتم بود رو برای شما توضیح میدم

امیدوارم از مقدمه من ناراحت نشین اینطور که شما به شدت از طلاق و آینده هراس دارین به نظرم میاد جزو خانم هایی هستین که ازدواجتون هم برای حرف مردم ، آبرو و هراس از تنهایی بوده (البته امیدوارم اشتباه کرده باشم). طلاق چیزی نیست که تمام زندگی شما رو تحت ااشعاع قرار بده و باعث بشه به خاطر اینکه بهش نزدیک نشین شخصیت و شان خودتون رو تو زندگی تون از بین ببرین.

ازدواج مسئله مهمیه که خیلی عالیه تو زندگی یه نفر اتفاق بیفته ولی در حدی پررنگ نیست که زندگی شما به خاطر ازدواج نکردن کاملا از بین بره و شما تنها برای جلوگیری ازین نابودی ازدواج کنید و بعد از ازدواج چون به هدف رسیدین خیلی مسائل اصلی که لازمه یه زندگی متاهلی هست رو نادیده بگیرین یا طلاق مسئله ای نیست که زندگی شما رو به طول کلی بتونه نابود کنه و شما فکر کنید به خاطر طلاق دیگه نمی تونید زندگی خوبی رو در آینده داشته باشین و برای جلوگیری از طلاق شان و منزلت خودتون رو نادیده بگیرین.

این توضیحات هم به هیچ وجه با هدف ترغیب شما به طلاق نیست فقط میخوام بدونید این مسائل تمام زندگی یه انسان نیست و باید رو ابعاد دیگه زندگی هم کار بشه . و سعی کنید با اتفاقات ناگواری که اجبارا برای شما پیش اومده کنار بیاین.

در صورتی که تونستین با مسائل ناگوار کنار بیاین و بپذیرین این اتفاق ناخواسته امکان داره تو زندگی شما بیفته و با وقوع اون زندگی شما به آخر نمیرسه الان تلاش کنید زندگی خودتون رو یه تغییر اساسی بدین و با عزت نفس و اعتماد به نفس بالا برگردین به زندگی تون.

اما چیزی که درباره زندگی شما به نظر من رسید اینه که اول از همه سعی کنید رو خودتون کار کنید نه همسرتون من از توضیحات شما متوجه شدم شما و همسرتون ساعات کمی رو باهم بودین و هر دو مشغول کار یا دانشگاه هستین و این باعث شده از هم فاصله بگیرین .

برخلاف تصور شما من فکر میکنم همسرتون هنوز هم داره به شما فرصت میده و اتفاقا امید داره شما تغییری تو زندگی تون بدین اگر همسر شما از شما بدش میومد نظر و خواست خانواده شما براش اهمیتی نداشت یا حتی 1 روز هم با شما هم خونه نبود. و انقدرم به شما نمیگفت امید نداشته باش! فقط به نظر میاد غرور مانع ازین شده که مشکلشون رو بیان کنن . و به نظرم اینکه شما تحت هر شرایطی (حتی توهین) فقط برای جلوگیری از جدایی( نه خود همسرتون) هر چیزی رو تحمل میکنید بیشتر ایشون رو ناراحت میکنه .(نزدیک شدن شما به ایشون و تمام رفتار های شما به نظر میاد فقط به خاطر اینه که شما با طلاق روبرو نشین نه اینکه همسرتون رو از خودتون راضی نگه دارین)

به نظرم با ایشون صحبت کنید و با آرامش و صمیمانه بهشون بگین که نظر و خواسته ایشون براتون کاملا محترم هست تلاش میکنید این مدت تغییر اساسی تو رفتارتون ایجاد کنید اگر باز هم حاضر به شنیدن نبودم و مصر روی تصمیمشون بودن به ایشون بگین:

اگر تصمیم قطعی برای جدایی دارن حتی اگر شما مخالف جدایی هستین سعی مکنید جدایی رو به خاطر ایشون بپذیرین فقط : از همسرتون بخواین اجازه بدن این چند ماه باقی مونده به جدایی رو به خوبی تموم کنید تا خاطره بدی از هم نداشته باشین.( ایشون چه موافق بودن چه نبودن در هر حال شما باید تو رفتارتون تغییر ایجاد کنید و این توضیحات فقط برای اینه که ایشون تصور نکنن شما فقط برای اینکه جدا نشین به ایشون دارین توجه میکنید چون این رفتار شما بیشتر باعث ناراحتی و عصبانیت طرفتون میشه یادتون باشه باید به ایشون نشون بدین چقدر وجود داشتن و آرامشش براتون مهمه نه صرفا ادامه داشتن زندگی متاهلیتون و جلوگیری از طلاق)

اگر این مراحل رو تونستین انجام بدین باید روی رفتار و سبک زندگی تون تغییرات اساسی ایجاد کنید که تو فرصت مناسب ایراداتی که به نظرم تو رفتار شما بوده و نیاز به تغییر داره رو براتون توضیح میدم.

