نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوستان،
مشکل من شاید خیلی کوچک باشه ولی من رو خیلی عذاب میده. مشکل من اینه که نمیتونم به کسی احساسم رو نشون بدم. یعنی در واقع هیچ عشقی، هیچ احساسی رو درون خودم حس نمیکنم.
رفتارم با خانواده م خوب نیست، اگر ازم سوالی بپرسند با بی حوصلگی جواب میدم. خودم دارم عذاب میکشم چون حتی نسبت به خونواده م هم عشقی رو احساس نمیکنم. نمیتونم به مادر و پدرم و یا نامزدم عشق بورزم. خیلی زود عصبی میشم. حتی حوصله حرف زدن با نامزدم رو هم ندارم.
خواهش میکنم کمکم کنید، نمیدونم چه کنم تا بتونم لذت ببرم از زندگیم.
درود
چند سال دارید ؟
نامزد شما چند سالشونه و چند وقته نامزد هستید؟
از کی متوجه این حالت درون خودتان شدید؟
و رابطه پدر و مادر شما باهمدیگه چجوریه
خودت فکر میکنی علت اصلیش چی باشه:72:
من 23، نامزدم هم 23
هفت سالی هست که با هم آشنا هستیم ولی هنوز ازدواج نکردیم.
من همیشه همینطوری بودم ولی چند وقتی هست که متوجه شدم این رفتارام خیلی بده چون هم خونواده ام و هم نامزدم رو ناراحت میکنم.
رابطه پدر و مادرم با هم خوبه ولی اونا هم اینطوری نیستند که خیلی احساساتشون رو نشون بدن. مادر و پدرم رابطه عاشقانه ای با هم ندارن متاسفانه.
علتش رو دقیقا نمیدونم چیه ولی من دو تا برادرام هم همینطوری هستند. با برادر بزرگترم اصلا رابطه خوبی ندارم با رفتار برادر بزرگم با مادرم اصلا خوب نیست. همه اینا منو عذاب میده.
بشخصه نظرم اینهب رید پیش مشاور زبده
و اگر هم دوست دارید در بخش انجمن آزاد سایت عضویت بزنید
http://www.hamdardi.net/payments.php
حق اشتراک 3ماهه انجمن آزاد 28000 تومان
چنتا حسن داره.1.بصورت انلاين مشاوريد سايت در اختيار شما هستن و لازم نيست وقت بگيريد يا از منزل خارج بشيد.2.قيمت مناسب نسبت به بيرون 3. از همه مهمتر حداقل خيالت راحته سايت داراي مشاورين متخصص و باتجربه اي هستش
فکر کنم یکی از علت هاش اینه که تاثیر گرفتید از خانواده.مخصوصا از رابطه بین پدر و مادرتان.
نمیشه همینجا کمکم کنید ؟!
در این مورد بنظرم بهتر بقیه دوستان نظر بدن هم تخصصش را دارن هم تجربشو :72:
نظر بالا هم فقط یه پیشنهاد بود همین
چرا اینجا هیچکس کمکی نمیکنه ؟ مشکل من هم مشکل فردی هست ولی واقعا هیچکس هیچ راهنمایی نمیتونه بکنه ؟
سلام گلم. خوبی؟ تو همون نیلوفری که خیلی وقت پیش می گفتی یکی از همکلاسیات 6 سال دوست بودی باهاش خیلی دوستت داره اما تو دوسش نداری؟ حالا با همون نامزد کردی؟ یادمه می گفتی همه چیش خوبه کلا. یادمه هم می گفتی که کلا خیلی ادم احساساتی ای نیستی. ببین اگه کلا احساساتی نبودی اینکه احساسی به اون شکل نداری اذیتت نمی کرد.
پستتو همون وقت که زدی خوندم. چیزی به نظرم نیومد که بنویسم که کمکت کنه. با پست اقای خاله قزی موافقم که نوشت اشتراک ازاد یه ماهه بگیر.
اما من خودم از تاپیکای عمومی ام راضی ترم.
این بی حوصلگیت چطوریاس؟ فقط در رابطه بین فردیه یا روی درست کارت و بقیه ذوق و انگیزه زندگی و کاری و این چیزات هم اثر گذاشته؟ خودتو تو اینه می بینی خودتو دوست داری؟ چند وقته اینطوری شدی؟ همیشه اینطوری بودی که خیلی احساس نداشته باشی یا جدیدا؟
یه توضیحاتی بده که دوستان بتونن راهنمایی کنن. من چیزی که کمکی بهت بکنه به نظرم نمیاد.
موفق باشی عزیزم.
ممکنه درجاتی از افسردگی داشته باشی. بهتره با ی متخصص صحبت کنی و معاینه بشی. پیشنهاد دیگمم اینه که فعلا ازدواج نکن تا حالت بیاد سرجاش. اینطوری زندگی اون اقا را هم خراب میکنی....!
سلام
منم با نظر آقاکامران موافقم، شما به نظر میاد یه درجاتی از افسردگی رو دارید
حتما اینجا و نزد یه مشاور به صورت حضوری پیگیر این مسئله باش.اگه بخوای خیلی زود میتونی حالت رو خوب کنی
تو خانواده هایی که پدر مادر ارتباط عاطفی خوبی با هم ندارن یا با فرزنداشون،اکثرا بچه هاشون هم همینطور میشن و در آینده برای برقراری ارتباط عاطفی با همسرشون و دیگر اعضای خانواده مشکل پیدا میکنننقل قول:
نوشته اصلی توسط نیلوفر21
ولی شما خوبه که از الان این رو متوجه شدی.خیلی خوبه،چون میتونی الان که اول زندگیت هستی این رفتارها رو در خودت کم کم نهادینه کنی.
از الان کم کم شروع کن به ابراز احساساتت به خانواده و همسرت(مخصوصا همسرت اگه نمیتونی به خانواده بگی)، سعی کن یاد بگیری
ولی قبل از اون برو پیش مشاور، اول باید افسردگیت برطرف بشه، بعدش می تونی جوری که دوست داری زندگی کنی...
میدونم وقتی ارتباط توی خانواده با هم خوب نباشه،همه ناراحتن،همه عذاب میکشن، و روی رابطه تو و نامزدت هم تاثیر میذاره، ولی عزیزمن باید بپذیری که خانوادت هر طور هم باشن،نباید زندگی و آینده تو رو خراب کنن. اگه اونا عادات خوبی ندارن،اگه عشق توی خونتون اونقدر که باید باشه نیست تو از الان سعی کن یه خونه پر از عشق و صمیمیت بسازی
بذار هر چیزی که دوست داشتی بین پدرمادرت بین بچه ها باشه و نبوده،بین تو و همسرت و در آینده بچه هاتون باشه.
شما میتونید خیلی از زندگی پدرمادرتون و خودتون تجربه بگیرید، ببینید باید در آینده شما چطور باشید تا زندگیتون با عشق بیشتری باشه...
قدر همسرت رو بدون، وبه زندگی خودتون خییییلییی بیشتر از قبل فکر کن و اهمیت بده. میتونی این زندگی که الان اولش هست رو بسازی، ولی خانواده ت خیلی چیزا رو نمیشه درش تغییر داد دیگه،بپذیر این رو
انشاله خوشبخت بشی:72: