استادم را که عاشقانه دوستش داشتم داره ازدواج میکنه

سلام
واقعا به همدردی نیاز دارم
خواهش میکنم کمکم کنید
دارم دیوانه میشم
من حدود 1.5 سال بود که به یکی از اساتید خودم علاقه مند بودم که 32 ساله بود منم 25 سالمه
خیلی بهش علاقه داشتم و کوچکترین حرف اون را میذاشتم به پای اینکه شاید به من علاقه داره و حتما منو بره ازدواج زیر نظر داره
این علاقه به مرور زمان زیاد زیاد زیاد شد
ایشون استاد راهنمای من هم بود سر قضیه ای من ناراحت بودم و ایشون سعی کرد تا من را راضی کنه و یه جا هم من نشسته بودم اومد تا خداحافظی کنه زل زده بود تو چشم های من و به صورت خاصی نگاه میکرد.
همین نگاهش باعث این شد که علاقه ی من چند برابر بشه و احساس کردم که ایشون هم به من علاقه داره چون نگاهش خاص بود.
چند روزی سر این جریان خوشحال بودم و یه احساس خوبی داشتم تا اینکه از کسی شنیدم که استادم یک ماه پیش رفتن خواستگاری
حالا نمیدونم ازدواجش سر گرفته یا نه چون حلقه ننداخته بود و شاید صحبت کردن و قراره بعد ماه رمضون ازدواج کنن!
حالا دارم دیونه میشم و من واقعا بدون اون نمیتونم زندگی کنم همه ی دلخوشی زندگیم اون بود و به خاطر اون میرفتم دانشگاه تا ببینمش و فکر میکردم بلاخره میاد خواستگاری من.
آخه اونکه هیچ احساسی به من نداشت چرا اونطوری نگاه کرد به من چرا چرا چرا؟
البته ناگفته نماند که خیلی آدم خوبی هستش و به دانشجوهاش خیلی اهمیت میده و مذهبی هم هست منم مذهبی هستم!
احساس میکنم افسردگی گرفتم
به خاطر این استاد کنکورم را هم نخوندم و میخواستم به خاطر این تو این دانشگاه بمونم یعنی همه ی برنامه هام را با اون تنظیم کرده بودم ولی همه ی برنامه هام به هم خورد .
من کلی دعا کردم به ائمه متوسل شدم ولی نشد که نشد خیلی دلم گرفته دلم از خدا گرفته
مگه چی از این دنیا کم میشد که این استاد ماله من میشد؟ واقعا چی میشد؟

منم وقتی دانشجو بودم عاشق یه دختره ای شده بودم
همیشه فکر میکردم اونم به من فکر میکنه. چون احساس میکردم زیاد دور و برم میاد و یک جوری نگام میکنه و ...
چند وقت بعد فهمیدم اصلا طرف مدتهاست با یکی نامزده و بعدشم با همون ازدواج کرد


یا مثلا تو همون دوران دوستم از یک دختره خوشش میومد بعد یک بار دختره بهش اس ام اس داد و از یک سوال پرسید. دوست منم دیگه تا یک ماه خوشحال بود که دختره هم منو دوست داره و ...
بعد بهش پیشنهاد ازدواج داد و دختره به بدترین شکل ممکن بهش جواب منفی داد و گفت دیگه دور و بر من نیا


من فکر میکنم وقتی ما به یکی علاقه پیدا میکنیم مغزمون همه چیزو یک جور دیگه برداشت میکنه و از هر حرکت معمولی طرف یک دلیل میسازه که اونم ما رو دوست داره. در حالیکه واقعا اینطوری نیست و ممکنه طرف مقابل کلا تو سرش یک چیز دیگه بگذر. اون استاد شما هم احتمالا با همه همینطوریه ولی چون شما بهش علاقه داری حس میکردی با شما یک جور دیگست

به هر حال امیدوارم که زودتر از این حس بد رها بشین. منم تجربه کردم خیلی حس بدیه

هر کاری می کنی به خاطر خودت و وجود خودت بکن
می خوای درس بخونی؟ چرا اینکارو به خاطر خودت نمی کنی؟
اگه هر کاری رو در اصل به خاطر خودت بکنی هیچ تزلزلی پیش نمیاد
اما ادمای دیگه ثابت نیستن واسه ما و اگه کارامونو به خاطر یکی دیگه بکنیم هر لحظه همه چی به هم می ریزه چون هر انسانی خودشه و هر کسی ازاده
موفق باشی

خیلی ممنون که جواب دادید
قلبم شکست وقتی فهمیدم داره ازدواج میکنه
از بس گریه کردم چشمهام درد میکنه
انگار امیدم را به آینده از دست دادم این حق من نبود
من همه ی آینده ام را با اون میدیدم و همه ی پیشرفت هایی که قرار بود بکنم را در کنار اون میدیدم
یعنی میشه ازدواج نکرده باشه و بعد از ماه رمضون بیاد خواستکاری من؟

نقل قول:

---

انگار امیدم را به آینده از دست دادم این حق من نبود
من همه ی آینده ام را با اون میدیدم و همه ی پیشرفت هایی که قرار بود بکنم را در کنار اون میدیدم

---

هیچ چیزی رو وابسته به یکی دیگه یا به دست اوردن یه چیز دیگه نبین
تو کار خودتو بکن راه خودتو برو
خوب اون نشد یکی دیگه تو دنیا ادم زیاده فقط باید خودتو توی جامعه کنار ادمای دیگه قرار بدی که بتونی در وقت مناسب ادمای دیگه ای که مناسبت هستنو ببینی
به خاطر خودت پیش رفت کن به خاطر خودت زندگی کن
هر ادمی هم یه بدی هایی داره ما از دور ادما رو می بینیم خوبی هاشونو می بینیم بعد که نزدیک شیم تلخی هاشونم می بینیم اون ادمم خوب کامل نبوده که
موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط afsaneh20