سعی کنید در عین جذابیت و نو شدن و خاص شدن، ی مقدار استقلال و وابستگی کمتری ه منشون بدید. مردها از زن دست نیافتنی بیشتر خوششون میاد. به قول دوستمون بگید این چندماه فرصتی که بهم دادی را حداقل بیا خوب زندگی کنیم که با خاطرات بد کمتری از هم جدا بشیم و کمتر اعصابمون خورد بشه. بعد از این فصت استفاده کنید و طوری نشون بدی دکه حس کنه با از دست دادن شما هیچ شرایط بهتری را نمیتونه برای خودش محیا کنه.
من با رزونه کلا موافقم/
و معتقدم صحبت پدر و مادر شما با اون بیشتر شبیه ی جور حالت مت کشی را براش تداعی کرده (معذرت میخوام از این تعبیر، اعصابم از دست شوهرت خورد شده) و لوسش کرده بیشتر. بهتر ی ریش سفید اون هم از طرف خانواده خودش بشینه بینتون و ببینه مشکل واقعا کجاست!؟!؟ چون الان زیاد اصل مشکل معلوم نیست نسخه درمان هم نمیشه پیچید...

من فکر نمیکنم شمام چندان خالی از اشتباه بوده باشید.من چند موردی که از نوشته هاتون حدس میزنم رو مینویسم براتون:
شما تو کل تاپیک قبلی اصرار بر این داشتین که بگی کار تو درست بوده و اشتباهاتی اگر کردی کوچیک بوده و شوهرت دست به حماقت زده.
شما مسءله تونو به گوش عالم و آدم رسوندین.خونواده خودت خونواده همسرت دوستاش فامیل...به هرکی رسیدین گفتین.
با این دو تا کاری که کردین شوهرتونو تو چشم همه تبدیل به یه آدم منفور کردی.
حتی پیش اون مشاور مثلا کاربلد هم که رفتی چی گفته؟در جواب حرف شوهرت گفته داری ظلم میکنی و...خداییش این چه مشاور درپیتی بوده!!!
میبینی.وجهشو پیش همه خراب کردی.حالا اونم علیه تو دروغ میگه تو دوباره وجهشو بدست بیاره.

تو تاپیک قبلیت چندین بار همه ازت پرسیدن ایراد کارت فکر میکنی چیه؟گفتی اینکه شوهرم روابط آزاد میخواس.دیگه آخرای تاپیکت تازه دراومدی میگی تا ساعت هفت سر کار بودم و دانشجو بودم و اینام به خواست شوهرم بود!!آین یکی از ایراداتت بود اما اصلا حاضر نبودی عنوان کنی.ساعت چند میخوابیدین؟فرض کن12.یعنی تو نهایت 5ساعت خونه بودی.و شوهرت اکثر وقتشو با دوستاش بوده.و تو سرگرم درس و کارای خونه بودی.و حالا میگی چرا ازم دوره؟چرا سمت دوستاش رفته؟

الان تنها کاری که میکنی اینه که گریه میکنی،التماس میکنی،واسطه میفرستی،خودتو تحقیر میکنی،میگی هرچی تو بگی و... و اینجوری داری با دخترایی که دور و برشن رقابت میکنی.!!!
تو تاپیک قبلیت تو نصف نوشته هات نوشتی 2ساعت میخوابم.قرص میخورم.لاغر شدم.اسید معدم میزنه بالا.
میدونم حق داریا.اما اینجوری میشه بگی چطور انتظار داری شوهرت برگرده؟
شوهرت نشون داده این کارای تو براش اهمیت نداره.اشک و لابه و زاری و پیغوم و پسغوم و مریضی.شاید روی یه مرد دیگه اثر کنه.ولی همسرت نشون داده براش مهم نیس.اما تو باز کار خودتو میکنی.حاضر نیستی ترفندتو یه کم عوض کنی.

هی میگی میشم اونی که تو میخوای.هرچی بگی قبول.و از نظر خودت شوهرت آدمیه که دلش میخواد بره وسط هی برقصه و مثه مامان تر و خشکش کنی.پس چرا دروغ میگی؟تو چطوری میتونی اینجوری بشی؟بر اساس نوشته های خودت تو باید بشی زنی که کار میکنه،به شوهرش میرسه خیلی،هی میره مهمونی میرقصه و کارای احمقانه میکنه.
تو اینجوری میشی؟!!اصلا میتونی؟!!


