نظرات وبلاگ

سئوا ل این است ، چرا ؟

حال جوابش هر چه که باشد ، فرض که به تصمیم برای فرزند دار شدن منجر شود .

سئوال بعدی این است :

چه باید بکنم ؟ ......

و بعد ......
روش درست کدام است ؟

....... و....... ؟ و .......... ؟ و ...........؟

نهایتاً چه وظایفی دارم ؟

مجموعه این سئوالات و پاسخ ها :

اولاً بیانگر این است که نمی شود انتخاب کرد و به امان خدا رها کرد وبگوئیم خدا داده ...... و در پی درک موقعیت و نقشی که به عهده گرفته ایم نباشیم .


ثانیاً پاسخ به این سئوالات ما را مجهز می کند به آگاهی و اقدام درست و توجه و مراقبت .......که حاصلش موفقیت است و لذت .


گفتیم ما اول از طرف خود مورد سئوالیم ( در برابرانتخابهایمان ) بعد از آن ،در مقابل آنچه انتخاب کرده ایم و همچنین و دیگران ( هر چه در عالم خلقت ربطی به انتخاب ما پیدا می کند ) و بعد ، خالقی که ما و همه عالم را بیهوده نیافریده و به کار بستن هر چیزی ( چه خود و چه غیرخود ) در مسیری خلاف این هدف تخریب گر است و ما حق نداریم ،تخریب کنیم ( که در درجه اول ظلمبه خود است و بعد به دیگران ) .پس از سوی خالق هم سئوال خواهد بود .


مثلاً ، همان انتخاب همسر ،


فرض کنید مورد ما فردی است که کافر به خداست وندیده خواهیم دانست پس پیرو اصول الهی نیست ،
بعد از گذر از سئوالات خود در باره رد یا قبول آن ، سئوال مربوط به خالق این است ،

آیا خدا راضیست ؟

( و در پی فهمیدن رضا یا عدم رضایتش بر خواهیم آمد .....)
یک گوشزد:

آنچه خدا از ما انتظار دارد ، ( که ما را در برابرش
مسئول می سازد ،فقط به نفع خود ماست ،و الا

خدا بی نیاز مطلق است از هر چیزی )

خود بخوانید حدیث مفصل ، اختیار ، انتخاب و مسئولیت را از این گفته ناقص .

مرداد ماه 1388

سئوال از کجاست ، و از طرف که ؟؟ و پاسخ به چه کسی ؟

سئوال در دل خود انتخاب است ،

مثلاً :

اختیار دارم که فردی را به همسری بگزینم


یا رد کنم ، و من انتخاب می کنم ،


در هر دو صورت انتخاب ( یعنی قبول یا رد )


سئوالش این است :

چرا قبول ؟

چرا رد ؟


و چه بسا در پی پاسخ اولیه سئوال بعدی پیش آید .......


و این سئوال که در دل انتخاب است ،
ابتدا از سوی "خود " مطرح می شود ،
( خود انتخاب گر ) به زوایای پنهان درون ، هنگام یک انتخاب ،
مراجعه کنیم می بینیم که حتماً سئوال داریم از خود .

اگر احساس ضرورت به پاسخ دادن به این سئوالات را
داشتیم ، یعنی احساس مسئولیت داریم .
و این احساس مسئولیت برای انتخاب درست و تصمیم گیری صحیح و قاطع ، لازم و ضروری و راهگشاست ( از همین جا شاید بشود دلیل خیلی از اشتباهتمان در انتخابهایمان و ناکامی در پی آن را پی برد ).


زمانی که با مادران دانش آموزانم در خصوص نقش
تربیتی آنها صحبت می کردم ،این موضوع را به این
شکل باز کردم برای آنها :


ما مجبور نیستیم که صاحب فرزند شویم ( یعنی در
قاموس خلقت جبری نیست )، چون می توانیم مانع آن
بشویم بی آن که مرگ ما را در پی داشته باشد ،یعنی فرزند دار نشدن حیات را به خطر نمی اندازد در حالی که آنچه درخلقت ما جبری است ، قطع آن ، مرگ را باعث می شود ، مثل نیاز به غذا )

پس مختاریم که فرزند دار شویم نه مجبور ، و آنجا که
اختیار هست ، انتخاب هم هست ، و ما انتخاب می کنیم که فرزند داشته باشیم ، و هر جا انتخاب باشد مسئولیت هم خواهد آمد ، پس ما در مقابل فرزندی که تصمیم گرفته ایم آنرا به دنیا بیاوریم ،مسئولیم .

و احساس مسئولیت حکم می کند در پی این باشیم که بفهمیم چرا می خواهیم فرزند داشته باشیم ، و چه وظایفی در مقابل انتخاب و تصمیمی که گرفته ایم داریم .

مثلاً :
می خواهم فرزندی داشته باشم ،

قدری تأمل کافیست تا به هم پیوستگی سه مفهوم :
اختیار ،
انتخاب،
مسئولیت
را دریابیم که درک آن ، در یافتن راه درست زیستن ما را راهنما خواهد شد .


ما مختاریم ،


یعنی صاحب اختیاریم ،


و این را اگر به گذر یک شبانه روز زندگی خود دقت کنیم ، به خوبی خواهیم فهمید.

با دقت در:


رفتن ها و آمدن ها ،
خریدن و نخریدن ها ،
دیدن و ندیدن ها ،
شنیدن و نشنیدنها ،
گفتن و نگفتن ها ،
بودن و نبودنها
و....


در یک کلام در تصمیم گرفتنها ،.

" تصمیم گرفتن ، یعنی مختار بودن "


" هر جا اختیار هست ، انتخاب خواهد آمد " ،


حتی اگر هیچ کاری با اختیاری که داریم انجام ندهیم ،

باز انتخاب کرده ایم و انتخابمان سکون و رکود است .

پس در پی اختیار بی شک انتخاب خواهد آمد .

" هر انتخابی نیز مسئولیت در پی دارد "

، یعنی ، هر کس بنا به اختیارش هر آنچه را انتخاب کرد ، خود مسئول انتخابش خواهد بود ،هر چه که باشد
و هر نتیجه ای که داشته باشد .

و مسئول ، یعنی کسی که مورد سئوال قرار می گیرد ،
وقتی می گوئیم انتخاب که کردیم مسئولیت داریم ،
یعنی برای آنچه انتخاب کرده ایم ، باید پاسخ گوی
سئولات مربوط به آن باشیم .