چرا دختران امروزی حاضرن دوست باشن ولی ازدواج نکنند؟ چرا دوستی راحتتر از ازدواج؟ چاره کار چیست؟

سلام.

الان که این مطالبو مینوسیم ناراحتم و قلبم شکسته. این تاپیک http://www.hamdardi.net/thread-37894.html محرکی شد تا حرفها وسوالاتی که مدتهاست در دلم مونده رو بزنم. البته تو همون تاپیک پستی گذاشتم ولی از اونجا که دوست داشتم بیشتر درموردش بحث بشه و نظرات دوستان همدردی روبدونم فکر کردم تاپیک مستقلی ایجاد کنم. برا همین مطالب همون پست رو با کمی ویرایش واضافات! اینجا کپی میکنم. منتظر نظرات دوستان عزیز همدردی هستم.

سوالم از عنوان تاپیک گویاست. مسیله من بین دوستی وازدواجه. یه زمانی از این دوستیها با اسم عشقهای خیابانی یاد میشد و طوری تبلیغ میشد که این ازدواجا به طور حتم محکوم به شکستن. هنوزم خیلی از مشاورای مذهبی چنین جهت گیری در مورد این دوستیها دارن و در افکار مذهبیها(چه دختر و چه پسر) تاثیر گذاشته. اما خب چه بپذیریم چه نپذیریم واقعیت اینه که الان ازدواجهایی که آغازش دوستی بوده کم نیستن و هر روز هم بیشتر میشن و در بینشون ازدواجهای موفق هم کم نیستن. من هیچوقت موافق این دوستیها نبودم و در خودم توان و انگیزه این کار رو هم ندیدم. درکش برام سخت بود و الان هست که دو نفر با هم دوست باشن بدون اینکه ازدواج کنن! اگر عشقی هست چرا ازدواج نمیکنن و اگر نیس چرا دوستن! یا اینکه برام قابل درک نیست دو نفر 4 سال با هم دوست باشن و بعد راحت بگن خب ما به درد هم نمیحوریم خداحافظ! بعضی از دوستام بهم میگن دوستی خوبه از طرف شناخت پیدا میکنی خواستی ازدواج میکنی نخواستی جدا میشی! ولی من این چیزا رو نمیفهمم مگه میشه آدم به کسی علاقه نداشته باشه و مدت زیادی باهاش دوست باشه؟ مگه میشه به همین راحتی بگی حالا که به شناخت رسیدیم خداحافظ! من همه این افکار رو داشتم و دارم ولی نتیجه چی شد؟

نتیجه این شد کسی رو میشناسم که 5 سال با دختری دوست شد در حالی که نه سربازی رفته بود نه دانشگاهشو تموم کرده بود نه کار داشت . حتی پول تو جیبیشو از باباش میگرفت و الان بعد 5 سال دوستی به تازگی ازدواج کرد آنهم با دختری از خانواده بسیار سرشناس که حتی خوابشم نمیدید درحالی که الان هم کار داره هم خونه و سربازی و تحصیلشو تموم کرده و منی که به دوستی اعتقاد ندارم با شرایطی به مراتب بهتر از 5 سال پیش اون فرد دوساله منتظرم مادر محتره یک فرد مناسب برام پیدا کنه که حاضر باشه شرایط فعلی شغلی و مالی منو قبول کنه! نمیدونم متوجه حرفام شدید؟

من اگه بیام اینجا بنویسم میخوام برم خواستگاری درحالی که نه کار دارم و نه پول .سربازیم مونده و تحصیلاتمم تموم نشده چند نفر بهم میخندن چن نفر مسخره م میکنن چن نفرم میگن دیونه شدی و در مودبانه ترین حالات ممکنه مدیر محترم همدردی بیان بگن وقت ازدواج شما نیست! اما با همین شرایط میتونم برم یه دوست ختر پیدا کنم که بخاطرم نه دوسال بلکه 5 سال صبرکنه. نمیتونم؟؟

اونوقتی که خیلی روی ازدواج تمرکزداشتم برادر بزرگم منو به دوستش معرفی کرد تا شاید ایشون بتونن کسی رو معرفی کنند. وقتی باهاشون صحبت میکردم ازم درمورد شغل و پولو خونه پرسید. بعدش گفت چطور میخوایی با این شرایط ازدواج کنی. من گفتم آیا اگه بخوام میتونم با کسی دوست بشم یا نه؟ اما من نمیخوام! میخوام با همون شخص(که حاضره دوست دخترم بشه) ازدواج کنم بهش متعهد باشم در چارچوب شرع واحکام الهی باشه. بعدا به برادرم گفته بودن کسی با این شراتیط قبول نمیکنه. میدونستمم نمیتونن کاری بکنن.

