دوزخ تضاد -- مشکل مزمن در بی علاقگی به همسرم و احساس خلا در زندگی

سلام به همه عزیزان سایت همدردی
ایام به کام
من مردی 34 ساله هستم. کارمند. متاسفانه در زندگی مشترکم احساس زیبای عشق، بی تابی های احساسی و خوب بده بستان های عاطفی زناشویی رو کم احساس کردم. صریحا میگم به نظرم می رسه مشکل از همسرم نیست. آخه تا این حرفو میگی فورا میگن که به همسرت بگو برات بیشتر وقت بزاره و چه میدونم حتما سرده و از این حرفا. ولی درد من این نیست به خدا. من بهش اون حس لرزش دل اون حس بی تابی رو ندارم. شاید بگین خوب مگه مرض داشتی کسی رو که بهش حسی نداشتی بگیری. خوب شاید راس بگین. اما خوب من دارای مشکلات ارتباطی و همین طور فکری زیادی بودم و اینا شاید دست به دست هم داد تا اینجور بشه. و این مسئله علی رغم اینکه زندگیمو دوس دارم ونمیخوام به همسرم خیانت کنم اذیتم میکنه. خیلی شدید هم اذیت میشم. این تشبیهم درست نیست ولی حس آدمی رو دارم که خیلی گرسنه اس ولی واسه اینکه با اعصابش بازی کنن جلوش غذایی رو بزارن که بهش رغبتی ندارن. قبول کنین که هرچقدر هم که بالغ باشیم و بزرگ به هر حال این بچگی ها لازمه تداوم زندگیه و باعث از یکنواختی درآمدنش و متاسفانه من این قسمت رو تاحدودی کم دارم تو زندگیم. مشاور زیاد رفتم. بارها تلاش کردم این حس رو تو زندگیم ایجاد کنم. مثلا به همسرم بگم آرایش کنه و چه میدونم لباسی که دوس دارم بپوشه و از این حرفا ولی بعد از یه مدت فهمیدم دارم خودمو گول میزنم و به خودم تلقین الکی میکنم. خواهش میکنم بهم راهنمایی کنین اگر راهی هست که این رنج تو زندگیم رفع بشه. گاهی با خودم کنار میام که خوب اینطور شده حالا تو بچه داری زن داری بهش تعهد داری، اما خوب باز یه نور امیدی تو دلم روشنه که شاید بشه وضع عوض بشه و همین نور امید گاهی خیلی اذیتم میکنه. من دستکم به نظرهای همدلانه شما احتیاج دارم، لطفا دوست تنهاتونو از نظرات ارزشمندتون محروم نکنید.

سلام.خیلی با ارزش هست که به فکرخیانت نیستی وبا ارزشتراینکه به فکر درست کردن هستی.من دو نکته بنظرم میرسه۱_اول اینکه عشق رو بایک نوع کمالگرایی ترکیب کردی و نگرانی من اینه سیمایی دست نیافتنی ازعشق توذهنت باشه.مثلا لرزش دل همیشه تکرارنمیشه بالاخره اونم عادی میشه.بیشترین معیاربرای سنجش عشق، آرامش هست.دوم:مطابق تحقیقات روانشناسی انسانها اگریک درصد احتمال بدن که میتونستن یک عشق جالبتروبهتر داشته باشن مغز شروع به سناریو سازی وفانتزی سازی ازآنچه رخ نداده میکندوبرعکس اگربپذیرد که تنهاسهم وقسمت زندگیش همون بوده که الان دراختیار دارد نوع تفکراتش تغییرمیکنه واحساس دلپذیرتری همراه بانوعی شکرگزای بهش دست میدهد

سلام به برادر عزیزم و طاعاتت قبول

خب من فکر میکنم درصدی بیشتر از زندگیهای امروز دچار چنین مشکلاتی هستن . وبه نوعی دارن میسوزنو میسازن .

یعنی اینکه اگه براشون فرصتی دوباره از انتخاب همسر قرار بدیم شاید همسر الان شونو انتخاب نکن و پشیمون باشن
شما هم جزو همین دسته هستید و تمام راهای بازگشت به علاقه و عشق به همسر فعلی تونو سپری کردین وباز هم حسی ندارین
سوال 1 همسرتون چطور اون در چه وضعیتی قرار داره
2 سن فرزند یا فرزندانتون چه قدر
3 چند سال ازدواج کردین
4 سالگرد ازدواجتون کی بود یادت میاد برا خانمت کادو گرفتی
5 حس تنوع گرایی شما در چیه . در زیبایی و مساییل مربوط یا در اخلاقیات و تفکرات و رفتار های پیش رو

شما با ظاهر سازی سعی در بهبود اوضاع کردین و تلاشتون قابل تحسینه ولی دوست عزیزم اشکال شما از چشماتون نیست از باطن شماست . در این زمینه خود درمانی کنید .
برا شروع دو نکته
1 میتونید از همسرتون کمی دور بمونید تا نبینیش . خودت را بسنجی ببینی طاقت داری و اینکه چقدر دلتنگش میشی
2 برادر من اگه خدا نکرده زبونم لال فردا از خواهرم جداشدی چه تضمینی وجود داره چند سال بعد دوباره همین افکار به سراغت نیاد و زندگیت بدتر از امروز نشه
روزی که با همسرت ازدواج کردی مطمعنا تمام معیار های شما رو داشته وعاشقش بودی و بهانه قبول نیست اسلحه رو شقیقت نبود که ..همسر امروزت همون دختر زیبای دامادیته میگی دروغ میگم پاشو برو دوباره نگاهش کن با همون چشمای زمان دامادیت نگاه کنی ها
فکر خوشبختی فرزندت باش
بدرود

چرا این حس برای شما بوجود اومده؟ ظاهرشونو نمیپسندی؟ یا رفتارشونو؟
اگه مشکل ارتباطی دارید،باهم حلش کنید، با کمک مشاور
شاید شما دارید رابطه تونو با رابطه ی کسی مقایسه میکنید. مثل دوست یا همکار یا ... ولی بدونید ظاهر رابطه ی همه خیلی زیبا و عاشقانه ست، از درون ممکنه خیلی اینجوری نباشه
شما باید سعی کنید که صمیمیت بیشتر ایجاد کنید، وگرنه ظاهر هرچقدر هم جذاب باشه بعد از مدتی عادی میشه
شما باید سعی کنید موضوعات جالبی برای گفتگو پیدا کنید، راجع به خواسته هاتون و نیازهاتون باهاش راحتتر باشید جوری که دلش نشکنه، سعی کنید مثل دوتا دوست صمیمی باشید. اینطوری همیشه دلتنگش میشید

من چندتا احتمال به ذهنم می رسد راجع به اینکه چرا به دنبال چنین رابطه ای هستید. لطفا خودتان بگویید کدامش درست است :

1- شما قبلا با دختر دوست بودید یا نامزدی داشتید که رابطه رمانتیکی که می گویید با هم داشتید. اما نتوانستید با هم ازدواج کنید و همیشه به دنبال حس آن موقع می گردید.
2- شما دوست داشتید قبل از ازدواج با کسی رابطه رمانتیک و دوستی برقرار کنید و بعد از مدتی با هم ازدواج کنید. یعنی دوست داشتید اول رابطه داشته باشید و بعد عاشقانه ازدواج کنید. اما این اتفاق نیافتاد و شما با نظر خانواده و به صورت سنتی ازدواج کردید .
3- شما از قبل از ازدواج این تصاویر خیال انگیز عشقی را که از آن سخن می گویید در ذهنتان داشتید حالا یا در فیلم ها دیده اید یا کتاب خوانده اید یا در دوستی های دختر و پسر . به هر حال قبل از ازدواج این تصاویر را داشتید. بهتر بگویم تصور شما از ازدواج یک رابطه خیال انگیز عاشقانه و تپیدن دل و بی قراری بود. اما وقتی ازدواج کردید با واقعیت دیگری روبه رو شدید. هیچ یک از آن چیزهایی که خیال می کردید در ازدواج نبود و ازدواج متفاوت از آن ذهنیت های قبلی شما بود.

4- شما از رابطه بین پدر و مادرتان همیشه ناراحت بودید. معتقد بودید که روابط آنها دوستانه و صمیمی نیست و از محیط خانواده خود ناراحت بودید. تصور می کردید پدر و مادر شما رابطه اشتباهی دارند و ازدواج این چیزی نیست که بین پدر و مادر شما است. برای همین تصمیم گرفتید بعد از ازدواج خودتان زندگی ای متفاوت با آنها بسازید . یک زندگی عاشقانه رویایی و به آنها نشان دهید که زندگی آن چیزی نیست که آنها می گویند و اشتباه کرده اند. اما بعد از ازدواج خودتان دیدید که ازدواج آن طور که فکر می کردید نیست یک رابطه جدی است . هم از خانواده قبلی و هم از خانواده جدیدتان سرخورده شدید.

5- شما انسانی نیستید که با آرامش زندگی کند. شما انسانی هستید که خواهان هیجان ، شور و تحرک و شیطنت است. ازدواج بعد از مدتی تبدیل به یک زندگی عادی و معمولی می شود. اما شما نمی توانید این عادی و معمولی بودن را تحمل کنید و حس می کنید در قفس گیر افتاده اید. شما به دنبال آن هیجانهای احساسی هستید که می گویید در زندگی با همسرتان به دست نیاورده اید. همسر شما خوب است اما شما خوب بودن او را نمی خواهید. شور و هیجان و احساسات سرکش و... می خواهید و به دنبال آن هستید. شاید در بقیه جنبه های زندگی هم همین طور باشید.