سلام
واقعا به همدردی نیاز دارم
خواهش میکنم کمکم کنید
دارم دیوانه میشم
من حدود 1.5 سال بود که به یکی از اساتید خودم علاقه مند بودم که 32 ساله بود منم 25 سالمه
خیلی بهش علاقه داشتم و کوچکترین حرف اون را میذاشتم به پای اینکه شاید به من علاقه داره و حتما منو بره ازدواج زیر نظر داره
این علاقه به مرور زمان زیاد زیاد زیاد شد
ایشون استاد راهنمای من هم بود سر قضیه ای من ناراحت بودم و ایشون سعی کرد تا من را راضی کنه و یه جا هم من نشسته بودم اومد تا خداحافظی کنه زل زده بود تو چشم های من و به صورت خاصی نگاه میکرد.
همین نگاهش باعث این شد که علاقه ی من چند برابر بشه و احساس کردم که ایشون هم به من علاقه داره چون نگاهش خاص بود.
چند روزی سر این جریان خوشحال بودم و یه احساس خوبی داشتم تا اینکه از کسی شنیدم که استادم یک ماه پیش رفتن خواستگاری
حالا نمیدونم ازدواجش سر گرفته یا نه چون حلقه ننداخته بود و شاید صحبت کردن و قراره بعد ماه رمضون ازدواج کنن!
حالا دارم دیونه میشم و من واقعا بدون اون نمیتونم زندگی کنم همه ی دلخوشی زندگیم اون بود و به خاطر اون میرفتم دانشگاه تا ببینمش و فکر میکردم بلاخره میاد خواستگاری من.
آخه اونکه هیچ احساسی به من نداشت چرا اونطوری نگاه کرد به من چرا چرا چرا؟
البته ناگفته نماند که خیلی آدم خوبی هستش و به دانشجوهاش خیلی اهمیت میده و مذهبی هم هست منم مذهبی هستم!
احساس میکنم افسردگی گرفتم
به خاطر این استاد کنکورم را هم نخوندم و میخواستم به خاطر این تو این دانشگاه بمونم یعنی همه ی برنامه هام را با اون تنظیم کرده بودم ولی همه ی برنامه هام به هم خورد .
من کلی دعا کردم به ائمه متوسل شدم ولی نشد که نشد خیلی دلم گرفته دلم از خدا گرفته
مگه چی از این دنیا کم میشد که این استاد ماله من میشد؟ واقعا چی میشد؟

---

سلام:72:

اینکه ادم به نگاه های نسیه دل ببنده اشتباهه خب فقط شما نیستی خیلی شایعه این اشتباه .

بهر حال این اشتباه رخ داده و کاری به اون ندارم
و الان تو عذادار اون رابطه ای اون همه فکر که داشتی که حتی پیش خودت به یقین نزدیک شده بود همه اوار شد ریخت خیال و توهم از اب درومد

نمیشه یکی دوروزه حالت خوب شه به خودت اجازه بده ناراحت باشی البته این با نا امیدی فرق داره

به مرور زمان برات عادی میشه .

البته مطلبی که ازت خوندم خیلی بهش نقد وارده مخصوصا اونایی که بولد کردم و علت همه حال خرابت این تفکراتت هست که جا داره اینجا راجبشون بحث کنی

خانم گل داری اشتباه میکنی راجع به مفهوم و مصداق عشق- هدف- دعا -خدا باید یه نظم و رابطه منطقی بین اینها قایل باشی
ولی دیمی پیش بردی داستانت رو . هدفت از رفتن به دانشگاه دیدن یک استاد محبوبت بوده ! اخرش که چی؟

کارت مثل این بوده که بدون هیچ قول نامه یا محضری پول دادی به کسی تا خونه بخری ولی طرفت از هیچی خبر نداره الان پوله رو برداشته و رفته ... تو موندی با جیب خالی
بازهم حالت میتونه خوب بشه صبور باش و به گذشته فکر کن اشکالات خودت رو در بیار.


- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط afsaneh20

یعنی میشه ازدواج نکرده باشه و بعد از ماه رمضون بیاد خواستکاری من؟

---

دقت کن داری همون رویه رو دنبال میکنی هرچقدر اشتباهت بیشتر طول بکشه دوره نقاهتت هم بیشتر خواهد بود خواهشا بیدار شو طرف داره ازدواج میکنه
هروقت فکرش اومد سراغت از تکنیک توقف فکر استفاده کن فیلم های جالب ببین برو خونه فامیل ها تا یادت بره.

دختر خانم عزیز فکر کردی خودت تنها عاشق این استاد شدی

مطمئن باش در همون کلاس یک سوم دختر ها عاشق اون استاد شدن و به همین شکل در کلاس های بعدی و بعدی و بعدی و....:326::326::326::326::326::326::326:
(چرا اینا دارن موج مکزیکی میرن؟؟)

میخوای امتحان کنی خبر عروسی استاد رو در کلاس اعلام کن ببین چند تا دختر سریع از کلاس میرن بیرون و چندتاشون میزنن زیر گریه و چند نفر بیهوش میشن وکارشون به بیمارستان میرسه و الی آخر

استاد دانشگاه بودن همسر معیاری که اکثر دختری ایرانی برای ازدواج دارن

با یک جستجو ساده در همین سایت میبینی که هزارتا تاپیک مشابه شما در این سایت موجوده (بخشید من وقتشو ندارم ،بیزحمت خودتون کلمه استاد رو جستجو کنیدو از نتایج شگفت انگیز این جستجو به شگفت بیایید !!!)