آیا تاوان بازی نکردن با احساسات دختران مردم و تعهد و پاکدامنی و حرکت در چارچوب شرع و عقل باید جسم و روح خسته و ماندن از کار و تحصیل باشه؟ چرا امروز دختران (وحتی برخی خونواده ها) حاضرن فرزندانشون دنبال دوستی باشن ولی برای ازدواج هزار شرط وشروط میذارن؟ آیا دوستی راه حل شرایط فعلی جامعه ماست یا باید دنبال راه دیگه ای باشیم؟ چاره کار چیه؟ افرادی مثل من بایدچیکار کنند؟

شخصا پس از دوسال تلاش بی نتیجه خسته شدم واقعا خسته شدم و دارم آخرین تلاشهامو میکنم تا به صورت سنتی و تحت نظر خانواده ها ازدواج کنم(چون اعتقادم اینه) اما اگه این آخرین تیرمم به سنگ بخوره عطای ازدواج رو به لقایش خواهم بخشید و علی رغم میل باطنیم سمت دوستی خواهم رفت.
اگر راهی غیر این هست به من بگین.

سلام آقای سپنتا
این مساله ازدواج واقعا مساله مهمی در کشور شده و خیلی مشکل...
دلایلش را هممون می دونیم...

1)مهمترینش مساله اقتصادیه... که خب واقعا دیگه مسئولین رسیدگی نمی کنند و به ما هم ربطی نداره...

2)دلایل مهم دیگه اش هم که خانواده ها هستند!!! فرقی نداره چه خانواده دختر چه خانواده پسر...
و کلا شرایط اجتماعی ندیده گرفته میشه و توقعات براساس شرایط فعلی جامعه سنجیده نمیشه....

3) و یک دلیل دیگرش هم دهه شصتی بودنه که تعدادمون زیاد شده بعد هرم سنی یه بهم خوردگی تو توازن دختر و پسر ایجاد کرده(حرفم مستدله...) یعنی با وجود اینکه تو هر سال تعداد متولدین دختر و پسر تقریبا برابر بوده ولی به خاطر اختلاف سنی که پسر باید با دختر داشته باشه گزینه انتخاب برای هر دو گروه کم میشه . در این مورد می تونید پست #6 را بخونید تا متوجه منظورم بشید. اینجا ازدواج با هم سن می تونه کمک کننده باشه.مثلا پسر 30 ساله با دختر 30 ساله ازدواج کنه.

4) و دلیل دیگرش هم همین مساله دوستی است! یعنی وقتی تو جامعه با توجه به شرایط سخت ازدواج یک جوان بتونه نیازش را برطرف کنه خب قاعدتا همان جوان با خیال راحت تر ازدواجش را به تاخیر می اندازه تا کار و سربازیش را درست کنه و دختر مناسب تر (!) پیدا کنه... که دوباره همین مساله باعث تشدید مشکل ازدواج میشه...

5) بعد یک دلیل دیگرش هم ظاهر بینی هست...
الف) ظاهر بینی خانمها:مثلا من خودم از وقتی که عضو این سایت شدم چقدر تاپیک دیدم پسری رفته خواستگاری و جواب منفی گرفته و دلایلش را داره عنوان می کنه (حالا من که جای دختره نبودم ببینم واقعا این پسر دلایلش درسته یا فقط داره این طور فکر می کنه کلی می گم) بعد می بینم مثلا این پسر چقدر هم اتفاقا پسر خوبی هم بوده! مثلا می گه من فلان توانایی ها را دارم... بعد مثلا متوجه میشی چقدر این آقا با مسئولیت بوده و مرد زندگی بوده و چقدر آدمی هست که می تونه یه دختر را واقعا خوشبخت کنه...
حالا این آدم می ره خواستگاری... بعد جواب منفی می گیره...
یکی از این دلایل می تونه جواب منفی دختر خانم باشه: 1/ لاغره 2/ حقوقش کمه؟!!! 3/ مهربون نیست (حالا اتفاقا این آقا مثلا با توجه به تاپیکهاش می بینی چقدر هم آدم رومانتیکی بوده ها! و مثلا این دختر می دونست یک دل نه صد دل عاشقش می شد) و و و
بعد حالا مهم تر اینکه خیلی وقتها هم خانواده دختر مداخله می کنند! مثلا شما می بینی همین پسری که تاپیک زده چقدر آدم کاری هست و دنبال کار بوده اما پدر دختر کلا یه قضاوت دیگه می کنه!!! می گه چرا یه جوان 30 ساله تازه رفته سر کار؟ (پدر دختر با زمان خودش مقایسه می کنه! نمی دونه که این دهه شصتی ها فرق دارند!)