6- شما خلائی درونت داری که آزارت می دهد. چیزی در درون شما اذیتتان می کند . برای همین می خواهید با شور احساسی و رمانتیک با همسرتان آن را پر کنید. اما نه موفق می شوید آن احساسی را که می خواهید به دست بیاورید و نه مشکل درونی تان حل شده است.

با سلام
دوست گرامی شما باید سعی کنیدسکان کنترل را از دست احساساتتون بگیرید.

هر چه بیشتر به این احساسات بها دهید مطمئن باشید غریزه سیر ناشدنی ما آدم ها سر کش تر خواهد شد .

فرض کنید این شور و هیجان را دریک فرد جدیدی به دست آوردید وحتی نه در بهترین حالت درکنار همسرتان اون رو به دست بیاورید اما زمانی که احساسات شما رو کنترل می کنه بعد از مدتی نمی توانید پاسخ گوی نیازهای سرکش احساسی تون باشید.

لازمه یه تغییراتی در دیدگاهتون ایجاد کنید .

زیبایی و معنای زندگی را فراتر از شور و هیجانات زود گذر بیابید

وبه جای آنکه احساساتتان شما را کنترل کند شما احساساتتون را کنترل کنید.

سلام چقدر این موضوع رایج شده. من میخواستم امشب شبیه همین تایپیکو برای خودم بزنم...
اما فکر کنم حرف جدیدی کسی برای من نداشته باشه... این یه درد بی درمونه شاید... اما من دنبال تپش قلب نیستم فقط یک احساس ساده علاقه مندی آیا زیاده؟

- - - Updated - - -

سلام چقدر این موضوع رایج شده. من میخواستم امشب شبیه همین تایپیکو برای خودم بزنم...
اما فکر کنم حرف جدیدی کسی برای من نداشته باشه... این یه درد بی درمونه شاید... اما من دنبال تپش قلب نیستم فقط یک احساس ساده علاقه مندی آیا زیاده؟

سلام خدمت برادرم.
تپش قلب رو3جا میشه دید
1- در اوایل ازدواج.
2- در رابطه ی دوستی دختر و پسر (اون هم اوایلش)
3- در فیلم هندی
بعضی هیجانات لازمه ی زندگی هست که زن وشوهر خودشون باید بسازندش. اما اون احساساتی که شما دنبالشین به هیچ وجه به طور مستمر در هیچ زندگیی نیست.من و شوهرم عاشق همیم اما خیلی کم لرزش دل پیش میاد.
من نمیدونم شاید شما سودای کس دیگه ای رو در سر پروروندید وبه خاطر تعهد به خانمتون اون رو از خودتون دور کردید و حالا دلتون برا اون رابطه تنگ شده.
خانمی که شما انتخواب کردید به واسطه ی انتخوابتون لیاقت خوشبخت بودن رو داره.
لرزش دل فقط در1صورت مستمر میمونه و اون وقتیه که عاشقانه دلت برا خدامون بتپه


دوستان عزیز من خیلی وقته منتظر جوابم .مدتی نبودم اما خیلی وقته برگشتم.لطفا به تاپیک من هم سر بزنید.
( اختلاف و دعوا با خانواده همسر_مشکلات ارتباطی>هرچی ناز مادر شوهرم رو میکشم بد تر میشه ازش بدم میاد)

سلام ،چون سنمون نزدیک به هم هست بذار داداشی صدات کنم:43:
دوست دارم از چند زاویه به موضوع نگاه کنیم،اول یه بخش از حرفی امام خمینی رو براتون میذارم(اگه خدایی نکرده به این مرد اعتقاد نداری برو بدون پیش داوری در موردش تحقیق کن کلی عشق و تپش قاب انشاالله میاد تو زندگیت):
ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن ﻗﺪرت ﻣﻄﻠﻖ طﻠﺐاﺳﺖ ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﻗﺪرت ﺧﺪا،ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻓﺎﻧﯽ در او ﺑﺸﻮد و اﯾﻦ ﺣﺪ ﻧﺪارد، ﻻﺣﺪ اﺳﺖ . ﻟﮑﻦ ﭼﻮن ﻣﺎ ﻣﻄﻠﻊ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ،ﻧﻤﯽ ﻓﮫﻤﯿﻢ ، از اﯾﻦ ﺟﮫﺖ ، ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ اﯾﻦ ﭼﯿﺰھﺎ را ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﻢ ، و ھﻤﻪ ﻋﺬاﺑﮫﺎی اﻧﺴﺎن ﺑﺮای ھﻤﯿﻦاﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ. اﯾﻦ ﭼﻨﺪ روز دﻧﯿﺎ رﻓﺘﻨﯽ اﺳﺖ ، اﯾﻦ رﯾﺎﺳﺘﮫﺎرﻓﺘﻨﯽ اﺳﺖ ، آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ ﮐﺮدﯾﻢ و در ﻣﺤﻀﺮ ﻣﻘﺪس ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﭼﮑﺎره ھﺴﺘﯿﻢ .
حرف رو اون آقا زدن ولی من دوست دارم کمی باز ترش کنم،داداشی الآن شما فکر میکنی که کاشکی زنی داشتم که دلم براش میلرزید،ولی دورتر رو ببین 40 سال دیگه وقتی دیگه یواش یواش داری باور میکنی که دیگه وقت رفتنه،وقت کندن از همه چیز هایی که باهاشون انس داشتی ، یادم به این آیه افتاد که حضرت ابراهیم برای محاجه با نمرود به کار برد

فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَـذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لا أُحِبُّ الآفِلِينَ:

پس چون شب بر او پرده افكند، ستاره‏اى ديد گفت: «اين پروردگار من است.» و آن گاه چون غروب كرد، گفت: «غروب‏ كنندگان را دوست ندارم.»
به قول مولوی : خلیل آسا دم از ملک یقین زن ندای لا احب الآفلین زن
مخلص کلام اینه که ما برای عبادت و خواستن خدا خلق شدیم(

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ)

ولی نمی دونیم تمام هویت ما به اینه که خدا روبپرستیم اینجاست که(الغریق یتشبث به کل حشیش) به هر چیزی برای رهایی از این بی هویتی چنگ میندازیم و فکر میکنیم امروز خونه خوب ندارم وگرنه خوشحال بودم وقتی خونه میاد اول یکم خوشحالیم

- - - Updated - - -

سلام ،چون سنمون نزدیک به هم هست بذار داداشی صدات کنم:43:
دوست دارم از چند زاویه به موضوع نگاه کنیم،اول یه بخش از حرفی امام خمینی رو براتون میذارم(اگه خدایی نکرده به این مرد اعتقاد نداری برو بدون پیش داوری در موردش تحقیق کن کلی عشق و تپش قاب انشاالله میاد تو زندگیت):
ﻗﻠﺐ اﻧﺴﺎن ﻗﺪرت ﻣﻄﻠﻖ طﻠﺐاﺳﺖ ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﻗﺪرت ﺧﺪا،ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻓﺎﻧﯽ در او ﺑﺸﻮد و اﯾﻦ ﺣﺪ ﻧﺪارد، ﻻﺣﺪ اﺳﺖ . ﻟﮑﻦ ﭼﻮن ﻣﺎ ﻣﻄﻠﻊ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ،ﻧﻤﯽ ﻓﮫﻤﯿﻢ ، از اﯾﻦ ﺟﮫﺖ ، ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ اﯾﻦ ﭼﯿﺰھﺎ را ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﻢ ، و ھﻤﻪ ﻋﺬاﺑﮫﺎی اﻧﺴﺎن ﺑﺮای ھﻤﯿﻦاﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ. اﯾﻦ ﭼﻨﺪ روز دﻧﯿﺎ رﻓﺘﻨﯽ اﺳﺖ ، اﯾﻦ رﯾﺎﺳﺘﮫﺎرﻓﺘﻨﯽ اﺳﺖ ، آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ ﮐﺮدﯾﻢ و در ﻣﺤﻀﺮ ﻣﻘﺪس ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﭼﮑﺎره ھﺴﺘﯿﻢ .
حرف رو اون آقا زدن ولی من دوست دارم کمی باز ترش کنم،داداشی الآن شما فکر میکنی که کاشکی زنی داشتم که دلم براش میلرزید،ولی دورتر رو ببین 40 سال دیگه وقتی دیگه یواش یواش داری باور میکنی که دیگه وقت رفتنه،وقت کندن از همه چیز هایی که باهاشون انس داشتی ، یادم به این آیه افتاد که حضرت ابراهیم برای محاجه با نمرود به کار برد

فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَـذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لا أُحِبُّ الآفِلِينَ:

پس چون شب بر او پرده افكند، ستاره‏اى ديد گفت: «اين پروردگار من است.» و آن گاه چون غروب كرد، گفت: «غروب‏ كنندگان را دوست ندارم.»
به قول مولوی : خلیل آسا دم از ملک یقین زن ندای لا احب الآفلین زن
مخلص کلام اینه که ما برای عبادت و خواستن خدا خلق شدیم(

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ)

ولی نمی دونیم تمام هویت ما به اینه که خدا روبپرستیم اینجاست که(الغریق یتشبث به کل حشیش) به هر چیزی برای رهایی از این بی هویتی چنگ میندازیم و فکر میکنیم امروز خونه خوب ندارم وگرنه خوشحال بودم وقتی خونه میاد اول یکم خوشحالیم

