مولود پر برکت .....!!!

امام رضا (ع) می فرمایند :

" فرزندم جواد پربرکت ترین مولود برای شیعیان ما است "

این سخن مرا به فکر فرو برد ، که یعنی پربرکت تر از امام حسین (,) و امام علی (ع) و ..... ،؟!!
این جور مواقع می دانم که حکمتی نهفته در این نوع سخنان است که نیاز به بررسی هست تا یافته شود ، منم دست به کار شدم ، و نکاتی که در ذیل می آید را از اطلاعات زندگی امام رضا و امام جواد ( علیم السلام ) یافتم که خالی از لطف نیست شما هم بدانید .

اول از همه موقعیت خود امام رضا را دریابیم ، که امام جواد می فرماید : "زیارت پدرم رضا (ع) ، افضل از زیارات جدم حسین (ع) است وقتی از آن امام پرسیدند چطور است که چنین است فرمودند ، زیرا جدم را همه شیعیان زیارت می کنند و پدرم را شیعیان خاص ".

از این جواب یافتم که حکمت این سخن امام جواد این است که امام رضا(ع) فصل (جدا کننده ) بین فرقه های مختلف شیعه ( که نهایتش 7 امامی یا اسماعیلیه است ) از دیگر فرقه های شیعه است . امام حسین را همه فرقه های مختلف شیعه زیارت می کنند ، اما امام رضا را فقط شیعیان 12 امامی ( اثنی عشری ) و معلوم است که این شیعیان همان شیعیان خاص هستند .

اما امام جوادا(ع) در سخن امام رضا (ع) که می فرماید : پربرکت ترین مولود برای شیعیان ما است جایگاه ویژه ای پیدا کرده .

http://www.hamdardi.net/imgup/16936/...508ea980ad.jpg

می دانیم که امام رضا تا سن 48 سالگی صاحب فرزند نشدند ، تا جایی که شبهه هایی در امام بودن ایشان رواج یافت که عمدتاً " واقفیه " مروج آن بودند . و امام در جواب همینها از بزودی صاحب فرزند شدنش و پربرکت ترین مولود بودنش سخن می رانند .

در کمال ناباوری امام در سن 48 سالگی صاحب فرزند پسری میشود و پیش بینی اش تحقق می یابد ، و

در مقابل تشکیک در اینکه این فرزند از خود امام است ،آنهم از سوی اقوام شروع می شود ، چهره

شناسان به وسیله خود آنان دعوت و تأییدمی شود که مولود فرزند امام رضا (ع) است .

اما سؤال این است ، که چه حکمتی در کار خدا برای با تأخیر فرزند دار نمودن امام رضا است ،

این سئوال را در ذهن پیگیری کردم و به حکمتهایی رسیدم :

1 – این شبهه ها به هر نوعی در پیش بود ( با توجه به تضارب آراء در میان مسلمانان و از مکاتب مختلف فکری از سوئی و دشمنی بنی عباس نسبت به ائمه از سوی دیگر ) و از طرفی شیعه اثنی عشری در مظلومیت و اقلیت بود و البته صاحب اندیشه راسخ و ناب محمدی ، که نیاز به تقویت داشت ، شبهه و شک در مورد امامت امام رضا اگر با تأییدی قوی و معجزه آسا پاسخ می یافت تقویت شیعه اثنی عشری را به دنبال داشت ، از طرف دیگر تحقق پیشگویی امام رضا نیز ، صحتی بر امام بودن ایشان . و...

2 – دیر فرزند دار شدن امام رضا ، به امامت رسیدن امام جواد در سن پائین ( 8سالگی) را موجب شد ، و دوباره اشاعه این شبهه که چطور ممکن است امامت در این سن ؟!!! ، و باعث ترتیب یافتن مناظره هایی می شود به هدف اثبات عدم امکان امام بودن یک کودک که بر عکس توطئه مورد نظر ، مناظره ها علم امام را آشکار و بر عالمان و فقهای وقت غالب کرد و تأییدی مجدد و محکم بر امامت ایشان ، که هم تقویت اصل امامت را در پی داشته و هم تقویت شیعه اثنی عشری را،.

3 – اینکه با توجه به مورد 2 امامت امام اثبات شد ، باعث شد برای امام بعدی که وی نیز با سن کم امام شدند ، دیگر شبهه پیش نیاید، و امامت تثبیت و شیعه امامیه هم تقویت شود .