نمیدونم چرا این وضعیت بوجود میاد
شاید بخاطر دختر هایی که اطراف ما زندگی میکنن و خیلی زود وابسته و عاشق میشن:dejection::cower:

خدا رو شکر استاد دانشگاه نیستم چون بعد از پایان هر ترم 50 60 نفر وابسته من میشدن
خودتون حساب کنید هر سال چند نفر میشد (بیزحمت پرتغال فروش رو هم پیدا کنید:biggrin:من نیم کیلو پرتغال خریدم قیمتش یادم نیست، بگذریم)

و وقتی بعد از 5 6 سال تدریس میخواستم یکنفر رو برای ازدواج انتخاب کنم چقدر دل شکسته بودم ؟؟؟!!!!! :abnormal:

مطمئن باشید ایشون بعد از ازدواج باز هم کلی خاطر خواه دارن و خیلیا قطع امید نمیکنن :33:

نمیدونم چرا دخترا اینطوری هستند ولی شاید دلیلش اینه که تنها محلی که باید یک پسر رو هر روز ببینن و گفتگو رودر رو داشته باشن و از طرف مقابل هم فقط یکی موجود باشه همین استاد بودنه

امیدوارم دیگه انقدر احساسی و رمانتیک به ازدواج فکر نکنید
خودتون رو هم ناراحت نکنید اگر همه دختر ها مثل شما نباشن 99 درصدشون شبیه شما هستن و حداقل یکبار عاشق یکی از معلم ها یا استادهاشون شدن :biggrin:

شاید چون واسه اولین باره با یک اقایی هرچند محدود اشنا شدید همچین حسی بهتون رخ داده شاید با تمام دانشجوهاش مثل شما رفتار کرده باشه و سعی کنید از این اقا تو ذهنتون بت نسازید که خیلی خطرناکه چون ممکنه در اینده ازدواج کنید و پیوسته به این اقا فکر کنید که خدای نکرده هیچ وقت نمیتونید به همسرتون عشق بورزید و تهش اینه که دوستش داشته باشید ولی همیشه علاقه به این اقا رو عشق بدونید و مرتکب خیانت بشید همچین مسائلی تو سایت پره اما در خصوص نگاه کردن باید بگم که خودم پسر هستم و به خیلی از دخترا اینطوری نگاه میکنم (البته بعضی مواقع کاملا اتفاقی) چند بار هم حس کردم که دختری متظر که من کوچکترین اشاره ای بش بکنم و الانم مطمئنم اگر کاری میکردم باچندتا دختر درآن واحد میتونستم باشم که بدلایل اعتقادی و همینطور خجالتی بودن بنده بیخیال میشدم باتوجه به مذهبی بودن خودتون بهتر بود شما نگاتونو برگردونید اما در خصوص اون استاده اگر واقعا دوسش داریدو میدونید هنوز در حد صحبت پیش رفته سعی کنید به طوری بهش بفهمونید بهش علاقه دارید یا از یه واسطه امین بخواید کاری براتون بکنه ولی خودتونو خرد نکنید و غرور زنانتونو نشکونید شاید چند وقت دیگه مورد بهتر یه کاکل زری خان خوشکل باادب متعهد اشنا بشید در هر حال براتون ارزوی موفقیت میکنم

سلام

احتمالا این وضعیت برای این اتفاق میفته که دخترا بیشتر سمعی هستند و از طریق گوش عاشق می شن.

یعنی کسانی که جذاب صحبت می کنند حتی قیافه خوب نداشته باشن،براشون جذاب میشه.

یک استاد دانشگاه هم غالبا باید خوب صحبت کنه و طرز بیان خوبی داشته باشه.به همین دلیل شاید تو این سایت این مساله را زیاد دیدیم که خود من متعجبم!

اما افسانه جان مینوش و فرشته اردیبهشت صحبت های عمیقی کردند!واقعا باهاشون موافقم. لطفا عمیق تر درموردش فکر کن.

ضمن این که تو علاقه مند به کسی بشی که هنوز معلوم نیست خواستگاری تو بیاد و یا حتی خواستگاری بیاد ولی هنوز معلوم نیست که عقد کنی کار اشتباهیه! پر و بال دادن به افکار و دیدن آینده ات با او واقعا اشتباهه. این سرمایه گذاری فکری که در مورد این آقا کردی درست نیست.

به قول مدیر همدردی عزیز در یکی از پست ها #16:

اشتباه شما این بوده و اکنون هم هست که دل به کسی می بندید که تعلقی به شما ندارد. عاشق کسی می شود که در تعهد شما نیست.
شما مانند کسی هستید که بدون سند زدن یک زمین ، می رود و درون آن همه سرمایه احساسی خود را خرج کرده و چند برج چند طبقه ایجاد می کند. و حالا یا باید تخریب کند یا واگذار.

پس عزیزم هر چه سریع تر سعی کن این مسیر اشتباه را متوقف کنی و دیگه به این آقا و هر آقای دیگه فکر نکنی!

از تکنیک توقف فکر استفاده کن.

وقتی عقد کردی و خیالت راحت شد که طرف مقابلت همسرت هست، اون وقت برای دل بستن و عاشق شدن وقت بسیاره!

حتی تو خواستگاری ها می گن:قبل عقد همیشه 50-50 فکر کن.و احساساتت را تنها در حد به دل نشستن دخیل کن.

موفق باشی :72:

تسلیت میگم ایشالا غم آخرتون باشه ،منم فک کنم هفت هشت سالی گذشت که خدا یاد طرفو برامون با اعمال فوق العاده شاق کمرنگ کرد(همون گشنکی نکشیدی عاشقی یادت بره)
یادمه یه سه چهار سال بعدش یه غزلی گفتم برا دل خودم الآن سه بیتش یادمه:

میدهم بر شرر سینه دلم را چو سپند ** تا شود دور ز تو چشم بد و تیر گزند
جام میگون به لب و چهره گلگون حبیب ** کی رسد همچو منی بر سر این بام بلند
گر به کامش نرسیدی دل غمدیده چه غم ** غیرت شاه جهان بود که جز ما مپسند

دوستان عزیز واقعا تشکر میکنم
فقط بگید چطوری فراموشش کنم این عشق 1.5 ساله را چطوری حذفش کنم؟
من قراره بره کنکور درس بخونم باید خودم را روبه راه کنم ولی دست خودم نیست همش دارم بهش فکر میکنم.
از این ور هم همه ی دوستام ازدواج کردن یکی از همین دوستان صمیمی من هم چند روز پیش ازدواج کرد نمیتونم با اونا هم حرف بزنم یا دوستی مثل خودم مجرد ندارم که همدیگه را درک کنیم.
هم احساس شکست میکنم هم احساس تنهایی
اصلا علاقه ام به این استاد طوری بود که میخواستم همه ی جریانات زندگی ام را برای اون تعریف کنم مثلا بهش بگم من به چی علاقه دارم و... همش میخواستم جلب توجه کنم.
میتونم بره ارشد دانشگاه خودمون بدون کنکور قبول بشم ولی به خاطر این استاد نمیخوام برم چون حس میکنم اگر جلو چشام باشه سخت فراموشش میکنم و باز هم دو سال زندگی ام به تباهی خواهد رفت.
بازم تشکر میکنم عزیزان

آفرین! همین که تصمیم گرفتی فراموش کنی و فهمیدی اشتباه کردی اولین قدم مهمت بوده!

این که می خواهی یه دانشگاه دیگه بخونی به نظرم خیلی خوبه! یه دانشگاه بهتر از دانشگاه خودت را در نظر بگیر و به خودت بگو که باید تو اون دانشگاه قبول بشی پس باید خوب درس بخونی!

همین درس خوندن و مشغول کردن فکرت باعث میشه این آقا را کم کم فراموش کنی!

یه ورزش هم بری عالی میشه!

اگر ذهنت به سمت ازدواج میره جایگزینش بیا اینجا و مقالات و تاپیک های مربوط به خواستگاری را بخون و در مورد معیارهای مهم ازدواج فکر کن! نه فکر به ازدواج به شخص خاصی!

با در گیر کردن ذهنت با بعضی تاپیک ها می تونی مشکل خودت را فراموش کنی.

و حتی با دیدن بعضی از شکست ها در عشق و... ببینی مشکل تو پیش اونا هیچی نیست!

و حتی مشکلاتی ببینی که یکی از طرفین بعد از عقد پشیمون شدن و طرف مقابل ضربه شدید خورده! و عملا شکر کنی که چقدر خوب شد و ممکنه با خواستگاری نکردن این آقا خطری از بیخ گوشت رد شده باشه.

به این هم فکر کن که واقعا زن یک استاد دانشگاه شدن سخته! و به هر حال تو که همیشه جوان نمی مونی.ولی شاگردان دختر استاد همیشه جوان هستند و بعضی ها هم که می دونی با عشوه و...

و این می تونه همیشه برات نگران کننده باشه. پس به این فکر کن که حتما تو این مساله خیریتی هست.

منظورم اینه که نیمه پر لیوان را ببین.

این را هم بدون اگر این آقا یا هر آقای دیگه ای قصد ازدواج داشته باشه و یه شناختی از شما خودش اگر بخواد با شما مطرح می کنه و لازم نیست قبل مطرح کردنش به چنین چیزهایی فکر کنی!

سنت هم کمه! دختر تحصیل کرده و با ایمانی هم هستی! مطمئنم خدا برات همسر بهتری کنار گذاشته!

پس نسبت به همسر آینده ات متعهد باش قلبت را فقط برای او نگه دار! و نه برای یک نامحرم!

قلب تو فقط باید عشق یک محرم وارد بشه و لیاقتش بیشتره!

تو این شب ها حتما از خدا همسر آینده ات را بخواه.

ان شاالله خوشبخت بشی :72:

جناب مصباح الهدی
اگه اقا هستید که هیچ.
اگه خانم هستید بعد اگه اقا بودید احتمالا از اون دسته ادمایی بودید که می گفتند خانم خوشگل نگیرید چون بعدا دردسر میشه.(خوشگلی دردسر داره)
زن استاد دانشگاه شدن سخته؟اخه این چه استدلالیه.
لطفا اگه میخواید شخص رو منع کنید با استدلال درست جلو برید.
این خود شخصه که اسونی و سختی بعد ازدواج رو باید رقم بزنه.اون استادی که زنش شدن سخته اون اگه کارگر هم بود به شکلی دیگه این مساله به وجود می اومد.
شغل و مکان نباید روی شخص تاثیر بگذاره.شخصیت ثابته.اگه خرابه که خرابه دیگه کاری به خوشگلی خانم یا محل کار اقا نداره یعنی نباید داشته باشه.
اگه هم هست مشکل از خود طرفه و وباید حلش کنه نه این که مثلا با تغییر شغل صورت مساله رو پاک کنه.
نظر شخصیم بود گرچه بی ارتباط با مشکل صاحب تاپیک.