- - - Updated - - -

بقیه اش
بعد دوباره اون احساس میاد سراغمون و ما دلمون دوباره هوای یه چیز دیگه میکنه،یه زنی که دلم براش تاپ تاپ کنه ،یه بچه که از تنهایی در بیام،موبایل بهتر ،ماشین بهتر و..........
ز دست دیده ودل هر دو فریاد که هر چه دیده بینه دل کنه یاد بسازم خنجری نیشش ز فولاد زنم بر دیده تا دل گردد آزاد
خدا می فرماید وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ و نباشيد مثل كسانى كه خدا را فراموش كردند و خدا هم خودشان را از يادشان برد
داداشی هر چقدر خدا رو فراموش کنیم بیشتر از خودمون دور میشیم ،پس برو سراغ اصل کاری تا وقتی میخوای ملک الموت رو دیدار کنی خوشحال باشی که کسی رو داری منظوطم اینه که با خدا انس گرفتی و این انس رو با خودت میتونی اون دنیا هم ببری.
قسمت دیگه حرفم در مورد شیطان هست و اثر اون که خیلی زیاده و خیلی از فکرها ،خواسته ها ،رنج ها و........از جانب اونه خب اول چند آیه

أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ:

اى فرزندان آدم، مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد، زيرا وى دشمن آشكار شماست؟

يَا بَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْءَاتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ

• ای فرزندان آدم ، شيطان شما را نفريبد ، همچنان که پدر و مادرتان را ازبهشت بيرون راند ، لباس از تنشان کند تا شرمگاهشان را به ايشان بنماياند او و قبيله اش از جايی که آنها را نمی بينيد شما را می بينند ما شيطانها را دوستان کسانی قرار داديم که ايمان نمی آورند
• إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
• جز اين نيست كه نجوا از شيطان است، تا كسانى را كه ايمان آورده‏اند محزون كند، ولى جز به اذن خدا هيچ آسيبى به آنها نمى‏رساند، و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند
• مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ
  از شرّ وسوسه‏گر پنهان شونده [و بازگردنده‏]
• خیلی نمیخوام توضیح بدم واژه شیطان در قرآن 88 بار تکرار شده و این نشون دهنده اهمیت موضوع شیطان هست(والبته جالبه بدونید واژه فرشته هم 88 بار تکرار شده)

- - - Updated - - -

چیزی که در مورد شیطان مهمه بدونید اینه شیطان طوری آدم وسوسه میکنه وفکرای مختلف(حتی بعضی وقت ها لازم باشه فکر عبادت وخوبی کردن)رو توی دل و ذهن آدم میکاره که خود فرد فکر میکنه اون فکر یا ایده از خودشه وچون دشمنی عمیقی با داره از این ظرفیت خودش به شدت استفاده میکنه،برای همین خیلی نیاز هست که به خدا پناه ببریم.عزیز دلم کار شیطون از این راه خیلی فریبنده هست و در قرآن بار ها اومده که شیطان اعمال (وخوب همین طور افکار رو)زینت میکنه
وَ إِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ وَ قالَ لا غالِبَ لَکُمُ الْیَوْمَ مِن النّاس و اِنّی جار لَکُم: شیطان کردارشان را در نظرشان بیاراست و گفت: امروز از مردم کسى بر شما پیروز نمى‏شود و من پناه شمایم.
خب در مورد شما شیطان میاد وتخم چند فکر رو توی ذهن شما به صورت زینت داده شده و در ظاهر منطقی میکاره ولازم باشه هزار توجیه از خواجه حافط شیرازی و حرف فلان روانشناس و...... میذاره که زندگی بدون عشق پوچه.حالا شما که فکر میکنی این ایده منطقی هست و مخصوصا از جانب خودت هست و خوب خیلی ها حتی مثلا فلان عارف هم چنین حرفی رو زده پس حتما درسته و شما با سر دنبالش میرید.شیطون نامرد به هر حال بعد از این همه گول زدن تجربه اش خیلی زیاد شده و میدونه این ایده برای ذهن شما موجب چه رفتار هایی خواهد شد و چون یک ایده کلیدی هست چه جور شما با این حرف زینت داده شده نسبت به ذهن خودتون(قرار نیست که حتما مستقیم بندازتتون تو آتیش دانه میریزه تا کنار آتیش و وقتی کنار گودال قرار گرفتید با نامردی تمام شمارو داخل گودال میندازه)شاید غلط نباشه ولی در مسیر زندگی شما به شدت خلل وارد میکنه چون شما فکر میکنید این فکر درسته ،دلایل به ظاهر منطقی هم براش دارید ومهمتر از همه فکر میکنید این نظر حقیقی خودتون هست پس خودتون رو با این فکر مانوس می بینید.هر موقع هم میخواید با ابزاری مثل تلقین که خدا به دلتون میندازه این مانع رو بردارید دوباره یه ایده دیگه میاره که تلقین فریب خود هست .خوب شما می بینید توی زندگی خیلی ها هم با تلقین نادرست خودشون رو فریب دادن پس یه حکم کلی صادر میکنید که بله هر تلقینی خودفریبی هست با این که تلقین درست و بجا یکی از ابزار های مهم دین هست که روایاتی هم در مورد هست وحتما موقعی که مرده رو تو گور هم میذارن دین دستور داده که به مرده تلقین کنید(نمیخوام اینجا در مورد درستی و حکمت این موضوع بحث کنم).خب شما میگید که این حرفها در مورد عاشقی و تلقن به ظاهر در سته ولی من میگم شیطون نمیاد یه ایده غیر منطقی بده که شما همون اول بهش بخندین. شیطون همه عمر شما رو زیر نظر داشته(بله فکر میکنید ممکن نیست ولی خب شیطون که تنها نیست کلی دست چرورده های آبدیده داره)تمام ظرافت ها تفسیر های شما از انواع ایده ها و نوع ترکیب اون با غرائز و......... میدونه حالا با توجه به همین اطلاعات یه ایده به ظاهر منطقی رو تو ذهن شما میکاره(میگم به ظاهر نسبت به تفسیر ذهن شما میگم وگرنه ممکنه حکم کلی درست باشه)و شما رو دنبال نخود سیاه میفرسته.فعلا میخوام حرف رو تموم کنم برای همین یه پرسش وپاسخ از آقای بهجت رو میزارم نتیجه گیریش به عهده خود شما:
چندی است که اسیر محبت به شخصی شده ام و عنان از کفم ربوده شده، چه کنم؟
ج: عاقل، به اکمل و اجمل و انفع و ادوم، محبت پیدا می کند و ترجیح می دهد محبت او را بر محبت غیر؛ با اینکه محبت اکمل، دافع شرور و بلیات است، بخلاف محبت غیر.

سلام...
من یه دخترم،28ساله و با تفکرات شما.... همیشه فکر کردم تپش قلب معنی عشق و علاقست پس قلبم با دیدن هرکس میزنه مدت ها فکر میکنم بهش علاقه دارم و عذاب میکشم که جلو خودمو بگیرمو کنترل کنم و دقیقا حس شمارو درک میکنم...
واقعا سخته کنترل گاهی که من سرم و قلبم اونقدر درد میگیره که میگم پس دارم میمیرم... حالا من مجردم ولی نمیخوام تسلیم این حس بشم، نمیخوام عادت کنم چون بنا به نظر دوستان روزی میشه این ادمم تکرار میشه و دیگه قلبم نمیزنه اونوقت اگه عادت کرده باشی که دنبال دلت بری که واویلاست....
من همش رابطه خودمو با فردی که تو زندگیم هست با رابطه دیگران مقایسه میکنم با دوس دختر پسرای دیگه با تازه عروس دامادا.... طرف مقابلمم همش مقایسه میکنم که تیپش چطوره، قیافش چطوره،شاید قلبم نمیلرزه از فلانه یا از فلونو....
هزار توجیه واسه خودم و تنها کار کمک خواستن از خداست که نجاتم بده....
باید جلوی این شیطان درونتو وایسین و به این فکر کنید که اونه داره شمارو ووسوسه میکنه البته من خودم خیلیییی سختمه... واسه اقایون 100 برابر سختتره میدونمم..... ولی تلاش کنید
به خوبیهای همسرتون نگاه کنید... به دیگران و اطراف نگاه نکنید...حتی موقع حر زدن با یه زن تو صورتش نگاه نکنید... سعی کنید سختی زندگی دیگران رو ببینید تمام اونایی که با تپش قلب ازدواج کردنالن چطورن.... منم دوستامو میبینم که همه عاشقانه ازدوج کردن ولی مشکلات زندگی اصلا تپش قلب و رمانتیک بازیو از یادشون برده...
البته اینو بگم که ذهن من و شما مقائمت میکنه و میگه نه زندگی من همیشه با عشق میمونه و اینطور نمیشه...
این یه نبرد نابرابره ولی باید مقاومت کرد.....
امیدوارم خدا به ادمایی با تفکرات غلط ما کمک کنه که به ارامش برسیم......آمین....:203:

سلام به همه دوستان به همه عزیزان که از دیشب تا امروز منو از همراهیشون دریغ نکردن. همین که برام وقت گذاشتین و به مشکلم فکر کردین برای من بی نهایت احساس آرامش به ارمغان آورده، بی نهایت. من به دلگرمیتون احتیاج دارم. اونایی که گفتن من کمالگرا هستم کاملا درست گفتن. متاسفانه این مشکلو دارم. بدتر از اون به دلایلی که تنهایی الانمو کاملا نشون میده شدیدا مهر طلبم. هرچه هست به یک نتیجه رسیدم: توی همه این سالهایی که خودمو زجر دادم که خودمو اصلاح کنم که این ویژگیهایی اخلاقیمو درمان کنم، جز اذیت بیشتر چیزی نصیبم نشد، حالا دلم میخواد کنار بیام با مسائلم. این آرامشی بهم میده که سر فرصت شاید در زمانی طولانی تر تعدیلشون کنم. کنترل احساسات برای من خیلی سخته و محیط کار من جایی است که باید با ده ها دانشجو در ارتباط باشم و چنان که افتد و دانید، خود به خود بحث مقایسه رو پررنگ می کنه. لطفا دوستان من بمونید.

