کمک نامزدم شکاکه و دست بزن داره

درود بانو keysun

من هم واسه پست بانو پونه هم بانو آویژه سپاس زدم چون هردوشون دارن درست میگن فقط زاویه دیدشون فرق میکنه

1.شما از همین الان اینو هم در نظر بگیر ایشون شاید خوب بشن شاید توی این وضعیت بمونن
اگرم خوب بشن شاید بطور کامل نباشه و شما مجبور باشین یه سری محدودیت هایی برای خودتون در نظر بگیرین
اگرم خوب بشن شاید یه مدت یکسال یا چند سال طول بکشه چون این مورد شک چیزی نیست که یکروزه و یکماهه بوجود اومده باشه

این مورد بالا رو بدترین حالت مشکلتون در نظر میگیریم


2.بیا اینو در نظر بگیریم که شما میخواین بمونین و تلاشتون رو کنین تا ایشون برگردن به حالت عادی خوب پیشنهاد من

1.اولا پیگیر وقت گرفتن بعد عید از یه دکتر روانشناس باشی
2.خواهشا عجله نداشته باشین و انتظار اینکه طی مدت خیلی کوتاه و با تهدید ایشون خوب بشن

3. همین الان بالای سایت زده حق اشتراک روش کلیک کنین و جزو مشترکین انجمن آزاد بشین سه ماه و یکساله هرکدوم برات مقدوره بگیر تا اونموقع خیلی میتونه کمک کنه بهتون

شماره3. میشه خیلی ساده در نظر گرفت که ایشون مثل بعضی پسرا یکم بدبین شدن چون شوربختانه یه عده دختر و زن هستن که برای خودشون و جسمشون ارزش قائل نمیشن و باعث بدبینی ما مردا نسبت به بانوان میشن:72:

حالا میرسیم به آخرین موضوع دست خودم نیست عادت کردم تجزیه و تحلیل کنمو نکته بین باشم یه چیز هست منو یکم اذیت میکنه و میترسونه

اینکه شما فقط فقط فقط زووم کرده باشین روی این مشکل ایشون و از بقیه موارد که یا اشتراک دارین یا اختلاف دارین با همدیگه قافل شدین حواست به این موضوع هست بانو؟

میشه چنتا خصوصیات مثبت خودت و ایشون و همچنین خصوصیات منفی خودت و ایشون رو بگین.

درآخر بستگی بخودت داره ولی اشتراک انجمن آزاد یادت نره یه خوب یهم داره خصوصیه یعنی کسی نمیتونه ببینه مشکلتون چیه و فقط مشاورا میان نظر تخصصیشون رو میدن:72:
مشترکین انجمن آزاد

keysun عزیز
دوست بودی یا نبودی،آشنایی سنتی بوده یا مدرن،فرقی نداره،این مشکل رو حتما از راه درستش حل کن،مهمترین تصمیم زندگیت ازدواج هستش پس به خاطر هیچ چیزی توی این مورد کوتاهی نکن،اصلا برچسب هیچ اختلالی هم که نخوای بزنی،شخصی که پرخاشگره و قبل از ازدواج به خودش اجازه میده دست روت بلند کنه آیا تضمینی وجود داره بعد ازچندسال زندگی مشترک این کار رو نکنه؟؟؟

اینجا اگه رابطه ی دوستی منع میشه دلیلش بر این هست که فرد احساسی عمل میکنه و چشمش رو روی واقعیت ها میبنه و نشونه هارو دنبال نمیکنه،اما وقتی رسمی اقدام میشه اوضاع فرق داره،چون همه چیز چهارچوب خاص خودش رو داره،شما گفتی از اول اینطور بوده ،الان چون دقت کردی و کمی از احساسات فاصله گرفتی و 4 ماه هم از رسمی شدن این رابطه میگذره،به این موضوع پی بردی در حالی که ایشون از اول اینطور بوده ولی شما دچار خطا شدی توی شناخت ایشون،در مورد موقعیت هم گفتی اگه به کسی درخواست ازدواج بده بی بروبرگرد قبول میکنه،بهتره بدونی یکی از ویژگی های موقعیت خوب (داشتن روان سالم) هستش،واین رو بدون کمتر انسانی (فرقی هم نداره زن یا مرد) میتونه با آدم بدبین زندگی کنه

راستش خصوصیات مثبت ایشون و نوشتم قبلا...صفحات قبلو ببین..
علاوه بر اونا مهربونه خیلی...خیلی دوسم داره..واقعا از لحاظ خیانتی و این داستانا از چشام بیشتر اعتماد دارم...اهل هیچ بدی ای نیست..رفیق بازیو چه میدونم دود و الکل وهیچی...کنارش بهم خیلی خوش میگذره..باهاش آروممو ....
خصویات منفیشم به نظرم همین شکاکیت و کنترل نکردن خشمشه...وقتی که عصبی میشه کلا نمیشه طرفش رفت...
فحش دادن و اینا..که عجیب اینه ک اصلا به شخصیت خودشو خونوادش نمیخوره..انگار یه آدم دیگه میشه!!!!!


خصوصیات مثبت خودم:
خب من دختری ام که با اینکه خانواده ی بازی دارم هیچوقت با کسی به غیر از ایشون نبودم قبلا و میدونه اولین مرد زندگیمه...
خاستگار بوده...ولی خب هیچوقت با کسی نبودم..
خودم دانشجوی داروسازی ام ..
خانواده ی تحصیلکرده و خوبی دارم..
وضعیت مالیمون خوبه..
ظاهرم خوبه..
از لحاظ خونه داریو این مسایل کم ندارم چون از بچگی مامانم کار میکرد و خب خودم همه کار میکردم از غذا و همه چیز..
روابط عمومی خوبی دارم مثلا کل خونوادش عاشق منن
مهربونم و این چیزا....

ولی خب منفیهام:
منم خیلی یه دنده و لجبازم...
الان فهمیدم که اشتباه میکردم..
مثلا تو این مدت به هر چیز کوچیکی که گیر میداد مثلا خوابیدن و دانشگاه و اینا هیچی نمیگفتم و انجام میدادم ولی سعی میکردم تو موقعیت مناسب همونو تلافی کنم تا کارشو بفهمه..
ولی فقط رابطمونو بدتر کرد خب..
و...دیگه...زودرنجم یکم...میرنجم ولی به روی خودم نمیرم..بعد انقدر تحمل میکنم تا یه روز کم میارم..منفجر میشم..
کلا آدم تو داریم خیلی..
و یه چیزی که تحملم زیادی بالاست و این یه ویژگی بده..
چون به همه چیز زیاد فرصت میدم و صبر میکنم..انقدری که کلا خراب میشه...
و کلا آدمیم که حرص بقیه رو زیاد در میارم...
مثلا یه موقع ها از لجش کاریو میکردم که اذیت شه..
آخه هی شکاشو تحمل میکردم..تحمل تحمل تحمل..بعدش کم میاواردم یهو...
تا اینبار ک دیگه در کمال ناباوری منو زد..!
نمیدونم شاید جدی خودمم باید مشاوره شم و منم خراب کردم..نمیدونم اصلا..

- - - Updated - - -

آره asemaneabi222 ..راست میگی دقیقا...

ولی خب حالا دوسشم دارم...شاید اشتباه کردم...
ولی 100 % یه تصمیم عاقلانه میگیرم دیگه...

زدنش چشمامو باز کرد تازه...!!

خبر میدم که چی شد.. و از همتون ممنونم..

- - - Updated - - -

و اینکه من میدونم یکی از ویژگی های خوب داشتن روان سالمه...
اون از اولش اینطوری بود ولی اولش منظورم 2.3 ماه بعد دوستی ه ک تازه کم کم شروع شد و هی بدتر شد..نه اوایل اصلا به این شدت نبود..
انگار هرچی بیشتر علاقه مند شد بیشتر حساس شد..
من منظورم ازینکه بره خاستگاری قبولش میکنن این بود که اگ میخواستم سنتی باشم میومد جلو و مام شرایط خوبشو میدیدیم و 1 ماه بعد حداکثر عقد میکردیم.
اونموقع ک خب نشون نداده بود مشکلشو..!!!
منظورم این بود ک اگه کاملا سنتی بود شاید تو دردسر بیشتری میافتادم..

- - - Updated - - -

و جالبش اینه ک با بقیه اصلا اینطوری نیست و با تحقیق و این داستانام مشخص نمیشد..
فقط روو من اینجوریه..زیادی حساسه..
مثلا تو خانواده و محل کار و محل زندگیش همه به یه آدم معقول و سالم میشناسنش...همه تعریف میکنن..
نمیدونم چرا رفته رفته با من اینطوری شد...!!