ولی چون صاحب تاپیک میاد که یه پست جدید بخونه پس واسه ایشون هم یه هدیه بیارم که دست خالی نره :43:
فک نکنم رفتن به یک دانشگاه دیگه فکرتون رو ازاد کنه.واسه ما که نشد.یعنی عشق عاشق با ندیدن واسه ما که کم نشد بلکه بیشتر شد.
تازه باید بیخیال امتیازتون شید و کلی درس بخونید.
ولی دوستان به نظرم با همین چند تا پست جواب کاملی واستون گذاشتند.چند بار بخونیدشون.
تکلیفتون رو با خودتون،هدف،انگیزه،زندگی و همچنین خدا مشخص کنید و عامل انسانی رو وارد این مسائل نکنید تا با هر تغییری اصل قضیه زیر سوال بره.
سعی کنید اصل مساله رو با خودتون حل کنید اگه نشد بعد به فکر تغییر دانشگاه اگه فقط هدف از این تغییر دوریه بیافتید.
در نتیجه:
1- یا صبر کنید و فراموششون کنید.
2-یا اگه کامل مجرد هستن با حفظ شانتون جلو برید امابا شناخت کامل.گویا تا الان که فقط در حد یه استاد میشناسیدش.یعنی شناخب بسی بسی کم .تازه هر استادی باید
سر کلاسش جنتلمن باشه دیگه.این که چیز جدیدی نیست.اصل تفکرات و اخلاق و شرایط ایشون رو هم چک کردید؟اون روی سکه ایشون رو هم دیدید یا نه؟
تاکید میکنم با شناخت و با حفظ شان و غرورتون درعین حال اماده شنیدن پاسخ منفی هم باشید.
خونواده هم که باید در جریان باشند...
موفق باشید

اول باید بپذیری که اون اقا دیگه به تو ارتباطی نداره. این پذیرش خودش خیلی از ناراحتی هاتو حل می کنه.
بعدش می تونی از تکنیک توقف فکر استفاده کنی. سرتو خالی نذاری همش کار کنی همه اش درس بخونی ورزش کنی و هر کاری که نیازه بکنی. اما بیکار نشینی که فرو بری توی افکارت. موسیقی هم بی کلام گوش بده
http://www.hamdardi.net/thread-26620.html
اینم مفیده
بعد از اون عشق رو با عشق جایگزین می کنن. با عشق به هر چیزی به جز یه ادم دیگه. مثلا عشق به خودت عشق به کارت به درست یا هرچی.
به خودت توجه کن به سلامتت به ورزش به فکر پاکیزه و منظم به فضای زندگی منظم به تغذیه منظم و سالم. همه ی اینا روی روحیه ات اثر مثبت دارن

اینا واسه این بود که بخوای فراموشش کنی. وگرنه اگه بخوای و امیدواری به ازدواج باهاش نمی دونم چه کار کنی.

موفق باشی.

سلام افسانه خانم،

توی پست قبلی یه سر طناب(خوب سر نخ نبود دیگه) از خودم دادم و امیدوارم مِزاحم رو خیلی به دل نگرفته باشین .

خب میخوام فرض کنم شما حالا میخواید از من یه سئوال بپرسید و اون اینه که الآن بعد از گذشت این همه مدت احساستون در اون مورد چیه و اینکه دوست نداشتید همون موقع شرایط وصالتون با هم جفت و جور میشد؟

جواب سئوال اولتون رو اینجوری میدم که با اینکه برای اون احساسم احترام قائلم (شخصا الآن اسمشو عشق نمیذارم با اینکه به شدت در درون خودم به اون پر بال داده بودم و به قول شما تمام خیال آیندمو توی ذهنم با اون میساختم ولی هیچ کس از درونم خبر نداشت البته جز مادرم که با یه نگاه همیشه همه چیزو از درونم میخونه ) ولی با عنوان یه تجربه خام و بدون درک درست ابعاد موضوع تا حد زیادی بهش لبخند همراه با شکرگزاری میزنم.

جواب سئوال دوم رو هم یه جورایی توی همون جواب اولم پاسخ دادم.واقعیت اینه که الآن خیلی خدا رو شکر میکنم که شرایطم برای ازدواج اونقدر غیر ممکن بود که حتی نمی تونستم مسئله ام رو با کسی در میون بذارم با این که قلبم زیر بار اون احساس تا سال ها به شدت زخمی و غصه دار بود!!!!!!!!!!!

فکر میکنم جواب غیر منتظره ای بود برای همین بد نیست که در موردش کمی توضیح بدم.نمیدونم کی به این جواب برسید ولی با شناخت از همه ویژگی های مثبتی که از اون زمان خودم دارم خیلی راحت میگم مهارت همسر بودن و مدیریت روابط مختلف جدیدی که در زندگیم ایجاد میشد رو نداشتم و این عیبی بود که هم خودم از نزدیک شاهد از هم گسستن چه آدم هایی با چه عشق هایی تا حالا بودم و هم نمونه معضلات بسیارِ اون رو توی همین سایت هم خودتون میبینید.

ساده بگم ازدواج با اون چیزی که الآن فکر میکنید خیلی فرق داره و شما باید با مطالعه و استفاده از تجربه دیگران با واقعیت این موضوع روبرو بشید. واقعیت اینه که فردا روز ممکنه شما با ویژگی های زنانه تون به خاطر بوی بدن همسرتون بعد از یه مدتی از شوهرتون زده بشید اگه همون آقا اهمیت این موضوع رو توی روابطش با یه زن ندونه ،و به حلش کم توجه باشه از همین جا میتونه دومینوی فروپاشی روابط شکل بگیره (اینها چیزهایی هست که وجود داره و در حدیث حضرت رسول هست که زنان یهود به خاطر رعایت نکردن نظافت شوهرانشون به سمت زناکاری رفتن)و از اون جایی که زنها مشکلاتشون رو دسته بندی نمیکنن این موضوع به طور ناخواسته به ابعادی از زندگی که ممکنه هیچ ربطی به این موضوع نداشته باشه کشیده بشه.(این یه مثال بود)

حرفی که میخوام بزنم اینه که عشق مثل یه گل ظریفه که نیاز به مراقبت و تیمار داره و اگه آگاهی ها و مهارت های مراقبت از اون که در انواع بسترهای روابط دو فرد با خانواده هاشون ،دوستانشون و.......در افراد وجود نداشته باشه خیلی زود آسیب میبینه و حسرت و تاسف از یادآوری زیبایی های اون گل باقی میمونه.