- - - Updated - - -

دوست مهربانم
من 8 سال هست ازذواج کردم. یه پسر 6 ساله دارم و دختری که دو ماه دیگه دنیا مییااد. زندگیمو خیلی دوس دارم. آخرین بار هم یادمه که برای خوشحال کردن همسرم چه کردم و چطور ذوقزده اش کردم. مطمئن باش روزهایی مدید هم برای آزمودن حس خودم ازش دور موندم. عجیبه شاید من مبتلا به دوشخصیتی هستم که هستم. درکنارش در همه اون لحظاتی که از کنارش دور بودم بهش علاقه مندم ولی باز دلم چیز دیگری هم میخواد. باز خودم رو آزمودم و دیدم که چیزی فراتر از تنوع طلبیه. باور کنید

من درک میکنم که درشرایط بیرون ممکنه یه مقایسه زیرپوستی واردافکارت بشه.

اما این قطعی نیست چون احساس ما درموقعیتهای مختلفی که قرارمیگیریم بسیارتحت تأثیرافکار ذخیره شده ی قبلی ما درمورد اون موضوع هست.


بنابراین برای تعدیل احساس وکمالگرایی،نیازبه دانش بیشتر+مهارتهای ارتباطی داری این به تعدیل احساساتت کمک میکنه.


مثلابایدتعریف وشناختت ازعشق زمینی(همسر)مشخص بشه .تعریفت ازعشق آسمانی و عشق ورزی به سایرپدیده ها رومشخص کن.


حدیثی ازپیامبر(ص)میگه اگر وسوسه ای به شمارسیدهماندم به نزدهمسرخودبروید.

.بعضی از متأهلین پس ازمدتی زندگی مشترک دوباره هوای یه عشق تازه میادبه سرشون من اینواز تجارب بیرون وتایپیکهای تالارمتوجه شدم.


امیدوارم این مرحله روبه سلامت بگذرونی.دراین لینک یک تعریف وحدودی شناخت از عشق ومعشوقه(همسر) معرفی شده یک سخنرانی حدود ۲۰دقیقه هست:




ازاینجا میتونی یه سخنرانی درمورد ارتباطات ببینی:

http://www.hamdardi.net/thread31818-2.html


این یک مقاله کوتاه درمورد عشق وزیباییست:

http://www.hamdardi.net/thread-28869.html

اینم درموردکمالگرایی هست:

http://www.hamdardi.net/thread-21869.html.

سلام

میشه لطفا از خصوصیات مثبت خانومتون بگید؟

از خصوصیات منفیشون هم بگید لطفا.

و اینکه چه چیزهایی دوست داشتین خانومتون داشتند ولی ندارند؟

مثلا زیبایی؟ آرایش؟

دوست داشتین بیشتر بهتون محبت کنند؟ عاطفی باشن؟

عشوه و ناز زنانه؟

شاداب بودن و با نشاط بودن؟

سلام اقای آمو :72:
نگران نباشید هر مساله ای یه راه حلی داره
و نکته مهم و مثبت اینه که رابطه براتون مهمه و میخایین بشناسین و در صورت وجود مشکل حلش کنید.

قبل از هر راهنمایی و نظری یه سوال خیلی مهمی وجود داره که بسته به اون جواب فرق میکنه.

ایا اوایل یا زمانی بوده که نسبت به همسرتون احساس عاشقانه داشته باشین؟
یا نه از همون اول احساستون نسبت بهش سرد بوده؟بعدا که فکر کردی مورد بهتری هم میتونه باشه از چشمت افتاده؟

فکر کنید به این سوال و لطفا جواب بدین.

سلام دوباره
من نسبت به این مشکل خیل دارم اذیت میشم. دیگه شب و روزم شده خود خوری. پر از رویا و فانتزی و خیالات
خدا رو شکر که وضع مالیم متوسطه وگرنه می ترسیدم دست به کارای احمقانه بزنم.
ایشون خیلی خوبن ولی کاملا از معیارهای من دور
ظاهر
تن صدا
برخورد و فرهنگ خانوادگی
شیوه برخورد با همسر
همه اینا در من جمع شده و شده حسرت
راستش دیگه بدم میاد بشینم هی صحبت کنیم
یه جورایی دیگه دل کندم
این توصیه ها رو که باهاش صحبت کن مشاوره برید برات آرایش کنه همه اینارو طی کردیم. گاهی شده با ظواهر کنار اومدم ولی این حس اونقدر ریشه ای یه که به رفتار و طرز فکر هم برمیگرده. عین آدمی هست م که به هر راهی پامیزارم که از این مشکل رد بشم با سر می خورم به دیوار.کاملا به توجیه و مثبت اندیشی و نمی دونم به بدتر از این فکر کن بی اعتقادم. این مشکل در من هست و راستش با توجیه حالم خوب نمیشه.

- - - Updated - - -

من از همسر ایده آلم این تصویر رو تو ذهنم داشتم:
1. زیبا به اون معنا که برام دلنشین باشه (حتی اگر از نظر دیگران زیبا نباشه)
2. مثل خودم آروم، درونگرا، اهل مطالعه و دارای اطلاعات عمومی بالا
3. سلطه گر نباشه و لجباز و گاهی مغرور (همسرم متاسفانه پر از این خصوصیاته یه مردادی به تمام معنا)
4.بد دهن نباشه و کوچه بازاری حرف نزنه
5. دارای خانواده تحصیلکرده (من واقعا هیچ سنخیتی با خانواده اش و باجناقام ندارم. بین جمعهاشون تنهای تنهام. وقتی جایی باشی که تحصیلاتت موقعیت شغلیت نوع سختیهات برای اون جمع بیگانه باشه و حتی گاهی حسادت برانگیز، اون وقت نه تنها تنها هستی بلکه گاهی مورد تهاجم )
6. ایشون همه جوره تظراتشو به من تحمیل می کرد و متاسفانه گاهی با بدترین روشها و این منو که یه شخصیت مهر طلب و به قول شما کمال گرا بودم نابود کرد.
7. حس و حال یه مرد تحصیلکرده رو بفهمه (ایشون هم لیسانس هستن ولی فکر کنید من چه مصیبتی داشتم وقتی یه همکلاسی خانوم بهم پیامک می داد که مثلا بگه فردا استاد نمیاد نیازی نیست از کارتون مرخصی بگیرین، همین چیز ساده از نظر ایشون حساسیت برانگیز بود، اینکه تو خونه مادر زنت حق نداشته باشی تنها بری بیرون تا یه بارم شده از روی علاقه ات به جای رفتن تو این فروشگاه و این فروشگاه بری فقط موزه های شهر رو ببینی)

- - - Updated - - -

مثبت های همسر من
1.منو خیلی دوس داره
2.برام از چیزی دریغ نمیکنه
3.با وضع متوسط مالیم کنار میاد
4.بهم وفاداره
5.معتقده و بی بندو بار نیست
چیزایی که دوس داشتم داشته باشه:
1.عشوه و ناز زنانه
2.انفعال های زنانه (از شوهر حساب بردن، اجازه گرفتن، یه جوری بگم متوجه بشین خانومم بیش از حد اخلاقای مردونه داره(قد بودن، کوتاه نیامدن، قاطعیت، تحمیل نظرات)
3.صدای نازک
4.زیبایی که به دلم بنشینه (من به خدا دنبال یه خانوم س. ک. س. ی. و مانکن نبودم. کسی که با دیدنش آروم بگیرم)
5. سلیقه در دکوراسیون و غیره ( ایشون خانه داری و غیره شون خوبه ولی اون سلیقه ای رو که یه خانوم به روز و تحصیلکرده باید داشته باشن ندارن)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

سلام
میشه لطفا از خصوصیات مثبت خانومتون بگید؟
از خصوصیات منفیشون هم بگید لطفا.

و اینکه چه چیزهایی دوست داشتین خانومتون داشتند ولی ندارند؟
مثلا زیبایی؟ آرایش؟

دوست داشتین بیشتر بهتون محبت کنند؟ عاطفی باشن؟
عشوه و ناز زنانه؟
شاداب بودن و با نشاط بودن؟

---

با این همه اختلاف چرا باهاش ازدواج کردی؟
معضل همون کورسوی امیده که بهش فکر میکنی!!شما باید این راه رو بی بازگشت ببینی تا آروم بشی!
دل به اون دخترای دانشجوی جوان نبند خانم خودت هم روزی جوان و جذاب بوده که جذبت کرده!!!!
اصلا چطور با هم آشنا شدید؟
خانمت از این مشکل خبر داره؟

