خواهشا کمک کنین.همسرم و دخترخالش

سلام دوستان عزیز همدردی
پیشاپیش از توجهتون و پاسخ هاتون به تایپیکم ممنونم

خیلی حس بدی دارم.قلبم تند میزنه...
دختر خاله همسرم اومده ایران.بماند که بدون حجاب با چه لباس هایی جلوی فامیل میاد.اما موضوع من ارتباطشونه. به هم دست میدن مثه دو تا دوست صمیمی میشینن کنار هم حرف میزنن(با همسر من تا این حد صمیمه فقط).همسرم دیگه کلا تو جمعشون منو یادش رفته و من تنهام.
حالم خوب نیست.من هیچی به روش نیاوردم ولی از درون داغون شدم.از فکر اینکه الان همسرم داره به اندام اون نگاه میکنه(اندام درشت و زیبایی داره و همسر من به شدت آدم گرمیه و خیلی به این موضوعات توجه داره) ازینکه به هم راحت دست میدن...
واقعا یاد اینکه طرف آب ندیده وگرنه شناگر ماهریه افتادم. خوبه خانواده همسرم با فامیلاشون رفت و آمداشون سالی یکباره وگرنه چقدر آزار دهنده بود...
من باید همینطور بی تفاوت باشم؟نباید بهش بگم چقدر دارم زجر میکشم؟

- - - Updated - - -

فراموش کردم برای دوستانی که منو نمیشناسن اینو بگم.
شاید این ارتباطا به نظر خیلیاتون طبیعی بیاد.ولی من تو یک خانواده مذهبی بزرگ شدمو تو عمرم چنین ارتباطایی ندیدمو نداشتم.
من حتی حرفای روزمره با مردای فامیل نمیزنم چه برسه به اینکه با جون طرفو صدا کنمو بهش دست بدم...

سلام زهرا جان.

قبل از اینکه واکنشی نشون بدی، روی پذیرش تفاوت های فرهنگیتون کار کن.

تو از یه خونواده مذهبی هستی و همسرت فرهنگ متفاوتی داره، درسته؟ همسرت می تونه فرهنگ تو رو تغییر بده که تو بتونی مال اون رو تغییر بدی؟

البته اگه همسرت زمینه مذهبی داره، میشه یه کارایی کرد. ولی بازم باید اول به این احساساتی که الان درگیرشون هستی، غلبه کنی. وگرنه سخته که موفق بشی.

راستی چرا فکر می کنی شوهرت داره به اندام دختر خالش فکر می کنه؟! این دیگه تصورات توه عزیزم. چیزی که از اوناییکه چشمات می بینه رو تجسم نکن! تو که مذهبی هستی، حتما این رو شنیدی که باید به دیگران ذن مثبت داشته باشی، نه؟

این افکار منفی رو از خودت دور کن که بتونی به شوهرت بیشتر و بیشتر محبت کنی، و بیشتر و بیشتر از جهات مختلف ارضائش کنی، وگرنه این احساسات بد باعث می شن براش کم بذاری و اونوقت خدای نکرده آسیب پذیریش از دیگران بیشتر می شه.

به خودت کمک کن که شاد و آروم باشی عزیزم.

سلام عزيزم
من معتقدم مردا اگه چشم ودل سير باشن به سمت خطا نميرند اگه از اين مورد خاطرت جمعه فكر بد نكن
فايل هاي دكتر فرهنگو بگوش

سلام میشل عزیز ممنونم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط میـشل

نقل قول:

---

قبل از اینکه واکنشی نشون بدی، روی پذیرش تفاوت های فرهنگیتون کار کن.

---

[QUOTE

---

درسته منم الان خیلی چیزارو پذیرفتم که قبل ازدواجم باورم نمیشد باهاش بتونم کنار بیام( اهل قلیون بودن همسرم، ظاهر دوستاش و خانماشون و خواهر شوهرام و. نماز نخوندناش و..).اما همسر من با وجود باز بودنش دیگه تا این حد که نبود! من اصلا برام مساله دست دادنش قابل هضم نیست.

نقل قول:

---

راستی چرا فکر می کنی شوهرت داره به اندام دختر خالش فکر می کنه؟! این دیگه تصورات توه عزیزم. چیزی که از اوناییکه چشمات می بینه رو تجسم نکن! تو که مذهبی هستی، حتما این رو شنیدی که باید به دیگران ذن مثبت داشته باشی، نه؟

---

حرف شما درسته من فقط از روی اینکه همسرم خیلی به این چیزا کلا توجه داره و گاهی یک چیزی رو تو یک زن که از کنارمون فقط تو خیابون رد شده میبینه که من شاخ درمیارم از اینهمه دقت!!! این حدس زشتو زدم و میدونم ظن بد داشتن گناهه.خدا هدایتم کنه که اینجوری درباره همسرم فکر نکنم.ممنونم از تذکرت دوست خوبم

نقل قول:

---

این افکار منفی رو از خودت دور کن که بتونی به شوهرت بیشتر و بیشتر محبت کنی، و بیشتر و بیشتر از جهات مختلف ارضائش کنی، وگرنه این احساسات بد باعث می شن براش کم بذاری و اونوقت خدای نکرده آسیب پذیریش از دیگران بیشتر می شه.

---

منم همش با این حرفا خودمو آروم میکنم که مهم اینه منو دوست داره حالا چه اهمیتی داره با یک خانم دست بده یا باهاش صمیمی باشه... ولی تو حرف آسونتر از عمله

بازم ممنونم خیلی حرفاتون آرومم کرد

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mylife

من معتقدم مردا اگه چشم ودل سير باشن به سمت خطا نميرند اگه از اين مورد خاطرت جمعه فكر بد نكن

---

سلام دوست عزیز
حرف شما همیشه کارساز نیست.کم نیستن تو همین تالار مردایی که زناشون هیچی براشون کم نذاشتنو اما اونا خیانت کردن.
اما من ذره ای به همسرم شک ندارم و میدونم با تمام تفکرات باز و ضعف های اعتقادیش آدم فوق العاده پاک دامن و خانواده دوست و پایبند زندگی هستش
اما مساله من رفتارش با خانم ها از روی تربیت غلطش و محیطشه.نه این که خدایی نکرده اهل خطا باشه.(هرچی میکشیم از همین تربیته،خدا همممونو کمک کنه که بتونیم پدر و مادرهای خوبی بشیم)