با این مقدمه شمارو به مطالعه و شناخت خیلی بیشتراز خودتون ،آقایون ،و شناخت درست ازدواج دعوت میکنم .انشاالله که خیر و سعادت هر دو دنیا شاملتون بشه.

سلام.خانم محترم لطفا از واژه عشق استفاده نکنید خودش باعث میشه هی این احساساتتون رو تحریک کنید !! ادم که خودش خودشو تحریک نمیکنه..

من اسمشو عشق نمیزارم.. بلکه یه احساس میزارم که از سر بی تجربگی بوده یا شاید هم سو تفاهم..واقعا از احساسا اون اقا مطلع نیستم..شما گفتید کلا ایشون ادم دست به کمکی هستند و دلسوز پس نمیشه قضاوت کرد ایا به شما علاقه ای غیر از کمک کردن داشتند یانه..یه راه این هستش ریسک کنید و همه چی رو به جون بخرید و برید باهاشون صحبت کنید طوری که این حرفا مثل یه راز همیشه بین خودتون بمونه البته اگه واقعا حس میکنید این اقا این قدر قابل اعتماد هستند..ولی باید بدونید شما بر خلاف عرف عمل کردید و باید پی همه چی رو به تن بمالید و بعد ها دچار سرخوردگی نشید چی به ازدواج ختم بیشه چی خدایی ناکرده متجه بشید اصلا ایشون به شما هیچ دلبستگی نداشتند و این طوری خیلیل غرورتون جریحه دار میشه..خداییش من که مرد هستم و تجربشو داشتم کمی سختم بود ولی خدا رو شکر باهاش کنار اومدم..ولی میتونم حس کنم برای یه زن چقدر میتونه واقعا سخت باشه..

شما چرا این قدر از سر احساسات تصمیم می گیرید !! چرا نقدو به نیسه ول می کنید ؟؟ شما هیچی معلوم نشده حاظر شدید به خاطر یه اقایی که اصلا معلوم نیست شما رو میخواد دانشگاهتون رو هم عوض کنید !! باز حالا به خاطر همین اقا میخواید مجددا دانشگاهتون رو عوض کنید...لطفا کمی صبروانه و به دور از شتاب زدگی عمل کنید...

اگه میخواید این اقا رو فراموش کنید به هر حال باید کمی زمان بگزره ..این چیزا با گذر زمان درست میشه و خویشتن داری و این که روی خودتون خیلی کار کنید..من میگم حداقل دو برابر این زمانی که به این اقا فکر میک ردید وقت لازمه تا کامل کامل فراموششون کنید..دیگه یادتون نیاد..راهشو باید خودتون با توجه با علاقتون کسی کنید...و از همه مهم تر به این فکر کنید که چه احساس های خوبی از وجود این اقا کسب کردید و اینو بدونید هستند مردان و پسر های دیگه ای که میشه باهاشون همین احساسات رو داشت پس گله نکنید و از خدا بخواید یه بنده ی چه بسا خوبتر از این اقا رو سر راه شما قرار بدند وانشالله عمری وشبخت زندگی کنید.

سلام آقای من بدون سحر

من دخترم. قصد جسارت به اساتید دانشگاه نداشتم. ولی نظرم اینه که ازدواج با هرکسی سختی های داره. با استاد دانشگاه هم سختی های خودش را داره.(گفتم سخته.نگفتم بده که!)و میشه این جور فکر کرد که لزوما اون آینده ای که ما تو ذهنمون ساختیم نمی تونه واقعی باشه چون تصویر روتوش شده است.پس بهتره قضاوت نکنیم که مثلا ای وای من یه موقعیت عالی از دست دادم.و موردی بهتر نیست دیگه!نیمه پر لیوان را هم ببینیم و بگیم حتما مصلحتی بوده.

ولی نظر شما درسته آدمی که ذاتش خراب باشه تو هر شغلی خرابه.

اما من فکر می کنم ندیدن طرف مقابل واقعا تاثیر داره.

از دل برود هر آنچه از دیده برفت!

حالا نه همون اول.ولی تاثیر مهمی داره.

و اینکه به نظرم نظر آقای مدیر همدردی که ازشون تو پست اولم نقل قول کردم درسته.و این صحیح نیست بدون معلوم شدن چیزی عاشق طرف مقابل بشیم و امید و احساسی را تو ذهنمون آبیاری کنیم! که ریسک واقعا بزرگیه!

من نظرم اینه و نظر شخصیم هست که درست نیست برای یک دختر که می تونه موقعیت های دیگه داشته باشه؛خودش را خورد کنه و از استادش خواستگاری کنه. چون بعدا اون آقا نمی تونه اون طور عاشق بشه و حتی با جواب مثبت در آینده سر همین موضوع ممکنه سوء تفاهماتی پیش بیاد.

و ممکنه الان افسانه جان یک مشکل داشته باشند و بتونن این آقا را فراموش کنند ولی بعد از مطرح کردن این موضوع مشکلشون بشه دو تا و یا حتی چند تا! از همین عشق گرفته.تا خورد شدن غرور.تا فکر اینکه استادم در مورد من چی فکر می کنه.تا فکر اینکه نکنه کس دیگه ای از این موضوع مطلع شده باشه و این آقا با کسی در این مورد درد و دل کرده باشه.وووو

افسانه جان ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است.