من یه پسر بسته و خیلی پاستوریزه از یه خانواده فوق العاده بسته بودم. سر تنش های موجود در منزل بین والدین هم فاقد مهارتهای ارتباطی و اعتماد به نفس بار اومدم. راستشو بخواین زمانی که تصمیم به ازدواج گرفتم به چندین نفر پیشنهاد دادم، اما چون تحت تاثیر یه سری عقاید خیلی افراطی مذهبی بودم کسی بهم محل نمیزاشت. یه بارم به خواستگاری کسی رفتم که همکلاسیم بود و ایشون انقدر از موضع بالا با من حرف زد که وقتی می اومد بیرون از خونه داغون وله شده بودم. فکرشو بکنید بعد از تاهل همین خانوم دوباره شد همکلاسیم در فوق لیسانس و خانومم هم بو برد و چه حساسیتها و جنجالها. تو اولین محل کارم با دختری آشنا شدم که خیلی بهم و چیزای دلخواهم شبیه بود فقط دو سال ازم بزرگتر بود به او هم پیشنهاد ازدواج دادم ولی به بدترین شکل ممکن به بدترین شکل ممکن باهام برخورد کرد حتی بعد از ماه ها و ترک اون محل کار بازم بهش حس داشتم ولی اون گفت لطفا ادامه ندین. بعد از هشت سال هفته پیش فهمیدم که ازذواج کرده و با همسرش رفته کانادا باور کنید من اونو به خاطر خودش می خواستم و خصوصیاتش نه موقعیتش...
بگذریم، آشنایی من و همسرم در حالتی صورت گرفت که اصلا همو ندیده بودیم و مال یه شهره دیگه بود. واسطه معرفیش کرد. ایشون رو یه بار دیدم و در حالتی که همه انتظار داشتن زودتر از یکی بله بگیرم و قال قضیه کنده بشه و خودم در اوج بحران روحی و حنسی ازش بله خواستم. اونم تو یه خانواده فوق العاد معمولی و کارگری بود، قبول کرد (بعدا بهم گفت ازم متنفر بوده و به فشار خانواده که نمونه رو دستشون و به خاطر اینکه منو پسر پاکی می دونسته بهم بله داده). من دقیقا از لحظه عقد از کارم پشیمون شدم و اون حس دردناک ضرر کردن و گیر افتادن بعد از هشت سال برام عادی و فراموش نشده. خیلی حس عذاب آوریه. خیلی دردناک. من دارم تو زندگیی به سر می برم و زیر دین تعهدی پا میلغزونم که:
1. از لذت آشنایی، مجذوب شدن محروم موندم
2. از شیطنت های عاشقانه و بی تابی ها طعمی نچشیدم
3. و باکسی پیوند بستم که کمترین نقطه مشترک فکری و اخلاقی و روحی داشتیم با هم (حرفها و مناسبات اون با دوستاش برای من فوق العاده چیپ و در برابر حرفهای من و مناسبات من برای اون و خانوادش معنایی جز گنده دماغی، کسالت آور بودن نداشت)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته اردیبهشت

سلام اقای آمو :72:
نگران نباشید هر مساله ای یه راه حلی داره
و نکته مهم و مثبت اینه که رابطه براتون مهمه و میخایین بشناسین و در صورت وجود مشکل حلش کنید.

قبل از هر راهنمایی و نظری یه سوال خیلی مهمی وجود داره که بسته به اون جواب فرق میکنه.

ایا اوایل یا زمانی بوده که نسبت به همسرتون احساس عاشقانه داشته باشین؟
یا نه از همون اول احساستون نسبت بهش سرد بوده؟بعدا که فکر کردی مورد بهتری هم میتونه باشه از چشمت افتاده؟

فکر کنید به این سوال و لطفا جواب بدین.

---

- - - Updated - - -

توضیح دادم خانم پرنیان. پاسخهامو به افراد دیگر هم لطفا بخونید. باورتون میشه همین سایت هم بابت همون کورسوی امید میام. هی میخوام خودمو راضی کنم که بابا همه چی تموم شده باز با دیدن یه آدم موفق یا حتی وقتی با خودم خلوت می کنم می بینم نمی تونم این مشکل رو فراموش کنم. حتی بیرون با دیدن دختری که از نظر ظاهری به معیارام نزدیکه فرو می ریزم. حتی رمان هم که خیلی دوس دارم نمی خونم. به من بگید که آیا حس تسلیم سرنوشت شدن و فراموش کردن تغییر می تونه منو نجات بده؟ باور کنید این دو سه روزه بارها بی خیال سایت شدم که دیگه به خودم بقبولونم که آقا همه چی تموم شده ولش کن... ولی باز این حس لعنتی ولم نمی کنه. الان کار و مشغله ام رو ول کردم اومدم اینجا نظر خواهی. بارها تلاش کردم با هم کنار بیایم ولی تو یه موقعیت مثل دیدن یه فیلم یه شخص یا حتی تو خلوتام فوری به این قضیه فکر می کنم و به قول شما همی کورسوری امید مزخرف منو به تکاپو و برگشتن به حالت تردید وامیداره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط parnian1

با این همه اختلاف چرا باهاش ازدواج کردی؟
معضل همون کورسوی امیده که بهش فکر میکنی!!شما باید این راه رو بی بازگشت ببینی تا آروم بشی!
دل به اون دخترای دانشجوی جوان نبند خانم خودت هم روزی جوان و جذاب بوده که جذبت کرده!!!!
اصلا چطور با هم آشنا شدید؟
خانمت از این مشکل خبر داره؟

---

- - - Updated - - -

لطفا کمکم کنید
من مشکلاتی زیادی دارم مثل کمالگرایی مثل وسواس مثل ...انبان مشکلاتم. به قول خانم پرنیان همین کورسوی امید که ممکنه مشکل حل بشه منو تو بلاتکلیفی نگه داشته و تا میام با شرایطم خو بگیرم دیدن یه آدم و... منو دوباره به بلاتکلیفی می ندازه. مخصوصا وقتی یه مشکلی ازم حل میشه امیدوارم میشم این مشکل و مشکلای دیگه ام حل بشه و این تازه اول مصیبتمه کمکم کنید لطفا

برادر خوبم خصوصیاتی که از همسرتون شمردید کاملا عادی و طبیعیه که بیشتر خانمها دارند شاید شدیدتر . ولی شما چون احساس میکنید ایشون رو در حالت نوعی اجبار انتخاب کردید و ازدواجتون سنتی و به نوعی تحمیلی بوده و اینکه خیلی زود و به راحتی تونستید باهاش ازدواج کنید این احساسات در شما ایجاد شده . در صورتی که اگه ایشون هم همکلاسی شما بوده و به در خواست ازدواجتون هم جواب منفی میداد حالا احساس دیگری داشتید . همیشه میگم ادمها هر چقدر هم بزرگ بشن بازم مثل بچه هان . یه پسر بچه اسباب بازی خودش رو هر چقدر هم که گرون قیمت باشه نمیبینه چون براش عادی شده ولی یه ماشین پلاستیکی توی مغازه به شدت توجهش رو جلب میکنه . برادر گلم مقایسه ادم رو داغون میکنه شما حتی اگه بهترین و تحصیلکرده ترین و زیبا ترین زن دنیا رو داشتید مطمئنم بهتر از اون بازم وجود داشت و اونم بعد از یه مدت براتون عادی میشد .علاوه براون وقتی وارد زندگی باهاش میشدید میدیدید که نکات منفی زیادی هم داره . پس به نظر من مشکل از همسر شما نیست هرچند ایشون هم ممکنه مثل همه انسانهای دیگه نقطه ضعف هایی داشته باشه . ولی مشکل اصلی از دیدگاه و طرز نگاه شماست . ببخشید که صریح میگم شما با اینکه تحصیلکرده اید ولی به نظر میاد خیلی مغرورید . شما اگه از تمام افراد خونواده همسرتون سر ترید باید رفتار و کردار و حسن برخوردتون اینو ثابت کنه نه مدرک تحصیلیتون . بعدش هم این افکار شما که از اول ازدواجتون با شما بوده حتما و شکی ندارم که در رفتارتون و محبت به همسرتون تاثیر گذاشته . برادرم اینو به عنوان یه زن بهتون میگم زنها حتی از طرز نگاه همسرشون میفهمند که همسرشون چقدر دوستشون داره . با خوندن تایپک شما شدیدا متاسف شدم و برای اون زن بیچاره شدیدا دلم سوخت . خیلی سخته که در کنار مردی زندگی کنی و عمر و جوانیتو سپری کنی درحالیکه بدونی دوستت نداره . زجری بالاتر از این برای یک زن نیست . اینم بگم که حساسیت های خانمتون به اینجور ارتباطات با همکلاسی و همکار و غیره کاملا طبیعیه و نشون میده که ایشون برخلاف شما به شما علاقه داره . برادر گلم تا حالا چند بار بهش ابراز علاقه کردی ؟ شما همسرتون سرد مزاجید یا گرم مزاج ؟

1- بهترین راهنمایی برای شما این هست که برید پیش یک روانشناس.
خودتون که گفتید مشکلاتی مثل وسواس و ... دارید (که واقعا زجر آورده اگر درمان نشه و هر چی هم زمان بگذره بدتر می شه)

از نوشته هاتون هم مشخصه که بیشتر از اون که خانم شما مشکل داشته باشه (یا بهتر بگم با خانمتون مشکلی داشته باشید) با افکارتون مشکل دارید.
با خودتون درگیرید و این درگیری اذیتتون می کنه.

یک روانشناس خوب پیدا کنید و حتی اگر هزینه اش بالاست حتما مراجعه کنید.
آرامشی که بعد از درمان پیدا می کنید، به هزینه اش می ارزه.

توضیحی که شما برای زندگیتون می دید، برگشتنتون به تک تک خواستگاریها و موارد رد شده، نشون می ده هنوز باهاشون درگیری.

2- ممکنه بارداری خانمتون روی این موضوع تاثیر گذاشته باشه و تشدیدش کرده.
ایشون الان حساس هستند و نیاز به توجه شما دارند، رابطه جنسی تون هم احتمالا توی این روزها خوب نیست و باعث شده فاصله بینتون بیشتر بشه.

3- باور کنید هزینه ساختن زندگیتون خیلی کمتر از هزینه جدایی و ساختن یک زندگی جدید هست.
چه مادی و چه غیرمادی.