تفاوت فرهنگی یه چیزه تفاوت عقیده یه چیز دیگه

همسرت اگه شما همین برخورد نزدیک رو با یه مرد دیگه داشته باشی خوشش میاد؟

دخترخاله پسر خاله هستن که باشن دلیل نمیشه که!نسبت فامیلی به آدما اجازه هرنوع رفتار و برخوردی نمیده و محرمیت هم نمیاره

من نمیدونم چرا دست دادن مرد و زن تو خیلی خونواده ها عرف شده ! واقعا به کجا میخوایم بریم با این رفتارمون؟

همسرت باید حواسش جمع کارایی که میکنه و شمارو آزار میده باشه

خوب عزيزم تو كه انقدر به شوهرت اعتماد دارى و اين خيلى خوبه ، چرا بيخود ذهن خودتو درگير ميكنى؟
دختر خالشونم كه مهمونه و اينطور كه ميگى از خارج از كشور اومده پس تا يه مدت ديگه ميره
ذهن خودتو خراب نكن عزيزم

ممنونم ساحل و هم صحبت عزیز

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هم صحبت

خوب عزيزم تو كه انقدر به شوهرت اعتماد دارى و اين خيلى خوبه ، چرا بيخود ذهن خودتو درگير ميكنى؟
دختر خالشونم كه مهمونه و اينطور كه ميگى از خارج از كشور اومده پس تا يه مدت ديگه ميره
ذهن خودتو خراب نكن عزيزم

---

آخه الان این موقعیت پیش اومده.دو روز دیگه یک دختر دیگه وارد زندگیم شه همینه.همسر من کلا با خانما راحته و حالا که دختر خالش اومده این اعتقادش نمود پیدا کرده،اینجور نیست که کلا مرد سنگینی باشه و فقط با دختر خالش راحت باشه که بگم وقتی برگشت کشور خودش همه چیز تمومه.
یک مدت میدونستم با منشیش راحته(اتفاقی تو یک تیم گردشی کوهنوردی در اومدیم و اونجا برخورداشونو دیدم و داشتم قالب تهی میکردم) و این خیلیی آزارم میداد چون من تو شرکتش نبودمو اینجوری خیلی سختر بود.اما کم کم کنار اومدم که همسر من همینه.
اما بازم هر زن جدیدی که میاد (واقعا موارد زیادی رو پشت سر گذروندم اما هیچ جا دست نمیداد تا الان که این پیشرفتو هم کرد!)تو زندگیم اولش خیلی آزار میبینم.

- - - Updated - - -

ساحل عزیز اگه من با مردا راحت باشم برای همسرم مهم نیست.
قبلا یک تایپیک زدم و گفتم عذاب وجدان دارم که دارم رفتار همسرم با خانمارو تلافی میکنم.
اما جز موندن آثار گناهم روی خودم و ضربه روحی که خودم خوردم ودوری بیشترم از خدا هیچ حاصلی نداشت و به شدت از کارم پشیمون شدم.چون همسر من واقعا از نظرش این چیزا اشکالی نداره نه برای من و نه برای خودش.
حتی تا حالا چند بار با من برخورد داشته که چرا با داداشم سنگین حرف میزنی؟چرا مثه غریبه ها با مردای فامیلمون برخورد میکنی...

بعضی از دوستان داشتن نیت خیر یا عمل حمل بر صحت و مهم ندوستن این ارتباطات رو پیشنهاد دادن در حالی که بعد درون دینی در همین مکتب احتیاط رفتار دیگران به اندازه ای حمل بر صحت عمل اونا مهمه
پس نمیشه صرفا با یک بعد از ابعاد دین جواب داد

خانوم شمیم اازهرا اون موقع که یه تاپیک از شما دیدیم که موقع ارتباط شما با همسرتون نوشته بودین:
ایشون به یاد مادرتون هستن و از کلمات نامناسب استفاده میکننن میخواستم براتون مطلبی بنویسم که زمانش و پیدا نکردم
اون مطلب و من قدیم یعنی قبل از تعویض سایت برای یکی از اعضا قدیمی نوشتم
اون مطلب در مورد فکر ، شخصیت و سرنوشت انسان بود

همسرتون فکرش به این نوع مسائل گرفتار شده و الان هم با اون نوعه فکر زندگی میکنه
انسان وقتی در این نوع افکار غرق بشه ، در واقع تهیج جسمانیش و زیاد کرده
هر جا که نشاط روح و عقل باشه تهیج جسم کم میشه و هر جا تهیج جسم زیاد باشه نشاط معنوی و عقل کمه

من به خاطر رشته های که توش بودم و ... چه اینجا چه در خارج از اینجا بعضا به این دید رسیدم
که نوع زندیگهای که توش ارتباطات باز هست آسیب پذیریش خیلی بیشتر از نوع دومه
مرد با تجسمش و تخیل هم نزدیکی میکنه و هم تصویر سازی میکنه در زن هم این مسائل وجود داره اما تفاوت داره
تنوع طلبی در مرد شاید بیشتر از زن باشه با توجه به محیط

و هر چه بیشتر بگذره بدتر هم میشه یعنی کنار اومدن با این قضیه بهتر شدن نمیاره

ذائقه ای همسر شما در لذت متوجه یه طرف شده اونم لذت جسمانی
اینو به لحاظ فکر ایشون گفتم
انسان اگر بدونه که لذت دارای مراحل مختلفی هست که یکی از پایین ترین اونا لذت جسمانی هست سارغ لذتهای بالاتر م میره
و این در واقع با تغییر محیط انجام میشه
یعنی اگه بتونید برین به محیطی که باعث برانگیختن لذتهای که نشاط معنوی داشته باشه خوده همین انسان دنبال اصلاح خودش میره
و....