بهتره مصمم باشی و این آقا را فراموش کنی. و اگر دانشگاه بهتر از دانشگاه خودت هست برای خودت و آیندت بهتره که اونجا درست را ادامه بدی. ضمن اینکه توفیق اجباری برای دوری از ایشون و یاداوری نکردن خاطرات پیدا می کنی.این نظر من بود.شاید اگر دانشگاه خودت برات از نظر علمی بهتر باشه این موضوع در موردت صدق نکنه.

موفق باشید

سلام
خیلی ممنون که جواب دادید
من شاید اگه مجرد هم باشه نتونم بهش بگم نمیدونم چرا ولی نمیتونم همچین کاری بکنم
ازتون راهکار خواستم تا فراموشش کنم
اصلا اگه مجرد هم باشه این منو نمیخواد چون اگه منو میخواست خواستگاری نمیرفت پس اینکه من برم بهش پیشنهاد بدم بی نتیجه خواهد بود.
به قول خانوم مصبالح الهدی من الان یه مشکل درام بد از اینکه این موضوع را مطرح کردم چندتا مشکل خواهم داشت
یه موضوعی هم شاید باعث میشه که من اینکه بهش پیشنهاد بدم فکر کنم این باشه که میکم شاید استادم به خاطر غروری که داره از دانشجوش خواستگاری نمیکنه و ترسیده جواب رد بشنوه و نظر من را درموردش نمیدونه و اگر من بهش بگم شاید شاید قبول کنه.
اینم بگم که اگر من بهش پیشنهاد بدم و قبول کنه دیگه هر چی بخواد در آینده بهم بگه بگه مهم نیست فقط برام مهمه که بدستش بیارم .

چون یکی از دوستاش که اونم تو دانشگاه ما استاد دانشگاه است از دانشجویانشون خواستگاری کردن و جواب رد شنیدن شاید به خاطر همین قضیه ترسیده.

چیزی که من ازش خیلی ترس دارم و بهش پیشنهاد نمیدم اینه که قبول نکنه و من بمونم و غرور شکسته و کلی مشکل دیگه و دیگه وضعم از اینکه هست بدتر بشه

خانم گرامی
خودت دلیلی آوردی که حتی من اگر دختر بودم و عاشق این استاد بودم با شنیدن این دلیل میفهمیدم که مرتکب اشتباه بزرگی شدم

نقل قول:

---

این منو نمیخواد چون اگه منو میخواست خواستگاری نمیرفت

---

دقیقا زدی به هدف

مسئله ای که میتونه عشق و علاقه ات رو به این آدم از بین ببره اینه که پسری که خواستگاری دختر دیگه ای رفته چرا باید به یک دختر دیگه نخ بده (با رفتار و اعمالش مثلا نحوه نگاه کردن و ...) پس این ادم اصلا مورد مناسبی برای ازدواج نیست و نخواهد بود

من پسرم وبا توجه به مسائلی که با اون مواجه شدم و دوستانی که داشتم ، پسرها رو خوب میشناسم

شما و احتمالا دانشجوهای دیگه ای که شرایط مشابه شما دارن برای این آقا برآورده کننده حس تنوع برای دوستی با دختر های مختلف و ارتباط برقرار کردن با اونها هستید

مطمئنا این استاد در صورت تاهل بازهم این رویه رو حفظ خواهد کرد و ...

متاسفانه استاد دانشگاه شدن مسئولیت سنگینیه که هر کسی از عهده اون بر نمیاد
نمیگم که هرکی استاد دانشگاهه آدم ناسالمیه ولی استادی که با دانشجو هاش اینطوری رفتار میکنه و نگاه هیزی داره معلومه چه موجودیه

اگر وقت کردید این تاپیک ها رو بخونید یا اصلا خودتون کلمه استاد رو در صفحه اول سایت سرچ کنید

http://www.hamdardi.net/thread-27494.html
http://www.hamdardi.net/thread-31888.html
http://www.hamdardi.net/thread-30374.html
http://www.hamdardi.net/thread-26841.html
http://www.hamdardi.net/thread-33269.html
http://www.hamdardi.net/thread-32468.html
.................................................. ..................................
البته شاید این استاد قصد و نیت خیری داشته باشه و با کسی ازدواج نکنه و یک روز از شما خواستگاری کنه ولی مسئله مهم اینه که شما باید واقع بین باشید و دست از رویا پردازی بردارید و به ایشون فکر نکنید

مطمئنا همونطور که از یک نفر قبل از شما خواستگاری کرده پس راه و رسم ازدواج رو میدونه و اگر از شما خوشش بیاد و قصدش خیر باشه از شما هم خواستگاری میکنه و نباید خودتون رو گول بزنید

پسری که عاشق باشه (اونطوری که شما رویا پردازی میکنید) برای رسیدن به عشقش هر کاری میکنه
پس بازم بهتون میگم که خودتون رو گول نزنید

ممنون از دوستان عزیز که جواب دادن
الان چیزی که مثل خوره داره وجودم را میخوره بالا رفتن سنم هستش من همین طوری هم از بچه های کلاسمون 3 سال بزرگتر بودم و بخوام تازه الان هم ارشد بخونم شاید تا 30 سالگی تازه فارق التحصیل بشم
این افزایش سن مثل خوره افتاده به جونم و فکر میکنم بیخیال ادامه تحصیل و غیره بشم این سن متوقف خواهد شد