4 – واقفیه گروهی بودند که از سوی امام موسی کاظم (ع) مأموریت جمع آوری وجوهات شریعه را داشتند ، بعد از امام هفتم ، می بایست آن مأموریت را در رابطه با امام رضا می داشتند ، یعنی وجوهات را تحویل آن امام دهند ، اما طمع بهره برداری شخصی آنان را باز می دارد و برای اینکه مجوز داشته باشند ، و به هدف خود برسند ، در امام بودن امام رضا به دلیل فرزند نداشتنش شبهه وارد کردند( می گفتند هر امامی صاحب فرزندی که امام بعد از خود است می شود ، و رضا چنین نیست پس امام نیست ) و ی را امام نمی دانستند تا وجوهات را مجبور نشوند تحویل امام دهند .
و این نمونه ای از دنیا گرایی بعضی از مسلمین حتی شیعه است که برای منفعت حتی انکار ولایت می کنند و هشداری برای ما است که مراقب وساوس شیطانی برای گرفتار نشدن به اینجور دامها با توجیهات مختلف باشیم .

5 – دروران امام رضا (ع) ، و بعد از آن دوران شکوفایی علمی مسلمین است و رواج بحثها و رونق مکتبهای فکری در میان مسلمین و... رشد دانش و حتی ورود علوم غیر بومی طی نهضت ترجمه است ، که در این گونه شرایطی بحثهای انکاری در مورد امامت و تفکرات پویای ائمه معصوم و علم گرایی جدای از دین ، و احساس کفایت این علوم بشری و بی نیازی به راهنمایی معصوم با علم لدنی فضا پیدا می کند ، آنچه در پیش آمد ، از دیر فرزند دار شدن امام رضا و شکست شبهه ها تا در کودکی امام شدن امام جواد (ع)و آشکار شدن علم لدنی ایشان با شکست همه علما و فقیهان برجسته وقت در مناظره ها مقابل ایشان ، برکتی بزرگ برای حفظ عقیده محکم شیعه در اصل امامت آنهم اثنی عشری و نیاز بشر به تکیه به وی و کافی نبودن علوم بشری است

و .... تحلیلهای دیگری که بیان آنها در این مجال نمی گنجد .

با این یافته و تحلیلها حقیقت سخن امام رضا و پر برکت بودن این مولود ( امام جواد ) برایم به زیبایی آشکار شد .

موارد دیگری از حکمت ، متولد شدن امام جواد(ع) ، در سن 48 سالگی امام رضا (ع)، و امامت آن حضرت در کودکی .

6 – دیر فرزند دار شدن امام رضا از سوی خداوند ، امتحان امت نیز بود ، امتحان این که ، آیا در امر امامت دچار شک خواهند شد؟ ، و اصل ولایت را تا چه اندازه با یقین پایبند هستند و آیا تبعیت دارند؟ ،و این گونه خالص از ناخالص مشخص شود ، که بنا به آنچه تاریخ گواه آن است می بینیم که در این امتحان الهی عده ای افتادند ،( از جمله واقفیه ) .

7 – برای دشمنان اهل بیت از جمله بنی عباس نیز فرصتی بود تا با دیدن دست خدا ( پیش گویی امام رضا (ع) در مورد فرزند دار شدنش از طرفی و موفقیت اما جواد (ع) در مناظره های علمی که مأمون برپا کرد و آشکار شدن علم لدنی امام و تأئیید امامت وی با وجود سن کم ، که هم اصل امامت را صحه می گذاشت و هم حمایت الهی را نشان می داد)دست از دشمنی برداشته و راه درست را در پیش بگیرند ( اصل هدایت الهی ).

8 – اتمام حجت برای همه منکرین و مخالفین ، تا با مشاهده حقیقت و دیدن دست الهی ، هیچ بهانه ای برای گمراهی و ادمه لجاجت و دشمنی نداشته باشند .

http://www.hamdardi.net/imgup/16936/...72fe096d27.jpg

همچنین با نظر به تحقق پیشگویی امام رضا( ع ) مبنی بر صاحب فرزند شدنش که امام بعد از وی خواهد بود ، و با نظر به اینکه وجود خود امام رضا (ع) زمینه تحقق پیشگویی پیامبر (ص) در خصوص امامان بعد از وی که به 12 میرسند را فراهم ساخت :