به نظر من بیا اصلا صورت مسءله رو عوض کن.و براش راهه حل جدید هم بنویس.
صورت مسءله جدید میتونه چیزی شبیه این باشه،شوهرت واقعا چی میخواد؟؟پیدا کردن جواب واقعی این سوال خیلی بهت کمک میکنه.
پیش فرثثای قبلیت رو کنار بذار.نقش زن مظلوم مرد ظالم رو کنار بذار و جوابای جدید پیدا کن.

وگرنه با توصیفاتی که خود تو کردی شوهرت که یه عالمه دختر دورشه ،زنشم فقط اشک و ضعف و ناله داره،آبروشم که همه جا رفته.چرا برگرده؟

التماس نکن!

"التماس" اشتباه ترین راهیه که می تونی بری. نه دست به دامن شوهرت بشو، نه کس دیگه. دستتو روی زانوی خودت بذار و بلند شو.

وسیع باش و تنها و سر به زیر و سخت.

سلام
مرسی از همه دوستان.
واقعا راست میگید. من به خاطر ترس از طلاق دارم همه کاری می کنم. سعی می کنم به رفتار خودم مسلط باشم. الان از طایفه خودش افتادن وسط و دارن باهاش صحبت می کنن. به نظرتون حتی برای روابط جنسی پیش قدم نشم؟ چون ایشون همش منو پس میزنه.
بهار زندگی عزیز مسئله ما توسط خود ایشون به گوش دوست و فامیل رسید من فقط به خانواده خودم و خودش گفتم نه هیچ کس دیگه. چون اصلا دوست نداشتم کسی بفهمه. من الان اصلا پیشش گریه زاری نمی کنم ولی خوب همش سعی می کنم براش چایی ببرم, غذا ببرم حتی اگه نخوره. فقط یه کم خودم مشکل روحی پیدا کردم و استرس های بسیار شدید و غیر قابل کنترل می گیرم.
من چی کار کنم که هنوز دوستش دارم؟ به خدا حتی مادرم که زن سنتی و مذهبی ای هست بهم میگه جدا شو. ولی هیچ کس نمیتونه حس منو درک کنه.
ایشون هم جدایی مفتی میخاد. یعنی بدون مهریه. خوب من چی کار کنم؟

سحرناز خانوم شما اصلا گوش نمیدی داریم بهت چی میگیم؟فقط داری کار خودتو میکنی.فقط میای گزارش مینویسی.خیلی خوبه در عین حال که داری اینجا خودتو تخلیه روانی مکنی درکنارش به فکر راه حل های درست و حسابی باشی و پیگیری کنی تا مشکلت حل بشه.
نظر شخصی من(شخصی) اینه که برای روابط جنسی پیشقدم نشی چون وقتی پست میزنه تو دلخورتر میشی و اون عصبیتر.الان برا داشتن رابطه زمان مناسبی نیس.

بازم تاکید میکنم ببینی شوهرت واقعا چی میخواد و ایراداتو ببینی.تا وقتی متوجه اصل مشکلتون نشی چیزی درست نمیشه.
اصلا نیاز نیس تو بشی عینا چیزی که فکر میکنی شوهرت میخواد.تو قطعا جذابیتی براش داشتی که برا ازدواج انتخابت کرده.تو باید خودتو جذابیتاتو بشناسی و تقویتشون کنی.میتونی آدم منحصر بفردی باشی اما برای همسرت جذاب هم باشی.

فعلا خوابتو منظم کن.از دم کرده های گیاهی برای آرامشت استفاده کن.شامو دیر نخور و سعی کن زود بخوابی.رژیم غذاییتونو چک کن ببین از نظر موادغذایی مختلف،ویتامین ها و سازگاری با مزاجتون اوکی هست یا نه؟

یه برنامه رقص یا نرمش 20-30دقیقه ای هرروز صبح برای خودت بذار.اگه صبح نمیتونی یه ساعت دیگه اما حتما انجامش بده.

اگه فکر میکنی درگیری های این مدت باعث شده از بدنت غافل بشی یه سر و سامونی به خودت بده.اصلاح و اپیلاسیون و این چیزا که جزو نظافته و اگه اهل رنگ مویی موهاتو رنگ کن.و خلاصه سرو سامونی به ظاهرت بده.