ب)ظاهربینی آقایون: ببخشید این هم مشخصه دیگه... مثلا آقایی می ره خواستگاری دختر خوب با کمالات... ولی دختر را نمی پسنده... چرا؟ مثلا چرا این دختر (که از حقوق اولیه انسانیشه) باید ادامه تحصیل بده؟ من نمی خوام خانومم کار کنه...یا برعکس من می خوام خانمم حتما کار کنه!!!
بعد همین محدودیت ها برای یه دختر احساس خفگی میاره. می گه من چرا با یه مرد ازدواج کنم این قدر محدود بشم؟! وقتی 22 سالگی ازدواج کنم آقای شوهر نمی ذاره من به علاقم برسم.منم مجبور می شم که اول به اون چیزایی که دوست دارم برسم بعد ازدواج کنم! نتیجه اینکه من فعلا قصد ازدواج ندارم! فعلا می خوام جوانی کنم... چرا به خاطر یه مرد زودی خودم را محدود کنم... حالا که وقت دارم!!!
در حالی که اصلا به نظر من اگر به ازدواج درست نگاه بشه برای همینه که زن و شوهر به هم کمک کنند که مسیرشون و علایقشون را بهتر طی کنند... اصلا من خودم اگر یه همسری داشتم که هم تیپ فکری من بود و مثلا با هم درس می خوندیم حتی تو همین درسم خیلی موفق تر می شدم... چون دیگه انتخابم را کرده بودم و این همه دغدغه انتخاب شوهر نمی داشتم.....

بعد یه قسمت از ظاهربینی آقایون هم اینه که دختری که خودش خوشگله را با دختری که با آرایش خوشگل میشه را نمی تونن تمیز بدن... مثلا ممکنه پسر خواستگاری دختر بره بعد یه قیافه معمولی و یه رفتار معمولی ببینه ولی وقتی دوست دخترش را می بینه یه دختر خوشگل و طناز می بینه که چقدر هم خوب دلبری می کنه.... تازه توقعی هم نداره! فقط می گه بیا منو بگیر!!! خب این تفاوت باعث میشه یه آقا هم تو خواستگاری خیلی از دختره خوشش نیاد... می گه وا! این ها چقدر پرتوقع اند.حالا قیافه خاصی هم نداره... (غافل از اینکه همون دختره بعد ازدواج چقدر هم پتانسیل دلبری و خوشگلی داشته! فقط آب نبوده و گرنه خیلی شناگر ماهری بوده!!! و بعد یه مدت دست دوست دخترش را هم می بسته!)
و معلومه که یه دختر که خوشگله بیشتر خواستگار داره و چون بیشتر خواستگار داره سخت تر آقای خواستگار را می پسنده و شما می گید چقدر دختران سخت گیرند.در صورتی که از نظر آماری خب معلومه که بیشتر آدم ها از نظر قیافه معمولی هستند و اگر توقع جامعه این قدر به خاطر ظاهر بالا نمی رفت و اون آقا می رفت خواستگاری یه دختر با قیافه معمولی( که با آرایش زیبا میشه) می تونست راحت تر ازدواج کنه و تعداد خواستگارها هم بین دخترها پخش می شد...

****
حالا این ها بعضی دلایل بود که باید هر کی ببینه کدوم دلایل به سمت خودش هست... من خودم به شخصه بعضی دلایل به سمتم هست و اشتباهات خودم بوده و اشتباهات خانواده ام....
این که ازدواجتون سخت شده برام قابل درکه... کلا هم برای دختران سخت شده هم برای پسران...
اما من راستش به عنوان یه دختر بیشتر حق را به پسرها می دم که ازدواج برای آنها سخت تر از ما دختران احساس میشه... یعنی یه پسر هم وظیفش هست که شرایط ازدواج خودش را خوب کنه هم دنبال یه دختر خب بگرده و انتخاب کنه! حالا دختر خوب را از کجا پیدا کنه؟!
بعد اون دختر خوب خودش چه شرایطی بذاره!