کلی برات نوشتم ولی نمیدونم چی شد،دیگه خلاصه میگم
من کاملا درک میکنم و نمونه بارزش رو هم دیدم،و جالب اینجاست چون قبل از ازدواج بوده به دختر گفته هرچی تو بگی انجام میدم من میدونم مقصر بودم و ... ولی اینا همه در حد حرف بوده.
ازدواج اشتباه اینه همدیگه رو یکبار ببینن و عقد،ولی درستش اینه با در جریان قرار دادن خانواده ها و اقدام رسمی زمانی رو برای شناخت بذارن،الان شما هم توی همین مرحله هستی نامزد کردید و زمان شناختتون هست،پس خدارو شکر کن.اولا عجولانه تصمیم نگیر ولی ساده از این اتفاق نگذر و حتما از راه اصولی پیگیر باش،احساس و دوست داشتنت قابل درکه ولی این شکاکی خواه ناخواه روی روح و روان خودت تاثیر میذاره،این باعث میشه دچار استرس بشی به خاطر خطای نکرده،یا حس کنی همیشه تحت کنترلی و حریم نداری،پس حتما پیگیر باش

آره...کاملا همینطوره...خیلی دوسش دارم ولی واقعا دیگه تو رابطه کم کم دارم احساس خفگی میکنم...منم داره از لحاظ روحی بهم میریزه..
دیگه زدنشم که نو علی نور بود..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط keysun

راستش خصوصیات مثبت ایشون و نوشتم قبلا...صفحات قبلو ببین..
علاوه بر اونا مهربونه خیلی...خیلی دوسم داره..واقعا از لحاظ خیانتی و این داستانا از چشام بیشتر اعتماد دارم...اهل هیچ بدی ای نیست..رفیق بازیو چه میدونم دود و الکل وهیچی...کنارش بهم خیلی خوش میگذره..باهاش آروممو ....

من منظورم ازینکه بره خاستگاری قبولش میکنن این بود که اگ میخواستم سنتی باشم میومد جلو و مام شرایط خوبشو میدیدیم و 1 ماه بعد حداکثر عقد میکردیم.
اونموقع ک خب نشون نداده بود مشکلشو..!!!
منظورم این بود ک اگه کاملا سنتی بود شاید تو دردسر بیشتری میافتادم..

- - - Updated - - -

و

---

این که چشمات کم کم باز میشه و داری سعی میکنی احساسات کم رنگ تر کنی کار خیلی خوبی هست
کاری به تحلیل خصوصیات خوب و بد شما و ایشون ندارم کلی میگم
دوست عزیزم تو دوران نامزدی و دوستی پنهان کاری بیشتر هست و قول و قرار و عده وعید خیلی زیاد تر و همه افراد هم با هم مهربونن و همه تو این دوران از کنار هم بودن حس خوبی دارن
جذابیت و کشش جنس مخالف طبیعی و تو این دوران تو اوجش علی الخصوص اگه سنت کم باشه و سابقه رابطه قبلی هم نداشته باشی ....

میدونی اینکه اشنایی سنتی باشه و یا دوستی ... به فرهنگ خانواده و تعریف حریم زن و مرد و محرم و نامحرم تو ان فرد و خانواده بر میگرده هیچ کدومش هم ضمانت نمیکنه که خوش بخت یا بدبخت بشی
این جمله را تو یک جمعی از یک دکتر روانشناس خیلی معروف و خوبی شنیدم که از ایشون در مورد ازدواج سوال کردند ایشون یک همچین جمله ای به کار برد که هیچ وقت سعی نکنید به تنهایی خودتون طرف مقابلتون بشناسید چون احتمال به خطا رفتنتون هست
میگفت حتما حتما یک روانشناس خوب پیدا کنید و ازش مشاوره بخواهید ان چیزهایی میبینه و میفهمه که شما به راحتی نمیبینید و نمیفهمید
میدونی شاید اگه یک سال پیش حتی فقط صرف مشاوره پیش یک دکتری میرفتی همون جلسات اول بهت میگفت این اقا احتمال یک اختلال داره یا حتی خودت ممکن مشکلی داشته باشی
ببین به قول خودت مساله شناخت درست هست
اما چرا گاهی هزینه به این زیادی برای شناختمون باید بدهیم؟؟؟؟؟
یک سال و نیم زمان بگذاری دل ببندی روح و روانت بهم بریزه ......
الان تو تالار ببین هستن دخترهایی که دو سال یا بیشتر همین طور نامزد موندن همه دنیا هم بهشون میگن باید دل بکنی اما نمیتونن و دوباره اشتباهشون ادامه میدهن ...

تا جایی که میدونم وقتی احتمال یک اختلال وجود داره با ازمونهایی که وجود داره از طرف تست میگیرن
اگه دکتر از ایشون و خودت تست گرفت درصد اختلال و مشکل بپرس و بپرس چه مدت درمانش طول میکشه؟ اصلا درمان داره؟
ارزش وقت گذاشتن را داره؟
خودت تو این دوران چه قدر تخریب میشی؟
چند درصد اصلا درمان میشه ؟ قابل برگشت هست؟