یه کاری که ازش لذت میبری رو جزء برنامه روزانت قرار بده.اینکه اون کار چی باشه دیگه سلیقه ایه.
اگه دعا یا مناجات آرومت میکنه انجام بده.

فعلا همینکارا رو بکنی خیلی خوبه.
.......................

تو مرحله اول باید به اوضاع خودت یه نظمی بدی.تا بعدا بتونی با شوهرت ارتباط بگیری.
بعدا توی ارتباط هم باید ارتباط سالم باشه.دو طرفه باشه.منفعلانه نباشه.

سحرناز خانوم من فقط حدس میزنم و دارم از نوشته هاتون حس میکنم آدم لجبازی هستی.شاید در ظاهر به نظر منعطف بیای اما در واقع یه لجاجت و سرسختی پنهانی داری.حداقل تو یه تاپیک چند صفحه ای و تا صفحه دوم این تاپیکت که اینطور بودی.تا وقتی که در مقابل پیدا کردن صورت مسئله واقعی گارد بگیری چیزی درست نمیشه.برای همین حالت که بهتر شد بشین و دوباره زندگیتو بررسی کن.قوت و ضعفاشو ببین.خواسته های خودت و همسرتو بنویس تا دوستان بتونن بهتر کمکت کنن.

بهار زندگی عزیز مرسی . منم دارم همین کارهارو می کنم. به ظاهرم هم میرسم ولی متأسفانه نزدیک به 17 کیلو وزن کم کردم و دیگه هر لباسی بهم نمیاد. در مورد روابط جنسی هم که پیش قدم نمیشم. دکتر روانپزشک هم رفتم تا با قرص یه مقدار افسردگیمو خوب کنم.
از رفتار ایشونم هم بگم که مثلا شب نمیاد و هر چی اس ام اس میدم جواب نمیده. یا مثلا برنامه تفریحی با دوستاشون میزارن و اصلا براش مهم نیست که من نیستم. میگه حالا که طلاق بدون مهریه نمیگیری اوضاعت همینه. اهل داد و فریاد و فحش و کتک نیست ولی تا دلتون بخواد عذاب روحی میده.
خواسته هاش هم اینه که دوست داشته من تو نقش یه زن خانه دار و یه زن شاغل و یه زن دانشجو به طور کامل و بی نقص باشم و البته رفتارهای خود ایشون اصلا مهم نیست که چجوری بوده. تو تاپیک قبلی راجع به مشکلاتمون گفتم.
فقط نمیدونم تا کی میتونم این وضعیت رو تحمل کنم. من الان وظایف خودم رو انجام میدم ولی ایشون حتی حرف میزنم جواب هم نمیدن.

نوچ
اینجوری اتفاق مثبتی نمیفته.
ای بابا رفتار شوهرتو که الان نمیخوایم بدونیم.هی میگی شوهرم اینطور.من همه کار میکنم
ولش کن.یعنی رو کاراش تمرکز نکن
الان وظیفه اصلی تو مراقبت از سلامتیته.جسمی و روحی.میتونی؟
اگه آره خودت یه لیست بیا بنویس از کارایی که برای مراقبت از خودت باید انجام بدی
مگه نمیخوای شوهرت عاشقت بشه؟خب باید اول خودت قوی بشی.بعد رابطتونو واکاوی کنی تا درست بشه و ....

این لینک رو بخون و ببین چقد شبیه مشکل توئه؟

http://www.hamdardi.net/thread-18343.html

اینم قشنگه.بخون
http://www.hamdardi.net/thread-10532.html

سلام واقن مهریه برای شما خیلی مهمه؟نمیتونی برای خودت کار پیدا کنی؟سعی کن بیشتر بیرون از خونه باشی .ارتباطات اجتماعیت رو بیشتر کن وقتی با افراد بیشتری برخورد داشته باشی ناخود اگاه متوجه میشی که همسرت چه ایراداتی داره واینکه شما میگی دوسش دارم فقط یک وابستگی بیمار گونه است.باید از پیله خود ساخته ات بیای بیرون .ایجاد تحول در زندگی برای ایجاد تحول در فکر خیلی ضروری است.تحول بسته به شرایط شما داره میتونه شروع یک کار جدید باشه ،اموختن یک هنر،یاپرداختن به چیزیکه همیشه ارزوشو داشتی .شاید لازم باشه یک مقدار غرور رو در خودت تقویت کنی تا دیگه اینقدر بهش خدمت نکنی .شاید لازم باشه بپذیری که دیگه نمیخوادت و عشق رو که نمیشه بزور ایجاد کرد.اجازه بده روحت نفس بکشه اونوقت مسایل رو راحتتر میتونی درک کنی وبپذیری.