زندگی جدید هم هیچ تضمینی نیست که بهتر از این زندگی باشه.
ضمن این که افکار وسواسی شما نمی ذاره که از زندگی لذت ببرید. اون موقع هم می خواهید دائم به این که چی شد و چرا ... فکر کنید.

کسی هم که با شما ازدواج می کنه، احتمالا خانمی هست که به دلایل مشکلاتی جدا شده یا بیوه شده یا ....
منظورم اینه که یک دختر سالم و سبک (از نظر روحی ) نیست. همینها باعث می شه زندگی بعدی سخت تر هم بشه.
دو آدم زخمی و خسته، که حالا اگه مشکلی هم با هم داشته باشند ........................

بچه هایی که دارید و بچه های احتمالی که اون خانم دارند و هزاران مشکل ریز و درشت.


ساختن زندگیت آسون تر و تضمین موفقیت هم بیشتر هست. به ساختن فکر کن.

سلام اون سوال رو پرسیدم ولی متاسفانه جواب ندادین
میخاستم بدونم زمانی بوده که بهش حس عاشقانه داشته باشین
هرچند مشخصه این بی احساسی شما کاملا تابع این فانتزی های شماست.
ما احساساتمون رو خودمون بنا میکنیم بر اساس افکارمون .

برادر عزیز خاهشا از رویاپردازی بیاید بیرون و مسوولیت انتخابتون رو به دوش بکشید
شما بچه دارین ولی طوری حرف میزنید که دارین معیار تعیین میکنین برا انتخاب همسر.
اینجاس که باید به داشته ها قناعت کردو اونو با ارزش دید .

من تویه فیلمی داشتم میدیدم یه دختری بود خیلی از لحاظ قیافه و هوش در سطح پایینی بود هیچ پسری بهش نگاه هم نمینداخت تا اینکه یکی از پسرای مشهور و جذاب کلاس به دلایلی رفت به این دختر پیشنهاد داد و زمانی که باهم بودن بقیه پسرا حسرت میخوردن و ناخوداگاه فکر میکردن که لابد این دختره خیلی سره که این پسرو جذب کرده
هم تلاش میکردن که این دختره رو به خودشون جذب کنن.

منظورم اینه ماها خیلی وقت ها تحت تاثیر خطای روانی و شناختی قرار میگیریم و بدجور ازش صدمه میخوریم.
شما تمام فکرت باید برای ساختن باشه نه سوختن.

همونطور که دوستان گفتن حتما حتما به روانشناس مراجعه کنید
چون میبینم که خیلی هم با تعمق پستهای دوستان رو نخوندید و حتی به ظاهر هم حاضر نبودید بخایین یه تغییری ایجاد کنید.

واقعا متاسفم.به شما حق میدم پشیمون باشید اما ما ادما مسئول انتخابهامون هستیم و از طرفی پای دو بچه معصوم که به اراده شما به این دنیا اومدن وسطه!!اصلا همسر شما چیپ و... گناه بچه ها چیه؟اگه جدا بشین به آرزوتون میرسین اما بچه ها آواره میشن!فکر اینو کردین؟
بچه ها باید تاوان اشتباه غلط و عجله ای شمارو بدن؟
به نظر من هم شما باید به روانشناس مراجعه کنید تا مشکلات شما رو حل کنه و زندگی فعلی رو ادامه بدین.چون واقعا راه دیگه ای نیست!

شما که هر راه حلی دوستان می گویند حرف خودتان را می زنید. حس می کنم شما می خواهید که ما شما را تایید کنیم . حس می کنم شما می خواهید بهتان حق بدهیم و بگوییم این خانم به درد شما نمی خورد.

ببینید با تایید کردن ما مشکلی از شما حل نمی شود. شما خودتان باید برای زندگی تان تصمیم بگیرید و عواقب آن را نیز بپذیرید. شما یکبار تصمیم به این ازدواج گرفتید و الان نمی توانید عواقب آن را بپذیرید و پشیمان هستید. این تصمیم را گرفتید چون می خواستید از فشارهایی که داشتید رها شوید و تفکر لازم را نداشتید. اما این را بدانید که انسان نمی تواند دائما ( به هر دلیلی که باشد چه فرار از فشار چه هر چیز دیگر ) تصمیم های بدون تفکر و نسنجیده بگیرد و بعد بگوید پشیمانم و نمی توانم ادامه دهم.
یعنی اینکه یکبار اشتباه کردی. خوب دیگر فرصت اشتباه در زندگی زناشویی ندارید. این فرصت یکبار بود که سوخت شد و رفت. حالا دیگر زمان آن گذشته که از سرکلافگی و بی تابی و بی تحملی و فانتزی ها تصمیمی بگیرید و بعد دوباره به مشکل بربخورید.
پس اولین کاری که می کنی این است :

1- اول از همه خودت را آرام می کنی. هر طور که می توانی خودت را آرام کن. اصلا مرخصی بگیرید و بروید تمام مدت مرخصی بهترین تفریح ها را بکنید و هزینه کنید. به هر حال به یک صورتی خود را آرام کنید که مثل الان بی تاب نباشید. این شرط اول است و اگر به جز این کاری کنید دوباره همان اشتباهی که کردید مرتکب خواهید شد و کار از کار می گذرد.

2- وقتی آرام شدید بنیشینید و مدت ها فکر کنید راجع به مشکلتان. کاملا با آرامش کاملا با ذهن بی طرف و عاقلانه فکر کنید. از لینکهایی که به شما می دهم استفاده کنید و راجع به زندگی تان تصمیم بگیرید و با خودتان عهد کنید که تمام عواقب و مسئولیت این تصمیم گیری را بپذیرید و پشیمانی به خود راه ندهید. یعنی تصمیم آخر . می توانید از مقالات سایت و راهنمایی هایی که دوستان کردند استفاده کنید. به هر حال شما باید یک روز این تصمیم را بگیرید و برای همیشه پای آن بایستید. کار مشکلی است اما باید خودتان انجامش دهید و فقط خودتان می توانید انجامش دهید. شما نمی توانید برای همیشه سردرگم بمانید و باید راه زندگی خود را انتخاب کنید. این هم لینکهایی که برایتان مفید است.

- - - Updated - - -

http://www.hamdardi.net/thread-7996.html
http://www.hamdardi.net/thread-7994.html
http://www.hamdardi.net/thread-10711.html
http://www.hamdardi.net/thread-6814.html
http://www.hamdardi.http://www.hamdardi.net
http://www.hamdardi.net/thread-12206.html