سلام دوستان
دیگه به این نتیجه رسیدم که آینده ی بدون اون برام ارزشی نداره
حتی میخوام کنکور هم بخونم ولی میگم چه فایده دیگه نمیتونم اونو ببینم
چندتا دوست هم داشتیم که تو این موقعیت ها کمکم کنن ولی اونا هم تازه ازدواج کردن و دیگه سراغی از من نمیگیرن
انگار فقط دوستای روزهای خوشی هستن فقط اگه امتحان داشته باشیم و مشکلی درسی داشته باشن یا لنگ پروژه باشن سراغ من میان
واقعا برای خودم متاسفم که حتی یه دوست هم ندارم تو این جریان منو کمک کنه الان به این نتیجه رسیدم که تو این دنیا به غیر خودم همه فقط به فکر خودشون هستن
من درسم خیلی خوب بود تو دانشگاه هم فقط به خاطر اینکه درسم خوب بود سراغم اومدن
الان که دچار این شکست عشقی شدم دلم از همه گرفته از همه به غیر عشقم نمیدونم چرا هنوز دوستش دارم و محبتی که تو قلبم هست از قلبم نمیره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط afsaneh20

دوستان عزیز واقعا تشکر میکنم
فقط بگید چطوری فراموشش کنم این عشق 1.5 ساله را چطوری حذفش کنم؟
من قراره بره کنکور درس بخونم باید خودم را روبه راه کنم ولی دست خودم نیست همش دارم بهش فکر میکنم.
از این ور هم همه ی دوستام ازدواج کردن یکی از همین دوستان صمیمی من هم چند روز پیش ازدواج کرد نمیتونم با اونا هم حرف بزنم یا دوستی مثل خودم مجرد ندارم که همدیگه را درک کنیم.
هم احساس شکست میکنم هم احساس تنهایی
اصلا علاقه ام به این استاد طوری بود که میخواستم همه ی جریانات زندگی ام را برای اون تعریف کنم مثلا بهش بگم من به چی علاقه دارم و... همش میخواستم جلب توجه کنم.
میتونم بره ارشد دانشگاه خودمون بدون کنکور قبول بشم ولی به خاطر این استاد نمیخوام برم چون حس میکنم اگر جلو چشام باشه سخت فراموشش میکنم و باز هم دو سال زندگی ام به تباهی خواهد رفت.
بازم تشکر میکنم عزیزان

---

اصولا بچه زرنگای بدون کنکور عاشق بچه زرنگا یا استادا میشن
طبیعی هست
فک میکنیم مث خودمونن
ولی وقتی نزدیک میشه روابط و به صحبت های خصوصی تر کشیده میشه
می فهمیم تحصیل یه بخش کوچیک هس فقط

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط afsaneh20

سلام دوستان
دیگه به این نتیجه رسیدم که آینده ی بدون اون برام ارزشی نداره
حتی میخوام کنکور هم بخونم ولی میگم چه فایده دیگه نمیتونم اونو ببینم
چندتا دوست هم داشتیم که تو این موقعیت ها کمکم کنن ولی اونا هم تازه ازدواج کردن و دیگه سراغی از من نمیگیرن
انگار فقط دوستای روزهای خوشی هستن فقط اگه امتحان داشته باشیم و مشکلی درسی داشته باشن یا لنگ پروژه باشن سراغ من میان
واقعا برای خودم متاسفم که حتی یه دوست هم ندارم تو این جریان منو کمک کنه الان به این نتیجه رسیدم که تو این دنیا به غیر خودم همه فقط به فکر خودشون هستن
من درسم خیلی خوب بود تو دانشگاه هم فقط به خاطر اینکه درسم خوب بود سراغم اومدن
الان که دچار این شکست عشقی شدم دلم از همه گرفته از همه به غیر عشقم نمیدونم چرا هنوز دوستش دارم و محبتی که تو قلبم هست از قلبم نمیره

---

من هم دقیقا حس شما رو داشتم
تو این سایت خیلی ها میگن با دخترا دوست شید
ولی دوست دختر صمیمی من تو بدترین شرایط ولم کرد چرا؟
به خاطر دوست پسرش از سهمیه ی بدون کنکور خودم نگذشتم
دوست پسرش هم 6 ماه بعد ول کرد رفت
دیگه به این نتیجه رسیدم که دخترا تو این سن فقط بره پروژه و اینا میخوان شما رو
و تقریبا همه ی دخترا دوس دارن با پسرا دوست شن نه دخترا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nafiseh joon

اصولا بچه زرنگای بدون کنکور عاشق بچه زرنگا یا استادا میشن
طبیعی هست
فک میکنیم مث خودمونن
ولی وقتی نزدیک میشه روابط و به صحبت های خصوصی تر کشیده میشه
می فهمیم تحصیل یه بخش کوچیک هس فقط

---

سلام خانم نفیسه.نمی دونم چرا تاپیک های شما قفل میشه.به هر حال امیدوارم این نظر منو بخونید.

من تاپیم شما رو خوندم شما یه جا اشاره کردید که به بقیه میگه فدات و.. ولی به شما اصلا نمی گه و..
من این طوری برداشت کردم که این اقا کلا توی فاز ازدواج نیست با دخترا قط دوست میشه ولی احتمالا ادم با وجدانی هستند !! بعدش ایشون بعد مدتی متوجه شدند که ایشون کاری نکنند شما همین طوری دلباخته ی ایشون شدید لذا کاری نکردند که بیش تر احساسات شما رو به بازی بگیرند..از طرفی اون خانم های دیگه نه احتمالا بر عکس شما بودند و این اقا برای این که دل اونا بتونه ببره طبیعتا از الفاظ محبت امیز و چنین رفتار هایی استفاده میکرده.

خواستم بگم در واقع دلیلش این هست به نظر من.به هر حال گذشته ر وفراموش کنید و سعی کنید باهاش کنار بیاید.باز خدا رو شکر کنید اتفاق بد تر از این براتون نیفتاده.انشالله خوشبخت بشید.