هر كه رابطه ميان خود و خدا را نيكو سازد، خداوند نيز، رابطه او را با مردم نيكو سازد.
و هر كه كار آخرت خود را به صلاح آورد، خداوند، كار دنيايش را به صلاح آورد
و هر كه اندرز دهنده خود باشد از سوى خدا براى او نگهبانى بود

حكمت : 86 نهج البلاغه

زهرا جان قبل از شما هم دختر خالش بوده اگر از ظاهرش خوشش میومد میرفت با دختر خالش ازدواج میکرد.به نظر من اصلا بهش نگو که از رفتارش ناراحت میشی من امتحان کردم بدتر شد :81:.هر خانواده ایی فرهنگی داره به نظرم تا حدی که آسیبی نداشته باشه باید باهاش کنار اومد.شما که نمیتونی شوهرتو بذاری تو صندوقچه کسی رو نبینه باید اعتماد کنی عزیز

- - - Updated - - -

زهرا جان قبل از شما هم دختر خالش بوده اگر از ظاهرش خوشش میومد میرفت با دختر خالش ازدواج میکرد.به نظر من اصلا بهش نگو که از رفتارش ناراحت میشی من امتحان کردم بدتر شد :81:.هر خانواده ایی فرهنگی داره به نظرم تا حدی که آسیبی نداشته باشه باید باهاش کنار اومد.شما که نمیتونی شوهرتو بذاری تو صندوقچه کسی رو نبینه باید اعتماد کنی عزیز

سلام
به نظر من سعي كن به صورت غيرمستقيم برنامه ريزي كني كه شوهرت كمتر توي اون محيط باشه و با دختر خالش تنها نمونه.اگه هم يه جورايي مجبور شدين كه توي اون محيط ها باشين اصلا شوهرت را تنها نذار.كنارش بشين و بهش توجه كن و سعي كن توي بحثها شركت كني و به هيچ وجه خودتو كنار نكش.

همونجوری که میشل گفت این مسائل مربوط میشه به همون تفاوت فرهنگی..منم همین مشکل و با نامزدم داشتم و تو همین دوران نامزدی دیدم چقدر مشکل ایجاب میکنه و تا حدودی سر این ماجرا نامزدیم بهم خورد..ببین عزیزم..ما خانواده راحتی هستیم..منظورم از راحت این نیست که هر کار بخوایم میکنیم و هرجور بخوایم میگردیم..اما مثلا اهل روسری نیستیم و دست دادن زن و مرد واسمون یک امر فوق العائه عادیه...جشنای مختلط..رقصیدن یا هر چیزی..ببین نمیخوام بگم کی خوبه کی بده..فقط میخوام بگم هر کس فرهنگ خودشو داره..ما تو دوران نامزدی فهمیدیم و جلوی این ازدواج رو گرفتیم..اما شما که ازدواج کردی بذار به عنوان کسی که با فرهنگی مثل فرهنگ همسرت بزرگ شده یه چیزی بهت بگم...تو محیطی که آدما راحت بودن و از روز اول دیدن که مثلا زن و مرد با هم دست میدن یا با هم گپ میزنن یا لباسای راحت میپوشن..اون آدما واسشون عادی میشه این مسائل..یعنی وقتی دست میدن یا یه خانوم با لباس باز میبینن اصلا واسشون مهم نیست و حس خاصی بهشون دست نمیده...پس اصلا اینجوری حساب نکن که همسرت قصدی داره از اینکاراش..اون اقا اینجوری بزرگ شده و اینا از دیدش کاملا عادیه
اما اینکه میگی اندام دختر خالش اینجوریه..درسته وقتی متاهله نباید بشیه پیشش و گپ صمیمانه بزنه و طولانی مدت..اما شما هر وقت میبینی اینجوریه برو بشین پیششون و تو بحثشون شرکت کن..رو اعتماد بنفستم کار کن و اینو بدون همسر شما مجبور نبوده که با شما ازدواج کنه..حتما مزیتائی داشتی که تو افراد دیگه ندیده...پس سعی کن تو خلوتت چنان شوهرتو به خودت نزدیک کنی که خدای ناکرده حتی فکرشم جائی دیگه نره

- - - Updated - - -

همونجوری که میشل گفت این مسائل مربوط میشه به همون تفاوت فرهنگی..منم همین مشکل و با نامزدم داشتم و تو همین دوران نامزدی دیدم چقدر مشکل ایجاب میکنه و تا حدودی سر این ماجرا نامزدیم بهم خورد..ببین عزیزم..ما خانواده راحتی هستیم..منظورم از راحت این نیست که هر کار بخوایم میکنیم و هرجور بخوایم میگردیم..اما مثلا اهل روسری نیستیم و دست دادن زن و مرد واسمون یک امر فوق العائه عادیه...جشنای مختلط..رقصیدن یا هر چیزی..ببین نمیخوام بگم کی خوبه کی بده..فقط میخوام بگم هر کس فرهنگ خودشو داره..ما تو دوران نامزدی فهمیدیم و جلوی این ازدواج رو گرفتیم..اما شما که ازدواج کردی بذار به عنوان کسی که با فرهنگی مثل فرهنگ همسرت بزرگ شده یه چیزی بهت بگم...تو محیطی که آدما راحت بودن و از روز اول دیدن که مثلا زن و مرد با هم دست میدن یا با هم گپ میزنن یا لباسای راحت میپوشن..اون آدما واسشون عادی میشه این مسائل..یعنی وقتی دست میدن یا یه خانوم با لباس باز میبینن اصلا واسشون مهم نیست و حس خاصی بهشون دست نمیده...پس اصلا اینجوری حساب نکن که همسرت قصدی داره از اینکاراش..اون اقا اینجوری بزرگ شده و اینا از دیدش کاملا عادیه
اما اینکه میگی اندام دختر خالش اینجوریه..درسته وقتی متاهله نباید بشیه پیشش و گپ صمیمانه بزنه و طولانی مدت..اما شما هر وقت میبینی اینجوریه برو بشین پیششون و تو بحثشون شرکت کن..رو اعتماد بنفستم کار کن و اینو بدون همسر شما مجبور نبوده که با شما ازدواج کنه..حتما مزیتائی داشتی که تو افراد دیگه ندیده...پس سعی کن تو خلوتت چنان شوهرتو به خودت نزدیک کنی که خدای ناکرده حتی فکرشم جائی دیگه نره

سلام به همه شما عزیزان
ممنونم که راهنماییم میکنین
جرجیس عزیز میشه بگی باید چی کار کنم؟ من که نمیتونم همسرمو از خانوادش دور کنم.تا حدی تونستم از دوستاش دور کنم اما خانوادرو که نمیشه.
و متاسفاااااااااانه بر اثر اعتقادات غلط خانوادش و به خصوص پدر و مادرش به شدت از دین زده شده و محیط های معنوی رو دوست نداره.(خیلی کم پیش میاد که حاضر شه بریم) یک مدت میرفتیم مشاوره و خوشحال بودم که بلاخره منو شوهرم هم پیشرفتی تو زندگی خواهیم کرد... کلی گشته بودم نزدیک 6ماه دنبال مشاوری میگشتم که ظاهرا مذهبی نباشه اما ادم با اعتقاد و درستی باشه... فکر کردم پیدا کردم اما همسرم دیگه ادامه نداد و باز من موندم که چی کار کنم؟
وقتی به چند ماه پیش یا سال پیش نگاه میکنم میبینم همسرم روز به روز یا داره فرهنگ خودشو بیشتر بروز میده یا اینکه واقعا داره پایبندی هاش کم میشه