تاپیک زیر هم می تونه براتون مفید باشه:
پیدا کردن دختر خوب واسه ازدواج

موفق و خوشبخت باشید :72:

- - - Updated - - -

فكر كنم الان فرشته مهربان يا مسئولين سايت بيان بنويسن عنوان موضوع نظر سنجى هست و بعد هم بلافاصله به انجمن آزاد منتقل ميشه، تا قبل از اين اتفاق، بگم هيچ دخترى، تاكيد مى كنم بازم هيچ دخترى حاضر نيست به جاى ازدواج وارد مقوله دوستى بشه، اصلا اين مورد با فطرت دختر جور در نمياد، ذات دختر اينه كه از روز اول همون دوست پسر هم تو لباس دامادى مى بينه، مشكل بيشتر شرايط جامعه هست كه يه پسر تو سن كم توانايى تشكيل زندگى نداره، و دخترها هم سطح توقعشون از زندگى بالا رفته، بعضى دخترها با دوستى مشكلى ندارن و وقتى يه پسر قدم جلو ميذاره به اميد اين كه آقا پسرو يه جورايى به اسم خودشون بيمه كنن وارد رابطه دوستى ميشن تا روزى كه آقا پسر شرايط ازدواجش فراهم شه و قدم جلو بذاره، ولى از همون روز اول (اگه دختر سالمى باشن) هدفشون ازدواج هست، حالا يه جا مى بينى آقا پسر زرنگ خان از آب در مياد و با وعده وعيد اين دخترو اذيت مى كنه و ميذاره ميره، يه جا هم مى بينى نه واقعا با مسئوليته و خودشو به آب و آتيش مى زنه كه قدم جلو بذاره (اينجا با مهر تاييد دختر و خانواده دختر رو به رو ميشه و تو شرايطش سهل گيرى ميشه چون مى بينن طرفشون واقعا مرده) يه جا هم مى بينى پسر بيچاره داره كارهاشو فراهم مى كنه، يا كلا دست رو دست گذاشته، يه دفعه يه خواستگار خوب و تپل واسه دوست دخترشون مياد و شكست عاطفى و نامردى و ... چون دختر اگه عاقل باشه نقد رو ول نمى كنه نسيه رو بچسبه
(در كنار توضيحاتم، پست مصباح الهدى عزيز به عنوان آفات ازدواج كه واقعا خيلى جامع و كامل بيان كرده و بايد با آب طلا نوشت)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sepanta1990

سلام.


شخصا پس از دوسال تلاش بی نتیجه خسته شدم واقعا خسته شدم و دارم آخرین تلاشهامو میکنم تا به صورت سنتی و تحت نظر خانواده ها ازدواج کنم(چون اعتقادم اینه) اما اگه این آخرین تیرمم به سنگ بخوره عطای ازدواج رو به لقایش خواهم بخشید و علی رغم میل باطنیم سمت دوستی خواهم رفت.
اگر راهی غیر این هست به من بگین.

---

ممنون ساشا جان از لطفت.:72:

ولی به نظر من این تاپیک کاملا مشخصه مشکل فردی این آقا هست و اصلا جنبه نظر سنجی نداره! اما عنوان تاپیک همچین چیزی را القاء می کنه. اگر عنوان تاپیک مثلا می شد: با توجه به وضع جامعه من به عنوان یک مجرد چه راهی برای ازدواجم انتخاب کنم؟ یعنی عنوان اول شخص گفته می شد این ذهنیت ایجاد نمی شد.
و برای دانستن این مشکل مشخصه که اول باید دلایل را دانست و بعد به راه حل پرداخت. تاپیک خوبی هست.و دوستان هم ان شاالله روی همین مشکلات همین آقای سپنتا نظر بذارن.
**********
آقای سپنتا برای اینکه بهتر در پستهای بعد راهنمایی بگیرید و نظرات کارشناسی تر دوستان به شما بدهند؛

لطفا سن و تحصیلات خودتون و وضعیت اشتغال و سربازیتون هم در پست بعدی بفرمایید و اینکه چند مورد تا حالا خواستگاری رفتید؟

و کدام از مشکلات خاصی که در پست اول مطرح شده بیشتر گریبانگیر شما بوده؟ و خودتون چه مشکلات دیگری را داشتید؟

با سلام

تاپیک با توجه به عنوان و محتوای پست اول جنبه بحث و نظر سنجی دارد و به انجمن آزاد منتقل می شود .

لطفاً مشکل خود را به صورت اول شخص و با عنوانی گویا در تاپیکی دیگر بیاورید . دقیق به این بپردازید که مثلاً :

آیا از راه دوست شدن ازدواج کنم زودتر می توانم نتیجه بگیرم ؟

و در محتوا هم مختصر بپردازید به مشکلاتی که برای ازدواج دارید و این تردید که آیا از این راه ازدواج کنید یا خیر .

یعنی کاملاً فردی بیان مشکل کنید .

با تشکر