- - - Updated - - -

http://www.hamdardi.net/thread-12413.html

دوباره سلام داداشی،میبینم که نماز روزه هات موجب شده که دیگه زیادی نور بالا بزنی و از اون ور پشتبون بیفتی:311:عیب نداره آدم از اسب بیفته از اصل نیفته(گرچه هواپیمای اختصاصی میگفتم برات با کلاس تر بود ولی خوب از اون میفتادی دیگه چیزی از فرع و اصلت باقی نمی موند:311:)خوب دیگه حالا نوبت منه برات از خودم بگم و حداقل سودش برات اینه ایشالا چند دقیقه از فکر کردن به خودت خلاص میشی همینم غنیمته دیگه(بدو زود باش ازم تشکر کن)
اولین حادثه این بود نیمه شب 5 دی ماه 1362 صدای جیغ و داد زدن یه بچه که دکتر ها فکر میکردن تو شیکم مادرجونش غزلو خونده بلند شد،حالا همه دست به دندون که یعنی چی؟ هممون با این همه کبکبه ودبدبه ضایع شدیم رفت:58:.بچه یعنی تو اینقد حب دنیا داشتی یه ماهم دیرتر به دنیا اومدی هنوز زنده ای(با اجازتون من ده ماهه به دنیا قدن رنجه کردم برای همینم صبرم از عموم آدما حداقل یک ماه بیشتره-چی کار کنیم ما اینیم دیگه:58:)هیچی دیگه ،مادرجونم با اینکه سومیش بودم تا حالا تجربه اینجوریشو نداشت بنده خدا ،بر اساس روایات به دست اومده از منابع مختلف منو وقتی سه ماه بودم(اِ تو که هنوز نشستی زود بدو ازم تشکر کن دیگه) میبرن پیش مادر مادر بزرگم وایشون چیزی میگه که بعد ها گره از این معمای مخوف:grief:برمیداره. ایشون به مادرم میگن که چرا ننه صدای بچه ات مثل بچه ی سُوِه است(توی اصطلاح شیرازیها یعنی نارس و منظورشون مثل بچه ای هست که چند روزه بیشتره به دنیا نیومده). به همین مناسبت مادر بنده خدای من منو میبره دکتر و دکتر هم یه سری آزمایش میده ،طبق اطلاعات بدست اومده منو آبکش میکنن ولی نمیتونن ازم رگ بگیرن(مال همون حب دنیام بوده احتمالا) دیگه آخر سر منو پیش یه متخصص اطفال میبرن که از شریان گردنم مایع حیات بخشو دوست داشتنی منو به زور و ارعاب استخراج میکنن.جواب آزمایش ها که میاد معلوم میشه من کم کاری شدید تیرویید داشتم و این جواب همون معمای مخوف بوده. خب شیفت میکنیم به چند سال بعد،با اینکه مادر فوق مهربون من خیلی روی مشکل گفتاری و تا حدی راه رفتنم خیلی کار کرده بودن باز هم کسی جز خودشون قسمت های زیادی از حرف زدنمو نمی فهمیدن.من با همین اوضاع توی 6سالگی به مهدکودک (این جارو خانما لطفا نخونن ، تابستون اون سال اتفاقی شگرف در زندگی من روی داد و اون ختنه کردن من بود که هنوز که هنوزه مادرم یهو میگه الهی ننت بمیره میگم چی شده میگم یادم به فلان موضوع افتاد،علتش هم این بود که مادرم منو یه بیارستان عمومی برده بود اونها هم خدا روز بد نیاره دست و پای منو زنده زنده بستن شروع کردن خودمونی تا یک ماه بعد جیگرم سوراخ بود و یه دامن دخترونه میپوشیدم و فکر کنم از این موضوع بیشتر از اون موضوع اذیت میشدم)حالا خانوما میتونن از اینجا ادامه بدن تابستون تموم شد من به کلاس اول رفتم ،تا اونجایی که یادم میاد به خاطر مشکل بیانی که داشتم روزی نبود که تو مدرسه کتک نخورم ،نمیدونم پسری بود با من یه دشمنی بچه گونه داشت همیشه علیه من یه تیم جمع میکرد و توی مدرسه و بیرون مدرسه تیمی از خجالتم درمیومدن البت من اینقد بی دست و پا نبودم با همون اوضاع یه گرد و خاکی میکردم ولی خب نتیجه معلوم بود.یه بار یکیشون اونقد زدم که بیهوش و کله پا بردنش دفتر از اون به بعد کمی از این مشکلم کم شد.القصه توی کل پنج سال دبستان حسابی کیسه بکس جا افتاده ای شده بودیم.(یادم میاد به خوش خنده معروف بودم اونقدری که یه یکی از معلم های مدرسه فوت شد همه بچه ها رو بردن ختم یهو دیدم مدیر مدرسه جلوی منو گرفت گفت تو نیا میخنی آبرومون رو میبری هر چی دادن برات میارم که خوب واقعا هم یه لیوان فالوده اصل شیرازی برام آوردن)جالب ترین سال دبستانم سال چهارم بود یه کلاس 43 نفری که همه نیمکت ها پر شده بود و فقط من مونده بودم به همین مناسبت کل اون سال تحصیلی پشت پنجره ای که میز معلم روبروش بود مینشستم.مادرم به خاطر شرایط من خیلی مدرسمو عوض میکرد حتی وسط سال تحصیلی، ولی نمیدونم چرا توی دبستان هر مدرسه ای رفتم مشکل کتک خوردنم از بچه ها حل نشد.
بالاخره رفتم راهنمایی و دیگه توی مدرسه اونجا که یکی از بهترین مدرسه های دولتی شیراز بود این مشکل رو نداشتم تا بعد از دو ماه که از راهنماییم گذشت با حکم تخلیه چند تا سرباز اومدن و از خونه سازمانی که توش نشسته بودیم.........آره دیگه،تا حالا از پدرم صحبت نکردم ،ایشون معلم بودن ،یه معلم سخت گیر که حتی دست بزن داشت ولی خیلی از شاگرداش دوستش داشتن و تا موقعی که توی شیراز بودم هنوز بعد از ده سال بازنشستگیشون بعضی هاشون به پدرم سر میزدن ،چدرم عقاید دینی - مذهبی خاصی داشت و توی خونمون هم برای خودش پادگانی بود،اونقدر از بابامون میترسیدیم که چند باری خواهرای گلم فقط ازترس نگاه پدرم توی خودشون خراب کردن(چرا دروغ خودمم یکی دو بار برام پیش اومده بود).پدرم یه شخصیت انقلابی بود که بد جور توی انقلاب مونده بود کتابخونه ای پر از کتاب های دکتر شریعتی ،دکتر پیمان ،دکتر سروش ،و..........میشه گفت تمام کتابهایی که در کل از نظر سیاسی مورد مراجعه اصلاح طلبها بود و خود پدرم هم یه اصلاح طلب 100 آتیشه ی ملی -مذهبی بود، در نقطه مقابلش هم انواع کتاب های حدیثی، تفسیری ، و..........وجود داشت ومن هم تا از همون اویل نوجونی با این کتاب ها از همه نوعش خیلی محشور بودم(واقعا وا عجبا)و تا 21-22 سالگی اغلبشون روخونده بودم و بعضی وقت ها هم توی جمع دوستای پدرم حسابی از خجالت همه در میومدم و با خود این کتابها که میشه گفت رفرنس گفتمان(به قولی مانیفست ) اصلاح طلبی بودن به شدت آرای اصلاح طلبها رو با اینکه خودم تو اون زمان یه اصلاح طلب دو آتیشه بودم به چالش میکشیدم.
بگدریم کجا بودم(میبنم که هنوزم نشستی که بدو زودتر منتظر تشکرم)خوب گفتم پدرم عقاید خاصی داشت و یکی از اونها به قول خودش فقر انتخابی بود.تا اونجایی که یادمه ما چهار تا خواهر و برادری خیلی کم اسباب بازی داشتیم ولی خوب اون موقع هنوز تهیه خوراک مثل الآن یه معضل نبود ولی همونم نسبتا کم بود.یادمه من و داداشم خیلی توی کارای برقی و چوبی بودیم چون به لطف جنگ های خونگی همیشه کلی رادیو و تلویزیون شکسته در دسترسمون بود. ولی توی کارای چوبی اصلا این طور نبود و ما به زحمت میخمون رو از توی صندوقای میوه تامین میکردیم و فکر میکردیم تنها راه تامین میخ همینه(یعنی اصلا نمی دونستیم میخ فروشی هم وجود داره).
خب گفتم از خونه سازمانی انداختنمون بیرون و پدرم پس انداز بسیار کمی داشت،به همین مناسبت صمیمی ترین دوست بابام که سالها نون و نمک همو خورده بودیم و بعد به ناچار مجبورم داستان اثر بسیار تلخی رو که روی زندگیمون گذاشت تعریف کنم یه خونه که چه عرض کنم یه بالاکن 30 متری رو که توی بدترین نقطه شهر بود به ما اجاره دادن(پس اندازمون برا همونم کم بود )دو ماهی بود که توی راهنمایی از کتک خوردنو فرار کردن و....... راحت شده بودم ولی حالا رفته بودیم توی بزن بهادر ترین محله شیراز که فاصله خونمون از نزدیک ترین ایستگاه اتوبوس برای رفتن به مدرسه 20 دقیقه پیاده روی بود. خب دیگه بقیه شو نمیگم چون میدونم حدس میزنین .:54:
یه یک سالی اونجا بودیم که یک قرن گذشت مادرم یه خیاط حرفه ای هست .توی اون یک سال با کار خانومی گری یه پس انداز جور کرد و ما تونستیم بریم یه جایی رو از مناطقی که توی شیراز تازه شروع به ساخت کرده بودن و فاصله خونه ها از هم 500 متری بود و وسطش یا خونه نیمساخته بود یا زمین بیغوله رو اجاره کنیم.بلایی به سرمون اومده بود که اونجا برامون مثل بهشت بود ولی تا شهر یک ساعت و نیم با مینی بوس فکستنی های اون موقع راه بود.
دو سال بعد به پدرم یه زمین توی همون منطقه دادن که با فروش اون و پس اندازی که مادرم جمع کرده بود موفق شدیم یه خونه به قولی شب ساز توی یه محله که فرهنگ پایینی داشت بخریم و من هم تابستون اون شب روز توی اون خونه کار میکردم تا خونه قابل سکونت بشه(اینجا از بردار گلم که تنها رفیقمه یه دفاع بکنم،من خودم از بچگی این جوری بود که زیر بار میرفتم و حتی خودم نمیذاشتم کسی کاری بکنه به طوری که از 6-7 سالگی 90 درصد خرید خونه رو خودم مکانیزه انجام میدادم،الآن هم داداشم صد بار از من مسئولیت پذیرتره گفته باشم کسی پشت سرش حرف نزنه غیرتی میشما:97:)
اول مهر شد و من رفتم دبیرستان ودو تا اتفاق با هم افتاد اولیش این بود که طرحی به نام طرح آدرس برای اولین سال اجرا شد که باعث شد تداخل عجیبی به وجود بیاد .من توی یه مدرسه ای قبول شده بودم که قبل از اون طرح یکی از دبیرستانهای خوب نمونه دولتی بود و از لحاظ مکانی هم یکی از محله های باکلاس به به حساب میاد ولی عجیب اینه که در همسایگیش محله ای هست که پر کفتر باز و .......... بود. با این طرح سیلی از آدم های کفتر باز و ...... به مدرسه هجوم آوردن و طوری بود که در کلاسمون در ترم اول معدل 32/ (سی و دو صدم)داشتیم و نصف بیشتر کلاس زیر ده.
اتفاق دیگه ای که افتاد این بود که پدرم رفت توی مدرسه ای که همون محله ای که خونه خریده بودیم ،بچه های سوم راهنمایی که اکثرشون از بس درجا زده بودن ریش و سیبیلشون حسابی در اومده بود.خوب پدرم حسابی توی اونجا گرد گیری کرده بود ولی کاری کردن که بیشتر از یک هفته دووم نیاورد و مدرسشو عوض کرد . حالا من مونده بودم غولهایی که دیگه دستشون زیر ساتور پدرم نیست و دوباره میتونید حدس بزنید که چی شد:54:
خوب دیگه بقیه اش باشه برا بعد(میبینم که بالا بلند شدی ازم تشکر کنی خوب از بس حرف زدم حوصلت سر رفته میخوای زودتری در بری ولی عیب نداره خواهش میکنم قابلی نداشت)
گفته باشم اگه میخواین ادامه شو بشنوین حداقل باید هفت نفر ازم تشکر کنن(اوه اوه این چه بوییه داره میاد آها یارو خیلی از خودش متشکره)

نماز و روزه هاتون خیلی قبول باشه ،التماس دعا.