- - - Updated - - -

ممنونم دختر آسمانی عزیز.
بدی من اینه که اینجور مواقع روحیمو از دست میدمو به جای اینکه وارد عمل شمو برم پیش همسرمو تو بحثش با اون خانم شرکت کنم... از محیط دور میشم!! میرم پیش مادرشوهرم کار میکنم تو آشپزخونه...نمیتونم حرف بزنم اون موقع

به نام خدا
سلام
زهرا خانم! شاید مطالبی رو که در ذیل به اونها اشاره خواهم کرد مطابقت درستی با زندگی شما و شرایط فعلیتون نداشته باشه ولی شما باید از این منظر هم به زندگیتون نظاره داشته باشید تا بتونید تصمیم بهتری برای زندگیتون بگیرید. (باز هم تاکید میکنم که این حرفام رو خیلی جدی نگیرید ، ولی گوشه ذهنتون بررسیشون کنید ، شاید براتون کمکی باشه.)

گاهی اختلاف رفتاری و فرهنگی به اشتباه به اختلاف عقیدتی تعبیر میشه! این باعث یک فرض غلط در ذهنمون میشه که همیشه طرف مقابلمون رو با اون عینک نگاه میکنیم و همه حرکاتش رو با اون فرض غلط تحلیل میکنیم و حکم صادر میکنیم.
اختلاف رفتاری به مرور میتونه کم رنگ بشه و قابل درک! امــــــا اختلاف عقیدتی و دینی عمیق! به این سادگی ها رفع نمیشه. (چرا که ارسال پیامبران از طرف خدا برای تصحیح اشتباهات دینی مردم ، نشاندهنده سختی این کار هست که نیاز به نماینده ویژه خدا داشته!). پس قبل از هر چیز باید دقیقا بدونی که بین شما و همسرتون ، کدوم یک از این اختلافها وجود داره.

یک مثال میزنم: در بعضی از مناطق کشور اسلامیمون ، رسمی در فرهنگ اون مردم وجود داره که با رسیدن زنی به یک مرد مهمان ، برای ابراز احترام و مهمان نوازی ، زن شونه های اون مرد رو میبوسه. در حالی که مردمان بسیار غیور و مسلمونی هم هستند.
حرف من در اینجا با درستی یا نادرستی این کار نیست ، بلکه پرسشم اینه که آیا ما باید به اون خانم یا آقا نسبت بد بدیم و از کارشون تعبیر غیر اخلاقی بکنیم؟؟!! و از بودن در کنارشون احساس عذاب داشته باشیم؟؟
به نظر من نه!
این کار بسیار اخلاقی هست (ابراز احترام به میهمان) اما با رفتاری به ظاهر نادرست انجام میشه.( بوسیدن شونه نامحرم و تا حدی در آغوش گیری او).
قطعا اون خانم هم به اجتناب از اختلاط با نامحرم معتقد هست ، اما به شکلی سنتی این رفتار نه چندان زیبا رو انجام میده.(البته از نظر ما نه خودشون!). وقتی ما با چنین نگاهی با این مردمان حشر و نشر میکنیم ، به هیچ وجه احساس بدی نداریم بلکه از صمیمیت و پاکیشون کمال لذت رو هم میبریم.

این فقط یک مثال بود. منظورم از این مثال توجیه کار شوهرتون نبود ، بلکه منظورم این هست که شما اول باید با همصحبتی در حال آرامش با شوهرتون ، ریشه یابی کنی و ببینی که اینگونه رفتارهای شوهرتون از عدم اعتقاد به اختلاط زن و مرد نشئت مگیره و یا به این معتقد هست ولی در حوزه رفتاری داره اینچنین متفاوت عمل میکنه؟؟!!
اگر به حفظ حریم نامحرم اعتقاد داره ، زهی سعادت! پس لازمه که با گفتگو و ابراز احساساتتون نسبت به این گونه رفتارها ، ایشان را به رفتار بهتر رهنمون بشید. ولـــــــی اگر قلبا به اینگونه مرزبندیها اعتقاد نداره ، متاسفانه باید بگم که زیاد امیدی به اصلاح رفتارش نداشته باشید. در اینصورت شما باید دست به یک انتخاب بسیار جدی و سخت بزنید:

1. یا باید خود رو از نظر روحی و اعتقادی آماده ادامه زندگی به مانند حضرت آسیه (زن فرعون) بکنید. و با درایت تلاشهایی هم برای اصلاح و کنترل رفتاری شوهرتان نمایید.
2. یا باید به خود بقبولانید که شما نیز دچار تغییرات اعتقادی خواهید شد و تا حدی همرنگ شوهرتان خواهید شد.
3. و یا باید به طور جدی به فکر جدا سازی زندگیتان از همسرتان باشید.

من ، نتیجه گیری فوق رو فقط برای این مورد خاص نگرفتم ، بلکه با توجه به تمامی نوشته هاتون (و مشکلات رفتاری همسرتون در سایر امور) در تاپیکهای قبلیتون چنین نظری رو ابراز کردم.
قصدم از گفتن این مطالب ایجاد یاس در شما نیست بلکه گشودن نگاهی همه جانبه به کل رفتارها و مشکلات بین شما و همسرتان را مد نظر داشتم.
انشاء ا... خاطرتون مکدر نشده باشه و با امید به فضل خدا به تصمیم درستی برسید.
.
.
فذكر إنما أنت مذكر لست عليهم بمسيطر * پس همانا تو (ای پیامبر) یادآورنده هستی و هرگز سیطره و تسلط کاملی بر مردم نداری
.
در پناه حق.