برات ارزوی موفقیت دارم

سلام.
من نظر دوستانو خوندم وفک میکنم راهنماییشون خیلی خوب بود ولی چیزی بنظرم رسید که گفتم بگم و بد نیست،نمیتونم نظر کارشناسی بدم و اینکه چقد رفتارای ایشون بیماری رو تایید میکنه (بررسی کارشناسی لازمه) اما من حس میکنم این رفتارای بشدت کنترل گرایانه ایشون بخاطر ترس خیلی خیلی زیادش از از دست دادن شماست،اینی که گفتین خانواده از لحاظ تحصیلات،مالی بالاترن وعلاوه به اینکه خیلی موافق نبودن واون چیزی که خاله قزی درباره بدبینی مردا گفت واینکه شما گفتین فقط رو من انقد حساسه ،این فکرو بذهنم رسوند که نامزد شما با توجه به چیزایی که همش داره تو جامعه میبینه دائم وخیلی عادی شده با خودش فک میکنه نکنه دوستاش مخشو بزنن که تو بهتر از این گیرت میومد ،نکنه تو دانشگاه یکی که از من بالاتره از دست من درش بیاره نکنه به این نتیجه برسه که بهتر از من لیاقتشه ومنو ول کنه و نکنه ....(چون عقد نکردین ومطمئن نیست از بدست اوردنتون بیشتر استرس داره )در نتیجه بشدت کنترل میشید تا این اتفاقای تو ذهنش نیوفته.منظورم اینه که اگه یه درصد بیماری هست شرایطتتون مزید علت شده،این نظر من بود شایدم درست نباشه .
اما..........به هیچ وجه چشاتو نبندین حالا که خانواده حامی ای هم داری واقعا مطمئن شو وبعد ادامه بده
با ارزوی بهترین ها برات

مرسی solyyy خودشم همینو میگه...همش میگه میترسم دوستات روت تاثیر بذارن .. یا گول بخوری .. بری از زندگیم...
ولی من همیشه میگم خب منکه بچه نیستم...تورو انتخاب کردم...با توام...هیچی ک تاحالا از من ندیده...!!!
آیا بازم این ترس طبیعیه...؟؟؟
خودش همیشه میگه مطمین شم ک تو مال منی .. عقد کنیم بخدا درست میشه همش...
ولی من میترسم...
اگ نشه چی؟؟؟؟؟

حالا باهاش صحبت کردم ک حتما بریم پیش مشاور..
اونم قبول کرد...
حالا ایشالا ک جواب بده...
تا وقت مشاورم زیاد مونده البته به پیشنهاد پونه ی عزیز اسمم و توی کنسلی ها دادم..ایشالا زودتر بشه..
ولی اگ تا بعد عید طول کشید باید ببینم رفتارش و تا اون موقع چقدر تغییر میده..
منم بدجور ترسوندمش آخه..اینکه میرم از زندگیتو .. تمومش میکنمو...امیدوارم جواب بده فقط..

احساس میکنم دیگه مثل قبل برام نیست ... دوسش ندارم...
خیلی التماس میکنه که بیتو میمیرمو یه وقت ولم نکنی و کمکم کن اگ چیزیمه خوب شم و این حرفا....
میترسم اگ به جدا شدن برسه خیلی عذاب بکشه....
خیلی فکرم درگیره...

درود دگربار بانو keysun

فکر کنم شما الان ذهنتون بیش از اندازه بهش فشار آوردین و نیاز به استراحت داره خواهشا اول خودتون رو یکمقدار آروم کنین.

فکر کنم دقیقا در مورد خصوصیاتتون خوب توضیح دادین الان به همون حالت انفجار رسیدین.این حالت که شما دارین تحمل نیستش به این حالت و رفتار شما میگن رفتار منفعلانه لینکش رو واست میزنم برین حتما بخونین.

من دوتا پیدا کردم:
چگونه منفعل نباشیم؟
چگونه منفعل نباشیم؟

اینا هم تاپیک های she هستش.

مشاوره تخصصی با جناب sci

مشاوره تخصصی با جناب sci ادامه

شما اولا این لینک ها رو حتما مطالعه کن.

ولی اگه نظر منو بخوایید موضوع شما یکمقدار زیادی حساس هستش.شما اگه بتونید قبلا هم گفتم اشتراک بگیرین انجمن آزاد خیلی بیشتر بدردتون میخوره و چون هرماه هم دوبار کارشناسا نظر میدن خیلی بهتره و اینکه مشکلتون خصوصی هستش و بجز خودتون و مدیرای سایت فرد دیگری نمیتونه تایپیکتون رو ببینه. میتونی سه ماهه یا یکساله اشتراک بگیری :72:

یادت نره حتما مقالات بخش رفتار جراتمندانه رو بخون خیلی کمکت میکنه و این مشکلت رو حل میکنه شما حق هایی که هر انسان برای خودش باید قائل بشه رو شما نادیده گرفتین و نتیجش میشه رفتار پرخاشگرانه ای که دارین