ولادت امام جواد در آن شرایط شبهه و تشکیک و تحقق پیشگویی امام رضا ، زمینه ساز پذیرفتن حقیقت امامت اثنی عشری و موضوع امامت امام مهدی علیه السلام و مسئله قیام آنحضرت می شود که حکمت عمده اش را شاید بشود گفت ، آشکار ساختن نفاق بنی عباس بود ، بنی عباسی که با نفاق قدرت را به دست گرفتند و نفاقی که پیامبر آنرا بر امتش خطرناک تر از کفر دیده ، و شاهدیم که مأمون مکار چگونه با وجود همه تلاشش برای به دست آوردن پایگاه مردمی با نزدیک کردن امام رضا و امام جواد به خود ( و حتی دخر خود را به عقد امام جواد در آوردن ) نتوانست مانع از پرده برون افتادن چهره نفاق بنی عباس شود و ترس آنها از تحقق آنچه پیامبر فرموده بود و قیام مهدی علیه السلام و افتادن عنان اداره و هدایت مسلمین به دست آل پیامبر دست به قتل امام جواد زدند و امام هادی و امام حسن عسگری را نیز محدود نمودند و ارتباط آنها را با شیعان قطع کردند تا جایی که امام حسن عسگری (ع) را در پادگان نظامی محصور و تحت نظر قرار می دهند و تصمیم بر قتل فرزند موعود وی به محض به دنیا آمدن گرفته بودند ، بنی عباسی که با شعار الرضامن آل محمد ( هدف ما رضایت آل محمد است ) روی کار آمده و ایرانیان را با این ادعا که میخواهیم خلافت را به اهل بیت پیامبر برگردانیم فریب داده بودند ( بخاطر شدت علاقه ایرانیان به اهل بیت پیامبر ) و قدرت را با این نفاق خطرناک به دست گرفته بودند ، از زمان امام رضا و خلافت مأمون رفته رفته پرده از چهره می اندازند و نشان می دهند که الرضا من آل محمدشان شعاری فریبنده بیش نبوده و الا چرا باید پیشگویی پیامبر مبنی بر 12 بودن امامان بعد از خود و قیام دوازدهمینش برای تحقق رسالت الهی و کودتا کردن دست جائران و فساد پیشگان و باز نمودن راه رشد انسانی برای بشر آنها را بترساند و در پی حصر امام هادی و امام حسن عسگری و قتل امام مهدی به محض ولادت باشند مگر آنها نگفته بودند با ما همراه باشید تا خلافت را از بنی امیه گرفته و به اهل بیت پیامبر تحویل دهیم و اهل بیت پیامبر را شایسته این منصب و موقعیت و اداره امور مسلمین می دانستند !!!!!!!!!.

آری ولادت امام جواد در حالی که امام رضا در سن 48 سالگی بودند و امام بودن وی را به دلیل همین فرزنددار نشدنش تا این زمان مردود اعلام کرده بودند و امامت امام جواد در خردسالی و آشکار شدن حقیقت آن با احاطه علمی امام ترس بنی عباس را به شدت برانیخت و این ترس و واکنشهای ناشی از آن در خصوص این امام و امامان بعد از وی پرده از چهره منافقانه آنان برداشت .


این هم وجهی دیگراز برکت و به عبارتی نفاق رسوا کن ولادت امام جواد علیه السلام .



.

و اکنون از کتاب سیره پیشوایان تألیف مهدی پیشوایی بخوانید :

در خانواده امام رضا-علیه السلام-و در محافل شیعه، از حضرت جواد-علیه السلام-به عنوان مولودی پرخیر و برکت یاد می شد. چنانکه «ابو یحیای صنعانی » می گوید: روزی در محضر امام رضا-علیه السلام-بودم، فرزندش ابو جعفر را که خردسال بود، آوردند. امام فرمود: «این مولودی است که برای شیعیان ما، با برکت تر از او زاده نشده است » .

گویا امام، به مناسبتهای مختلف، از فرزند ارجمند خود با این عنوان یاد می کرده و این موضوع در میان شیعیان و یاران امام رضا-علیه السلام-معروف بوده است، به گواه اینکه دو تن از شیعیان بنام «ابن اسباط » و «عباد بن اسماعیل » می گویند: در محضر امام رضا-علیه السلام-بودیم که ابو جعفر را آوردند، عرض کردیم: این همان مولود پرخیر و برکت است؟ حضرت فرمود: «آری، این همان مولودی است که در اسلام با برکت تر از او زاده نشده است » .

باز «ابو یحیای صنعانی » می گوید: در مکه به حضور امام رضا-علیه السلام-شرفیاب شدم، دیدم حضرت موز را پوست می کند و به فرزندش ابو جعفر می دهد. عرض کردم: این همان مولود پرخیر و برکت است؟ فرمود: «آری، این مولودی است که در اسلام مانند او، و برای شیعیان ما، بابرکت تر از او زاده نشده است » .

بررسی موضوع و ملاحظه شواهد و قرائن، نشان می دهد که ظاهرا مقصود از این حدیث این است که تولد حضرت جواد در شرائطی صورت گرفت که خیر و برکت خاصی برای شیعیان به ارمغان آورد، بدین معنا که عصر امام رضا-علیه السلام-عصر ویژه ای بوده و حضرت در تعیین جانشین خود و معرفی امام بعدی، با مشکلاتی روبرو بوده که در عصر امامان قبلی، بی سابقه بوده است، زیرا از یک سو پس از شهادت امام کاظم-علیه السلام-گروهی که به «واقفیه » معروف شدند، بر اساس انگیزه های مادی، امامت حضرت رضا-علیه السلام-را انکار کردند و از سوی دیگر امام رضا-علیه السلام-تا حدود چهل و هفت سالگی دارای فرزند نشده بود و چون احادیث رسیده از پیامبر حاکی بود که امامان دوازده نفرند که نه نفر آنان از نسل امام حسین خواهند بود، فقدان فرزند برای امام رضا-علیه السلام-، هم امامت خود آن حضرت، و هم تداوم امامت را زیر سؤال می برد و واقفیه این موضوع را دستاویز قرار داده امامت حضرت رضا-علیه السلام-را انکار می کردند.