سلام آقای آرام
خوشحالم که به تایپیک من سر زدید.
به طور مطلق نمیشه گفت که اختلافات ما ریشه در اعتقاد فقط داره یا فرهنگ.اما تذکر خوبی بود.
هر کدوم به نوعی و تا حدی اختلاف فرهنگی و عقیدتی داریم که محیط زندگی همسرم خیلی تو دامن زدن به این اختلافات کمک کرده.
مثلا وقتی ما یک سفر معنوی بدون خانواده ایشون میریم(یک بار با خانوادشون رفتیم و تجربشو دارم) خیلی همسرم با آرامش تر و علاقه مندتر به اون مکانی که رفتیم و عبادتش هستن.منظورم اینه که گاهی یک چیزای خیلی مثبتی ازش میبینم(خیلیییی کم و شاید 6ماه 1بار! اما بازم خدارو شکر) که میفهمم ته قلبش مدل زندگی خانوادشو نمیپسنده و شاید به خاطر همین با اینهمه تفاوت منو انتخاب کرد.
به همین خاطره که من هیچ وقت به گزینه سوم(جداسازی زندگیمون) فکر نمیکنم.چون همسر من تنها قربانی یک فرهنگ و اعتقاد خانواده بوده اما قلب پاکی داره.

- - - Updated - - -

در این موردی که تایپیک زدم حرف شما صدق نمیکنه اما الان یادم اومد دقیقا یکبار همیچین سوتفاهمی پیش اومد برام.
من اعتماد زیبای همسرم به خودمو به حساب کم بودن غیرتش قبلا میذاشتم و ازین بابت ناراحت بودم اما کم کم فهمیدم همسرم چون خیلی منو قبول داره اصلا به تلفن های من و قرارهای درسیم با آقایون کاری نداره و هیچوقت سوالی نمیپرسه(من برای کارهای دانشگام گاهی پیش میاد که تلفنی و اس ام اسی یا حتی حضوری در دانشگاه با آقایی در ارتباط باشم)
و این هم ناشی از تفاوت فرهنگ بود که من به اشتباه به حساب تفاوت اعتقادی میذاشتم

عزیزم روی این مورد خاص متمرکز نشو. به جاش سعی کن محیط و حشرو نشر زندگیتون رو به سمت معنویات هدایت کنی. اولین قدم در این راه هم می تونه این باشه که سعی کنی اول جذبه های خودت رو برای همسرت زیاد کنی و بیشتر براش دلبری کنی. دوم رفت و امد خانوادگی با دوستان یا اقوامی که از نظر اعتقادی محکمتر هستند رو بیشتر کنی. سوم برای کارهای معنوی ای که در خانه انجام میدی جذبه هایی قرار بدی. مثلا موقع نماز اراسته، خوشبو و ... به نماز بایست و با توجه نماز بخون. برای روزه سعی کن دعای موقع افطار با صدای زیبا بذاری و برای همسرت بر سر سفره دعا کنی. به هر حال فکر می کنم همسرت باید جنبه های زیبای معنویات رو در طول روز با شما ببینه تا لذت معنویات رو درک کنه. در مورد دختر خاله هم اول ارامشتو حفظ کن. گوی سبقت رو در صحبتها به دست بگیر. یعنی سعی کن شما شروع کننده صحبت باشی و بسیار سنگین و موقر در بحث ها شرکت کنی. آرامش داشتن خودش نشانه ایمانه که باعث جذب ادمها به دینداری میشه.

سلام شمیم الزهراhttp://www.hamdardi.net/imgup/4420451d972c1c2fd4.gif

قبلا نظرم رو برات نوشتم، الان دلم می خواد یکم راحت تر با هم حرف بزنیم. در واقع از همون اولین پست هایی که ازت خوندم، دلم می خواست بیشتر بشناسمت. و فکر می کنم این موقعیت مناسبی باشه. به نظرم از دل همین حرفا، نگاه بهتری به موضوع این تاپیکت هم پیدا کنی.

دلم می خواد بدونم تو توی زندگیت دنبال چی هستی. منظورم از زندگی، زندگی زناشویی نیست، منظورم این سالهاییه که تو این دنیا هستیم. می خوام اهدافت رو بشناسم. بدونم دنبال چیا هستی.

دوم اینکه می خوام بدونم کدوم کارهای همسرت هست که تو رو از رسیدن به اون اهداف باز میداره. مثلا دست دادنش؟ نگاه کردنش به نامحرم؟ یا ...؟

سوم تا چه حد نگاهت به اهدافت هست، و تا چه حد داری همسرت رو نگاه می کنی و تمرکزت روی اونه.

من معتقدم وقتی می خوایم به یه هدفی برسیم، باوجود اینکه می دونیم لازمه که نگاهمون به اون باشه، بازم هر از گاهی (شاید برای سالها) مبهوت نگاه کردن به چیز دیگه ای می شیم، و از اون غافل می شیم. نظر تو چیه؟

یه سوال دیگه هم دارم. چرا این نام کاربری رو انتخاب کردی؟ هدف خاصی داشتی؟ قراره اثر خاصی روت بذاره؟ یا صرفا چون قشنگه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط میـشل

سلام شمیم الزهراhttp://www.hamdardi.net/imgup/4420451d972c1c2fd4.gif

سلام میشل جان

دلم می خواد بدونم تو توی زندگیت دنبال چی هستی. منظورم از زندگی، زندگی زناشویی نیست، منظورم این سالهاییه که تو این دنیا هستیم. می خوام اهدافت رو بشناسم. بدونم دنبال چیا هستی.

من تو زندگیم دنبال رشدم.هرجا که حس کنم دارم متوقف میشم آزار میبینم.
برای من مهم اینه که آخر کار چی میشه.برای همین هیچوقت دید جدایی رو به زندگیم نداشتم چون میبینم که این چالش های زندگیم داره منو محکمتر میکنه پس ادامه میدم با این هدف...

دوم اینکه می خوام بدونم کدوم کارهای همسرت هست که تو رو از رسیدن به اون اهداف باز میداره. مثلا دست دادنش؟ نگاه کردنش به نامحرم؟ یا ...؟


ما تو محیط زندگی میکنیمو تاثیر میگیریم.همنشین ما روی ما تاثیر میذاره.وقتی به قول شما اهدافت از همنشینت دوره آزار میبینی.البته الان شاید خیلی کم به این شکل باشه.چون مثال های شما شامل اینی که گفتم نمیشه.
شامل حس زنانه میشه و آزار روحی که ناخوداگاه از دوری نظراتمون میبینم

سوم تا چه حد نگاهت به اهدافت هست، و تا چه حد داری همسرت رو نگاه می کنی و تمرکزت روی اونه.