سلام.لینکی که اینجاگذاشته بودم برای فراموش کردن خاطرات عشقهای رمانتیک وخارج ازقائده هست .مناسب برای تقویت عشق بین همسران نیست.باعرض پوزش

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ammin

این لینک یک تعریف وحدودی شناخت از عشق ومعشوقه(همسر) معرفی شده یک سخنرانی حدود ۲۰دقیقه هست:

---

با سلام دوباره خدمت دوستان عزیز و آرزوی قبولی طاعات
من بعد از مدتی دوباره مایل شدم بیام اینجا و از شما کمک بگیرم. راستش یه چیز صادقانه بگم از بس راهنمایی های غلط گرفتم اینجا اومدنم با ترس و لرزه. ولی خدارو شکر افراد این سایت غالبا نظرات خردمندانه و دلسوزانه ای میدن. خیلی ازتون ممنونم. راستش من با خوندن اینهمه تاپیک خیانت و اختلافهایی شبیه به اختلاف خودم خیلی به زشتی افکار خودم پی بردم و الان واقعا از دست افکارم شرمنده ام و احساس آرامش می کنم و میخوام با چنگ و دندون زندگی قشنگ و همسر عزیزم رو حفظ کنم.:203: قبح خیانت و زشتی تنوع طلبی بدجوری منزجرم کرده از حقارت این افکار و نیز از بعضی از خانومای خودنما که رعایت هیچ جیزی رو تو جامعه نمیکنن احساس بیزاری میکنم.
اما دوستان خیلی به کمک شما احتیاح دارم. بعضی از مشکلات بزرگ من که امیدوارم با راهنمایی شما حل بشه رو اینجا لیست می کنم و اگر کسی لینکی یا راهنمایی به نظرش می رسه بهم کمک کنه:
-کمالگرایی
-آشفتگی شدید ذهنی
-منفعل بودن در روابط اجتماعی که عمدتا به رنجش و انفجار ناگهانی در رفتار منجر میشه (از برخورد با رییس و کارمند تا باجناق و...)
دلم میخواد قدری از زندگیم رو براتون تعریف کنم تا بیشتر ازتون کمک بگیرم.

- - - Updated - - -

خوشحال میشم نظر بدین:18:

علاج کمالگرایی اگر بخواهیم صددرصد باشد گاهی به اندازه همه عمر وقت می خواهد. اما به طور نسبی به اندازه ای که از کمال گرایی فاصله بگیرید. لذت های آنی زندگی را بیشتر حس می کنید.
سه لینک ذیل می تواند برای شما بسیار کمک کننده باشد:
http://www.hamdardi.net/thread-15050.html
درمان شخصیت کمالگرا (شخصیت وسواسی)
http://www.hamdardi.net/thread-21869.html

سلام

خیلی خوبه که متوجه زیبایی های زندگیتون شدین. این اولین قدم فوق العاده شماست!

من می گم شما می خواهید کمال گرا نباشید درست. ولی اول باید روی یه زیبایی های دیگه تمرکز کنید تا راحت تر روی ایده آل ها فکر نکنید.

مثلا سعی کنید خاطرات زیبا و نسبتا هیجان انگیزی را درست کنید. و این بار با یک نگاه تازه و جدید زیبایی های زندگی مشترکتون را حس کنید.

واقعا این احساس تعهدتون به همسرتون قابل تحسین و ستایشه!

من یه چند تا پیشنهاد به ذهنم رسید. گفتم بگم:

1) یک دفتر خاطرات بردارید و از زیبایی های زندگی مشترکتون توش بنویسید. مثلا امروز همسر عزیزم برام یه قرمه سبزی خوشمزه درست کرد!!! امروز وقتی از سرکار برگشتم ناغافل بهش گفتم دوستت دارم کلی هنگ کرد و خندیدیم!!!!!!!

2) لینک زیر را اجرا کنید و پیشنهاداتتون را به خانومتون تو این قالب بدین. و به مرور تا حدی اون چیزای مطلوبتون را بدست بیارید. صمیمیت تو زندگیتون ایجاد کنید. نشاط و خاطرات خوب ایجاد کنید.

شیرینی نامزدی را حفظ کنید

سلام
خیلی خوشحالم که تونستید این مسئله رو برای خودتون حل کنید.

امیدوارم لینک زیر براتون مفید باشه...

http://www.hamdardi.net/thread-18343.html

http://www.hamdardi.net/thread-19883.html

http://www.hamdardi.net/thread-25464.html







پ.ن) متاسفانه نتونستم پاسخ دوستان رو بخونم، اگر پستم تکراری هست ببخشید.


با آرزوی سعادت و نیکبختی برای شما:72:

سلام مجدد به همه دوستان، خیلی خیلی ممنون از دلگرمی هاتون و لینک هایی که برام گذاشتین. لینک خوبهایی که از زندگی... رو قبلا خوندم. خیلی مفید بود. بقیه رو هم می خونم. من خیلی آدم تنهایی هستم و به همین خاطر از دلگرمی ها و تشویق های شما خیلی خیلی انرژی می گیرم. لطفا پست من رو فراموش نکنید. یه سوال دیگه دارم اگر میشه راهنماییم کنید:
من تو شخصیتم آدم خیلی مهر طلب و زودرنجی هستم، سعی کردم کنترلش کنم ولی به هر حال اینا جزو خصائلم هست. اگه یه راهنمای دلسوز و صبور داشته باشم که آگاهیش هم بالا باشه و تو شرایط عینی و مسائل واقعی که باهاشون مواجه میشم می تونه منو خوب راهنمایی کنه و زود راه میافتم، واقعا اینطوره ها، یعنی الان از نظر اطلاعات و تئوری در مورد مسائلم هیچ مشکلی ندارم ولی باید از دهن دیگران بشنوم که روم تاثیر بزاره، دوم اینکه تا حالا پیش ده تا مشاور رفتم و نتیجه نگرفتم: هم به دلیل عدم همکاری خودم، هم به این دلیل که ویژگیهای بالا رو نداشتن و گاه حتی منو بدتر کردن یا گمراهترم کردن:
یکی از تجارب جالبم رو بگم که هم بخندین و هم منظورم رو درست رسونده باشم:180:
انقدر اطرافیانم منو کم حساب می کردن که به طعنه و جدی بهم می گفتن که تو نمی تونی رانندگی کنی و باید راننده بگیری برای خودت. خلاصه منم که از همه بیشتر خودمو قبول نداشتم بعد از سالها اونم به اصرار همسرم رفتم کلاس رانندگی، تئوری رو همون روز اول قبول شدم ولی تو عملی چه تو آموزش که مربیام هم آدمای عصبی و بداخلاقی بودن و هم تو امتحان خیلی عذاب کشیدم، باورتون نمیشه هفت بار رد شدم و هرچی کلاس هم میرفتم عین روز اول چیزی یاد نمیگرفتم. تا اینکه بالاخره قبول شدم. خلاصه خاطره تلخش موند تو دلم تا اینکه ماشین خریدم، بازم داشتم می رفتم تو دور باطل کلاس آموزشی که یه روز کارآموزم خیلی اتفاقی قضیه رو فهمید. اصرار کرد که بیا من راهت می اندازم، خلاصه باورتون نمیشه انقدر خوب بهم توضیح داد و انقدر باحوصله که من در عرض سه ساعت فقط سه ساعت همه ترسم ریخت و از فرداش هم خودم نشستم پشت رل و روز سوم انقدر اعتماد به نفس و مهارتم بالا بود که رفتم جاده چالوس:18:
یا مثلا سالهای سال مشکل وسواس شدید تو مسائل شرعی داشتم با وجود اینکه خودم میدونستم اشتباه میکنم و چندین کتاب خونده بودم و چندین مشاور رفته بودم ولی حرف کسی خوبم نمیکرد تا اینکه حاج آقا فرحزاد تو این برنامه سمت خدا چهار جلسه گذاشت روی وسواس و به صورت عینی و مصداقی راجع به وسواسهای دینی صحبت کرد. باورتون نمیشه از ترس بدتر شدن و ناامیدی نگاه نکردم برنامه رو ولی به اصرار خانومم بعدا گوش دادم و تک تک مسائلم حل شد. حالا این دو اتفاق جالب تو زندگیم باعث شده دوباره امیدوار بشم که ذاتا مشکل دار نیستم و می تونم درست بشم. ولی از طرف دیگه اون ثباتم رو دوباره به هم میریزه که بگردم دنبال کسی که مثل این دو مورد کمکم کنه تا مشکلم اساسی و همیشگی حل بشه. منی که وسواس دارم و کمالگرا هستم و یا فاقد اعتماد بنفس الان خیلی راحت رانندگی می کنم و نمازامو می خونم.
یعنی چطور میشه تو حل مسائلم متکی به خودم بشم و دیگه نشینم تا کسی پیدا بشه که مثل این دو مورد باشه و کمکم کنه. واقعا واقعا تو این مدت ثانیه به ثانیه خواستم خودم مشکلم رو حل کنم و قدم تو راه بزارم ولی انقدر اذیت شدم و بدتر از بد که متقاعد شدم همین طور که هستم بمونم و کمتر خودمو اذیت کنم تا باز کسی پیدا بشه و بهم کمک کنه.

دوست عزیز تایپیکو خوندم و چون مشکلی شبیه به شما را منم دارم خیلی استفاده کردم ودوستان انصافا برات سنگ تموم گذاشتن. برای منم جالب بود و به نوبه خودم از همه تشکر میکنم.
لینک منم بخون خیلی نکات جالبی توش هست که به دردت میخوره:
http://www.hamdardi.net/thread-28138.html