گواه این معنا، اعتراض «حسین بن قیاما واسطی » به امام هشتم در این مورد، و پاسخ آن حضرت است. «ابن قیاما» که از سران «واقفیه » بوده است ، طی نامه ای به امام رضا-علیه السلام-او را متهم به عقیمی کرد و نوشت: چگونه ممکن است امام باشی در صورتی که فرزندی نداری؟ !

امام در پاسخ نوشت: از کجا می دانی که من دارای فرزندی نخواهم بود، سوگند به خدا، بیش از چند روز نمی گذرد که خداوند پسری به من عطا می کند که حق را از باطل جدا می کند.

این شگرد تبلیغی از طرف «حسین بن قیاما» (و دیگر پیروان واقفیه) منحصر به این مورد نبوده است، بلکه این معنا به مناسبتهای مختلف و در موارد گوناگون تکرار می شده و امام رضا-علیه السلام-همواره سخنان و دلائل آنان را رد می کرده است ، تا آنکه تولد حضرت جواد به این سمپاشیها خاتمه داد و موضع امام و شیعیان که از این نظر در تنگنا قرار گرفته بودند، تقویت گردید و اعتبار و وجهه تشیع بالا رفت .

وسوسه های واقفیه و دشمنان خاندان امامت در این مورد، به حدی بود که حتی پس از ولادت حضرت جواد که واقفیه را خلع سلاح کرد، گروهی از خویشان امام رضا-علیه السلام-طبعا بر اساس حسد ورزیها و تنگ نظریها-گستاخی را به جایی رساندند که ادعا کردند که حضرت جواد، فرزند علی بن موسی نیست! !

آنان در این تهمت ناجوانمردانه و دور از اسلام، برای مطرح کردن اندیشه های پنهانی خویش، جز شبهه عوامفریبانه عدم شباهت میان پدر و فرزند از نظر رنگ چهره! چیزی نیافتند و گندمگونی صورت حضرت جواد را بهانه قرار داده گفتند: در میان ما، امامی که گندمگون باشد وجود نداشته است! امام هشتم فرمود: او فرزند من است. آنان گفتند: پیامبر اسلام (ص) با قیافه شناسی داوری کرده است ، باید بین ما و تو قیافه شناسان داوری کنند. حضرت (ناگزیر) فرمود: شما در پی آنان بفرستید ولی من این کار را نمی کنم، اما به آنان نگویید برای چه دعوتشان کرده اید...

یک روز بر اساس قرار قبلی، عموها، برادران و خواهران حضرت رضا-علیه السلام-در باغی نشستند و آن حضرت، در حالی که جامه ای گشاده و پشمین بر تن و کلاهی بر سر و بیلی بر دوش داشت، در میان باغ به بیل زدن مشغول شد;گویی که باغبان است و ارتباطی با حاضران ندارد.

آنگاه حضرت جواد-علیه السلام-را حاضر کردند و از قیافه شناسان درخواست نمودند که پدر وی را از میان آن جمع شناسایی کنند. آنان به اتفاق گفتند: پدر این کودک در این جمع حضور ندارد;اما این شخص، عموی پدرش، و این، عموی خود او، و این هم عمه اوست، اگر پدرش نیز در اینجا باشد باید آن شخص باشد که در میان باغ بیل بر دوش گذارده است، زیرا ساق پاهای این دو، به یک گونه است! در این هنگام امام رضا-علیه السلام-به آنان پیوست. قیافه شناسان به اتفاق گفتند: پدر او، این است!

در این هنگام علی بن جعفر، عموی حضرت رضا، از جا برخاست و بوسه بر لبهای حضرت جواد زد و عرض کرد: گواهی می دهم که تو در پیشگاه خدا امام من هستی . بدین ترتیب یکبار دیگر توطئه و دسیسه مخالفان امامت برای خاموش ساختن نور خدا، با شکست روبرو شد و خداوند آنان را رسوا ساخت


.

این فایلهای صوتی را گوش کنید که خالی از لطف نیست ، بخصوص اولی را


http://khabaronline.ir/detail/217410/culture/religion

http://khabaronline.ir/detail/217454/culture/religion



.

http://s8.picofile.com/file/8322526668/138014_263.jpg

میلاد امام جواد ع مبارک