اینو واقعا نمیدونم خودم! سعی میکنم روی هدفم باشه اما خیلی اوقات همسرمو بهانه میکنم

من معتقدم وقتی می خوایم به یه هدفی برسیم، باوجود اینکه می دونیم لازمه که نگاهمون به اون باشه، بازم هر از گاهی (شاید برای سالها) مبهوت نگاه کردن به چیز دیگه ای می شیم، و از اون غافل می شیم. نظر تو چیه؟

قطعا درسته . این دقیقا کاریه که شیطون تو زندگی همه انجام میده

یه سوال دیگه هم دارم. چرا این نام کاربری رو انتخاب کردی؟ هدف خاصی داشتی؟ قراره اثر خاصی روت بذاره؟ یا صرفا چون قشنگه؟

---

حس خوبی ندارم که بخوام بگم.
ولی شاید نگفتنمو حمل بر بی ادبی کنین.
من خیلی حضرت زهرا رو دوست دارم و دوست داشتم که اسمم زهرا میبود .اما این اسم که به معنی بوی خوش حضرت زهراست میدونم ربطی به برداشت من نداره اما منو یاد حضرت مهدی میندازه و میدونم که حضرت زهرا به شدت ایشونو دوست داشتن.برای همین ترکیب این اسم به شکل شمیم الزهرا برام خیلی زیباست.

- - - Updated - - -

یک مطلب دیگه در باره خودم اینه که من سریع واکنش نشون میدمو سریع هم خنثی میشم.
مثلا من وقتی که همسرم با دختر خالش دست داد درسته که به روش اصلا نیاوردم اما شب که خوابید تا دیروقت گریه کردمو این تایپیکو با اشک نوشتم.
اما کم کم چند روز که گذشت آروم شدم.الان خیلی کم ناراحتم.البته همسرم رفتارش نسبت به اون روزای اولی که دختر خالش اومد تغییر کرد یعنی سنگینتر شد.اما به هرحال نمیدونم چرا اینطوریم.

سلام:72:

من حرف تازه ای برای گفتن ندارم متاسفانه.ولی نمیدونم چرا حس کردم شما جوابی رو که راهتون رو روشن کنه(یا لااقل بهتون ارامشی هر چند اندک بده)رو تا حالا دریافت نکردید.(شاید فقط حس من باشه).

در جایی گفتید که یه بار همسرتون رو به مشاوره بردید.پس ایشون از اون دست ادمهایی هستن که از رفتن پیش مشاور ابایی ندارن.دوباره راضیشون کنید که برید پیش مشاور.لازم هم نیست مستقیما رفتارهای ایشون رو علت این مشاوره معرفی کنید.مثلا غیر مستقیم بگید که "من چندی است که احساس خوبی ندارم و نگرانم و خوب است به یک مشاور رجوع کنیم".

در ضمن پست اول میشل هم خیلی خوب بود.

اما چیزی که به ذهن بنده میرسه اینه که شما با توجه به اینکه به جدایی فکر نمی کنید(خیلی از این بابت خوشحالم که به فکر ساختن زندگیتون هستید)باید سعی کنید تحملتون رو بالا ببرید.دوست ندارم بگم حالا که شما خیلی نمیتونید رو شوهرتون خیلی اثر گذار باشید(با توجه به رشد شخصیتی و مسائلی که خودتان حتما واقفید)روی خودتون و تغییر اعتقاداتتان کار کنید.چون به نظر من اعتقادات شما ارزشمند هستند.تغییر دادن ارزشها کار اشتباهی است.

اما قطعا میتوانید روی تحملتون کار کنید.میتونید روی افکارتون تسلط بیشتری داشته باشید.میتونید در این مواقع شوهرتون رو زیر ذره بین نگیرید.میتونید فاجعه سازی نکنید.شما به جای صرف اینهمه انرژی جهت حرص و جوش خوردن،میتونید اون رو در زمان تنهاییتون با ایشون و بصورت محبت خرج کنید.

کاملا واقف هستم که تا در شرایط شما نباشم نمیتونم درک درستی از شرایط شما داشته باشم.پس اگر اشتباهی در بخشی از نوشته ام بود به بزرگواری خودتان ببخشید.

در ضمن خیلی منطق زیبایی بابت اسمتون دارید.ان شاءالله خودشون کمکتون می کنن.:72::72:

فقط خدا :72::72::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mylife

سلام عزيزم
من معتقدم مردا اگه چشم ودل سير باشن به سمت خطا نميرند اگه از اين مورد خاطرت جمعه فكر بد نكن
فايل هاي دكتر فرهنگو بگوش

---

با سلام و احترام
بنده طی عمرم هنوز مردی ندیده ا م که چشم و دلش برای همیشه ا زمسائل جنسی سیر شده باشه...
حرفهای قشنگ را میشه زد. اما این حرفها در واقعیت وجود ندارد.

غریزه اشباع و سیری اش مقطعی هست.
الان غذا خوردی بی میلی، یه چند ساعت صبر کن تا گرسنگی را دوباره ببینی.
در مورد غریزه جنسی هم همین طور هست اما یه فرقی می کنه.
اگر مردی از غریزه جنسی اشباع شود و چند ساعتی بی میل باشد ، می تواند با تنوع و دسترسی به فردی دیگر خیلی سریع (در همان لحظه ) دوباره گرسنگی جنسی را تجربه کنه.
به خاطر همین هست که در آدمی علاوه بر غریزه(که عامل درونی خواستن هست)، مشوق ها هم بسیار بسیار نقش دارند(یعنی محرکات بیرونی)




اما شمیم الزهرا گرامی
در اینگونه موارد به جای خود خوری، باید رک و مودبانه و قاطعیت از احساسات آزارنده خودتون با همسرتون صحبت کنید.البته بدون درگیری، دعوا و ....
به او بگویید که برای آرامش شما تلاش کند و مرزها را رعایت کند. به ایشون بگو خانمهایی مثل دختر خاله اش که اینطور هستند. جزء فرهنگشان اینست و فرقی بین زن و شوهر در دست دادن با جنس مخالف نیست.. در حالیکه در فرهنگ مسلمانان همانطور که شما می دانید نه شوهر باید ارتباط لمسی با خانم داشته باشد و نه خانمش می تواند با مردی دست دهد.
لذا این غیرت دو طرف نسبت به محرمات باعث حفظ کیان خانواده و انحصار گرم آن باشد.

نحوه صحبت کردن خیلی مهم هست.
اگر او بازهم تکرار کرد
نباید به هم بریزید. باز هم مودبانه و بانوازش و گرم اما قاطع به او بگویید باز هم شما آزار دیده اید و تحت فشار هستید.

