......................... ....... امیدی که دارم به فضل خداست ......................... .......

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

حال یعنی وضعیت و چگونگی . که در رابطه با انسان عمدتاً منظور وضعیت درونی و

روحی وروانی فرد است مثل غم و شادی ، بیماری و سلامت ، ترس و امنیت ، بی تابی

و صبر ، پریشانی و آرامش و ....

و جمع این چگونگی ها در درون انسان احوال فرد را بیان می کند .

آدمی متأثر از شرایط و تغییر و تحولات حالات مختلف پیدا می کند و بین انسان و طبیعت نیز

به واسطه تعامل و پیوند ماهیتی ارتباط به گونه ا است که تحوالات طبیعی بر حالات انسانی اثر

می گذارد چنانکه بهار نشاط و شادابی و سرزندگی را در انسان ایجاد می کند بخصوص اگر در

ارتباط با طبیعت باشد و پاییز و زمستان نیز تأثیراتی در حال و احوال انسان دارد و تمهیدات

آدمی برای تداوم زندگی به گونه ای که سازگار با طبیعت بتواند در آرامش و سلامت زندگی کند

بیانگرهمین تأثیر پذیریهاست . اما انسان نسبت به دیگر موجودات بعد دیگری در وجود دارد

که او را حتی بر طبیعت که ماهیتش با نگاهی مادی از آن است ، اشراف دارد یعنی

توانایی آنرا دارد که فراتر از اثر پذیری از طبیعت و تحولات طبیعی در برابر آن مقاوم بوده بلکه بر آن

اثر نیز بگذارد . به عبارتی انسان توانایی رسیدن به ثبانی در وضعیت خود را دارد که در شرایط و

موقعیت های مختلف متغییر نشود .

تحولات حال انسان یعنی تغییر حالات انسانی متأثر از تأثیر شرایط بیرونی یا نوع نگاه و تفکر در

درون دارد . هرچقدر انسان متأثر از شرایط بیرونی باشد و حتی نوع نگاه و تفکرش نیز برگرفته از

شرایط محیطی باشد همیشه در تلاطم است و بالا و پایینی زیاد پیدا می کند . یک روزخوشحال

،روزی دگر غمگین ، یک روز در ترس و روزی دیگر در احساس امنیت است و ..... و به نوعی می

توان گفت ثباتی برایش نیست و به نسبت اینکه شرایط و احوالات بیرون از وجودش چگونه باشد

، چگونگی روح و روان او نیز معلوم می گردد .

ادامه دارد ...............