اینگونه کارها ضربه ای نیست. بلکه باید آرام آرام انجام شود

سلام واقعا ممنونم از جناب مدیر همدردی که به تایپیک من سر زدید.
متاسفانه من نمیتونم حرفمو به همسرم تو اکثر موارد بگم.
برام عادت شده وقتی ازش ناراحت میشم بریزم تو خودمو بعد از کلی گریه و... کم کم با این کار همسرم کنار بیام.اما بروز ندم.که خیلی اشتباهه
حرفاتون خیلی زیبا بود باز هم ممنونم

فقط خدای عزیز واقعا حرف درستی زدید.من باید تحملمو ببرم بالا که با هر موردی به هم نریزم.
گرچه نمیدونم چطوری باید تحملمو ببرم بالا.
بازم ممنونم از پستتون

"به جای خود خوری، باید رک و مودبانه و قاطعیت از احساسات آزارنده خودتون با همسرتون صحبت کنید.البته بدون درگیری، دعوا و ....":104::104:
شمیم الزهرای عزیز؛ حتما حتما روش فکر کن و تمرین کن با لحنی سرشار از عاطفه و عشق و توام با جدیت بیان کنی؛ نه مختص الان و در مورد دختر خاله؛ بلکه برای همیشه ی زندگی مشترکتون!
خیلی راحت توی چشمای همسرت نگاه کن و راجع به احساساتت حرف بزن؛ محبت و نگاه شیرین و احساسات زنانه ات کار خودش رو میکنه؛ مطمئن باش!

http://www.hamdardi.net/thread-130.html

http://www.hamdardi.net/thread-22198.html

قاطع اما با محبت ( البته این لینک در مورد تربیت کودک هست اما رابطه قاطعیت و محبت آن مفید هست)

http://www.hamdardi.net/thread14220-2.html#post278255

http://www.hamdardi.net/thread-16396.html

http://www.hamdardi.net/thread-13453.html

سلام شمیم الزهرای عزیزم
منم این مشکل شما رو دارم
میدونم که خیلی سخته و خیلی عذاب آوره
منم در اکثر موارد وقتی شوهرم با دختر خاله هاش دست میده کم میارم و نمیتونم تحمل کنم و خودمو با یه چیزای دیگه سرگرم میکنم تا نبینم و توو بحثاشون نباشم
این دختر خاله های شوهر من هم سالی 1 یا 2 بار میان پیش ما
خیلی راحتن و شوخی میکنن و صمیمی هستن و لباس راحت می پو شن و حتی روبوسی میکنن
اما آخه یکی دوتا نیستن که شوهرم بشون دست نده
اما من نسبت به کی از دختر خاله هاش خیلی مشکوکم حس کردم یه حسی بین اون و شوهرم بوده
آخه یه بار توو فیسبوک شوهرم دیدم که پیغام های تقریبا زیادی با اون دختر خالش داشته و خیلی بهشون شک دارم

شمیم الزهرای گرامی

چند روز قبل قصد ارسال داشتم که متاسفانه اینترنتم قطع شد.
در ادامه نظر مدیر همدردی ، لازمست شما در خصوص نحوه "بیان جراتمندانه " ، تمرین کنید.
اصلا نیازی به خود خوری ، یا سانسور خودتون نیست. صرف نظر از اعتقادات و باورهای اسلامی ، صمیمت بیش از حد همسرتون با دختر خاله اش شما رو آزرده کرده ، نحوه"بیان جراتمندانه " این آزردگی چیزیه که بهش نیاز دارید.

کارگاه آموزشی - رفتار جرات مندانه رو ببینید.

http://www.hamdardi.net/thread-18343.html

یه نیم نگاهی هم به حساسیتهای افراطی و حسادتهای زنانه داشته باشید.

سلام
کاملا بهتون حق میدم و میفهمم چه زجری داره چون منم تقریبا ارتباطم با دخترای فامیل مث ارتباط شما با مردای فامیله و خانوادم مذهبین ولی همسرم اصلا رعایت نمیکنه زیاد ( البته اصلا به جون و اینا صدا نمیکنه ولی راحته باهاشون و دست هم نمیده) ولی همین عذابم میده گاهی برا همین میگم درکتون میکنم.
این طور افراد شاید هیچی تو دلشون نباشه و واقعا هم عاشق شما باشه و هیچ حسی به دختر خالش نداشته باشه ولی یه شیطنتی توی ذاتشون هست که نمیشه کاریش کرد.
توی فامیل ما هم مردایی میشناسم که حتی با زنش توی ماشین هستن برای خانمای دیگه یه بوق و چشمکی میزنه و حتی جلوی زنش از دخترایی که ازشون خاستگاری کرده حرف میزنه به راحتی ولی زنش دیگه این چیزا براش مهم نیست و عادت کرده.
میخواستم بگم تغییر این افراد خیلی سخته و شایدم ناممکن.... اگر دوسش داری باید همینطوری قبولش کنی و کنار بیای باهاش

سلام
من استنباطم اینکه که یک چیزی این وسط گم شده
منظورم اینکه بالاخره همسر شما بعد ازین مدتی که با شما ازدواج کرده خوب میدونه که شما این تیپی نیستین و ازین رفتارا خوشتون نمیاد اما میخوام شما رو به این نکته متوجه کنم که ازین حرف نتیجه نگیرین که پس ایشون میخواد با شما لج بازی کنه .....نه اصلن
من فک میکنم از دو حالت خارج نیس....یا وقتی اینکارا رو میکنه اصلن حواسش نیس و داره با فرهنگ خانوادگی خودش رفتار میکنه.....که این خیلی محتمله....چون میگین تازگی دیگه مث اولا نیس و بیشتر رعایت میکنه.....این نشون میده که همسرتون انسان فهمیده ایه و حس بد شما رو درک کرده
اما یه حالت دیگه هم داره....شاید ایشون بخاطر طبع گرمی که داره با این رفتار میخواد حس شما رو برانگیخته کنه و شما رو وادار کنه که یکم راحتتر....گرمتر و کم پوشش تر با ایشون باشید
میدونم شما سعی خودتونو تا حالا کردین اما بعنوان یک مرد توصیه میکنم یکم سعی بیشتری بکنین و از معجزه خوراکیها برای کاهش حرارت همسرتون و گرمتر شدن خودتون استفاده کنین
خییییییلی عذرخواهی میکنم که اینجوری راحت صحبت کردم:redface-new:

شمیم الزهرای عزیز منم همین مشکلو دارم.


شوهرم تلفنی هم صحبت کرده جلوی من با دختر خالش و راحت میگفت کثافت دلم برات تنگ شده و ....

روزی که برای اولین بار خونه خالش هم رفته بودیم و من غریب بودم منو ول کرده بود داشت با دختر خالش حرف میزد و هیشکی با من صحبت نمیکرد.
تو این لحظات حسی که به آدم دست میده گفتنی نیست . من متنفر میشم از شوهرم. حالم که بی فکری اون دختر خاله بهم میخوره و دلم میخواد جمعو ترک کنم.

به شوهرمم گفتم . گفت : برو بابا دختر خالمه از اول باهم راحت بودیم. توام برو با پسر خالت راحت باش. ( البته کاملا حساسه رو پسرای فامیل ما با اینکه من کلا با هیشکی حرف هم نمیزنم چه برسه که گرم بگیرم.)
این بدتره که خودش راحت باشه و نذاره تو راحت باشی.
میخوام بگم که میتونی بگی اما انتظار همچین عکس العمل هایی رو هم داشته باش. ممکنه هم خوب برخورد کنن. شوهر من یبار گفت باشه اما اصلا تغییری نکرد و با شاگرد های دخترش هم شوخی و خنده داشت.
من بهش زنگ زدم و گفتم دیگه بهت اعتماد ندارم . همین باعث شد که بگه دیگه کلاس دختر بر نمیداره اما بازم میخواد برداره.

میبینی؟

کاملا ما نظر آقا محمد موافقم چیزی تو دلشون نیست اما یه شطیتونی دارن که ترک نخواهد شد. شوهرم خودش اینو مستقیما گفت.

تو به شوهرت بگو اما اگر مخالفت دیدی بیخیال شو. میگذره و عادت میکنی. دیدم کسایی که عادت کردن. نگران نباش. سخته اما میشه

- - - Updated - - -

شمیم الزهرای عزیز منم همین مشکلو دارم.


شوهرم تلفنی هم صحبت کرده جلوی من با دختر خالش و راحت میگفت کثافت دلم برات تنگ شده و ....

روزی که برای اولین بار خونه خالش هم رفته بودیم و من غریب بودم منو ول کرده بود داشت با دختر خالش حرف میزد و هیشکی با من صحبت نمیکرد.
تو این لحظات حسی که به آدم دست میده گفتنی نیست . من متنفر میشم از شوهرم. حالم که بی فکری اون دختر خاله بهم میخوره و دلم میخواد جمعو ترک کنم.

به شوهرمم گفتم . گفت : برو بابا دختر خالمه از اول باهم راحت بودیم. توام برو با پسر خالت راحت باش. ( البته کاملا حساسه رو پسرای فامیل ما با اینکه من کلا با هیشکی حرف هم نمیزنم چه برسه که گرم بگیرم.)
این بدتره که خودش راحت باشه و نذاره تو راحت باشی.
میخوام بگم که میتونی بگی اما انتظار همچین عکس العمل هایی رو هم داشته باش. ممکنه هم خوب برخورد کنن. شوهر من یبار گفت باشه اما اصلا تغییری نکرد و با شاگرد های دخترش هم شوخی و خنده داشت.
من بهش زنگ زدم و گفتم دیگه بهت اعتماد ندارم . همین باعث شد که بگه دیگه کلاس دختر بر نمیداره اما بازم میخواد برداره.

میبینی؟

کاملا ما نظر آقا محمد موافقم چیزی تو دلشون نیست اما یه شطیتونی دارن که ترک نخواهد شد. شوهرم خودش اینو مستقیما گفت.

تو به شوهرت بگو اما اگر مخالفت دیدی بیخیال شو. میگذره و عادت میکنی. دیدم کسایی که عادت کردن. نگران نباش. سخته اما میشه

عزیزم من هم با دست دادن شوهرم و حتی روبوسی کردنش با بعضی از دختر خاله هاش مشکل خاصی ندارم مخصوصا اگه ازدواج کرده باشن و خودم از نوع رفتارها و حالت هاشون فهمیده باشم که دختر خوب و نجیبیه دیگه واسم سخت نیست
اما درباره یکی از دختر خاله هاش که گفتم توو فیسبوک خیلی پیغام داشت ازش واسم خیلی خیلی عذاب آوره که حتی باهاش حرف بزنه
اولین باری هم که دیدم این دختر خالشو شوهرم بهش دست نداد چون از قبل از اینکه بیان بهم گفته بود که دختر خاله هاش باهاش دست میدن و منم گفتم اصلا از این حرکت خوشم نمیاد
اما وقتی شوهرم بهش دست نداد دختر خالش با شوخی زد توو سر شوهرم
بعدش هم که نشسته بودیم همین دخترخالش به خواهرشوهرم یواشکی گفت داداشت که میخواسته زن بگیره چرا رفته سراغ غریبه این همه دختر خاله داره یکیش هم من که دم بختم
حالا این حرفش شوخی بوده یا نه من خیلی ناراحت شدم و دیگه احساس کردم که اون به نیت خواهر برادری با شوهر من دست نمیده
حتی گاهی اوقات احساس کردم (توو مسافرتی که رفته بودیم خونشون) که پیش شوهر من داره عشوه میاد
و یه بار که خیلی ناراحت شدم به شوهرم گفتم که من مثلا با این دختر خالت مشکلی ندارم که بهش دست میدی چون فهمیدم دختر خوبیه
اما با این یکی اصلا دوست ندارم که بهش دست بدی و ذلیلش هم کامل بهش توضیح دادم و بعد از چند روزی شوهرم بهم گفت که منم دیگه ازش خوشم نمیاد به عنوان یه دختر خاله چون احساس میکنم یه خورده ای دختر سبکیه
و کم کم دیگه خیلی بهش محل نذاشت و الان من راحت ترم
منم رابطمو با این دختر خالش قطع نکردم حتی گاهی بهم پیام میدیم و کاری نکردم که بعد از اون قضیه شوهرم نسبت بهش حساس بشه

عزیزم تو هم اگه احساس کردی که این دختر خاله شوهرت دختر سبکیه یا .... راحت به همسرت بگو که داری عذاب میکشی و این موضوع باعث میشه از شوهرت دلخور شی و ازش فاصله بگیری

ببخشید که خیلی طولانی شد